VENRAYSE EMIGRANTE IN CANADA PEEL EN MAAS Duivenmelkers houden open huis DAS PAS TIEN JAAR GELEDEN KINDER VAKANTIEWERK Tien jaar geleden vertrok José Janssen uit Venray naar het haar toen onbekende Canada. Niet om te avonturieren, maar om als geslaagde van de sociale acade mie daar als kinderverzorgster te gaan werken. Dat haar leven in Canada toch een groots avontuur werd, lazen we in ,,de Neder landse Courant" welke in Cana da wordt uitgegeven. José dochter van Sjaak Janssen en Truus van Beuningen uit de Patersstraat (beter bekend als José van Scheie Maan) kreeg na tien jaar kennelijk toch een beetje heimwee naar huis. En dus besloot ze om haar moeder uit te nodigen naar Canada te komen. Dankzij de medewerking van een kindertehuis kon men voor 3 weken gratis onderdak zorgen. Moeder Truus gaat echter niet alleen. Als ze in sep tember vertrekt gaat dochter Wilhelmien mee. Voor onze lezers drukken we hiernaast het verhaal af, zoals dat in ,,de Nederlandse Cou rant" was opgenomen. Het programma van het komende Kindervakantiewerk is weer zo goed als rond. Nog een paar details afwerken en de medewerk(st)ers kunnen even op adem komen voordat de kinderen op maandag 25 juli komen. Voor een van de programmaonder delen kunnen we nog wat hulp gebrui ken. Dat is de „ruimtewandeling" langs verschillende sterrebeelden waar op drachten moeten worden uitgevoerd. Bij die opdrachten moeten nog enige helpers komen te staan omdat de leiding met de kinderen moet verder lopen naar het volgende sterrebeeld. De ruimte wandelingen worden gehouden op de woensdag en de donderdag (27-28 juni en 3-4 aug.). Wanneer er mensen zijn (bijv. ouders of anderen die wel een of twee dagen zouden kunnen maar niet een hele week, dan kunnen die zich (liefst schriftelijk) opgeven bij Dhr. G. Rutten, Antoniusstraat 85, 5801 AR Venray. Hij is n.l. belast met het voor bereiden van die ruimtewandeling. In tegenstelling tot andere jaren zijn we al in een vrij vroeg stadium rond de rest van de leiding. Velen hebben zich al opgegeven. Mochten er nog aspirant- leid(st)ers zijn, die dan wel graag iets ouder moeten zijn, omdat we er al veel hebben van 16-17 jaar, dan kunnen die zich nog opgeven op de instruktieavond die gehouden wordt op donderdag 21 juli van 20.00 uur tot 22.00 uur in de Levensschool aan de Bevrijdingsweg (langs de LTS). Ook iedereen die zich al heeft opgegeven wordt vriendelijk ver zocht die avond bij te wonen. Zij die persé niet op die avond aanwezig kun nen zijn verwachten we op de maandag dat het KVW voor hun begint (eerste of tweede week) op tijd aan de sporthal (om 9 uur). Het is nu alleen nog maar te hopen dat niet al het goed weer van de vakan tie al geweest is. Het kunnen dan weer echt erg plezierige weken worden voor iedereen. Misschien kunt u zich moeilijk voor stellen dat iemand die aan de Sociale Academie in Sittard voor kinderver zorgster heeft gestudeerd, in Canada als kokkin in geïsoleerde constructie- en houthakkerskampen werkt. Maar als je JOSÉ JANSSEN ontmoet, een tengere vrouw die dol is op de natuur, dan vind je dit niet meer zo vreemd. Maar laat José het u maar vertellen in haar char mante Limburgse accent hoe zij hiertoe gekomen is. „Als kinderverzorgster heb ik één jaar in Nederland gewerkt en ben in '74 naar Canada geëmigreerd. Maar omdat ik de taal nog niet zo goed machtig was, heb ik een advertentie gezet voor huis houdelijk werk. Op die manier ont moette ik Canadezen en leerde ik de taal beter. Ik heb dit „poetsen" zes maanden gedaan en kreeg toen een baan in een kindertehuis van de Salvation Army in London (Ont.). Na twee jaar werd mij gevraagd om een paviljoen voor geestelijk gestoorde kinderen op te zetten, een geweldige fijne kans waaraan ik hard gewerkt heb samen met een Duitse psycholoog. Het is heerlijk werk, maar het vraagt emotioneel wel bijzonder veel van je. Na zes jaar vond ik dat ik er een tijdje tussenuit moest. En dat werd het begin van mijn avontuurlijke leven. Ik laadde al mijn hebben en houden in mijn truck en ben naar het Westen gereden, waar ik door vrienden in Edmonton werd op gevangen. Omdat ik absoluut geen idee had waar ik mij zou willen vestigen, leek het mij een bijzonder goed idee om in een kamp te gaan werken, want dan hoef je immers geen huur te betalen en kun je flink sparen. Ën ja hoor, na twee weken begon ik als tweede kok en kamphulp in een constructiekamp ten noorden van Edmonton. Het is hard werken.... 12 uur per dag.7 dagen in de weekin de keuken meehelpen, slaatjes klaarmaken, afwas sen want er was geen afwasmachine in het kamp. De keuken en de kamers van de mannen moest ik schoonhouden. Maar ik ben niet bang om aan te pakken en bovendien vind ik koken erg leuk. Deze baan was echter maar voor een korte periode, maar opnieuw vond ik werk als tweede kok in een geïsoleerd houthakkerskamp ten noorden van Lac la Biche... drie uur rijden van Edmon ton en dan nog eens drie uur over een „logging road". Eigenlijk kon je het geen weg noemen.... je zag alleen maar sneeuw, ijs en bomen. Geen mens kwam je tegen en je had dan ook absoluut geen idee of je wel op de juiste plaats van bestemming zou aankomen. Ik moest het kamp in orde maken voor de mannen die na nieuwjaar zouden komen om de bomen om te hakken en het terrein klaar te maken voor het leggen van de pijpleiding. In al deze kampen is het flink werken, 's Ochtends om kwart voor vijf opstaan en dan ga je de hele dag door.... 's Mid dags even een uurtje rusten. Vooral de isolatie is een factor waar je rekening mee moet houden, lang niet iedereen kan er tegen.... En natuurlijk ben je de enige vrouw in zo'n kamp waardoor je dus een bepaalde houding moet aanne men, maar daar heb ik nooit moeite mee gehad. Je maakt er het beste van. De enige kans die ik had om eens even uit het kamp te gaan, was mijn aanbod om de watertank dagelijks te vullen. Ik reed dan met de truck met de tank achterop naar het dichtsbijzinde kamp, ongeveer 15 minuten verder. Vulde daar onze tank, dronk onderhand een kopje koffie met de kok en reed weer terug. Het is wel een modderig karwei; als de vorst uit de bodem komt, dan is de modder je vijand.... Na afloop van mijn contract ben ik bij wijze van vakantie gaan koken voor twee studenten van de Universiteit van Alberta die in de buurt een studie over otters deden. Zij hadden een grote blok hut van het Forestry Department, waar ik het eten kookte, hout hakte en hielp met het opzetten van een „ijshuis", waarvoor grote ijsblokken uit het bevroren meer werden gezaagd en in een „coral" werden opgestapeld met zaag sel tussen de blokken. Op die manier werden o.a. de vissen bewaard die bestemd waren voor de honden van een trapper die met vakantie was. Deze hon den aten erg veel vis. Ik ben hier helaas maar kort geble ven, want met het verschuiven van de ijsblokken, gleed een ijzeren grijptang uit en drie van mijn tanden braken af. En daar zit je dan geïsoleerd. Geen dokter of ziekenhuis dichtbij. Ik heb twee dagen moeten wachten op een maatschappij-vliegtuig waarmee ik naar Edmonton vloog, want ik besloot om terug te gaan naar het oosten om zelf ook vakantie te nemen en naar mijn tandarts te gaan. Maar in Edmonton moest ik onmid dellijk overstappen op een commercieel vliegtuig naar Oost Canada en daar zat ik dan met mijn dikke winterkleren, modderige rubberlaarzen en drie ge broken tanden temidden tussen de keurig geklede zakenlieden. Ik voelde mij toen toch wel erg opgelaten. Wat een schok was mijn aankomst in London, want ik had immers drie maanden in de „bush" gezeten en heel weinig mensen gezien en nu werd ik om ringd door honderden mensen die allemaal bedrijvig heen en weer liepen. Ik had de smaak beet van het afge legen buitenleven en ben na mijn vakan tie weer teruggegaan naar het westen, waar ik via vrienden een baan kreeg als assistent-landmeter. Het was een leerza me periode, want ik vond het werken met cijfers enig en het was werk dat ik nog nooit eerder gedaan had. Ik hoefde in dit constructiekamp ook niet te koken en het lag niet zo afgelegen. Na afloop van mijn zomerbaan, teruggekeerd naar Edmonton waar ik huishoudster werd in een tehuis voor geestelijk gestoorde kinderen. Intussen solliciteerde ik weer naar een baan waar ik wel buiten kon zijn. En zo ben ik teruggekomen in een kamp van de Alberta Forestry Service in Kananaskis country. Dit was niet het kampleven zoals ik het gewend was, maar hier waren wij meer een grote familie: zes jongelui van 18-23 jaar, waarvoor ik moest zorgen. Zij behoorden tot de I.A.C. - de Initial Attack Crew. Wanneer er ergens brand werd waargenomen, dan gingen zij er als eersten naar toe met de truck of als het gebied onbereikbaar was over de weg, dan met de helicopter, die altijd op stand-by stond in ons kamp. In deze afgelegen streken staan ook de uitzicht torens van waaruit jongelui voortdu rend de omgeving verkennen voor eventuele bosbranden. Deze jonge mensen zitten zes maanden lang op zo'n toren die uit een grote ruimte bestaat. Er is een generator voor electriciteit, zij kunnen op gas koken en hebben verwar ming. Eens per maand geven zij via de radio door wat zij nodig hebben aan bood schappen. Ik zorg ervoor dat al de inkopen gedaan worden die dan door de helicopter naar de uitkijkposten worden gevlogen. Het is een gezellig kamp, want hier landden al de helicopters met gouvernement-inspecteurs, met leden van het Olympisch Comité, want in deze buurt zullen in '88 de Olympische Winterspelen worden gehouden. Ook wordt hier een 36-hole golf course ge bouwd, de grootste in West Canada, dus geregeld komen er bezoekers over het terrein vliegen. Wij hebben dus veel aanloop in het kamp. Of ik ook wel eens Nederlandse ge rechten kook? Ja af en toe.... erwten soep als het koud weer is. Het zijn altijd stevige voedzame maaltijden die ik kook, want van liflufj-es moet men niet veel hebben. Ik bak zelf brood, maak granola, wij eten veel vers fruic, ook vegetarische maaltijden staan soms op het menu. Noodgevallen maken wij ook mee... Ongelukken tijdens het jagen of kam peren. De mensen komen dan naar ons kamp en de helicopter kan ze naar het ziekenhuis brengen Deze zomer ga ik weer in een kamp van de Alberta Forestry Service wer ken.... Ook zou ik graag willen trainen bij een Hollandse kok, want koken is niet alleen mijn werk, maar het is ook mijn hobby. En zolang als ik dit kan combineren met mijn liefde voor het natuurleven, ben ik content".... VRIJDAG 15 JULI 1983 Nr. 28 HONDERDENVIERDE JAARGANG Op vrijdag 22julia.s. houdt de post duivenvereniging „de Zwaluw" van 18.00 tot 22.00 uur Open Huis in haar nieuwe inkorflokaal aan de Eindstraat 17a. Het nieuwe inkorflokaal, tevens ver enigingsgebouw, is ondergebracht in een gedeelte van het houten gebouw, dat destijds bij „de Wetteling" heeft gestaan en als noodgebouw van de L.O.M.-school dienst deed. De houten noodschoot kon „de Zwaluw" zes jaar geleden voor het sym bolische bedrag van 1,~ kopen. In die welvaartstijd hadden de leden het echter te druk om de leeggekomen noodscbool af te breken en elders weer op te bou wen. Het gebouw werd toen gekocht door de Stichting Sociale Werkplaats, die het ook nooit heeft opgebouwd en de onderdelen opsloeg in een nissenhut. Na onderhandelingen met de Stich ting Sociale Werkplaats kon de postdui venvereniging voor een billijke prijs het gebouw overnemen. Na zes jaar waren de tijden voor de bijna honderd leden tellende postdui venvereniging „de Zwaluw" ook danig veranderd. Bij de verbouwing van Café Sijbers aan de Merseloseweg was Fun Sijbers bereid nabij het café een ruim onderko men voor de duivenvereniging te bouwen. Het café zelf diende als vereni gingslokaal, waar de duivenliefhebbers elkaar na de inkorfarbeid troffen of hun vergaderingen hielden. Toen het café enkele maanden geleden in andere handen overging, was er voor de duivenmelkers weinig plaats meer en moest een andere oplossing worden gezocht. OP ZOEK NAAR LOKATIE In diedagen herinnerde het bestuur zich weer de voormalige L.O.M.- school. De tijd waarin het gebouw voor een symbolisch bedrag kon worden ge kocht, lag ver terug. Toch kon men te gen een schappelijke prijs het houten bouwsel met een oppervlakte van 34 x 12 meter van de Stichting Sociale Werk plaats overnemen. De volgende vraag, waar het gebouw te plaatsen, bleek moeilijker op te lossen. In eerste instan tie dacht het bestuur aan het terrein, gelegen tussen de Eindstraat en de Langeweg. De gemeente adviseerde echter ook eens naar andere lokaties te kijken. Bij „de Zwaluw" leefde de grote wens het gebouw ergens binnen het centrum van Venray te plaatsen. Tal van suggesties werden op de ste debouwkundigen en welstandsaspecten beoordeeld enafgewezen. Uiteinde lijk kwam men weer terug op het punt van uitgang: het Terrein tussen Eind straat en Langeweg. De toestemming kwam, nadat ook met de omwonenden tot een akkoord was gekomen. Het bestuur was toen welgeteld tweeëntwintigmaal op het gemeentehuis geweest. Ondanks dat noemen zij nu de bouw klaar is de medewerking van het college van b. en w. en de ambte naren voortreffelijk. VRIJWILLIGERSPROJECT Zoals hierboven gezegd, waren de tijden voor „de Zwaluw" in zes jaar da nig veranderd. Had men in 1977 geen tijd om de toenmalige school af te breken en op te bouwen, in 1983 lag dat wel even anders. Veel duivenmelkers lie pen in een WWV of RWW en waren graag bereid in hun vrije tijd aan de op bouw van hun eigen inkorf/verenigings- gebouw te werken. Maareen werkloze mag niet werken en dat gegeven stak aanvankelijk een spaak in het wiel. Uitgerekend in die tijd ontstond het overleg tussen de Bouwbond, het STUW, de gemeentelijke dienst Sociale Zaken en het Gewestelijk arbeids bureau. Mensen met een uitkering zouden onder bepaalde voorwaarden vrijwilli gerswerk mogen doen met behoud van hun uitkering. Dankzij wethouder Mevr. H. Poels-Peters, werd door de in middels in het leven geroepen Toet singscommissie de bouw van het ver enigingsgebouw goedgekeurd als object waaraan uitkeringstrekkers met behoud van hun uitkering mochten werken. En zo konden werkloze vakmensen uit eigen gelederen met liefde en plezier werken aan de ruimte waarin zij met hun mooie hobby terecht kunnen. Nu, na drie maanden werken staat het eebouw er en niets herinnert nog aan het lelijke, witte gebouw, dat ooit eens naast „de Wetteling" heeft gestaan en dienst heeft gedaan als onderkomen voor de L.O.M.-school, die zelf naar een riant gebouw is verhuisd. INDELING Door de gemeente was bepaald, dat niet de gehele voormalige school mocht worden opgebouwd op het terrein achter de Eindstraat. „De Zwaluw" moest genoegen nemen met een ruimte van 25 x 12 ftieter; negen meter korter derhalve. Dat bleek bij de opbouw geen bezwaar. Het overgebleven hout kon den de duivenliefhebbers wel gebruiken bij bouw of restauratie van hun duiven hokken.... Met groot vakmanschap hebben de leden zelf hun verenigingslokaal gereali seerd. Het inkorflokaal heeft een opper vlakte van 6x12 meter, terwijl het ver gaderlokaal 12 x 12 meter aan ruimte biedt. Verder zijn er een bestuurskamer van 4x6 meter, berging, garderobe ruimte en toiletten. Een gedeelte van de bouw is zelfs onderkelderd om verze kerd te zijn van koel bier,waarvan men aan de bijzonder gezellig ingerichte bar na gedane arbeid of intensief vergade ren kan genieten. Het complete gebouw is er neergezet dankzij renteloze leningen van de leden door middel van obligaties en de finan? ciële hulp van verschillende sponsors. Er behoefde door de hulp van de leden niet bij de gemeente aangeklopt te worden om subsidie. „APETROTS" Geen wonder, dat bestuur en leden van P.D.V. „De Zwaluw" apetrots zijn op het gebouw, dat zij volledig hun eigendom mogen noemen. Vandaar dat zij hun werk èn hun hobby tijdens het Open Huis op vrijdag 22 juli aan iedereen willen laten zien. En inderdaad mag het resultaat van drie maanden werken gezien worden. Het in een groen jasje gestoken gebouw is te bereiken via de Eindstraat en heeft intussen van de gemeente het huisnum mer 17a gekregen. Er wordt die vrijdag op een grote be langstelling gerekend. Juli en augustus: de jaarlijkse kom kommertijd voor dag- en nieuwsbladen. Een tijd waarin er „niets te doen is". Jan en alleman is met vakantie - vergaderingen zijn er niet - belangrijke gebeurtenissen worden voor zover dat mogelijk is verschoven tot de tweede helft van augustus. Niet alleen het „officiële nieuws" is schaars - ook in de vrije nieuwsgaring is het maar dunne tjes. Peel en Maas heeft er de (goede?) gewoonte van gemaakt, in deze twee zomerse maanden eens een terugblik te werpen op datgene wat er tien jaar geleden in onze gemeente gebeurde. Ook toen geen schokkende gebeurte nissen, geen wereldprimeurs. Ook toen alleen maar een fijne warme zomer. Maar wat er zoal gebeurde hebben we tot kleine berichtjes omgewerkt, om even uw geheugen op te frissen. En de en keer zult u zich afvragen „is dat pas tien jaar geleden gebeurd?" en bij een volgend bericht wellicht „is dat al weer tien jaar geleden...." Zuster Zus Janssen (van 't Kruus) aan de Stationsweg, nam afscheid van de Venrayse kraamverpleging bij het Groe ne Kruis. 25 jaar lang had zij vele moeders (en vaders) terzijde gestaan. De Torro aan de Merseloseweg heette nog Steeds Edah Kooppark. Blitta n.v. aan de Maasheseweg begon met de bouw van een nieuw kan toor vóór de bestaande fabriekshallen. Rond 600 werklozen stonden in Venray en het Rayon Gennep bij het Arbeifsbureau ingeschreven. Meij. Dien de Wit nam afscheid van „haar klanten" bij Berden-Trienekens in de Grotestraat (voorheen Magazijn De Zon), om van een welverdiend pen sioen te gaan genieten. De bouw van een openbare school (prefab) op de hoek Vollenbergstraat- Blauwververstraat vorderde gestadig. Bij het begin van het schooljaar 1973- 1974 zou alles ongetwijfeld gereed zijn. Gerard Mijling opende in de Passage zijn speciaal-optiekzaak. Leerlingen van de LTS onder leiding van Jan van Toor restaureerden de ka pelletjes van St. Rochus in Veltum, van St. Oda aan de Hoenderstraat en van St. Anna aan de Langeweg. Pogingen om het St. Jan-kapelletje „op den tomp" in Merselo te verplaat sen, misluktem. Het voetstuk was hol, waardoor de gehele kapel in drie stukken brak en uit elkaar viel. Na de vakantie zou men met de heropbouw op de nieuwe plaats beginnen. Het Waterschap Noord Limburg be stond 40 jaar. In de (feest)vergadering kwamen de plannen ter sprake voor de aanleg van een pompstation in de Boshuizerbergen. Van vele kanten was kritiek op de plannen geleverd. Ook het Waterschap was huiverig voor de gevol gen, indien daar jaarlijks 2 miljoen ku bieke liter water wordt opgepompd. Volgens Baron de Weichs de Wenne zou dat de nodige gevaren gaan opleveren voor een deel van de Venrayse land bouw en natuurschoon. Drumband Ons Genoegen te Oirlo behaalde op het concours te Blokker de blauwe wimpel, welke door burgemees ter Schols aan de tamboermaïtre Joep Verstappen werd uitgereikt. Fanfare-Drumband St. Catharina, Leunen-Veulen-Heide, behaalde het Landskampioenschap in de ere-divisie. De Boerenleenbanken veranderden hun naam in Rabobank. In het Desselke kon na veel geharre war het wijkcentrum aan de Ursula- straat in gebruik worden genomen. Opnieuw viste Venray achter het net: voor 1973 werden geen gelden beschik baar gesteld voor een waterzuiverings installatie. Opnieuw zal men voor de middeleeuwse vloeivelden huur moeten betalen. Enkele Venrayse bedevaartgangers werden in Lourdes van hun portemon- naies en paspoorten beroofd. 12.000,— kreeg de Venrayse gemeentepolitie voor de aanschaf van mini-radar-apparatuur SVV kreeg een nieuwe trainer in de persoon van C. H. van de Kruis. Een maand later in de algemene ledenver gadering werd de heer A. Turkenburg tot voorzitter gekozen. Makelaarskantoor Amak adverteerde met luxueuze bungalows, in aanbouw nabij het Gemmadal en Hoogveld. Huurpijzen vanaf 450,tot 520, per maand. De Woningbouwvereniging bood aan de bewoners van huurwoningen in de Vollenbergstraat, de Rochusstraat, de Engelenstraat en een gedeelte van de Blauwverberstraat en de Veltumse Kleffen hun woning te koop aan. Het ging over 139 woningen. De koopprij zen varieerden van 55.000,tot 63.000,—. Het Makelaarskantoor Stienstra ves tigde zich aan de Stationsweg. Meer dan 1200 kinderen hadden zich opgegeven voor het kindervakantie werk. Er was een groot gebrek aan leiders en leidsters. Rank Xerox adverteerde met pagina grote advertenties, met als doel „Men sen aan te trekken. Veel zelfs. Produk- tiemensen om precies te zijn". Aan de Leunseweg opende Schoen makers Houthandel b.v. zijn nieuwe kantoren en showroom. Th. Hendrix werd tot voorzitter van SV Leunen gekozen. Achter de kerk van Oostrum werd door een groep amateur-archeologen een begin gemaakt met opgravingen op het terrein waar vroeger het klooster Bethlehem heeft gestaan. De heer H. G. Roling werd benoemd tot hoofd van de Ursulaschool aan de Maasheseweg. Besloten werd in september een op richtingsvergadering te houden van de PPR, de Politieke Partij Radikalen, af deling Venray. Minister Lubbers van Economische Zaken bracht een bezoek aan Venray, waar hij bij Rank Xerox de groei van dit bedrijf onder de loupe nam. Ook wer den de problemen, aan deze expansie verbonden, besproken. Rank Xerox startte in 1965 met 100 werknemers. In 1972 waren dat er 1675. Dat aantal zou medio 1974 verdubbeld moeten zijn.... Resultaat van een gehouden enquête onder de deelnemers aan Buitenspel '73 toonde aan dat men best te spreken was over de presentatie en de uivoering. Men achtte deze expositie voor herha ling vatbaar, waarbij men dacht aan een termijn van drie jaar. De voormalige Venrayse Zeskamp ploeg bracht een bezoek aan Samen in Zwitserland. Sarnen had evenals Ven ray in 1972 deelgenomen aan het Spel Zonder Grenzen. Encko Betonfabriek b.v. in Wanssum installeerde zijn eerste ondernemings raad. In de Verenige Staten vierde de oud- Venrayer Mgr. John Kemps het feit dat hij 40 jaar pastoor was in Broussard (Louisiana). De hitte van de laatste weken (juni en juli) deed het gemeentebestuur besluiten de z.g. tropendienst in te voeren. Door de hitte zijn veel bloembakken en groenstroken verdroogd. Op diverse kruisingen werd het bituum-wegdek te zacht; met zandstrooien probeerde men dit euvel te verhelpen. Het nieuwe CentrumplanvanVenray werd ter visie gelegd. In de Schouwburg werd begin augustus hierover nadere tekst en uitleg gegeven in een zes uur du rende bijeenkomst van geïnteresseer den. Bij geruchten werd vernomen dat in Landweert projektontwikkelaars be drijven en gronden opkopen voor een priis van 6,— per mJ all-in. Het zou reeds gaan over 60 ha. De heer A. M. de Kroon herdacht het feit dat hij 25 jaar geleden benoemd werd tot directeur van de Coöp. Zuivel fabriek Venray. Pieter van Lieshout, ambtenaar van de burgerlijke stand, ging de gemeente dienst verlaten i.v.m. het bereiken van de pensioengerechtige leeftijd. Begonnen werd met de sloop van het voormalige pand Apotheek Cals in de Grotestraat. Naarverluidt zal daar in een nieuw te bouwen winkelpand met flats een modezaak vari Van Oorschot gevestigd worden. Aan de Maasheseweg werd de laatste hand gelegd aan de inrichting van een Finse Saunet. Voor de derde opeenvolgende jaar organiseerde het ontmoetingscentrum De Brak een z.g. kreatieve vakantie week in het Odapark. De zangers van St. Frans maakten een „snoepreisje" naar het eiland Sar dinië. Oostrums Harmonie en Boerenkapel brachten een muzikaal bezoek aan het Duitse Atrich. Op het terrein van De Gouden Leeuw werd door „Diana" een handbooginter land Nederland-België georganiseerd. Op het landbouwbedrijf van M. Swinkels in de Spurkt werden maar liefst 203 granaten gevonden. Gedurende vele jaren zo lezen we is er in Noord-Limburg goed aan de ■champignonteelt verdiend. Dit jaar is het echter mis. Er is overproduktie. H. Coopmans aan de Langstraat her opende zijn dierenspeciaalzaak. In Smakt-Holthees kon de vlag worden uitgestoken. Twee nieuwe voet balvelden konden in gebruik worden ge nomen. In Free Wheelin werd het werelduur record loepen op 48 uur gebracht. Het oude record stond op 36 uur. Venrays Coöp. Zuivelfabriek, reeds eerder van naam veranderd in „De Maasvallei", verenigde zich nu in het Campina-concern. In de Passage had de feestelijke ope ning plaats van De Muziekhal. Bewoners van de Haammaker-flats dreigden met een huurstaking indien de Woningbouwvereniging niet binnen de kortste keren de lekkende daken zou laten repareren. Burgemeester Schols had er alle ver trouwen in, dat Venray hoge prioriteit geniet bij het Water-Zuiveringsschap, voor de aanleg van een waterzuiverings installatie. Een-en-dertig attrakties kregen een plaats op de Venrayse kermis. Zelfs het schouwburgplein werd benut als stand plaats. Venrays Mannenkoor benoemde tot opvolger van zijn dirigent Victor Beer- kens de heer Verhofstad uit Grubben- vorst. Tevens ging men gebruik maken van een repetitielokaal in Hotel De Zwaan aan Julianasingel. De Venrayse Marie Beclet, „Neer- lands oudste huishoudster" vierde bij „haar mevrouw" haar 90e verjaardag. Circus Toni Boltini sloeg zijn tenten op te Venray. S. Nabuurs, van St. Isidorus te Leu nen, werd Neerlands Jeugdkampioen handboogschieten Op een voor dat doel uitermate geschikt terrein aan de Smakterdag had de nationale wedstrijd plaats voor ge certificeerde politiehonden. Organi- tie had de Venrayse Politiehondenver eniging B.D. en N. Arno van Chris Hendriks uit Venray kreeg de eerste prijs. Men was volop bezig met het ruimen van de graven rondom de Petrus Bandenkerk. De stoffelijke overschot ten die hier werden opgegraven werden overgebracht naar de begraafplaats Boschhuizen. De Merselose wandelsportvereniging De Natuurvrienden bestond 10 jaar.

Peel en Maas | 1983 | | pagina 9