Wonen en leven in „Het Schuttersveld" Offensief tegen winkeldiefstallen PEEL EN MAAS Vijf en twintig jaar is lang genoeg w VENRAY cor MODEHUIS Politierechter ruimt op, en hoe! Hee. vee. koopjes HALVE PRIJS 30 jaar geleden PEEL EN MAAS uw weekblad VGRLINDGN JUWGLIGR VRIJDAG 23 JULI 1982 Nr. 29 HONDERDENDERDE JAARGANG Het leek mij wenselijk om de bewo ners van de gemeente Venray langs deze weg eens een kijkje te laten nemen in de woon- en leefwereld van Het Schutters veld. Allereerst het verzorgingstehuis. Iedereen heeft hier een eigen zit- slaapkamer, waar we volkomen vrij onze gang kunnen gaan, dus ons thuis kunnen voelen. Wij kunnen de hele dag door bezoek ontvangen. Er zijn ook 8 echtparen die een z>t- kamer en een slaapkamer hebben. Iedereen staat 's morgens op als hij of zij daar zin in heeft. Dit is voor de ene vroeg en de andere laat. Diegene die bij het opstaan hulp nodig heeft krijgt die van de verzorgsters. We hebben hier overigens een groep vriendelijke en be trouwbare verzorgsters die voor ons klaar staan waar het nodig is. Ook hebben wij nog het geluk dat we een eigen rektor hebben (oud-deken Loonen), die iedere morgen om 10.00 uur voorgaat in de eucharistieviering. waaraan veel bewoners deelnemen. Dit is een voorrecht dat lang niet ieder ver zorgingstehuis heeft. Het warme eten wordt 's middags op de kamer gebracht en dit is altijd goed verzorgd en wij hebben de luxe dat we mogen kiezen uit 2 menu's. Hulde aan de kok en zijn assistenten. Rond 17.00 uur wordt het brood trommeltje bezorgd, inhoudende brood zoveel men wil, bruin of wit met ruim beleg ook bedoeld voor de volgende morgen. Driemaal daags is er in de rekratie- zaal gelegenheid een kop koffie of thee te drinken. Dit is vooral bedoeld voor de ondelinge contacten, wat erg belang rijk is. Aan ontspanning en bezigheidsthera pie wordt alle aandacht besteed. Aller eerst ons welfarewerk. Iedere woensdag wordt er onder leiding van 3 dames aan handwerk gedaan en dit in veel assorti ment. Een flinke groep dames en zelfs 2 heren doen hieraan mee. Begin november houden we dan een tentoonstelling waar de gemaakte spul len verkocht worden. Van de opbrengst wordt weer nieuw materiaal gekocht. Ook aan ontspanning wordt ons veel geboden. Zo hebben we het hele jaar door bijna iedere donderdag een ont spanningsavond. Dat is dan afwisselend een film, dia's, een of andere voorlich ting, een kien-, dans- of muziekavond, voor elk wat wils. Iedereen is natuurlijk vrij om te gaan of thuis te blijven. Ook wil ik nog even noemen onze eigen bibliotheek met een ruime keuze aan romans. Dan ons jaarlijks uitstapje met de bus hier of daar naar toe. En niet te verge ten ons jaarlijks schuttersfeest. Dat is het zogenaamde patroonsfeest van het huis; altijd erg goed verzorgd. De flatbewoners van Het Schutters veld wonen helemaal zelfstandig. Zij koken nog hun eigen potje en als dit niet meer zo goed gaat, kunnen ze tegen betaling warm eten krijgen. Verder sluiten ze aan bij de eucharistieviering, De aannemer staat klaar. Zo dra de bouwvakvakantie achter de rug is, gaat de uitbreiding, mo dernisering en verbetering van Het Schuttersveld een aanvang nemen. En hoewel wij gedacht hadden „tegen die tijd" zelf een „verhaaltje" over Venrays Be jaardencentrum te schrijven, was een van de bewoners ons voor. „Die er niet in wonen, menen altijd het beste te weten hoe het hier gaat. Nu kunnen ze het eens van mij horen. Ik woon er al wat jaartjes en hoop er nog lang van te genieten het welfarewerk en de ontspannings avonden. Dat was zo in grote lijnen een kijkje in Het Schuttersveld. Het is hier in één woord goed verblijven. Een bewoner van het verzorgingstehuis UIT PEEL EN MAAS van zaterdag 26 juli 1952 Het aantal zetels in de Tweede Kamer werd van 100 verhoogd op 150. De K.V.P. en de PvdA kregen ieder 45 zetels. Op de Bossche veemarkt waren de prijzen voor melk- en kalfkoeien 900,— tot 1200,—. Slachtkalveren lot graskalveren varieerden in prijs van f 50.— tot/325,-. In de kerkberichten lezen we, dat in de Grote kerk zondagsmiddags om 3 uur Kinderlof is, terwijl in de Paters kerk de gepachte plaatsen na aanvang van de mis vrij zijn. In het ziekenhuis alhier overleed op 70-jarige leeftijd, de heer Antoon Ver heggen uit Oostrum. Voor de kermis speciale aanbieding sigaren, Bolknak 13 ct., Casimir 11 ct. per stuk. G. van Leuken opende op 't adres Grotestraat 1 een zaak in rookartikelen. „Mosquito" bromfietsen met de bes te motor voor 425, De fa. M. J. Vollebergh en zn. opende op het adres Grotestraat 30 (het huidige pand Cloffy) een filiaal van hun meubelzaak. Kousenreparatie, 's morgens ge bracht, 's avonds klaar voor 5 cent per ladder. ELKE winkeldief dient te worden overgedragen aan de politie en justitie moet in principe iedere dader van winkeldiefstal vervolgen. Dat zijn en kele kernpunten uit het eindrapport van de werkgroep Bestrijding Winkeldiefstal, die in 1981 door minister De Ruiter van Justitie werd ingesteld. De werkgroep pleit dus voor een strenger beleid van justitie en politie in de hoop dat daardoor het aantal winkeldiefstallen zal af nemen. Ook wil de werkgroep dat winkelbedrijven verplicht worden hun personeel te oefenen in het onderkennen, voorkomen en bestrijden van winkeldiefstal. DAT in winkels ontzettend veel wordt gestolen, mag als een bekend feit worden verondersteld. Zorgwekkend is ook, dat dit soort diefstallen de laatste tien jaar sterk is gestegen. Het reclasseringsblad 'Kri' vermeldt dat in 1970 de politie ingeschakeld werd bij ongeveer 11.000 gevallen van winkel diefstal. In 1980 waren dat er al meer dan 30.000! En het einde van die stijging is nog allerminst in zicht. Dat wijzen de cijfers van vorig jaar, die inmiddels bekend zijn, onmiskenbaar uit. In 1981 werden ruim 36.000 misdrijven terzake van winkeldiefstal ter kennis van de politie gebracht, dat was liefst 5.000 meer dan in 19801 Van deze winkeldiefstallen werd 75% opgehel derd, dus de dader gepakt. Overigens gaat het hier alleen over diefstallen, die bij de politie zijn aangegeven. Lang niet alle winkeldiefstallen wor den aan de politie doorgegeven, soms merkt de winkelier niet eens dat hij bestolen is (in een grote kruideniers zaak mis je een paar pakjes roomboter niet direct, om maar wat te noemen). Hoewel in principe alle soorten van winkels door winkeldieven worden bedreigd, moeten vooral de waren huizen en grote textielzaken er aan geloven. In 1981 werden daar ruim 21.000 gevallen van winkeldiefstal ge constateerd, de waarde van de gesto len goederen wordt geschat op bijna twee en half miljoen gulden. In totaal werden bij deze winkeldiefstallen 24.250 personen aangehouden. Als dat een dikke twee jaar zo doorgaat heb je een Feyenoord-stadion vol ver dachten! Van de aangehouden verdachten be hoorde ca. 58% tot het mannelijk geslacht en 42% tot het vrouwelijk geslacht. Liefst 37% van de aange houden personen was jonger dan 18 jaar. In de leeftijdscategorie beneden de 30 jaar stelen meer mannen, bij de 30-plussers zijn de vrouwen in de meerderheid. AANGIFTE DOEN! DE werkgroep Bestrijding Winkeldief stal pleit dus voor een straffere aan pak van winkeldieven. Ze heeft vooral kritiek op het feit dat politie en justitie op het moment lichte diefstallen ge makkelijk afdoen en de dader niet vervolgen. Omdat winkeliers dat we ten, geven ze vaak zulke diefstallen ook niet aan bij de politie. 'Met de dader gebeurt toch niks,' zo wordt er geredeneerd. Winkeliers, zo is uit onderzoekingen gebleken, zouden slechts zo'n 60% van de door hen betrapte dieven in handen van de poli tie geven. De werkgroep wil dus dat winkeliers in principe iedere betrapte dief bij de politie aangeven, maar.... dat moet de justitie ook iets met de daders doen. Als je alleen maar hun naam registreert en verder niks doet, meesterschilders omdat schilderen een zaak van vertrouwen is. cor reijnders dr. poelsstraat 14 venray telefoon: 82810 dan houdt het nooit op met die win keldiefstallen. De werkgroep is ook van mening dat door dit milde justitiebeleid bij het pu bliek de indruk wordt gevestigd dat bij lichtere diefstallen van justitie niet zoveel te vrezen valt. Een hardere aan pak zou potentiële dieven meer af schrikken. Tenslotte wil de werkgroep dat de winkelbedrijven verplicht wor den hun personeel te oefenen in het onderkennen, voorkomen en bestrij den van winkeldiefstal. DaMnoet zelfs een vak worden in het detailonder- wijs. OVERBELASTING RECHTERS GELET op de schokkende cijfers be treffende de toename van winkeldief stallen is het volkomen begrijpelijk dat de Werkgroep Bestrijding Winkeldief stal pleit voor een breed offensief tegen deze vorm van criminaliteit. Toch lijkt het ondenkbaar dat de minister van Justitie alle adviezen van de werkgroep zal vernemen. Zelfs al zou hij dat willen, dan kan het niet. In principe alle winkeldieven vervolgen? Vorig jaar werden er zo'n 25.000 aan gehouden. Waar halen we de rechters vandaan om dit legioen te berechten? Er is nu bij de rechterlijke macht al een achterstand wat de behandeling van allerlei zaken betreft. Hogere straffen? Als dat zou leiden tot meer vrijheids straffen, komen we so wie so ge vangeniscapaciteit tekort. De lasten voor de gemeenschap zullen ook niet mis zijn, want een gevangene kost rond f 300,-- per dag. Zeer positief en ons inziens ook uitvoerbaar is de sug gestie van de werkgroep om ten aanzien van daders van lichtere win keldiefstallen de mogelijkheid van transactie te openen. Strafvervolging wordt dan voorkomen door betaling van een boete. De suggestie van de werkgroep om bij betrapping op diefstal de winkeldief over te leveren aan de politie lijkt zinvol, zelfs al zou de justitie niet tot vervolging beslui ten. De ervaring heeft geleerd dat als winkeldieven betrapt worden en op het politiebureau worden verhoord, zij hierdoor toch wor den afgeschrikt om opnieuw te gaan stelen. Drs. G. M. Beterams beter bekend als Sraar Beterams is ook een van de acht raadsleden, die niet meer als gemeentebestuurders in Venrays monu mentale raadszaal zullen terugkeren. Bijna 51 jaar oud, heeft Sraar al een hele politieke carrière achter de rug. Geboren te Blitterswijck, was hij in 1956 juist oud genoeg om het politieke spel in de gemeente Wanssum te gaan meespelen. Gedurende zijn 12'/i-jarig raadslidmaatschap was hij acht jaar wethouder van de intussen samenge voegde gemeenten Meerlo en Wanssum. Het was dus helemaal geen wonder, dat hij, toen hij zich in 1968 met zijn gezin in Venray vestigde, nog steeds grote belangstelling aan de dag legde voor alles wat met jeugdzaken, recrea tie, sociale aangelegenheden, woning bouw en huisvesting te maken had. In 1970 keerde hij dan ook terug op „het toneel van de gemeentepolitiek", natuurlijk niet in Meerlo-Wanssum, maar in Venray. Sraar Beterams behaalde zijn eind diploma gymnasium nog vóór z'n 20e verjaardag, aan het Gymnasium I.C. al hier. In 1962 behaalde hij in Nijmegen zijn doctoraal rechten vrije studierich ting. VEEL FUNKTIES In die jaren was de heer Beterams 2 jaar directeur van de VW Venlo, 15 jaar secretaris van de VVV linker Maas oever en 12 jaar secretaris van de Bos- brandbestrijding in Limburg. Bij die veelheid van arbeidsintensieve funkties was hij ook nog consul van de ANWB. Als drs. G. M. Beterams doceerde hij economie, rechten en staatsinrichting aan het Boschveldcollege te Venray. Tevens was hij verbonden als docent economie aan het Eckartcollege te Eind hoven. Een slepende ziekte heeft Sraar het laatste jaar op non-aktiviteit gesteld. Maar onlangs mocht burgemeester De- fesche hem weer welkom heten, toen Beterams na een lange periode van afwezigheid weer aan een raadszitting deelnam. Gelukkig mag men konstateren, dat een gunstig herstel is ingetreden en lang zaam maar zeker zal Sraar zijn werk zaamheden in verschillende funkties gaan hervatten. En dat zijn er nog al wat: regionaal voorzitter van het Groe ne Kruis; penningmeester van het Wijk gezondheidscentrum Landweert; pen ningmeester van het Sociaal Medisch Centrum „De Clockert" en voorzitter van de indicatiecommissie voor bejaar den. C.D.A. Vanaf het begin van zijn raadslid maatschap stond de heer Beterams kan didaat op de lijst „Samenwerking". In 1978 kwam daar verandering in. Er bestond toen al een streven om de frak- ties „Samenwerking" en „Kerkdor pen" te doen samengaan in één liist. het CDA. Maar beide groeperingen vonden Venray daar nog niet rijp genoeg voor óf durfden de daaraan ver bonden konsekwenties niet te trekken. Sraar Beterams wel Het ligt niet in onze bedoeling de tegenstellingen van destijds hier uit de doeken te doen. We kunnen slechts con stateren, dat Beterams zich afscheidde van „Samenwerking" en in feite met een eigen CDA-lijst aan de verkiezingen deelnam. Als eenling van zijn lijst kwam hij in de raad terug, en het is mis schien daarom, dat er altijd sprake was van de lijst óf de fraktie Beterams de titel „CDA-lijst" zat er kennelijk toch niet in. POLITIEKE CARRIÈRE Twaalf jaar raadslid in Meerlo-Wans sum. Twaalf jaar raadslid in Venray. Een politieke carière welke slechts aan weinigen is gegeven. Jammer, dat hij om gezondheidsredenen ditmaal genoegen moest nemen met een onver kiesbare plaats op de Venrayse CDA- lijst. „Bij het samenstellen van de kiezers lijst was ik afwezig. Ze hebben me, zonder ruggespraak, op die 16e plaats neergezet en dus onverkiesbaar. Ik lig daar niet van wakker. Een ding heb ik wel geleerd: nooit een eenmans fraktie meer. Maar nu vind ik bijna 25 jaar raadslid welletjes. En over vier jaar staan er wel weer jongeren klaar, die vol enthousiasme menen dat ze het wel eens beter zullen doen. Persoonlijk heb ik aan de diverse funkties meer dan genoeg. Daar kan ik misschien de gemeenschap beter van dienst zijn dan in de raadszaal Sraar Beterams is al vele jaren gehandicapt door slechte ogen, het lezen met behulp van een sterke bril vergt veel inspanning en tijd. Gelukkig staat de techniek voor niets en zo kreeg Sraar de beschikking over een „televisie loupe" welke het geschreven en gedruk te woord op een televisiescherm tot 20 maal vergroot. „Dat heb je wel nodig als je al die papieren, zoals agenda's, notulen en rapporten welke je van de gemeente krijgt toegestuurd, wilt ver werken". De heer Beterams vindt dat er toch wel veel veranderd is in die vijf en twintig jaar dat hij het reilen en zeilen van de gemeenteraden heeft meege maakt. „Het zwaartepunt is bij het college van burgemeesteren wethouders komen te liggen, wat tot gevolg heeft, dat de betekenis, de waarde van de raad, naar evenredigheid afneemt. De bindingen met provincie en rijk lopen veelal over (veel) deskundige ambtenaren en zeker het raadslid als persoon, heeft die bekwaamheid niet". Beterams vindt ook dat de „smeuïge saus" over de raadsvergaderingen ver dwenen is. „Als je nu de raadsstukken vooraf goed bestudeert, weet je feitelijk al wie er straks het woord gaat voeren, óf er gestemd gaat worden over een of ander voorstel en welke beslissingen er uiteindelijk genomen worden. De grote frakties hebben de taken zo mooi verdeeld, dat er weinig spectaculairs kan gebeuren ZONDER SPIJT Of Venray met 'n grote CDA-fraktïe ook veel rekening moet houden met het landelijk CDA-programma, is voor Beterams nog een vraag. „Hier kunnen CDA en PvdA het vermoedelijk wel met elkaar eens worden. Dat betekent dan ook dat er een PvdA-er in het college van b. en w. komt. Men mag zich daarbij afvragen of de programma's van beide groeperingen dan toch zó dicht bij elkaar liggen. In ieder geval is een dergelijk samengaan in landelijk opzicht bij onze regering kenne lijk niet meer mogelijk". Overigens meent de heer Beterams, dat plaatselijke groeperingen zoals „Samenwerking" en „Kerkdorpen", ieder voor zich goed gewerkt hebben. „Dat moeten we nu van de zuiver politieke partijen nog maar afwachten. De resultaten weten we over vier jaar precies. Ik heb er geen spijt van, dat ik daar geen aandeel in heb GOUDEN SIERADEN nu i.v.m. de internationale lage goudprijzen AANTREKKELIJKER dan U denkt I bijvoorbeeld: gouden herenmonogramrlng met ma«»ieve scheen Incl. graveren 575,- met de lage goudprlja f 470,. ST HUBERT I VENRAY Past Jacobsstr. 34 I Grotestraat 2 HELMOND BAR zenuwachtig kwam de bakker voor de groene tafel. Hij had daar alle reden toe. Want hij verwachtte niet anders, dan een fik ".a gevangenisstraf. Want zijn dagvaarding vermeldde, dat hij als bestuurder van een tweewielig motorrijtuig had gereden over de voor het openbaar rijverkeer openstaande rijweg zonder dat hij in staat was voornoemd motorrijtuig naar behoren te besturen. In dat opzicht is de rechter niet mals en dat wist de bakker. 'Ik had niet erg veel gedronken,' zei de bakker berouwvol. Dat klopte met het resultaat van de bloedproef, 1,5 pro mille. Dat is nog een heel eind van dron kenschap verwijderd. De rechter zei dat troostend, maar de bakker was niet van zijn zenuwachtigheid te genezen. Hij bleef van zijn ene been op het andere drentelen, nu en dan een beetje snikkend van narigheid. 'De motor is weg,' bibberde hij. 'Er deugde anders niet veel van,' wist de officier, 'moet nu een ander er maar ongelukken mee maken?' 'Nee meneer,' zei de verdachte klagerig, 'ik moest hem afbreken van mijn vrouw. Hij is helemaal uit elkaar geschroefd naar de opkoper gegaan.' Dat was opzienbarend nieuws. De eerste straf was dus al uitgedeeld door de echtgenote van de verdachte. 'Zo,' informeerde de rechter, 'dus u mag niet meer rijden van uw vrouw?' 'Nee meneer. Zodra ik thuis kwam met het proces-verbaal moest ik de motor in het schuurtje zetten. En de volgende dag heb ik hem moeten afbreken.' Voor herhaling van het misdrijf behoefde dus geen vrees te bestaan. 'Het is me nog nooit eerder overkomen,' klaagde de verdachte ook nog. Dat klopte wel. Het was namelijk de eerste keer, dat hij in zijn leven op een motor zat. Hij had het karretje die avond gekocht en wilde het meteen proberen. Een rijbewijs had hij ook niet. En dat zal hij nu ook nooit krijgen. 't Is ook beter, dat ik niet rijd,' gaf de bakker toe. 'het is slecht voor mijn borstje.' 'Wat is slecht,' vroeg de rechter, 'motorrijden of drinken?' 'Allebei,' gaf de man toe, 'maar drinken mag ik nu ook niet meer. Mijn vrouw zegt, dat ik me maar bij de koffie moet houden. Ik krijg er ook geen geld meer voor.' Na dit alles voelde de officier veel voor een voorwaardelijke straf, maar dan zonder toezicht. 'Het toezicht zal wel worden uitgeoefend door de eega van deze verdachte,' veronderstelde hij terrecht. De eis luidde een week voor waardelijk met een jaar proeftijd. 'Meneer,' huilde de bakker, 'wat ben ik u dankbaar.' 'Niks te danken,' zei de officier. 'Dan ga ik gauw naar huis,' zei de bakker, 'hartelijk dank heren.' 'Wacht even,' zei de rechter, 'u bent nog niet veroordeeld.' Maar het vonnis luidde conform de eis en opgelucht keerde de zenuwachtige bakker naar huis terug om het toezicht van zijn echtgenote te ondergaan.

Peel en Maas | 1982 | | pagina 9