Frits Hovens viert gouden
jubileum met afscheid
PEEL EN MAAS
De mens in zijn
verhalen
Na 50 jaar komt
er een einde
Een bijzondere relatie met de politie
Het Rijke Roomse leven
Anderen over Frits Hovens
De speciale
band met het
Duits kerkhof
Zaterdag 18 juli a.s. viert Frits
Hovens het feit dat hij vijftig jaar gele
den in de journalistiek stapte. Hij aan
vaardde toen een functie bij het
Dagblad voor Noord-Limburg waar
voor hij, behalve als verslaggever, ook
de bezorging en de acquisitie moest
regelen. De liefde voor de journalistiek
was er een op het eerste gezicht en vele
correspondentschappen volgden. Na
anderhalf jaar ging Frits Hovens voor
Peel en Maas werken. Zijn gouden jubi
leum is voor Frits Hovens tevens het
moment om de pen neer te leggen en de
typemachine definitief op te bergen. Een
terugblik met Frits Hovens betekent
tevens een overzicht van de ontwikke
lingen in Venray in de afgelopen jaren.
Al heel snel bleek dat Frits Hovens een
neusje had voor nieuwtjes en primeurs.
Door zijn maatschappelijke contacten,
vooral in de beginjaren, had Frits Hovens
veel ingangen. Ingangen die vervolgens
leidden tot primeurs in Peel en Maas,
Volkskrant, De Gelderlander en de
Telegraaf. Voor deze dagbladen heeft Frits
Hovens jarenlang als correspondent
gefunctioneerd. Toch was de verslagge
ving niet zijn broodwinning. Jarenlang
heeft Frits Hovens bij de Vlisco in
Helmond gewerkt. Van die werkgever
kreeg hij alle vrijheid om zijn "hobby"
want dal was het ook wel, uil te kunnen
oefenen. "Tegenwoordig praten ze over
flexwerken. In die lijd deed ik niet anders"
aldus Hovens.
Als verslaggever moest hij vaak naar de
Frits Hovens in gesprek met "zijn laatste gouden paar.
meest vreemde activiteiten. Niet alleen
voetbalwedstrijden, vergaderingen, jubilea
etc. maar ook bijvoorbeeld naar veebeoor-
De Venrayse pers in de jaren vijftig, v.l.n.r. Harrie Hartman, Hub Schols,
Wim van den Munckhof en Frits Hovens.
In de verslaggeving van Frits Hovens
heeft de mens altijd centraal gestaan: bij
elk jubileum, of het nu om een gouden
bruidspaar ging of om een vereniging of
bedrijf.
Honderden gouden bruidsparen zijn de
laatste decennia door Frits Hovens bezocht
om hun levensloop voor Peel en Maas te
schilderen. "Daarbij kreeg je een goed
beeld van de situatie waaronder de men
sen, vooral voor en tijdens de oorlog, heb
ben geleefd. De eerste bruidsparen hadden
zelfs als echtpaar de eerste wereldoorlog
meegemaakt en bijvoorbeeld ook veel te
lijden gehad onder de crisisjaren" "aldus
Frits Hovens. "Het was voor velen hard
werken, weinig medische verzorging, wei
nig hygiëne en vooral armoe troef. Sociale
voorzieningen waren er immers niet. De
paren moesten bovendien ook nog. tot hun
dood, voor hun ouders zorgen die inwoon
den. Dal maakte de situatie vaak niet roos
kleuriger."
Een duidelijke verbetering voor de men
sen betekende de Noodwet Drees waar
door ouderen een klein pensioen kregen.
"Als oud-KVPer steekt hel mij wel dat de
wet naar Drees is genoemd. Het oorspron
kelijke voorstel werd door de KVP inge
diend..."
De mens werd ook steeds mondiger,
ook dal ervoer Frits Hovens. "Het gegeven
dat mensen braaf moesten zijn en moesten
leven volgens de regels van de Katholieke
kerk, werd steeds verder naar de achter
grond gedrukt". Voor Frits Hovens is het
daarom enigszins vreemd dat steeds min
der gouden bruidsparen hun levensloop
kwijt willen in Peel en Maas. "Vorig jaar
telde Venray 37 gouden bruidsparen.
Slechts zes paren hebben gebruik gemaakt
van de gelegenheid om hun levensloop in
Peel en Maas te laten oplekenen. En dat
terwijl we zelfs twee edities van Peel en
Maas hebben gekend waarin vijf paren
tegelijkertijd in het zonnetje werden
gezet." Een van de oorzaken zoekt Frits
Hovens achter het feit dal de mensen
steeds meer hun eigen privacy bewaken.
"Toch is dat jammer. Immers, de jeugd van
vandaag kan toch veel leren van de ontbe
ringen die hun voorouders hebben
gekend."
BIJZONDER
Bijzondere voorvallen, vooral in de vijf
tiger en zestiger jaren, waren de geboorten
van drielingen. De eerste drieling (2 jon
gens, I meisje) waarover Frits Hovens
heeft geschreven was die van de familie
van den Broek-Kellenaers. die op 26 juni
1955 werd geboren. In juli 1958 werd bij
de familie Verberkt in de Oranjestraat een
drieling geboren en in I960 bij de familie
van Geffen. In dat laatste geval bleven de
kinderen echter niet in leven.
Een bijzondere drieling was die van de
familie Eickmans uil Oirlo. De familie
woonde in bij de toen 98-jarige mevr.
Euwals die. ondanks haar hoge leeftijd,
graag voor de drieling zorgde en daarmee
waarschijnlijk 's werelds oudste babysit
was. De oude dame kwam later nog eens
in het nieuws toen zij op 101 jarige leeftijd
bij de toenmalige wethouder Poels-Peters
aan de bel trok. Voor haar woning was een
straatlantaarn verdwenen waardoor zij na
het wekelijks kaartavondje in het donker
huiswaarts moest keren. Mevr. Euwals
overleed op 104-jarige leeftijd.
In 1950 had Peel en Maas, mede door
Frits Hovens. de primeur van 's werelds
kleinste baby, die in Venray was geboren.
Hel kind woog 660 gram en is, mede door
de zorg van de zusters van het ziekenhuis,
in leven gebleven. Regelmatig publiceerde
Peel en Maas foto's van vier generaties in
een familie. Vijf generaties in rechte lijn
waren echter 'n uitzondering. Frits Hovens
wist er in april 1996 toch een te vinden.
Meer dan 2600 uitgaven van het nieuwsblad Peel
en Maas, waaraan ik een bijdrage heb mogen leve
ren, liggen nu achter mij. Bijdragen mede mogelijk T
gemaakt door medewerking van vele autoriteiten,
zowel wereldlijk als kerkelijk. Ik moet ook eerlijk
bekennen dat mij die medewerking nooit geweigerd
is geweest. Daar ben ik nog altijd trots op.
Steeds heb ik getracht ieder bericht op de weegschaal
te leggen. Daar waar nodig had ik ook de moed om
berichten voor mijzelf te houden, indien personen daar
door gekwetst zouden worden. Dat laatste nam ik altijd
in mijn beoordeling mee. Iels wat veel andere journalis
ten cq. verslaggevers minder deden. Reden ook waarom
ik altijd medewerking kreeg van autoriteiten. Zou door
mijn berichtgeving toch ooit iemand gekwetst zijn
geweest daarvoor bij deze mijn verontschuldiging.
In mijn laatste gesprek met voormalig hoofdredacteur Wim van den Munckhof, die in
1976 stierf, heb ik beloofd om Peel en Maas trouw te blijven. Nu in het zicht van mijn 80e
verjaardag hoop ik aan die belofte te hebben voldaan en neem ik afscheid. Afscheid, niet
voordal ik mijn vrouw en kinderen dank zeg voor het feit dat zij dit voor mij hebben moge
lijk gemaakt. Immers, daardoor was vader vaak weg, op de fiets, brommer en later mei de
auto, door weer en wind. voor een verhaal op stap.
Op een afstand zal ik Peel en Maas blijven volgen, mijn opvolgers zeker niet voor de
voelen lopen. Ik heb het altijd op mijn manier gedaan en respecteer de wijze waarop zij het
doen. Mijn bijdrage, vijftig jaar lokaal nieuws"brengen, meer dan 50.000 poliliebericntjes
verzorgend, zit er op.
Frits Hovens
delingsdagen. "Ooit moest ik naar een
paardenkeuring. Van paarden had ik niet
veel verstand maar iemand bij mij op het
werk heeft mij vooraf bijgepraat. Ik wist
dus precies wal ik moest vragen, wat het
verhaal uileindelijk ten goede is geko
men".
Venray telde in 1948. toen Frits Hovens
begon, 19.000 inwoners. Het dorp likte
haar oorlogswonden en er waren op dal
moment veel noodvoorzieningen getroffen
en de eerste woningwetwoningen waren
gebouwd, waardoor de woningnood tot
een aanvaardbaar niveau was gedaald.
De overstap van het Dagblad naar Peel
en Maas was mede het gevolg van het feit
dal het Dagblad in die tijd weinig voel aan
de grond kreeg in het Venrayse. Voor veel
inwoners was hel Dagblad "de Ven lose
krant" en hadden zij daar weinig behoefte
aan. Bovendien waren advertentiebudget-
ten niet toereikend om ook in het Dagblad
te adverteren.
Na het vertrek werd Frits Hovens corre
spondent voor o.a. eerder genoemde dag
bladen. Ook de NTS (thans NOS), KRO
en zelfs de WDR profiteerden van de ken
nis en bijdragen van Frits Hovens. Een
reportage op de WDR leidde zelfs tot een
stroom van Duitse toeristen naar Venray en
omgeving.
NEUSJE
Al eerder genoemd en door velen zeer
geroemd is de nieuwsneus van Frits
Hovens. Zo kon Peel en Maas de primeur
brengen van de benoeming van mr.
Cuslcrs lol burgemeester van Venray, de
benoeming van Frans Schols tol burge
meester van Den Haag en niet, zoals ande
ren vermeldden, tot burgemeester van
Geleen.
De afgelopen vijftig jaar heeft Venray
ook diverse moordzaken gekend. Door de
contacten met de politie, kon Peel en Maas
de oplossingen van die misdrijven vaak als
eerste brengen. Zo werd bijna 22 jaar gele
den de Venrayse smid Sjang Zegers ver
moord. Toen de politie op donderdagmid
dag een persconferentie belegde om de
media de oplossing van de moordzaak
kenbaar te maken, lag Peel en Maas, met
de primeur, al bij veel mensen in Venray
op de deurmat. Ook de oplossing van de
moord op verpleegster Hermine van de
Vorst in 1969, was als eerste in Peel en
Maas te lezen.
Ook op latere leeftijd functioneerde het
neusje van Frits Hovens nog prima.
Onlangs bracht Peel en Maas als primeur
het feil dat de Bond van Wapenbroeders
zich verzette tegen de actieve aanwezig
heid van Duitse Volksvertegenwoordigers
op de Nationale Dodenherdenking. Het
feit werd landelijk nieuws.
ONTWIKKELING
Vijftig jaar Venray betekende ook vijftig
jaar veranderingen. In begin vijftiger jaren
werd de peelgrond rondom Ysselsteyn ont
gonnen. Werklozen uit heel Nederland
werden hier tewerkgesteld. Verder waren
er diverse moeilijk bereikbare noodboer-
derijen gebouwd. De bewoners kregen
echter geen toestemming om een definitie
ve boerderij te realiseren. Een artikel van
Frits Hovens, samen met journalist van
Kempen van De Limburger, leidde ertoe
dat vanuit Den Haag een onderzoek werd
ingesteld met als resultaat dat de landbou
wers uil hun noodsituatie werden verlost.
De burgemeester van Venray in die tijd.
Janssen, sprak daarna openlijk dank uit
aan het adres van Frits Hovens.
Frits Hovens volgde ook de ontwikke
ling van de industrialisatie van Venray. Hij
zag bedrijven zoals Nelissen, Inalfa, Blitta
en later Rank Xerox komen, waarna
Venray zich een stroomversnelling begaf.
Venray heeft in de "periode Hovens"
vijf burgemeesters gekend: Janssen,
Custers, Schols, Defesche en thans Jos
Waals. Het dekenaat, dal vooral in de vijf
tiger en zestiger jaren een grote invloed
had op de maatschappij, heeft in diezelfde
periode eveneens vijf leiders gekend, nl.
de dekens Berden, Loonen, Teunissen,
Buschman en Coenen. "Mensen met wie
ik in die jaren altijd prettig heb kunnen
werken" aldus Frits Hovens.
BUURGEMEENTEN
Uiteindelijk werd de rol van Frits
Hovens binnen de redactie van Peel en
Maas steeds duidelijker. Naast het speuren
naar primeurs, werd Frits de vaste verslag
gever voor de gouden paren, de jubileren
de verenigingen, hel politienieuws en het
nieuws uit onze buurgemeenten, Meerlo-
Wanssum en Vierlingsbeek. In die
gemeenten heeft Peel en Maas nog een
aanzienlijk aantal abonnees, die daarmee
ook voorzien worden van eigen nieuws.
Eind vorig jaar, met de opheffing van de
gemeente Vierlingsbeek, nam Frits
Hovens als verslaggever afscheid van de
gemeenteraad aldaar. Een afscheid met
veel lovende woorden.
In april van dit jaar nam Frits Hovens
afscheid van de raad van Meerlo-
Wanssum, waar hij ook vele jaren aanwe
zig was. Bij allebei de gelegenheden, werd
Frits Hovens het woord gegund, na al die
jaren zwijgen....
RECEPTIE
Op 18 juli a.s. legt Frits Hovens de pen
dus definitief neer. Hoewel hij al maanden
toeleeft naar dat moment zal het een
afscheid zijn met pijn in het hart.
Eenieder die Frits Hovens de hand wil
drukken is zaterdag 18 juli welkom tijdens
zijn jubileum- cq. afscheidsreceptie in zaal
In den Engel, Poststraat 3 te Venray.
In Venray was de invloed van de geeste
lijkheid. toen Frits Hovens zijn activiteiten
als verslaggever startte, zeer groot. Zo
telde de St. Petrus Bandenkerk, naast
deken Berden nog drie kapelaans en was
er nog hét Fransiscanenklooster, waarvan
de paters de Paterskerk onder hun hoede
hadden. Elk dorp had bovendien een eigen
rector cq. pastoor. Als je dat vergelijkt met
nu, dan moet je constateren dat van de
invloed van het Rijke Roomse leven, wei
nig meer over is.
Na de oorlog stond Venray in het teken
van de wederopbouw. Belangrijkste sym
bool daarvan was de Grote Kerk die
geheel opnieuw werd opgebouwd en waar
van de toren zelfs pas in 1962 gereed
kwam. in die tijd werden er bovendien
veel kerken gebouwd zoals de rectoraats-
kerk in Veulen, de kerken van Oostrum,.
Oirlo en zelfs de Vredepeel in 1962. De
Vredeskerk, een symbool voor de na-oor-
logse vrede werd midden zestiger jaren
gerealiseerd. Behalve veel kerken kende
Venray ook veel kloosters. De
Fransiscanen zijn al eerder genoemd. Van
die orde zijn thans nog maar twee leden in
Venray woonachtig.
Andere congregaties waren de zusters
van de Goddelijke Voorzienigheid die voor
wezen en schipperskinderen in het St.
Jozefklooster zorgden en aan de basis
stonden van het bijzonder onderwijs in
Venray. Dal kloostergebouw is nu een
bedrijfscomplex...., typerend voor deze
tijd.... De zusters Ursulinen zijn in Venray
het meest bekend van het klooster
Jerusalem waar zij het meisjesonderwijs
verzorgden en een meisjesinternaat onder
hun hoede hadden. Hel klooster van toen is
het gemeentehuis van heden.
In hel ziekenhuis speelden de zusters
van Caritas in het verleden ook een
belangrijke rol. Een rol die meer en meer
werd overgenomen door gediplomeerde
verpleegkundigen.
De Paters Minderbroeders hebben drie
eeuwen lang in Venray vertoefd en gaven
onder andere les aan het Lyceum
"Immaculate Conseptiones". Dat gebeurde
in hel "Interven gebouw" dat op de nomi
natie van sloop staat. De Minderbroeders
DONDERDAG 9 JULI 1998 - NR. 28
HONDERD NEGENTIENDE JAARGANG
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMGEVING
Veel mensen heeft Frits Hovens in zijn loopbaan ontmoet, gesprekken mee gehad, verhalen
over geschreven. Diverse mensen hebben wij gevraagd iets typerends te vertellen over Frits
Hovens.
Huns-Otto Weber, prüsident Volksbund Deutsche Kriegsgraberfürsorge: Frits Hovens heeft
zich op bijzondere wijze ingezet om begrip te kweken voor ons werk. Zijn relatie met onze
organisatie en zijn vele levendige verhalen hebben, voor zover ik weet. een grote weerklank
gevonden in Nederland en vormden een belangrijke bijdrage aan de verzoening tussen Duitsers
en Nederlanders.
Jan Derix. oud-collega: Hoewel ik dat de laatste decennia slechts afstandelijk heb kunnen
inschatten, kunnen naar mijn overtuiging je verdiensten als hoeder van de kwaliteit van de
Venrayse democratie niet hoog genoeg worden getaxeerd. Ik voeg daar graag aan toe dat wij
een aantal jaren min of meer gelijke wegen in de lokale berichtgeving zijn gegaan, een lijd
waarop ik nog steeds met veel genoegen terugkijk.
René Poels, journalist Dagblad De Limburger: Frits Hovens is in alle opzichten een bijzon
dere eend in de journalistieke wereld. Wie kent hem niet als 'de man van de Venrayse krant' die
tekenende voor de menselijke verhaaltjes in Peel en Maas. Hij beschreef honderden jubilaris
sen. gouden en diamanten paren en veel gebeurtenissen in Venray. Door zijn vele contacten
kreeg Frits ook veel te horen over Venrayse zaken. Hij doceerde en bepaalde zelf welk nieuws
wereldkundig kon worden gemaakt. Hij wist veel, maar schreef niet alles op.
Frits Hovens was ook de man van het soldatenkerkhof in Ysselsteyn. Nieuws over dit kerk
hof werd in die tijd alleen maar wereldkundig gemaakt als Frits Hovens het noteerde.
En Frits was ook kind aan huis bij de Venrayse politie. Soms had ik de indruk dat de politie
het Voorval eerst aan Frits vertelde en het vervolgens pas in de mutatie-boeken van de politie
registreerde.
Frits Hovens is zijn journalistieke carrière vijftig jaar geleden begonnen bij het Dagblad
voor Noord-Limburg. De krant opende toen een kantoor in de hoofdstad van De Peel.
Vervolgens ging Frits ook aan het schrijven voor het weekblad Peel en Maas. Ik had de indruk
dat Frits op zeker moment getrouwd was met hel blad van de familie Van den Munckhof. Als
zijn krantje op donderdagmorgen van de persen rolde kwam hij graag even bij Tante Bet op het
Henseniusplein binnenvallen om een kop koffie te drinken om ons zo nu en dan te jennen over
welk verhaal hij nu weer in Peel en Maas had. Het was altijd een sport of Frits of wij een (poli-
tiejnieuwtje eerder hadden.
Vijftig jaar journalistiek op de manier waarop Ho vens het heeft gedaan is uniek. Het is mooi
geweest Frits, berg pen en blocnote maar op in je journalistieke gereedschapskist en geniet van
datgene wat je jongere collega's bij dag- en weekblad er dagelijks en wekelijks van maken.
Jos Waals, burgemeester van Venray: Ik heb Frits Hovens leren kennen als een journalist
van de "oude stiel", die uitstekend in staat is feiten weer te geven en de lezer te laten proeven
van de sfeer en omstandigheden waarin die feiten zich hebben voorgedaan.
Voorts ken ik hem als een integer mens die heel goed met vertrouwelijke informatie kan
omgaan, getuige ook de voor een journalist toch wel heel bijzondere en intensieve relatie die
hij jaren lang onderhield met de Venrayse politie.
Voor zijn bijdragen aan Peel en Maas springen de hommages aan de gouden en diamanten
bruidsparen eruit, waarin hij op een heel specifieke wijze de essentie van hun leven en werken
weet te schilderen. Hij is immers zelf min of meer van hun leeftijd en weet zich in hun verhalen
goed in te leven en die te "vertalen" naar voor iedereen leuke artikelen.
Verhalen vertellen over vroeger is overigens een van zijn sterkste karten: het kost hem geen
enkele moeite een paar uur vol te praten zonder blaren op zijn long te krijgen, want Frits is een
"wandelend archief'!
Tenslotte is het eigenlijk onmogelijk om over FriLs Hovens iets te zeggen zonder zijn inspan
ningen voor de verbetering van de Duits-Nederlandse betrekkingen na de Tweede
Wereldoorlog te vermelden. Hij heeft zich op dat - zeker vlak na de oorlog - broze terrein met
veel tact en gevoel verdienstelijk gemaakt voor beide landen. Het is dan ook niet verwonderlijk
dat hij zowel een Duitse als een Nederlandse onderscheiding mocht ontvangen en ik wens hem
van harte toe dat hij die nog heel veel jaren in goede gezondheid zal blijven dragen.
Mart Manders, politiechef basiseenheid Venray: Frits Hovens is een legendarisch figuur met
een vasthoudendheid waardoor hij nooit zonder nieuws ons bureau verliet. Hij is goed in het
verwoorden van kleine dingen zodat iedereen dat met aandacht leest, ledereen mocht hem
daarom ook, Dergelijke mensen moet je met een lampje zoeken. Met Frits kon je ook goede
afspraken maken als iets nog niet gepubliceerd mocht worden. Daar kon je dan 2009r van op
aan. Dat is de meerwaarde van Frits Hovens en een van de redenen waarom ik altijd voorstan
der ben geweest van het feit dat Frits zijn nieuws direct via hel bureau kreeg en niet via de
nieuwe mediakanalen. Frits is een kerel naar mijn hart.
Joep Halm, burgemeester Meerlo-Wanssum: Een liefhebber neemt afscheid. Frits Hovens
was altijd al aanwezig wanneer ik de raadszaal binnenkwam. Ik vroeg mij wel eens af of hij
bang was dat een ander zijn vaste stek achter de perstafel zou innemen. Een gedachte die ik
ook meteen weer liet Varen! Want wie zou op dat idee komen? Frits hoorde immers bij de
raadsvergadering als de hamer van de voorzitter. Daar blijft iedereen vanaf. Bij elke ontmoe
ting schudde ik hem de hand: "Dag volhouder, alles goed?" Frits wist natuurlijk ook wel dat er
ooit een einde aan zijn loopbaan zou komen. Maar hij wekte niet de indruk dat hij er graag mee
wilde stoppen. Hij was verknocht aan zijn vak en nam de rest op de koop toe. Toch heeft hij
menig keer zitten puffen den draaien op zijn stoei. Het was niet altijd een genoegen raadsver
gaderingen uit te zitten. Tijdens de koffiepauze liet hij zich weleens een opmerking ontvallen
dat niets aan duidelijkheid te wensen overliet.Bij zijn afscheid heeft hij in de laatste raadsver
gadering die hij bijwoonde de kans gekregen en gegrepen om zelf het woord te voeren. Zijn
betoog bevatte een schat aan ervaringen over vele jaren, maar ook kritische opmerkingen aan
het adres van de spelers die hij in ai die jaren is tegengekomen. Wie het wil. kan er zijn voor
deel mee doen. Nu hij gestopt is, moet ik even eraan wennen dat hij er niet meer is tijdens de
raadsvergaderingen. Frits, het ga je goed en bedankt voor je constructieve opstelling.
zijn al langer verdwenen uil Venray.
De zusters en broeders van Liefde
zwaaiden jarenlang de scepter over de
beide Venrayse gestichten, St. Anna en St.
Servatius. Na de fusie tussen beide instel
lingen werd de rol van de zusters steeds
minderen verdwenen ook zij uit Venray.
Wat rest zijn de Paters Ongeschoeide
Carmelieten in Smakt die in I949 naar
Venray kwamen en daar nu nog vertoeven,
onder de hoede van Sl. Jozef.
Typerend voor de afnemende invloed
van het Rijke Roomse leven is het bericht
dat de Vredeskerk binnen niet al te lange
tijd haar deuren definitief moet sluiten....
Frits Hovens heeft in zijn actieve loop
baan veel geschreven over het Rijke
Roomse leven. Missionarissen die na vele
jaren in Venray op vakantie kwamen, wer
den vroeger feestelijk ingehaald.
Veelvuldig heeft hij geschreven over zus
ters. priesters, broeders en andere geeste
lijken die vijftig jaar of langer hun ambt
hebben vervuld. Alleen werd in de loop
der jaren, zo'n jubileum steeds zeldzamer.
In Venray is sinds 1946 het Duits sol
datenkerkhof gevestigd. De Neder
landse regering had de verplichting om
zorg te dragen voor de begraving van de
Duitse gesneuvelden. Daarvoor was het
peelgebied nabij Ysselsteyn als locatie
uitgekozen. In totaal liggen daar nu
32.000 Duitsers begraven. Frits Hovens
heeft als correspondent en verslaggever
van Peel en Maas al sinds 1952 bijzon
dere interesse voor dit kerkhof gehad.
De oorzaak daarvan ligt in een voorval
in dat jaar. De Duitse Frau Dieter was naar
Nederland gekomen om het graf van haar
zoon te bezoeken. De vrouw kwam eerst in
IJsselstein bij Utrecht terecht. Nadat ze
naar Ysselsteyn bij Venray was verwezen,
kwam ze hier aan een gesloten poort. Het
kerkhof was nl. militair terrein en niemand
mocht daar op komen. De vróuw kreeg
hulp van twee boerenzoons die de omhei
ning forceerden zodat de vrouw kon rou
wen bij het graf van haar zoon.
Het verhaal, dat de landelijke kranten
haalde, leidde tot een onderzoek en in
augustus van dat jaar werd het kerkhof
opengesteld voor publiek. Op
Allerheiligen 1952 vond de eerste officiële
herdenking op hel kerkhof plaats.
Dat voorval leidde ertoe dat Frits
Hovens zich vanaf die tijd inzette voor
wederzijds begrip tussen het Duitse en
Nederlandse volk. Het kerkhof kreeg daar
bij een speciale plaats. Bij bijzondere
gebeurtenissen was Frits Hovens present.
Een bijzondere band had Frits Hovens
ook met de Nederlandse beheerder van de
begraafplaats. Kapitein Timmermans. Van
1948 tot 1976. toen de Duitse Volksbund
fur Kriegsgraberfürsorge het beheer in
handen kreeg, had Timmermans namens
de Nederlandse regering de leiding over
het kerkhof. Toen hij in 1995 overleed
kwam de gemeente Venray tegemoet aan
de laatste wens van de kapitein. Zijn as
werd over het kerkhof uitgestrooid.
In 1962 kwamen voor hel eerst Duitse
jongeren op het kerkhof de graven verzor
gen. Deze actie had tot doel de jongeren op
bewuste wijze om te leren gaan met de
periode 40-45. Sindsdien hebben meer dan
5000 jongeren op het kerkhof gewerkt en
is er een bijzondere band ontstaan tussen
de bevolking van Ysselsteyn en het Duitse
Bonbruck.
In 1963 werden die jongeren zelfs ont
vangen in het Venrayse gemeentehuis. Een
daad van Burgemeester Custers waarvoor
in die jaren toch veel moed nodig was.
Toen in 1967 de Vara in een programma
een verslag bracht over het kerkhof waarin
feiten verdraaid werden met als kern dal
onder ieder kruis een soldaat rust wiens
werk besmet is, zorgde Frits Hovens
ervoor dat de Vara ter verantwoording
werd geroepen voor de camera's van de
WDR. daarbij gesteund door burgemeester
Dittrich van Meerlo-Wanssum.
WAARDERING
Die actie leidde ertoe dat Frits Hovens
door de toenmalige Bundespriisidenl
Lubke. Van de Volksbund fur
Kriegsgraberfürsorge. de huidige beheer
der van het kerkhof, ontving hij in dat jaar
een zilveren erespeld, negen jaar later
gevolgd door een gouden speld. In 1994
ontving hij de hoogste onderscheiding van
de Volksbund. de Spinoza plaquette.
De inzet voor het kerkhof leidde eertoe
dat Frits Hovens in 1976 ontvangen werd
door Bundesprasident Walter Scheel. De
Duitse regering toonde haar dankbaarheid
door Hovens in 1982 uit te nodigen voor
een tiendaagse ontvangst met ontvangsten
door ministers en staatssecretarissen. In
1983 kreeg hij van de Duitse regering het
Bundesverdienstkreuz uitgereikt.
Ook de Nederlandse regering loonde
zich erkentelijk door Frits Hovens in 1995
te onderscheiden met de Koninklijke ere
medaille in goud. verbonden aan de orde
van Oranje Nassau.
Foto links, de ontvangst van Frits
Hovens door Bundesprasident Lubke in
Bonn.
Onder ontvangt Frits Hovens uit handen van burgemeester Waals de koninklijke onder
scheiding
Elders op deze pagina is het al geme
moreerd, Frits Hovens heeft een neusje
voor nieuws. Vooral de bijzondere band
die hij heeft met het Venrayse politie
korps, leidde ertoe dat Peel en Maas
veel politieprimeurs voor de andere
media wist weg te kapen.
Toen Frits Hovens als verslaggever
begon, waren de ingangen bij het politie
bureau alles behalve open. Maar omdat
Hovens zelf als reservist bij de politie
actief was. wist hij toch een doorbraak te
forceren. Was het eerst nog moeilijk om
berichten bevestigd te krijgen, na enkele
gesprekken met de districtscommandant
en de Officier van Justitie, ging dat een
stuk gemakkelijker.
Met de komst van burgemeester Schols,
die zelf ooit correspondent van een lande
lijke krant was geweest, en adjudant
Peijnenburg veranderde er ook veel ten
goede voor de pers.
Tot op de dag van vandaag heeft Frits
Hovens een bijzondere positie als verte
genwoordiger van de pers bij de politie.
De politie Limburg-Noord levert de pers
dagelijks politieberichten via een Bulletin
board. alwaar de media keuzes kan maken.
Frits Hovens is als eniee. en ook laatste.
nog dagelijks welkom op hel bureau
alwaar hij bijgepraat wordt. Dat leidt er
regelmatig toe dat Peel en Maas. en de
laatste jaren Kabelkrant Venray. politiebe
richten brengen die andere niet hebben,
protesten van andere media ten spijt. D i.ir
staat tegenover dat Frits Hovens. in het
belang van een onderzoek, geen moeite
had om dat bericht achter te houden totdat
de lijd rijp daarvoor was.
Een aantal politiezaken en -feilen staan
Frits Hovens nog helder voor de geest.
Vooral de diverse moordzaken in Venray.
Eerder memoreerden wij al de moorden op
Sjang Zeegers en Hermine v.d. Vorst maar
ook de moord op taxichauffeur Math v.d.
Beuken in 1983. een baby moord in 1984
en de moord op Martien Peeters hebben
voor veel schrijfwerk gezorgd.
Bijzonder was de zaak met de vergiftig
de Chinese gerechten, beginjaren tachtig
in de wijk Veltum, waarbij een dode viel te
betreuren.
In de periode 1970-1974 was het kruis
punt Deurneseweg-Middenpeelweg een
berucht verkeerspunt:'53 ongevallen met
twaalf doden en 87 gewonden.
Op 22 juli 1971 vond er op de kruising
Beekweg-Endepoel een groot ongeval
plaats met tien slachtoffers waarvan vier
doden.
Van recente datum is de betrokkenheid
van twee Venraynaren bij een moord op
een Turk langs een Autobahn bij Bonn.
Het voorval was al tien dagen via Frits
Hovens bij de redactie bekend maar werd
in het belang van het onderzoek toch niet
gepubliceerd. Peel en Maas had toch de
primeur.
"Voor al die jarenlanage medewerking
ben ik de politieleiding en ook de gewone
dienders, zeer dankbaar" aldus Frits
Hovens.