Onze complimenten! ZIJN RIJKE GESCHIEDENIS VAN OORSCHOT MODE DIAMANTEN BRUIDSPAAR AAN DE EINDSTRAAT PEEL EN MAAS Donderdag 7 april - Pagina 5 MÊÊm Stoffenhandel Louis Vereijken heeft na jaren het pand Patersstraat 24 verlaten en zich gevestigd in een van de nieuwe winkels van het winkelcentrum De Bleek. Daarmee heeft de marktkoopman-van-huis-uit, die intussen zo'n twintig zaken heeft in Noord Limburg en Oost-Brabant zijn rijk assortiment modestoffen dichter bij de handige doe-het-zelvers gebracht. In de nieuwe zaak komen de vele fleurige en kleurige stoffen veel beter tot hun recht, dan in de Patersstraat. Stoffen van de beste kwaliteit leveren tegen marktprijzen is in de loop der jaren een succesvolle formule geworden van het familie bedrijf Vereijken. Hard werken, kwaliteit en service leveren en op een goede manier met de mensen omgaan staan bovendien hoog in het vaandel van deze winkelketen geschreven. Het hele scala splinternieuwe stoffen voor de komende zomer ligt in de nieuwe, smaakvol ingerichte winkel te wachten op de dames, die hun eigen mode willen maken. Rollen, lappen en coupons, kleinvak- en verwante artikelen, overzichtelijk gepresteerd in een fonkelnieuwe omgeving. oo Brilpost ging als eerste open, op 26 februari j.l., iedereen zat nog volop in de bouw en het inrichten. Ondanks de rommel wisten vele mensep de nieuwe zaak te bereiken. Inmiddels is bijna iedereen gevestigd, en heeft de Bleek een veel beter aanzien gekregen. Het is er nu al zeer gezellig en druk; laat staan als het pleintje en de bestrating gereed zijn. Brilpost is een groot filiaalbedrijf, voornamelijk gevestigd in Brabant en Limburg, waar men reeds een grote naam heeft opgebouwd. De vestiging in Venray, is het 18e filiaal. De nieuwe winkel is in zeer moderne kleuren uitgevoerd, het ziet er dan ook gezellig en sfeervol uit. Bij Brilpost vindt U gediplomeerde mensen, die zorgen voor een goede oogmeting, en betrouwbaar advies. Iedere dag is er een kontaktlensspecialist aanwezig. Zeer bekend is de goede service. Op alle brilmonturen geeft men één jaar volledige garantie, ook op de brillen glazen. Brilpost heeft ook ruime keus in brilmonturen, meer dan 1500 mo dellen. Allemaal modieuze en betaal baar. Vooral in de kinderbrillen is er een grote keus, met een ravotgarantie voor kinderen. TAXATIEKANTOOR RAEDTS voor alle soorten o.g. taxaties H.M.M. RAEDTS beëdigd taxateur TEL. 04780-81469 ér A TJiu iucc&i dichtLif! VAK O "Men vindt in Venray geen enkel opvallend openbaar gebouw, noch enig kasteel of pand met een markante architectuur. De handel in schapen, uitgeoefend door drie of vier inwoners, is de enige vorm van nijverheid". Aldus staat te lezen in een Provinciaal Verslag van 1822, betrekking hebbende op de situatie in Venray. In het Venray van tegenwoordig vindt men in ieder geval de Grote Kerk, die er overigens ook al in 1822 stond, maar toen "een van twee schoone kerken" werd genoemd met de Paterskerk "die ooit deel heeft uitgemaakt van een klooster der Recolleten". Tegenwoordig zouden we ook het oude raadhuis aan de Grote Markt rekenen tot de opval lende openbare gebouwen met een markante architectuur. Dat de handel in schapen "door drie of vier inwoners" in 1822 werd uitgeoefend, is wel erg simplistisch uitgedrukt, want in het tweedelig boekwerk "Die al wil koopen wat hij ziet", waarin door Jan Derix en Sjef Verlinden de geschiedenis van de Venrayse Schaapscompagnieën wordt beschreven, staat te lezen: "Drie documenten (in het Venrayse ge meente-archief) markeren het waar schijnlijke begin van een min of meer regelmatige en op Frankrijk gerichte handel in schapen door onderne mende lieden uit Venray". En dat begin ligt in ieder geval in de Franse tijd (1794-1814). In het Provinciaal Verslag wordt wel erg tekort gedaan aan de families Raedts, Poels, Camps, Trynes en Wismans, die in het begin van de vorige eeuw de grondleggers zijn geweest van een schapenhandel, die omstreeks 1870 als "De Grote Compagnie" was uitgegroeid tot een multinationale onderneming met Venray als middelpunt. Voorbij gegaan werd aan de Venrayse Schaapsherders die met hun kudden naar de Parijse slachtbanken trokken. Maar zeker aan de Venrayse ondernemers, die de handelsmoge lijkheden verkenden in de Oekraine en op IJsland, in Denemarken en de Verenigde Staten, alvorens zich te begeven in de vee- en vleeshandel vanuit Argentinië en de export van bacon en ham uit verschillende landen van Oost Europa, Canada en Australië. Want de Venrayse Schaapscompagnieën hebben ge schiedenis gemaakt. Het is op Vak O van de Algemene Begraafplaats Boschhuizen, dat in grafzerken een belangrijk stuk van deze geschiedenis bewaard is gebleven. De graven van Poels, Raedts, Wismans en Camps zijn de monumenten die herinneren aan een roemruchte tijd uit de geschiedenis van Venray. HENDRIK FRANCISCUS WIS MANS (1843-1926) Sinds 1868 komen de namen van leden van de familie Wismans voor in de geschiedenis van de Venrayse Schaapscompagnieën. Twee van hen hebben hun laatste rustplaats ge kregen op Vak O: Henricus ("Drikus"), die volgens de gegevens op de grafsteen Franciscus Hendricus heette, en zijn broer Martin. De voornamen Henricus en Martin komen bij de Wismans-familie in iedere generatie voor. Daarbij is het opvallend hoeveel Wismansen in de loop der jaren met zoons of dochters van de andere leden van de Schaapscompagnieën zijn getrouwd. De geschiedenis van de familie Wismans begint in Leunen bij Gerard Wismans (1774-1823), die gehuwd was met Anna Thielen. Enkele huizen verder woonde de familie Trynes. Francisca, de vierde dochter van het echtpaar Wismans-Thielen, trouwde met Henricus Poels (1805-1877) de zoon Martin (1813-1896) trouwde met zijn buurmeisje Hendrina Trynes, een zuster van de gebroeders Arnold, Jacob en Gerard van de Schaaps compagnie. Martin Wismans en Hendrina Trynes hadden zes kinderen, waarvan Hendrik en Martin jr. (wiens graven zich op Vak O bevinden) zich aangesloten hebben bij de Schaaps- companie. Hendrik als eerste in 1868. Hij was gehuwd met Petronella Poels (1842-1907), een dochter van Henricus (de Rooie of de Kwaaje) Poels en nam aan 't Eind (Raadhuisstr.) de boerderij over, die zijn schoonvader daar tien jaar eerder had gekocht. Hendrik Wismans maakte veel buitenlandse reizen voor de Venrayse Schaapscompagnie o.m. naar Enge land en Duitsland. Hij was een van de leden van de compagnie, die naar Rusland zijn gegaan om zich van de mogelijkheden van de schapenexport aldaar op de hoogte te stellen. MARTIN WISMANS (1849-1916) Martin, een zes jaar jongere broer van Hendricus, was gehuwd met Gertudis van Meijel, wier vader ook zeer nauw bij de Venrayse schapen- handel was betrokken. Na zijn huwelijk vestigde hij zich in de boerderij van zijn broer aan het Eind. De boerderijen van de gebroeders Wismans en Comelis Raedts lagen naast elkaar. In tegenstelling tot zijn broer, ging Mariin Wismans weinig op reis, omdat hij nogal ziekelijk was... Overigens heeft hotel "De Zwaan" aan de Grote Markt een rol gespeeld bij de familie Wismans en daarvoor bij een andere Schaapscompagnie- familie, de Poelsen. In "Die al wil koopen wat hij ziet" staat vermeld, dat in het einde van de vorige eeuw het statige logement "De Zwaan" werd geleid door Jan Willem Poels (1838-1900) en zijn vrouw Hendrina Poels-Poels. Na de dood haar man zette Hendrina het bedrijf voort tot 1908. Omdat er in het gezin geen opvolgers waren, verkocht zij het logement en ging zelf met twee van haar ongetrouwde kinderen in een nieuw huis aan de Stationsweg wonen. Voor de prijs van 16.000,- werd de in Frankrijk wonende koopman Gerard van Meijel de nieuwe eigenaar. In 1916 werd de helft van het logement voor 8.247,50 verkocht aan zijn zwager Martin Wismans en diens dochters Bernardina en Maria Petronella. Het hotel is tot 1954 eigendom gebleven van de families van Meijel en Wismans. Martin Wismans, zijn vrouw en zijn twee dochters werden in één graf te rusten gelegd. Slicces met kleding. U hoeft daarvoor met ver te gaan, want wij zijn dichtbij. Bij ons slaagt u vast en zeker. Vandaar ook dat wij benoemd zijn tot Leader in Style. Een onderscheiding voor herenmodezaken die keuze, kwali teit en klasse hoog in het vaandel hebben staan. HümMBE Grotestraat 73. Venray Helmond, Roosendaal, Boxmeer, Oss, Venray. Op zaterdag 16 april zullen de klokken van de Peelkathedraal feestelijk luiden ter ere van het diamanten bruidspaar BERT CLEPHAS en MARIE RUTTEN, aan de Eindstraat. Een gelukkig en nog zeer vitaal paar, dat door hard werken de eindjes aan elkaar heeft weten te knopen en met veel trots vertelt dat zij ondanks de crisistijd, ondanks dat er geen sociale voorzieningen waren, het hen toch gelukt was hun 4 kinderen te laten studeren. Uiteraard zonder studiebeurzen. Die 4 kinderen zijn allen in het onderwijs terecht gekomen. Op de dag van vandaag kan men dikwijls lezen welke problemen er zijn met studie, studiebeurzen enz. Die problemen waren er toen niet, men legde gewoon ieder dubbeltje opzij totdat je voldoende had om te betalen of wat aan te schaffen. DE DIAMANTEN BRUIDEGOM BERT CLEPHAS (82) is geboren en getogen in de Gasstraat. Na de schooljaren was het mee aanpakken; bijvoorbeeld bij de "betere stand" van Venray de tuinen in orde houden. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Het gebeurde wel eens dat zo'n dagtaak een rijksdaalder opbracht, maar de meeste tijd was dat minder. In 1925 kon hij van zijn vader het vak van petroleumventer overnemen (DE AUTOMAAT) en met een petroleumtank op de paardenkar door Venray en omgeving gaan venten. Dat deed Bert tot 1939, toen hij werk kreeg bij de bouw van Arbeiders kampen. Elke dag op en neer met de fiets naar Asten of Helden. Na de Duitse inval moest hij gedwongen gaan werken op de vliegvelden. Na de bevrijding kreeg Bert werk bij Nelissen bouwbedrijf. Hij wist het zelfs te brengen tot ijzervlechter en had een aandeel in de bouw van verschillende grote objecten o.a. het pompstation aan de Breehei. In 1971 ging hij met pensioen. Maar het werken "bleef erin zitten". Vanaf die tijd was hij te vinden bij het restaurant Vlakwater, om daar in het park en rond het restaurant alles bij te houden, en als dat nodig was ook nog klusjes te doen in het restaurant. Toen Gert Bakens verhuisde naar de Kooy in Wanssum bleef Clephas hem ook daar trouw. Dat heeft hij volgehouden tot twee jaar geleden. Doch thuis stilzitten kon hij niet, dus trekt hij regelmatig naar de Winkel van Sinkel om daar vrijwilligerswerk te doen. Niet onvermeld mag blijven zijn kuikenbroederij en kuikenmesterij aan de Beekweg. Dat was voor Venray een uitkomst, want vele Venrayse gezinnen hielden toen nog kippen. Als er dan een advertentie in de krant stond dat er weer zesweekse kuikens te koop waren, dan was de vraag dikwijls groter dan er waren uitge broed. MARIE RUTTEN (82) geboren en getogen op de grens van Limburg en Brabant, op de Smakt, moest al jong ervaren dat men niet kan leven met twee linkse handen, maar dat er moest worden aangepakt. Dat is haar later goed van pas gekomen, en daar heeft ze ook nimmer spijt van gehad. Zo had ze naast het huishouden mede de zorg voor hun kuikenbroederij: kuikenopfok- en kippenhouderij, het verkopen van petroleum aan huis enz. enz. Uit hun huwelijk werden vier kinderen geboren. Die zullen met hun 10 kleinkinderen en 4 achterklein kinderen het feest meemaken. Zater dag j.l. haalden ze nog een kleindochter af op Schiphol, die een half jaar werkzaam is geweest in India, in ziekenhuizen en in de wijkverpleging. Maar er komen nog anderen op het feest. Evenals 10 jaar geleden, op hun gouden feest, komt het echtpaar Tien Cremers en Door Rutten die jaren geleden naar Canada emigreerden. Verder twee Tommy's die als soldaat na de bevrijding twee maanden aan de Beekweg waren en waaruit een vriendschappelijke relatie is ontstann. Nog te vermelden is, dat in de bange dagen van de bezetting de diamanten bruidegom met gevaar voor eigen leven zich ingezet heeft voor hulp aan anderen óók na het bombardement. Voor die inzet werd hij door het Rode Kruis onderscheiden. Volgende week zaterdag wordt er dus feest gevierd. Te beginnen met *n plechtige Eucharistieviering in de Petrus Bandenkerk. Het feest wordt dan vervolgd in zaal "IN DEN ENGEL" en daar kan iedereen die meent het diamanten paar geluk te moeten wensen, dat doen van 18.30-20.00 uur. Wij vermelden desgevraagd dat, indien men die gelukwens vergezeld wil doen gaan van een attentie, dan graag in een couvert, waarvoor het paar een bijzondere bestemming heeft. Het is dat men het maar weet....

Peel en Maas | 1988 | | pagina 5