VENRAYSE
EMIGRANTE IN
CANADA
PEEL EN MAAS
Duivenmelkers houden open huis
DAS
PAS
TIEN
JAAR
GELEDEN
KINDER
VAKANTIEWERK
Tien jaar geleden vertrok José
Janssen uit Venray naar het haar
toen onbekende Canada. Niet
om te avonturieren, maar om als
geslaagde van de sociale acade
mie daar als kinderverzorgster te
gaan werken. Dat haar leven in
Canada toch een groots avontuur
werd, lazen we in ,,de Neder
landse Courant" welke in Cana
da wordt uitgegeven.
José dochter van Sjaak
Janssen en Truus van Beuningen
uit de Patersstraat (beter bekend
als José van Scheie Maan)
kreeg na tien jaar kennelijk toch
een beetje heimwee naar huis. En
dus besloot ze om haar moeder
uit te nodigen naar Canada te
komen. Dankzij de medewerking
van een kindertehuis kon men
voor 3 weken gratis onderdak
zorgen. Moeder Truus gaat
echter niet alleen. Als ze in sep
tember vertrekt gaat dochter
Wilhelmien mee.
Voor onze lezers drukken we
hiernaast het verhaal af, zoals
dat in ,,de Nederlandse Cou
rant" was opgenomen.
Het programma van het komende
Kindervakantiewerk is weer zo goed als
rond. Nog een paar details afwerken en
de medewerk(st)ers kunnen even op
adem komen voordat de kinderen op
maandag 25 juli komen.
Voor een van de programmaonder
delen kunnen we nog wat hulp gebrui
ken. Dat is de „ruimtewandeling" langs
verschillende sterrebeelden waar op
drachten moeten worden uitgevoerd.
Bij die opdrachten moeten nog enige
helpers komen te staan omdat de leiding
met de kinderen moet verder lopen naar
het volgende sterrebeeld. De ruimte
wandelingen worden gehouden op de
woensdag en de donderdag (27-28 juni
en 3-4 aug.). Wanneer er mensen zijn
(bijv. ouders of anderen die wel een of
twee dagen zouden kunnen maar niet
een hele week, dan kunnen die zich
(liefst schriftelijk) opgeven bij Dhr. G.
Rutten, Antoniusstraat 85, 5801 AR
Venray. Hij is n.l. belast met het voor
bereiden van die ruimtewandeling.
In tegenstelling tot andere jaren zijn
we al in een vrij vroeg stadium rond de
rest van de leiding. Velen hebben zich al
opgegeven. Mochten er nog aspirant-
leid(st)ers zijn, die dan wel graag iets
ouder moeten zijn, omdat we er al veel
hebben van 16-17 jaar, dan kunnen die
zich nog opgeven op de instruktieavond
die gehouden wordt op donderdag 21
juli van 20.00 uur tot 22.00 uur in de
Levensschool aan de Bevrijdingsweg
(langs de LTS). Ook iedereen die zich al
heeft opgegeven wordt vriendelijk ver
zocht die avond bij te wonen. Zij die
persé niet op die avond aanwezig kun
nen zijn verwachten we op de maandag
dat het KVW voor hun begint (eerste of
tweede week) op tijd aan de sporthal
(om 9 uur).
Het is nu alleen nog maar te hopen
dat niet al het goed weer van de vakan
tie al geweest is. Het kunnen dan weer
echt erg plezierige weken worden voor
iedereen.
Misschien kunt u zich moeilijk voor
stellen dat iemand die aan de Sociale
Academie in Sittard voor kinderver
zorgster heeft gestudeerd, in Canada als
kokkin in geïsoleerde constructie- en
houthakkerskampen werkt. Maar als je
JOSÉ JANSSEN ontmoet, een tengere
vrouw die dol is op de natuur, dan vind
je dit niet meer zo vreemd. Maar laat
José het u maar vertellen in haar char
mante Limburgse accent hoe zij hiertoe
gekomen is.
„Als kinderverzorgster heb ik één
jaar in Nederland gewerkt en ben in '74
naar Canada geëmigreerd. Maar omdat
ik de taal nog niet zo goed machtig was,
heb ik een advertentie gezet voor huis
houdelijk werk. Op die manier ont
moette ik Canadezen en leerde ik de taal
beter. Ik heb dit „poetsen" zes
maanden gedaan en kreeg toen een baan
in een kindertehuis van de Salvation
Army in London (Ont.).
Na twee jaar werd mij gevraagd om
een paviljoen voor geestelijk gestoorde
kinderen op te zetten, een geweldige
fijne kans waaraan ik hard gewerkt heb
samen met een Duitse psycholoog. Het
is heerlijk werk, maar het vraagt
emotioneel wel bijzonder veel van je.
Na zes jaar vond ik dat ik er een tijdje
tussenuit moest. En dat werd het begin
van mijn avontuurlijke leven. Ik laadde
al mijn hebben en houden in mijn truck
en ben naar het Westen gereden, waar
ik door vrienden in Edmonton werd op
gevangen.
Omdat ik absoluut geen idee had
waar ik mij zou willen vestigen, leek het
mij een bijzonder goed idee om in een
kamp te gaan werken, want dan hoef je
immers geen huur te betalen en kun je
flink sparen. Ën ja hoor, na twee weken
begon ik als tweede kok en kamphulp in
een constructiekamp ten noorden van
Edmonton.
Het is hard werken.... 12 uur per
dag.7 dagen in de weekin de keuken
meehelpen, slaatjes klaarmaken, afwas
sen want er was geen afwasmachine in
het kamp. De keuken en de kamers van
de mannen moest ik schoonhouden.
Maar ik ben niet bang om aan te pakken
en bovendien vind ik koken erg leuk.
Deze baan was echter maar voor een
korte periode, maar opnieuw vond ik
werk als tweede kok in een geïsoleerd
houthakkerskamp ten noorden van Lac
la Biche... drie uur rijden van Edmon
ton en dan nog eens drie uur over een
„logging road". Eigenlijk kon je het
geen weg noemen.... je zag alleen maar
sneeuw, ijs en bomen. Geen mens kwam
je tegen en je had dan ook absoluut
geen idee of je wel op de juiste plaats
van bestemming zou aankomen.
Ik moest het kamp in orde maken
voor de mannen die na nieuwjaar
zouden komen om de bomen om te
hakken en het terrein klaar te maken
voor het leggen van de pijpleiding.
In al deze kampen is het flink werken,
's Ochtends om kwart voor vijf opstaan
en dan ga je de hele dag door.... 's Mid
dags even een uurtje rusten. Vooral de
isolatie is een factor waar je rekening
mee moet houden, lang niet iedereen
kan er tegen.... En natuurlijk ben je de
enige vrouw in zo'n kamp waardoor je
dus een bepaalde houding moet aanne
men, maar daar heb ik nooit moeite
mee gehad. Je maakt er het beste van.
De enige kans die ik had om eens even
uit het kamp te gaan, was mijn aanbod
om de watertank dagelijks te vullen. Ik
reed dan met de truck met de tank
achterop naar het dichtsbijzinde kamp,
ongeveer 15 minuten verder. Vulde daar
onze tank, dronk onderhand een kopje
koffie met de kok en reed weer terug.
Het is wel een modderig karwei; als de
vorst uit de bodem komt, dan is de
modder je vijand....
Na afloop van mijn contract ben ik
bij wijze van vakantie gaan koken voor
twee studenten van de Universiteit van
Alberta die in de buurt een studie over
otters deden. Zij hadden een grote blok
hut van het Forestry Department, waar
ik het eten kookte, hout hakte en hielp
met het opzetten van een „ijshuis",
waarvoor grote ijsblokken uit het
bevroren meer werden gezaagd en in een
„coral" werden opgestapeld met zaag
sel tussen de blokken. Op die manier
werden o.a. de vissen bewaard die
bestemd waren voor de honden van een
trapper die met vakantie was. Deze hon
den aten erg veel vis.
Ik ben hier helaas maar kort geble
ven, want met het verschuiven van de
ijsblokken, gleed een ijzeren grijptang
uit en drie van mijn tanden braken af.
En daar zit je dan geïsoleerd. Geen
dokter of ziekenhuis dichtbij. Ik heb
twee dagen moeten wachten op een
maatschappij-vliegtuig waarmee ik naar
Edmonton vloog, want ik besloot om
terug te gaan naar het oosten om zelf
ook vakantie te nemen en naar mijn
tandarts te gaan.
Maar in Edmonton moest ik onmid
dellijk overstappen op een commercieel
vliegtuig naar Oost Canada en daar zat
ik dan met mijn dikke winterkleren,
modderige rubberlaarzen en drie ge
broken tanden temidden tussen de
keurig geklede zakenlieden. Ik voelde
mij toen toch wel erg opgelaten.
Wat een schok was mijn aankomst in
London, want ik had immers drie
maanden in de „bush" gezeten en heel
weinig mensen gezien en nu werd ik om
ringd door honderden mensen die
allemaal bedrijvig heen en weer liepen.
Ik had de smaak beet van het afge
legen buitenleven en ben na mijn vakan
tie weer teruggegaan naar het westen,
waar ik via vrienden een baan kreeg als
assistent-landmeter. Het was een leerza
me periode, want ik vond het werken
met cijfers enig en het was werk dat ik
nog nooit eerder gedaan had. Ik hoefde
in dit constructiekamp ook niet te
koken en het lag niet zo afgelegen.
Na afloop van mijn zomerbaan,
teruggekeerd naar Edmonton waar ik
huishoudster werd in een tehuis voor
geestelijk gestoorde kinderen. Intussen
solliciteerde ik weer naar een baan waar
ik wel buiten kon zijn. En zo ben ik
teruggekomen in een kamp van de
Alberta Forestry Service in Kananaskis
country.
Dit was niet het kampleven zoals ik
het gewend was, maar hier waren wij
meer een grote familie: zes jongelui van
18-23 jaar, waarvoor ik moest zorgen.
Zij behoorden tot de I.A.C. - de Initial
Attack Crew. Wanneer er ergens brand
werd waargenomen, dan gingen zij er
als eersten naar toe met de truck of als
het gebied onbereikbaar was over de
weg, dan met de helicopter, die altijd op
stand-by stond in ons kamp. In deze
afgelegen streken staan ook de uitzicht
torens van waaruit jongelui voortdu
rend de omgeving verkennen voor
eventuele bosbranden. Deze jonge
mensen zitten zes maanden lang op zo'n
toren die uit een grote ruimte bestaat.
Er is een generator voor electriciteit, zij
kunnen op gas koken en hebben verwar
ming.
Eens per maand geven zij via de radio
door wat zij nodig hebben aan bood
schappen. Ik zorg ervoor dat al de
inkopen gedaan worden die dan door de
helicopter naar de uitkijkposten worden
gevlogen. Het is een gezellig kamp,
want hier landden al de helicopters met
gouvernement-inspecteurs, met leden
van het Olympisch Comité, want in
deze buurt zullen in '88 de Olympische
Winterspelen worden gehouden. Ook
wordt hier een 36-hole golf course ge
bouwd, de grootste in West Canada,
dus geregeld komen er bezoekers over
het terrein vliegen. Wij hebben dus veel
aanloop in het kamp.
Of ik ook wel eens Nederlandse ge
rechten kook? Ja af en toe.... erwten
soep als het koud weer is. Het zijn altijd
stevige voedzame maaltijden die ik
kook, want van liflufj-es moet men niet
veel hebben. Ik bak zelf brood, maak
granola, wij eten veel vers fruic, ook
vegetarische maaltijden staan soms op
het menu.
Noodgevallen maken wij ook mee...
Ongelukken tijdens het jagen of kam
peren. De mensen komen dan naar ons
kamp en de helicopter kan ze naar het
ziekenhuis brengen
Deze zomer ga ik weer in een kamp
van de Alberta Forestry Service wer
ken.... Ook zou ik graag willen trainen
bij een Hollandse kok, want koken is
niet alleen mijn werk, maar het is ook
mijn hobby. En zolang als ik dit kan
combineren met mijn liefde voor het
natuurleven, ben ik content"....
VRIJDAG 15 JULI 1983 Nr. 28
HONDERDENVIERDE JAARGANG
Op vrijdag 22julia.s. houdt de post
duivenvereniging „de Zwaluw" van
18.00 tot 22.00 uur Open Huis in haar
nieuwe inkorflokaal aan de Eindstraat
17a.
Het nieuwe inkorflokaal, tevens ver
enigingsgebouw, is ondergebracht in
een gedeelte van het houten gebouw,
dat destijds bij „de Wetteling" heeft
gestaan en als noodgebouw van de
L.O.M.-school dienst deed.
De houten noodschoot kon „de
Zwaluw" zes jaar geleden voor het sym
bolische bedrag van 1,~ kopen. In die
welvaartstijd hadden de leden het echter
te druk om de leeggekomen noodscbool
af te breken en elders weer op te bou
wen. Het gebouw werd toen gekocht
door de Stichting Sociale Werkplaats,
die het ook nooit heeft opgebouwd en
de onderdelen opsloeg in een nissenhut.
Na onderhandelingen met de Stich
ting Sociale Werkplaats kon de postdui
venvereniging voor een billijke prijs het
gebouw overnemen.
Na zes jaar waren de tijden voor de
bijna honderd leden tellende postdui
venvereniging „de Zwaluw" ook danig
veranderd.
Bij de verbouwing van Café Sijbers
aan de Merseloseweg was Fun Sijbers
bereid nabij het café een ruim onderko
men voor de duivenvereniging te
bouwen. Het café zelf diende als vereni
gingslokaal, waar de duivenliefhebbers
elkaar na de inkorfarbeid troffen of
hun vergaderingen hielden.
Toen het café enkele maanden
geleden in andere handen overging, was
er voor de duivenmelkers weinig plaats
meer en moest een andere oplossing
worden gezocht.
OP ZOEK NAAR LOKATIE
In diedagen herinnerde het bestuur
zich weer de voormalige L.O.M.-
school. De tijd waarin het gebouw voor
een symbolisch bedrag kon worden ge
kocht, lag ver terug. Toch kon men te
gen een schappelijke prijs het houten
bouwsel met een oppervlakte van 34 x
12 meter van de Stichting Sociale Werk
plaats overnemen. De volgende vraag,
waar het gebouw te plaatsen, bleek
moeilijker op te lossen. In eerste instan
tie dacht het bestuur aan het terrein,
gelegen tussen de Eindstraat en de
Langeweg. De gemeente adviseerde
echter ook eens naar andere lokaties te
kijken. Bij „de Zwaluw" leefde de
grote wens het gebouw ergens binnen
het centrum van Venray te plaatsen.
Tal van suggesties werden op de ste
debouwkundigen en welstandsaspecten
beoordeeld enafgewezen. Uiteinde
lijk kwam men weer terug op het punt
van uitgang: het Terrein tussen Eind
straat en Langeweg. De toestemming
kwam, nadat ook met de omwonenden
tot een akkoord was gekomen.
Het bestuur was toen welgeteld
tweeëntwintigmaal op het gemeentehuis
geweest. Ondanks dat noemen zij nu
de bouw klaar is de medewerking van
het college van b. en w. en de ambte
naren voortreffelijk.
VRIJWILLIGERSPROJECT
Zoals hierboven gezegd, waren de
tijden voor „de Zwaluw" in zes jaar da
nig veranderd. Had men in 1977 geen
tijd om de toenmalige school af te
breken en op te bouwen, in 1983 lag dat
wel even anders. Veel duivenmelkers lie
pen in een WWV of RWW en waren
graag bereid in hun vrije tijd aan de op
bouw van hun eigen inkorf/verenigings-
gebouw te werken. Maareen
werkloze mag niet werken en dat
gegeven stak aanvankelijk een spaak in
het wiel.
Uitgerekend in die tijd ontstond het
overleg tussen de Bouwbond, het
STUW, de gemeentelijke dienst Sociale
Zaken en het Gewestelijk arbeids
bureau.
Mensen met een uitkering zouden
onder bepaalde voorwaarden vrijwilli
gerswerk mogen doen met behoud van
hun uitkering. Dankzij wethouder
Mevr. H. Poels-Peters, werd door de in
middels in het leven geroepen Toet
singscommissie de bouw van het ver
enigingsgebouw goedgekeurd als object
waaraan uitkeringstrekkers met behoud
van hun uitkering mochten werken.
En zo konden werkloze vakmensen
uit eigen gelederen met liefde en plezier
werken aan de ruimte waarin zij met
hun mooie hobby terecht kunnen.
Nu, na drie maanden werken staat
het eebouw er en niets herinnert nog
aan het lelijke, witte gebouw, dat ooit
eens naast „de Wetteling" heeft gestaan
en dienst heeft gedaan als onderkomen
voor de L.O.M.-school, die zelf naar
een riant gebouw is verhuisd.
INDELING
Door de gemeente was bepaald, dat
niet de gehele voormalige school mocht
worden opgebouwd op het terrein
achter de Eindstraat. „De Zwaluw"
moest genoegen nemen met een ruimte
van 25 x 12 ftieter; negen meter korter
derhalve. Dat bleek bij de opbouw geen
bezwaar. Het overgebleven hout kon
den de duivenliefhebbers wel gebruiken
bij bouw of restauratie van hun duiven
hokken....
Met groot vakmanschap hebben de
leden zelf hun verenigingslokaal gereali
seerd. Het inkorflokaal heeft een opper
vlakte van 6x12 meter, terwijl het ver
gaderlokaal 12 x 12 meter aan ruimte
biedt. Verder zijn er een bestuurskamer
van 4x6 meter, berging, garderobe
ruimte en toiletten. Een gedeelte van de
bouw is zelfs onderkelderd om verze
kerd te zijn van koel bier,waarvan men
aan de bijzonder gezellig ingerichte bar
na gedane arbeid of intensief vergade
ren kan genieten.
Het complete gebouw is er neergezet
dankzij renteloze leningen van de leden
door middel van obligaties en de finan?
ciële hulp van verschillende sponsors.
Er behoefde door de hulp van de leden
niet bij de gemeente aangeklopt te
worden om subsidie.
„APETROTS"
Geen wonder, dat bestuur en leden
van P.D.V. „De Zwaluw" apetrots zijn
op het gebouw, dat zij volledig hun
eigendom mogen noemen. Vandaar dat
zij hun werk èn hun hobby tijdens het
Open Huis op vrijdag 22 juli aan
iedereen willen laten zien.
En inderdaad mag het resultaat van
drie maanden werken gezien worden.
Het in een groen jasje gestoken gebouw
is te bereiken via de Eindstraat en heeft
intussen van de gemeente het huisnum
mer 17a gekregen.
Er wordt die vrijdag op een grote be
langstelling gerekend.
Juli en augustus: de jaarlijkse kom
kommertijd voor dag- en nieuwsbladen.
Een tijd waarin er „niets te doen is".
Jan en alleman is met vakantie -
vergaderingen zijn er niet - belangrijke
gebeurtenissen worden voor zover dat
mogelijk is verschoven tot de tweede
helft van augustus. Niet alleen het
„officiële nieuws" is schaars - ook in de
vrije nieuwsgaring is het maar dunne
tjes.
Peel en Maas heeft er de (goede?)
gewoonte van gemaakt, in deze twee
zomerse maanden eens een terugblik te
werpen op datgene wat er tien jaar
geleden in onze gemeente gebeurde.
Ook toen geen schokkende gebeurte
nissen, geen wereldprimeurs. Ook toen
alleen maar een fijne warme zomer.
Maar wat er zoal gebeurde hebben we
tot kleine berichtjes omgewerkt, om
even uw geheugen op te frissen. En de
en keer zult u zich afvragen „is dat pas
tien jaar geleden gebeurd?" en bij een
volgend bericht wellicht „is dat al weer
tien jaar geleden...."
Zuster Zus Janssen (van 't Kruus) aan
de Stationsweg, nam afscheid van de
Venrayse kraamverpleging bij het Groe
ne Kruis. 25 jaar lang had zij vele
moeders (en vaders) terzijde gestaan.
De Torro aan de Merseloseweg heette
nog Steeds Edah Kooppark.
Blitta n.v. aan de Maasheseweg
begon met de bouw van een nieuw kan
toor vóór de bestaande fabriekshallen.
Rond 600 werklozen stonden in
Venray en het Rayon Gennep bij het
Arbeifsbureau ingeschreven.
Meij. Dien de Wit nam afscheid van
„haar klanten" bij Berden-Trienekens
in de Grotestraat (voorheen Magazijn
De Zon), om van een welverdiend pen
sioen te gaan genieten.
De bouw van een openbare school
(prefab) op de hoek Vollenbergstraat-
Blauwververstraat vorderde gestadig.
Bij het begin van het schooljaar 1973-
1974 zou alles ongetwijfeld gereed zijn.
Gerard Mijling opende in de Passage
zijn speciaal-optiekzaak.
Leerlingen van de LTS onder leiding
van Jan van Toor restaureerden de ka
pelletjes van St. Rochus in Veltum, van
St. Oda aan de Hoenderstraat en van
St. Anna aan de Langeweg.
Pogingen om het St. Jan-kapelletje
„op den tomp" in Merselo te verplaat
sen, misluktem. Het voetstuk was hol,
waardoor de gehele kapel in drie
stukken brak en uit elkaar viel. Na de
vakantie zou men met de heropbouw
op de nieuwe plaats beginnen.
Het Waterschap Noord Limburg be
stond 40 jaar. In de (feest)vergadering
kwamen de plannen ter sprake voor de
aanleg van een pompstation in de
Boshuizerbergen. Van vele kanten was
kritiek op de plannen geleverd. Ook het
Waterschap was huiverig voor de gevol
gen, indien daar jaarlijks 2 miljoen ku
bieke liter water wordt opgepompd.
Volgens Baron de Weichs de Wenne zou
dat de nodige gevaren gaan opleveren
voor een deel van de Venrayse land
bouw en natuurschoon.
Drumband Ons Genoegen te Oirlo
behaalde op het concours te Blokker de
blauwe wimpel, welke door burgemees
ter Schols aan de tamboermaïtre Joep
Verstappen werd uitgereikt.
Fanfare-Drumband St. Catharina,
Leunen-Veulen-Heide, behaalde het
Landskampioenschap in de ere-divisie.
De Boerenleenbanken veranderden
hun naam in Rabobank.
In het Desselke kon na veel geharre
war het wijkcentrum aan de Ursula-
straat in gebruik worden genomen.
Opnieuw viste Venray achter het net:
voor 1973 werden geen gelden beschik
baar gesteld voor een waterzuiverings
installatie. Opnieuw zal men voor de
middeleeuwse vloeivelden huur moeten
betalen.
Enkele Venrayse bedevaartgangers
werden in Lourdes van hun portemon-
naies en paspoorten beroofd.
12.000,— kreeg de Venrayse
gemeentepolitie voor de aanschaf van
mini-radar-apparatuur
SVV kreeg een nieuwe trainer in de
persoon van C. H. van de Kruis. Een
maand later in de algemene ledenver
gadering werd de heer A. Turkenburg
tot voorzitter gekozen.
Makelaarskantoor Amak adverteerde
met luxueuze bungalows, in aanbouw
nabij het Gemmadal en Hoogveld.
Huurpijzen vanaf 450,tot 520,
per maand.
De Woningbouwvereniging bood aan
de bewoners van huurwoningen in de
Vollenbergstraat, de Rochusstraat, de
Engelenstraat en een gedeelte van de
Blauwverberstraat en de Veltumse
Kleffen hun woning te koop aan. Het
ging over 139 woningen. De koopprij
zen varieerden van 55.000,tot
63.000,—.
Het Makelaarskantoor Stienstra ves
tigde zich aan de Stationsweg.
Meer dan 1200 kinderen hadden zich
opgegeven voor het kindervakantie
werk. Er was een groot gebrek aan
leiders en leidsters.
Rank Xerox adverteerde met pagina
grote advertenties, met als doel „Men
sen aan te trekken. Veel zelfs. Produk-
tiemensen om precies te zijn".
Aan de Leunseweg opende Schoen
makers Houthandel b.v. zijn nieuwe
kantoren en showroom.
Th. Hendrix werd tot voorzitter van
SV Leunen gekozen.
Achter de kerk van Oostrum werd
door een groep amateur-archeologen
een begin gemaakt met opgravingen op
het terrein waar vroeger het klooster
Bethlehem heeft gestaan.
De heer H. G. Roling werd benoemd
tot hoofd van de Ursulaschool aan de
Maasheseweg.
Besloten werd in september een op
richtingsvergadering te houden van de
PPR, de Politieke Partij Radikalen, af
deling Venray.
Minister Lubbers van Economische
Zaken bracht een bezoek aan Venray,
waar hij bij Rank Xerox de groei van dit
bedrijf onder de loupe nam. Ook wer
den de problemen, aan deze expansie
verbonden, besproken. Rank Xerox
startte in 1965 met 100 werknemers. In
1972 waren dat er 1675. Dat aantal zou
medio 1974 verdubbeld moeten zijn....
Resultaat van een gehouden enquête
onder de deelnemers aan Buitenspel '73
toonde aan dat men best te spreken was
over de presentatie en de uivoering.
Men achtte deze expositie voor herha
ling vatbaar, waarbij men dacht aan een
termijn van drie jaar.
De voormalige Venrayse Zeskamp
ploeg bracht een bezoek aan Samen in
Zwitserland. Sarnen had evenals Ven
ray in 1972 deelgenomen aan het Spel
Zonder Grenzen.
Encko Betonfabriek b.v. in Wanssum
installeerde zijn eerste ondernemings
raad.
In de Verenige Staten vierde de oud-
Venrayer Mgr. John Kemps het feit dat
hij 40 jaar pastoor was in Broussard
(Louisiana).
De hitte van de laatste weken (juni en
juli) deed het gemeentebestuur besluiten
de z.g. tropendienst in te voeren. Door
de hitte zijn veel bloembakken en
groenstroken verdroogd.
Op diverse
kruisingen werd het bituum-wegdek te
zacht; met zandstrooien probeerde men
dit euvel te verhelpen.
Het nieuwe CentrumplanvanVenray
werd ter visie gelegd. In de Schouwburg
werd begin augustus hierover nadere
tekst en uitleg gegeven in een zes uur du
rende bijeenkomst van geïnteresseer
den.
Bij geruchten werd vernomen dat in
Landweert projektontwikkelaars be
drijven en gronden opkopen voor een
priis van 6,— per mJ all-in. Het zou
reeds gaan over 60 ha.
De heer A. M. de Kroon herdacht het
feit dat hij 25 jaar geleden benoemd
werd tot directeur van de Coöp. Zuivel
fabriek Venray.
Pieter van Lieshout, ambtenaar van
de burgerlijke stand, ging de gemeente
dienst verlaten i.v.m. het bereiken van
de pensioengerechtige leeftijd.
Begonnen werd met de sloop van het
voormalige pand Apotheek Cals in de
Grotestraat. Naarverluidt zal daar in
een nieuw te bouwen winkelpand met
flats een modezaak vari Van Oorschot
gevestigd worden.
Aan de Maasheseweg werd de laatste
hand gelegd aan de inrichting van een
Finse Saunet.
Voor de derde opeenvolgende jaar
organiseerde het ontmoetingscentrum
De Brak een z.g. kreatieve vakantie
week in het Odapark.
De zangers van St. Frans maakten
een „snoepreisje" naar het eiland Sar
dinië.
Oostrums Harmonie en Boerenkapel
brachten een muzikaal bezoek aan het
Duitse Atrich.
Op het terrein van De Gouden Leeuw
werd door „Diana" een handbooginter
land Nederland-België georganiseerd.
Op het landbouwbedrijf van M.
Swinkels in de Spurkt werden maar
liefst 203 granaten gevonden.
Gedurende vele jaren zo lezen we
is er in Noord-Limburg goed aan de
■champignonteelt verdiend. Dit jaar is
het echter mis. Er is overproduktie.
H. Coopmans aan de Langstraat her
opende zijn dierenspeciaalzaak.
In Smakt-Holthees kon de vlag
worden uitgestoken. Twee nieuwe voet
balvelden konden in gebruik worden ge
nomen.
In Free Wheelin werd het werelduur
record loepen op 48 uur gebracht. Het
oude record stond op 36 uur.
Venrays Coöp. Zuivelfabriek, reeds
eerder van naam veranderd in „De
Maasvallei", verenigde zich nu in het
Campina-concern.
In de Passage had de feestelijke ope
ning plaats van De Muziekhal.
Bewoners van de Haammaker-flats
dreigden met een huurstaking indien de
Woningbouwvereniging niet binnen de
kortste keren de lekkende daken zou
laten repareren.
Burgemeester Schols had er alle ver
trouwen in, dat Venray hoge prioriteit
geniet bij het Water-Zuiveringsschap,
voor de aanleg van een waterzuiverings
installatie.
Een-en-dertig attrakties kregen een
plaats op de Venrayse kermis. Zelfs het
schouwburgplein werd benut als stand
plaats.
Venrays Mannenkoor benoemde tot
opvolger van zijn dirigent Victor Beer-
kens de heer Verhofstad uit Grubben-
vorst. Tevens ging men gebruik maken
van een repetitielokaal in Hotel De
Zwaan aan Julianasingel.
De Venrayse Marie Beclet, „Neer-
lands oudste huishoudster" vierde bij
„haar mevrouw" haar 90e verjaardag.
Circus Toni Boltini sloeg zijn tenten
op te Venray.
S. Nabuurs, van St. Isidorus te Leu
nen, werd Neerlands Jeugdkampioen
handboogschieten
Op een voor dat doel uitermate
geschikt terrein aan de Smakterdag had
de nationale wedstrijd plaats voor ge
certificeerde politiehonden. Organi-
tie had de Venrayse Politiehondenver
eniging B.D. en N. Arno van Chris
Hendriks uit Venray kreeg de eerste
prijs.
Men was volop bezig met het ruimen
van de graven rondom de Petrus
Bandenkerk. De stoffelijke overschot
ten die hier werden opgegraven werden
overgebracht naar de begraafplaats
Boschhuizen.
De Merselose wandelsportvereniging
De Natuurvrienden bestond 10 jaar.