De indianen van Chili zijn trots op hun achtergrond Buddy Pouwels gaat op stage in kinderhuis Chili Meerlo-Wanssum Een bezoek aan het bijzonder project SOS Meerlo-Wanssum jubileumfeest in mei Service rubriek PEEL EN MAAS Donderdag 2 januari 2003 - Pagina 9 Meerlo-Wanssum en Chili (3) De Stichting Ontwikkelings samenwerking Meerlo-Wans sum steunt gedurende drie jaren het Kindertehuis Hogar Esperanza in Chilian te Chili. Een delegatie van SOS bestaan de uit Karin Vestjens (secreta resse) en René Poels (voorzit ter) en hun partners Hans en José bezochten het project. Peel en Maas bericht de komende weken over dat bezoek, het project en het land Chili. Vandaag: de Mapuche-indianen "Ik ben en Chileen, zij, mijn vrouw is een Mapuche". De boer die dit vertelde aan de Meerlo- Wanssumse SOS-delegatie geeft met die ene zin precies aan wat er aan de hand is. De Mapuche india nen in Chili vormen een aparte groep mensen. Alsof de indianen geen Chilenen zijn! De aanvankelijke bewoners van Chili zijn de indianen. Sinds Columbus Zuid-Amerika heeft ontdekt en steeds meer Europe nen land claimden in dit deel van de wereld hebben de indianen het moeilijk. Veel indianen kre gen Europese ziektes waartegen ze niet bestand waren. Velen stierven aan de gevolgen daarvan. Veel werden vermoord omdat ze de bevelen van de 'indringers' niet wilden opvolgen. Door de eeuwen heen zijn de indianen in Chili achtervolgd en nooit serieus genomen als bevol kingsgroep. In de jaren zestig en zeventig hebben de Mapuches de democratisch regeringen van Chili benaderd en gevraagd om hun rechten op het gestolen land te erkennen, maar de resultaten waren bescheiden. Ze kregen en paar stukken grond en de sociale voorzieningen verbeterden, met name onder president Salvador Allende. Maar de hoop om erkend te worden als indigenas, al apart groep met speciale rechten, ging niet in vervulling omdat Allende vond dat alle Chilenen dezelfde rechten en plichten hebben. Onder de dictatuur van Pinochet werd het allemaal weer terugge draaid. De Mapuches moesten de gronden weer teruggeven en er werd hard opgetreden tegen de indianen omdat ze achter Allende hadden gestaan. Veel indianen hebben de dictatuur niet over leefd! De in 1990 democratisch geko zen president Alwyn heeft de indianen bij wet hun recht op col lectief grondbezit hersteld en hun erkend als een aparte bevolkings groep binnen de Chileense natie. AMIGO HOLLANDA De stad Temuco -150 km ten zuiden van Chilian, is een belang rijke stad voor de Mapuche india nen. Hier is dagelijks de grote overdekte markt Mercado Munici pal waar veel indianen met paard en wagen vanuit het binnenland hun producten komen aanbieden. Er is ook een zogeheten Artesania- markt waarop veel prullaria maar ook mooi Mapuche-handwerk wordt verkocht. Een mengelmoes van kleur én geur en een kakofo nie van aanbiedende marktlieden. De SOS-delegatie bezoekt ook het Mapuche-dorpje Chol-Chol waar in het museum wordt gesproken met enkele traditione le Mapuche-vrouwen. Een van hen demonstreert traditioneel wolspinnen met een spintol. Ze pakken de Nederlandse gasten stevig vast als blijkt "dat wij Ollan- ders vrienden van de Mapuche- indianen zijn." In het dorpje is verder niet veel te beleven. Een door koeien getrokken houten kar passeert en de uitbater van het café kan niet teruggeven van 2000 pesos (2.50 euro!). Via route nationaal rijden het Meerlo-Wanssumse gezel schap 250 km door een prachtig heuvelachtig gebied langs de kust naar Chilian en praten ze onder weg nog met enkele bewoners. Opvallend: een van de boeren zegt tegen ons: "Ik ben Chileen, zij, mijn vrouw is Mapuche". Overal aar de delegatie stopt zijn de mensen open en hartelijk. Zuster Lucienne Hardy vertelt later in het kindertehuis in Chilian dat veel van haar kinderen Mapuche-bloed hebben. "Ik maak geen onderscheid in mijn kinder tehuizen. Voor mij zijn alle kinde ren me even lief. Ik ben de mama van alle kinderen", zegt ze. Wie het Meerlo-Wanssumse project wil steunen kan geld over maken op bankrekening: 13 25.91.189 t.n.v. Stichting SOS Meerlo-Wanssum onder vermel ding: project Chili. Voor de twintigjarige Swol- gense studente Buddy Pouwels gaat in 2003 een droom in ver vulling. Zij gaat gedurende vijf maanden samen met haar klasgenootje Sabine Janssen uit Eindhoven stage lopen in het kindertehuis Hogar Espe ranza in Chilian (Chili). ":We verheugen ons er allebei heel erg op", zegt Buddy. Zoals bekend wordt dit kindertehuis gedurende drie jaren gesteund door de Stichting Ontwikke lingssamenwerking Meerlo- Wanssum. Buddy kwam via SOS Meerlo- Wanssum in contact, met zuster Lucienne die in Chilian dit mooie kindertehuis leidt waar 75 kinde ren van 0 tot en met 18 jaar wor den opgevangen. Via dit tehuis zijn de afgelopen twintig jaar ook veel kinderen in deze regio geadopteerd. Buddy Pouwels zit in het tweede studiejaar van de opleiding Sociaal Pedagogische Hulpverlening in Eindhoven. In het derde studiejaar moeten ze vijf tot tien maanden stage lopen, en dat mag ook in het buitenland. Die stage begint in september 2003- Via haar broertje Django (11), die in groep acht zit van basisschool Sint Jozef in Swolgen, kwam ze op het idee om naar Chili te gaan. Django is namelijk ambassadeur van de Swolgense school voor SOS Meerlo-Wans sum. Hij zette samen met vijf andere kinderen van de basis school in de zes kerkdorpen bij het begin van de acties voor Chili een handtekening onder een samenwerkingsverband tussen de scholen en de stichting SOS. Djan go Pouwels wees haar zusje op het kindertehuis in Chilian die meteen daarop actie ondernam door SOS-secretaresse Karin Vest jens te benaderen. Het toeval wil dat Karin net daarna voor een werkbezoek naar Chili reisde en het verzoek bij zuster Lucienne dropte. De zuster was meteen enthousiast en bood naast een sta geplaats ook onderdak en eten aan. Buddy heeft er echt zin in. "Het lijkt me geweldig interessant om in zo'n land ervaringen op te doen met kinderen", zegt ze. De Stich ting Ontwikkelingssamenwerking Meerlo-Wanssum is ook blij met de stage van Buddy. Tijdens haar stage kan ze regelmatig een berichtje naar de Meerlo-Wans sumse basisscholen sturen en na de stage wil ze ook haar ervarin gen vertellen aan de vrijwilligers van SOS Meerlo-Wanssum en aan de kinderen in Meerlo-Wanssum. Buddy zal ook in het weekblad Peel en Maas geregeld verslag uit- bengen. Om straks ook met de kinderen en de leiding te kunnen praten gaan Buddy en Sabine de komende maanden Spaans Ieren, de taal die in Chili wordt gesproken. Overi gens heeft Buddy al heel wat prak tijkervaring opgedaan tijdens sta ges bij de ZMLK-school De Vijverhof in Venlo en het creatief atelier De Baersdonck te Grubben- vorst, voor verstandelijk gehandi capte volwassenen. Als invals- kracht werkt ze nu in Horst bij het Averbodeplein, een huis voor ver standelijk gehandicapte jongeren van 11 tot en met 17 jaar. Meerlo-Wanssum en Chili (2) De Stichting Ontwikkelings samenwerking Meerlo-Wans sum steunt gedurende drie jaren het Kindertehuis Hogar Esperanza in Chilian te Chili. Een delegatie van SOS bestaan de uit Karin Vestjens (secreta resse) en René Poels (voorzit ter) en hun partners Hans en José bezochten het project. Peel en Maas bericht de komende weken over dat bezoek, het project en het land Chili. Vandaag: het bezoek aan het project. De Meerlo-Wanssumse delega tie van de Stichting Ontwikke lingssamenwerking arriveert met het vliegtuig in Santiago en reist per toerbus naar het 400 kilomter zuidelijker gelegen Chilian. Het stadje waar het kindertehuis Hogar Esperanza ligt dat SOS Meerlo-Wanssum de komende jaren steunt. Opvallend zijn de uitstekende wegen en de vele wijngaarden langs de route naar Chilian. Er wonen weinig mensen in het bin nenland. Geen dorpen, hier en daar wat huisjes. Bij aankomst in Chilian regent het en is het zelfs fris. De ontmoeting met de Belgi sche zuster Lucienne Hardy (61), de initiatiefneemster en leidster van het kindertehuis Hogar Espe ranza, is allerhartelijkst. Een klei ne vrouw met grote daden. De eerste confrontatie met het Meer lo-Wanssum project is schrijnend: een arts onderzoekt op de baby kamer een kindje van anderhalve maand dat mishandeld werd door de aan alcohol verslaafde ouders. Daarnaast ligt een baby van een paar maanden die nog deze week door Chileense adoptiefouders wordt afgehaald. In het verleden zijn via dit tehuis ruim 200 kinde ren geadopteerd door Belgische en Nederlandse families. Zuster Lucienne onderhoudt met vrijwel alle families contact en kent ook de moeders van de meeste geadopteerde kinderen. De laatste jaren worden de Chileense kinde ren vrijwel uitsluitend in eigen land geadopteerd. Via de adoptief ouders Theo en Marian Denissen uit Meerlo/Well is het project van dit kindertehuis bij de Stichting Ontwikkelingssamenwerking Meerlo-Wanssum ingediend. De drie tehuizen, waarin 70 kin deren van 0 tot 19 jaar liefdevol worden opgevangen, zien er goed, degelijk en proper uit. Een soort gezinsvervangend tehuis met dag- en nacht leiding waar de kinderen zelf ook actief zijn in de huishouding. De oudste kinderen gaan naar school. Kinderen -som mige minder begaafd- die om allerlei redenen geen kans hadden om zich te ontwikkelen krijgen via deze tehuizen de kans. De kin deren zijn hier geplaatst via de rechtbank, vaak omdat ouders verslaafd zijn of kinderen mishan delen. Financieel is het moeilijk, ondanks steun van de regering, om zo'n tehuizen te exploiteren. Twee andere kinderhuizen in Chilian hebben om die reden al moeten sluiten. Lucienne is dan ook zeer gelukkig met de hulp uit Meerlo-Wanssum. Ze wil onder andere met hulp uit Meerlo-Wans sum een van de tehuizen een beetje uitbreiden zodat de kinde ren in het nieuwe lokaal vrijetijds activiteiten kunnen ontwikkelen: handvaardigheid en computeren. Dat gebeurt nu in de te krappe slaapkamers! WAT EEN ELLENDE Op de tweede dag van het SOS- verblijf in Chilian regent het een beetje. Zuster Lucienne maakt met de Meerlo-Wanssumse bezoe kers een verkennende toer door het stadje en enkele sociale nieuwbouwwijken. De hartelijk heid van de Chilenen is meteen merkbaar als we door een 65-jari- ge vrouw worden uitgenodigd om haar nieuw stenen onderkomen te bezichtigen. Een huisje van drie bij drie meter met verdieping. Ze woont er met vijf kinderen. Ze is zichtbaar trots. Buiten het stadje bezoekt het gezelschap op een oude vuilnisbelt een krottenwijk PwïO V-'IMT Ronrtfciia piseiio M< in wording. Enkele tientallen families hebben er al een, zoals de zuster zegt, kotje, neergezet. Van hout en zeil, blik en karton. Een loslopend varken met een toom biggen knort voorbij. Honden kef fen en kinderen spelen met waar deloos materiaal. Armoedig, mod derig, vies, stinkend. Alles oogt grauw en zwart. Wat een ellende! Dat hier mensen wonen! Sommi ge jonge vrouwen zijn in ver wachting. Ondanks al die ellende zijn ze trots en tonen ze hun kotje van binnen. In een van de donke re hutten trappen de Nederlandse gasten bijna op een nest pups. Sommige families vragen geld. Veel kinderen van het kinderte huis komen uit dit soort kotjes. Vlak naast de vuilnisbelt is een grote katholieke begraafplaats aangelegd, een prachtig groen grastapijt met veel bossen verse bloemen. De -rijke - doden liggen hier beter dan de armen wonen, 's Middags laat de zuster de villa buurt van Chilian zien en rijdt ze langs de universiteit De Deutse Schule, de invloed van geëmi greerde Duitsers is hier merkbaar. De tocht gaat naar een 25 km ver derop gelegen dorpje waar Lucienne een aan alcohol en drugs verslaafd echtpaar opzoekt. De vrouw is weer in verwachting. Haar twee eerdere kindjes zijn op last van de rechter afgenomen. Ook nu voelt de vrouw niets voor de baby. Ze wonen in een huis dat die naam niet verdient. Een bed en wat oude kleren. Meer is er niet. Eten en drinken hebben ze niet. Ze eten bij en familielid en distilleren zelf alcohol. Lucien ne overlegt met de rechter wat te doen. "Ik begeer kinderen die anderen niet begeren", zegt ze. VLAM IN PAN Terug in het kindertehuis blijkt dat 's middags de vlam in de pan is geslagen, de gordijnen zijn ver brand en een van de begeleidsters lichte brandwonden heeft. Lucienne schrikt en is ontdaan. "Dit had een ramp kunnen wor den", zegt ze met bevende stem. Er moeten binnenkort brandtrap pen komen. Maar wie betaalt dat? De zuster kijkt de SOS-vertegen- woordigers aan. De derde dag gaat de zuster met de door SOS-Meerlo-Wanssum en de MIVA geschonken bestelbus de bergen in met de kinderen. In het busje stappen 19 kinderen van 1 tot 3 jaar, twee leidsters, het vierman sterke gezelschap uit Meerlo-Wanssum en Lucienne achter het stuur. De kinderen zijn te gast bij een kinderloos echt paar waar ze al vele jaren mogen ravotten op hun erf en in de wei landen. Het echtpaar heeft kinde ren opgevoed van de broers van de vrouw. Deze waren destijds tegenstander van het bewind van Pinochet en werden met tiental len sympathisanten op de grote brug buiten het dorp bijeen gedreven. De brug werd toen door de militairen opgeblazen. De wonden van het regiem zijn nog steeds voelbaar. ONTVANGST Terwijl de kinderen in de wei spelen en eten worden de Meerlo- Wansumse gasten in de openlucht getrakteerd op de voedzame Chi leense soep: cazuela. Ingrediën ten: water, vlees, gekookte aard appelen en veel groenten. De vierde dag staat in het teken van filmen en fotograferen van de kinderen in de drie tehuizen. In het huis waar Lucienne -overigens bescheiden en klein- woont ver blijven de jongste kinderen. Leid sters zijn de hele dag met de kin deren in de weer. Verderop ligt de andere locatie, twee tehuizen op één adres. De kinderen van deze twee gezinsvervangende tehuizen bezoeken scholen in de stad, werken mee in de huizen, maken hun huiswerk en spelen veel samen. Ze maken een tevre den indruk. De sfeer is ontspan nen, vriendelijk en relaxed en de oudsten dromen al over een job als verpleegkundige, leraar of dok ter. SUCCESSTORY 's Middags bezoeken de Neder landse gasten aan de Universiteit van de Adventisten de 20-jarige Ricardo. Een jongen uit het kin dertehuis van Lucienne. Hij is een van de eerste die destijds in het tehuis is gekomen en de enige die is gebleven. De anderen zijn alle maal geadopteerd. Zijn moeder lag in de goot toen hij en zijn zusje door de rechtbank werden gebracht. In zijn vrije tijd helpt hij in het kindertehuis en tijdens de vakanties werkt hij als serveerder. Geld verdienen om de studie te Verloskundigenpraktijk Horst en Maasdorpen. Gemeenten Horst aan de Maas en Meerlo-Wanssum. Maigo Vermazeren, Almut Raai j ma kers, Marie-Therese van Loon, Mar ton Theunissen U kunt in alle gevallen bellen met tel.nn 077-3981450 j Voor het maken van afspraken kunt u het beste bellen op dinsdag, woensdagmorgen of donderdag. Huisartsenpraktijk Meerlo, Pas toor Janssenstraat 3, 5864 BL Meerlo, tel: 691367 Spoedgevallen: tel: 692300; tij: dens de uren dat de praktijk geo pend is. Artsen: J.F.H. van Aren}»- 1 bergen, F.J.P. van Arensbergen Spreekuren: uitsluitend op afspraak Apotheek Maasdorpen: Beatrixstraat la, 5864 AG Meer lo, tel: 530080 Openingstijdens ma-vrij van 8.30- 17.30 uur, za van 10.00-12.00 uur en van 17.00 tot 18.00 uur, zo van 12.00-13-00 uur, spoedrecep- ten: Apotheek Antoniusveld, Sta tionsstraat 60d Venray. EHBO: Secr: Oude Heerweg 30. 5863 AE Blitterswijck, tel: 531346 Fysiotherapie: Praktijk voor fysiotherapie Meer lo-Wanssum, Constantijnstraat J, 5864 BJ Meerlo, tel: 691726, fax: 692626, e-mail: fysiomeerlo@het- net.nl 't Psycholoog/ -therapeut: Mw A.G.M. van Mieghem-Smo- renburg, Legert 15, 5866 CG, Swolgen, tel: 692532, e-mail: mieghem@worldonline.nl. Spreekuur: volgens afspraak. RIAGG: RIAGG Noord-Limburg, Hogeweg j 99. Postbus 242, 5900 AE Venlo, tel: 077-3550222. Geopend: ma t/m vr 8.30-17.30 uur. In deze stichting zijn ondergebracht: kin- der- en jeugdzorg, volwassenen- zorg, ouderenzorg, preventie en dienstverlening. Praktijk voor psychotherapie en bewustzijn, mw D. Van Dijk, Mgr. Aertsstraat 51, 5866 BG Swolgen, tel: 077-4632297. Hulpverlening: Kindertelefoon, tel: 08004)432 (dagelijks bereikbaar van 14.00 tot 20.00 uur) SOS Telefonische Hulpdienst: 077-3548888 Buro Slachtofferhulp Noord- en Midden-Limburg, tel: 077-3548030 Buro Jeugdzorg, Noorderhof 14, 5804 BV Venray, tel: 517484 Advies- en Meldpunt Kindermis handeling, Postbus 219, 5913 ST Venlo, tel: 077-3875829. betalen. Op het einde van de mid dag wordt nog een keer de krot tenwijk op de vuilnisbelt bezocht om wat video-opnames te maken van secretaresse,Karin Vestjens voor een nieuw televisieprogram ma dat Han van de Meer (van de Ver van Mijn Bed Show) maakt j voor drie provinciale televisiezen-' ij ders en waarin SOS Meerlo-Wans- j sum centraal staat. De Meerlo-Wanssumse delega tie neemt na vijf dagen Chilian afscheid van het kindertehuis, <Je; zuster en vooral de kinderen. Ten afscheid wordt er op de binnen plaats met de kinderen gezongen en gedanst. Met veel ervaringen rijker nemen Karin en Hans Vest jens en René en José Poels afscheid van de kinderen en leid sters van Hogar Esperanza. "We laten jullie stemmen klinken jn; Meerlo-Wanssum", zegt de delega tie in koor. (Volgende eek deef.3: de Mapuche-indianen) Als u het project ook wil steu nen kunt u geld overmaken op bankrekening: 13.25.91189 t.n.v. Stichting SOS Meerlo-Wanssum t.g.v. project Chili. De Stichting Ontwikkelingssa menwerking Meerlo-Wanssum bestaat in 2003 tien jaar. Dat wordt op grootste wijze gevierd op zondag 18 mei 2003. Zo heeft het bestuur van SOS Meerlo-Wans sum onlangs besloten. Een speci aal comité is het feestprogramma aan het samenstellen. Het belooft een grandioos feest te worden met medewerking v4n een paar honderd muzikanten uit binnen- en buitenland. Het SOS- bestuur maakt nu al de datum bekend zodat organisaties in de regio er rekening mee kunnen houden. In die tien jaren heeft deze gemeentelijke vrijwilligers organisatie zich intensief ingezet voor projecten in de derde wereld en voor allerlei bewust wordingactiviteiten in de zes kerkdorpen van de gemeente Meerlo-Wanssum. Bekend zijn onder andere de grote en druk bezochte derde wèreldmanifestaties in Meerlo- Wanssum zoals de Rio-dag in 1994) de Afrika-dag (in 1997) en de Indonesie-dag in 2000. Zoals bekend steunde SOS-Meerlo- Wanssum o.a. een meisjestehuis voor straatkinderen in Rio de Janeiro (Brazilië), een schooltje voor weeskinderen in Ethiopië (Afrika), een boerencoöperatie op Sulawesi (Indonesië) en op dit moment staan de schijnwerpers gericht op een kindertehuis in Chilian. De organisatie kreeg onlangs van het gemeentebestuur van Meerlo-Wanssum de zilveren leg penning van verdienste en won de tweede plaats bij de Rabobank Innovatieprijs in verband met haar innoverende wijze van wer ken. Binnen de organisatie zijn 15 vrijwilligers actief uit de zes kerk dorpen. De SOS Meerlo-Wanssum is altijd ruimte voor jongeren en volwassenen die affiniteit hebben met de derde wereld en een beet je vrije tijd beschikbaar willen stellen. SOS Meerlo-Wansum heeft een eigen website! (www.sos-meerlowanssum.nl) met onder andere ook een eigen KIDS-pagina. Nadere infor matie over SOS Meerlo-Wanssum bij het secretariaat: Karin Vest jens" De Fazant 1. 5864 BW Meer lo, tel: 0478698241.

Peel en Maas | 2003 | | pagina 9