f !aterdag finale De Kans 2003 Modelfotografie is kunst' "Ik zing over de dingen die me raken" "Fantastisch om zo te werken" Honderdvierentwintigste jaargang - week 39 - donderdag 25 september 2003 EEL EN MAAS Schouwburg Venray vindt 27 september de fina- plaats van De Kans, de .fltenjacht voor amateurar- n uit de regio. Aan de nemen deel Paulien van :k (gitaar en zang), Fresh- Five (a cappella groep), jjnen&Co (theatershow), En )C (blokfluitensemble), ud Wilms (gitaar en zang) Miel Verstappen (cabaret), nvang 20.00 uur. chouwburg Venray heeft ook jaar aan lokale en regionale ateurkunst artiesten de gele- ïlieid geboden om hun acts te senteren aan een groot bliek, vakkundige juryleden en pers. Vorig seizoen hebben noorrondes plaatsgevonden, elke voorronde zijn twee win- irs door de vakjury gekozen, tijdens de finale strijden om vakprijs, de publieksprijs en de rsprijs, De finale is hét hoogte- it van deze bijzonder spannen- voorrondes. De zes finalisten :n deze avond zien wat ze in is hebben aan een ongetwijfeld verkochte schouwburg. Er zijn ze avond drie prijzen te win- Het publiek bepaalt de win- r van de publieksprijs, de pers- de winnaar van de persprijs 'de vakjury de winnaar van de ;prijs. De dansgroep Impuls, ider leiding van Myrna v.d. sch, zal tijdens de pauze een werende dansact verzorgen. )e leden van En Bloc, jong tot oud, bespelen de blokfluit van klein tot groot. Iedere woensdag avond buigen ze zich over klassie ke en moderne stukken, met de nodige lol tussen door. In een opwelling besloten ze aan de Kans mee te doen, iets totaal anders dan de concerten die ze normaal geven. Naarmate de avond van de derde voorronde vorderde, voelden ze zich steeds minder op de juiste plaats. Maar tot hun eigen grote verbazing mochten zij door naar de finale. En Bloc was even 'en shock' Schijnbaar is een blokfluit toch niet zo oubollig als men soms denkt De tweede finalist is Krijnen Co met muziektheater 'Alles wat ik zeggen wil'. De bezetting bestaat uit Bart Krijnen, Debbie Ursem en Gerrit de Groot. Ze brengen Nederlandstalige luister liedjes en verder zijn ze nu bezig om een avondvullend programma te maken waarmee ze willen gaan toeren. De voorstelling heet 'Alles wat ik zeggen wil'. Een pro gramma met liedjes over wat er speelt bij de mensen, oorlog, lief de dood enz. LIEDJES SCHRJJVEN Maud Wilms is 20 jaar en komt uit Maasbracht. Vanaf haar twaalf de speelt ze gitaar en ze zingt vanaf haar zesde. Maud: "Toén ik begon met gitaar spelen, ontdekte ik al gauw dat ik het heerlijk vond om zelf liedjes te schrijven, in plaats van liedjes uit het boek na te spelen. Op mijn dertiende schreef ik mijn eerste liedje en sindsdien ben ik nooit meer gestopt met muziek schrijven. Maud heeft in enkele bands gezongen en gespeeld, maar helaas nooit gevonden wat ze echt zocht. "Voor mij was het daarom een logische stap om als singer/songwriter eigen liedjes te schrijven en op te treden. Zo heb ik meegedaan aan verschillende promsconcerten, festivals, maar ook intiemere optredens in cafés en theaters. In april en mei heb ik stage gelopen in Minnesota, Ame rika. Ook daar heb ik verschillen de optredens gegeven. Het was een enorme ervaring om ook in de USA op het podium te staan." Op dit moment repeteert ze samen met een gitarist en percus sionist, twee getalenteerde muzi kanten. "We spelen mijn eigen liedjes met veel plezier en aanko mende december zal de try-out plaatsvinden voor een reeks theatervoorstellingen. Tot die tijd zullen mijn gitaar en ik allerhande optredens verzorgen en kansen benutten. Wie weet leidt De Kans tot mijn felbegeerde doorbraak." In december 2001 komen vijf zangers afkomstig uit Sittard, Roermond, Susteren en Kessenich bij elkaar om samen te zingen. Het klikt meteen en Freshmen Five is geboren. De zangers van de groep kennen elkaar al van andere a capella groepen waarin ze actief waren en ze beschikken dan ook allemaal - naast een goede stem - over ruime podiu mervaring. Met Freshman worden trouwens in Amerika de eerste jaars studenten aan een universi teit bedoeld. Freshmen Five is nu wel al iets meer dan een jaar bezig, maar aan 'versheid' hebben deze mannen nog niets ingeboet getuige hun performance. Ook is de naam Freshmen Five een echo van de in de jaren veertig actieve a capella groep The Four Fresh men die bekend stond om zijn magnifieke sound. Wat repertoire betreft is Freshmen Five echter een heel ander verhaal. Het reper toire van Freshmen Five kan het beste omschreven worden als 'pit tige a capella pop' en bestaat uit covers van o.a. The Bobs, The Magnets, M-Pact, maar ook uit eigen arrangementen van o.a. Queen, Venice en diverse R&B nummers. Het repertoire beslaat zo een periode van de jaren 50 tot nu. De arrangementen die op het repertoire staan zijn soms bekend, soms onbekend, maar altijd meeslepend en mooi om te horen. Naar aanleiding van hun optre den in Leunen in december 2002 (uitverkocht huis en een dave rend enthousiast publiek) kregen ze prompt een uitnodiging om deel te nemen aan de talentenpre sentatie de Kans. Freshmen Five, vijf ervaren mannenstemmen in een relatief nieuwe bezetting, samenkomend in een mix van ver frissend repertoire, een vitale sound en een enthousiaste pre sentatie. Kortom: lichte muziek in een ander jasje. Miel Verstappen maakte vijfjaar lang deel uit van duo Miel Ik. Zij maakten in de periode 1996-2002 drie avondvullende programma's en belandden tweemaal op het podium van het LCF. Vanaf 2003 is Miel zijn eigen weg gegaan. Tij dens de afgelopen editie van het LCF strandde hij in de halve fina le. Onder begeleiding van pianist Mare Damen gaat Happy Miel vanaf oktober van dit jaar in een aantal kleine theaters in den lande draaien. Het is een persoonlijke en licht geëngageerde voorstel ling waarin zin en onzin elkaar afwisselen en er regelmatig ruim te is voor muzikale intermezzo's. Bij Miel Verstappen, die met 'Happy Miel' een optreden heeft gemaakt dat knap in elkaar zit, komen elementen komen steeds terug en maken zijn optreden tot een doordacht samenhangend geheel, met een goede mix van humor, ernst, liedjes, autobiogra fie en engagement. De laatste finaliste is Paulien van Dijck uit Venray. Een inter view met de zangeres/gitariste staat elders op deze pagina. Kaartjes voor De Kans zijn bij de kassa van de Schouwburg Ven ray verkrijgbaar van maandag t/m vrijdag 10.00-15 00 uur, telefoon 0478 530999. Email kassa@schouwburgvenray.nl Ook is de kassa is vanaf één uur voor aanvang van elke voorstelling geo pend. lijna dertig amateurfotogra- verzamelden zich onlangs het Odapark in Venray voor jaarlijkse modelfotografie g van de Fotobond afdeling nburg. Voor amateurfoto- fen uit Limburg en de Duit grensstreek de ideale moge- m iheid om te perimenteren in dit facet hun hobby. 'Modelfoto- ie is een vorm van kunst'. lp een fraaie zondagochtend ■elkomt Jan Nabuurs van de liserende Fotobond afdeling )urg de deelnemers aan de Op de parkeerplaats bij het irk hebben zich zo'n kleine tig fotografen en evenzoveel teurmodellen verzameld. t uit wat de bedoeling de dag is: "We willen vrij- dsfotografen de gelegenheid en kennis te maken of erva- g op te doen met modelfoto- fie. De resultaten van deze dag inen ze eventueel gebruiken )r fotowedstrijden of exposi- Door een mixture van begin- s en meer ervaren fotografen modellen kunnen de deelne- rs veel van elkaar leren." fa het inleidend woordje van buurs gaan de deelnemers aan in het mooie Venrayse rk. fed Bom werkt al langer SaarBloemers als model. De jarige Venraynaar kent Saar uit kennissenkring en beiden ten precies wat ze aan elkaar )ben. "Bij modelfotografie et er toch een bepaalde ver- idenheid zijn tussen model en graaf. Het moet gewoon klik- Zij weet wat voor type foto's naak en daar kan ze zich uitste- nd in vinden." Born omschrijft i fotowerk als heel breed. Maar neigt wel naar de creatieve tóng. "Als je fotografie •mikt als registratie ben je snel gepraat. Daarom fotografeer ik t te direct. Ik maak foto's voor toeschouwer, zodat die er zijn en verhaal aan kan verbinden, deze prachtige ambiance van Odapark zoek ik ook een dere sfeer door met onscherpte werken. Dus met een model met direct zichtbaar is." aar Bloemers voelt zich in het apark als een vis in het water, straalt het natuurlijke talent leen model uit. De 21-jarige nrayse wil echter niet alleen ar 'mooi zitten'. "Het geheel een foto vind ik ontzettend Niet alleen de persoon bet plaatje. Stil zitten en mooi 1 Dat is geen modelfotografie, jn beetje gek doen, met veel 7e£ing, geen alledaagse foto." kan het dan ook prima vinden Bom: "We denken een beetje dfde over fotografie. Ook Ted wil meer in een foto leggen. We willen dat iedereen iets voor zichzelf uit de foto haaltHet lief ste zou de vierdejaars studente Sociaal Pedagogische Hulpverle ning in Eindhoven zelf achter de camera staan. "Ik vind fotografe ren heel interessant. Gebruik maken van technieken om iets moois te creëren. Maar als model vind ik het ook goed. Het is heel leuk om te doen en je houdt er ontzettend mooie foto's aan over." Jaap Kaan is al meer dan dertig jaar lid van de Rank Xerox Foto club. Samen met de clubleden Will Reijnders en Wim Manders neemt hij deel aan de fotodag. Als secretaris wil hij toch wel even de schijnwerper richten op zijn ver eniging: "We komen iedere twee weken bij elkaar in De Clockert. Dan gaat het vooral om het tonen en bespreken van eigen werk. Regelmatig hebben we daarnaast ook gastsprekers en andere activi teiten." Voor de 65-jarige Kaan is fotograferen al meer dan 40 jaar een hobby. "Mijn vader was al lid van de fotoclub. Toen heb ik ook voor het eerst kennis gemaakt met fotografie. Ik vond het zo enerverend dat ik door ben gegaan." Modelfotografie is vol gens Kaan slechts een facet van zijn hobby. "Ik ben een 'alleseter'. Landschappen, architectuur, modelfotografie, in principe maakt het me niet zo veel uit." Hij noemt zichzelf een fotograaf van de oude stempel. Digitale fotogra fie is vooralsnog niet aan hem besteed. "Zwart/wit blijft het mooiste. Ik zie fotografie ook als een vorm van kunst." Janine Wetjens (22 jaar) uit Venray poseert voor de leden van de Rank Xerox Fotoclub. Zij ziet voor zichzelf geen toekomst in de modellenwereld weggelegd. Dat hoeft voor haar ook niet. Poseren is voor haar pure hobby. "Ik heb Een compositie van fotografen en modellen met van links naar rechts Ted Bom, Saar Bloemers, fenny Venhorst, Janine Wetjens en Jan Nabuurs al verschillende keren model gestaan voor de leden van de foto club. Het is gezellig, je kunt de fotografen verder helpen met hun hobby en je houdt er hele mooie foto's aan over. Reden genoeg om model te zijn. Zeker ook omdat het voor hobbyfotografen moei lijk is om modellen te vinden." Toch is het niet alleen geinig. Voor de Venrayse, die zojuist haar MBO-opleiding media en enter- tainmentmanagement heeft afge rond, heeft model staan ook een diepere betekenis. "Het fascineert me hoe fotografen werken met belichting, achtergronden en technieken. Dat komt ook op de foto's tot uiting. Je ziet de vele kanten van jezelf. 'Hé, ben ik dat', denk ik wel eens als ik een foto van me zie. Fotografen weten vaak de verschillende persoonlijk heden van iemand vast te leggen. Dat vind ik heel knap." Voor Jenny Venhorst uit Steyl is de meeting in het Odapark haar eerste ervaring als amateurmodel. Ze geniet met volle teugen. "Ik vind het ontzettend leuk om te doen." De 19-jarige is in Neder land geboren, maar heeft het grootste gedeelte van haar jeugd in Duitsland gewoond. Sinds enige tijd is ze weer terug in Nederland. Ze werd door haar buurman gevraagd om als model mee te gaan naar Venray. "Ik wist eigenlijk niet goed wat ik me voor moest stellen. Maar nu het zover is, ben ik blij dat ik het gedaan heb. Het is toch een hele nieuwe ervaring." Ze is reuze benieuwd naar het uiteindelijke resultaat. "Ik heb geen idee hoe de foto's er uit komen te zien. Dat vind ik juist zo leuk. Je poseert en krijgt pas later te zien hoe je op de foto's naar voren komt." Ook Jenny ziet zich niet terug als glamourmodel of in erotisch getinte bladen als Play boy of Penthouse. Alhoewel? Toch enige twijfel? Voor 20.000 euro? "Dan zou ik me toch nog een keer bedenken. Dat is veel geld", zegt ze veelbetekend. Paulien van Dijck finaliste in De Kans De finale van de regionale talentenjacht De Kans op zaterdag 27 september in de Schouwburg Venray is voor Paulien van Dijck uit Venray letterlijk en figuurlijk een kans. De 29-jarige zangeres/gitariste lijdt al meer dan tien jaar aan ME, een chronisch vermoeidheids- en/of pijnsyndroom, als gevolg van een ongelukkige val op 13-jarige leeftijd tijdens een turnles op school. Zingen en gitaar spelen is nu haar uit laatklep en passie. En stro halm om het leven positief te blijven bekijken. Op haar elfde nam Paulien van Dijck voor het eerst gitaarles op de Muziekschool Venray. Venray naar Ad Weiten, op dit moment vooral bekend van de band Cash on Delivery, is nog steeds haar muziekleraar en grote voorbeeld. "Ik ben er heel trots op dat ik van Ad gitaarles krijg. Hij heeft me in al die jaren de kneepjes van het vak geleerd. Ik speelde eerst klas siek, maar moest een tijdje vanwe ge mijn gezondheid stoppen met gitaar spelen. Nadat ik weer ben begonnen, stimuleerde Ad me om ook moderne muziek te gaan spe len." Paulien van Dijck is in haar jeugd een sportieve meid. Ze doet aan atletiek, vooral de lpopnum- mers. Ze is fanatiek, atletiek is haar passie. Totdat ze tijdens een gymles op school ongelukkig valt. Ze is dan dertien jaar. Vanaf die tijd heeft ze last van chronische pijnen en is ze steeds vermoeid. De ziekte verergert als ze voor haar studie culturele antropologie Paulien van Dijck ivil zater dag alleen maar genieten in de finale van De Kans in Mexico stage loopt. "Ik ben daar op bezoek geweest bij de Maya-indianen. De hygiëne was natuurlijk een stuk minder dan hier. Dat is niet bevorderlijk geweest voor mijn ziekte. Inte gendeel, het verslechterde alleen maar." Dat is ruim acht jaar gele den. Nadat ze terugkomt in Nederland wacht haar een zware tijd. De pijnen worden erger, de vermoeidheid steeds frequenter. Ze vertelt het allemaal heel luchtig. Samen met haar man Bart Lamberts woont ze in een fraaie, aangepaste nieuwbouwwoning in Antoniusveld. Paulien is vriende lijk, lacht vaak en hartelijk, lijkt niet gebukt te gaan onder haar chronische ziekte. Toch heeft ze ook moeilijke tijden gekend. "Maar ik ben positief ingesteld. Probeer er het beste van te maken. Je ervaart wel dat de wereld om je heen kleiner wordt. Muziek maken is voor mij dan ook iets waar ik me helemaal in kan uitleven." DROMEN Paulien van Dijck speelt in eer ste instantie alleen gitaar Ad Wei ten geeft haar het beslissende duwtje om ook haar zangtalenten verder te ontwikkelen. Ze is gecharmeerd van vooral Ameri kaanse muziek, country, blues, sing a songwriter, dat soort werk. Sinds kort schrijft ze ook haar eigen muziek en teksten. "Ik schreef al langer Engelstalige gedichten en vond het een uitda ging om er ook muziek bij te schrijven." Haar teksten zijn veelal autobiografisch, beschrijven de alledaagse dingen van het leven. De film The Bridges of Madison County was een belangrijke inspi ratiebron voor haar teksten. "Dat is zo'n pure film, een melancho lisch verhaal. Die film raakt me echt. Ik schrijf alle teksten vanuit mijn gevoel, over de dingen die me raken. De liefde, over dromen, over de dingen die ik nog wel kan. Maar ook over mensen die het niet zo goed met me voor heb ben." Ze volgt nog om de andere week gitaar- en zanglessen. De laatste weken gaat het echter niet goed met Paulien. Het grootste deel van de dag ligt ze in de modern ingerichte woonkamer op bed. De pijnen zijn vaak heftig. Nadat ze in mei in de laatste voor ronde van De Kans indruk heeft gemaakt, is zaterdag de finale van de talentenjacht haar droom. Die laat ze niet uit elkaar spatten. "Ik verheug me al sinds mei op de finale. Die laat ik ook niet schie ten. In principe speel ik vier of vijf nummers. Maar als het echt niet gaat, blijft het bij een num mer. Maar ik ben er wel. Die fina le laat ik me niet ontgaan." De Venrayse vindt het leuk om aan De Kans mee te doen. Ze was ook verrast dat ze de finale bereik te. Zaterdag wil ze dan ook alleen maar genieten in de schouwburg. Aan een eerste plaats denkt ze niet. Haar favoriet is ook een zan geres/gitariste. "Ja, Maud Wilms. Tijdens haar optreden in de voor ronde kreeg ik kippenvel. Zij raak te mij echt. Dus voor mij is ze favoriet." Jenniskens_^^ installatie verwarming elektro ventilatie sanitair airconditioning Oude Kerkstraat 3 5861 BM Wanssum Tel. 0478-532441, fax 0478-532645 Email: Jenniskensinstallatie@Jewa.nl Venrayse dansgroep naar Nederlandse Dansdagen In het weekend van 3 tot en met 5 oktober vinden in Cen tra Ceramique in Maastricht de Nederlandse Dansdagen plaats. Tien leerlingen van bal letlerares Myrna van den Bosch uit Venray zijn ook uit genodigd om dit evenement deel te nemen. Ze brengen op zaterdag 4. oktober twee keer een choreografie van Conny Janssen op de planken. Afge lopen weekend waren Myrna en haar leerlingen te gast in de Rotterdamse dansstudio om zich te 'onderwerpen' aan de eerste repetitie. De Nederlandse Dansdagen presenteren voor de zesde keer in het eerste weekend van oktober de hoogtepunten uit het afgelo pen theaterseizoen 2002/2003- Uit meer dan 130 nieuwe chore ografieën koos een selectiecom missie dertien voostellingen die op verschillende podia in Maast richt te zien zijn. Daaronder gerenommeerde namen als dans groep Krisztina de Chatel, Het Nationale Ballet, het Nederlands Danstheater en het Scapino Ballet. Myrna van den Bosch werd door het Centrum voor Amateurkun sten Limburg benaderd om deel te nemen aan het worksshopproject Nederlandse Dansdagen. De Ven rayse groep, negen meiden en een jongen, werd gevraagd om een choregrafie van Conny Jans sen in te studeren en tijdens de dansdagen op te voeren. Afgelo pen zaterdag waren de talentvolle danseressen en dansers te gast in Rotterdam. Onder leiding van Martha Reig Torres, ex-danseres van Het Nationale Ballet, werd de choreografie van Conny Janssen voor het eerst ingestudeerd. "En het was me wel het dagje", kijkt Myrna van den Bosch terug op de eerste repetitiedag. "We zijn rond 12.00 uur met de repetities begonnen en met uitzondering van een korte pauze heeft de groep tot na vijven gerepeteerd. Het was een vermoeiende dag waar de nodige flesjes water er doorheen zijn gegaan." Voor Myrna en haar leerlingen ging in Rotterdam een hele nieu we wereld open. De Venrayse groep werd door repetitor Martha Reig Torres op een professionele manier benaderd en behandeld. "De meiden werden door haar op de plaats gezet. Ze kregen heel veel persoonlijke aandacht, maar werden ook heel kritisch aange pakt. Dat was wel even wennen want per slot van rekening zijn wij maar gewoon amateurdansers. Van de andere kant was het voor iedereen een geweldige beleving. De meiden vonden het fantastisch om met haar te werken. Die pro fessionele benadering, haar oog voor detail. Het was niet zo maar een gezellig uitstapje, maar een dag keihard werken waar ieder een met volle teugen van heeft genoten." Binnen de Nederlandse danswe- reld is Conny Janssen een begrip. Instinct en intuïtie zijn belangrij ke woorden voor de Rotterdamse choreografe. Ze gaat het liefst zonder vastomlijnd plan de studio in en werkt ze verschillende gedachten uit. Met haar groep Conny Janssen Danst neemt ze een aparte plaats in. Het gezel schap is op weg in dansend Nederland een instituut te wor den en het aantal dansers dat met haar wil werken neemt met iede re voorstelling toe. Wat ze ook maakt, ze raakt een snaar bij jong en oud. Zo ook bij Mvma van den Bosch: "We hebben kennis gemaakt met een geheel nieuwe bewegingsstijl. Het dansgevoel komt helemaal van binnen uit. Organisch, met 'stroperige bewe- gingen'. Geen strakke accenten. Dit alles op een beetje zweverige muziek." Het tiental werd flink afgepeigerd door Reig Torres, repetitor van Conny Janssen. Tijd voor social talk was er nauwelijks. "Toch straalde bij Martha het ple zier van haar werk af. Wat een uit straling. wat een klasse. Vooral ook naar de dansers toe. Ze sprak geen woord Nederlands. Het Engels was voertaal, voor de rest wist ze met haar expressie precies uit te leggen wat ze bedoelde. Ze lette vooral ook dat de dansers vooral,vanuit hun centrum wer ken. Met veel aandacht voor de ademhaling. Vooral niet laten merken dat het dansen inspan ning vereist. Het was een dagje afzien, maar meer dan de moeite waard. Ook de spierpijn die ieder een er aan over gehouden heeft. Met als uiteindelijke beloning^de deelname aan de Nederlandse Dansdagen." De tien leerlingen van Myrna van den Bosch dansen in het eer ste weekend van oktober tijdens de Nederlandse Dansdagen

Peel en Maas | 2003 | | pagina 15