IVM 5 JAAR FRANSOL ZONWERING Besluit over sluiting Vredeskerk uitgesteld "Overblijven iedere dag een feest met mevrouw Peters" FRANSOL (EXTRA, OP 25% ALGEHELE KORTING!) Grote belangstelling voor boek over geschiedenis Merselo Venrays echtpaar wint reis naar Hawaï Bijeenkomst voor mantelzorgers Opening Rabokantoren in Meerlo en Wanssum 5f eel en maas donderdag 18 maart 1999 - Pagina 7 Het bisdom in Roermond maakt „as eind volgende maand bekend of de Vredeskerk in Venray haar deuren moet sluiten. Het kerkbe stuur, dat op sluiting heeft aange drongen, krijgt op 23 april te boren welk standpunt het bisdom inneemt. Daarna worden de bezwaarmakers op de hoogte gebracht van het besluit. De actiegroep, die zich sterk maakt om de Vredeskerk open te houden, is er onlangs ach ter gekomen dat het bisdom heeft nagelaten om de bezwaren die eind vorig jaar bij haar zijn inge diend, door te sturen naar de Congregatie voor de Clerus in Rome. Naar eigen zeggen heeft het bisdom dit bewust gedaan. Het leek haar verstandiger om eerst zelf een standpunt in te nemen om dit vervolgens samen met het ingediende bezwaar schrift naar Rome te sturen. De actievoerders onder leiding van D. van Stiphout hebben nu alsnog een kopie van het bezwaar schrift naar Rome gestuurd. In een begeleidende brief worden de standpunten om sluiting van de Vredeskerk te voorkomen, opnieuw verwoord. Een woordvoerder van het bis dom laat weten dat de Roomse Congregatie voor de Clerus zelf geen oordeel zal vellen over de toekomst van de Venrayse kerk. Deze beslissing is aan het bisdom voorbehouden. In Rome wordt alleen bepaald of dat de gevolgde procedure juist is geweest. De Bleek Je zal maar winkelier zijn en een winkel hebben in De Bleek. Om via hei Winkelcentrum Venray, dat alleen maar onderzoeken door der den kan laten uitvoeren, te moeten horen dat De Bleek gewoon niks is en ook nooit wat zal worden. De Bleek wordt al vanaf het begin door iet WCV in een kwaad daglicht gesteld. Ik heb er acht jaar met heel veel plezier een fijne zaak gehad. Dat het nu wat minder druk zou zijn, is niet alleen in De Bleek zo, maar ook verder in het Venrayse. Dit heeft volgens mij verschillende ooizaken. Landelijk staan de omzet ten onder druk, want naar mijn mening is er van alles veel te veel. Er wordt al jaren gesproken over boe de sfeer moet zijn, maar er gebeurd helemaal niets. Én om dan nu Venray met Maastricht te gaan vergelijken slaat helemaal nergens op. De wethouder wil namens de gemeente ook een duit in het zakje joen, nu als die zelfde gemeente de zij-ingang van de Edah niet had -oedgekeurd had het er in De Bleek teel anders uitgezien. Dan nog even dit: In Venray komen steeds meer filiaalzaken, de managers van deze zaken zijn niet altijd even betrokken bij de rest van ie winkels. Dit is geen verwijt, zeer jegrijpelijk, maar niet bevorderlijk. De druk die ze van boven opgelegd krijgen, en al de regels waaraan men zich heeft te houden, liegen er niet om. Ik weet dit uit ervaring, omdat ik me veel heb ingezet voor het WCV en vooral voor De Bleek. Men moet vooral positief blijven denken over Venray en zijn eigen winkelgebied niet afkraken. Ga ein delijk eens met al die onderzoeken aan de slag, er zijn namelijk heel veel mensen die van Venray houden. G. Scholten Gymnasium herbergt monument? Een verjaardagsfeestje bij Nietje bracht ons bij elkaar... Jan, Willy en ik. 'Je weet toch', zei Willy, 'dat het oude gymnasium aan de Leunseweg wordt afgebroken?' Ja!, dat wisten we. 'Maar weet je dan ook dat er een reëel gevaar bestaat dat het prachtige monumentale trappenhuis wel eens aan de slopershamer ten prooi zou kunnen vallen?' retoreer de Willy. Jan twijfelde er niet aan of het zou in enige vorm gespaard blij ven. Ik had het door Willy zo lyrisch omschreven trappenhuis nog nooit gezien dus onthield ik mij van com mentaar. Echter, mijn nieuwsgierig heid werd geprikkeld evenzo mijn bezorgdheid dat er monumentale schoonheid door grof slopersgeweld werd bedreigd. Wij spraken af er de volgende dag naar te gaan kijken. Na een aantal vruchteloze pogin gen, met deur-gerammel en raam- geklop, iemands aandacht te trekken in het slapende gebouw werd onze aandacht getrokken door een lang stuk touw dat van de derde verdie ping aan de zuidgevel naar beneden hing en via een gebrekkig mecha niek door een gat in het raam aan ons zicht werd onttrokken. We gaven er een ruk aan! Hoorden niets maar hadden wel resultaat. Een jon geman (naar zijn zegde woonde en studeerde hij er om het pand tegen kraakacties te behoeden), liet ons binnen en gaf, na uitleg onzerzijds omtrent onze missie, joviaal toe stemming voor een excursie naar hét trappenhuis. De aanblik was in een woord... schitterend! Zware brede 'bomen' (zijwanden), groen betegeld en dito ondersteunende massieve kolommen. Brede comfor tabele treden en bordessen maakten het een genoegen de trappen een aantal malen op en af te gaan. De tientallen smeedijzeren hekken, aan weerszijden van de trappen zijn van een opvallende pracht. Niet van dat lichte moderne prutswerk maar massief en verbluffend symme trisch. De met veel vakmanschap gesmede elementen zijn niet aaneen gelast maar met bandstaai en klin knagels verbonden in een lange rij van zich herhalende patronen. Deze fraaie hekken alleen zijn al een klein vermogen waard. Zware doelmatig gemodelleerde beukenhouten leu ningen op dit smeedwerk vormen de finishing touch van dit indrukwek kend trappenhuis in, naar wij schat ten, art deco stijl. We waren er stil van Wat er ook gebeurt, dit monument mag in geen geval worden gesloopt! Het leek ons een aardige gedachte het gehele trappenhuis te laten staan en het nieuw te bouw project erop aan te passen. Een aardige uitdaging voor projectontwikkelaars en architecten met lef, dachten wij zo. Als u denkt dat wij overdrijven zou ik u willen uitnodigen er zelf eens te gaan kijken. Ik hoop dan wel dat de student met het bellenkoord aan zijn grote teen in een niet al te diepe slaap ligt. J. v.d. Eisen Eeuwwisseling Op 1 januari 2000 begint geen nieuw millennium (2e millennium is 2000 jaar en geen 1999). De eeuw wisseling vindt pas plaats op 31 december 2000 (einde 20e eeuw) en dus niet 31 december 1999, want dat is 1 jaar te weinig. De 21e eeuw begint 1 januari 2001. De eerste 1000 jaar van onze jaar telling eindigde op 31 december van het jaar 1000, zodat op 1 januari 1101 het tweede millennium is begonnen. Doorrekenen leert, dat daarom 1 januari 2001 pas formeel de eerste dag van het derde millennium is en dus het begin van de 21e eeuw. V. Geraedts Venrayse is 12,5 jaar overblijfmoeder op Petrus' Bandenschool Truus Peters-Ranke begrip op basisschool is een Petrus' mwm DE 25% KORTING ACTIE DDURT 5 X 5 DAGEN (VAN 5 TOT 25 MAART 1999) EN IS UITSLUITEND GELDIG TEGEN INLEVERING VAN DEZE ADVERTENTIE (1 ADV. P.P.) ZONWERINGEN STATIONSWEG 13 VENRAY TELEFOON 0 4 7 8 5 1 5 0 1 0 Banden in Venray. Als vaste over blijfmoeder van deze school eet de 59-jarige Venrayse haar boter hammen vier keer per week samen met zo'n veertig leerlingen die tussen de middag niet naar huis kunnen. Ze dekt de tafels, zet thee en luistert als een tweede moeder naar alle kinderen die hun hartje willen luchten. En dat al 12,5 jaar lang. Om dit heuglijke feit te vieren, werd 'oma Truus', zoals ze door sommige kinderen liefkozend wordt genoemd, eind vorige week flink in het zonnetje gezet. Het dagelijkse overblijfuurtje tus sen half twaalf en half een op basis school Petrus' Banden was vorige week vrijdag anders dan anders. Waar normaliter zo'n veertig kinde ren, verdeeld in een onder- en bovenbouwgroep, hun boterham men tussen de middag op school opeten, waren dat er deze dag ruim twee keer zoveel. Bovendien moch ten de leerlingen voor deze ene keer hun boterhammen thuislaten, want de school had voor hen een over heerlijke broodmaaltijd in petto. Het stralende middelpunt van dit onver valste kinderfeestje vormde Truus Peters-Ranke. Als overblijfmoeder eet zij al 12,5 jaar samen met de leerlingen die tussen de middag op school blijven. Tussen half twaalf en twaalf de kinderen van de groepen een tot en met vier, van twaalf tot half een de leerlingen uit de groepen vijf tot en met acht. Ze dekt de tafels, zet thee en ziet erop toe dat de zaak niet uit de hand loopt. In de 12,5 jaar dat zij dit werk doet, is dat laatste volgens Peters nog nooit gebeurd. "Kinderen zijn in de loop der jaren wel mondiger geworden maar dat wil niet zeggen dat ze ook vervelender zijn geworden. Het ligt ook voor een groot gedeelte aan de manier waarop je jezelf opstelt. Een goede overblijfmoeder moet oprechte gevoelens voor kinderen hebben en openstaan voor datgene wat hen bezighoudt. Verder moet ze lief en geduldig zijn. Dat is erg belangrijk. Een kreng wordt door de kinderen niet geaccepteerd. Nee, zonder gekheid, het zijn allemaal schatjes. Laatst kwam er zo'n kleine naar me toe. Ze vroeg: 'Mevrouw Peters, bent u hier echt al 12,5 jaar? Dan moet u wel heel oud zijn want toen was ik er nog helemaal niet.' Is zoiets niet vertederend?" ONMISBAAR Peters, die sinds 1968 in Venray woont, reageerde 12,5 jaar geleden op een advertentie in Peel en Maas, waarin de Petrus' Bandenschool een overblijfmoeder zocht. "Ik heb meteen laten weten dat me dit ont zettend leuk werk leek. Voor mijn huwelijk heb ik in het onderwijs gezeten, dus ik had al de nodige ervaring met kinderen. Op Petrus' Banden was ik bovendien geen onbekende, mijn drie zonen hebben immers op deze school gezeten." Dat Truus een enorme aantrek kingskracht op kinderen heeft, leidt geen twijfel. Ze beschouwen haar als een tweede moeder, iemand waar ze lekker tegenaan kunnen kruipen en bij wie ze tussen de mid dag hun hart kunnen uitstorten. Een oma, zoals ieder kind zich zou wen sen. Ook bij het schoolpersoneel en de ouders wordt het werk van Truus alom gewaardeerd. Maaike de Vocht, voorzitster van de ouderraad, stak haar waardering vorige week vrijdag niet onder stoelen of banken. "Als u er niet was, zou het voor andere moeders niet mogelijk zijn om zelf iets actiefs te doen. U bent er altijd en u luistert altijd. Ik heb zelf vier kinderen en ik weet hoe lastig ze ooit kunnen zijn. U heeft er dagelijks ruim veertig over de vloer maar u blijft altijd even aardig en geduldig. U bent gewoon onmis baar. Voor de school, voor ons en voor de kinderen." NOG NIET MOE Als dank voor haar tomeloze inzet kreeg Truus van het personeel een heerlijke broodmaaltijd aangebo den. Tussen de broodjes zaten twee bonnen verstopt, goed voor een etentje voor twee personen bij een bekend Venray's restaurant. Aan stoppen denkt de overblijf moeder nog lang niet. "Juist omdat ik zo ontzettend veel van kinderen houd, word ik dit werk nooit moe. Zolang mijn gezondheid het toelaat, ga ik ermee door." Rabobank Zevenrode heeft onlangs haar kantoren in Meerlo en Wanssum vernieuwd. De bankhal- len werden opgesteld volgens een geheel nieuw concépt. De nieuwe bankhalinrichting biedt klanten een snelle bediening en meer ruimte voor gesprekken met een vertrou welijk karakter. De kantoren worden op zaterdag 20 maart officieel geo pend door burgemeester J. Hahn van de gemeente Meerlo-Wanssum. Vanaf 13.30 uur kunnen de inwo ners van de gemeente Meerlo- Wanssum en andere belangstellen den de kantoren bezichtigen tijdens een open dag die tot 17.00 uur duurt. De medewerkers staan klaar om het publiek te ontvangen en eventuele vragen te beantwoorden. Gedurende de hele dag wordt een unieke film van Stichting Ontwikkelingssamenwerking Meerlo-Wanssum op beide kantoren vertoond. Tijdens de officiële ope ning van de kantoren gaat de film over 'de boeren van Sulawesi' in première. Stichting Ontwikkelingssamenwerking Meerlo-Wanssum bevordert op het eiland Sulawesi een coöperatief land- en tuinbouwproject, een boe rencoöperatie, het opzetten van een coöperatieve kippenfarm helpt mee met de bouw van een revalidatie centrum. Om dit goede doel te steu nen zal Rabobank zevenrode tijdens de officiële opening een cheque aan de stichting overhandigen. Voorintekenen mogelijk tot 31 maart Het millenniumgeschenk voor de (oud-)bewoners van het Venrayse kerkdorp Merselo blijkt een schot in de roos. Er hebben zich inmiddels 175 mensen inge schreven voor een rond de eeuw wisseling uit te geven boek waarin de geschiedenis van Merselo wordt beschreven. Het boek telt ongeveer 250 pagi na's over de geschiedenis van het dorp van het jaar 920 tot nu. Drie werkgroepen zijn in de weer om het boek gestalte te geven. In één werk groep zijn vertegenwoordigers van de ongeveer twintig verenigingen en instellingen, die Merselo rijk is, bezig om de verhalen uit het vereni gingsleven te bundelen. Al deze ver halen worden bewerkt en herschre ven door Merselonaar Stan Verhaagh. Een tweede werkgroep verzamelt en bundelt de algemene geschiedenis van Merselo. Rien v.d. Brandt trekt in deze werkgroep de kar door de geschiedenis van de jaren 920 tot 1875 op schrift te zet ten. De overige leden van de werk groep houden zich bezig met de meer recente geschiedenis. Al dat materiaal wordt nu gebundeld tot een fraai vorm gegeven, gebonden boekwerk met een stevige kaft en volop illustraties en foto's. Het boek wordt vooralsnog in een oplage van 600 exemplaren uitgegeven. Bij voorintekening kost het boek 45 gulden, na uitgave 60 gulden. Tot 31 maart is voorintekenen nog moge lijk bij Bloemenboetiek Jacqueline in Merselo, Boekhandel Van den Munckhof en via Merselonaar Jan Emonts, telefoon 546258. Wethouder Frans Janssen tekende begin van dit jaar als eerste in voor het boek. Hij deed dat in het bijzijn van voorzitter Wim Michels van de Dorpsraad Merselo. De heer en mevrouw Litjens uit Venray zijn win naar geworden van de Vitamine-V actie van Holland International. Het echtpaar boekte in 1998 hun vakantie naar de Dominicaanse Republiek bij reisbureau Vice Versa in Venray en deden mee met de Holland Intemationalactie. Zij won nen de hoofdprijs, een geheel verzorgde negen- daagse vakantie voor twee personen naar Hawaï. Het leuke aan de actie is dat de reisadviseur, die de vakan tie van de heer en mevrouw Litjens had geboekt, dezelf de prijs heeft gewonnen. Ook Maja Kateman van reisbureau Vice Versa gaat dus negen dagen naar Hawaï. Op de foto de prijs winnaars van de Holland Internationalactie. In Noordelijk Limburg zorgen naar schatting ruim 11.000 mensen voor iemand in hun directe omge ving. Niet omdat het hun beroep is, maar omdat hun zieke partner, hun gehandicapt kind of hulpbehoeven de ouder die zorg nodig heeft. Deze verzorgers worden mantelzorgers genoemd. Ruim 200 mantelzorgers hebben in november vorig jaar deelgeno men aan de Dag van de Mantelzorg in Venray die georganiseerd was door de werkgroep Mantelzorg Noord-Limburg. Tijdens die mani festatie is aandacht gevraagd voor de soms zware en moeilijke positie waarin mantelzorgers verkeren. De zorg voor de naaste kan een zware wissel trekken op degenen die de zorg verlenen. Teven kwam naar voren dat mantelzorgers behoefte hebben aan informatie en ondersteu ning. Daarom organiseert de werk groep Mantelzorg Noord-Limburg een bijeenkomst voor mantelzorgers in Venray op 30 maart, 14.00 uur in het Joriskwartier, Burg. Esserstraat 20, 5801 EB Venray. Mantelzorgers zijn op deze bij eenkomst welkom. De'werkgroep mantelzorg wil dan samen met man telzorgers nagaan wat mantelzorgers voor elkaar kunnen betekenen, welke steun wordt van de hulver- leende instanties verwacht, waaraan hebben mantelzorgers behoefte? De werkgroep Mantelzorg wil uit eindelijk bereiken dat er in Noord- Limburg vaste activiteiten komen voor mantelzorgers, bijvoorbeeld een punt waar mantelzorgers voor informatie en steun bij elkaar terecht kunnen. De werkgroep bestaat uit vertegenwoordigers van de stichting Thuiszorg, h et Groene Kruis, de Praktische Thuishulp en Synthese. Nadere inlichtingen over de bijeenkomst van mantelzorgers kunnen ingewonnen worden op het secretariaat van de werkgroep Mantelzorg, p/a Synthese, afdeling Dienstverlening. Bergweg 4, 5801 EG Venray, tel. 0478-583730.

Peel en Maas | 1999 | | pagina 7