Frits Hovens viert gouden jubileum met afscheid PEEL EN MAAS De mens in zijn verhalen Na 50 jaar komt er een einde Een bijzondere relatie met de politie Het Rijke Roomse leven Anderen over Frits Hovens De speciale band met het Duits kerkhof Zaterdag 18 juli a.s. viert Frits Hovens het feit dat hij vijftig jaar gele den in de journalistiek stapte. Hij aan vaardde toen een functie bij het Dagblad voor Noord-Limburg waar voor hij, behalve als verslaggever, ook de bezorging en de acquisitie moest regelen. De liefde voor de journalistiek was er een op het eerste gezicht en vele correspondentschappen volgden. Na anderhalf jaar ging Frits Hovens voor Peel en Maas werken. Zijn gouden jubi leum is voor Frits Hovens tevens het moment om de pen neer te leggen en de typemachine definitief op te bergen. Een terugblik met Frits Hovens betekent tevens een overzicht van de ontwikke lingen in Venray in de afgelopen jaren. Al heel snel bleek dat Frits Hovens een neusje had voor nieuwtjes en primeurs. Door zijn maatschappelijke contacten, vooral in de beginjaren, had Frits Hovens veel ingangen. Ingangen die vervolgens leidden tot primeurs in Peel en Maas, Volkskrant, De Gelderlander en de Telegraaf. Voor deze dagbladen heeft Frits Hovens jarenlang als correspondent gefunctioneerd. Toch was de verslagge ving niet zijn broodwinning. Jarenlang heeft Frits Hovens bij de Vlisco in Helmond gewerkt. Van die werkgever kreeg hij alle vrijheid om zijn "hobby" want dal was het ook wel, uil te kunnen oefenen. "Tegenwoordig praten ze over flexwerken. In die lijd deed ik niet anders" aldus Hovens. Als verslaggever moest hij vaak naar de Frits Hovens in gesprek met "zijn laatste gouden paar. meest vreemde activiteiten. Niet alleen voetbalwedstrijden, vergaderingen, jubilea etc. maar ook bijvoorbeeld naar veebeoor- De Venrayse pers in de jaren vijftig, v.l.n.r. Harrie Hartman, Hub Schols, Wim van den Munckhof en Frits Hovens. In de verslaggeving van Frits Hovens heeft de mens altijd centraal gestaan: bij elk jubileum, of het nu om een gouden bruidspaar ging of om een vereniging of bedrijf. Honderden gouden bruidsparen zijn de laatste decennia door Frits Hovens bezocht om hun levensloop voor Peel en Maas te schilderen. "Daarbij kreeg je een goed beeld van de situatie waaronder de men sen, vooral voor en tijdens de oorlog, heb ben geleefd. De eerste bruidsparen hadden zelfs als echtpaar de eerste wereldoorlog meegemaakt en bijvoorbeeld ook veel te lijden gehad onder de crisisjaren" "aldus Frits Hovens. "Het was voor velen hard werken, weinig medische verzorging, wei nig hygiëne en vooral armoe troef. Sociale voorzieningen waren er immers niet. De paren moesten bovendien ook nog. tot hun dood, voor hun ouders zorgen die inwoon den. Dal maakte de situatie vaak niet roos kleuriger." Een duidelijke verbetering voor de men sen betekende de Noodwet Drees waar door ouderen een klein pensioen kregen. "Als oud-KVPer steekt hel mij wel dat de wet naar Drees is genoemd. Het oorspron kelijke voorstel werd door de KVP inge diend..." De mens werd ook steeds mondiger, ook dal ervoer Frits Hovens. "Het gegeven dat mensen braaf moesten zijn en moesten leven volgens de regels van de Katholieke kerk, werd steeds verder naar de achter grond gedrukt". Voor Frits Hovens is het daarom enigszins vreemd dat steeds min der gouden bruidsparen hun levensloop kwijt willen in Peel en Maas. "Vorig jaar telde Venray 37 gouden bruidsparen. Slechts zes paren hebben gebruik gemaakt van de gelegenheid om hun levensloop in Peel en Maas te laten oplekenen. En dat terwijl we zelfs twee edities van Peel en Maas hebben gekend waarin vijf paren tegelijkertijd in het zonnetje werden gezet." Een van de oorzaken zoekt Frits Hovens achter het feit dal de mensen steeds meer hun eigen privacy bewaken. "Toch is dat jammer. Immers, de jeugd van vandaag kan toch veel leren van de ontbe ringen die hun voorouders hebben gekend." BIJZONDER Bijzondere voorvallen, vooral in de vijf tiger en zestiger jaren, waren de geboorten van drielingen. De eerste drieling (2 jon gens, I meisje) waarover Frits Hovens heeft geschreven was die van de familie van den Broek-Kellenaers. die op 26 juni 1955 werd geboren. In juli 1958 werd bij de familie Verberkt in de Oranjestraat een drieling geboren en in I960 bij de familie van Geffen. In dat laatste geval bleven de kinderen echter niet in leven. Een bijzondere drieling was die van de familie Eickmans uil Oirlo. De familie woonde in bij de toen 98-jarige mevr. Euwals die. ondanks haar hoge leeftijd, graag voor de drieling zorgde en daarmee waarschijnlijk 's werelds oudste babysit was. De oude dame kwam later nog eens in het nieuws toen zij op 101 jarige leeftijd bij de toenmalige wethouder Poels-Peters aan de bel trok. Voor haar woning was een straatlantaarn verdwenen waardoor zij na het wekelijks kaartavondje in het donker huiswaarts moest keren. Mevr. Euwals overleed op 104-jarige leeftijd. In 1950 had Peel en Maas, mede door Frits Hovens. de primeur van 's werelds kleinste baby, die in Venray was geboren. Hel kind woog 660 gram en is, mede door de zorg van de zusters van het ziekenhuis, in leven gebleven. Regelmatig publiceerde Peel en Maas foto's van vier generaties in een familie. Vijf generaties in rechte lijn waren echter 'n uitzondering. Frits Hovens wist er in april 1996 toch een te vinden. Meer dan 2600 uitgaven van het nieuwsblad Peel en Maas, waaraan ik een bijdrage heb mogen leve ren, liggen nu achter mij. Bijdragen mede mogelijk T gemaakt door medewerking van vele autoriteiten, zowel wereldlijk als kerkelijk. Ik moet ook eerlijk bekennen dat mij die medewerking nooit geweigerd is geweest. Daar ben ik nog altijd trots op. Steeds heb ik getracht ieder bericht op de weegschaal te leggen. Daar waar nodig had ik ook de moed om berichten voor mijzelf te houden, indien personen daar door gekwetst zouden worden. Dat laatste nam ik altijd in mijn beoordeling mee. Iels wat veel andere journalis ten cq. verslaggevers minder deden. Reden ook waarom ik altijd medewerking kreeg van autoriteiten. Zou door mijn berichtgeving toch ooit iemand gekwetst zijn geweest daarvoor bij deze mijn verontschuldiging. In mijn laatste gesprek met voormalig hoofdredacteur Wim van den Munckhof, die in 1976 stierf, heb ik beloofd om Peel en Maas trouw te blijven. Nu in het zicht van mijn 80e verjaardag hoop ik aan die belofte te hebben voldaan en neem ik afscheid. Afscheid, niet voordal ik mijn vrouw en kinderen dank zeg voor het feit dat zij dit voor mij hebben moge lijk gemaakt. Immers, daardoor was vader vaak weg, op de fiets, brommer en later mei de auto, door weer en wind. voor een verhaal op stap. Op een afstand zal ik Peel en Maas blijven volgen, mijn opvolgers zeker niet voor de voelen lopen. Ik heb het altijd op mijn manier gedaan en respecteer de wijze waarop zij het doen. Mijn bijdrage, vijftig jaar lokaal nieuws"brengen, meer dan 50.000 poliliebericntjes verzorgend, zit er op. Frits Hovens delingsdagen. "Ooit moest ik naar een paardenkeuring. Van paarden had ik niet veel verstand maar iemand bij mij op het werk heeft mij vooraf bijgepraat. Ik wist dus precies wal ik moest vragen, wat het verhaal uileindelijk ten goede is geko men". Venray telde in 1948. toen Frits Hovens begon, 19.000 inwoners. Het dorp likte haar oorlogswonden en er waren op dal moment veel noodvoorzieningen getroffen en de eerste woningwetwoningen waren gebouwd, waardoor de woningnood tot een aanvaardbaar niveau was gedaald. De overstap van het Dagblad naar Peel en Maas was mede het gevolg van het feit dal het Dagblad in die tijd weinig voel aan de grond kreeg in het Venrayse. Voor veel inwoners was hel Dagblad "de Ven lose krant" en hadden zij daar weinig behoefte aan. Bovendien waren advertentiebudget- ten niet toereikend om ook in het Dagblad te adverteren. Na het vertrek werd Frits Hovens corre spondent voor o.a. eerder genoemde dag bladen. Ook de NTS (thans NOS), KRO en zelfs de WDR profiteerden van de ken nis en bijdragen van Frits Hovens. Een reportage op de WDR leidde zelfs tot een stroom van Duitse toeristen naar Venray en omgeving. NEUSJE Al eerder genoemd en door velen zeer geroemd is de nieuwsneus van Frits Hovens. Zo kon Peel en Maas de primeur brengen van de benoeming van mr. Cuslcrs lol burgemeester van Venray, de benoeming van Frans Schols tol burge meester van Den Haag en niet, zoals ande ren vermeldden, tot burgemeester van Geleen. De afgelopen vijftig jaar heeft Venray ook diverse moordzaken gekend. Door de contacten met de politie, kon Peel en Maas de oplossingen van die misdrijven vaak als eerste brengen. Zo werd bijna 22 jaar gele den de Venrayse smid Sjang Zegers ver moord. Toen de politie op donderdagmid dag een persconferentie belegde om de media de oplossing van de moordzaak kenbaar te maken, lag Peel en Maas, met de primeur, al bij veel mensen in Venray op de deurmat. Ook de oplossing van de moord op verpleegster Hermine van de Vorst in 1969, was als eerste in Peel en Maas te lezen. Ook op latere leeftijd functioneerde het neusje van Frits Hovens nog prima. Onlangs bracht Peel en Maas als primeur het feil dat de Bond van Wapenbroeders zich verzette tegen de actieve aanwezig heid van Duitse Volksvertegenwoordigers op de Nationale Dodenherdenking. Het feit werd landelijk nieuws. ONTWIKKELING Vijftig jaar Venray betekende ook vijftig jaar veranderingen. In begin vijftiger jaren werd de peelgrond rondom Ysselsteyn ont gonnen. Werklozen uit heel Nederland werden hier tewerkgesteld. Verder waren er diverse moeilijk bereikbare noodboer- derijen gebouwd. De bewoners kregen echter geen toestemming om een definitie ve boerderij te realiseren. Een artikel van Frits Hovens, samen met journalist van Kempen van De Limburger, leidde ertoe dat vanuit Den Haag een onderzoek werd ingesteld met als resultaat dat de landbou wers uil hun noodsituatie werden verlost. De burgemeester van Venray in die tijd. Janssen, sprak daarna openlijk dank uit aan het adres van Frits Hovens. Frits Hovens volgde ook de ontwikke ling van de industrialisatie van Venray. Hij zag bedrijven zoals Nelissen, Inalfa, Blitta en later Rank Xerox komen, waarna Venray zich een stroomversnelling begaf. Venray heeft in de "periode Hovens" vijf burgemeesters gekend: Janssen, Custers, Schols, Defesche en thans Jos Waals. Het dekenaat, dal vooral in de vijf tiger en zestiger jaren een grote invloed had op de maatschappij, heeft in diezelfde periode eveneens vijf leiders gekend, nl. de dekens Berden, Loonen, Teunissen, Buschman en Coenen. "Mensen met wie ik in die jaren altijd prettig heb kunnen werken" aldus Frits Hovens. BUURGEMEENTEN Uiteindelijk werd de rol van Frits Hovens binnen de redactie van Peel en Maas steeds duidelijker. Naast het speuren naar primeurs, werd Frits de vaste verslag gever voor de gouden paren, de jubileren de verenigingen, hel politienieuws en het nieuws uit onze buurgemeenten, Meerlo- Wanssum en Vierlingsbeek. In die gemeenten heeft Peel en Maas nog een aanzienlijk aantal abonnees, die daarmee ook voorzien worden van eigen nieuws. Eind vorig jaar, met de opheffing van de gemeente Vierlingsbeek, nam Frits Hovens als verslaggever afscheid van de gemeenteraad aldaar. Een afscheid met veel lovende woorden. In april van dit jaar nam Frits Hovens afscheid van de raad van Meerlo- Wanssum, waar hij ook vele jaren aanwe zig was. Bij allebei de gelegenheden, werd Frits Hovens het woord gegund, na al die jaren zwijgen.... RECEPTIE Op 18 juli a.s. legt Frits Hovens de pen dus definitief neer. Hoewel hij al maanden toeleeft naar dat moment zal het een afscheid zijn met pijn in het hart. Eenieder die Frits Hovens de hand wil drukken is zaterdag 18 juli welkom tijdens zijn jubileum- cq. afscheidsreceptie in zaal In den Engel, Poststraat 3 te Venray. In Venray was de invloed van de geeste lijkheid. toen Frits Hovens zijn activiteiten als verslaggever startte, zeer groot. Zo telde de St. Petrus Bandenkerk, naast deken Berden nog drie kapelaans en was er nog hét Fransiscanenklooster, waarvan de paters de Paterskerk onder hun hoede hadden. Elk dorp had bovendien een eigen rector cq. pastoor. Als je dat vergelijkt met nu, dan moet je constateren dat van de invloed van het Rijke Roomse leven, wei nig meer over is. Na de oorlog stond Venray in het teken van de wederopbouw. Belangrijkste sym bool daarvan was de Grote Kerk die geheel opnieuw werd opgebouwd en waar van de toren zelfs pas in 1962 gereed kwam. in die tijd werden er bovendien veel kerken gebouwd zoals de rectoraats- kerk in Veulen, de kerken van Oostrum,. Oirlo en zelfs de Vredepeel in 1962. De Vredeskerk, een symbool voor de na-oor- logse vrede werd midden zestiger jaren gerealiseerd. Behalve veel kerken kende Venray ook veel kloosters. De Fransiscanen zijn al eerder genoemd. Van die orde zijn thans nog maar twee leden in Venray woonachtig. Andere congregaties waren de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid die voor wezen en schipperskinderen in het St. Jozefklooster zorgden en aan de basis stonden van het bijzonder onderwijs in Venray. Dal kloostergebouw is nu een bedrijfscomplex...., typerend voor deze tijd.... De zusters Ursulinen zijn in Venray het meest bekend van het klooster Jerusalem waar zij het meisjesonderwijs verzorgden en een meisjesinternaat onder hun hoede hadden. Hel klooster van toen is het gemeentehuis van heden. In hel ziekenhuis speelden de zusters van Caritas in het verleden ook een belangrijke rol. Een rol die meer en meer werd overgenomen door gediplomeerde verpleegkundigen. De Paters Minderbroeders hebben drie eeuwen lang in Venray vertoefd en gaven onder andere les aan het Lyceum "Immaculate Conseptiones". Dat gebeurde in hel "Interven gebouw" dat op de nomi natie van sloop staat. De Minderbroeders DONDERDAG 9 JULI 1998 - NR. 28 HONDERD NEGENTIENDE JAARGANG WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING Veel mensen heeft Frits Hovens in zijn loopbaan ontmoet, gesprekken mee gehad, verhalen over geschreven. Diverse mensen hebben wij gevraagd iets typerends te vertellen over Frits Hovens. Huns-Otto Weber, prüsident Volksbund Deutsche Kriegsgraberfürsorge: Frits Hovens heeft zich op bijzondere wijze ingezet om begrip te kweken voor ons werk. Zijn relatie met onze organisatie en zijn vele levendige verhalen hebben, voor zover ik weet. een grote weerklank gevonden in Nederland en vormden een belangrijke bijdrage aan de verzoening tussen Duitsers en Nederlanders. Jan Derix. oud-collega: Hoewel ik dat de laatste decennia slechts afstandelijk heb kunnen inschatten, kunnen naar mijn overtuiging je verdiensten als hoeder van de kwaliteit van de Venrayse democratie niet hoog genoeg worden getaxeerd. Ik voeg daar graag aan toe dat wij een aantal jaren min of meer gelijke wegen in de lokale berichtgeving zijn gegaan, een lijd waarop ik nog steeds met veel genoegen terugkijk. René Poels, journalist Dagblad De Limburger: Frits Hovens is in alle opzichten een bijzon dere eend in de journalistieke wereld. Wie kent hem niet als 'de man van de Venrayse krant' die tekenende voor de menselijke verhaaltjes in Peel en Maas. Hij beschreef honderden jubilaris sen. gouden en diamanten paren en veel gebeurtenissen in Venray. Door zijn vele contacten kreeg Frits ook veel te horen over Venrayse zaken. Hij doceerde en bepaalde zelf welk nieuws wereldkundig kon worden gemaakt. Hij wist veel, maar schreef niet alles op. Frits Hovens was ook de man van het soldatenkerkhof in Ysselsteyn. Nieuws over dit kerk hof werd in die tijd alleen maar wereldkundig gemaakt als Frits Hovens het noteerde. En Frits was ook kind aan huis bij de Venrayse politie. Soms had ik de indruk dat de politie het Voorval eerst aan Frits vertelde en het vervolgens pas in de mutatie-boeken van de politie registreerde. Frits Hovens is zijn journalistieke carrière vijftig jaar geleden begonnen bij het Dagblad voor Noord-Limburg. De krant opende toen een kantoor in de hoofdstad van De Peel. Vervolgens ging Frits ook aan het schrijven voor het weekblad Peel en Maas. Ik had de indruk dat Frits op zeker moment getrouwd was met hel blad van de familie Van den Munckhof. Als zijn krantje op donderdagmorgen van de persen rolde kwam hij graag even bij Tante Bet op het Henseniusplein binnenvallen om een kop koffie te drinken om ons zo nu en dan te jennen over welk verhaal hij nu weer in Peel en Maas had. Het was altijd een sport of Frits of wij een (poli- tiejnieuwtje eerder hadden. Vijftig jaar journalistiek op de manier waarop Ho vens het heeft gedaan is uniek. Het is mooi geweest Frits, berg pen en blocnote maar op in je journalistieke gereedschapskist en geniet van datgene wat je jongere collega's bij dag- en weekblad er dagelijks en wekelijks van maken. Jos Waals, burgemeester van Venray: Ik heb Frits Hovens leren kennen als een journalist van de "oude stiel", die uitstekend in staat is feiten weer te geven en de lezer te laten proeven van de sfeer en omstandigheden waarin die feiten zich hebben voorgedaan. Voorts ken ik hem als een integer mens die heel goed met vertrouwelijke informatie kan omgaan, getuige ook de voor een journalist toch wel heel bijzondere en intensieve relatie die hij jaren lang onderhield met de Venrayse politie. Voor zijn bijdragen aan Peel en Maas springen de hommages aan de gouden en diamanten bruidsparen eruit, waarin hij op een heel specifieke wijze de essentie van hun leven en werken weet te schilderen. Hij is immers zelf min of meer van hun leeftijd en weet zich in hun verhalen goed in te leven en die te "vertalen" naar voor iedereen leuke artikelen. Verhalen vertellen over vroeger is overigens een van zijn sterkste karten: het kost hem geen enkele moeite een paar uur vol te praten zonder blaren op zijn long te krijgen, want Frits is een "wandelend archief'! Tenslotte is het eigenlijk onmogelijk om over FriLs Hovens iets te zeggen zonder zijn inspan ningen voor de verbetering van de Duits-Nederlandse betrekkingen na de Tweede Wereldoorlog te vermelden. Hij heeft zich op dat - zeker vlak na de oorlog - broze terrein met veel tact en gevoel verdienstelijk gemaakt voor beide landen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij zowel een Duitse als een Nederlandse onderscheiding mocht ontvangen en ik wens hem van harte toe dat hij die nog heel veel jaren in goede gezondheid zal blijven dragen. Mart Manders, politiechef basiseenheid Venray: Frits Hovens is een legendarisch figuur met een vasthoudendheid waardoor hij nooit zonder nieuws ons bureau verliet. Hij is goed in het verwoorden van kleine dingen zodat iedereen dat met aandacht leest, ledereen mocht hem daarom ook, Dergelijke mensen moet je met een lampje zoeken. Met Frits kon je ook goede afspraken maken als iets nog niet gepubliceerd mocht worden. Daar kon je dan 2009r van op aan. Dat is de meerwaarde van Frits Hovens en een van de redenen waarom ik altijd voorstan der ben geweest van het feit dat Frits zijn nieuws direct via hel bureau kreeg en niet via de nieuwe mediakanalen. Frits is een kerel naar mijn hart. Joep Halm, burgemeester Meerlo-Wanssum: Een liefhebber neemt afscheid. Frits Hovens was altijd al aanwezig wanneer ik de raadszaal binnenkwam. Ik vroeg mij wel eens af of hij bang was dat een ander zijn vaste stek achter de perstafel zou innemen. Een gedachte die ik ook meteen weer liet Varen! Want wie zou op dat idee komen? Frits hoorde immers bij de raadsvergadering als de hamer van de voorzitter. Daar blijft iedereen vanaf. Bij elke ontmoe ting schudde ik hem de hand: "Dag volhouder, alles goed?" Frits wist natuurlijk ook wel dat er ooit een einde aan zijn loopbaan zou komen. Maar hij wekte niet de indruk dat hij er graag mee wilde stoppen. Hij was verknocht aan zijn vak en nam de rest op de koop toe. Toch heeft hij menig keer zitten puffen den draaien op zijn stoei. Het was niet altijd een genoegen raadsver gaderingen uit te zitten. Tijdens de koffiepauze liet hij zich weleens een opmerking ontvallen dat niets aan duidelijkheid te wensen overliet.Bij zijn afscheid heeft hij in de laatste raadsver gadering die hij bijwoonde de kans gekregen en gegrepen om zelf het woord te voeren. Zijn betoog bevatte een schat aan ervaringen over vele jaren, maar ook kritische opmerkingen aan het adres van de spelers die hij in ai die jaren is tegengekomen. Wie het wil. kan er zijn voor deel mee doen. Nu hij gestopt is, moet ik even eraan wennen dat hij er niet meer is tijdens de raadsvergaderingen. Frits, het ga je goed en bedankt voor je constructieve opstelling. zijn al langer verdwenen uil Venray. De zusters en broeders van Liefde zwaaiden jarenlang de scepter over de beide Venrayse gestichten, St. Anna en St. Servatius. Na de fusie tussen beide instel lingen werd de rol van de zusters steeds minderen verdwenen ook zij uit Venray. Wat rest zijn de Paters Ongeschoeide Carmelieten in Smakt die in I949 naar Venray kwamen en daar nu nog vertoeven, onder de hoede van Sl. Jozef. Typerend voor de afnemende invloed van het Rijke Roomse leven is het bericht dat de Vredeskerk binnen niet al te lange tijd haar deuren definitief moet sluiten.... Frits Hovens heeft in zijn actieve loop baan veel geschreven over het Rijke Roomse leven. Missionarissen die na vele jaren in Venray op vakantie kwamen, wer den vroeger feestelijk ingehaald. Veelvuldig heeft hij geschreven over zus ters. priesters, broeders en andere geeste lijken die vijftig jaar of langer hun ambt hebben vervuld. Alleen werd in de loop der jaren, zo'n jubileum steeds zeldzamer. In Venray is sinds 1946 het Duits sol datenkerkhof gevestigd. De Neder landse regering had de verplichting om zorg te dragen voor de begraving van de Duitse gesneuvelden. Daarvoor was het peelgebied nabij Ysselsteyn als locatie uitgekozen. In totaal liggen daar nu 32.000 Duitsers begraven. Frits Hovens heeft als correspondent en verslaggever van Peel en Maas al sinds 1952 bijzon dere interesse voor dit kerkhof gehad. De oorzaak daarvan ligt in een voorval in dat jaar. De Duitse Frau Dieter was naar Nederland gekomen om het graf van haar zoon te bezoeken. De vrouw kwam eerst in IJsselstein bij Utrecht terecht. Nadat ze naar Ysselsteyn bij Venray was verwezen, kwam ze hier aan een gesloten poort. Het kerkhof was nl. militair terrein en niemand mocht daar op komen. De vróuw kreeg hulp van twee boerenzoons die de omhei ning forceerden zodat de vrouw kon rou wen bij het graf van haar zoon. Het verhaal, dat de landelijke kranten haalde, leidde tot een onderzoek en in augustus van dat jaar werd het kerkhof opengesteld voor publiek. Op Allerheiligen 1952 vond de eerste officiële herdenking op hel kerkhof plaats. Dat voorval leidde ertoe dat Frits Hovens zich vanaf die tijd inzette voor wederzijds begrip tussen het Duitse en Nederlandse volk. Het kerkhof kreeg daar bij een speciale plaats. Bij bijzondere gebeurtenissen was Frits Hovens present. Een bijzondere band had Frits Hovens ook met de Nederlandse beheerder van de begraafplaats. Kapitein Timmermans. Van 1948 tot 1976. toen de Duitse Volksbund fur Kriegsgraberfürsorge het beheer in handen kreeg, had Timmermans namens de Nederlandse regering de leiding over het kerkhof. Toen hij in 1995 overleed kwam de gemeente Venray tegemoet aan de laatste wens van de kapitein. Zijn as werd over het kerkhof uitgestrooid. In 1962 kwamen voor hel eerst Duitse jongeren op het kerkhof de graven verzor gen. Deze actie had tot doel de jongeren op bewuste wijze om te leren gaan met de periode 40-45. Sindsdien hebben meer dan 5000 jongeren op het kerkhof gewerkt en is er een bijzondere band ontstaan tussen de bevolking van Ysselsteyn en het Duitse Bonbruck. In 1963 werden die jongeren zelfs ont vangen in het Venrayse gemeentehuis. Een daad van Burgemeester Custers waarvoor in die jaren toch veel moed nodig was. Toen in 1967 de Vara in een programma een verslag bracht over het kerkhof waarin feiten verdraaid werden met als kern dal onder ieder kruis een soldaat rust wiens werk besmet is, zorgde Frits Hovens ervoor dat de Vara ter verantwoording werd geroepen voor de camera's van de WDR. daarbij gesteund door burgemeester Dittrich van Meerlo-Wanssum. WAARDERING Die actie leidde ertoe dat Frits Hovens door de toenmalige Bundespriisidenl Lubke. Van de Volksbund fur Kriegsgraberfürsorge. de huidige beheer der van het kerkhof, ontving hij in dat jaar een zilveren erespeld, negen jaar later gevolgd door een gouden speld. In 1994 ontving hij de hoogste onderscheiding van de Volksbund. de Spinoza plaquette. De inzet voor het kerkhof leidde eertoe dat Frits Hovens in 1976 ontvangen werd door Bundesprasident Walter Scheel. De Duitse regering toonde haar dankbaarheid door Hovens in 1982 uit te nodigen voor een tiendaagse ontvangst met ontvangsten door ministers en staatssecretarissen. In 1983 kreeg hij van de Duitse regering het Bundesverdienstkreuz uitgereikt. Ook de Nederlandse regering loonde zich erkentelijk door Frits Hovens in 1995 te onderscheiden met de Koninklijke ere medaille in goud. verbonden aan de orde van Oranje Nassau. Foto links, de ontvangst van Frits Hovens door Bundesprasident Lubke in Bonn. Onder ontvangt Frits Hovens uit handen van burgemeester Waals de koninklijke onder scheiding Elders op deze pagina is het al geme moreerd, Frits Hovens heeft een neusje voor nieuws. Vooral de bijzondere band die hij heeft met het Venrayse politie korps, leidde ertoe dat Peel en Maas veel politieprimeurs voor de andere media wist weg te kapen. Toen Frits Hovens als verslaggever begon, waren de ingangen bij het politie bureau alles behalve open. Maar omdat Hovens zelf als reservist bij de politie actief was. wist hij toch een doorbraak te forceren. Was het eerst nog moeilijk om berichten bevestigd te krijgen, na enkele gesprekken met de districtscommandant en de Officier van Justitie, ging dat een stuk gemakkelijker. Met de komst van burgemeester Schols, die zelf ooit correspondent van een lande lijke krant was geweest, en adjudant Peijnenburg veranderde er ook veel ten goede voor de pers. Tot op de dag van vandaag heeft Frits Hovens een bijzondere positie als verte genwoordiger van de pers bij de politie. De politie Limburg-Noord levert de pers dagelijks politieberichten via een Bulletin board. alwaar de media keuzes kan maken. Frits Hovens is als eniee. en ook laatste. nog dagelijks welkom op hel bureau alwaar hij bijgepraat wordt. Dat leidt er regelmatig toe dat Peel en Maas. en de laatste jaren Kabelkrant Venray. politiebe richten brengen die andere niet hebben, protesten van andere media ten spijt. D i.ir staat tegenover dat Frits Hovens. in het belang van een onderzoek, geen moeite had om dat bericht achter te houden totdat de lijd rijp daarvoor was. Een aantal politiezaken en -feilen staan Frits Hovens nog helder voor de geest. Vooral de diverse moordzaken in Venray. Eerder memoreerden wij al de moorden op Sjang Zeegers en Hermine v.d. Vorst maar ook de moord op taxichauffeur Math v.d. Beuken in 1983. een baby moord in 1984 en de moord op Martien Peeters hebben voor veel schrijfwerk gezorgd. Bijzonder was de zaak met de vergiftig de Chinese gerechten, beginjaren tachtig in de wijk Veltum, waarbij een dode viel te betreuren. In de periode 1970-1974 was het kruis punt Deurneseweg-Middenpeelweg een berucht verkeerspunt:'53 ongevallen met twaalf doden en 87 gewonden. Op 22 juli 1971 vond er op de kruising Beekweg-Endepoel een groot ongeval plaats met tien slachtoffers waarvan vier doden. Van recente datum is de betrokkenheid van twee Venraynaren bij een moord op een Turk langs een Autobahn bij Bonn. Het voorval was al tien dagen via Frits Hovens bij de redactie bekend maar werd in het belang van het onderzoek toch niet gepubliceerd. Peel en Maas had toch de primeur. "Voor al die jarenlanage medewerking ben ik de politieleiding en ook de gewone dienders, zeer dankbaar" aldus Frits Hovens.

Peel en Maas | 1998 | | pagina 9