de mobiele eenheid
w
p.s.o.v.
De Reserve-
politie
Technische
recherche
REGISTRATIE
KAART
Het is een gelukkige gedachte geweest
om in de extra bijlage van ons week
blad „Peel en Maas" aandacht te schen
ken aan de mannen van de Rerserve-
politie, want in de loop der jaren hebben
die mannen bewezen een te waarderen
onderdeel te zijn van het Venrayse po
litiekorps. Maar voordat wij over de
huidige bezetting iets nader willen zeg
gen, is het goed even stil te staan bij het
gegroeide.
Na de eerste wereldoorlog toen de
socialist Troelstra een greep naar de
macht deed, waren het met name mannen
als dr Poels, die weerbare mannen op
riepen om het wettige gezag terzijde te
staan bij de handhaving van de openbare
orde. De dorpsveldwachters, de mannen
van Rijks vel dwacht en van het Wapen
van de Koninklijke Marechaussee waren
weliswaar gezagsgetrouw maar zij zou
den het moeilijk krijgen als werkelijk
de macht in handen zou komen van de
aanhangers van Troelstra. Die revolutie
poging mislukte, maar daaruit werd wel
geboren de Bijzondere Virijwillige Land
storm en de Vrijwillige Burgerwacht. In
de daarop volgende jaren bewees dat
instituut zijn levensvatbaarheid en al was
het voornamelijk dat de mannen zich
in de schietvaardigheid bleven bekwamen,
op te treden voor het doel waarvoor ze
in het leven waren geroepen, bleek niet
meer nodig te zijn.
In juni 1940, de bezetter vond het
voortbestaan een groot gevaar, en bij be
sluit werd zowel de Bijzondere Vrijwil
lige Landstorm als de Vrijwillige Bur
gerwacht ontbonden. Trouwens de leden
hadden trouw gezworen aan het Huis
van Oranje en het Wettig Gezag en men
zou van de bezetter toch niet kunnen
zeggen dat zij het Wettig Gezag ver
tegenwoordigde.
Na de tweede wereldoorlog kwam on
der druk van de op gang komende Koude
Oorlog een politiek verlangen, im naast
de Nationale Reserve, de reserve-mare
chaussee ook een reserve-politiekorps op
te richten.
In 1948 werd deze oprichting een feit.
In dat jaar kwam de reserve Rijks- en
gemeentepolitie van de grond. Zij werd
opgericht met het doel om in tijd van
oorlog, oorlogsgevaar, daaraan verwante
of daarmede verband houdende buiten
gewone omstandigheden danwel bij ram
pen hulpdiensten te verlenen bij de uit
oefening van de algemene politietaak
door de Rijks- en gemeentepolitie.
Zo werd in 1948 ook in Venray een
reserve-rijkspolitiekorps opgericht. Onder
leiding van ervaren opperwachtmeesters
werden zij geoefend. Toen in 1953 bij de
grote watei-snoodramp een aantal be-
rcepspolitiemensen vanuit Venray in de
getroffen gebieden werd ingezet, werden
de reservisten van Venray opgeroepen
om het sterk gereduceerde Venrayse po
litiekorps te ondersteunen.
Naast deze ondersteuning werden de
reservisten ook vaak ingezet bij allerlei
feestelijkheden, zoals kermissen, carnaval,
wielerronden etc.
Toen medio 1969 Vem-ay gemeente
politie kreeg, men had n.l. de 25.000 in-
wonersgrens overschreden (bij dit inwo
nertal kan de betrokken gemeente aan
spraak maken op een eigen politiekorps)
verdwenen min of meer geruisloos de
leden van de reserve-rijkspolitie.
Onder de egmeente-politievlag werd in
1970 opnieuw gestart met de werving
van reserve-politieagenten.
Een gedeelte van die werving vond
plaats onder de z.g. noodwachtplichtigen.
Momenteel telt het korps reserve-politie
Venray 9 leden. Daarvan zijn er vijf in
de rang van hoofdagent en vier in de
rang van agent. Tweemaandelijks wor
den zij geoefend, waarvan een oefening
gewijd is aan schietinstructie.
In het kader van geoefend zijn en
blijven, worden de reservisten ingezet,
o.a. bij verkeerscontroles, extra surveil
lances en het normale dienstenpatroon.
De reserve-politie van Venray heeft de
status van onbezoldigd ambtenaar van
gemeentepolitie, hetgeen inhoudt dat zij,
wanneer zij werkelijke dienst verrichten,
volledige opsporingsbevoegdheid bezitten
en aldus verbaliserend kunnen optreden.
De reserve-politie heeft binnen het be
roepskorps Venray een volwaardige
plaats kunnen innemen. Dit laatste is
vooral te danken aan hun inzet, loyali
teit en bereidheid om samen met de be
roepscollega's de politietaak in Venray
uit te oefenen. Voor deze inzet is natuur
lijk een stuk idealisme nodig en hiervoor
past een woord van waardering dat deze
burgers een stuk van hun vrije tijd op
offeren voor het mede-uitoefenen van
de politietaak in Venray.
voorkoming misdrijven
Diefstal is zo oud als de mensheid be
staat. Daarom bestaat de diefstalpreven
tie ook vanaf die tijd. Immers tegen dief
stal ging men zich beveiligen. Eén van
de bekende preventiesystemen uit de
oertijd was in gebruik bij de Kelten,
welke omstreeks 900 jaar voor Christus
leefden.
Zij hadden een systeem onwikkeld
tegen diefstal met struikeldraden (tou
wen).
Liep men daar tegenaan dan werd er
gens een hoop stenen omver getrokken,
waardoor een wachter werd gealarmeerd.
Diefstalpreventie is dus bepaaldelijk niet
nieuw. Door de eeuwen heen is de mens
echter hebzuchtiger geworden en agres
siever in zijn methoden om diefstal te
plegen. Een en ander heeft inmiddels
geleid tot diefstal/inbraak in alle denk
bare vormen.
Men kan nu zonder meer stellen dat
de criminaliteit in de gehele wereld
schrikbarende vormen heeft aangenomen.
De politie is daartegen niet opgewassen.
Men zou een veelvoud van de huidige
politiesterkte moeten hebben en dan nog
zou diefstal blijven bestaan. Zwaardere
straffen voor--de daders zou ook niet
helpen en daarom zal diefstal dus
altijd blijven bestaan.
Maar met z'n allen kunnen we wel
degelijk veel tegen de diefstalcriminaliteit
ondernemen. Bijvoorbeeld om het de die
ven zo lastig mogelijk te maken iets weg
te nemen.
Met een aantal maatregelen, welke be
paald niet altijd duur behoeven te
zijn, kun je het de ongenode gasten erg
moeilijk maken door hen zo lang moge
lijk van hun doel af te houden. Want
je kunt een hele hoop doen met beter
hang- en sluitwerk, of de fiets af te
sluiten met een beter slot.
Voorts bestaan er meerdere electro-
nische middelen om daarmee de dief te
laten schrikken danwel te betrappen.
De Overheid is zich de laatste jaren
steeds meer gaan bemoeien met de pre
ventie en stelt daarvoor ook geld be
schikbaar. Zo is er inmiddels een lande
lijk bureau Voorkoming Misdrijven.
Dit bureau coördineert een aantal ak-
tiviteiten op het gebied van de misdaad-
voorkoming en zorgt o.a. voor t.v. spots,
folders, registratiekaarten etc. Daarnaast
VTÏliüM
VOORKOMING
MISDRIJVEN
Een zaak van de politie en u.
draagt dit bureau zorg voor de opleiding
van politieambtenaren in de misdaad-
voorkoming. Zo heeft inmiddels elk po
litiebureau een opgeleide politieman voor
koming misdrijven. In ons korps is dit
brigadier J. G. Janssen.
Indien U op het terrein van de mis
daadpreventie bepaalde problemen hebt,
bijvoorbeeld over de vraag hoe beveilig
ik mijn huis. auto, caravan, etc. tegen
diefstal, dan kunt U altijd terecht op
het politiebureau. Naast een persoonlijk
advies zijn er steeds folders en info
bladen op het bureau aanwezig, waar
in U het nodige kunt lezen over bevei
liging.
Zo ziet U, dat de Voorkoming Misdrij
ven een zaak is van de POLITIE en U.
Sedert de beginjaren '60 heeft de po
litie bij akties zoals gijzelingen, kapingen
en ontruimingen van (gekraakte) panden,
herhaalde malen grootschalig moeten op
treden. In die jaren werden de Mobiele
Eenheden verder uitgebouwd. Er kwamen
ME-opleidingscentra voor rijks- en ge
meentepolitie. Uitrusting, bewapening en
taktieken werden verbeterd en verder
uitgebouwd. Iedere politieman volgde na
het verlaten van de politieschool een zes-
weken durende ME-opleiding. terwijl
naast de opleiding diverse oefendagen
werden vastgesteld. Het ME-specialisme
heeft zich sedertdien steeds verder ont
wikkeld. Voertuigen, kledinguitrusting en
bewapening werden aangepast aan de
hogere eisen die gesteld werden m.b.t.
de persoonlijke veiligheid en bescherming
van de ME-ers.
Dat zulks nodig was bleek in de twee
de helft van de zeventiger jaren. Toen
vooral richtte het ME-optreden zich tegen
groepen uit de bevolking die opkomend
van hun belangen de rechtsorde aantast
ten' en de openbare orde verstoorden.
Mobiele eenheden van de rijks- en ge
meentepolitie en/of bijstandseenheden
van de Koninklijke Marechaussee werden
ingezet om een einde te maken aan der
gelijke akties, waarbij het in een aantal
gevallen kwam tot gewelddadige con
frontaties tussen politie en bevolking. We
denken maar even terug aan 30 april
1980. Ook daarna heeft het zich in Am
sterdam alsook zeer recentelijk in Nij
megen herhaald. Stenen gooiende en
rellenschoppende jongeren, belegerden de
mobiele eenheden. Met benzine-bommen
en ijzeren verdedigingsmiddelen trachtte
men de ME tot staan te brengen. Slechts
met behulp van zogenaamde hoogwer
kers, bulldozers en tanks werden ware
veldslagen in het voordeel van de Mo
biele Eenheid beslecht. Dat bij derge
lijke akties aan beide zijden min of meer
ernstige gewonden vielen, behoeft verder
geen betoog. Nee, het leven van een
ME-er gaat anno 1981 niet over rozen.
Van de gemeentepolitie Venray zijn 15
personeelsleden lid van de Mobiele Een
heid. Zij vormen tesamen één Groep en
maken deel uit van de ME-Limburg.
Reeds meerdere malen werd onze groep
voor bijstandverlening opgeroepen. Zo
verleenden wij bijstand in Dodewaard,
Amsterdam en Nijmegen. Ook in Venlo,
bij de vergadering van de Europese Mi
nisters van Buitenlandse Zaken, waren
wij present. Onze taak aldaar bestond, in
tegenstelling tot ons optreden in Amster
dam en Nijmegen, uit het bewaken en
zorgen voor de veiligheid van onze
Europese gasten. In Nijmegen en Am
sterdam maakten wij in feite voor het
eerst kennis met niets en niemand ont
ziende en op rellen beluste jongeren. De
factoren die dan van belang zijn, zijn
zelfbeheersing en zorgen dat je in groeps
verband blijft- Houd je je niet hieraan
dan loop je kans het onderspit te delven.
Natuurlijk zou je best die knaap willen
aanhouden die jou of jouw maat met
enkele bakstenen bedreigde of met een
professionele katapult beschoot. Iedere
ME-er weet echter dat hij in dergelijke
gevallen kansloos is en zal zich in toom
moeten houden.
Tijdens dergelijke ME-optredens blijkt
steeds weer hoe goed de sfeer onderling
is. Alles voor elkaar overhebben en alles
voor elkaar doen. Daarop steunt het hele
ME-gebeuren.
En als wij dan, ver van huis, in een
vreemde kazerne gezamenlijk ons pilsje
drinken, dan zal iedereen het met ons
eens moeten zijn, dat een ME-er ook
maar een gewone jongen is.
Pijnappels.
Op 14 oktober 1970 werd de Politie
Sport- en Ontspanningsvereniging van
het Venrayse Korps opgericht. Deze op
richting completeerde de basis waarop
het nog jonge gemeentelijk politiekorps
van Venray zich verder zou uitbouwen.
Inmiddels heeft de vereniging haar 10-
jarig bestaan gevierd met een groot aan
tal sport- en ontspanningsevenementen.
Voor de niet insider zij ter verduide
lijking vermeld, dat zo'n Politie sport- en
ontspanningsclub in elk Nederlands po
litiekorps aanwezig is en waarvan de
leden automatische zijn ingeschreven bij
de Nederlandse Politie Sport Bond, wel
ke als nationale bond waakt over het
politie-sportgebeuren in den lande.
Zo zijn er nationale en regio sport
evenementen, competities e.d. Buiten het
sportelement is het ontmoeten van colle
ga's van andere Korpsen een zeer zin
volle zaak binnen het politiegebeuren.
Het Venrayse Korps heeft in de loop
van zijn bestaan al diverse malen deel
genomen aan nationale sportevenementen
en op het terrein van voetbal en vooral
volley, werden de nodige bekers etc.
binnengehaald.
Maar niet alleen op voetbal- en volley-
balgebied werden trofeeën behaald, ook
in de wandelsport wisten de leden van
de Venrayse P.S.O.V. hun mannetje en
„vrouwtje" te staan. Zo neemt de
P.S.O.V. elk jaar deel aan de Airborne
wandelmars te Oosterbeek. De eerste za
terdag van de maand september vindt
dit gebeuren plaats.
Naast de sport neemt de ontspanning
een grote plaats in binnen het vereni
gingsverband. Enkele voorbeelden hier
van zijn 't politie-camaval, Beierse avond,
kienen, bowling etc.
Het bestuur van de P.S.O-V. is er dan
ook vast van overtuigd dat de vereniging
in de nieuwe huisvesting nog meer ak-
tiviteiten kan ontplooien en dat daar
uiteindelijk al de vergaarde trofeeën een
definitieve plaats krijgen.
J. G. Janssen, voorzitter
Het rechercheteam is verdeeld in tak-
tische- en technische recherche. De tak-
tische recherche heeft tot taak, het horen
van verdachten en getuigen, het opnemen
van aangiften, aanhouden en fouilleren
van verdachten, het uitvoeren van con
frontaties.
De technische recherche houdt zich
bezig met het sporenonderzoek op de
plaats van het delikt. het vastleggen
van situaties, reconstructies en sporen
door middel van fotografie, het nemen
van vingerafdrukken en foto's van be
paalde verdachten, het nader onderzoe
ken van aangetroffen sporen vaak in
samenwerking met het Gerechtelijk La
boratorium en de Centrale Dactylosco-
pische Dienst.
Voor dit werk heeft de technische re
cherche in de nieuwe behuizing de be
schikking over een vertrek ingericht als
onderzoekruimte en foto-atelier en een
donkere kamer.