"Ik hoor er nu
weer bij"
PEEL EN MAAS
"We zullen het contact met de
kinderen missen"
saflSn
Oude waterputten
pronken in Venray
Mimi Janssen wint
Vredesposter wedstrij d
vvv
Lulu Wang in Venray
Monumentaal altaar in Venray
millennium
smoking
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING
Reisbureau
Nederland
Fietsster
gewond
Jenniskens_
- ƒ279.-
ook verhuur
STEENSTRAAT 60, BOXMEER
TEL. 0485-576226
^j^nny en Wim Verschuuren
men op vrijdag 17 december
scheid van 'hun' kinderen van
«O, sisschool St. Oda in Ysselsteyn.
A et een beetje pijn in het hart,
it zeker, maar zorgen over een
l/) ede invulling van hun vrije uur-
maken de twee 61-jarige
oners van het kinderrijke
ildorp zich allerminst. Het pen-
wacht, officieel overigens
naf 1 januari 2000. "Het leek
|j| s mooi om bij de start van het
m luwe millennium afscheid te
men van de basisschool", ver-
Wim Verschuuren, die na
fst 38 jaar en vier maanden,
larvan 27 jaar als directeur van
sisschool St. Oda, samen met
n vrouw Anny gaat genieten
een welverdiend pensioen.
Mm Verschuuren werd geboren
Leunen. "We waren er ai vroeg
wat de liefde betreft", lacht
:lose Anny, want vlak na de lage-
school werden we al verliefd op
aar en we zijn vanaf die tijd altijd
een gebleven."
De lagere school zou in hun ver-
re leven centraal blijven staan.
- m ging naar kweekschool
irardus Majella' te Dongen om
fijne kneepjes van het onderwijs-
onder de knie te krijgen. Anny
Igde in Venlo de Klos-opleiding.
stond van 1 september 1995 tot 1
itember 1962 voor de klas van de
Mariaschool te Oirlo. Wim
schuuren begon zijn loopbaan
onderwijzer in Ysselsteyn, waar
startte met 54 leerlingen in de
s, om er nooit meer weg te gaan.
herinner me nog goed dat de
deren destijds in drie houten ban-
zaten met houten klaptafels,
k hadden we slechts vier team-
gaderingen per jaar."
HOOGTEPUNTEN
\nny, die in 1964 een jaartje voor
klas stond van basisschool St.
nes in Venray, werkte van 1 janu-
1965 tot 23 november 1967 op
iisschool St. Oda. "Toen onze
deren Ed en Ingrid geboren wer-
moest ik tijdelijk gestopt. Dat
destijds gewoon een overheids-
el. Maar vanaf 1992 heb ik de
Wim en Anny Verschuuren poseren trots bij het logo, dat ze tijdens het 75-
jarig jubileum van St. Oda aan de basisschool schonken.
draad weer volledig opgepikt en ben
ik één of twee dagen per week gaan
werken. Ik heb ongeveer 15 jaar
voor de klas gestaan. En altijd met
heel veel plezier."
Vooral het contact met de kinde
ren, de collega's, de ouders en voor
al ook de ouderraad zullen Wim en
Anny missen. "In Ysselsteyn is de
betrokkenheid bij de school altijd
erg groot geweest", vertelt Wim
Verschuuren, die de bouw van de
nieuwe school (1977), de uitbrei
ding van de basisschool (1987) en
de viering van het 75-jarig bestaan
(1997) als hoogtepunten noemt. "Bij
het 75-jarig bestaan van de school
hebben mijn vrouw en ik St. Oda
een logo geschonken dat nu naast de
voordeur van de school hangt. We
meenden iets te moeten doen om
ook in de toekomst een band met de
school te behouden. We hebben
altijd met heel veel plezier gewerkt
en wilden met het jubileumcadeau
onze dankbaarheid tonen."
ll-mag-inspr:Wim Verschuuren,
die opgevolgd wordt door Ben Ruhl,
directeur van de basisschool in
Castenray, heeft het directeurschap
al die jaren als een boeiend beroep
ervaren. "Het heb het altijd als een
enorme uitdaging gevonden om alle
lopende zaken in goede banen te lei
den", vertelt hij enthousiast. "Je
hebt veel contact met de mensen en
het werk is enorm afwisselend. Het
belangrijkste is datje als directeur
en leraar iets voor een ander kunt
betekenen."
Door de teamsfeer binnen de 'St.
Oda-club' van leraren en leraressen
heeft het Wim en NAnny nooit veel
moeite gekost om de bijna dagelijk
se gang naar de basisschool te
maken. "We hebben werk en privé
altijd goed gescheiden kunnen hou
den", vertelt Anny. "Als we dit
gebouw binnenlopen zijn we eigen
lijk geen man en vrouw meer, maar
collega's. Die omschakeling is bij
ons eigenlijk altijds als vanzelf
gegaan."
Het afscheid valt het duo zwaar;
maar bang voor de toekomst zijn ze
absoluut niet. "We hebben erg veel
gezamenlijke hobby's", zegt Wim.
"Fietsen, wandelen, exposities
bezoeken en reizen bijvoorbeeld.
Nee, over ons hoeft zich niemand
zorgen te maken."
Anny blijft overigens in de toe
komst wel als vrijwilligster werk
zaam in de bibliotheek van de
bovenbouw van de basisschool. "En
ik zal zo af en toe nog wel eens bin
nenwandelen", vertelt Wim
Verschuuren, "maar ik waak ervoor
dat ik de nieuwe directeur voor de
voeten ga lopen. Ik neem met een
gerust hart afscheid van de school
want ik heb het volste vertrouwen
in mijn opvolger Ben Ruhl."
ijwilliger Johan Waltmann steekt weer lekker in zijn vel
£W*
In de Studio kunnen wij op een
persoonlijke maar bovenal creatieve
verrassende manier vormgeven
aan uw interieur.
Het persoonlijke is
samen met u, in alle rust.
Wij hebben daarom gekozen voor
advisering op afspraak. Wij maken
voor u een kleurenplan, gecombi
neerd met alles op het gebied van
tapijt- en raamdeooratie, zoals
bijzondere zonwering en een aparte
collectie gordijnen. Dit samen in een
perfecte kleurencompositie.
Op vrijdag en zaterdag zijn wij open,
loop eens binnen en proef onze
sfeer en bent u geïnteresseerd,
maken wij een afspraak
Nieuwe expositie in museum 't Freulekeshuus
DONDERDAG 2 DECEMBER 1999 - NR. 48
HONDERD NEGENTIENDE JAARGANG
Anny en Wim Verschuuren niet meer voor de klas
lo'n vier jaar geleden begreep
lan Waltmann uit Venray even
wereld niet meer. Na een inci-
it raakte hij lichamelijk en
stelijk diep in de put. Sinds een
r krabbelt hij langzaam maar
er uit een diep dal. Als vrijwil-
ir heeft 'natuurmens Johan'
aan weer zijn draai gevonden,
'e geboortige Amsterdammer
an Waltmann (47 jaar) verhuisde
tï zijn veertiende naar Venray. Op
boerderij in Veulen vond hij wat
zocht; vrijheid, natuur en een
ale uitlaatplek als dierenliefheb-
J "De natuur, mensen en dieren,
*3$ r draait het toch allemaal om.
zijn, genieten van al het moois
deze aarde te bieden heeft."
tmann kijkt op, lijkt om een
estiging te vragen. Eigenlijk
u je hem wel gelijk geven, want
wereldje wordt al genoeg
|leerst door strebers, chaoten en
nsen die zichzelf eigenlijk geen
weinig tijd gunnen. Maar ook
""de natuurmens Waltmann liep
alles van een leien dakje. Het
egde twaalf ambachten, dertien
elukken gaat letterlijk voor hem
Werken in een melkfabriek, als
der. bij de Plantkundige Dienst
lo, NLW-bedrijven, overal liep
wel om een of andere reden
ak. Een kleine vier jaar geleden
S het helemaal mis. Bij werk-
nheden in een bos liep een
lingsverschil met een collega
ïel uit de hand. Waltmann kreeg
een stuk hout een klap op zijn
fd, met een herschenschudding
levolg. Er knapte op dat moment
nitief iets bij hem. De boze
eld had zijn droom wreed ver-
4rd. Het lijkt dan ook uitgesloten
hij nog onder een baas aan de
gaat. Ook niet bij NLW-bedrij-
waarmee hij een knipperlicht
verhouding had. Maar liefst vier
keer werd hij daar aangenomen,
evenzovele keren draaide hij het
bedrijf de rug toe.
Gezondsheidsproblemen, stress, het
keurslijf van een modern bedrijf is
niet aan hem besteed: "Bazen hè,
die liggen me niet zo. Ik kan er niet
tegen als ze me achter de vodden
zitten. Ik moet mijn gang kunnen
gaan, het liefst in de natuur."
VRUE VOGEL
Johan Waltmann kwam in de
ABW (Algemene Bijstands Wet)
terecht. Het niets doen, het thuis zit
ten (ondanks de aanwezigheid van
twee Labradors en zijn vissen) brak
hem op. Hij wilde iets om handen
hebben, zich nuttig maken voor de
gemeenschap. Zonder zich 'als
slaaf' te moeten onderwerpen aan
de grillen en kuren van een werkge
ver. Een jaar geleden kwam hij via
de gemeentelijke sociale dienst in
contact met de Vrijwilligerscentrale
Venray. Sindsdien is hij weer onder
de pannen. Hij klust in en rond
basisschool St. Jan de Doper in
Merselo, het opvanghuis voor min
derjarige asielzoekers aan de
Kempweg en voor het Limburgs
Landschap verricht hij 'boswerk'.
Hij houdt de tuinen bij, repareert
indien nodig de afrastering rond de
school, werkt composthopen weg,
zaagt bomen, het maakt hem eigen
lijk bitter weinig uit. Als vrijwilli
ger, maandelijks krijgt hij een extra
premie van 100 gulden op zijn uit
kering in het kader van de ABW,
heeft hij zijn draai gevonden. Geld
deert hem echter niet. hij kan zich
uitleven en doen wat hij graag doet.
Hij is weer een vrije vogel: "Maar
het belangrijkste is, ik ben weer
onder de mensen. Ik krijg waarde
ring voor hetgeen ik doe, bovendien
is er niemand die zegt van 'Johan
doe dit, of doe dat'. Als ik een dag
niet kan of geen zin heb, is het ook
goed. Ik word weer als mens
gewaardeerd, dat geeft ontzettend
veel voldoening. Ik hoor er nu weer
bij."
Een keer geen zinnen, hebben is
er nauwelijks bij. Eerder het tegen
overgestelde. Ruim 25 uur per week
is hij in de weer. Karin Longstaf van
de Vrijwilligerscentrale Venray: "Ik
het begin waren we zelfs bang dat
Johan zich over de kop liep. Hij
wilde meteen alles aanpakken, liep
veel te hard van stapel. We hebben
hem af moeten remmen. Hij is zo
enthousiast, behulpzaam." In het
kader van de sociale activering hou
den gemeentelijke sociale dienst en
Vrijwilligerscentrale Venray een
oogje in het zeil. Longstaff: "We
hebben regelmatig contact met
elkaar. Johan weet dat hij hier altijd
welkom is. Hij kan hier zijn ei kwijt.
Vanaf hij vanuit de
Vrijwilligerscentrale aan de slag is
gegaan, hebben we hem dan ook
echt zien opbloeien."
De nieuwe vakantiegidsen van de
VVV zijn uit. De gidsen staan bol
met vertrouwde maar ook nieuwe
arrangementen. Wat dacht u bij
voorbeeld van een skate-vakantie in
Brabant of de Elfstedentocht op ska
tes, met de kano de grens over of
een zeiltocht op de Friese meren.
Wilt u het wat rustiger? Dat kan
ook! Met de huifkar trekt u op uw
gemak door Drenthe of u gaat op
heksensafarie in de Achterhoek.
Ook wandel- en fietsarrangementen
behoren tot de mogelijkheden. Meer
spanning en sensatie? Dan is er voor
u de survivaltocht of een pitt stop
arrangement. En echt, dat is heus
niet alles. U staat verbaasd van de
ruime keuze van Nederlandse
vakanties. Haal snel de nieuwe gids
bij de VVV/ANWB Venray.
Bij een aanrijding op de krui
sing Langeweg/Merseloseweg is
vorige week donderdagmiddag
een 42-jarige fietsster uit Venray
gewond geraakt.
De vrouw is met een hersenschud
ding en diverse kneuzingen overge
bracht naar het ziekenhuis. De aan
rijding ontstond toen een 40-jarige
automobiliste uit Merselo die over
de Langeweg reed op de genoemde
kruising geen voorrang verleende
aan de fietsster die door de botsing
ten val kwam.
Aanstaande zaterdag 4 december
zal de inmiddels bekende schrijfster
Lulu Wang één uur te gast zijn bij
boekhandel Martin Cuypers in de
Passage te Venray. Ter gelegenheid
van haar nieuw verschenen boek zal
zij van 12.00 tot 13.00 uur in de
Passage haar boeken signeren.
Lulu Wang (1960) is geboren in
Peking en vertrok op 25-jarige leef
tijd naar Nederland. Ze debuteerde
in 1997 met haar verpletterende
roman Het Lelietheater, dat een van
de bestverkochte Nederlandse debu
ten aller tijden is: binnen drie jaar
werden ruim 400.00 exemplaren
verkocht. Daarnaast is het
Lelietheater ook aan veertien bui
tenlandse uitgevers verkocht, en
werd het in 1999 in Italië met de
zeer prestigieuze Nonino Prijs (met
in de jury onder andere V.S.
Naipaul. Claudio Amado en
Emanuel La Roy Ladurie)
bekroond.
En nu verschijnt, na drie jaar, de
langverwachte tweede roman van
Lulu Wang, getiteld Het tedere kind.
Opnieuw is het een vuistdik boek
geworden dat drie beslissende
periodes uit het leven van hoofdper
soon Lilan omvat. De tijd tussen
haar eerste zes levensjaren, dat
onder meer gaat over misbruik en
incest; de periode dat ze op de uni
versiteit zit waarin het vooral gaat
over leven en (ontluikende) liefde
op de campus; en gebeurtenissen die
zich in het heden afspelen, over
Lilan's liefdesleven en auteurschap.
Lulu Wang was overigens al eer
der te gast in Venray, onder andere
op uitnodiging van het Literair Café
Venray rego. De goede herinnerin
gen daaraan hebben haar en haar
uitgever doen besluiten bij deze pro
motietour daarom ook Venray aan te
doen. Alle medewerkers van boek
handel Martin Cuypers nodigen u
dan ook van harte uit aanstaande
zaterdag. Let vooral op de tijd: van
12.00 tot 13.00 uur.
Eindstraat 12, tel. 581553
gratis parkeren voor de deur
installatie
verwarming elektro
ventilatie sanitair
airconditioning
Oude Kerkstraat 3 5861 BM Wanssum
Tel. 0478-532441, fax 0478-532645
Email: Jenniskensinstallatie@Jewa.nl
Museum 't Freulekeshuus in
Venray exposeert vanaf 1 maart
2000 meer dan tien oude water
putten. De tentoonstelling is tot
stand gekomen door de samen
werking met Oudheidkundige
Kring Geldern en het museum
Kevelaer.
De waterputten zijn tot en met
februari in het museum in Kevelaer
te zien. Het gaat om verschillende
soorten putten die onder andere
gevonden zijn tijdens de bouwwerk
zaamheden op het Antoniusveld in
Venray. De expositie is een eerste
aanzet tot grensoverschrijdende
samenwerkingsverbanden met
musea in de regio en het Duitse
grensgebied. Nu er meer duidelijk
heid is over de toekomst van het
museum wil 't Freulekeshuus vanaf
2000 intensief gaan samenwerken
met andere musea om zo interessan
te exposities naar Venray te kunnen
halen. Het museumbestuur denkt
dan aan samenwerking met onder
andere Streekboerderij De Lochting
in Melderslo, het Limburgs
Museum in Venlo en musea in
grensplaatsjes als Kevelaer.
Overigens is 't Freulekeshuus op
zondag 5 december gesloten. Ook
op beide kerstdagen, zaterdag 25 en
zondag 26 december, en nieuwjaars-
dag, zaterdag 1 januari, blijven de
deuren van het museum gesloten.
Mimi Janssen van basisschool De
Kemp in Venray heeft met haar
tekening de eerste prijs van de
Vredesposterwedstrijd van de Lions
Club gewonnen, Een deskundige
jury, bestaande uit kunstenares
Liesbeth Rutten, kunstenaar Joop
Wismans, Lions Club-president Han
Kaanen en burgemeester Waals,
vond haar getekende visie op het
thema van dit jaar 'Een nieuw begin
voor vrede' de beste. In december
wordt de Nederlandse winnaar
bekendgemaakt en volgend jaar in
de VS de wereldwinnaar. Winnende
poster per school: Bart de Bruin
(Coninxhof), Dik de Brouwer (St.
Jan de Doper), Thin Pham (De
Flierefluit), Tom Verkoelen (De
Foekepot), Guus Gielens (De Hei),
Evi vd Velde/Annemarijn
Vriesekoop (De Hommel), Femke
Jansen (St. Josef), Mimi Jansen (De
Kemp), Kimberly van Steenkiste
(De Kruudwis), Hannen Vermeulen
(De Landweert), Eveline Gootzen
(Petrus Banden), Agneta Sabajo (De
Vlaswei) en Anne Kunen (St. Een glunderende Mimi Janssen
Willebrordus). wordt gefeliciteerd door kunstena
res Liesbeth Rutten.
De Grote Kerk krijgt een ander
altaar. Het is neogotisch altaar
uit het begin van deze eeuw en
afkomstig uit de kerk van St.
Annaparochie in Breda. De ver
huizing is een initiatief van de
Stichting Altaar- en
Kunstverwerving Grote Kerk.
Deze heeft als doel met het ver
werven van kunstvoorwerpen
het cultuur-historische karakter
van de Grote Kerk nog meer te
benadrukken. Het nieuwe altaar
is een indrukwekkend meester
stuk van de Roermondse archi
tect Pierre Cuypers en staat in de
boeken als een rijksmonument.
Het is tien meter hoog en opge
bouwd uit stenen elementen.
Inmiddels zijn de onderdelen
van het altaar en van een bijbe
horend nevenaltaar in Venray
aangekomen. Vrijwilligers heb
ben het in de Bredase kerk
onderdeel voor onderdeel afge
broken en na vervoer naar
Venray achterin de Grote Kerk
opgeslagen. Nu kan de restaura
tie van beide altaren beginnen.
Op de foto de vrijwilligers die de
klus in Breda klaarden. Stuk
voor stuk zijn het vaklieden die
er veel vrije tijd in staken om de
altaren met zorg te demonteren.
Op de foto zien we van links
naar rechts: Piet Arts, Math
Arts, Deken Jo Coenen, Jac
Hendriks, Leo Janssen (boven),
Piet van der Marck en Henk
Janssen.
