'Venray' blikt terug en vooruit 'Goed imago in de egio belangrijk" "Mijn leven is ingrijpend veranderd" 2002 stond bol van de hoogtepunten 'Verdubbel het vertrouwen' 2003 Stille tochten, protesten, pet is niet genoeg' Dinsdag 24 december 2002 - Pagina 17 )e redactie van nieuwsblad Peel en Maas blikt terug op 2002 en kijkt voor- lit naar 2003.2002 gaat de geschiedenisboeken in als een bewogen jaar, raarin bijvoorbeeld het trouwfeest van prins Willem-Alexander en Maxima, moord op Pim Fortuyn, het CDA als grote winnaar van de landelijke ver- iezingen, de dood van prins Claus en Brazilië als winnaar van het WK betbal voor altijd in ons geheugen gegrift zullen blijven staan. Maar ook in fenray gebeurde het één en ander, zoals u wekelijks in uw nieuwsblad eeft kunnen lezen. fet Indycarcircuit, OJC Dingus, de ontwikkeling van het Gouden Leeuw- errein, Fractie van de Vorle en Samenwerking Venray als winnaar van de iemeenteraadsverkiezingen en het miljoenentekort van de gemeente Ven- ay hielden de gemoederen in het afgelopen jaar bijvoorbeeld danig bezig, i deze uitgave van Peel en Maas laten enkele mensen uit het politieke, edrijfs- of verenigingsleven hun licht schijnen over hét afgelopen jaar en tikken ze vooruit naar het komende jaar 2003. Ook volgende week komen liverse personen in de nieuwjaarsuitgave aan het woord. 3e redactie wenst u veel leesplezier en prettige feestdagen! oionel Rikken, Groep Geleide Wapens ien )ecember, een maand om n o| qs stil te staan bij de gebeur- Ibli lissen van het afgelopen op staal Het jaar 2002 was een pro nlo ctief jaar voor de Groep uit 1 leide Wapens. We kunnen ten|reken van succesvol verlo- oefeningen in onder meer liën anje, Kreta en Nederland, staa liet herder zijn interne veranderin- den n zoals reorganisaties en voor- idp reidingen van de komst van de ininklijke Landmacht naar II Luchtmachtbasis De Peel voor spoedig voorlopen. Ook op communicatief gebied is vooruitgang geboekt. Zo werd in augustus de kabelkrant op ons onderdeel geïntroduceerd waar mee een stap vooruit in de infor matievoorziening werd gezet. Tij dens de oefening op Kreta bereikten we eveneens een mijl paal, de lancering van de laatste HAWK-raket. De komende tijd zullen we afscheid gaan nemen van dit wapensysteem en ons nog volledig richten op het Patriot wapensysteem. Komend jaar zal in het teken staan van het onderhouden van goede relaties met onze buren. Een goed imago in de regio is daarbij van belang. Een imago dat zich kenmerkt door de unieke ele menten van de Groep Geleide Wapens: teamwork, grensverleg gend (fysiek, mentaal, internatio naal), hulpverlenend, werkgever met veelsoortige banen, goede werkgever en hoogwaardige luchtverdediging. Voordat we aan een nieuw jaar beginnen, biedt deze maand voor de meesten van ons 'een tijd van bezinning en rust. Rond de feest dagen denken we met name aan mensen die ons ontvallen zijn en hun nabestaanden. Daarnaast gaat onze aandacht uit naar collegae die geplaagd worden door langdu rige ziektes en onze mensen op uitzending in het buitenland. Zij kunnen de feestdagen niet in alle gevallen met familie en vrienden in hun vertrouwde omgeving doorbrengen. Tevreden terugblikkend op het jaar 2002, met een goed gevoel voor het komende jaar en wat extra aandacht voor elkaar sluit ik af met u allen hele fijne feestda gen te wensen en een voorspoe dig en gezond 2003. De Commandant Groep Geleide Wapens T.C.M. Rikken Kolonel eken Coenen ongerust over afnemende betrokkenheid Omkijken naar wat geweest en vooruit kijken, plannen aken, hoort een beetje bij ze tijd van het jaar. Nog en en we schijven 2003. "De d gaat snel", verzuchten we, s realiserend dat dit ook te aken heeft met het tempo irin we leven. Me valt op hoe snel we gewend naan nieuw dingen. Herinnert ich nog de onrust rond de jaar- sseling 1999-2000? Van alles n mis gaan, wellicht zaten we Nieuwjaarsnacht zelfs zonder [ktriciteit Het lijkt lang gele- En hebben we de euro wer- ijk pas bijna een jaar We mer- alleen aan ons banktegoed het ontbreken daarvan!) dat |ere getallen niet automatisch :re prijzen betekenen. 'aar we hopelijk nooit aan innen is het toenemend eld, ver weg maar ook dicht Geweld tegen mensen die Iers zijn dan wij, die een ande taai, een andere godsdienst, andere cultuur hebben. Dat is erpelijk Juist christenen - ju lauw ze ook christen zijn - •eten zich steeds voor ogen [uden dat Jezus zich laat ont- •eten in allen die op een of dere wijze aan de kant staan. ,r z( larom komen we voor hen op. tn arom vragen we ook onze over- id om menselijk met hen om te an. Je kunt geen buitenlanders cnl 6, 7 jaar opvang bieden, om n i; n daarna wel een hoger rechte- vonnis te laten afwachten, u|ar dat letterlijk op straat. "Wat niet wilt dat u geschiedt Wat me verontrust is de afne- ■nde betrokkenheid die ons O, en kenmerkt. We hebben het zo druk, dat we ons niet meer kunnen of willen inzetten als vrij williger. Verenigingsbesturen, (al dan niet kerkelijke) werkgroepen hunkeren naar menskracht maar vinden dat maar nauwelijks. Een oudere dame wordt door twee onaangepasten onheus bejegend, een ander jongere zegt er wat van en wordt dood geslagen.... Een stille tocht, kaarsen, protest volgt maar binnen de week gebeurt praktisch hetzelfde, zij het met minder ernstig gevolg, gelukkig. Stille tochten, protesten, het is niet genoeg. Het enige dat echt help is de wil, betrokken te zijn naar medemensen toe. Iets voor Deken Coenen: "Wat me ver ontrust is de afnemende betrok kenheid die ons allen kenmerkt. een ander willen doen. Niet alleen als me dat uitkomt, maar als steeds terugkomende innerlijke verplichting. Onze samenleving zal er enorm op vooruit gaan als we echte interesse kunnen opbrengen voor ieder ander, en als we ook bereid zijn dit te verta len in daden. Doet u mee met deze "revolutie van concrete liefde?" De mens is het waard, u bent het waard Zalig Nieuwjaar. J. Coenen, pastoor-deken Mathieu Emonts heeft het naar zijn zin als wethouder Na dinsdag 14 mei 2002 is mijn leven ingrijpend veran derd. En dat van Fransien, mijn vrouw, ook. Tegen mij en familie en vrienden zegt ze, dat ik een ander mens ben geworden, gelukkiger en ope ner. Het klopt. Ik heb het naar mijn zin, als wethouder van de gemeente Venray. Het is vaak zwaarder dan ik had ver wacht, maar ook veel boeien der. De verantwoordelijkheid vind ik groot. Maar het besef dat ik dit mag doen weegt daar absoluut tegen op. Het is nog altijd zo dat je zonder inspan ning weinig goeds bereikt. De discussies in de raad en de commissie zijn vaak lastig. Hoe kun je vanuit een sober perspec tief toch de goede keuzes maken. De financiële polsstok is kort. De gemeenteraad worstelt daarmee. Natuurlijk gun je iedere burger het beste. En de meest kwetsba ren verdienen de meeste zorg. Maar je moet ook zorgen voor adequate voorzieningen, voor dorpen en wijken, voor verenigin gen en voor kinderen een goede school. Juist die voorzieningen en dat verenigingsleven zijn het fun dament van de gemeenschap. Daar ligt de basis voor de leefbaar heid in Venray. De komende jaren gaan we in het kader van de leefbaarheid werken aan de gebiedsgerichte aanpak. In 2003 zal een beschei den pilot richting geven aan die ontwikkeling. Door de gemeente zullen vanuit één aanspreekpunt zoveel mogelijk zaken die op één gebied betrekking hebben aan elkaar worden gekoppeld. We beginnen met een wijk en een dorp. De visie is helder en de ervaringen in de praktijk sturen de uitvoering. In overleg met het dorp of de wijk worden alle zaken op elkaar afgestemd aangepakt. De verantwoordelijkheid komt meer bij de burger te liggen en dus ook de bevoegdheden. Meer zelfsturing met gebruikmaking van de dorps- en wijkraden. Zij kunnen nadrukkelijker binnen de budgetten zelf keuzes maken. Ik heb hoge verwachtingen van deze gebiedsgerichte aanpak. Maar ook hier geldt dat zonder inspanning geen resultaat wordt gehaald. De eigen verantwoorde lijkheid van burgers hebben we als college hoog in het vaandel. Niet om er vanaf te zijn maar juist om het samen te doen, als part ners. Voor een goede toekomst van Venray. Mathieu Emonts Wethouder Maatschappelijke Diensten Jan Giesen van Bowling Vereniging Venray blikt tevreden terug De belangrijkste gebeurtenis van dit jaar voor onze vereni ging was het behalen van het Nederlands Kampioenschap door het Venrayse jeugdteam, dat bestond uit Martij n Mager- mans, Nicky Claessens, Lars Lenssen, Bart van Rens en Raymond Klaassens. Een tweede grootse gebeurte nis was het Nederlands Kam pioenschap voor senioren in de categorie 58 t/m 64 jaar door Hay Joosten in Hilvarenbeek. Inge Lenssen neemt als lid van Jong Oranje deel aan de wereld kampioenschappen in Denemar ken en Martijn Magermans is opgenomen in de selectie voor de Europese Kampioenschappen voor junioren in Schiedam. De kampioenstitels in de Huis leagues gingen naar Trefil Bouw- staal in de le klasse, La Mousse in de 2e klasse, Proshop RB Venray in de Trioleague en Sigma's/R.B.V. in de Dubbelleague. Tijdens de Venrayse Kampioen schappen werd Inge Lenssen kampioen bij de dames A, Mien van Seccelen bij de dames B, Peter Cleven bij de Heren A, Henk Janssen bij de heren B en Heino Derks bij de heren C. De titel bij de dubbels was voor het duo Ben van Rens/Jaap Jongejan. Bij de Jeugd werd Raymond Klaassens kampioen bij de Junioren, Nicky Claessens bij de aspiranten en Eric Minten bij de pupillen. Het 21e Oranjetoernooi werd gewonnen door Pieter Janssen uit Venlo met Ria Latimer als beste Venrayse op de vierde plaats. Het 2e Brand 50+ Toernooi werd een volledig succes voor onze bow- lingvereniging, want Fien Jennis- kens won bij de dames met Ria Latimer op de derde plaats en Jeu Caasenbrood won bij de heren met Hay Joosten als tweede. Het Venrayse Stedenteam won voor de 5e maal in successie de voorronde in Heerlen en mag, evenals de junioren, aspiranten en pupillen, deelnemen aan de Lan delijke Finale in Januari 2003. Wat zal 2003 ons brengen? Hopelijk weer spannende compe tities en goede persoonlijke pres taties, zowel binnen als buiten onze vereniging. Jan Giesen Lex Boot, Predikant Protestantse Kerk Venray Twee jaar geleden stak ik met mijn gezin vanuit het Veluwse Harderwijk de Maas over om in het aardige Venray te komen wonen en werken. We hebben het echt naar ons zin! Ik werk hier als dominee van de Protestantse Kerk. Een geloofsge meenschap van 634 leden, klein maar betrokken. Terugblikkend op 2002 zie ik nieuwe projecten, inspirerende vieringen en boeiende studie avonden. Door de jaren heen zijn we -ik maak mijn reclamepraatje even af- echt deel van de Venray se samenleving geworden en in 2003 gaan we vrolijk verder. Wie eens wil kijken is welkom, elke zondag om 10.00 uur in 'het Zon nelied'. Op de laatste pagina van deze krant staat wekelijks info en vanaf eind januari kunt u kijken op www.zonnelied.nl Wat houdt jullie aan de gang? - vroeg iemand. Nostalgie, hang naar daar en toen? Onzin, religieuze vormen ver stenen als zij geen levende geloofservaring in gang houden. Nee, in de liturgie die we vieren, en in de bijbel waarin we spitten komt een geheim op ons af: iets dat ons ooit heeft aangesproken. Dragende kracht onder het bestaan, richtinggevend vuur, hoopgevend. Iets? Sterker: Iemand....noem het gewoon 'God'. Ik weet het: voor velen een gestold woord. Maar je zou het kunnen oprapen, er op kloppen als op luiken, tot het opengaat. Ik weet het: dat woord wordt op de gruwelijkste dingen geplakt. Maar je zou het van onder dat puin van daan kunnen trekken en redden om het opnieuw te laten stralen als lichtende parel. Kan uit dat drieletterige woord je in 2003 vertrouwen ontsprin gen in een trieste wereld? Als ik dat woord gebruik klinkt het tegen de achtergrond van de bij bel, bundel joodse en vroegchris telijke geschriften, destijds in de reformatie weer voor het volk ontsloten en voor protestantse kerken richtinggevend. Premier Balkenende wees kerken onlangs op de uitdaging aanjager te kun nen zijn voor een gesprek met de Islam en een publiek debat over waarden en normen. Dat is nogal veel gevraagd. Maar vanuit het oudtestamentisch getuigenis als vertrekpunt van monotheïstische religies (jodendom, christendom, islam) is wel een gezamelijke oriëntatie te ontlenen die mis bruik van dat woord -in gesprek en daad- de pas afsnijdt. God is schepper van leven, bewaarder, liefde en barmhartigheid, gerech tigheid en verzoening. De Naam mag niet vallen ter legitimatie van geweld en onzin. Hoop ik nog meer met dat woordje voor 2003? Ja, dat geloofsgemeenschappen als schatbewaarsters van joods-chris telijke bronnen zo in die schriften weten te spitten dat daar spiritu aliteit uit voortkomt met draag kracht voor mensen vandaag. Vonken onder puin verloren kun nen oplaaien, niet 'zoals vroeger' maar in nieuw vuur. Als theoloog hoop ik daar in Venray mijn steen tje aan bij te dragen. Niet zonder hoop neem ik u met woorden van Marsman mee over de drempel naar een gloednieuw jaar: Vlam in mij laai weer op hart in mij, heb geduld verdubbel het vertrouwen vogel in mij, laat zich opnieuw ontvouwen de vleugelen, de nu nog moede en grauwe o, wiek nu op uit de verbrande takken het nest is goed, maar het heel al is ruimer De Protestantse Kerk wenst alle inwoners van Venray een inspi rerend 2003 Ds. L. Boot Predikant Protestantse Kerk Venray en omgeving.

Peel en Maas | 2002 | | pagina 17