Aanpak voortijdige schoolverlaters
Tibetanen onder indruk van
Marburger onderwijs"
I
Harold Sf
LENSSEN
x
Geld voor wegwerken
wachtlijsten jeugdzorg
Dorpsradenoverleg wil
serieuze partner zijn
Vredepeel en Castenray
willen geld van Rabobank
7000 euro voor
Kind en Veiligheid
Geen vergoeding
oogstschade rozen
Vakkanjer naar finale
'Computerrijbewijzen'
voor Gilde-leerlingen
ff
Benoeming
E. Ramaekers
Niets!
PEEL EN MAAS
Donderdag 4 juli 2002 - Pagina 7
De gemeente gaat het voor
tijdig afbreken van de school
loopbaan aanpakken. Vooral
jongeren in het eerste jaar van
het mbo krijgen vanaf
komend schooljaar extra aan
dacht. Want uit landelijke cij
fers blijkt dat uitval bij deze
groep scholieren het hoogste
De rijksoverheid heeft de bud
getten verhoogd zodat de
gemeenten meer armslag krijgen
om daadwerkelijk iets te doen aan
de voortijdige schoolverlaters.
Momenteel wordt pas actie
ondernomen op hel moment dat
iemand zijn opleiding afbreekt.
Het regionaal Meld- en Coördina
tiefunctie (RMC) probeert de jon
gere tenig te leiden naar een
opleiding of te begeleiden bij het
zoeken naar een baan. In het nieu
we schooljaar start het project
loopbaanplanning dat een meer
preventieve werking heeft.
Omdat het zwaartepunt in het
eerste jaar van het mbo ligt, zijn
alle 993 leerlingen in het vierde
leerjaar van het vmbo (vbo en
mavo) inmiddels gescreend. Jon
geren die nog geen vervolgoplei
ding hebben gekozen, die willen
gaan werken of een hoog risico
op voortijdige uitval hebben, wor
den in de zomervakantie bena
derd door het Loopbaanadviesbu
reau uit Venlo. De eerstejaars van
het mbo worden komend school
jaar allemaal gevolgd. Het doel is
zicht te krijgen op het aantal uit
vallers en de oorzaken daarvan.
Daarnaast wordt begeleiding
geboden.
De gemeente heeft het project
voor 59.690 euro geheel uitbe
steed aan het Loopbaanadviesbu
reau. De gemeente betaalt dit uit
het RMC-budget dat iets meer dan
75.000 euro bedraagt.
Tibetproject Venraynaar Paul Kronenberg (1)
Venraynaar Paul Kronen
berg en zijn blinde vriendin
Sabriye Terberken hebben in
het verre Tibet, geheel op
eigen kracht, een blindeninsti
tuut gesticht, dat inmiddels
onderdak en scholing biedt
aan enkele tientallen blinde
kinderen. Een voor Tibet
uniek project dat kon slagen
door het enorme doorzettings
vermogen van deze twee jonge
mensen. In de komende
weken sfeerimpressies van
hun verblijf en hun werk in
het laatste half jaar, opgete
kend door Paul Kronenberg.
In deel 1: een training in het
rehabilitatie- en trainingscen
trum in het Duitse Marburg.
"Het is op een koude novem
beravond als onze medewerkers
na een lange vermoeiende reis
door het Tibetaans/Chinese
bureaucratische oerwoud einde
lijk op het Frankfurter vliegveld
landen. De groep, die is uitgeno
digd om in het rehabilitatie- en
trainingscentrum in Marburg een
zesweekse training in mobiliteit,
oriëntatie en levenspraktische
vaardigheden te volgen, bestaat
uit vier personen: Sangpo, een
leraar van onze school die drie
jaar geleden door een ongeval
blind is geworden, lerares Gama
Chocdon, Nordun, sinds lange tijd
onze vriendin en coördinator van
het project en Wangchen Gelek,
de vice president van onze coun
terpart in Lhasa, de Tibet Disabled
Persons Federation. Sabriye en ik
hadden twee jaar geleden al plan
nen om een keer een uitwisse-
lingstraining met het rehabilitatie-
en trainingscentrum in Marburg
te organiseren. Destijds beseften
we ons niet hoeveel hindernissen
en moeilijkheden een dergelijk
plan oplevert. Het heeft meer dan
anderhalf jaar geduurd om alle
papieren, paspoorten en tickets
te regelen. Twee maanden voor
het begin van de training wordt
Sangpo. voor ons de belangrijkste
trainingskandidaat omdat hij blind
is en daardoor in hel project een
voorbeeldfunctie heeft, van de
deelnemerslijst geschrapt. Als wij
de reden willen weten wordt ons
alleen verteld dat hij geen pas
poort krijgt omdat hij voorheen
een aantal jaren in India heeft
geleefd. We reageren meteen en
zeggen dat als Sangpo niet kan
gaan er niemand gaat. Dat schijnt
wonderen te bewerkstelligen
want binnen enkele weken is er
ook een paspoort voor Sangpo
geregeld. Tot begin november is
er echter nog geen duidelijkheid
of alle instanties, twintig in
getal, hun magische rode stem
pels op de benodigde papieren
drukken. Uiteindelijk lukt het
toch en kan de training in Mar
burg beginnen. Sabriye en ik rij
den naar Frankfurt om de vier op
te halen. Het eerste dat opvalt is
een gigantische koffer waarachter
Nordun schuil gaat. Voor de
zekerheid hebben ze een voor
raad Chinese instant noodles mee
genomen. Het oponthoud in Mar
burg is een leerzame ervaring,
niet alleen voor de deelnemers,
maar ook voor ons en de mensen
die de training verzorgen. Er
wordt een blik geworpen in de
wereld van mobiliteits- en oriente-
ringstraining, dagelijkse levens-
praktische vaardigheden en scho
ling van blinde leerlingen. Helaas
zijn de docenten die voor de
mobiliteits en orienteringstraining
verantwoordelijk zijn niet ver
trouwd met de infrastructuur in
ontwikkelingslanden zodat een
aantal technieken min of meer
aan het doel en aan de Tibetaanse
cursisten voorbijgaan. Tibet is
anders dan Duitsland, dat wordt
helaas te vaak vergeten. Als de
docenten dan ook een video van
de straatcondities in Lhasa zien,
vallen ze bijna van hun stoel.
„Waar is hier de richtlijn?", „Hoe
kan men zich in zo'n chaos oriën
teren?" „Mobiliteitstraining onder
zulke omstandigheden is niet
mogelijk!". Het is natuurlijk moei
lijk voor trainers die jarenlang in
Duitsland werken zich een voor
stelling te maken en in te zien dat
de rest van de wereld er niet het
zelfde uitziet. In de drie jaar waar
in Sabriye, Sangpo, Nordun en
Gama Choedron met blinden in
Tibet te maken hebben gehad,
hebben ze door middel van eigen
creativiteit verschillende metho
des ontwikkeld waardoor het
voor de blinde kinderen mogelijk
is een weg te vinden door het
chaotische Lhasa. Een deel van de
technieken die in Marburg wor
den onderwezen kunnen met wat
aanpassingen wel worden
gebruikt in Lhasa. Het hoogtepunt
van de reis is een bezoek aan het
Karl Strehl Gymnasium, Sabriye's
voormalige school. Sabriye hoopt
dat dit bezoek de cursisten zal
bevallen omdat ze het grondidee
voor de opleiding van blinden in
Lhasa op deze school heeft geba
seerd. De Tibetaanse cursisten
zijn erg onder de indruk van het
Marburger onderwijs, dat erg ver
schilt van de Aziatische methode.
De cursisten merken op dat de
leerlingen door middel van vraag
stellingen tot nadenken en rede
neren worden aangezet. In Tibet
vindt frontaalonderijs plaats, de
leraar schreeuwt een zin, en de
leerlingen herhalen deze. „Wij
moeten ons in de toekomst op het
denkvermogen van de leerlingen
concentreren", zegt Sangpo nadat
hij een biologieles over het oog
heeft bijgewoond. De leerlingen
hebben door de vraagstelling van
de leraar en een tactiele tekening
de werking van het oog praktisch
zelf uitgedokterd. Een geografie-
les over Dinosaurussen toont de
Tibetaanse cursisten hoe belang
rijk tactiel onderwijsmateriaal kan
zijn. De leerlingen krijgen natuur
getrouwe kunststofmodellen van
Dinosaurussen in de hand en een
model van een mens om de groot
te van deze beesten voor te kun
nen stellen. De ziende Gama
Choedron is ook erg enthiousiast
omdat ze tot dan toe alleen maar
wat plaatjes van dinosaurussen
heeft gezien maar nu. door het
betasten van de modellen en,het
poppetje als vergelijkingsmateri
aal, wordt voor haar veel meer
duidelijk. Ook komen psycholo
gie, sociologie en andere interes
sante vakken aan bod. We bezich
tigen de paarden rij hal. de
brailleboekproductiewerkplaats,
de braillemachinefabriek en ande
re instellingen. Zij leveren vele
nieuwe ideen voor het centrum in
Tibet op.
Na afloop van de training wordt
Kerstmis temidden van familie en
bekenden in Morenhoven (Sabriy-
es geboortedorp) gevierd. Sabriye
neemt samen met Gama Choedon
de trein en ik rijd met de overige
drie met de auto naar Morenho
ven. Onderweg worden we ver
rast door een heftige sneeuw
storm waardoor we ruim vijftien
uur in de file staan. We hebben
gelukkig wat te eten en te drinken
meegenomen. Omdat de benzine
tank echter bijna leeg is, hebben
we het grootste gedeelte van die
uren in de kou doorgebracht.
Enkele dagen na de kerst brengen
we de Tibetanen weer naar het
Frankfurter vliegveld. Na ruim zes
vermoeiende maar waardevolle
weken zijn we blij dat we nu
enkele dagen rust kunnen nemen.
E. Ramaekers is benoemd tot lid
van de Raad van Bestuur van de
stichting Ziekenhuizen Noord-
Limburg. Ramaekers (44) is onder
meer werkzaam geweest als finan
cieel directeur bij Hago Neder
land BV en Koninklijke Sphinx
Hij gaat zich in het bijzonder
bezighouden met de begeleiding
en bewaking van de interne finan
ciële bedrijfsvoering en -proces-
Nieuws uit Venray
en omgeving
leest U in
PEEL EN MAAS
KEUKENINRICHTING
(0478)539020
uitsluitend op afspraak,
ook 's avonds
Stayerhofweg 2b
Wanssum
Om de wachtlijsten in de
jeugdzorg weg te werken ont
vangt Bureau Jeugdzorg Lim
burg een eenmalige subsidie
van 2.321.230,-. Het Bureau
heeft de Provincie laten weten
dat alle kinderen en jongeren
uiterlijk op 1 januari 2004
worden geholpen binnen de
vastgestelde norm voor wacht
tijden.
Vanaf dat moment behoren de
wachtlijsten bij Bureau Jeugdzorg
Limburg tot het verleden. Bureu
Jeugdzorg heeft, als eerste van de
organisaties voor jeugdzorg, hier
voor een aanvalsplan opgesteld.
Dit plan is een uitwerking van het
provinciale programma 'Aanval
op de wachtlijsten in de jeugd
hulpverlening'. Het uitwerkings
plan van Bureau Jeugdzorg
beschrijft met name procesver-
een-voudiging, toepassing van het
zogenoemde goed-genoeg-princi-
pe en aandacht voor ambulante
jeugdzorg.
Het Bureau Jeugdzorg is er in
geslaagd voldoende aannemelijk
te maken dat voor het wegwer
ken van de huidige wachtlijsten
tijdelijk extra capaciteit moet
worden ingezet. Gedeputeerde
Staten stemmen hiermee in,
onder voorwaarde dat 1 januari
2004 daadwerkelijk de lijsten tot
nul zijn gereduceerd. Uitgegaan
wordt van gelijkblijvende
instroom met als uitgangspunt de
instroomgegevens van 2002.
Door Bureau Jeugdzorg is inge
stemd met een instroomanalyse
door CO Actconsult om te bekij
ken of jongeren terecht een
beroep doen op het Bureau Jeugd
zorg. Deze analyse kan meer
inzicht geven in welke mate
gemeenten betrokken moeten
zijn bij de werkzaamheden van
Bureau Jeugdzorg. Per 1 juni 2002
stonder er 453 kinderen en jonge
ren op de wachtlijst van Bureau
Jeugdzorg Limburg. Hierin zijn
niet meegenomen de wachtenden
voor het zogenoemde case-
management' (597).
De provinciale subsidie wordt
in vier delen verstrekt. Als de
wachtlijsten eerder tot nul zijn
teruggebracht hoeft het Bureau
Jeugdzorg de extra verstrekte sub
sidie niet te verrekenen (bonusre
geling). Mochten echter per 1
januari 2004 de wachtlijsten niet
voldoende zijn gereduceerd, dan
wordt de laatste termijn van de
subsidie niet uitbetaald (malusre
geling). In dat geval moet Bureau
Jeugdzorg eigen middelen inzet
ten om de wachtlijsten alsnog tot
nul te reduceren.
De afspraken tussen Provincie
en Bureau Jeugdzorg wrorden in
een overeenkomst met elkaar
vastgelegd. Onderdeel daarvan
maakt uit het verstrekken van een
maandelijks actueel overzicht van
het aantal kinderen en jongeren
dat geen hulp krijgt binnen de
algemeen als aanvaardbaar gestel
de wachttijden. Ook komt er een
maandelijks overzicht van nieuw
ingestroomde kinderen. Verder
hebben de Provincie en Bureau
Jeugdzorg een gezamenlijke
inspanningsverplichting afgespro
ken om bij de Rijksoverheid te
pleiten voor een éénduidige,
genormeerde financiering voor
alle functies van Bureau Jeugd
zorg.
Mathieu Emonts is naast wel
zijnswethouder ook portefeuille
houder 'leefbaarheid'. De leef
baarheid in de dorpen en op het
plattéland is een actueel thema
waarbij het dorpsradenoverleg
direct betrokken is. De vraag is
welke rol de gezamenlijke dorps
raden nu eigenlijk spelen. "Zijn
we wel een volwaardige partner?
Want we worden vaker met een
kluitje in het riet gestuurd", zei
Louis Vroemen dorpsraadvoorzit
ter van Castenrav. Zijn college
Zegers uit Merselo vond alleen
een adviesrol te weinig. "We hoe
ven geen schaduwkabinet te zijn
maar willen duidelijk weten wat
onze positie is."
Vijf jaar geleden is een regle
ment met een zestien-puntenlijst
door het dorpsradenoverleg opge
steld. "We moeten kijken of dit
nog past en mogelijk bijgesteld
moet worden", aldus wethouder
J I
Emonts die zei het dorpsraden-
overleg serieus te zullen nemen.
Patrick van der Broeck, voorzit
ter dorpsraad Oirlo, heeft die
indruk niet. "Het voelt vaak of we
als een klein kind in de hoek wor
den gezet. Toezeggingen worden
niet nagekomen en vragen niet
beantwoord. Er gebeurt gewoon
niets en ik voel me zeker niet seri
eus genomen door de gemeente.
We moeten ons eens goed bezin
nen hoe we met elkaar omgaan."
De dorpsraden van Vredepeel
en Castenray hebben tevergeefs
aangeklopt bij de Rabobank.
Beide dorpen reageren teleurge
steld want zij vinden dat zij even
eens recht hebben op een
'afkoopsom' nu de bankkantoren
in Merselo en Oirlo worden geslo
ten. De dorpen Merselo en Oirlo
krijgen hiervoor een vergoeding
van ieder 20.000 euro. "De bank
heeft tachtig jaar de naam Oirlo-
Castenray gedragen", zegt dorps
raadvoorzitter Louis Vroemen.
"Toen het bijkantoor in Castenray
gesloten is, werd Oirlo het aan
spreekpunt voor de Castenravse
mensen. Dat is altijd zo geweest.
En nu we hebben we niet eens te
horen gekregen dat de bank in
Oirlo gaat sluiten." De dorpsraad
van Castenray heeft de Rabobank-
directie uitgenodigd voor de eerst
volgende vergadering.
Ook Vredepeel heeft gevraagd
om in aanmerking te komen voor
een geldbedrag. De plaatselijke
bank heette immers heel lang
Merselo-Vredepeel. "Maar dat
bleek toch niet de bedoeling",
zegt secretaris Theo Kooter van
de dorpsraad. "We moesten maar
contact opnemen met Merselo
om te proberen het op een
accoordje te gooien."
Het bankkantoor in Merselo
wordt overigens al in september
2002 gesloten.
De dorpsraden van Oirlo, Oos
trum en Merselo gaan allemaal via
de dorpsbladen een enquete hou
den onder de inwoners hoe het
bedrag van 20.000 euro he beste
besteed kan worden.
Voorzitter Jan Driessen van de
projectgroep Kind en Veiligheid
mocht vorige week een cheque
van 7000 euro in ontvangst
nemen. Hij kreeg dit bedrag uit
handen van Toine van Casteren,
voorzitter van de Ronde Tafel 160
Venray-Horst. De cheque werd
uitgereikt tijdens het jaarlijkse
seminar van de serviceclub. In
een goedgevulde Schouwburg
Venray waren er twee sprekers,
oud-minister Gerrit Braks, en
retaildeskundige Dave Janssen.
De eigenaren van een rozen
kwekerij in Meerlo hebben geen
recht op een vergoeding van de
'schade die zij geleden hebben als
gevolg van de wateroverlast in
1998. Dat heeft de Raad van State
in Den Haag onlangs besloten. Uit
haar uitspraak blijkt dat het minis
terie van Landbouw, Natuurbe
heer en Visserij terecht heeft
geweigerd om de oogstschade te
vergoeden. Het ministerie trof
eind 1998 een speciale regeling
om gedupeerde land- en tuinbou
wers financieel tegemoet te
komen. G. Mooren en M. Kel-
tjens, de eigenaren van een rozen
kwekerij in Meerlo, deden een
beroep op de regeling. Maar naar
mening van het ministerie, omvat
de door hen geleden schade niet
meer dan dertig procent van de
totale verwachte opbrengst. En
beneden dat percentage valt de
schade onder het eigen risico van
de bedrijfseigenaren. Volgens
Mooren en Keltjens heeft het
ministerie de oogstschade op hun
bedrijf niet goed onderzocht. De
door henzelf ingeschakelde taxa
teur schat het verlies veel hoger
in dan de adviseurs van het minis
terie. Daarom vroegen zij aan de
Raad van State om de gevraagde
schadevergoeding alsnog toe te
kennen. Deze wees dat verzoek
echter af, net als de rechtbank in
Roermond dat eerder deed.
Wat gebeurt er als U
niet adverteert
PEEL EN MAAS
Dit jaar heeft in de eerste week
van mei de nieuwe editie van de
Regionale Beroepenwedstrijden
in de Metaal en Elektra plaatsge
vonden. Op zes plaatsen in het
land streden bijna honderd vak-
kanjers, jongeren tot 23 jaar die
uitblinken in hun vak, de strijd
met elkaar aan. Vakmanschap in
uitvoering, met als inzet een toe
gangsbewijs voor de Nationale
beroepenwedstrijden.
In tien verschillende beroepen
demonstreerden de Vakkanjers
hun kunnen. Het gaat om machi-
nebankwerken, constructiebank-
werken. plaatwerken, lassen,
CNC-frezen en draaien, instru
mentmaken, CAD-tekenen,
mechatronica en elektrischebe-
drijfsinstallatie. De vijf besten per
beroep betwisten in oktober vaft
dit jaar het Nederlands kampioen
schap. En wie daar beslag legt op
een gouden plak, reist in juni
2003 af naar de World Skills Com
petition in het Zwitserse Sankt
Gallen. Het is de eerste proeve
van bekwaamheid. Precisie en
tijdsdruk, daar gaat het allemaal
om bij het maken van een werk
stuk. Een mentale weerbaarheid.
Want naast uitblinken in hun vak,
moeten de Vakkanjers ook tegen
mentale druk kunnen. Dat vraagt
van de kandidaten een serieuze
voorbereiding; véél en intensief
trainen. Wat dat betreft zijn het
topsporters in hun vak. Het TOC
Noord-en Midden Limburg heeft
dit jaar een leerling plaatwerken
(Tom van de Ven uit Overloon)
geselecteerd om deel te nemen
aan de regionale wedstrijden.
Tom is daarvoor een week naar
Hengelo getogen om zijn vakman
schap ten uitvoer te brengen Hij
is uiteindelijk als derde geëindigd
waardoor Tom is gekwalificeerd
voor de volgende ronde, de natio
nale Beroepenwedstrijd in de eer
ste week van oktober in de
Utrechtse jaarbeurs. Het TOC
Noord-en Midden Limburg zal
samen met de vakkanjer Tom van
de Ven alle zeilen bijzetten om
ook op Nationaal niveau een eer
volle plaats te bereiken, zodat
voor Tom de Wereldkampioen
schappen in zicht komen.
Leerlingen van de MBO-oplei-
ding ICT aan de Gilde Opleidin
gen in Venray hebben uit handen
van directeur M. Waulthers het
ECDL( European Computer Dri
vers Licence) diploma ontvangen.
De leerlingen van de Unit Admini
stratie en ICT hebben een of
meerdere 'computerrijbewijzen'
behaald tijdens het basisjaar van
hun opleiding. Deze internatio
naal erkende diploma's geven aan
dat de leerling een bepaald ken
nis- en vaardigheidsqivo hebben
van de verschillende computer
programma's als Word, Excell,
Access, Power-point etc.
Een van de twee groepen leer
lingen die het diploma in ont
vangst mochten nemen.