/Maatjesproject1: Heeft
dat iets met vis te maken?
3
"Vietnamezen zijn
schatten van mensen"
<0*#;
Harold Bf
LENSSEN
Lopen voor
het goede doel
In memoriam:
Wiet van der Hoff
Collecte
Rode Kruis
—J #r jgas-
Te hard
Subsidie
voor fanfare
Blindenproject
in De Wandeling
(0478)539020
Stayerhofweg 2b
Wanssum
Willy Schols overleden
■gi.
igir, PEEL EN MAAS
Donderdag 14 augustus 2003 - Pagina 7
(Vriendendienst voor mensen met psychiatrisch verleden
Dit artikel verschijnt in het kader van een landelijk project Verhalen
van vriendendiensten. Er zijn in Nederland ongeveer 60 vriendendien
sten. Vriendendiensten koppelen vrijwilligers aan iemand met psychi
sche problemen. De koppels ondernemen allerdaagse sociale activitei
ten zoals koffie drinken, wandelen of andere uitjes. Het contact is
vriendschappelijk van aard. Om het werk van de vriendendiensten in
de schijnwerpers te plaatsen en om vrijwilligers te werven, is het pro
ject Verhalen van vriendendiensten bedacht. Tien journalisten zijn
een jaar lang vrijwilliger en hebben tweewekelijks contact met hun
maatje'. De journalisten schrijven hierover in regionale kranten. Aan
het eind van het project verschijnt er een boekje met ervaringsverha
len van de tien vrijwilligers. Hiermee wil het Trimbos-instituut bijdra
gen aan een goede beeldvorming over mensen met langdurige psychi
sche problemen en laten zien hoe waardevol vriendendiensten zijn,
voor vrijwilliger en voor zijn of haar 'maatje'. Dit is het eerste verhaal
|n een serie van zes in Peel en Maas.
Wilt u zich aanmelden als vrijwilliger dan kunt u contact opnemen
met Mieke Michels, coördinator maatjesproject Venrav, tel. 0478-
527280.
Voor meer informatie over het project Verhalen van vriendendien
sten. kunt u contact opnemen met Sonja van Rooijén, werkzaam bij
het Trimbos-instituut, tel. 030-2971121 of per e-mail: srooijen@trim-
bos.nl.
Nee, het heeft niks met vis te
maken. Maar één ton maatjes
haring was in het verleden
wel de aanleiding tot de start
van het 'Maatjesproject'. De
opbrengst van die eerste 'Hol
landse Nieuwe' in 1999 werd
namelijk besteed aan het
Maatjesproject, één van de ini
tiatieven ter bevordering van
de reïntegratie van mensen
met een psychiatrisch verle
den. Het Maatjesproject in
Venray werd een feit en
bovendien werd er een lande
lijke project -'Verhalen van
vriendendiensten' - opgestart
door het Trimbos-instituut.
Uitleg in een notedop: (Ex)
cliënt wil maatje, maatje wil
(ex) cliënt. En omdat het pro
ject (landelijke) aandacht
moest krijgen werd een plan
netje bedacht. Als journalisten
nou eens een jaar lang mee
draaien in het project? Daad
werkelijk 'maatje' worden. De
daaruit voortvloeiende erva
ringen en de ontstane verha
len zouden meerdere doelen
kunnen dienen Een goed plan,
met een duidelijke opdracht.
Ook voor mij. Na het doorlo
pen van de aanmeldingspro
cedure en het kennismakings
gesprek zijn Ron en ik nu
'maatjes'.
(Door Geert van den Munck-
hof)
DOELSTELLING
Zo gemakkelijk gaat dat? Nee
dus. De praktijk laat zien dat het
aantal aanvragen voor een maatje
beduidend boven het aantal
beschikbare vrijwilligers ligt. Van
daar de actie van het Trimbos
instituut: 'Verhalen van Vrienden
diensten'. Het Trimbos-instituut is
een landelijk kennisinstituut voor
geestelijke gezondheidszorg, ver
slavingszorg en maatschappelijke
zorg. De doelstelling van het pro
ject wordt door het instituut als
volgt omschreven: 'Ondersteu
ning bij de werving van vrijwilli
gers voor de vriendendiensten:
verbeteren van de beeldvorming
omtrent mensen met een blijven
de psychiatrische stoornis; inzicht
verwerven in de kwalitatieve
betekenis van vriendendiensten
voor de vrijwilliger en de cliënt'.
Een hele mond vol. Het spreekt
me wel aan dat deze theoretische
benadering van het project 'Ver
halen van Vriendendiensten' nu
een hele practische invulling
krijgt. Op het gebied van de 'kwa
litatieve betekenis van vrienden
diensten voor de vrijwilliger en de
cliënt' bijvoorbeeld. Ron en ik
moeten er allebei iets aan hebben,
in gewone mensentaal. Maar wat
is voor de 'vrijwilliger' en de
'cliënt' die 'kwalitatieve beteke
nis'?
ERVARING
Gisteren heb ik met Ron over
het internet voor de tweede keer
backgammon gespeeld. En voor
de achtste keer verloren. Over
kwaliteit gesproken... Ron en ik
zien elkaar één keer in de twee
weken op donderdag. Tijdens die
eerste ontmoetingen kom je ach
ter eikaars hobby's en interesses.
Daar hoorden we van elkaar dat
we allebei graag bezig zijn op de
computer. Denkspellen, schaken
of backgammon, was ook een
raakvlak. Een en een is dan gauw
opgeteld, en we besloten om op
de tussenliggende donderdag via
internet een spelletje backgam
mon tegen elkaar te spelen. Giste
ren was dat de tweede keer.
Ondanks het (achtvoudige!) ver
lies was dat leuk. Eén voorbeeld
van een activiteit, zoals er eigen
lijk honderdduizend zijn.
ROLLEN
Ron en ik moeten nog groeien
in onze rol. Volgens de definitie is
hij 'cliënt' en ben ik de 'vrijwilli
ger'. Met die afstandelijke termen
zijn we. weliswaar op vrijwillige
basis, 'tot elkaar veroordeeld'. Een
basisgegeven dat bij elk nieuw te
starten 'koppel' waarschijnlijk
gelijksoortige gevoelens oproept.
Wat voor gevoel? Wat gaat er
door je heen als je elkaar voor het
eerst ontmoet?
Bovendien in het bijzijn van de
plaatselijke coördinator van het
project. Ik kan niet voor anderen
spreken dus moet puur afgaan op
wat ik ervaarde. Eerste indruk?
Ron geeft een hele prettige, stevi
ge hand! Tweede indruk, na een
kop koffie en wat over en weer
gesproken te hebben: wat een
onwerkelijke situatie is dit eigen
lijk... En dan vooral omdat de situ
atie dat vervreemdende effect op
mij heeft. Best een goed gevoel
hoor, begrijp me niet verkeerd.
Maar het zet aan tot nadenken.
Wat maakt dat deze situatie
'vreemd' aandoet? Aan tafel zitten
met een kop koffie. Veel gewoner
kun je het niet bedenken. En
toch. Doe datzelfde in het kader
van het 'Maatjesproject' en je zult
zien. Het voelt heel anders. Verve
lend? Nee. Anders? Ja.
ANTWOORD
Aan het denken gezet door die
eerste ervaringen ga je dan ook
meteen op zoek naar verklarin
gen. Temeer daar je juist daarvan
verslag wil doen. Ron trouwens
ook. Dat hebben we afgesproken.
Ook hij zal zijn ervaringen aan het
papier toevertrouwen. We probe
ren ons verhaal samen te vertel
len. Dat voornemen zorgt, tijdens
onze eerste ontmoeting, voor een
goed gevoel bij het afscheid. Over
twee weken zullen we elkaar
weer zien. Maar dat het leven
soms ondoorgrondelijk is, wordt
eens te meer op pijnlijke wijze
duidelijk. Ron's vader overlijdt,
heel onverwacht. Ik hoor dat van
de coördinator, in de week dat ik
Boerendochter uit Ysselsteyn tevreden expat in Vietnam
rijf;
pnj
(door Guus Geurts vanuit Ko
Pha Ngan, Thailand)
Sinds twee jaar woont Kitty
Jenniskens (36) met haar man
en drie kinderen in Ho Chi
Minh City, het vroegere Sai
gon, in Zuid-Vietnam. Ze wil
den wel eens wat anders dan
gewoon Nederland, dus toen
haar man werk kon vinden in
Vietnam, was de keuze om te
vertrekken snel gemaakt. Bei
den verdienen hun brood bij
bedrijven die werkzaam zijn
in de voedingsmiddelenindus
trie. Kitty werd geboren als
dochter van een pluimveehou
der in Ysselsteyn en studeerde
levensmiddelentechonologie
aan de HAS in Den Bosch,
waar ze ook haar man leerde
kennen. Ze werkten daarna
eerst een aantal jaren in
Nederland.
De overgang naar dit ontwikke
lingsland is haar goed bevallen,
zelfs beter dan verwacht. "Vietna
mezen zijn schatten van mensen,
en heel oprecht. Ook is het
(zon)licht hier veel mooier en
schijnt de zon vaker dan in Neder
land, waar je veel meer donkere
dagen hebt. De zon maakt mij,
maar ook de kinderen meer vro
lijk."
Bovendien stellen de kinderen
zich zeer flexibel op onder alle
De collecte voor het Nederland
se Rode Kruis heeft in de gemeen
te Venray een bedrag van 7099
euro opgeleverd. De specificatie
is als volgt: Venray Kom 4.316,85;
Veulen 131,15; Vredepeel
106,51; Leunen 574,05; Oirlo
431,30; Heide 219,09; Oostrum
394,98; Castenray 209,94; Yssel
steyn 647,28; Smakt 78,- euro.
extra aandacht die ze krijgen van
de Vietnamezen. "Ze worden
voortdurend aangeraakt, en toen
ik in de dierentuin liep met mijn
kinderwagen was ik de attractie,
in plaats van de dieren."
Hun woonsituatie is comforta
bel te noemen, de werkgever van
haar man betaalt de huur, inclu
sief bewaking. Ze hebben de
beschikking over een zwembad,
en door de airconditioning is het
binnenshuis ook niet te warm.
"Zolang hij maar niet uitvalt door
stroomstoringen", zegt Kitty. Ook
hebben ze een hulp die haar bijs
taat in het huishouden, wat ook
wel goed uitkomt door haar part
time werk.
VEEL CONTACT
Ze hebben nog vrij veel contact
met Nederland, ook al omdat ze
twee keer per jaar een kort
bezoek brengen aan hun ouders.
Ook zijn haar ouders op bezoek
geweest in Vietnam. In het verle
den probeerden ze hun bezoek
aan Nederland nog wel eens te
combineren met carnaval. "Ook
toen we al een tijdje buiten Yssel
steyn woonden in Moordrecht,
deden we nog steeds mee met de
carnavalsoptocht met de 'oude'
buurt. Dat waren gezellige tijden."
De laatste keer dat ze Neder
land opzochten was toen hun
derde kind geboren werd. Dat
vonden ze door de gebrekkige
medische voorzieningen in Viet
nam toch veiliger in eigen land.
"De4aatste tijd verandert er echter
veel; er is een nieuwe kliniek geo
pend en er verschijnen steeds
meer winkelcentra waardoor
ondertussen alles hier ook te krij
gen is."
Ze heeft vrij veel contacten met
andere buitenlanders, onder ande
re via International Ladies Viet
nam Organisation en via de inter
nationale school waar de twee
oudste kinderen op zitten. Ook
bezoeken ze de feesten die regel-
naar Ron toe zal gaan. Door de
omstandigheden gaat dat logi
scherwijs niet door. Als je het
hebt over vreemde ervaringen...
Ik moet onwillekeurig denken aan
het overlijden van mijn eigen
vader.
Dingen die je maar één keer
meemaakt, maar die diepe groe
ven nalaten in je bestaan. Datzelf
de maakt Ron nu ook mee. Ik
praat er met hem over, over de
telefoon. En het is onderwerp van
gesprek tijdens onze eerstvolgen
de ontmoeting. Wat hij mee
maakt, maakte ik ook mee.
HERKENNING
Die gezamenlijke herkenning
van ervaringen, en het onderling
uitwisselen ervan, voelt goed. Ik
merk dat ik daardoor ook terugga
in mijn beleving.
En weer dingen ervaar, die
waarschijnlijk in mij al een plekje
hadden, waar ik niet meer zo vaak
kwam. Opnieuw ervaar ik de aan
wezigheid van mijn vader. Kijk ik
anders aan tegen de aanwezigheid
van mijn kinderen. Relativeer bij
momenten en geniet net intenser.
Ik voel dat daar ergens het ant
woord moet liggen op de aan mij
zelf gestelde vraag over vervreem-
ding.
Wat nieuw is, is logischerwijs
nog vreemd. Wanneer herken
ning en samen delen aan de orde
komt, wordt een relatie meer
eigen, minder vreemd. Vooral
meer eigen. En dat is goed. Het
klinkt misschien een beetje pathe
tisch als ik mijn gevoel nu
omschrijf als een 'goed gesprekje
met mijn vader'. Want die is er
niet meer. Ron's vader ook niet.
En toch hebben die vaders me aan
het denken gezet. En hoewel dat
misschien nog steeds vreemd
klinkt, het voelt wel goed. Want
het gaat verder. Samen met
elkaar. Donderdag ga ik weer naar
Ron.
In het politiedistrict Venray zijn
de afgelopen week 2050 automo
bilisten gecontroleerd op hun
snelheid. Hiervan hebben 251
weggebruikers een proces-verbaal
gekregen. De controles vonden
plaats in Ysselsteyn. De hoogste
snelheid die met de laserauto
werd gemeten, was op dinsdag 5
augustus op de Puttenweg: 92
km/uur waar 50 km/uur de limiet
De fanfare OL Vrouwe Gilde
Holthees-Smakt heeft van het
Prins Berhard Cultuurfonds een
bijdrage van 5355 euro ontvangen
in de aanschaf van instrumenten
en uniformen.
Het blindenproject van Venray-
naar Paul Kronenberg en zijn
vriendin Sabriye Tenberken staat
volgende week centraal in het tv-
programma De Wandeling. Het
project werd eerder al belicht in
dit KRO-programma. maar zal vol
gende week nog twee keer wor
den herhaald. De Wandeling is te
zien op vrijdag 22 augustus om
16.30 uur en zondag 24 augustus
om 09-30 uur.
I.V.M. VAKANTIE
GESLOTEN
VAN 11 T/M 17
AUGUSTUS
Showroombezoek
uitsluitend
op afspraak
KEUKENINRICHTING
advies aan huis,
ook 's avonds
Medewerker Hans Teeuwen
van Wonen Noord-Limburg heeft
onlangs 1600 euro voor 'Venray
Stichting Hospice Zenit' opge
haald.
Hij liep voor de eerste keer mee
met de vierdaagse in Nijmegen en
wilde dat graag voor bovenge
noemd goed doel doen. Hij heeft
daarom zijn collega's en werkge
ver gevraagd hem te sponsoren.
Deze reageerden erg enthousiast
op het initiatief. De Stichting Hos
pice Zenit is in september 2002
opgericht. Het doel van de hospi
ce is het verlenen van palliatieve
terminale zorg aan mensen die in
de laatste maanden van hun leven
zijn en waarbij medisch gezien
geen genezing meer te verwach
ten is. Zij kunnen niet meer thuis
verblijven en kiezen ervoor om
naar het hospice te komen alwaar
de gewenste zorg geboden kan
worden. In het hospice wordt de
zorg gegeven door familie, vrien
den en vrijwilligers, aangevuld
met beroepskrachten. Hans Teeu
wen overhandigde woensdag 30
juli de cheque ter waarde van
1600 euro aan Wilma Manders,
voorzitter van het bestuur van de
stichting.
matig door de verschillende
ambassades of zakenclubs gege
ven worden. Zo zagen ze het
huwelijk van Willem-Alexander
en Maxima live in de Nederlandse
ambassade. Ook is er altijd een
feest op koninginnedag. Elke
ambassade of zakenclub geeft zo
wel eens een feest, ter gelegen
heid van hun nationale feest- en
herdenkingsdagen.
Maar het expatleven is vaak
toch maar voor een beperkte tijd.
Zo vertrok pas haar beste vriendin
naar Pakistan, hetgeen Kitty toch
wel betreurde. Zelf willen ze nog
een aantal jaren in Vietnam of in
een ander land blijven, dit is
afhankelijk van de beschikbare
banen. Maar als hun oudste kind 7
of 8 jaar oud is, willen ze weer
terug naar Nederland. "Op die
leeftijd is het belangrijk, dat ze in
een stabiele omgeving opgroeien
en vrienden kunnen maken",
aldus Kitty. Wat dan blijft is een
schitterende ervaring.
Op 31 juli is in Nijmegen overleden de oud-Venraynaar WiBy Schols
in de gezegende leeftijd van 96 jaar. Ofschoon Willy zoveel jaar
gewoond heelt in Nijmegen in een mooi appartement met een boei
end uitzicht op de Ooipolder, heeft zijn taalkundig hart al die lange
jaren in Venray gewoond. Een werkgroep in het Venrayse had énkele
decennia lang het Venrayse dialect geïnventariseerd, bit veelomvat
tende materiaal werd in eerste instantie in handen gelegd van Willy
Schols. Er werd een systeem ontwikkeld voor de spelling van het Ven-
rays. Daarnaast heeft Willy een grammatica van het Venrays geschre
ven, waarin te zien is, hoe rijk, met name aan klanken, de Venrayse
taal is. In 1991 verscheen de eerste druk van het Venrays Woorden
boek: monnikenwerk van Willy, dié hierbij vakkundig geassisteerd
werd door Frits Lïnssen. Met groot enthousiasme werd dit boek gepre
senteerd en binnen korte tijd uitverkocht. Een herdruk volgde na drie
maanden.
"D'n tied van wüle is nie vurbeej"; na die belangrijke eerste en twee
de druk hebben Willy en Frits niet stilgezeten: steeds weer vonden ze
nieuwe "parels" in de Venrayse taal die nog geen piek gevonden had
den in het woordenboek.
Vol geestdrift hebben de beide auteurs toegewerkt haar een nieuwe
uitgaaf van het Venrays woordenboek. In 1998 werd dit uitgebreide
woordenboek gepresenteerd bij het 25-jarig jubileum van Veldeke
Venray.
"D'n tied van wüle is vurbeej", dachten wij na die enorme presta
tie...het werk is nu echt gedaan. Maar als je dan in Nijmegen op
bezoek kwam, zag je honderden snippertjes papier met daarop in
uiterst verfijnde kleine lettertjes...alweer "nieuwe" oude woorden,
afleidingen, erfwoorden, correcties op het bestaande woordenboek
etc. Zo is Willy tot zijn overlijden toe altijd maar bezig geweest met de
Venrayse taal, waarin niet alleen zijn wetenschappelijke talenten tot
uitdrukking kwamen maar ook zijn grote liefde voor het Venrays.
Vut Willy is now d'n tied van wüle vurbeej.
Met grote dankbaarheid zien we terug op de taalkundige erfenis die
Willy aan Venray nalaat via zijn spellingssystematiek, zijn grammatica
en zijn woordenboek. Moge hij zijn welverdiende rust vinden.
Het bestuur van Veldeke Venray
Wirn Baken, voorzitter
Met het op veel te jonge leeftijd
(58) heengaan van Wiet van der
Hoff verliest Ysselsteyn een zeer
karakteristiek persoon. Wiet
stond vooral bekend om zijn
enthousiasme en uitstraling. Hij
verwierf zijn grote bekendheid als
dirigent van De Smeleblaozers.
Eén van de hoogtepunten was
ongetwijfeld het optreden van het
Y'SO (het Ysselsteyns Simpel
Orkest) tijdens Circus Mók. Met
deze creatie werden vele zalen in
Noord-Limburg plat gespeeld.
Niet alleen in de omtrek maar
zelfs in Bonbruck in Beieren bleef
zijn enthousiasme niet onopge
merkt. Samen met pastoor Jans
sen was hij in de beginjaren de
smeder van de vriendschapsbe
trekkingen met dit Beierische
dorp. Tijdens de revue ter ere van
het 75-jarig bestaan van Y'ssel-
steyn heeft Wiet nog een ballade
geschreven en gezongen als ode
aan deze pastoor. Wellicht zullen
ze binnenkort samen napraten
over het verleden.
Het Gloria in de kerstmis zal
menige parochiaan nog doen
genieten van zijn volumineuze
diepe stem. Zijn werk bij de poli
tie en zijn hobby's pasten naad
loos bij elkaar. Hieraan heeft hij
ook zijn bijnaam De zingende She
riff uut de Piël te danken. Hij nam
vrij om muziek te schrijven of om
Een voederopslagplaats, gevuld
met maïs, bij een boerderij aan de
Haag in Merselo is vorige week
maandag in vlammen opgegaan.
De tientallen autobanden, die als
gewicht tegen het wegwaaien van
het afdekfolie werden gebruikt,
veroorzaakten een rookwolk die
tot op zeer grote afstand in de
omgeving zichtbaar was. Omdat
er in een nabijgelegen stal nog
vee stond, werd ook het brand
weerkorps van Meerlo-Wanssum
gealarmeerd. Het vee in de stal
werd echter door de boer zelf al
in veiligheid gebracht, de stal liep
overigens geen schade op.
De brandweer kon al gauw het
sein 'brand-meester' geven, maar
had nog geruime tijd nodig om de
brandende autobanden te doven.
De oorzaak van de brand is onbe
kend..
bij begrafenissen als organist het
koor te begeleiden. Hij was ook
meer dan 30 jaar de vaste organist
in de Vredepeel op zondagmor
gen.
Ook bij fanfare De Peelklank
was hij een alleskunner. Naast
paukenist was hij ondervoorzitter
en onderdirigent. Ook zijn 'hiep
hiep bij serenades zal nooit meer
klinken als voorheen. Wiet had
nog zoveel plannen, als hij een
maal met de VUT was. Met name
om de jeugd enthousiast te maken
voor muziek. Met het Disney Fes
tival vorig jaar was er een goede
weg ingezet. Ook de Night of Pop
and Classics bij het 50-jarig
bestaan was een gigantisch suc
ces. Niet alleen heeft hij vele
arrangementen ge- en herschre
ven ook vocaal liet hij zich gel
den. Een bescheiden en verlegen
man. die eenmaal op het podium
veranderde in een topartiest.
Hij was iemand die achter de
schermen bergen werk verzette
waar veel mensen geen weet van
hebben. Het grootste voorbeeld
hierin zijn de ontelbare carnaval
schlagers die hij heeft uitgeschre
ven voor diverse artiesten. Het is
dan ook niet verwonderlijk dat
ons Y'sselsteynse volkslied ós
dörpke van zijn hand kwam. Als
dirigent van De Smeleblaozers en
als vaste liedjesschrijver was hij
dus van onschatbare waarde voor
W De Piëlreus.
Clichématig kan gezegd wor
den: Ieder mens is vervangbaar
maar de uitzondering bevestigt de
regel. Vandaar dus dat de Y'ssel
steynse gemeenschap er alles aan
gelegen is om zijn zijn naam niet
verloren te laten gaan. Daarom is
besloten om de Wiet van der Hoff
Wisseltrofee in het leven te roe
pen. Deze trofee zal jaarlijks uitge
reikt worden aan de winnaar van
het liedjesconcours. Dit kunst
werk geeft op karakteristieke
wijze Wiet zijn enthousiasme en
uitstraling weer.
De echte trofee heeft hij helaas
niet meer in handen gehad. De
uitvoering in was gelukkig nog
wel. De bronzen uitvoering wordt
zoals het was. Als ös dörpke zul
len wij dit verlies gaan dragen.
Wiet hebbe wej af motte géve,
mar ziene naam halde wej iën
leve.
Namens de Ysselsteynse Gemeen
schap.