VEILIG VERKEER VENRAY
POLITIERECHTER
Adverteer in Peel en Maas
•«fcn i c
£atik%
Zwemvierdaagse,
zon, water en
plezier
VERKEERS
BRIGADIERS
NIET MEER WEG
TE DENKEN
Wegwijzer
vorming scholing
en onderwijs
In Oostrum viering van het 100-jarig
kroninigsjubilé. Inzegening van het
nieuwe Mariabeeld
UNIEKE STAMTAFEL
De voor de negende maal in successie
georganiseerde Venrayse zwemvier
daagse is ook dit jaar dankzij het
plotseling zeer mooie zomerweer we
derom een groot succes geworden.
Ruim 500 deelnemers vertrokken voor
vier dagen zwemplezier. Het was
verheugend te zien dat elk jaar steeds
meer ouders hun kinderen vergezellen
op de zwemtocht van 2 km. Ook dit jaar
was er weer een groot programma
opgezet, waaraan medewerking ver
leenden, de duikvereniging Najade en
de drive-in discotheek Zilverster, alles
tot groot vermaak van jong en oud.
Gelukkig is het in augustus alsnog
zomer geworden en wordt het seizoen
toch nog een beetje goed gemaakt. De
cijfers van de prachtige zomer 1983
steken schril af tegen die van nu. Vorig
jaar passeerden maar liefst 85.000
bezoekers de kassa gedurende de
maanden juni, juli en augustus. Dit jaar
zal de 40.000 amper worden gehaald.
Ieder jaar een hete zomer zou
misschien iets te veel van het goede zijn.
In ieder geval hebben de laatste weken
van augustus veel goed gemaakt.
Sinds februari 1980 bestaat in ons
land de stichting Verkeersbrigadiers,
een voortzetting van de in 1974 door
Veilig Verkeer Nederland en de Centra
le Politie Verkeerscommissie opgerichte
Commissie Verkeersbrigadiers.
De stichting heeft ten doel de ver
keersveiligheid te bevorden door het
begeleiden van het werk van de jeugd-
en volwassen verkeersbrigadiers in
Nederland, alsmede zo staat verder
in de statuten voor hen te fungeren
als dienstverlenend instituut. Daarnaast
rekent de stichting het geven van gerich
te voorlichting aan verkeersbrigades tot
één van haar belaifferijkste taken. In de
Stichting Verkeersbrigadiers hebben zit
ting Veilig Verkeer Nederland, de
Koninklijke Nederlandse Toeristen
bond ANWB, de Vereniging Bescher
ming Voetgangers en de Centrale Politie
Verkeerscommissie.
In dit nummer een gesprek met de
stichtingsvoorzitter De Jong over de
verkeersbrigadiers, hun juridische sta
tus, opleiding en begeleiding.
Amsterdam was in 1947 de eerste ge
meente in Nederland waar in navol
ging van de Verenigde Staten jeugd-
verkeersbrigadiers verschenen om
schoolkinderen de helpende hand te
bieden bij het oversteken. Al gauw
volgden andere steden, zoals Gouda in
1948 en Den Haag, Utrecht en Maas
tricht in 1949.
Mr. A. de Jong, voorzitter van de
Stichting Verkeersbrigadiers, heeft de
jaartallen allemaal keurig op een rij
staan. Hij weet ook te melden dat
Nederland het eerste land van Europa
was, dat klaar-overs inzette en daarmee
vele landen als voorbeeld diende. Om er
een paar te noemen: Denemarken ging
in 1949 over op brigadiertjes, West-
Duitsland in 1953.
RATJETOE
Het instituut jeugdverkeersbrigade
maakte in ons land een snelle ontwikke
ling door. Rond 1960 liepen er vele
duizenden brigadiers rond. Van eenheid
in opleiding, begeleiding en uitrusting
was echter geen sprake.
Alles werd plaatselijk geregeld, waar
bij de politie een grote rol speelde en
ook Veilig Verkeer Nederland de nodige
bijstand verleende, zoals het geven van
adviezen, het verkopen van kleding
voor de brigadiers en het sluiten van een
verzekering.
„Al was het toen een ratjetoe, toch
kam niet gezegd worden dat het in die
periode niet goed ging. Ongevallen met
verkeersbrigadiers gebeurden er nauwe
lijks", aldus de heer De Jong.
Het gebrek aan uniformiteit lag hem
als adjunct-directeur van Veilig Verkeer
Nederland evenwel zwaar op de maag.
Hij schreef er een uitgebreide nota over,
die hij in 1974 voorlegde aan het alge
meen bestuur van de vereniging.
GA JE GANG MAAR....
In de nota werd voorgesteld een over
koepelend orgaan in het leven te roe
pen, dat de belangen van de jeugd- en
(toen ook al in aantal groeiende) vol
wassen verkeersbrigadiers zou gaan
behartigen en orde in de chaos rond
selectie, opleiding, begeleiding, over-
steekmethoden en uitrusting zou schep
pen, mede ter bevordering van de
verkeersveiligheid.
„Het algemeen bestuur van VVN zei
tegen me: Ga je gang maar, probeer er
wat van te maken. Er werd over deze
zaak contact opgenomen met de Cen
trale Politie Verkeerscommissie en dat
resulteerde in 1974 in een gezamenlijke
commissie, die zich in eerste instantie
op een tweetal onderzoeken wiep".
STUDIEDAG
„Het eerste onderzoek was gericht op
een investarisatie van de stand van
zaken rond de verkeersbrigadiers op dat
ogenblik. Het tweede onderzoek had
een andere achtergrond. Hier en daar
bestond er wat weerstand tegen het in
schakelen van jongens en meisjes als
helpers-bij-het-oversteken. Om te weten
te komen hoe dat nu precies lag, werd
onder de ouders van verkeersbrigadier-
tjes en onder onderwijzend personeel
een enquête gehouden. Daaruit kwam
naar voren dat men positief tegenover
brigadiertjes stond, waarbij het gegeven
dat zij tijdens het uitoefenen van hun
taak praktisch niet bij ongevallen be
trokken waren, ook een erg belangrijke
rol speelde."
Aan de resultaten van beide onder
zoeken werd in 1976 een studiedag van
VVN en CPVC gewijd. Er werden
conclusies getrokken en aanbevelingen
gedaan over hoe het met het instituut
verkeersbrigade verder moet. Want
daar was iedereen het wel over eens: Er
zou worden doorgegaan.
De door VVN en CPVC in 1974 op
gerichte Commissie Verkeersbrigadiers
werd uitgebreid met de ANWB en de
vereniging Bescherming Voetgangers
(deze commissie is in februari 1980 om
gezet in de stichting Verkeersbriga
diers).
ONZEKERHEID
Mr. De Jong: „Eén van de belang
rijkste punten die aan de orde werden
gesteld, was de juridische status van de
verkeersbrigadier. Over de status be
stond al jarenlang onzekerheid, ook al
waren in 1967 in het Reglement Ver
keersregels en Verkeerstekens twee ar
tikelen opgenomen waar de brigadier
juridisch misschien ondergebracht zou
kunnen worden".
„Centraal stond de vraag: Is de
brigadier politie of politiehulpje? Wat is
zijn bevoegdheid, moet een weggebrui
ker het stopteken van een verkeersbri
gadier opvolgen? Ook een arrest van de
Hoge Raad in 1974 over de positie van
de verkeersbrigadier maakte aan die on
zekerheid geen einde. Kortom, het was
hoogst noodzakelijk dat die juridische
status eindelijk eens geregeld zou wor
den.
EIGEN PLAATS
„We kregen de medewerking van
twee juridische specialisten van het
ministerie van Verkeer en Waterstaat.
Mede door de gecompliceerdheid van de
materie heeft het jaren geduurd voordat
de Stichting Verkeersbrigadiers aan de
overheid een wetsontwerp kon voorleg
gen waarin de verkeersbrigadier zijn
eigen plaats zou krijgen in het Regle
ment Verkeersregels en Verkeerste
kens".
„Deze wijziging in het RVV, die niet
alleen de status en bevoegdheden van
verkeersbrigadiers regelen, maar ook de
verplichtingen van de weggebruikers ten
opzichte van de brigadiers, zijn in het
voorjaar van 1983 in de Staatscourant
gepubliceerd. De datum waarop ze
zullen ingaan, is overigens nog niet
bekend gemaakt".
REGELS
Verder heeft de stichting Verkeersbri
gadiers een ontwerp gemaakt voor een
n.inisteriële beschikking waarin nadere
regels worden vastgesteld over de aan
stelling van verkeersbrigadiers, hun
opleiding, begeleiding, verzekering, kle
ding en uitrusting.
„Want", zo zegt stichtingsvoorzitter
De Jong, „wij zijn van oordeel dat een
gedegen uniforme opleiding, werkwijze
en uitrusting bijdragen tot een verant
woorde inzet van verkeersbrigadiers,
waarmee met name de veiligheid van
het schoolgaande kind sterk is gebaat".
Naar het zich laat aanzien zal de
beschikking in de loop van dit jaar wor
den gepubliceerd, evenals de ook door
de stichting ontworpen ministeriële be
schikking waarin een uniform stopbord
voor verkeersbrigadiers wordt voorge
schreven.
HANDBOEK
Dat nieuwe stopbord is in opdracht
van de Stichting Verkeersbrigadiers ont
wikkeld door het instituut voor zintuig
fysiologie van TNO. Voor het onder
zoek stelde de Stichting Verkeersveilig
heidsfonds geld beschikbaar. Het ligt in
de bedoeling dat mede dank zij die
gift alle verkeersbrigadiers eenmalig
gratis stopborden krijgen aangeboden.
Andere wapenfeiten van de Stichting
Verkeersbrigadiers: Het uitgeven van
een bulletin voor alle gemeenten, lagere
scholen en politie; het samenstellen van
een handboek voor brigadiers, dat in
het voorjaar zal verschijnen in een op
lage van 20.000 exemplaren (de Stich
ting Verkeersveiligheidsfonds heeft zich
bereid verklaard dit handboek te finan
cieren); het houden, met medewerking
Bijdrage van de Venrayse automobiel
en garagebedrijven.
GRAVEREN TEGEN AUTO_
DIEFSTAL
Een van de methoden om diefstal van
een auto minder aantrekkelijk te maken
is het graveren van het kenteken of een
ander kenmerk in alle ruiten van de
auto. Wil de auto dan weer verhandel
baar worden dan zal de dief of de heler
eerst alle ruiten moeten vervangen.
Onder de naam Sefex brengt Service
Best Automateriaal B.V. nu een
complete set in de handel waarmee
particulieren dit etsen zelf kunnen dien.
VORIG JAAR IS IETS MEER
GEREDEN
Vorig jaar is door het Nederlandse
autopark iets meer gereden dan in 1982.
Dit kan worden afgeleid uit de cijfers
die het CBS heeft gepubliceerd over de
verkeersintensiteit buiten de bebouwde
kom. De laatste jaren neemt deze
intensiteit niet sterk meer toe. Op basis
van 1972 is 100, was het cijfaer gestegen
tot 132 in 1978 en tot 140 in 1980.
Nadien trad in 1981 een daling met een
punt in die in 1982 weer werd ingehaald.
Vorig jaar ging hetcijfer opnieuw met 1
punt omhoog zodat het nu op 141 staat.
Van minder rijden alsgevolg van de
economische situatie is nu dus geen
sprake meer. Maar gezien de lichte
stijging van het autopark zal er per auto
vorig jaar ook zeker niet meer gereden
zijn.
Opvallend is dat de verkeersintensi
teit op autosnelwegen nog steeds stijgt
en boven het gemiddelde ligt. Wanneer
ook 1972 als uitgangspunt wordt
genomen, was het gemiddelde hier
gestegen tot 152 in 1980 en 156 in 1983.
VOOR VOLWASSENEN
De eerste informatiekrant rond de
vele mogelijkheden op het gebied van
vorming - scholing en onderwijs voor
volwassenen in N.W. Limburg wordt
deze week in negen gemeenten verspreid
Deze krant is een uitgave van het
Plaataselijk Educatief Centrum P.E.C.
te Venray. Het centrum wil met deze
eerste informatiekrant een begin maken
met het gericht geven van informatie en
documentatie. In wegwijzer wordt aan
bestaande organisaties gevraagd zoveel
mogelijk informatie over hun activitei
ten toe te sturen aan het P.E.C.
Marktstraat 8 5801 BM te Venray. Daar
zullen de binnengekomen gegevens ver
werkt worden in een voor iedereen
bruikbaar documentatie centrum. Om
de belangstellende van informatie en
advies te kunnen voorzien is het P.E.C.
voornemens te komen tot een soort
V.V.V. op het gebied van volwassen
eneducatie. Op die wijze kunt U zich
informeren over de vele aktiviteiten op
het gebied van vorming-onderwijs en
scholing en U van advies laten dienen.
Wilt U meer weten, bel dan naar
Plaatselijke Educatief Centrum, tel.
04780-86122.
VERDOVENDE MIDDELEN
Vorige week maandag - in verband
met het onderzoek kon ons dat niet
eerder worden medegedeeld - werd door
de politie een 28-jarige vrouw en twee
mannen van 26 en 30 jaar aangehouden.
De 26-jarige had kort voor die aanhou
ding 60 gram cocaïne overgenomen van
de 30-jarige, om dit verdovende middel
als koerier per motorfiets naar Duits
land te brengen. Het drietal was
afkomstig uit Keulen. Zij werden in het
politiebureau te Venray ingesloten. Uit
het verdere onderzoek bleek dat voor de
cocaïne, afkomstig van een Venrayer,
9.500,- was betaald.
De 28-jarige vrouw werd enkele
dagen later in vrijheid gesteld omdat zij
niet bij de deal betrokken was, maar
slechts erbij aanwezig was geweest.
Later in de week kon ook de
Venrayse leverancier worden aange
houden. Het drietal werd vrijdags
voorgeleid aan de officier van justitie te
Roermond. De Duitsers werden daarna
de grens overgezet, terwijl de Venrayer
werd voorgeleid aan de Rechter Com
missaris te Roermond.
DIT had een buitengewoon slechte film kunnen worden, te beginnen bij het o-
genblik waarop Sientje haar liefde bekende tot het moment, waarop haar vader
door de politierechter werd vrijgesproken.
De pa van Sientje, overigens een eerzaam slager, had sinds jaar en dag verschil
van mening met de kruidenier. Het feit dat de kruidenier ook boterhambeleg ver
kocht was daaraan niet vreemd. "Haal uw vleeswaren bij de slagerl" placht de
pa van Sientje uit te roepen, telkens wanneer de kruidenier in zijn omgeving
vertoefde.
Op een dag kwam Sientje thuis, en zij zag er bleek en zorgelijk uit. "Wat is er
aan de hand, Sientje?" vroeg haar vader. Want ook slagers hebben hartelijke
momenten. Sientje barstte in snikken uit. En pas na lang aandringen van vaders
kant was zij er toe te bewegen de ware oorzaak van haar bleekheid en van haar
zorgen te bekennen. Zij was verliefd geworden op de zoon van de kruidenier, er
ger nog, zij had de jeugdige kruidenier die dag haar jawoord gegeven!
De slager, dit horende, stiet een kreet uit zoals slechts zelden uit een menselijke
keel naar voren is gekomen. Hij stond met een bebloed schort voor het hakblok,
een mals stukje kalfsvlees uit te benen. In zijn opwinding gunde de man zich
geen tijd het bloederige schort weg te werpen, noch legdé hij het lange sla
gersmes van zich. Integendeel, op gele klompjes rende hij de straat over naar
de woning van de kruidenier, nageoogd door de verbaasde dorpelingen, want
buitenaf pleegt men niet zo'n haast te maken.
De kruideniersvrouw stond in haar mini-supermarktje vakken te vullen toen de
bebloede slager met opgeheven mes binnenstormde. "Waar is je man!" brulde
hij. "In de badkamer!" antwoordde de kruidenierse. Mayonaisepotten kletsten
stuk op de grond want het drong tot haar door, dat zij daarmee het lot van haar
man bezegeld had, die zo aanstonds bloot en zieltogend in de badkamer zou
worden gevonden, met het slagersmes in het kruideniersvlees. Met nog een
grote pot mayonaise in de hand draafde ze naar de politie.
De slager was ondertussen de trap opgestormd. Hij wierp de deur van de bad
kamer open, waar de kruidenier net rechtop onder de douche stond. "Man!"
riep de slager, maar verder kwam hij niet. De kruidenier, die toch al niet zo'n
sterk hart had. draaide van schrik de koudwaterkraan geheel open. De schrik
van de slager, het bebloede schort, het lange mes en de gulle scheut koud water
bleken teveel voor hem. Hij begon enigszinds wazig te kijken, vertoonde een
blauwig-paarse kleur en zeeg ineen.
Het tafereel van de zieltogende kruidenier werkte er aanstekelijk toe bij de slager
te kalmeren. Hij legde het mes terzijde en de kruidenier op de bank in de kamer.
Toen op zijn hulpgeroep de kruideniersvrouw niet kwam opdagen - zij was
immers naar de politie gehold - greep de slager dekens en begon de blauwe krui
denier enthousiast te wrijven en riep ondertussen luidkeels: "Help! Help!" Dit
hulpgeroep drong door tot de toeschietende politieman, die door de krui-
deniersega was gewaarschuwd.
"Gelukkig, hij leeft nog!" snikte de vrouw, om vervolgens flauw te vallen terwijl
ze de grote pot mayonaise in de armen gekneld hield. De wachtmeester gunde
zich geen tijd daar nader op in te gaan. Hij trok zijn wapen, wierp de kamerdeur
open en zag daar de slager, die de blote kruidenier stond op te poetsen met een
wollen deken.
Toen tenslotte iedereen weer tot 'bewustzijn was gekomen schreef de
politieman het proces-verbaal. "Bedreigingl" had de kruidenier gezegd. En dat
stond ook op de dagvaarding. Maar tijdens de zitting zei de kruidenier dat hij het
toch niet zo zeker wist. En de slager zei dat hij alleen maar eens kwam praten.
Zo werd de slager vrijgesproken.
De jongelui zijn ondertussen toch verloofd.
van de CPVC, van een enquête onder
rijks- en gemeentepolitie in 1982, over
het functioneren van de verkeersbriga
diers, waaruit weer naar voren kwam
dat het aantal ongevallen met brigadiers
minimaal is.
VERANTWOORD
Voorzitter De Jong: „De Stichting
Verkeersbrigadiers is op grond van de
tot nu toe opgedane ervaringen van oor
deel, dat het inzetten van jeugdige en
volwassen brigadiers een verantwoorde
zaak is, mits de richtlijnen die door de
stichting worden aangehouden, in acht
worden genomen. De brigadiers vervul
len een belangrijke taak. De ruim
46.000 brigadiers die ons land nu telt
28.595 volwassenen en 17.779 jeugdigen
zijn gewoon niet meer weg te
denken".
„Er zijn weieens mensen die zeggen:
Laat de politie dat werk maar doen.
Maar waar haal je die politiemannen
vandaan?"
BEHOEFTE
„Wat onze plannen voor de toekomst
zijn? Laat ik voorstellen dat, afgaande
op alle reacties, de Stichting Verkeers
brigadiers haar bestaansrecht bewezen
heeft. Het werk zal steeds belangrijker
worden. Overal in het land bestaat grote
vraag naar adviezen met betrekking tot
het oprichten en begeleiden van briga
des en naar materialen. We zijn van
plan ook leerboekjes ten behoeve van de
brigadebegeleiders en van de brigadiers
zelf en diaseries voor instructie samen te
stellen. Het is niet overdreven te stellen,
dat de Stichting Verkeersbrigadiers heel
erg duidelijk in een behoefte voorziet".
Zondag 2 september viert Oostrum
feestelijk het 100-jarig Kroningsjubilé
met de inzegening van het nieuwe
Mariabeeld, vervaardigd door Omer
Giellet, pastoor van Breskens.
Dankzij het vele werk van vrijwillig
ers, die echt vakwerk geleverd hebben,
en de geweldig royale bijdragen van de
parochianen, zijn de financiële zorgen
voorbij
Het beeld en de hele entourage er
omheen kan betaald worden en men
houdt zelfs nog wat over, voor het
nieuwe, verbreedde pad naar de kerk.
Aan het monument, de aankleding etc.
wordt nu de laatste hand gelegd.
Allen die financieel hebben bijge
dragen, of op welke wijze ook hun
medewerking hebben verleend, zijn heel
hartelijk dank.
Zondag 2 september zal de hulpbis
schop van Roermond, Mgr. Caster
mans, 'n stimulator van de Maria-
devotie, voorgaan in de Eucharistie
viering van 10.00 uur en de Maria-preek
houden.
Deze Eucharistieviering zal opgelui
sterd worden door Oostrums Harmonie
en het Gemengd- en Jongerenkoor.
Na de Eucharistieviering trekt men
processiegewijze naar het dorpsplein,
waar Mgr. Castermans het nieuwe
Mariabeeld zal inzegenen met toewij
ding van de parochie aan Maria.
Tot slot zullen de zangkoren - en
graag ook alle aanwezigen - begeleid
door de Harmonie, het Marialied
zingen: „God groet U zuivre bloeme".
Daarna kan men, onder de feestelijke
klanken van de Harmonie, het Maria
beeld van wat dichterbij gaan bekijken.
Natuurlijk gaan die dag in Oostrum
alle vlaggen uit, om de bisschop te
verwelkomen en om tot uitdrukking te
brengen dat 2 september een bijzondere
en feestelijke dag is voor dit genade
oord van Maria.
BESTUURDER GESTOLEN AUTO
ONVINDBAAR
In Horst werd een Renault-personen-
auto gestolen, welke naar later bleek,
vermoedelijk door te hoge snelheid op
de Oirloseweg uit de bocht gevlogen
was. De bestuurder kon, ondanks het
snel inzetten van een speurhond, niet
gevonden worden. Wel werd in een
maisveld een paar schoenen van de ver
moedelijke dader gevonden. De eige
naar van de auto kon zijn gestolen en
gehavende auto komen ophalen.
BRANDSTICHTING
De eigenaar van een vrachtbedrijf
aan de Henri Dunantstraat ontdekte dat
aan de achterzijde van zijn bedrijf een
brandje was gesticht. Hij zag een knaap
wegrennen die later achterhaald kon
worden. Door snel en doortastend op
treden wist men uitbreiding van de
brand te voorkomen.
DRANK IN BESTUURDER
Op de Stationsweg ramde een auto
bestuurder uit Gennep, ter hoogte van
de Kruidenlaan, een verkeerszuil. Hij
werd zwaar onder invloed van alcohol
bij de auto aangetroffen. Hij weigerde
de bekende proeven en verzette zich
tegen de politie. Gezien meerdere feiten
in het recente verleden op dat terrein
werd, in overleg met de officier van
Justitie, zijn rijbewijs ingevorderd. Van
een en ander zal proces verbaal worden
opgemaakt. Na in de daarvoor bestem
de ruimte ontnuchterd te zijn, werd de
Gennepenaar huiswaarts gezonden.
Een 48-jarige autobestuurder met
aanhanger uit Meerlo-Wanssum, wilde
vanaf de Zuidsingel de St. Antonius-
straat indraaien maar lette onvoldoende
op. Daardoor verleende hij geen vrije
doorgang aan een bromfietser uit
Helmond. Bij die botsing ontstond
schade aan auto en brommer.
Dat een café een stamtafel heeft is
niets nieuws. Dat daar al ruim vijftien
jaar dezelfde stamgasten aanzitten is al
iets aparts. Maar dat deze stamgasten
zelf een nieuwe stamtafel kochten mag
toch wel uniek genoemd worden.
In café-Restaurant Vlakwater is dit
namelijk het geval. Daar werd vrijdag
jongstleden de nieuwe tafel door de
stamgasten, die zich VAAT '69 noemen
naar binnengedragen.
GESCHIEDENIS
VAAT '69 is een achtkoppige groep
stamgasten, bestaande uit Rien Rats,
Geert Bakens, Thej Michiels, Sjeng
Sanders, Thej Stevens, Karei Janssen,
Dick Min en Huub Kroon, die tevens de
financiën beheert. Zij komen sinds
1969 elke vrijdagavond om half zeven
bij elkaar om gezellig te „aldehoere" en
met elkaar het weekend in te luiden.
Vandaar de naam VAAT '69, die staat
voor Vreejdag Aovend Aldehoere Töf-
fel. De geschiedenis gaat echter nog veel
verder terug dan 1969. De „töffel" is
vlak na de oorlog ontstaan in het
toenmalige cafirestaurant Verheugen.
De „töffel" maakte veel persoonswis
selingen mee en toen het café Verheugen
gesloten werd verhuisden de stamgasten
naar het Vlakwater. Sinds 1969 hebben
zich geen veranderingen meer aan de
„töffel" voorgedaan.
Wel kent VAAT '69 enige ereleden
die „de overlevenden van een halve
generatie voor ons" genoemd worden.
Twee van hen, Grad Schols en Sjeng
Verheugen, verrichtten vrijdagavond de
„opening" van de tafel door het zeil los
te knippen dat om de tafel heenzat.
Daaruit verscheen toen de massief eiken
tafel, voorzien van koperen naamplaat
jes, zodat de leden te allen tijde weten
waar ze moeten zitten. Daarna werd de
tafel, op gebruikelijke wijze ingewijd,
door met elkaar het glas te heffen.
TAFELREGELS
De stamtafel heeft wel een aantal
regels, waar streng de hand aan wordt
gehouden. Wie er vrijdags om half
zeven niet is wordt al meteen beboet met
een rondje. Ook het te lang „aldehoe
re" over het werk kost een rondje.
Als iemand op vrijdagavond aan de
tafel erbij wil komen zitten, moet hij
ook een rondje betalen. De acht
stamgasten zetten dan wel een lied in
om de edele schenker te bedanken.
Genoemde regel geldt echter niet voor
de ereleden en voor de vrouwen van de
stamgasten. Voor deze laatste groep
geldt echter wel dat zij hun herden-
kingsspeld moeten dragen, welke zij
tijdens het 15-jarig jubileumfeest van
hun echtgenoten ontvingen. Dit als
compensatie voor het elke vrijdagavond
van-huis-zijn.
zoals eerder gezegd, is de tafel door
de leden van VAAT '69 zelf betaald. De
beheerder van Vlakwater, Jac. Panken,
moet echter voor het onderhoud zorgen
en mag er ook gebruik van maken. Hij
moet er wel voor zorgen dat de tafel
vrijdagsavonds vrijgehouden wordt.
Eenieder is dus op andere tijden vrij om
aan deze tafel te gaan zitten als hij in
Vlakwater is. Op de vrijdagavond mag
hij of zij er alleen maar naar kijken.
Iendien de drang onweerstaanbaar is,
mag hij of zij ook eraan gaan zitten,
maar dat kost dan wel een rondje....
