PEEL EN MAAS
En nu de laatsten...
Gouden
bruids
paar
in
Leunen
HERMAN
STAAL
25 jaar
schoolhoofd
in Heide
VGRLINDGN
JUWGUGR
Op vrijdag 3 september zal in Leunen
weer een gouden paar in de belangstel
ling staan: TOON VOERMANS (77) en
HANNA KURSTEN (76) uit de St.
Catharinastraat. Om 1 uur zal te
hunner intentie een plechtige Eucharis
tieviering worden opgedragen.
Daarna gaat men de Wieënhof dat
kon niet anders, want in deze tot
restaurant verbouwde boerderij heeft
het gouden paar 34 jaar lang lief en leed
gedeeld.
Voermans en zijn echtgenote nog
zeer vitaalstonden er op dat wij au
verhaaltje sober moesten houden, want
iets opmerkelijks hadden ze niet
gedaan.
Natuurlijk had deze geboren en geto
gen Leunse bruidegom met zijn in
Swolgen geboren gouden bruid veel
meegemaakt. Als landbouwers hadden
ze de crisisjaren meegemaakt; de tijd
dat het moeilijk was de touwtjes aan
elkaar te knopen. ,,Maar wat zegt dat
de jeugd van vandaag, hoe wij toen
hebben moeten leven en werken. Men
gelooft dat niet."
Vooral de laatste jaren heeft Her
man Staal zich laten kennen als een
fervent voorvechter voor het behoud
van de scholen op de dorpen in het
algemeen en die van zijn eigen school
op de Hei in het bijzonder.
„DE HEI BLIJFT VECHTEN"
Praat met hem niet over de mo
gelijke sluiting van zijn school in de
toekomst. Dan haalt hij zijn zakagen
da te voorschijn, waarin hij precies
neeft opgetekend hoe groot het aan
tal kinderen in Heide zal zijn in de
komende jaren. „Het volgend jaar
mogen we rekenen op zoveel kinde
ren op de kleuterschool, die dan na
twee jaar op de basisschool komen".
Zo voorspelt hij dan. „Ik zal als
schoolhoofd de sluiting niet meema
ken en daarna zal dat ook niet ge
beuren, want de Hei zal blijven vech
ten voor het voortbestaan van de
school. Daarvan ben ik overtuigd."
zegt hij met stelligheid en laat daarbij
de wens de vader van zijn gedach
ten zijn.
Hoe dan ook: Herman Staal lééft
voor zijn school. Zijn school is alles
en daarom wil hij er voor blijven
knokken .Daarom ook probeert hij op
alle mogelijke manieren de kleine
scholen bij elkaar te brengen om
met de andere schoolhoofden te pra
ten hoe het onderwijs het beste kan
worden gegeven.
„Iedere politieke partij is er zo
zachtjes aan van overtuigd, dat de
kleine scholen moeten blijven; niet
alleen in het belang van het dorp
zelf, maar ook in het landsbelang.
Want Juist in het dorp en op de
dorpsschool worden mensen gevormd
met verantwoordelijkheidsbesef te
genover elkaar" is een „geheide" uit
spraak van hem.
Na vanaf 1952 onderwijzer te zijn
geweest in Ysselsteyn, kwam de in
Amsterdam geboren hr. Staal in '57
als schoolhoofd in Heide als opvolger
van „Meester Driessen".
In de afgelopen vijfentwintig jaar
heeft hij zich volledig voor de Heidse
gemeenschap ingezet, ondanks het
feit, dat hij het grootste gedeelte
Beiden wilden niet veel zeggen over
hun kennismaking, over de oorlogsja
ren óf over de bevrijding. Een zware
slag was het toen ze door een noodlottig
ongeval een kind moesten missen. Wel
zijn ze duidelijk dankbaar voor de
gelukkige levensavond, die ze beiden
nog volop kunnen genieten. De auto
biedt daarbij goede uitkomst, want ze
kunnen nu gaan en staan waar ze willen.
De kinderschaar is groot en een bezoek
Voorvechter
voor behoud
van scholen
in de
kleine kernen
van zijn Heidse leven in Venray heeft
gewoond. Desondanks blééf en blijft
hij er één van de Hei. Dat begint op
zondagmorgen, wanneer hij met zijn
orgelspel en zijn dameskoor soms
met gemengd koor de eucharis
tieviering opluistert. Dan kan hij zijn
muzikale kwaliteiten botvieren, zo
als hij die ook tot uiting laat komen
bij het lesgoven.
Er gaat bij hem geen kind van
school af, of het kan blokfluitspelen.
Bij hem hebben de kinderen de eer
ste beginselen van muziekbeoefening
geleerd. Geen wonder, dat verschil
lende Heidse kinderen tijdens hun
schooljaren en lang daarna zijn te
rug te vinden op de Muziekschool
Venray of in de fanfare „Sint Catha
rine" van Leunen-Veulen-Heide.
MUSISCHE VORMING
Musische vorming en dramatische
expressie hebben bij hem in het on
derwijs belangrijke plaatsen gekre
gen. leder jaar komt dit tot uiting,
wanneer hij zijn kinderen een eigen
gemaakte of een van Bennie Vreden
„geleende" musical laat opvoeren.
Zijn eigen musicals zijn duidelijk
herkenbaar omdat hij daarin het Heid
se leven van vroeger en nu centraal
stelt, met een vleugje nostalgie naar
de Heidse molen, de Boerenbond en
Jan de Lor. Behalve voor de eigen
Heidse bevolking brengt hij met de
jeugd deze musicals ook bij be
jaarden in en buiten Venray, hetgeen
men bijzonder weet te waarderen.
„Het mes laat ik op die manier aan
twee kanten snijden. Enerzijds beleven
de kinderen zelf én anderen plezier
aan het spel, anderzijds kweek je
bij de kinderen op die manier durf
en ondernemingsgeest" zegt hij.
Maar in feite heeft hij ook nog
een andere, minstens even belangrijke
reden om met zijn schooljeugd in het
openbaar op te treden. En die reden
is: bekendheid te geven aan zijn
school en de aandacht te vestigen
op de prestaties van een kleine
van opa en oma is steeds welkom.
Aktief zijn ze beiden nog in het
bejaarden werk, al wordt er soms wel
eens te veel gekaart. Maar een verzetje
moet je toch hebben.
De gouden bruidegom is nog steeds in
de weer waar het gaat om de tuin in
orde te houden.
Van hun elf nog in leven zijnde kin
deren ziin er 10 getrouwd, terwijl de
elfde de religieuze levensstaat heeft ge-
school. En als wij de reden opperen,
kan hij alleen maar lachend vragen:
„Dus heeft men dat al begrepen?"
ZANGFESTIVAL
Even begrijpelijk is het daarom, dat
Herman Staal jarenlang heeft deel
genomen aan het scholen.zangfesti-
val in de schouwburg. Hij durfde het
rustig aan zich met de grote scholen
te meten en al wist hij van te voren,
dat zijn school geen schijn van kans
had. Immers, de grote scholen konden
hun stemmateriaal kiezen uit een
veel groter aantal kinderen. Maar hij
stond daar met zijn vijfde en zesde
klas en maakte geen keus tussen
goede en minder goede stemmen.
„Allemaal zingen ze mee of we blij
ven thuis" was zijn stelregel. Maar
het optreden van de Heidse school
kompleet met blokfluitbegoleiding en
een eigen lied tot slot, bracht wel
iswaar slechts éénmaal een tweede
prijs, maar wel steeds spontaan de
handen van het luisterend publiek op
elkaar. Heide had weer van zich la
ten horen en daar ging het Herman
Staal dan toch maar om Zijn
schoolkinderen behoefden zich toch
niet de minderen te voelen van de
jeugd van de grote scholen uit Ven
ray!
DAVID EN GOLIATH
Enkele jaren geleden probeerde het
Heidse schoolhoofd een nieuw wapen
te gebruiken in de strijd om het la
ten voortbestaan van zijn eigen school.
Wegens het uitblijven van woningbouw
in Heide dreigde de school de fa
tale streep te naderen. Er zouden in
het nieuwe leerjaar te weinig kinde
ren op de basisschool komen, waar
door het gevreesde ontslag van een
leerkracht en over een paar jaar de
sluiting van de school dreigoe
In Venray daarentegen werd lustig
voortgebouwd in Veltum II, een ge
bied waarvan hij wist, dat het eens
tot het territoir van het kerkdorp
Heide had behoord. Hij maake een
klein boekje met foto's en pakkende
teksten, waaruit moest blijken, dat
het goed was te leren in de school
van Heide. „Kleine klassen met meer
aandacht voor het kind" was een
van zijn „reclameslogans" in het
boekje, dat hij onder de nieuwe be
woners van Veltum II verspreidde.
In gedachten had hij het allemaal
goed voor elkaar. Ook voor het over
steken van de barrière, de Deurne-
seweg, had hij zijn oplossing be
dacht. Op weg naar school konden
hij en zijn eveneens in Venray wo
nende medewerker wel door de
GOUDEN
SIERADEN
nu l.v.m. de
internationale
lage goudprijzen
AANTREKKELIJKER
dan U denkt I
bijvoorbeeld:
gouden herenmonogramring met
massieve scheen Incl. graveren
575,- met de lage goudprijs 470,-
ST HUBERT VENRAY
Past Jacobsstr 34 I Grotestraat 2
HELMOND
Ameidestraat 18
kozen. Met hun 28 kleinkinderen zullen
zij het feest vieren; in het middelpunt
van de belangstelling staan. Daarop ver
heugen zij zich met hun kinderen,
kleinkinderen en familie. Ook de buurt
zal op Leunse wijze dat feest meevieren.
Wij vermelden gaarne nog dat op die
dag van half zeven tot acht uur iedereen
de gelegenheid zal krijgen het gouden
paar geluk te wensen.
Stationsweg 7b Venray
Tel. 04780-85958
nieuwe wijk rijden om de leerlingen
uit en thuis te brengen.
Maar al dacht de heer Staal in
een variatie op het gedicht van Hiero-
nimus van Alphen over de bewuste
pruimenboom dat men in een school
zo vol geladen men een twee leer
lingen niet miste, hij rekende daarbij
buiten de waard Goliath van de
school, die hij ongewild en mis
schien ook wel ongemerkt had
willen beconcurreren. Er werd 'n
stokje voor de Heidse actie gesto
ken. Herman Staal verloor de school
strijd maar won toch nieuwe leerlin
gen. die zijn school voorlopig weer
veilig stelden.
MAATSCHAPPELIJK LEVEN
Ook in het maatschappelijk leven
heeft Herman Staal in Heide zijn par
tij meegeblazen. Alleen de laatste
jaren doet hij het wat kalmer aan, om
dat de school en alles wat daarmee
samenhangt bij hem voorgaat.
Dan noemen we op de eerste
plaats het jeugdcarnaval, dat hij
tweemaal e'f jaar geleden mee van
de grond heeft helpen tillen. Zijn be
stuurslidmaatschappen van organisa
ties en zijn inspannngen om ieder
jaar de Heidse Motorcross te laten
slagen. En nog steeds klopt men in
Heide niet vergeefs op de deur van
het hoofdenkamertje wanneer men
graag zijn raad voor het een of an
der nodig heeft.
ZWARE TAAK
Met zijn zevenendertigjarige onder
wijservaring ondervindt het Heidse
schoolhoofd vrijwel dagelijks de
zwaarte van zijn taak.
Vroeger had een hoofd van de
school het voor het zeggen, een
klein, plaatselijk autoriteitje als hij
was. In de tegenwoordige tijd ligt
dat wel even anders. Nu heeft het
schoolhoofd te maken met een school
werkplan. integratie kleuter-basison-
derwijs: inuewe onderwijsmethoden die
uitgetest moeten worden; onderwijs
begeleidingsdienst en veldonderzoe
ken, oudercomités en meedenkcom
missies, projecten enz.
„En dan lees je in een verslag
van een veldonderzoeker: „Wat is een
■eerkracht toch onzeker van zich
zelf zegt de komende jubilaris.
„Zo'n man beseft niet, wat allemaal
van een leerkracht wordt verwacht."
Niet vergeten mag worden dat een
leerkracht aan spanningen onder
hevig is bij het werken met ruim der
tig jonge mensen, die zich niet zo
maar alles laten aanleunen maar tóch
fysiek, emotioneel en meer van dat al
les gevormd moeten worden. Ga daar
maar even aanstaan.
En dan nog iets. Als in deze tijd
de leerkrachten van de ene naar de
andere vergadering moeten om sa
men hun schoolwerkplan te maken
terwijl hun gedachten bij hun school
jeugd is, dan geeft dat een zware
morele druk" aldus Herman Staal, die
daaraan toevoegt: „Ik benijd de jonge
onderwijskracht van tegenwoordig
niet, Maar ik heb in ieder geval de
wetenschap, dat ik in de afgelopen
vijfentwintig jaar heel wat Heidse kin
deren heb opgeleid tot beroeps-,
MAVO-, HAVO- en voorbereidend we
tenschappelijk onderwijs".
VIERING
Op donderdag 2 september wordt
er feest gevierd op de Heidse Ber-
nadetteschool en uiteraard viert de
kleuterschool het feest mee. Op zon
dag 5 september wordt de feestvie
ring in de Heidse gemeenschap be
gonnen met een H. Mis in de rec-
toraatskerk waarna hem van 12 tot
13.30 uur in de Gelderkoel door het
schoolbestuur een receptie wordt
aangeboden.
VRIJDAG 27 AUGUSTUS 1982 Nr. 34
Mevr. G.J.M. (Truus) Huys-van En-
ckevort uit Vredepeel is het zevende
raadslid dat op dinsdag 31 augustus a.s.
afscheid zal nemen van het Venrayse
gemeentebestuur. Zij heeft dan, op vier
maanden na, één complete zittingspe
riode in de fraktie „Kerkdorpen" mee
gemaakt. Op 9 januari 1979 werd zij
immers benoemd tot opvolgster van het
overleden raadslid de heer J. van Keij-
steren uit Merselo.
„Normaliter zou ik nooit raadslid
zijn geworden", zo vertelt ze ons. „Ik
stond wel op de lijst „Kerkdorpen,
maar dat was meer om stemmen te
trekken, dan om raadslid te worden.
Het overlijden van Van Keijsteren
kwam niet onverwacht meer, maar dat
ik zijn opvolgster zou zijn, heeft me
toch 'n beetje overvallen. Van Keijste
ren, als oud-inwoner van Vredepeel,
had.de belangen van ons allemaal goed
behartigd; waarom zou ik dan niet in
zijn geest verder gaan? Achteraf heb ik
er geen spijt van, maar een volgende
zittingsperiode behoefde voor mij ook
niet meer
GEEN SINECURE
En dan blijkt dat het raadslidmaat
schap, voor iemand die bijna op de
grens van de gemeente Venray woont -
10 kilometer van het centrum - geen
sinecure is.
„Naar het raadhuis, naar 'n commis
sie- of raadsvergadering en naar 'n
fraktievergadering, vraagt extra veel
tijd als je uit de Peel moet komen.
Bovendien ben je nog huismoeder en
heb je ook bemoeienissen met de proef-
boerderij van je man. Dan blijft er al
weinig tijd over om ook nog iets anders
te doen".
Toch zit het raadslidmaatschap bij de
van Enckevorts (uit Sevenum) wel in de
familie. Grootvader en vader gaven het
voorbeeld; een broer en een zus zitten
eveneens in de gemeenteraad
Overigens is mevrouw Huys het derde
Venrayse raadslid, dat zijn wieg in Se
venum zag staan. De wethouders Rut-
ten-Tielen en G. Schols zijn immers ook
van Sevenum afkomstig.
ZINVOLLE FUNKTIE
Op onze vraag naar de betekenis van
een raadslid in een dergelijke kleine
gemeenschap, blijkt dat deze funktie
Pieter van den Boogaart (PvdA) is
qua „dienstjaren" het jongste Venrayse
raadslid. Na nog geen 9 maanden zitting
te hebben gehad, neemt hij nu al weer
afscheid van het openbare politieke le
ven in Venray. En daarmee is hij dan
ook het achtste en laatste raadslid in
onze serie vertrekkende raadsleden.
In januari van dit jaar kwam van den
Boogaart voor het eerst in de Venrayse
raad, tesamen met zijn collega H. Ker
sten, als opvolgers van resp. mevrouw
Klerk-Jans en Jan Koonings.
Pieter van den Boogaart is leraar
engels aan het Boschveldcollege, waar
zijn vrouw kunstgeschiedenis doceert.
Sinds kort heeft hij - geheel vrijwillig -
zijn full-time baan verwisseld voor een
deeltijdbaan, daarmede werkgelegen
heid scheppend voor een ander. „Wat
je met de mond belijdt, moet je ook in
je daden laten blijkenMaar het is
geen exclusiviteit van ons", zo ver
zekert hij. „Meer leraren hebben deze
stap gezet. Je verliest er wel wat rechten
en zekerheden mee, maar we meenden
dat we dit toch moesten doen."
Sinds van den Boogaart en Kersten
zitting hebben in de raad heeft de
Venrayse Partij van de Arbeid de bij
naam gekregen „Partij van de Acade
mici". Beide heren én hun fraktievoor-
zitter Henk Willems hebben namelijk
„drs." voor hun naam staan. „Voor
jaren terug moest een arbeiderszoon de
kans krijgen door te studeren. Ik als
arbeiderszoon heb die kans gekregen;
heb doorgestudeerd; en nu zou men het
je haast kwalijk nemen, dat je een titel
verworven hebt
KENNIS VAN ZAKEN
Hoe het ook zij, wie 'n beetje weet
van het reilen en zeilen van de gemeen
teraad in ons Venray, weet ook, dat de
fraktie van de PvdA met kennis van
zaken de diverse onderwerpen in de
raad behandelt. „Amper zou ik raadslid
worden, of ik moest in de kerstvakantie
de kwestie vuilnisstort en de kwestie van
de koeien van Van Dijck doornemen;
vele achtergronden en informaties
bestuderen. Meer dan honderd uren ben
ik daar zoet mee geweestAndere
raadsleden hadden die handicap niet;
die zijn met die problematiek „opge
groeid".
Van den Boogaart is van mening dat
het Venrayse raadslidmaatschap goed
DIEFSTALLEN
Van een bromfiets, gestald bij het
station van de N.S. werd op klaarlichtte
dag een koplamp en een schakelaar ont
vreemd. Die bromfiets was eigendom
van M. uit Leunen.
Van een bouwwagen van de firma
Aj uit St. Anthonis, staande aan de
Loobeek, werd het deurslot verbroken.
Ontvreemd werden een zware boorma
chine, 1 zwaailamp, een kabelhaspel en
een trekkrachtmeter.
BOTSING
Een autobestuurder reed vanaf de
Henri Dunantstraat de Stationsweg op
en zag te laat een uit de richting Oirlo
naderende personenauto.
toch zinvol is. „Om niet direkt
„boodschappenjongen" genoemd te
worden, wordt men toch regelmatig
gekonfronteerd met de problemen van
die gemeenschap. Dat breng je dan in de
fraktievergadering op tafel. Van daar
komt dat dikwijls terloops in een of
andere commissie aan de orde - en
gewoonlijk wordt de zaak dan opgelost
zonder dat er in de gemeenteraad één
woord over gevallen is".
Mevrouw Huys is zich bewust van
haar stilzwijgende funktie in de raad.
„Alles wordt in de fraktievergaderingen
doorgesproken. Men weet feitelijk
precies wat er door onze woordvoerders
- Reintjes en Claessens - gezegd gaat
worden. Maar we hebben daar als
fraktie allemaal onze inbreng in ge
had".
KERKDORPEN-PROBLEMATIEK
Duidelijk blijkt, dat in de kerkdorpen
en met name in de zeer kleine kernen, de
problemen dikwijls heel anders zijn dan
in „het dorp".
„Neem nu de sluiting van de kleuter
school hier in de Peel. Die kleuters
moesten toen naar Merselo. Welke
ouder heeft er tijd voor, om tweemaal
per dag zo'n klein kind naar Merselo te
betaald wordt. „Voor ruim 1100,-
bruto per maand mag de achterban zich
gerust afvragen of je dat geld wel waard
eeweest bent
Als lid van de commissies openbar
werken, onderwijs en verkeer, voelde
van den Boogaart zich al gauw bij de
vele facetten van het gemeenteleven be
trokken. „Dat komt ook door het vrij
kleine aantal fraktieleden dat we
hebben. Je krijgt meer taken toebe
deeld; je gaat je intensiever voor het ge-
meentegebeuren interesseren".
BELANGSTELLENDE
ACHTERBAN
Hoewel de PvdA in Venray tot de
kleine frakties behoort, is de deelname
aan de fraktievergaderingen door de
achterban zeer goed te noemen. „Zo'n
man of acht tot tien tonen telkens hun
daadwerkelijke belangstelling. Het is
dus helemaal geen onderonsje van de
drie raadsleden. Die mensen voelen er
zich bij betrokken; hebben dikwijls ook
een zekere specialiteit op 'n bepaald
gebied. In zo'n fraktievergadering
worden de agendapunten behandeld,
worden afspraken gemaakt en stand
punten bepaald over dat wat in een
commissie- of raadsvergadering aan de
LICHT GEWOND
Op de Wanssumseweg ter hoogte van
Vissers'Wegenbouw werd een 12-jarige
jongen uit Wanssum, die met zijn fiets
over het rijwielpad reed, ingehaald door
een bromfiets. De bromfietser of de
duopassagier(e) raakte de fietsende
jongen die daardoor ten val kwam.
De jongen raakte licht gewond en
moest zich onder doktersbehandeling
stellen. De bromfietser is doorgereden
zonder zich om de vallende jongen te
bekommeren. De bromfietser en duo-
passagier(e) worden dringend verzocht
zich in verbinding te stellen met de
politie. Het was een grijze bromfiets en
de duopassagier(e) had een beige jas aan
en een gele helm op.
brengen of te halen? Dikwijls zijn er
nog andere kinderen thuis, die men niet
alleen kan laten; en niet iedereen heeft
'n auto voor z'n deur staan. De taxi-re-
geling die uiteindelijk uit de bus kwam,
was een ideale oplossing. Maar op 'n
gegeven moment zouden de ouders 50%
van die vervoerskosten moeten betalen.
Dat gaf verschillendle financiële pro
blemen. Feitelijk was het ook niet reëel
de ouders hiervoor te laten opdraaien.
In de raad was de fraktie „Kerkdor
pen" tegen dat voorstel van b. en w. En
je zou feitelijk verwachten dat ook
„Samenwerking" zich achter de kerk
dorpen zou scharen. Maar nee hoor, ze
maakten er geen woorden aan vuil. Al
leen de VVD verleende ons steun
MINDER AANDACHT?
Mevrouw Huys is kennelijk geëmo
tioneerd als ze dit vertelt. Zo'n houding
van de partijen doet haar vrezen dat de
kerkdorpen straks minder aandacht
krijgen dan de verdienen. „Er zijn er
die niet verder kijken dan het centrum,
die nog niet weten wat er in een kerk
dorp te doen is.
En dan vertelt ze ons - als illustratie
van haar gelijk - dat vorig jaar, toen de
nieuwe Vredepaal geplant werd, de
raadsleden uitgenodigd werden daarbij
aanwezig te willen zijn; bij het MOB-
complex van Bakel-MilheezeTwee
raadsleden, aldus mevrouw Huys,
vervoegden zich bij het MOB-complex
in YsselsteynToen ze in de gaten
kregen dat ze verkeerd waren, zijn ze
maar naar Milheeze gegaan
Over de nieuwe raad en de nieuwe
wethouders heeft ze zo haar eigen
gedachten. „Ze zullen het niet gemak
kelijk krijgen. Zeker niet de nieuwe
wethouders. Het duurt maanden voor
dat die zijn ingewerkt". En juist daar
om vindt ze het jammer dat de zittende
wethouders opstappen
Als wij opstappen, moeten we nog
even haar bloementuin bewonderen.
„Elf duizend bloemenplantjes heb ik
gezaaid en verspeend, Vierduizend
staan er hier in de tuin; de rest is naar
familie en kenissen gegaan".
We hebben zo de indruk, dat
mevrouw Huys-van Enckevort daar
ginds in de Vredepeel haar „vrije tijd"
best zinvol zal kunnen besteden, al is
het alleen al tussen al haar bloemetjes
orde komt", aldus Pieter van den
Boogaart.
„Komen de problemen van de kerk
dorpen bij jullie in de PvdA wel aan
bod?", zo vroegen wij. „Zeker, maar
die problematiek wordt bij ons slechts
zelden aangedragen. De eerste stap
kunnen wij dus niet altijd zetten. Maar
dat behoeft ook niet; we hebben
desondanks een open oog en oor voor
wat daar aan de hand is".
Volgens van den Boogaart is men zich
op de kerkdorpen nog maar weinig
politiek bewust. „Ik merk dat als leraar
in de klas bij de jeugd. Maar misschien
dat daar verandering in komt nu de
Venrayse gemeenteraad praktisch hele
maal politiek georiënteerd is".
LANDSPOLITIEK?
De heer van den Boogaart heeft zich
ooit eens in de raad laten ontvallen, dat
hij zich méér interesseerde voor de
landspolitiek. Dat is in de pers verkeerd
overgekomen. Het is helemaal niet zijn
bedoeling om in de landspolitiek te
gaan. „Mijn interesse ging destijds
gewoon meer uit naar wat men in Den
Haag bekokstoofde, dan naar wat er
hier in de gemeenteraad gebeurde". Nu
hij echter zo'n maand of negen in de
Venrayse raad zitting heeft gehad, is die
belangstelling en interesse daarvoor zeer
zeker aanwezig.
Dat hij eind vorig jaar niet op 'n
verkiesbare plaats wilde staan bij het
samenstellen vaan de PvdA-gemeente-
raadslijst, betreurt hij nu toch wel 'n
beetje - zonder dat hij dit echter wil be
amen„Zie mijn raadslidmaatschap
maar als een bewijs dat de PvdA een
gevarieerd aanbod van raadsleden kan
leveren" zo verklaart hij niet zonder
trots.
Enerzijds vindt hij het aanstaande
wethouderschap van zijn fraktiegenoot
Henk Willems een duidelijke erkenning
van de PvdA-inbreng in onze gemeente.
Anderzijds meent hij toch, dat het feit
dat Henk Willems aan de andere kant
van de bestuurstafel komt te zitten, een
verzwakking is van de resterende
fraktie. „De heren Kersten en van de
Vorle zullen het niet gemakkelijk krij
gen
INBRAAK IN AUTO
Een inwoner van Venray deed
aangifte van het openbreken van een
tochtraampje van zijn personenauto,
welke geparkeerd stond op een parkeer
plaats aan de Horsterweg. Ontvreemd
werden 2 geluidsboxen en 2 schapen
vachten.
LICHT GEWOND
Een autobestuurder geraakte op de
Stationsweg in een bocht met zijn auto
in een slip. De auto kwam tegen een
lichtmast tot stilstand. Beide werden
totaal vernield. De bestuurder raakte
licht gewond, maar kon na in het
ziekenhuis te zijn behandeld weer
huiswaarts keren naar Nijmegen.
Omdat zilveren jubilea bepaald niet tot de uitzonderingen mogen wor
den gerekend, kunnen we daaraan slechts bij wijze van uitzondering aan
dacht schenken.
Vandaag willen we zo'n uitzondering maken voor Herman Staal, die
op 1 september a.s. vijfentwintig jaar hoofd van de school in Heide is.
We zullen ver in de jaren terug moeten gaan om te komen bij de vie
ring van een zilveren jubileum van een schoolhoofd.
Vijfentwintig jaar onderwijzer zijn, wil nog wel eens voorkomen. Maar
eenzelfde aantal jaren hoofd van een school, blijkt in de tegenwoordige
jachtige tijd bijna niet meer te kunnen. Of de leerkracht is eerder af
geknapt óf voortijdig met pensioen gegaan. Zo gaat dat tegenwoordig.
Het Heidse schoolhoofd heeft al zevenendertig onderwijsjaren achter
de rug, waarvan vijfentwintig dus als schoolhoofd. En dat laatste is voor
de Heidse gemeenschap een mooie aanleiding om het jubilerende school
hoofd op zondag 5 september te fêteren.