"Je moet gewoon goed met
elkaar om kunnen gaan"
PEEL EN MAAS
OVERTUIG U
corridor
föO.=
"Nachten hebben we wakker
gelegen van de bouw"
COI\l>f4hYï
HEEFT
u,
BENT
u,
KUNT
u,
ZIET
u,
WILT
u,
WIJ BIEDEN U,
Zwarte Piet heeft zij'n
muts terug
Krasactie Winkelcentrum
van de super laag geprijsde
kwaliteitskleding bij
KOSTUUMS
op de
gehele collectie
op de
gehele collectie
WINTERJASSEN
REGENJASSEN
o wr r i d o
Hub en Truus Vaessen-Jacobs vieren gouden huwelijksfeest
20 september is het
p zondag 20 september is het
:ies 50 jaar geleden dat Hub
Truus Vaessen-Jacobs uit
ray in het huwelijksbootje
iten. Peel en Maas ging bij het
den bruidspaar op bezoek en
eg hen om hun levensloop in
notendop samen te vatten. En
bleek gemakkelijker gezegd
igedaan.
ub Vaessen (72) werd in 1926 in
|o geboren als laatste uit een
n van tien kinderen. Zijn vader
kte bij de gemeente en stortte
idaarnaast vol overgave op het
siewerk. Hub was in zijn vrije
actief als groepsleider bij jeugd-
iniging De Kajotters. Toen de
og uitbrak in 1940 - Hub had
iddels de lagere school afgerond
n hij als lederbewerker aan de
bij het Venlose Moted Smidt.
lad het geluk dat ik daar terecht-
anders hadden ze me vast en
ir in Duitsland tewerkgesteld",
likt hij terug. De vijf bittere oor
jaren maakte Hub van dichtbij
"Een rottijd was het. Twee
gers van mij zijn tijdens een raz-
bij ons thuis opgepakt. Ik kon
elf tijdig in veiligheid brengen
me in een muurkast te verstop-
Mijn zwagers zijn later weer
ig thuis gekomen. Onze buur-
i hebben ze echter gefusilleerd
lat hij weigerde om joden te ver
en."
a de oorlog begon de wederop-
w. wat voor Hub betekende dal
noest meehelpen met puin rui-
"Een harde tijd was dat. Er
helemaal niets meer. Iedere
rdag werden we het bos inge-
ird om hout te sprokkelen voor
;achel." Na een paar jaar in een
erij in Tegelen te hebben
erkt, werd Hub afgekeurd. Hij
de moed echter niet zakken en
!g vrij snel daarna een baan bij
harderij in Venlo. "Loodzwaar
merig werk was dat maar ik was
met geen hout weg te krijgen,
eb er tot mijn 47e gewerkt. Toen
de pijp helemaal leeg en werd
vederom afgekeurd., dit keer
rgoed."
VROEG ZELFSTANDIG
mus Jacobs (68) zag op 26 maart
0 het levenslicht. Geboren in
ekhuizen als oudste dochter uit
gezin van vijf kinderen, verhuis-
ze op tweejarige leeftijd naar
riek. Haar vader was boer en
kte daarnaast in de fabriek en in
derskassen. Omdat haar moeder
Is op vrij jonge leeftijd bedlege-
werd, moest Truus na de basis
ooi in haar eentje het huishouden
n runnen. In de oogstmaanden
p ze bovendien mee op het land
haar vader. "Ik ben op zeer
;e leeftijd zelfstandig geworden,
n jongste zus, die in 1942 werd
oren, heb ik in mijn eentje opge-
J Ze noemde mij ook
mmaV'Ook Truus maakte de
log van dichtbij mee. "Ik zag de
vliegtuigen met hun felle schijnwer
pers overkomen. Ik was veertien en
keek naar het adembenemende tafe
reel hoog in de lucht. Toen de bom
menwerpers overvlogen zat ik met
mijn familie in de schuilkelder bij
een boer in de buurt. Het klinkt mis
schien vreemd maar echt bang was
ik niet."
'SLOME'
In 1947 leerde Truus de man ken
nen met wie ze nu 50 jaar is
getrouwd. Ze vertelt over de eerste
ontmoeting in Venlo. "Mijn vriendin
en ik waren vanuit Blerick naar
Venlo gelopen om naar de bioscoop
te gaan. Toen de film was afgelopen
en we buitenkwamen, zagen we aan
de overkant van de straat een groep
jongens staan. Mijn vriendin, een
echte kletstante. ging erheen om een
praatje te maken maar ik had daar
eigenlijk helemaal geen zin in. Toen
zag ik hem tegen de muur van de
sigarenwinkel staan. Hij had een
korf met duiven bij zich. Ik dacht
'wat een slome vent'. Hij vertelde
dat hij met zijn duiven de eerste
prijs in een tentoonstelling had
gewonnen. Ik wilde niets van hem
weten en vroeg aan mijn vriendin of
ze mee naar huis ging. De jongen
met de duiven, Hub dus, vroeg waar
ik woonde en liep vervolgens met
ons mee naar Blerick. Hij bleef me
gewoon achtervolgen. Toen we
bijna thuis waren, sprak ik met hem
af dat we elkaar 's zondags bij de
brug in Venlo zouden treffen, een
afspraak die ik met tegenzin maakte.
Ja...en wat er daarna is gebeurd, is
k kleine Zwarte Piet, die tijdens de overtocht van Spanje naar Nederland
muts kwijtraakte, heeft inmiddels een nieuwe muts uitgezocht bij het
V-kantoor.
\et hoofddeksel is gemaakt door Marijn Jans-Beken uit de Foxtrotstraat,
rijn is 4 jaar. Hij maakte de muts van een jutezak met daarop allemaal
liijke pepernoten en andere Sinterklaassnoepjes. Zaterdagmiddag kreeg
rijn een leuk kado als dank voor de nieuwe muts.
)e krasactie van Winkelcentrum Venray heeft inmiddels drie hoofd-
jzen van ƒ999,- opgeleverd. In de krasactie die vrijdag 20 november
tart. wordt in totaal voor maar liefst ƒ15.000.- aan prijzen weggeven; Ér
i zes geldprijzen van ƒ999,- te winnen en liefst vierhonderd prijzen van
5.-. Meer dan 50 winkeliers doen aan deze krasactie mee. U kunt nog tot
met donderdag 24 december meedoen met de krasactie van
nkelCentrum Venray.
)e deelnemende winkels zijn: A&S lntersport Venray. Berden Mode,
aemenhuis Angèle. Brood- en Banketbakkerij Pierre Pijpers, Chris I uur
to's. City Stomerij Venray, De Venrayse Postzegelhandel. Drukshop
nray. Echte Bakker Gommans, Electro Martens detail bv, Electronica
am. Enorm Leo Hendriks, Etos Van den Heuvel, Foto Hoedemaekers,
to Video Rini v.d Leur, Holland International reisburo, Iris Mode, Jac
oyen Mannenmode, Jamin Venray, John's Jeans .Shop, Jos Arts
igdmode, Juwelier Frencken, Juwelier Henri Camps, Lifestyle, Livera
undations, Marius, Martin Cuypers bv boekhandel. Martin Cuypers bv
ntoorboekhandel, Mijling Speciaal Optiek bv, Music World - CD
Herie, My Way, New Look, Old Charm. Olympic Spori, Optiek
rhoeven, Parfumerie Cocon, Pascli luxe geschenken, Pearle Opticiens
els tweewielers. Reisbureau Vice Versa. Ricor, Rozemarijn Thijm,
lols Sigaren, Secondo, September. Bloemsierkunst, Thomassen Mode
Vakfotografie Frido Smeets, Van de Munckhof bv, Van Meurs
iticiens, Van Mil herenmode, Van Oorschot Mode bv. van Opbergen
amesmode en Verlinden Ju welier. y
bekend. We zijn vanaf die tijd niet
meer van eikaars zijde geweken.
Eén ding is duidelijk, het was voor
mij in ieder geval geen liefde op het
eerste gezicht." "Voor mij was het
dat wel", voegt Hub er lachend aan
toe. "Ik ben niet voor niets dat hele
eind mee naar Blerick gelopen."
GENIETEN
In 1948 gaven Hub en Truus
elkaar in Venlo het jawoord, waarna
het tweetal haar intrek nam in
Blerick. In 1985 verhuisde het echt
paar naar Venray omdat hun huis in
Blerick moest worden gerenoveerd.
Truus: "Via een makelaar kregen we
een woning aan de Ouverturelaan in
het Brukske. Daar hebben we vier
jaar lang met erg veel plezier
gewoond. Door mijn ziekte, ik heb
al achttien jaar reuma, moesten we
noodgedwongen op zoek naar een
ander huis. Inmiddels wonen we al
negen jaar in deze bejaardenwoning
aan de Koningskaars in Landweert.
Het is een geweldige buurt, waarin
iedereen bereid is om elkaar te hel
pen." Hub is het roerend met haar
eens. "Ik zou voor geen goud meer
terug naar Venlo willen. Dan moet
ik weer opnieuw Duits leren en dat
zie ik echt niet zitten. Nee, ik vind
het heerlijk hier." Hub en Truus
genieten zichtbaar van het leven en
proberen beiden zoveel mogelijk
tijd te besteden aan hun hobby's.
Waar Hub uren aan een stuk bezig
kan zijn met zijn grootste hobby
'wandelen' is Truus helemaal verk
nocht aan haar tuin. "Als ik niet
teveel last heb van mijn reuma, vind
ik niets zo lekker als in mijn eigen
tuin bezig te zijn", laat Truus weten.
GEEN RUZIE
Het echtpaar Vaessen-Jacobs heeft
zes kinderen, waarvan er slechts een
in Venray woont. "Met onze dochter
hebben we erg veel contact. We ver
heugen ons al op de geboorte van
haar tweede kind. Onze vijf zonen
zien we veel minder vaak, wat op
zich wel logisch is omdat ze ver weg
wonen." De vraag wal het geheim is
achter vijftig jaar huwelijk is, is
voor het gouden paar niet moeilijk
te beantwoorden. "Je moet gewoon
goed met elkaar om kunnen gaan. In
50 jaar tijd hebben we nog nooit
ruzie gehad. Gekibbeld wordt er wel
eens maar dat is normaal. We heb
ben altijd alles met zijn tweeën
gedaan."
Hub en Truus vieren hun gouden
huwelijksfeest thuis en niet in een
zaal omdat ze naar eigen zeggen
hun geld beter aan andere, belangrij
kere dingen kunnen besteden. Een
zaai afhuren kost duizenden gul
dens. We hebben pas een nieuwe
slaapkamer gekocht en alle muren
opnieuw laten behangen. Dat was
gewoon veel harder nodig."
DONDERDAG 10 DECEMBER 1998 - NR. 50
HONDERD NEGENTIENDE JAARGANG
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING
'Woningbouwers Houtzagerstraat' vieren feest
Dertig jaar geleden was het een
unicum. Tien leden van voetbal
vereniging SV Venray bouwden in
het toenmalige uitbreidingsplan
Veltum in Venray evenzovele
woningen aan de
Houtzagerstraat. De bouw kostte
bloed, zweet en tranen.... achteraf
was er de angst en onzekerheid of
de aflossing en rente elke maand
wel voldaan kon worden. Want
waar nu voor de koop van een
woning met tonnen wordt gesme
ten, was bouwen van een eigen
huis in die tijd een hachelijke
onderneming.
Rond de huiskamertafel bij Wiel
en Truus van Els, op nummer 3 in de
Houtzagerstraat, komen de herinne
ringen aan dertig jaar geleden weer
bovendrijven. Ook Harrie Coppus
en zijn vrouw Ella hebben aange
schoven, evenals Math Zegers. "Zo
uniek als het initiatief destijds werd
omschreven, was het eigenlijk niet,
trapt Wiel af. "SV Venray was
namelijk niet alleen een sportvereni
ging, het was ook een club vrienden
die voor elkaar stond. In 1967 werd
het plan om eigen woningen te bou
wen gelanceerd. Nog geen jaar later,
in ynaart 68 werd met de bouw
gestart." De tien SVV-ers die gingen
voor de bouw van een eigen
woning, waren allen pasgetrouwde
stelletjes of verliefde paartjes die
trouwplannen hadden. De meesten
woonden in een noodwoning of een
eenvoudig flatje. De toenmalige
Venray-voorzitter A. Rooyakkers
was in die dagen de stuwende kracht
achter het plan van zijn leden.
"Zonder zijn steun en die van wet
houder Schols was het nooit zover
gekomen", weet Math. "Rooyakkers
was een man van niet lang zeuren,
maar gewoon doen. Onderhandelen
en afhandelen die zaak." Het bleef
een opmerkelijke transactie.
"Vergeet niet", vult Harrie aan, "Dat
Venray toen een dorpje was. Wij
kwamen als het ware in het buiten
land te zitten. Vanaf Strijbosch kon
je via een binnenweg naar het huidi
ge Veltum. Waar nu onze huizen
staan, bevonden zich toen een asper-
geveld en een boomgaard." "Het
leek wel het einde van de wereld.
De eerste wijk buiten het centrum",
aldus zijn vrouw Ella.
HUMOR
Het 'project Houtzagerstraat'
INI IVI ODE*
Al meer dan 15 jaar 'n begrip!
ƒ298 - ƒ349 - ƒ398 - ƒ449
ƒ129-ƒ149-ƒ198
229 - ƒ298
korting
en
Aktie van 9-12 t/m 24-12 1998
•HERE INI IVI O E» E -
Modisch gekleed, minder besteed
Grotestraat 32 - Venray - Tel. 0478-586387
Het 'richtenoftewel het bereiken van het hoogste punt van de bouw, werd
ook toen al gevierd
kwam niet zonder slag of stoot tot
stand. De gemeente Venray toonde
zich positief over het plan, maar
accepteerde de eerste aanbieding
voor de benodigde grond niet.
Venray vond 365 m2 per kavel
teveel, de tweede aanbieding van
215 m2 per kavel werd wel dank
baar aanvaard. Ieder stel betaalde
6975 gulden aan grondkosten. Na
het afhaken van twee koppels,
kwam het hele project op losse
schroeven te staan. Nadat twee
andere 'voetbalstellen' er inspron
gen, werd besloten twee blokken
van vijf woningen te realiseren en
kon de bouw beginnen. De tien bou
wers werden zelfs contractueel ver
plicht (in een notariële vastgelegd!)
om 's avonds en op zaterdagen mee
te helpen. Hij die verhinderd was,
diende zelf voor een vervanger te
zorgen. Lukte dit niet, dan was hij
verplicht uurgeld te betalen. Zoals
een goed SVV-er betaamt, liet hij
zijn makkers niet in de steek. De
nieuwe woningeigenaren waren
zonder uitzondering dan ook arbei
ders en wisten wat er voor nodig
was om de bouw van de grond te
krijgen. Wiel: "We hadden onder
andere een timmerman, een electri-
cien, een schilder en een metselaar
in onze gelederen. De ruwbouw
kwam voor rekening van een aanne
mer, het grondwerk, de kelder en
afwerking werden door ons
gedaan." Ondanks dat het zware tij
den waren met veel zorgen, bleef de
humor op de bouw de boventoon
voeren. De helaas veel te vroeg
overleden Jan Hermans was een van
de gangmakers. "Die hield er altijd
de moed in", zegt Harrie. "We had
den sowieso veel steun aan elkaar.
En aan wethouder Schols. Als
iemand het niet meer zag zitten,
hielp de ander er hem wel doorheen.
En ons humeur leed er niet onder.
We hebben tijdens de bouw heel wat
afgelachen."
JAMBUURT
Achter die ogenschijnlijk zorgelo
ze lach ging toch onzekerheid
schuil. Een woning bouwen was
dertig jaar geleden dan ook eerder
uitzondering dan regel. De prijs van
de eigen woningen van alle
'Houtzagers' schommelde rond de
30.000 gulden. Voor die tijd een
gigantisch kapitaal. Van het Rijk
kregen de bouwers een subsidie van
zo'n 8000 gulden, waardoor een
hypotheekbedrag van ruim 20.000
gulden resteerde. "En geloof me
maar, we warén er allemaal niet
gerust op", benadrukt Wiel.
"Nachten hebben we er wakker van
gelegen", weet Harrie te melden.
Aflossing en rente bedroegen jaar-.'
lijks om en nabij de 1500 gulden;
het gemiddelde weekloon bedroeg
in die jaren rond de 125 gulden. En
een hypotheek tegen een rente van
5,3 procent tien jaar vastzetten, was
er niet bij. Math: "Het rentepercen
tage schommelde tussen de 7 en 12
graden. Afhankelijk van rentestij
gingen en -dalingen betaalde je
meer of minder." Truus: "We wer
den al snel afgeschilderd als 'jam-
buurt'. Velen twijfelden er aan of we
dit bedrag maandelijks zouden kun
nen opbrengen." Wiel: "Een lening
afsluiten om een huis te bouwen
deed je toen bij de Boerenleenbank.
Je inkomen, vakantiegeld, zelfs geld
dat je met beunhazerij, al kreeg je
daarvoor op je flikker, verdiende,
moest je opgeven." Voor een eigen
huis moest veel, zo niet alles, aan de
kant worden gezet. "Zuinig leven, ja
dat deden we", stelt Ella vast.
BEDANKEN
Op 23 december 1968 nam Math
Zegers met zijn vrouw als eerste
zijn intrek in de nieuwbouw aan de
Houtzagerstraat. Binnen enkele
maanden volgden de overige negen
stellen. Dertig jaar na dato, in 1998.
zijn de zorgen van toen vergeten. De
tien bouwers van toen leven, op een
na, nu nog allemaal in de
Houtzagerstraat. Reden om weer
eens bij elkaar te komen. En de
grote animator van de bouw, A.
Rooyakkers, in het zonnetje te zet
ten. Dat gebeurt op zaterdag 30
januari 1999 tijdens een feestelijke
bijeenkomst in wijkgebouw 't
Schöpke in Veltum.
Wiel van Els: "Het wordt een
gezellige avond met een ludiek tin
tje waar vooral oude herinneringen
worden opgehaald. Bovendien wil
len we de heer Rooyakkers nog
maals bedanken voor zijn inzet des
tijds. Ik weet dat de meesten van ons
dat toen al op persoonlijke titel heb
ben gedaan. Nu willen we hem nog
een keer gezamenlijk bedanken."
gevoel voor kleuren
geïnteresseerd in woondecoratie
originele ideeën aandragen
wat in afwisselend werk
graag met mensen omgaan
voorlopig een part-time baan.
Onze voorkeur gaat uit naar
een dame/heer van 30 jaar.
Voor informatie kunt u bellen
en vragen naar Stan Reijnders
de beste in verf....de beste in behang
Paterslaan 7, Venray telefoon 0478-582810
