de mobiele eenheid w p.s.o.v. De Reserve- politie Technische recherche REGISTRATIE KAART Het is een gelukkige gedachte geweest om in de extra bijlage van ons week blad „Peel en Maas" aandacht te schen ken aan de mannen van de Rerserve- politie, want in de loop der jaren hebben die mannen bewezen een te waarderen onderdeel te zijn van het Venrayse po litiekorps. Maar voordat wij over de huidige bezetting iets nader willen zeg gen, is het goed even stil te staan bij het gegroeide. Na de eerste wereldoorlog toen de socialist Troelstra een greep naar de macht deed, waren het met name mannen als dr Poels, die weerbare mannen op riepen om het wettige gezag terzijde te staan bij de handhaving van de openbare orde. De dorpsveldwachters, de mannen van Rijks vel dwacht en van het Wapen van de Koninklijke Marechaussee waren weliswaar gezagsgetrouw maar zij zou den het moeilijk krijgen als werkelijk de macht in handen zou komen van de aanhangers van Troelstra. Die revolutie poging mislukte, maar daaruit werd wel geboren de Bijzondere Virijwillige Land storm en de Vrijwillige Burgerwacht. In de daarop volgende jaren bewees dat instituut zijn levensvatbaarheid en al was het voornamelijk dat de mannen zich in de schietvaardigheid bleven bekwamen, op te treden voor het doel waarvoor ze in het leven waren geroepen, bleek niet meer nodig te zijn. In juni 1940, de bezetter vond het voortbestaan een groot gevaar, en bij be sluit werd zowel de Bijzondere Vrijwil lige Landstorm als de Vrijwillige Bur gerwacht ontbonden. Trouwens de leden hadden trouw gezworen aan het Huis van Oranje en het Wettig Gezag en men zou van de bezetter toch niet kunnen zeggen dat zij het Wettig Gezag ver tegenwoordigde. Na de tweede wereldoorlog kwam on der druk van de op gang komende Koude Oorlog een politiek verlangen, im naast de Nationale Reserve, de reserve-mare chaussee ook een reserve-politiekorps op te richten. In 1948 werd deze oprichting een feit. In dat jaar kwam de reserve Rijks- en gemeentepolitie van de grond. Zij werd opgericht met het doel om in tijd van oorlog, oorlogsgevaar, daaraan verwante of daarmede verband houdende buiten gewone omstandigheden danwel bij ram pen hulpdiensten te verlenen bij de uit oefening van de algemene politietaak door de Rijks- en gemeentepolitie. Zo werd in 1948 ook in Venray een reserve-rijkspolitiekorps opgericht. Onder leiding van ervaren opperwachtmeesters werden zij geoefend. Toen in 1953 bij de grote watei-snoodramp een aantal be- rcepspolitiemensen vanuit Venray in de getroffen gebieden werd ingezet, werden de reservisten van Venray opgeroepen om het sterk gereduceerde Venrayse po litiekorps te ondersteunen. Naast deze ondersteuning werden de reservisten ook vaak ingezet bij allerlei feestelijkheden, zoals kermissen, carnaval, wielerronden etc. Toen medio 1969 Vem-ay gemeente politie kreeg, men had n.l. de 25.000 in- wonersgrens overschreden (bij dit inwo nertal kan de betrokken gemeente aan spraak maken op een eigen politiekorps) verdwenen min of meer geruisloos de leden van de reserve-rijkspolitie. Onder de egmeente-politievlag werd in 1970 opnieuw gestart met de werving van reserve-politieagenten. Een gedeelte van die werving vond plaats onder de z.g. noodwachtplichtigen. Momenteel telt het korps reserve-politie Venray 9 leden. Daarvan zijn er vijf in de rang van hoofdagent en vier in de rang van agent. Tweemaandelijks wor den zij geoefend, waarvan een oefening gewijd is aan schietinstructie. In het kader van geoefend zijn en blijven, worden de reservisten ingezet, o.a. bij verkeerscontroles, extra surveil lances en het normale dienstenpatroon. De reserve-politie van Venray heeft de status van onbezoldigd ambtenaar van gemeentepolitie, hetgeen inhoudt dat zij, wanneer zij werkelijke dienst verrichten, volledige opsporingsbevoegdheid bezitten en aldus verbaliserend kunnen optreden. De reserve-politie heeft binnen het be roepskorps Venray een volwaardige plaats kunnen innemen. Dit laatste is vooral te danken aan hun inzet, loyali teit en bereidheid om samen met de be roepscollega's de politietaak in Venray uit te oefenen. Voor deze inzet is natuur lijk een stuk idealisme nodig en hiervoor past een woord van waardering dat deze burgers een stuk van hun vrije tijd op offeren voor het mede-uitoefenen van de politietaak in Venray. voorkoming misdrijven Diefstal is zo oud als de mensheid be staat. Daarom bestaat de diefstalpreven tie ook vanaf die tijd. Immers tegen dief stal ging men zich beveiligen. Eén van de bekende preventiesystemen uit de oertijd was in gebruik bij de Kelten, welke omstreeks 900 jaar voor Christus leefden. Zij hadden een systeem onwikkeld tegen diefstal met struikeldraden (tou wen). Liep men daar tegenaan dan werd er gens een hoop stenen omver getrokken, waardoor een wachter werd gealarmeerd. Diefstalpreventie is dus bepaaldelijk niet nieuw. Door de eeuwen heen is de mens echter hebzuchtiger geworden en agres siever in zijn methoden om diefstal te plegen. Een en ander heeft inmiddels geleid tot diefstal/inbraak in alle denk bare vormen. Men kan nu zonder meer stellen dat de criminaliteit in de gehele wereld schrikbarende vormen heeft aangenomen. De politie is daartegen niet opgewassen. Men zou een veelvoud van de huidige politiesterkte moeten hebben en dan nog zou diefstal blijven bestaan. Zwaardere straffen voor--de daders zou ook niet helpen en daarom zal diefstal dus altijd blijven bestaan. Maar met z'n allen kunnen we wel degelijk veel tegen de diefstalcriminaliteit ondernemen. Bijvoorbeeld om het de die ven zo lastig mogelijk te maken iets weg te nemen. Met een aantal maatregelen, welke be paald niet altijd duur behoeven te zijn, kun je het de ongenode gasten erg moeilijk maken door hen zo lang moge lijk van hun doel af te houden. Want je kunt een hele hoop doen met beter hang- en sluitwerk, of de fiets af te sluiten met een beter slot. Voorts bestaan er meerdere electro- nische middelen om daarmee de dief te laten schrikken danwel te betrappen. De Overheid is zich de laatste jaren steeds meer gaan bemoeien met de pre ventie en stelt daarvoor ook geld be schikbaar. Zo is er inmiddels een lande lijk bureau Voorkoming Misdrijven. Dit bureau coördineert een aantal ak- tiviteiten op het gebied van de misdaad- voorkoming en zorgt o.a. voor t.v. spots, folders, registratiekaarten etc. Daarnaast VTÏliüM VOORKOMING MISDRIJVEN Een zaak van de politie en u. draagt dit bureau zorg voor de opleiding van politieambtenaren in de misdaad- voorkoming. Zo heeft inmiddels elk po litiebureau een opgeleide politieman voor koming misdrijven. In ons korps is dit brigadier J. G. Janssen. Indien U op het terrein van de mis daadpreventie bepaalde problemen hebt, bijvoorbeeld over de vraag hoe beveilig ik mijn huis. auto, caravan, etc. tegen diefstal, dan kunt U altijd terecht op het politiebureau. Naast een persoonlijk advies zijn er steeds folders en info bladen op het bureau aanwezig, waar in U het nodige kunt lezen over bevei liging. Zo ziet U, dat de Voorkoming Misdrij ven een zaak is van de POLITIE en U. Sedert de beginjaren '60 heeft de po litie bij akties zoals gijzelingen, kapingen en ontruimingen van (gekraakte) panden, herhaalde malen grootschalig moeten op treden. In die jaren werden de Mobiele Eenheden verder uitgebouwd. Er kwamen ME-opleidingscentra voor rijks- en ge meentepolitie. Uitrusting, bewapening en taktieken werden verbeterd en verder uitgebouwd. Iedere politieman volgde na het verlaten van de politieschool een zes- weken durende ME-opleiding. terwijl naast de opleiding diverse oefendagen werden vastgesteld. Het ME-specialisme heeft zich sedertdien steeds verder ont wikkeld. Voertuigen, kledinguitrusting en bewapening werden aangepast aan de hogere eisen die gesteld werden m.b.t. de persoonlijke veiligheid en bescherming van de ME-ers. Dat zulks nodig was bleek in de twee de helft van de zeventiger jaren. Toen vooral richtte het ME-optreden zich tegen groepen uit de bevolking die opkomend van hun belangen de rechtsorde aantast ten' en de openbare orde verstoorden. Mobiele eenheden van de rijks- en ge meentepolitie en/of bijstandseenheden van de Koninklijke Marechaussee werden ingezet om een einde te maken aan der gelijke akties, waarbij het in een aantal gevallen kwam tot gewelddadige con frontaties tussen politie en bevolking. We denken maar even terug aan 30 april 1980. Ook daarna heeft het zich in Am sterdam alsook zeer recentelijk in Nij megen herhaald. Stenen gooiende en rellenschoppende jongeren, belegerden de mobiele eenheden. Met benzine-bommen en ijzeren verdedigingsmiddelen trachtte men de ME tot staan te brengen. Slechts met behulp van zogenaamde hoogwer kers, bulldozers en tanks werden ware veldslagen in het voordeel van de Mo biele Eenheid beslecht. Dat bij derge lijke akties aan beide zijden min of meer ernstige gewonden vielen, behoeft verder geen betoog. Nee, het leven van een ME-er gaat anno 1981 niet over rozen. Van de gemeentepolitie Venray zijn 15 personeelsleden lid van de Mobiele Een heid. Zij vormen tesamen één Groep en maken deel uit van de ME-Limburg. Reeds meerdere malen werd onze groep voor bijstandverlening opgeroepen. Zo verleenden wij bijstand in Dodewaard, Amsterdam en Nijmegen. Ook in Venlo, bij de vergadering van de Europese Mi nisters van Buitenlandse Zaken, waren wij present. Onze taak aldaar bestond, in tegenstelling tot ons optreden in Amster dam en Nijmegen, uit het bewaken en zorgen voor de veiligheid van onze Europese gasten. In Nijmegen en Am sterdam maakten wij in feite voor het eerst kennis met niets en niemand ont ziende en op rellen beluste jongeren. De factoren die dan van belang zijn, zijn zelfbeheersing en zorgen dat je in groeps verband blijft- Houd je je niet hieraan dan loop je kans het onderspit te delven. Natuurlijk zou je best die knaap willen aanhouden die jou of jouw maat met enkele bakstenen bedreigde of met een professionele katapult beschoot. Iedere ME-er weet echter dat hij in dergelijke gevallen kansloos is en zal zich in toom moeten houden. Tijdens dergelijke ME-optredens blijkt steeds weer hoe goed de sfeer onderling is. Alles voor elkaar overhebben en alles voor elkaar doen. Daarop steunt het hele ME-gebeuren. En als wij dan, ver van huis, in een vreemde kazerne gezamenlijk ons pilsje drinken, dan zal iedereen het met ons eens moeten zijn, dat een ME-er ook maar een gewone jongen is. Pijnappels. Op 14 oktober 1970 werd de Politie Sport- en Ontspanningsvereniging van het Venrayse Korps opgericht. Deze op richting completeerde de basis waarop het nog jonge gemeentelijk politiekorps van Venray zich verder zou uitbouwen. Inmiddels heeft de vereniging haar 10- jarig bestaan gevierd met een groot aan tal sport- en ontspanningsevenementen. Voor de niet insider zij ter verduide lijking vermeld, dat zo'n Politie sport- en ontspanningsclub in elk Nederlands po litiekorps aanwezig is en waarvan de leden automatische zijn ingeschreven bij de Nederlandse Politie Sport Bond, wel ke als nationale bond waakt over het politie-sportgebeuren in den lande. Zo zijn er nationale en regio sport evenementen, competities e.d. Buiten het sportelement is het ontmoeten van colle ga's van andere Korpsen een zeer zin volle zaak binnen het politiegebeuren. Het Venrayse Korps heeft in de loop van zijn bestaan al diverse malen deel genomen aan nationale sportevenementen en op het terrein van voetbal en vooral volley, werden de nodige bekers etc. binnengehaald. Maar niet alleen op voetbal- en volley- balgebied werden trofeeën behaald, ook in de wandelsport wisten de leden van de Venrayse P.S.O.V. hun mannetje en „vrouwtje" te staan. Zo neemt de P.S.O.V. elk jaar deel aan de Airborne wandelmars te Oosterbeek. De eerste za terdag van de maand september vindt dit gebeuren plaats. Naast de sport neemt de ontspanning een grote plaats in binnen het vereni gingsverband. Enkele voorbeelden hier van zijn 't politie-camaval, Beierse avond, kienen, bowling etc. Het bestuur van de P.S.O-V. is er dan ook vast van overtuigd dat de vereniging in de nieuwe huisvesting nog meer ak- tiviteiten kan ontplooien en dat daar uiteindelijk al de vergaarde trofeeën een definitieve plaats krijgen. J. G. Janssen, voorzitter Het rechercheteam is verdeeld in tak- tische- en technische recherche. De tak- tische recherche heeft tot taak, het horen van verdachten en getuigen, het opnemen van aangiften, aanhouden en fouilleren van verdachten, het uitvoeren van con frontaties. De technische recherche houdt zich bezig met het sporenonderzoek op de plaats van het delikt. het vastleggen van situaties, reconstructies en sporen door middel van fotografie, het nemen van vingerafdrukken en foto's van be paalde verdachten, het nader onderzoe ken van aangetroffen sporen vaak in samenwerking met het Gerechtelijk La boratorium en de Centrale Dactylosco- pische Dienst. Voor dit werk heeft de technische re cherche in de nieuwe behuizing de be schikking over een vertrek ingericht als onderzoekruimte en foto-atelier en een donkere kamer.

Peel en Maas | 1981 | | pagina 5