Wonen en leven in „Het Schuttersveld"
Offensief tegen winkeldiefstallen
PEEL EN MAAS
Vijf en twintig jaar is lang genoeg
w
VENRAY
cor
MODEHUIS
Politierechter
ruimt op, en hoe!
Hee. vee. koopjes HALVE PRIJS
30 jaar geleden
PEEL EN MAAS
uw weekblad
VGRLINDGN
JUWGLIGR
VRIJDAG 23 JULI 1982 Nr. 29
HONDERDENDERDE JAARGANG
Het leek mij wenselijk om de bewo
ners van de gemeente Venray langs deze
weg eens een kijkje te laten nemen in de
woon- en leefwereld van Het Schutters
veld.
Allereerst het verzorgingstehuis.
Iedereen heeft hier een eigen zit-
slaapkamer, waar we volkomen vrij
onze gang kunnen gaan, dus ons thuis
kunnen voelen. Wij kunnen de hele dag
door bezoek ontvangen.
Er zijn ook 8 echtparen die een z>t-
kamer en een slaapkamer hebben.
Iedereen staat 's morgens op als hij of
zij daar zin in heeft. Dit is voor de ene
vroeg en de andere laat. Diegene die bij
het opstaan hulp nodig heeft krijgt die
van de verzorgsters. We hebben hier
overigens een groep vriendelijke en be
trouwbare verzorgsters die voor ons
klaar staan waar het nodig is.
Ook hebben wij nog het geluk dat we
een eigen rektor hebben (oud-deken
Loonen), die iedere morgen om 10.00
uur voorgaat in de eucharistieviering.
waaraan veel bewoners deelnemen. Dit
is een voorrecht dat lang niet ieder ver
zorgingstehuis heeft.
Het warme eten wordt 's middags op
de kamer gebracht en dit is altijd goed
verzorgd en wij hebben de luxe dat we
mogen kiezen uit 2 menu's. Hulde aan
de kok en zijn assistenten.
Rond 17.00 uur wordt het brood
trommeltje bezorgd, inhoudende brood
zoveel men wil, bruin of wit met ruim
beleg ook bedoeld voor de volgende
morgen.
Driemaal daags is er in de rekratie-
zaal gelegenheid een kop koffie of thee
te drinken. Dit is vooral bedoeld voor
de ondelinge contacten, wat erg belang
rijk is.
Aan ontspanning en bezigheidsthera
pie wordt alle aandacht besteed. Aller
eerst ons welfarewerk. Iedere woensdag
wordt er onder leiding van 3 dames aan
handwerk gedaan en dit in veel assorti
ment. Een flinke groep dames en zelfs 2
heren doen hieraan mee.
Begin november houden we dan een
tentoonstelling waar de gemaakte spul
len verkocht worden. Van de opbrengst
wordt weer nieuw materiaal gekocht.
Ook aan ontspanning wordt ons veel
geboden. Zo hebben we het hele jaar
door bijna iedere donderdag een ont
spanningsavond. Dat is dan afwisselend
een film, dia's, een of andere voorlich
ting, een kien-, dans- of muziekavond,
voor elk wat wils. Iedereen is natuurlijk
vrij om te gaan of thuis te blijven.
Ook wil ik nog even noemen onze
eigen bibliotheek met een ruime keuze
aan romans.
Dan ons jaarlijks uitstapje met de bus
hier of daar naar toe. En niet te verge
ten ons jaarlijks schuttersfeest. Dat is
het zogenaamde patroonsfeest van het
huis; altijd erg goed verzorgd.
De flatbewoners van Het Schutters
veld wonen helemaal zelfstandig. Zij
koken nog hun eigen potje en als dit niet
meer zo goed gaat, kunnen ze tegen
betaling warm eten krijgen. Verder
sluiten ze aan bij de eucharistieviering,
De aannemer staat klaar. Zo
dra de bouwvakvakantie achter
de rug is, gaat de uitbreiding, mo
dernisering en verbetering van
Het Schuttersveld een aanvang
nemen. En hoewel wij gedacht
hadden „tegen die tijd" zelf een
„verhaaltje" over Venrays Be
jaardencentrum te schrijven, was
een van de bewoners ons voor.
„Die er niet in wonen, menen
altijd het beste te weten hoe het
hier gaat. Nu kunnen ze het eens
van mij horen. Ik woon er al wat
jaartjes en hoop er nog lang van
te genieten
het welfarewerk en de ontspannings
avonden.
Dat was zo in grote lijnen een kijkje
in Het Schuttersveld. Het is hier in één
woord goed verblijven.
Een bewoner van het verzorgingstehuis
UIT PEEL EN MAAS
van zaterdag 26 juli 1952
Het aantal zetels in de Tweede Kamer
werd van 100 verhoogd op 150. De
K.V.P. en de PvdA kregen ieder 45
zetels.
Op de Bossche veemarkt waren de
prijzen voor melk- en kalfkoeien
900,— tot 1200,—. Slachtkalveren
lot graskalveren varieerden in prijs van
f 50.— tot/325,-.
In de kerkberichten lezen we, dat in
de Grote kerk zondagsmiddags om 3
uur Kinderlof is, terwijl in de Paters
kerk de gepachte plaatsen na aanvang
van de mis vrij zijn.
In het ziekenhuis alhier overleed op
70-jarige leeftijd, de heer Antoon Ver
heggen uit Oostrum.
Voor de kermis speciale aanbieding
sigaren, Bolknak 13 ct., Casimir 11 ct.
per stuk.
G. van Leuken opende op 't adres
Grotestraat 1 een zaak in rookartikelen.
„Mosquito" bromfietsen met de bes
te motor voor 425,
De fa. M. J. Vollebergh en zn.
opende op het adres Grotestraat 30 (het
huidige pand Cloffy) een filiaal van hun
meubelzaak.
Kousenreparatie, 's morgens ge
bracht, 's avonds klaar voor 5 cent per
ladder.
ELKE winkeldief dient te worden overgedragen aan de politie en justitie
moet in principe iedere dader van winkeldiefstal vervolgen. Dat zijn en
kele kernpunten uit het eindrapport van de werkgroep Bestrijding
Winkeldiefstal, die in 1981 door minister De Ruiter van Justitie werd
ingesteld. De werkgroep pleit dus voor een strenger beleid van justitie
en politie in de hoop dat daardoor het aantal winkeldiefstallen zal af
nemen. Ook wil de werkgroep dat winkelbedrijven verplicht worden hun
personeel te oefenen in het onderkennen, voorkomen en bestrijden van
winkeldiefstal.
DAT in winkels ontzettend veel wordt
gestolen, mag als een bekend feit
worden verondersteld. Zorgwekkend
is ook, dat dit soort diefstallen de
laatste tien jaar sterk is gestegen. Het
reclasseringsblad 'Kri' vermeldt dat in
1970 de politie ingeschakeld werd bij
ongeveer 11.000 gevallen van winkel
diefstal. In 1980 waren dat er al meer
dan 30.000! En het einde van die
stijging is nog allerminst in zicht. Dat
wijzen de cijfers van vorig jaar, die
inmiddels bekend zijn, onmiskenbaar
uit.
In 1981 werden ruim 36.000 misdrijven
terzake van winkeldiefstal ter kennis
van de politie gebracht, dat was liefst
5.000 meer dan in 19801 Van deze
winkeldiefstallen werd 75% opgehel
derd, dus de dader gepakt. Overigens
gaat het hier alleen over diefstallen,
die bij de politie zijn aangegeven.
Lang niet alle winkeldiefstallen wor
den aan de politie doorgegeven, soms
merkt de winkelier niet eens dat hij
bestolen is (in een grote kruideniers
zaak mis je een paar pakjes roomboter
niet direct, om maar wat te noemen).
Hoewel in principe alle soorten van
winkels door winkeldieven worden
bedreigd, moeten vooral de waren
huizen en grote textielzaken er aan
geloven. In 1981 werden daar ruim
21.000 gevallen van winkeldiefstal ge
constateerd, de waarde van de gesto
len goederen wordt geschat op bijna
twee en half miljoen gulden. In totaal
werden bij deze winkeldiefstallen
24.250 personen aangehouden. Als
dat een dikke twee jaar zo doorgaat
heb je een Feyenoord-stadion vol ver
dachten!
Van de aangehouden verdachten be
hoorde ca. 58% tot het mannelijk
geslacht en 42% tot het vrouwelijk
geslacht. Liefst 37% van de aange
houden personen was jonger dan 18
jaar. In de leeftijdscategorie beneden
de 30 jaar stelen meer mannen, bij de
30-plussers zijn de vrouwen in de
meerderheid.
AANGIFTE DOEN!
DE werkgroep Bestrijding Winkeldief
stal pleit dus voor een straffere aan
pak van winkeldieven. Ze heeft vooral
kritiek op het feit dat politie en justitie
op het moment lichte diefstallen ge
makkelijk afdoen en de dader niet
vervolgen. Omdat winkeliers dat we
ten, geven ze vaak zulke diefstallen
ook niet aan bij de politie. 'Met de
dader gebeurt toch niks,' zo wordt er
geredeneerd. Winkeliers, zo is uit
onderzoekingen gebleken, zouden
slechts zo'n 60% van de door hen
betrapte dieven in handen van de poli
tie geven. De werkgroep wil dus dat
winkeliers in principe iedere betrapte
dief bij de politie aangeven, maar....
dat moet de justitie ook iets met de
daders doen. Als je alleen maar hun
naam registreert en verder niks doet,
meesterschilders
omdat schilderen een zaak van
vertrouwen is.
cor reijnders
dr. poelsstraat 14 venray
telefoon: 82810
dan houdt het nooit op met die win
keldiefstallen.
De werkgroep is ook van mening dat
door dit milde justitiebeleid bij het pu
bliek de indruk wordt gevestigd dat bij
lichtere diefstallen van justitie niet
zoveel te vrezen valt. Een hardere aan
pak zou potentiële dieven meer af
schrikken. Tenslotte wil de werkgroep
dat de winkelbedrijven verplicht wor
den hun personeel te oefenen in het
onderkennen, voorkomen en bestrij
den van winkeldiefstal. DaMnoet zelfs
een vak worden in het detailonder-
wijs.
OVERBELASTING RECHTERS
GELET op de schokkende cijfers be
treffende de toename van winkeldief
stallen is het volkomen begrijpelijk dat
de Werkgroep Bestrijding Winkeldief
stal pleit voor een breed offensief
tegen deze vorm van criminaliteit.
Toch lijkt het ondenkbaar dat de
minister van Justitie alle adviezen van
de werkgroep zal vernemen. Zelfs al
zou hij dat willen, dan kan het niet. In
principe alle winkeldieven vervolgen?
Vorig jaar werden er zo'n 25.000 aan
gehouden. Waar halen we de rechters
vandaan om dit legioen te berechten?
Er is nu bij de rechterlijke macht al een
achterstand wat de behandeling van
allerlei zaken betreft. Hogere straffen?
Als dat zou leiden tot meer vrijheids
straffen, komen we so wie so ge
vangeniscapaciteit tekort. De lasten
voor de gemeenschap zullen ook niet
mis zijn, want een gevangene kost
rond f 300,-- per dag. Zeer positief en
ons inziens ook uitvoerbaar is de sug
gestie van de werkgroep om ten
aanzien van daders van lichtere win
keldiefstallen de mogelijkheid van
transactie te openen. Strafvervolging
wordt dan voorkomen door betaling
van een boete.
De suggestie van de werkgroep
om bij betrapping op diefstal de
winkeldief over te leveren aan de
politie lijkt zinvol, zelfs al zou de
justitie niet tot vervolging beslui
ten. De ervaring heeft geleerd dat
als winkeldieven betrapt worden
en op het politiebureau worden
verhoord, zij hierdoor toch wor
den afgeschrikt om opnieuw te
gaan stelen.
Drs. G. M. Beterams beter bekend
als Sraar Beterams is ook een van de
acht raadsleden, die niet meer als
gemeentebestuurders in Venrays monu
mentale raadszaal zullen terugkeren.
Bijna 51 jaar oud, heeft Sraar al een
hele politieke carrière achter de rug.
Geboren te Blitterswijck, was hij in
1956 juist oud genoeg om het politieke
spel in de gemeente Wanssum te gaan
meespelen. Gedurende zijn 12'/i-jarig
raadslidmaatschap was hij acht jaar
wethouder van de intussen samenge
voegde gemeenten Meerlo en Wanssum.
Het was dus helemaal geen wonder,
dat hij, toen hij zich in 1968 met zijn
gezin in Venray vestigde, nog steeds
grote belangstelling aan de dag legde
voor alles wat met jeugdzaken, recrea
tie, sociale aangelegenheden, woning
bouw en huisvesting te maken had.
In 1970 keerde hij dan ook terug op
„het toneel van de gemeentepolitiek",
natuurlijk niet in Meerlo-Wanssum,
maar in Venray.
Sraar Beterams behaalde zijn eind
diploma gymnasium nog vóór z'n 20e
verjaardag, aan het Gymnasium I.C. al
hier. In 1962 behaalde hij in Nijmegen
zijn doctoraal rechten vrije studierich
ting.
VEEL FUNKTIES
In die jaren was de heer Beterams 2
jaar directeur van de VW Venlo, 15
jaar secretaris van de VVV linker Maas
oever en 12 jaar secretaris van de Bos-
brandbestrijding in Limburg. Bij die
veelheid van arbeidsintensieve funkties
was hij ook nog consul van de ANWB.
Als drs. G. M. Beterams doceerde hij
economie, rechten en staatsinrichting
aan het Boschveldcollege te Venray.
Tevens was hij verbonden als docent
economie aan het Eckartcollege te Eind
hoven.
Een slepende ziekte heeft Sraar het
laatste jaar op non-aktiviteit gesteld.
Maar onlangs mocht burgemeester De-
fesche hem weer welkom heten, toen
Beterams na een lange periode van
afwezigheid weer aan een raadszitting
deelnam.
Gelukkig mag men konstateren, dat
een gunstig herstel is ingetreden en lang
zaam maar zeker zal Sraar zijn werk
zaamheden in verschillende funkties
gaan hervatten. En dat zijn er nog al
wat: regionaal voorzitter van het Groe
ne Kruis; penningmeester van het Wijk
gezondheidscentrum Landweert; pen
ningmeester van het Sociaal Medisch
Centrum „De Clockert" en voorzitter
van de indicatiecommissie voor bejaar
den.
C.D.A.
Vanaf het begin van zijn raadslid
maatschap stond de heer Beterams kan
didaat op de lijst „Samenwerking". In
1978 kwam daar verandering in. Er
bestond toen al een streven om de frak-
ties „Samenwerking" en „Kerkdor
pen" te doen samengaan in één liist.
het CDA. Maar beide groeperingen
vonden Venray daar nog niet rijp
genoeg voor óf durfden de daaraan ver
bonden konsekwenties niet te trekken.
Sraar Beterams wel
Het ligt niet in onze bedoeling de
tegenstellingen van destijds hier uit de
doeken te doen. We kunnen slechts con
stateren, dat Beterams zich afscheidde
van „Samenwerking" en in feite met
een eigen CDA-lijst aan de verkiezingen
deelnam. Als eenling van zijn lijst
kwam hij in de raad terug, en het is mis
schien daarom, dat er altijd sprake was
van de lijst óf de fraktie Beterams de
titel „CDA-lijst" zat er kennelijk toch
niet in.
POLITIEKE CARRIÈRE
Twaalf jaar raadslid in Meerlo-Wans
sum. Twaalf jaar raadslid in Venray.
Een politieke carière welke slechts
aan weinigen is gegeven. Jammer, dat
hij om gezondheidsredenen ditmaal
genoegen moest nemen met een onver
kiesbare plaats op de Venrayse CDA-
lijst.
„Bij het samenstellen van de kiezers
lijst was ik afwezig. Ze hebben me,
zonder ruggespraak, op die 16e plaats
neergezet en dus onverkiesbaar. Ik lig
daar niet van wakker. Een ding heb ik
wel geleerd: nooit een eenmans fraktie
meer. Maar nu vind ik bijna 25 jaar
raadslid welletjes. En over vier jaar
staan er wel weer jongeren klaar, die vol
enthousiasme menen dat ze het wel
eens beter zullen doen. Persoonlijk heb
ik aan de diverse funkties meer dan
genoeg. Daar kan ik misschien de
gemeenschap beter van dienst zijn dan
in de raadszaal
Sraar Beterams is al vele jaren
gehandicapt door slechte ogen, het
lezen met behulp van een sterke bril
vergt veel inspanning en tijd. Gelukkig
staat de techniek voor niets en zo kreeg
Sraar de beschikking over een „televisie
loupe" welke het geschreven en gedruk
te woord op een televisiescherm tot 20
maal vergroot. „Dat heb je wel nodig
als je al die papieren, zoals agenda's,
notulen en rapporten welke je van de
gemeente krijgt toegestuurd, wilt ver
werken".
De heer Beterams vindt dat er toch
wel veel veranderd is in die vijf en
twintig jaar dat hij het reilen en zeilen
van de gemeenteraden heeft meege
maakt.
„Het zwaartepunt is bij het college
van burgemeesteren wethouders komen
te liggen, wat tot gevolg heeft, dat de
betekenis, de waarde van de raad, naar
evenredigheid afneemt. De bindingen
met provincie en rijk lopen veelal over
(veel) deskundige ambtenaren en zeker
het raadslid als persoon, heeft die
bekwaamheid niet".
Beterams vindt ook dat de „smeuïge
saus" over de raadsvergaderingen ver
dwenen is. „Als je nu de raadsstukken
vooraf goed bestudeert, weet je feitelijk
al wie er straks het woord gaat voeren,
óf er gestemd gaat worden over een of
ander voorstel en welke beslissingen er
uiteindelijk genomen worden. De grote
frakties hebben de taken zo mooi
verdeeld, dat er weinig spectaculairs
kan gebeuren
ZONDER SPIJT
Of Venray met 'n grote CDA-fraktïe
ook veel rekening moet houden met het
landelijk CDA-programma, is voor
Beterams nog een vraag. „Hier kunnen
CDA en PvdA het vermoedelijk wel met
elkaar eens worden. Dat betekent dan
ook dat er een PvdA-er in het college
van b. en w. komt. Men mag zich
daarbij afvragen of de programma's
van beide groeperingen dan toch zó
dicht bij elkaar liggen. In ieder geval is
een dergelijk samengaan in landelijk
opzicht bij onze regering kenne
lijk niet meer mogelijk".
Overigens meent de heer Beterams,
dat plaatselijke groeperingen zoals
„Samenwerking" en „Kerkdorpen",
ieder voor zich goed gewerkt hebben.
„Dat moeten we nu van de zuiver
politieke partijen nog maar afwachten.
De resultaten weten we over vier jaar
precies. Ik heb er geen spijt van, dat ik
daar geen aandeel in heb
GOUDEN
SIERADEN
nu i.v.m. de
internationale
lage goudprijzen
AANTREKKELIJKER
dan U denkt I
bijvoorbeeld:
gouden herenmonogramrlng met
ma«»ieve scheen Incl. graveren
575,- met de lage goudprlja f 470,.
ST HUBERT I VENRAY
Past Jacobsstr. 34 I Grotestraat 2
HELMOND
BAR zenuwachtig kwam de bakker voor de groene tafel. Hij had daar alle reden
toe. Want hij verwachtte niet anders, dan een fik ".a gevangenisstraf. Want zijn
dagvaarding vermeldde, dat hij als bestuurder van een tweewielig motorrijtuig
had gereden over de voor het openbaar rijverkeer openstaande rijweg zonder
dat hij in staat was voornoemd motorrijtuig naar behoren te besturen. In dat
opzicht is de rechter niet mals en dat wist de bakker.
'Ik had niet erg veel gedronken,' zei de bakker berouwvol. Dat klopte met het
resultaat van de bloedproef, 1,5 pro mille. Dat is nog een heel eind van dron
kenschap verwijderd. De rechter zei dat troostend, maar de bakker was niet van
zijn zenuwachtigheid te genezen. Hij bleef van zijn ene been op het andere
drentelen, nu en dan een beetje snikkend van narigheid.
'De motor is weg,' bibberde hij. 'Er deugde anders niet veel van,' wist de
officier, 'moet nu een ander er maar ongelukken mee maken?'
'Nee meneer,' zei de verdachte klagerig, 'ik moest hem afbreken van mijn
vrouw. Hij is helemaal uit elkaar geschroefd naar de opkoper gegaan.'
Dat was opzienbarend nieuws. De eerste straf was dus al uitgedeeld door de
echtgenote van de verdachte.
'Zo,' informeerde de rechter, 'dus u mag niet meer rijden van uw vrouw?'
'Nee meneer. Zodra ik thuis kwam met het proces-verbaal moest ik de motor in
het schuurtje zetten. En de volgende dag heb ik hem moeten afbreken.'
Voor herhaling van het misdrijf behoefde dus geen vrees te bestaan. 'Het is me
nog nooit eerder overkomen,' klaagde de verdachte ook nog.
Dat klopte wel. Het was namelijk de eerste keer, dat hij in zijn leven op een
motor zat. Hij had het karretje die avond gekocht en wilde het meteen proberen.
Een rijbewijs had hij ook niet. En dat zal hij nu ook nooit krijgen.
't Is ook beter, dat ik niet rijd,' gaf de bakker toe. 'het is slecht voor mijn borstje.'
'Wat is slecht,' vroeg de rechter, 'motorrijden of drinken?'
'Allebei,' gaf de man toe, 'maar drinken mag ik nu ook niet meer. Mijn vrouw
zegt, dat ik me maar bij de koffie moet houden. Ik krijg er ook geen geld meer
voor.'
Na dit alles voelde de officier veel voor een voorwaardelijke straf, maar dan
zonder toezicht. 'Het toezicht zal wel worden uitgeoefend door de eega van
deze verdachte,' veronderstelde hij terrecht. De eis luidde een week voor
waardelijk met een jaar proeftijd.
'Meneer,' huilde de bakker, 'wat ben ik u dankbaar.'
'Niks te danken,' zei de officier.
'Dan ga ik gauw naar huis,' zei de bakker, 'hartelijk dank heren.'
'Wacht even,' zei de rechter, 'u bent nog niet veroordeeld.' Maar het vonnis
luidde conform de eis en opgelucht keerde de zenuwachtige bakker naar huis
terug om het toezicht van zijn echtgenote te ondergaan.