De indianen van Chili zijn
trots op hun achtergrond
Buddy Pouwels gaat op
stage in kinderhuis Chili
Meerlo-Wanssum
Een bezoek aan het
bijzonder project
SOS Meerlo-Wanssum
jubileumfeest in mei
Service
rubriek
PEEL EN MAAS
Donderdag 2 januari 2003 - Pagina 9
Meerlo-Wanssum en Chili (3)
De Stichting Ontwikkelings
samenwerking Meerlo-Wans
sum steunt gedurende drie
jaren het Kindertehuis Hogar
Esperanza in Chilian te Chili.
Een delegatie van SOS bestaan
de uit Karin Vestjens (secreta
resse) en René Poels (voorzit
ter) en hun partners Hans en
José bezochten het project.
Peel en Maas bericht de
komende weken over dat
bezoek, het project en het
land Chili. Vandaag: de
Mapuche-indianen
"Ik ben en Chileen, zij, mijn
vrouw is een Mapuche". De boer
die dit vertelde aan de Meerlo-
Wanssumse SOS-delegatie geeft
met die ene zin precies aan wat er
aan de hand is. De Mapuche india
nen in Chili vormen een aparte
groep mensen. Alsof de indianen
geen Chilenen zijn!
De aanvankelijke bewoners van
Chili zijn de indianen. Sinds
Columbus Zuid-Amerika heeft
ontdekt en steeds meer Europe
nen land claimden in dit deel van
de wereld hebben de indianen
het moeilijk. Veel indianen kre
gen Europese ziektes waartegen
ze niet bestand waren. Velen
stierven aan de gevolgen daarvan.
Veel werden vermoord omdat ze
de bevelen van de 'indringers'
niet wilden opvolgen.
Door de eeuwen heen zijn de
indianen in Chili achtervolgd en
nooit serieus genomen als bevol
kingsgroep. In de jaren zestig en
zeventig hebben de Mapuches de
democratisch regeringen van
Chili benaderd en gevraagd om
hun rechten op het gestolen land
te erkennen, maar de resultaten
waren bescheiden. Ze kregen en
paar stukken grond en de sociale
voorzieningen verbeterden, met
name onder president Salvador
Allende. Maar de hoop om erkend
te worden als indigenas, al apart
groep met speciale rechten, ging
niet in vervulling omdat Allende
vond dat alle Chilenen dezelfde
rechten en plichten hebben.
Onder de dictatuur van Pinochet
werd het allemaal weer terugge
draaid. De Mapuches moesten de
gronden weer teruggeven en er
werd hard opgetreden tegen de
indianen omdat ze achter Allende
hadden gestaan. Veel indianen
hebben de dictatuur niet over
leefd!
De in 1990 democratisch geko
zen president Alwyn heeft de
indianen bij wet hun recht op col
lectief grondbezit hersteld en hun
erkend als een aparte bevolkings
groep binnen de Chileense natie.
AMIGO HOLLANDA
De stad Temuco -150 km ten
zuiden van Chilian, is een belang
rijke stad voor de Mapuche india
nen. Hier is dagelijks de grote
overdekte markt Mercado Munici
pal waar veel indianen met paard
en wagen vanuit het binnenland
hun producten komen aanbieden.
Er is ook een zogeheten Artesania-
markt waarop veel prullaria maar
ook mooi Mapuche-handwerk
wordt verkocht. Een mengelmoes
van kleur én geur en een kakofo
nie van aanbiedende marktlieden.
De SOS-delegatie bezoekt ook
het Mapuche-dorpje Chol-Chol
waar in het museum wordt
gesproken met enkele traditione
le Mapuche-vrouwen. Een van
hen demonstreert traditioneel
wolspinnen met een spintol. Ze
pakken de Nederlandse gasten
stevig vast als blijkt "dat wij Ollan-
ders vrienden van de Mapuche-
indianen zijn."
In het dorpje is verder niet veel
te beleven. Een door koeien
getrokken houten kar passeert en
de uitbater van het café kan niet
teruggeven van 2000 pesos (2.50
euro!). Via route nationaal rijden
het Meerlo-Wanssumse gezel
schap 250 km door een prachtig
heuvelachtig gebied langs de kust
naar Chilian en praten ze onder
weg nog met enkele bewoners.
Opvallend: een van de boeren
zegt tegen ons: "Ik ben Chileen,
zij, mijn vrouw is Mapuche".
Overal aar de delegatie stopt zijn
de mensen open en hartelijk.
Zuster Lucienne Hardy vertelt
later in het kindertehuis in Chilian
dat veel van haar kinderen
Mapuche-bloed hebben. "Ik maak
geen onderscheid in mijn kinder
tehuizen. Voor mij zijn alle kinde
ren me even lief. Ik ben de mama
van alle kinderen", zegt ze.
Wie het Meerlo-Wanssumse
project wil steunen kan geld over
maken op bankrekening:
13 25.91.189 t.n.v. Stichting SOS
Meerlo-Wanssum onder vermel
ding: project Chili.
Voor de twintigjarige Swol-
gense studente Buddy Pouwels
gaat in 2003 een droom in ver
vulling. Zij gaat gedurende vijf
maanden samen met haar
klasgenootje Sabine Janssen
uit Eindhoven stage lopen in
het kindertehuis Hogar Espe
ranza in Chilian (Chili). ":We
verheugen ons er allebei heel
erg op", zegt Buddy. Zoals
bekend wordt dit kindertehuis
gedurende drie jaren gesteund
door de Stichting Ontwikke
lingssamenwerking Meerlo-
Wanssum.
Buddy kwam via SOS Meerlo-
Wanssum in contact, met zuster
Lucienne die in Chilian dit mooie
kindertehuis leidt waar 75 kinde
ren van 0 tot en met 18 jaar wor
den opgevangen. Via dit tehuis
zijn de afgelopen twintig jaar ook
veel kinderen in deze regio
geadopteerd. Buddy Pouwels zit
in het tweede studiejaar van de
opleiding Sociaal Pedagogische
Hulpverlening in Eindhoven. In
het derde studiejaar moeten ze
vijf tot tien maanden stage lopen,
en dat mag ook in het buitenland.
Die stage begint in september
2003- Via haar broertje Django
(11), die in groep acht zit van
basisschool Sint Jozef in Swolgen,
kwam ze op het idee om naar
Chili te gaan. Django is namelijk
ambassadeur van de Swolgense
school voor SOS Meerlo-Wans
sum. Hij zette samen met vijf
andere kinderen van de basis
school in de zes kerkdorpen bij
het begin van de acties voor Chili
een handtekening onder een
samenwerkingsverband tussen de
scholen en de stichting SOS. Djan
go Pouwels wees haar zusje op
het kindertehuis in Chilian die
meteen daarop actie ondernam
door SOS-secretaresse Karin Vest
jens te benaderen. Het toeval wil
dat Karin net daarna voor een
werkbezoek naar Chili reisde en
het verzoek bij zuster Lucienne
dropte. De zuster was meteen
enthousiast en bood naast een sta
geplaats ook onderdak en eten
aan.
Buddy heeft er echt zin in. "Het
lijkt me geweldig interessant om
in zo'n land ervaringen op te doen
met kinderen", zegt ze. De Stich
ting Ontwikkelingssamenwerking
Meerlo-Wanssum is ook blij met
de stage van Buddy. Tijdens haar
stage kan ze regelmatig een
berichtje naar de Meerlo-Wans
sumse basisscholen sturen en na
de stage wil ze ook haar ervarin
gen vertellen aan de vrijwilligers
van SOS Meerlo-Wanssum en aan
de kinderen in Meerlo-Wanssum.
Buddy zal ook in het weekblad
Peel en Maas geregeld verslag uit-
bengen.
Om straks ook met de kinderen
en de leiding te kunnen praten
gaan Buddy en Sabine de komende
maanden Spaans Ieren, de taal die
in Chili wordt gesproken. Overi
gens heeft Buddy al heel wat prak
tijkervaring opgedaan tijdens sta
ges bij de ZMLK-school De
Vijverhof in Venlo en het creatief
atelier De Baersdonck te Grubben-
vorst, voor verstandelijk gehandi
capte volwassenen. Als invals-
kracht werkt ze nu in Horst bij het
Averbodeplein, een huis voor ver
standelijk gehandicapte jongeren
van 11 tot en met 17 jaar.
Meerlo-Wanssum en Chili (2)
De Stichting Ontwikkelings
samenwerking Meerlo-Wans
sum steunt gedurende drie
jaren het Kindertehuis Hogar
Esperanza in Chilian te Chili.
Een delegatie van SOS bestaan
de uit Karin Vestjens (secreta
resse) en René Poels (voorzit
ter) en hun partners Hans en
José bezochten het project.
Peel en Maas bericht de
komende weken over dat
bezoek, het project en het
land Chili. Vandaag: het
bezoek aan het project.
De Meerlo-Wanssumse delega
tie van de Stichting Ontwikke
lingssamenwerking arriveert met
het vliegtuig in Santiago en reist
per toerbus naar het 400 kilomter
zuidelijker gelegen Chilian. Het
stadje waar het kindertehuis
Hogar Esperanza ligt dat SOS
Meerlo-Wanssum de komende
jaren steunt.
Opvallend zijn de uitstekende
wegen en de vele wijngaarden
langs de route naar Chilian. Er
wonen weinig mensen in het bin
nenland. Geen dorpen, hier en
daar wat huisjes. Bij aankomst in
Chilian regent het en is het zelfs
fris. De ontmoeting met de Belgi
sche zuster Lucienne Hardy (61),
de initiatiefneemster en leidster
van het kindertehuis Hogar Espe
ranza, is allerhartelijkst. Een klei
ne vrouw met grote daden. De
eerste confrontatie met het Meer
lo-Wanssum project is schrijnend:
een arts onderzoekt op de baby
kamer een kindje van anderhalve
maand dat mishandeld werd door
de aan alcohol verslaafde ouders.
Daarnaast ligt een baby van een
paar maanden die nog deze week
door Chileense adoptiefouders
wordt afgehaald. In het verleden
zijn via dit tehuis ruim 200 kinde
ren geadopteerd door Belgische
en Nederlandse families. Zuster
Lucienne onderhoudt met vrijwel
alle families contact en kent ook
de moeders van de meeste
geadopteerde kinderen. De laatste
jaren worden de Chileense kinde
ren vrijwel uitsluitend in eigen
land geadopteerd. Via de adoptief
ouders Theo en Marian Denissen
uit Meerlo/Well is het project van
dit kindertehuis bij de Stichting
Ontwikkelingssamenwerking
Meerlo-Wanssum ingediend.
De drie tehuizen, waarin 70 kin
deren van 0 tot 19 jaar liefdevol
worden opgevangen, zien er
goed, degelijk en proper uit. Een
soort gezinsvervangend tehuis
met dag- en nacht leiding waar de
kinderen zelf ook actief zijn in de
huishouding. De oudste kinderen
gaan naar school. Kinderen -som
mige minder begaafd- die om
allerlei redenen geen kans hadden
om zich te ontwikkelen krijgen
via deze tehuizen de kans. De kin
deren zijn hier geplaatst via de
rechtbank, vaak omdat ouders
verslaafd zijn of kinderen mishan
delen. Financieel is het moeilijk,
ondanks steun van de regering,
om zo'n tehuizen te exploiteren.
Twee andere kinderhuizen in
Chilian hebben om die reden al
moeten sluiten. Lucienne is dan
ook zeer gelukkig met de hulp uit
Meerlo-Wanssum. Ze wil onder
andere met hulp uit Meerlo-Wans
sum een van de tehuizen een
beetje uitbreiden zodat de kinde
ren in het nieuwe lokaal vrijetijds
activiteiten kunnen ontwikkelen:
handvaardigheid en computeren.
Dat gebeurt nu in de te krappe
slaapkamers!
WAT EEN ELLENDE
Op de tweede dag van het SOS-
verblijf in Chilian regent het een
beetje. Zuster Lucienne maakt
met de Meerlo-Wanssumse bezoe
kers een verkennende toer door
het stadje en enkele sociale
nieuwbouwwijken. De hartelijk
heid van de Chilenen is meteen
merkbaar als we door een 65-jari-
ge vrouw worden uitgenodigd om
haar nieuw stenen onderkomen
te bezichtigen. Een huisje van drie
bij drie meter met verdieping. Ze
woont er met vijf kinderen. Ze is
zichtbaar trots. Buiten het stadje
bezoekt het gezelschap op een
oude vuilnisbelt een krottenwijk
PwïO V-'IMT
Ronrtfciia
piseiio M<
in wording. Enkele tientallen
families hebben er al een, zoals de
zuster zegt, kotje, neergezet. Van
hout en zeil, blik en karton. Een
loslopend varken met een toom
biggen knort voorbij. Honden kef
fen en kinderen spelen met waar
deloos materiaal. Armoedig, mod
derig, vies, stinkend. Alles oogt
grauw en zwart. Wat een ellende!
Dat hier mensen wonen! Sommi
ge jonge vrouwen zijn in ver
wachting. Ondanks al die ellende
zijn ze trots en tonen ze hun kotje
van binnen. In een van de donke
re hutten trappen de Nederlandse
gasten bijna op een nest pups.
Sommige families vragen geld.
Veel kinderen van het kinderte
huis komen uit dit soort kotjes.
Vlak naast de vuilnisbelt is een
grote katholieke begraafplaats
aangelegd, een prachtig groen
grastapijt met veel bossen verse
bloemen. De -rijke - doden liggen
hier beter dan de armen wonen, 's
Middags laat de zuster de villa
buurt van Chilian zien en rijdt ze
langs de universiteit De Deutse
Schule, de invloed van geëmi
greerde Duitsers is hier merkbaar.
De tocht gaat naar een 25 km ver
derop gelegen dorpje waar
Lucienne een aan alcohol en
drugs verslaafd echtpaar opzoekt.
De vrouw is weer in verwachting.
Haar twee eerdere kindjes zijn op
last van de rechter afgenomen.
Ook nu voelt de vrouw niets voor
de baby. Ze wonen in een huis
dat die naam niet verdient. Een
bed en wat oude kleren. Meer is
er niet. Eten en drinken hebben
ze niet. Ze eten bij en familielid
en distilleren zelf alcohol. Lucien
ne overlegt met de rechter wat te
doen. "Ik begeer kinderen die
anderen niet begeren", zegt ze.
VLAM IN PAN
Terug in het kindertehuis blijkt
dat 's middags de vlam in de pan
is geslagen, de gordijnen zijn ver
brand en een van de begeleidsters
lichte brandwonden heeft.
Lucienne schrikt en is ontdaan.
"Dit had een ramp kunnen wor
den", zegt ze met bevende stem.
Er moeten binnenkort brandtrap
pen komen. Maar wie betaalt dat?
De zuster kijkt de SOS-vertegen-
woordigers aan.
De derde dag gaat de zuster met
de door SOS-Meerlo-Wanssum en
de MIVA geschonken bestelbus
de bergen in met de kinderen. In
het busje stappen 19 kinderen
van 1 tot 3 jaar, twee leidsters, het
vierman sterke gezelschap uit
Meerlo-Wanssum en Lucienne
achter het stuur. De kinderen zijn
te gast bij een kinderloos echt
paar waar ze al vele jaren mogen
ravotten op hun erf en in de wei
landen. Het echtpaar heeft kinde
ren opgevoed van de broers van
de vrouw. Deze waren destijds
tegenstander van het bewind van
Pinochet en werden met tiental
len sympathisanten op de grote
brug buiten het dorp bijeen
gedreven. De brug werd toen
door de militairen opgeblazen. De
wonden van het regiem zijn nog
steeds voelbaar.
ONTVANGST
Terwijl de kinderen in de wei
spelen en eten worden de Meerlo-
Wansumse gasten in de openlucht
getrakteerd op de voedzame Chi
leense soep: cazuela. Ingrediën
ten: water, vlees, gekookte aard
appelen en veel groenten.
De vierde dag staat in het teken
van filmen en fotograferen van de
kinderen in de drie tehuizen. In
het huis waar Lucienne -overigens
bescheiden en klein- woont ver
blijven de jongste kinderen. Leid
sters zijn de hele dag met de kin
deren in de weer. Verderop ligt
de andere locatie, twee tehuizen
op één adres. De kinderen van
deze twee gezinsvervangende
tehuizen bezoeken scholen in de
stad, werken mee in de huizen,
maken hun huiswerk en spelen
veel samen. Ze maken een tevre
den indruk. De sfeer is ontspan
nen, vriendelijk en relaxed en de
oudsten dromen al over een job
als verpleegkundige, leraar of dok
ter.
SUCCESSTORY
's Middags bezoeken de Neder
landse gasten aan de Universiteit
van de Adventisten de 20-jarige
Ricardo. Een jongen uit het kin
dertehuis van Lucienne. Hij is een
van de eerste die destijds in het
tehuis is gekomen en de enige die
is gebleven. De anderen zijn alle
maal geadopteerd. Zijn moeder
lag in de goot toen hij en zijn
zusje door de rechtbank werden
gebracht. In zijn vrije tijd helpt hij
in het kindertehuis en tijdens de
vakanties werkt hij als serveerder.
Geld verdienen om de studie te
Verloskundigenpraktijk Horst en
Maasdorpen.
Gemeenten Horst aan de Maas en
Meerlo-Wanssum.
Maigo Vermazeren, Almut Raai j ma
kers, Marie-Therese van Loon, Mar
ton Theunissen
U kunt in alle gevallen bellen met
tel.nn 077-3981450 j
Voor het maken van afspraken
kunt u het beste bellen op dinsdag,
woensdagmorgen of donderdag.
Huisartsenpraktijk Meerlo, Pas
toor Janssenstraat 3, 5864 BL
Meerlo, tel: 691367
Spoedgevallen: tel: 692300; tij:
dens de uren dat de praktijk geo
pend is. Artsen: J.F.H. van Aren}»- 1
bergen, F.J.P. van Arensbergen
Spreekuren: uitsluitend op
afspraak
Apotheek Maasdorpen:
Beatrixstraat la, 5864 AG Meer
lo, tel: 530080
Openingstijdens ma-vrij van 8.30-
17.30 uur, za van 10.00-12.00 uur
en van 17.00 tot 18.00 uur, zo
van 12.00-13-00 uur, spoedrecep-
ten: Apotheek Antoniusveld, Sta
tionsstraat 60d Venray.
EHBO:
Secr: Oude Heerweg 30. 5863 AE
Blitterswijck, tel: 531346
Fysiotherapie:
Praktijk voor fysiotherapie Meer
lo-Wanssum, Constantijnstraat J,
5864 BJ Meerlo, tel: 691726, fax:
692626, e-mail: fysiomeerlo@het-
net.nl 't
Psycholoog/ -therapeut:
Mw A.G.M. van Mieghem-Smo-
renburg, Legert 15, 5866 CG,
Swolgen, tel: 692532, e-mail:
mieghem@worldonline.nl.
Spreekuur: volgens afspraak.
RIAGG:
RIAGG Noord-Limburg, Hogeweg j
99. Postbus 242, 5900 AE Venlo,
tel: 077-3550222. Geopend: ma
t/m vr 8.30-17.30 uur. In deze
stichting zijn ondergebracht: kin-
der- en jeugdzorg, volwassenen-
zorg, ouderenzorg, preventie en
dienstverlening.
Praktijk voor psychotherapie en
bewustzijn, mw D. Van Dijk,
Mgr. Aertsstraat 51, 5866 BG
Swolgen, tel: 077-4632297.
Hulpverlening:
Kindertelefoon, tel: 08004)432
(dagelijks bereikbaar van 14.00
tot 20.00 uur)
SOS Telefonische Hulpdienst:
077-3548888
Buro Slachtofferhulp Noord- en
Midden-Limburg,
tel: 077-3548030
Buro Jeugdzorg, Noorderhof 14,
5804 BV Venray, tel: 517484
Advies- en Meldpunt Kindermis
handeling, Postbus 219, 5913 ST
Venlo, tel: 077-3875829.
betalen. Op het einde van de mid
dag wordt nog een keer de krot
tenwijk op de vuilnisbelt bezocht
om wat video-opnames te maken
van secretaresse,Karin Vestjens
voor een nieuw televisieprogram
ma dat Han van de Meer (van de
Ver van Mijn Bed Show) maakt j
voor drie provinciale televisiezen-' ij
ders en waarin SOS Meerlo-Wans- j
sum centraal staat.
De Meerlo-Wanssumse delega
tie neemt na vijf dagen Chilian
afscheid van het kindertehuis, <Je;
zuster en vooral de kinderen. Ten
afscheid wordt er op de binnen
plaats met de kinderen gezongen
en gedanst. Met veel ervaringen
rijker nemen Karin en Hans Vest
jens en René en José Poels
afscheid van de kinderen en leid
sters van Hogar Esperanza. "We
laten jullie stemmen klinken jn;
Meerlo-Wanssum", zegt de delega
tie in koor. (Volgende eek deef.3:
de Mapuche-indianen)
Als u het project ook wil steu
nen kunt u geld overmaken op
bankrekening: 13.25.91189 t.n.v.
Stichting SOS Meerlo-Wanssum
t.g.v. project Chili.
De Stichting Ontwikkelingssa
menwerking Meerlo-Wanssum
bestaat in 2003 tien jaar. Dat
wordt op grootste wijze gevierd
op zondag 18 mei 2003. Zo heeft
het bestuur van SOS Meerlo-Wans
sum onlangs besloten. Een speci
aal comité is het feestprogramma
aan het samenstellen.
Het belooft een grandioos feest
te worden met medewerking v4n
een paar honderd muzikanten uit
binnen- en buitenland. Het SOS-
bestuur maakt nu al de datum
bekend zodat organisaties in de
regio er rekening mee kunnen
houden. In die tien jaren heeft
deze gemeentelijke vrijwilligers
organisatie zich intensief ingezet
voor projecten in de derde
wereld en voor allerlei bewust
wordingactiviteiten in de zes
kerkdorpen van de gemeente
Meerlo-Wanssum.
Bekend zijn onder andere de
grote en druk bezochte derde
wèreldmanifestaties in Meerlo-
Wanssum zoals de Rio-dag in
1994) de Afrika-dag (in 1997) en
de Indonesie-dag in 2000. Zoals
bekend steunde SOS-Meerlo-
Wanssum o.a. een meisjestehuis
voor straatkinderen in Rio de
Janeiro (Brazilië), een schooltje
voor weeskinderen in Ethiopië
(Afrika), een boerencoöperatie op
Sulawesi (Indonesië) en op dit
moment staan de schijnwerpers
gericht op een kindertehuis in
Chilian.
De organisatie kreeg onlangs
van het gemeentebestuur van
Meerlo-Wanssum de zilveren leg
penning van verdienste en won
de tweede plaats bij de Rabobank
Innovatieprijs in verband met
haar innoverende wijze van wer
ken. Binnen de organisatie zijn 15
vrijwilligers actief uit de zes kerk
dorpen. De SOS Meerlo-Wanssum
is altijd ruimte voor jongeren en
volwassenen die affiniteit hebben
met de derde wereld en een beet
je vrije tijd beschikbaar willen
stellen. SOS Meerlo-Wansum
heeft een eigen website!
(www.sos-meerlowanssum.nl)
met onder andere ook een
eigen KIDS-pagina. Nadere infor
matie over SOS Meerlo-Wanssum
bij het secretariaat: Karin Vest
jens" De Fazant 1. 5864 BW Meer
lo, tel: 0478698241.