IVM 5 JAAR FRANSOL ZONWERING
Besluit over sluiting Vredeskerk uitgesteld
"Overblijven iedere dag een
feest met mevrouw Peters"
FRANSOL
(EXTRA, OP 25% ALGEHELE KORTING!)
Grote belangstelling
voor boek over
geschiedenis Merselo
Venrays echtpaar wint
reis naar Hawaï
Bijeenkomst voor
mantelzorgers
Opening
Rabokantoren
in Meerlo en
Wanssum
5f eel en maas
donderdag 18 maart 1999 - Pagina 7
Het bisdom in Roermond maakt
„as eind volgende maand bekend
of de Vredeskerk in Venray haar
deuren moet sluiten. Het kerkbe
stuur, dat op sluiting heeft aange
drongen, krijgt op 23 april te
boren welk standpunt het bisdom
inneemt. Daarna
worden de bezwaarmakers op
de hoogte gebracht van het
besluit. De actiegroep, die zich
sterk maakt om de Vredeskerk
open te houden, is er onlangs ach
ter gekomen dat het bisdom heeft
nagelaten om de bezwaren die
eind vorig jaar bij haar zijn inge
diend, door te sturen naar de
Congregatie voor de Clerus in
Rome. Naar eigen zeggen heeft
het bisdom dit bewust gedaan.
Het leek haar verstandiger om
eerst zelf een standpunt in te
nemen om dit vervolgens samen
met het ingediende bezwaar
schrift naar Rome te sturen.
De actievoerders onder leiding
van D. van Stiphout hebben nu
alsnog een kopie van het bezwaar
schrift naar Rome gestuurd. In
een begeleidende brief worden de
standpunten om sluiting van de
Vredeskerk te voorkomen,
opnieuw verwoord.
Een woordvoerder van het bis
dom laat weten dat de Roomse
Congregatie voor de Clerus zelf
geen oordeel zal vellen over de
toekomst van de Venrayse kerk.
Deze beslissing is aan het bisdom
voorbehouden. In Rome wordt
alleen bepaald of dat de gevolgde
procedure juist is geweest.
De Bleek
Je zal maar winkelier zijn en een
winkel hebben in De Bleek. Om via
hei Winkelcentrum Venray, dat
alleen maar onderzoeken door der
den kan laten uitvoeren, te moeten
horen dat De Bleek gewoon niks is
en ook nooit wat zal worden. De
Bleek wordt al vanaf het begin door
iet WCV in een kwaad daglicht
gesteld. Ik heb er acht jaar met heel
veel plezier een fijne zaak gehad.
Dat het nu wat minder druk zou
zijn, is niet alleen in De Bleek zo,
maar ook verder in het Venrayse.
Dit heeft volgens mij verschillende
ooizaken. Landelijk staan de omzet
ten onder druk, want naar mijn
mening is er van alles veel te veel.
Er wordt al jaren gesproken over
boe de sfeer moet zijn, maar er
gebeurd helemaal niets. Én om dan
nu Venray met Maastricht te gaan
vergelijken slaat helemaal nergens
op. De wethouder wil namens de
gemeente ook een duit in het zakje
joen, nu als die zelfde gemeente de
zij-ingang van de Edah niet had
-oedgekeurd had het er in De Bleek
teel anders uitgezien.
Dan nog even dit: In Venray
komen steeds meer filiaalzaken, de
managers van deze zaken zijn niet
altijd even betrokken bij de rest van
ie winkels. Dit is geen verwijt, zeer
jegrijpelijk, maar niet bevorderlijk.
De druk die ze van boven opgelegd
krijgen, en al de regels waaraan men
zich heeft te houden, liegen er niet
om. Ik weet dit uit ervaring, omdat
ik me veel heb ingezet voor het
WCV en vooral voor De Bleek.
Men moet vooral positief blijven
denken over Venray en zijn eigen
winkelgebied niet afkraken. Ga ein
delijk eens met al die onderzoeken
aan de slag, er zijn namelijk heel
veel mensen die van Venray houden.
G. Scholten
Gymnasium herbergt
monument?
Een verjaardagsfeestje bij Nietje
bracht ons bij elkaar... Jan, Willy en
ik. 'Je weet toch', zei Willy, 'dat het
oude gymnasium aan de Leunseweg
wordt afgebroken?' Ja!, dat wisten
we. 'Maar weet je dan ook dat er
een reëel gevaar bestaat dat het
prachtige monumentale trappenhuis
wel eens aan de slopershamer ten
prooi zou kunnen vallen?' retoreer
de Willy. Jan twijfelde er niet aan of
het zou in enige vorm gespaard blij
ven. Ik had het door Willy zo lyrisch
omschreven trappenhuis nog nooit
gezien dus onthield ik mij van com
mentaar. Echter, mijn nieuwsgierig
heid werd geprikkeld evenzo mijn
bezorgdheid dat er monumentale
schoonheid door grof slopersgeweld
werd bedreigd. Wij spraken af er de
volgende dag naar te gaan kijken.
Na een aantal vruchteloze pogin
gen, met deur-gerammel en raam-
geklop, iemands aandacht te trekken
in het slapende gebouw werd onze
aandacht getrokken door een lang
stuk touw dat van de derde verdie
ping aan de zuidgevel naar beneden
hing en via een gebrekkig mecha
niek door een gat in het raam aan
ons zicht werd onttrokken. We
gaven er een ruk aan! Hoorden niets
maar hadden wel resultaat. Een jon
geman (naar zijn zegde woonde en
studeerde hij er om het pand tegen
kraakacties te behoeden), liet ons
binnen en gaf, na uitleg onzerzijds
omtrent onze missie, joviaal toe
stemming voor een excursie naar
hét trappenhuis. De aanblik was in
een woord... schitterend! Zware
brede 'bomen' (zijwanden), groen
betegeld en dito ondersteunende
massieve kolommen. Brede comfor
tabele treden en bordessen maakten
het een genoegen de trappen een
aantal malen op en af te gaan. De
tientallen smeedijzeren hekken, aan
weerszijden van de trappen zijn van
een opvallende pracht. Niet van dat
lichte moderne prutswerk maar
massief en verbluffend symme
trisch. De met veel vakmanschap
gesmede elementen zijn niet aaneen
gelast maar met bandstaai en klin
knagels verbonden in een lange rij
van zich herhalende patronen. Deze
fraaie hekken alleen zijn al een klein
vermogen waard. Zware doelmatig
gemodelleerde beukenhouten leu
ningen op dit smeedwerk vormen de
finishing touch van dit indrukwek
kend trappenhuis in, naar wij schat
ten, art deco stijl.
We waren er stil van Wat er ook
gebeurt, dit monument mag in geen
geval worden gesloopt! Het leek ons
een aardige gedachte het gehele
trappenhuis te laten staan en het
nieuw te bouw project erop aan te
passen. Een aardige uitdaging voor
projectontwikkelaars en architecten
met lef, dachten wij zo.
Als u denkt dat wij overdrijven
zou ik u willen uitnodigen er zelf
eens te gaan kijken. Ik hoop dan wel
dat de student met het bellenkoord
aan zijn grote teen in een niet al te
diepe slaap ligt.
J. v.d. Eisen
Eeuwwisseling
Op 1 januari 2000 begint geen
nieuw millennium (2e millennium is
2000 jaar en geen 1999). De eeuw
wisseling vindt pas plaats op 31
december 2000 (einde 20e eeuw) en
dus niet 31 december 1999, want dat
is 1 jaar te weinig. De 21e eeuw
begint 1 januari 2001.
De eerste 1000 jaar van onze jaar
telling eindigde op 31 december van
het jaar 1000, zodat op 1 januari
1101 het tweede millennium is
begonnen.
Doorrekenen leert, dat daarom 1
januari 2001 pas formeel de eerste
dag van het derde millennium is en
dus het begin van de 21e eeuw.
V. Geraedts
Venrayse is 12,5 jaar overblijfmoeder op Petrus' Bandenschool
Truus Peters-Ranke
begrip op basisschool
is een
Petrus'
mwm
DE 25% KORTING ACTIE DDURT 5 X 5 DAGEN (VAN 5 TOT 25 MAART 1999) EN
IS UITSLUITEND GELDIG TEGEN INLEVERING VAN DEZE ADVERTENTIE (1 ADV. P.P.)
ZONWERINGEN
STATIONSWEG 13 VENRAY TELEFOON 0 4 7 8 5 1 5 0 1 0
Banden in Venray. Als vaste over
blijfmoeder van deze school eet de
59-jarige Venrayse haar boter
hammen vier keer per week
samen met zo'n veertig leerlingen
die tussen de middag niet naar
huis kunnen. Ze dekt de tafels, zet
thee en luistert als een tweede
moeder naar alle kinderen die
hun hartje willen luchten. En dat
al 12,5 jaar lang. Om dit heuglijke
feit te vieren, werd 'oma Truus',
zoals ze door sommige kinderen
liefkozend wordt genoemd, eind
vorige week flink in het zonnetje
gezet.
Het dagelijkse overblijfuurtje tus
sen half twaalf en half een op basis
school Petrus' Banden was vorige
week vrijdag anders dan anders.
Waar normaliter zo'n veertig kinde
ren, verdeeld in een onder- en
bovenbouwgroep, hun boterham
men tussen de middag op school
opeten, waren dat er deze dag ruim
twee keer zoveel. Bovendien moch
ten de leerlingen voor deze ene keer
hun boterhammen thuislaten, want
de school had voor hen een over
heerlijke broodmaaltijd in petto. Het
stralende middelpunt van dit onver
valste kinderfeestje vormde Truus
Peters-Ranke. Als overblijfmoeder
eet zij al 12,5 jaar samen met de
leerlingen die tussen de middag op
school blijven. Tussen half twaalf en
twaalf de kinderen van de groepen
een tot en met vier, van twaalf tot
half een de leerlingen uit de groepen
vijf tot en met acht. Ze dekt de
tafels, zet thee en ziet erop toe dat
de zaak niet uit de hand loopt. In de
12,5 jaar dat zij dit werk doet, is dat
laatste volgens Peters nog nooit
gebeurd. "Kinderen zijn in de loop
der jaren wel mondiger geworden
maar dat wil niet zeggen dat ze ook
vervelender zijn geworden. Het ligt
ook voor een groot gedeelte aan de
manier waarop je jezelf opstelt. Een
goede overblijfmoeder moet
oprechte gevoelens voor kinderen
hebben en openstaan voor datgene
wat hen bezighoudt. Verder moet ze
lief en geduldig zijn. Dat is erg
belangrijk. Een kreng wordt door de
kinderen niet geaccepteerd. Nee,
zonder gekheid, het zijn allemaal
schatjes. Laatst kwam er zo'n kleine
naar me toe. Ze vroeg: 'Mevrouw
Peters, bent u hier echt al 12,5 jaar?
Dan moet u wel heel oud zijn want
toen was ik er nog helemaal niet.' Is
zoiets niet vertederend?"
ONMISBAAR
Peters, die sinds 1968 in Venray
woont, reageerde 12,5 jaar geleden
op een advertentie in Peel en Maas,
waarin de Petrus' Bandenschool een
overblijfmoeder zocht. "Ik heb
meteen laten weten dat me dit ont
zettend leuk werk leek. Voor mijn
huwelijk heb ik in het onderwijs
gezeten, dus ik had al de nodige
ervaring met kinderen. Op Petrus'
Banden was ik bovendien geen
onbekende, mijn drie zonen hebben
immers op deze school gezeten."
Dat Truus een enorme aantrek
kingskracht op kinderen heeft, leidt
geen twijfel. Ze beschouwen haar
als een tweede moeder, iemand
waar ze lekker tegenaan kunnen
kruipen en bij wie ze tussen de mid
dag hun hart kunnen uitstorten. Een
oma, zoals ieder kind zich zou wen
sen. Ook bij het schoolpersoneel en
de ouders wordt het werk van Truus
alom gewaardeerd. Maaike de
Vocht, voorzitster van de ouderraad,
stak haar waardering vorige week
vrijdag niet onder stoelen of banken.
"Als u er niet was, zou het voor
andere moeders niet mogelijk zijn
om zelf iets actiefs te doen. U bent
er altijd en u luistert altijd. Ik heb
zelf vier kinderen en ik weet hoe
lastig ze ooit kunnen zijn. U heeft er
dagelijks ruim veertig over de vloer
maar u blijft altijd even aardig en
geduldig. U bent gewoon onmis
baar. Voor de school, voor ons en
voor de kinderen."
NOG NIET MOE
Als dank voor haar tomeloze inzet
kreeg Truus van het personeel een
heerlijke broodmaaltijd aangebo
den. Tussen de broodjes zaten twee
bonnen verstopt, goed voor een
etentje voor twee personen bij een
bekend Venray's restaurant.
Aan stoppen denkt de overblijf
moeder nog lang niet. "Juist omdat
ik zo ontzettend veel van kinderen
houd, word ik dit werk nooit moe.
Zolang mijn gezondheid het toelaat,
ga ik ermee door."
Rabobank Zevenrode heeft
onlangs haar kantoren in Meerlo en
Wanssum vernieuwd. De bankhal-
len werden opgesteld volgens een
geheel nieuw concépt. De nieuwe
bankhalinrichting biedt klanten een
snelle bediening en meer ruimte
voor gesprekken met een vertrou
welijk karakter. De kantoren worden
op zaterdag 20 maart officieel geo
pend door burgemeester J. Hahn van
de gemeente Meerlo-Wanssum.
Vanaf 13.30 uur kunnen de inwo
ners van de gemeente Meerlo-
Wanssum en andere belangstellen
den de kantoren bezichtigen tijdens
een open dag die tot 17.00 uur
duurt. De medewerkers staan klaar
om het publiek te ontvangen en
eventuele vragen te beantwoorden.
Gedurende de hele dag wordt een
unieke film van Stichting
Ontwikkelingssamenwerking
Meerlo-Wanssum op beide kantoren
vertoond. Tijdens de officiële ope
ning van de kantoren gaat de film
over 'de boeren van Sulawesi' in
première. Stichting
Ontwikkelingssamenwerking
Meerlo-Wanssum bevordert op het
eiland Sulawesi een coöperatief
land- en tuinbouwproject, een boe
rencoöperatie, het opzetten van een
coöperatieve kippenfarm helpt mee
met de bouw van een revalidatie
centrum. Om dit goede doel te steu
nen zal Rabobank zevenrode tijdens
de officiële opening een cheque aan
de stichting overhandigen.
Voorintekenen mogelijk tot 31 maart
Het millenniumgeschenk voor
de (oud-)bewoners van het
Venrayse kerkdorp Merselo blijkt
een schot in de roos. Er hebben
zich inmiddels 175 mensen inge
schreven voor een rond de eeuw
wisseling uit te geven boek waarin
de geschiedenis van Merselo
wordt beschreven.
Het boek telt ongeveer 250 pagi
na's over de geschiedenis van het
dorp van het jaar 920 tot nu. Drie
werkgroepen zijn in de weer om het
boek gestalte te geven. In één werk
groep zijn vertegenwoordigers van
de ongeveer twintig verenigingen en
instellingen, die Merselo rijk is,
bezig om de verhalen uit het vereni
gingsleven te bundelen. Al deze ver
halen worden bewerkt en herschre
ven door Merselonaar Stan
Verhaagh. Een tweede werkgroep
verzamelt en bundelt de algemene
geschiedenis van Merselo. Rien v.d.
Brandt trekt in deze werkgroep de
kar door de geschiedenis van de
jaren 920 tot 1875 op schrift te zet
ten. De overige leden van de werk
groep houden zich bezig met de
meer recente geschiedenis. Al dat
materiaal wordt nu gebundeld tot
een fraai vorm gegeven, gebonden
boekwerk met een stevige kaft en
volop illustraties en foto's. Het boek
wordt vooralsnog in een oplage van
600 exemplaren uitgegeven. Bij
voorintekening kost het boek 45
gulden, na uitgave 60 gulden. Tot 31
maart is voorintekenen nog moge
lijk bij Bloemenboetiek Jacqueline
in Merselo, Boekhandel Van den
Munckhof en via Merselonaar Jan
Emonts, telefoon 546258.
Wethouder Frans Janssen tekende
begin van dit jaar als eerste in voor
het boek. Hij deed dat in het bijzijn
van voorzitter Wim Michels van de
Dorpsraad Merselo.
De heer en mevrouw
Litjens uit Venray zijn win
naar geworden van de
Vitamine-V actie van
Holland International. Het
echtpaar boekte in 1998
hun vakantie naar de
Dominicaanse Republiek
bij reisbureau Vice Versa in
Venray en deden mee met
de Holland
Intemationalactie. Zij won
nen de hoofdprijs, een
geheel verzorgde negen-
daagse vakantie voor twee
personen naar Hawaï. Het
leuke aan de actie is dat de
reisadviseur, die de vakan
tie van de heer en mevrouw
Litjens had geboekt, dezelf
de prijs heeft gewonnen.
Ook Maja Kateman van
reisbureau Vice Versa gaat
dus negen dagen naar
Hawaï. Op de foto de prijs
winnaars van de Holland
Internationalactie.
In Noordelijk Limburg zorgen
naar schatting ruim 11.000 mensen
voor iemand in hun directe omge
ving. Niet omdat het hun beroep is,
maar omdat hun zieke partner, hun
gehandicapt kind of hulpbehoeven
de ouder die zorg nodig heeft. Deze
verzorgers worden mantelzorgers
genoemd.
Ruim 200 mantelzorgers hebben
in november vorig jaar deelgeno
men aan de Dag van de Mantelzorg
in Venray die georganiseerd was
door de werkgroep Mantelzorg
Noord-Limburg. Tijdens die mani
festatie is aandacht gevraagd voor
de soms zware en moeilijke positie
waarin mantelzorgers verkeren. De
zorg voor de naaste kan een zware
wissel trekken op degenen die de
zorg verlenen. Teven kwam naar
voren dat mantelzorgers behoefte
hebben aan informatie en ondersteu
ning. Daarom organiseert de werk
groep Mantelzorg Noord-Limburg
een bijeenkomst voor mantelzorgers
in Venray op 30 maart, 14.00 uur in
het Joriskwartier, Burg. Esserstraat
20, 5801 EB Venray.
Mantelzorgers zijn op deze bij
eenkomst welkom. De'werkgroep
mantelzorg wil dan samen met man
telzorgers nagaan wat mantelzorgers
voor elkaar kunnen betekenen,
welke steun wordt van de hulver-
leende instanties verwacht, waaraan
hebben mantelzorgers behoefte?
De werkgroep Mantelzorg wil uit
eindelijk bereiken dat er in Noord-
Limburg vaste activiteiten komen
voor mantelzorgers, bijvoorbeeld
een punt waar mantelzorgers voor
informatie en steun bij elkaar
terecht kunnen. De werkgroep
bestaat uit vertegenwoordigers van
de stichting Thuiszorg, h et Groene
Kruis, de Praktische Thuishulp en
Synthese. Nadere inlichtingen over
de bijeenkomst van mantelzorgers
kunnen ingewonnen worden op het
secretariaat van de werkgroep
Mantelzorg, p/a Synthese, afdeling
Dienstverlening. Bergweg 4, 5801
EG Venray, tel. 0478-583730.