Krenten in Venrays begrotingsmik Twaalf en een half jaar. Voermans Meubelen CIRCUS MOK 1981 VENRAY HO jaar geleden Raad van Meerlo- Wanssum geeft bij drage in schonen van jachthaven Examen voor onderbrandmeester in het Venrayse raadhuis 'Handjes laten wapperen' Wanneer je genoodzaakt bent om lit hoofde van je funktie tweemaal es uur te moeten luisteren naar vat anderen over de begroting zeg- ;en ben je blij als je ineens een retft in de (over het algemeen) [rauwe mik vindt. Het eerste krentje kwam uit de >vdA-hoek. De raadsvoorzitter had ie woordvoerd(st)er in een strak ceurslijf gedrukt in verband met de tijd. „Dat is dan vier minuten voor edere fraktie'' zei de burgemeester ot de heer A. den Brok (Samen- wreking) en H. Willems (PvdA). „En in die tijd moet ik dan pro- >eren méér mensen te overtuigen, erwijl een grote fraktie in dezelf- le tijd minder mensen te overtui- ;en heeft", merkte de heer Willems adrem op. Als we wethouder J. van Oers nogen geloven en tot nog toe lebben we geen reden om aan s mans woorden te twijfelen lan gaat het college binnenkort op de beunhazentoer- Om arbeidsloon te besparen zal iet college zélf de kwast ter hand lemen om de betonnen bak van iet zwembad te gaan coaten om iaarmee de badmeesters de helpen de hand te bieden. Wethouder G. Schols was blij, dat lij niet zoals vorig jaar, kritiek op tijn hoofdig haar had gekregen PvdA-man Jan Konings had moei- met de portefeuilleverdeling bin- ïen het college met name wanneer iet ging om beantwoorden van vragen in de commissie voor de •uimtelijke ordening. De ene keer iwam het antwoord van wethouder Ichols, de andere keer van wet- ïouder mevr. Rutten-Tielen, en m ioms van het commissielid, de heer J. de Klerk. Wethouder Schols probeerde hem uidelijk te maken, dat volkshuis- csting (in zijn portefeuille) anders i dan woningtoewijzing (in de por- efeuille van wcth. mevr. Rutten), let commissielid de Klerk heeft ils man van de woningbouwver- iniging dan weer alles le maken iet woningbouw. Met andere woor- in: „Volkshuisvesting is wezenlijk vat anders dan huisvesten van het olk" lichtte hij toe Volksvertegenwoordigers hebben en decorum te bewaren. Zo ook volksvertegenwoordigers in de Ifenrayse gemeenteraad Als hand- ïaver van de openbare orde houdt wrgemccster Dofesehe daaraan Irak de hand en tikte wethouder ichols dan ook figuurlijk op de ingers, toen hij de heer Reintjes aninaal met „Jan*' aansprak „U ►edoelt waaistwhunlijk do geachte irgevaardigde de heer Reintjes", :orrigeerde de raadsvoorzitter hem. □p hetzelfde ogenblik werd het een .Janboel" in de raad. Achtereen volgens werd het woord gevraagd loor Jan Houba, Jan Konings en Ian PoelsEven werd het „Gc- lannes" toen de heer Reintjes zich aankondigde als Johannes Deze begrotingsbehandeling mag de geschiedenis ingaan als een tweedaagse vergadering, waarin vier (van de vijf) frakties zich in ;rote saamhorigheid op allerlei be zuinigingen wierpen. Zó groot was le saamhorigheid, dat het PvdA- raadsiid J- Konings zich beschei- ien terugtrok uil de discussie om f 90 000,heeft Vennautic vorig ar moeten betalen voor het hoonmaken van de jachthaven te Wanssum. Burgemeester en wet houders stelden de raad voor e<n tegemoetkoming in deze kosten le geven ten bedrage van 15.000 De raad was unaniem van mening dat de vervuiler zou moeten beta len en dat is in dit geval de ge meente Horst die ongezuiverd rioolwater loost in de Molenbeek. Uiteindelijk komt dat vieze spul in de jachthaven terecht, Het Zuive ringschap doet er niets aan, maar laat Meerlo-Wanssum wel voor de kosten opdraaien. De heer Huren kamp zou hierover wel een gerech telijke procedure durven aanspan nen. Enige raadsleden betwijfelden de noodzaak om Vennautic een tege moetkoming te geven. De heer Hendriks had zelfs een nieuwe pachter op het oog, die het dub- )ele wil betalen van dat wat Ven nautic betaalt Wethouder Rutten verdedigde het worstel, door er op te wijzen, dat ieze sterke vervuiling destijds niet e voorzien was, en geheel bulten iet vierjaarlijkse uitbaggeren van Ie haven valt. Venautic heeft een jachthaven gehuurd; geen open riool Gelukkig is een einde aan de Vervuiling in zicht Horst gaat lo in in Venlo terwijl Meerlo-Wans- um op de Waterzuivering in Ven- ra y wordt aangesloten. Het Zuive- ingschap zal dan een bijdrage ge- wn voor het schonen van de Mo fenbeek. Toch konden niet alle raadsleden :löh achter het voorstel van b. en w. scharen. Toen er gestemd moest vorden waren de heren Hendriks, Beterams, Hol en Hurenkamp te- Ben. zoals hij zei het gras niet weg te maaien voor de voeten van WD fraktievoorzitter J. Houba-, En wat zei wethouder Joh. Loo- nen toen hij de verkeerslichten op de Merseloseweg verdedigde? Inderdaad, men hoorde het goed: „Wanneer Horst met het plaatsen van verkeerslichten het ziekenhuis had kunnen behouden, dan waren ze er zeker gekomen1'. Maar wat verkeerslichten met het behoud van het Horster ziekenhuis te maken zouden kunnen hebben, maakte de wethouder nu net niet duidelijk De heer A, den Brok hield een pittig betoog over efficiency in het gemeentehuis en verwachtte daar om een antwoord van wethouder G. Schols. Dat kwam, toen de heer den Brok weer andere zaken te be spreken had met zijn buurvrouw mevr. H. Poels-Peters. „Als u niet luistert, dan houd ik op" zeide wethouder- Over efficiency gespro ken. „Oudere jeugd heeft de neiging zich in kleine groepjes terug te trekken" stond in de Nota van Aanbieding te lezen. „Niks nieuws onder de zon'' dachten wij. Toen wij tot de oudere jeugd behoorden hadden we dezelfde neiging. En dan nog liefst in een heel klein groepje, met z'n tweeën En daar sprak geen gemeenteraad over. En toen het raadslid G. Janssen na vele uren zwijgen ook wat mocht zeggen had hij het over „Be- stekklare pannen". Hij bedoelde waarschijnlijk „panklare bestekken" of bestekklare plannen, 't Is maar hoe je het bekijkt. Ruim 250 jongeren van 14 tot 16 jaar zouden op één avond 1700 flesjes bier paraat hebben gemaakt in een van Venrays jongerensocië- teiten. „Daar moeten we wat aan doen'' vond de heer J- Reintjes. Wethouder J. van Oers vond dat een taak van de ouders om oplet tend te zijn. „We kunnen hier toch geen drankverbod uitvaardigen in de geest van een Venrayse droog legging" meende de heer van Oers. De heer Reintjes ontpopte zich als de grote verdelger van de vo gelkers, die zoals hij zei „de pan uitgroeit". Zó was hij met zijn gedachten bij de vogelkers, dat hij even later voorstelde in de Hoen derstraat een stel straatlantaarns te rooiën De burgemeester, die de moeilijke taak had de discussies in het strak ke tijdschema te houden vroeg de heer Den Brok zich vanwege de efficiency te beperken in de spreek tijd. ,Ik meen" zei de heer Den Brok, „dat de burgemeester intelli gent genoeg is om aan een paar woorden genoeg te hebben om alles 'te begrijpen". De heer Willems was juist bezig met een gloedvol betoog over glas containers, die volgens hem gratis zouden kunnen worden geplaatst, toen hij geïnterrumpeerd werd door de heer J. Truijen, „Ja maar" voeg de wethouder Loonen zich in de discussie, „U wilt me toch niet wijs maken dat„Ik maak u niets wijs" repliceerde de heer Truijen, „dat doet de heer Willems Vorige week donderdagochtend bood de „burgerzaal" de ont moetingsruimte vóór de raadzaal in de voormalige kapel van het kloos ter Jerusalem, weer eens een an dere aanblik. Eenentwintig heren zaten aan ta fels gebogen over een stapel papie ren, terwijl enkele geüniformeerde brandweerlieden een waakzaam oogje hielden op de gang van za ken. Die donderdag was n.l. de dag waarop landelijk het schriftelijk examen voor onderbrandmeester in vrijwillige dienst gedeelte B, werd gehouden- Voor Limburg werd dit examen afgenomen dn Venray door de In spectie voor het brandweerwezen. Het feit, dat van de eenentwintig Limburgse kandidaten zes Ven- rayers waren had met de plaats bepaling echter niets te maken. Van die zes Venrayers waren er vijf afkomstig van de Venrayse vrijwillige brandweer en een van de bedrijfsbrandweer van Inalfa. Er werd geëxamineerd in vak organisatie hydraulica en inwendi ge dienst. Algemeen was men van oordeel dat het een pittig examen was. De mannen achter de tafels had den al een jaren durende studie (advertentie)\ XlVi Jaar Fr. Voermans Meubelen wil zeggen: HVi jaar een begrip in Boxmeer én in deze hoek van Noord-Brabant én in Limburg. Dat wil óók zeggen: 12Vi jaar heel hard werken; 12Vi jaar service en 12 Vi jaar durf! Vandaar dat het interessant is, om in een tijd waarin veel ondernemers klagen over malaise, eens te gaan praten met een pur-sang ondernemer, die het nog ziet zitten. Natte vinger 'Als je hard werkt en de boel goed in de gaten houdt, dan is het nog best te doen hoor, al wordt er veel ge klaagd. Weet je, veel ondernemers worden duf gepraat en durven niets nieuws te presenteren, of eens een andere of grootser aanpak ie probe ren!' aldus Frans Voermans, die tus sen neus en lippen door vertelt dat hel 'Koperen Feest' van zijn bedrijf enorm druk is geweest. Glunderend en gelukkig vertelt hij van vroegere klanten, die hem zijn komen felicite ren en oude makkers, die de weg naar Boxmeer wisten te vinden. Hij komt echter snel weer tot de kern van zijn betoog en geeft aan dat hij altijd positief blijft denken, zonder de rechtlijnigheid en de zuinigheid uit het oog te verliezen. Deze eigenschappen heeft hij van huis uit meegekregen, want als boe renzoon heeft hij vroeger altijd enorm hard moeten werken en de moed erin moeten houden, want er waren dikwijls tegenvallers. Zuinig zijn en dicht bij de natuur leven wa ren ook een vanzelfsprekendheid en nu nog, in zijn modern onderne mersschap moet hij dikwijls met de natte vinger kijken uit welke hoek de wind waait', net als de boer vroeger. Handjes wapperen 'Er wordt dus heel wat geklaagd, maar men vergeet dat we nu weer te ruggaan naar een normale tijd, waarin er een gezonde concurrentie mogelijk is. De klanten kopen niet meer zo gemakkelijk, ze kijken weer naar service, gezelligheid en uitste kende waar. Het geld wordt wel drie keer omgedraaid en dan uitgegeven aan iets wat lang meegaat', aldus Frans, die dat een positieve ontwik keling vindt. Hij herkent dat van vroeger en speelt daar graag op in, dat kost hem geen moeite! 'Ik heb me nooit omringd met veel en te duur personeel; we hebben een klein, maar heel hecht team, dat kei hard met Nelly en mij meewerkt. Bij ons moet iedereen hard werken, maar dat vinden ze niet gek, omdat ik zelf het voorbeeld geef. Ik zeg al tijd: Laat de handjes maar wappe ren!' Frans Voermans heeft nooit anders gekend: vroeger op de boerderij van zijn vader werkte hij van zonsop gang tot-zonsondergang en als er 's winters geen werk was op de boerde rij dan maar de werkverschaffing in, want er moest brood op de plank ko men en daar was geld voor nodig! Leerschool Toch is deze harde jeugd een goede leerschool geweest voor de huidige, succesvolle ondernemer. Hij heeft het geleerde goed gebruikt en werkt ook nu nog met deze succesformule. 'Ik heb 12'/2 jaar geleefd voor mijn zaak en elke cent na 2x omdraaien opzij gelegd en weer geïnvesteerd. Ik heb geen dure boot, caravan of an dere luxe dingen aangeschaft. Ik heb 'mijn zaak' en ben daar net zo trots op als mijn vader vroeger over zijn melkkoeien. Ik geniet er elke dag van en geen werk is mij te veel omdat zo te houden', vertelt Frans. Hij weet dat zijn klanten, die in een groot deel van Brabant en Limburg gezocht moeten worden (ja zelfs va nuit Gelderland komen) hem kennen en weten wat ze aan hem hebben: 'Wij weten trouwens ook wat wij aan hen hebben, want anders had ik twee jaar geleden nooit aan die grote nieuwbouw van 2500 m2 durven te beginnen. We hebben echter niet voor niets op onze klanten ver trouwd!' Toekomst Na de grootse opening toen kwam er een korte tijd van bezinning, Frans en Nelly begrepen de tijd en merkten dat er omgebogen moest worden: 'De noodzakelijke omzetgroei, heb ben we wel eens moeten realiseren ten koste van de concurrent en he laas is de een zijn brood vaak de an der zijn dood, maar wij hebben het bewust in een andere presentatie ge zocht. Terzijde gestaan door gede gen, en deskundige adviseurs hebben wij een 'woonkamer- en slaapkamer sfeer' gecreeërd, met aparte kamers en heel uiteenlopende stijlen. Wij beperken ons sinds januari 1980 alleen nog tot de meubelverkoop. De gehele woningtextielverkoop en het woningstofferen laten wij nu met een gerust hart aan onze vroegere, grote concurrent over, waar wij nu uiteraard nauw mee samenwerken', aldus Frans lachend. De nieuwe pre sentatie in zijn zaak vindt hij een vooruit lopen op de toekomst, waarin men binnenskamers, bescher ming zoekt tussen *de eigen meube len. Scherpe inkoop Frans Voermans bezoekt zoveel mo gelijk zelf alle Europese meubelbeur zen in o.a. Utrecht, Keulen, Brussel, Parijs en Milaan. Er worden gangba re modellen ingekocht samen met de collega's van Woonvisie. Daardoor kan er scherp geprijsd worden en daarvan kunnen de klanten profite ren. De trend voor de jaren tachtig wordt bewust in het oog gehouden. Frans verwacht een 'pas-op-de-plaats' voor het zware meubel in bijv. eiken Het Voermans-team dat hard werkt en daar gelukkig bij is: v.l.n.r. onder Nelly Voermans-Veldpaus en Conny Teunissen-Raaymakers; boven Frans Voermans, Gerard van Beuningen, Piet Hendriks en Harry van Berlicom. en met echt leren bekleding. Dat komt voornamelijk omdat die meu belen onbetaalbaar worden. De mo dellen zullen afslanken, want ook de inhoud van de portemonnaie wordt Frans Voermans die zelf hard werkt en de 'handjes laat wapperenmaar dat ook van zijn medewerkers verwacht. slanker. Het geheel wordt wat ver fijnder ten gunste van de prijs. Er komen veel mooie stoffen als bekle ding om het dure leer te vervangen. De volledig gestoffeerde zitgroepen zullen meer worden gevraagd, omdat ze gemakkelijk bij elk interieur pas sen en met verschillende kasten te kombineren zijn. Leefkuil Frans Voermans verwacht een door braak van de leefkuil, vooral omdat er een grote groep jongeren is (en ou deren, die jong van hart zijn geble ven), die nu aan een eigen woning toe zijn of van hun eigen kamer overstappen naar een flat. Men is gewend makkelijk en losjes te leven, dikwijls' zittend op de vloer. De leefkuil beantwoordt aan deze stijl. De elementen zijn los verkrijg baar, makkelijk in een verdiept ge deelte te plaatsen, of rond de open haard of een potkachel te rangschik ken. Ook het bankstel met slaapbank gaat een nieuwe toekomst tegemoet, omdat de woningen weer kleiner worden. Tweezits bankjes (vaak met veel losse kussentjes), losse fauteuils en tijdloze, makkelijk te combineren zitmeubelen gaan een grote toe komst tegemoet. De zittingen wor den wat hoger met een 'hardere' zit en dat niet alleen voor ouderen. Ook de jongeren hebben deze gezonde manier van zitten ontdekt. Het grote wandmeubel maakt plaats voor de kleinere, stijlvolle toogkast, brood kast of kaaskast. Jaren tachtig De tachtiger jaren zijn ingezet, maar de service van Frans Voermans blijft onveranderd. De klant kan nog steeds bij hem terecht voor afwijken de maten, of stof- en leersoorten op bestelling. Frans Voermans vergeet de advise rende functie van de meubelverko per niet! Hij en zijn team praten met de klant, ook met de klant met een klein budget. Die krijgt net zoveel aandacht als de klant die voor tien duizenden guldens komt kopen. Men bezoekt de mensen vaak 's avonds thuis, want dan kan men pre cies zien waar de problemen zitten. De mensen vertellen makkelijker in hun eigen omgeving over hun eigen wensen en de deskundige kan tegelij kertijd zien hoe men leeft en zijn ad vies daarbij aanpassen. 'De mensen willen graag een indivi dueel interieur en daarbij helpen wij, omdat te realiseren; afwijkend van het 'dertien-in-een-dozijn-type ka mer'. Dat kan met elk budget,' zegt Frans. Behandelen, zoals je zelf behandeld wilt worden! 'Ik probeer de mensen te overtuigen, zonder dat ik ze daarbij iets opdring', en hij geeft aan dat deze manier van benaderen het hele team goed bevalt. De klant vertrouwt hen en blijft trouw en daar gaat het om. Ik zeg altijd: 'Je moet de klant be handelen, zoals je zelf behandeld wilt worden!' Hij vertelt daarom ook vaak een of meer meubelen mee te nemen naar de klant, zodat men het betreffende meubel irt eigen om geving kan zien en kan bekijken of het in het bestaande interieur past. 'Tijdens een verkoopgesprek maken we dikwijls een eenvoudige schets van kamer, of slaapkamer en nemen allerlei catalogusmateriaal ter hand. Deze manier van werken heb ik ner gens geleerd, maar zelf bedacht, om dat ik zelf ook graag op deze manier benaderd wil worden!' zegt Frans, die het niet alleen bij praten heeft ge laten, maar er ook naar heeft gehan deld, door te invésteren in een goede sfeerpresentatie, de prijzen scherp in het oog te houden en de smalle beurs niet te vergeten, zonder concessies te doen aan de kwaliteit. 'Wij hebben een breder assortiment gekregen, met voor elk wat wils, óók wat prijs betreft, maar staan achter elk produkt met ons hele vakman schap en onze volledige service. We zitten niet in de malaise, maar zijn terug gekeerd naar een normale situ atie, waarin de consumentenuitga ven aan meubelen, weer zijn terugge keerd naar een normaal peil. Wij durven de uitdaging om desondanks te groeien aan, met ons huidige team en het vertrouwen van onze klanten! aldus Frans Voermans. achter de rug. Zij waren allen al in het bezit van het diploma hoofd- brandwacht. Na het behalen van het diploma onderbrandmeester kunnen zij bevelvoerder worden» Tot en met de studie voor onder brandmeester vergde dat een studie van ruim acht jaar. Verschillende examinandi hadden daar tussen nog cursussen gevaar lijke stoffen en E H.B.O. gevolgd. Waarmee maar gezegd wil zijn, dat vrijwillige brandweerlieden er heel wat tijd en studie voor over heb ben om hun taak zo goed mogelijk te kunnen vervullen. Het nieuwe jaar is al weer bijna in zicht Met 1981 voor de deur, staat Circus Mök 1981 alweer voor die drempel. Het belooft dit jaar een ware competitie te worden tussen tal van Venrayse amateurs die dit gebeu ren allen een warm hart toedragen! De commissie Circus Mök staat voor de moeilijke taak een selectie te maken uit dit aanbod. Ook dit jaar doen zij hun best om U een programma van de bovenste plank te bieden! Vrijdag 6 febr., zaterdag 7 febr., woensdag 11 febr. voor bejaarden, vrijdag 13 febr. en zaterdag 14 febr. ligt het zaagsel alweer in de piste en zal de spreekstalmeester Worn U gaarne welkom heten. De voorverkoop voor leden is op zaterdag 3 en 10 januari 1981 van 13.30-15.30 uur aan de kassa van de schouwburg Vrijdag 16 januari start de vrije verkoop van 19.00 - 21.00 uur en op zaterdag 17 en 24 januari van 13.30 - 15-30 uur! Bliief d'r beej wakker Piëlihaas! Commissie Circus Mök UIT PEEL EN MAAS VAN 23 DECEMBER 1950 - Nr. 51 Het Gemeentebestuur zal aanbe steden het slopen van enkele fun deringen aan de Draalstraat, Kolk- weg en Patersstraat. Bestek en te keningen zijn verkrijgbaar ten kan tore van Gemeentewerken, alwaar ook alle inlichtingen verstrekt wor den. Te Bldtterswijck had de aanbeste ding plaats van de heropbouw van de gedeeltelijk verwoeste R-K. kerk. Er waren elf inschrijvingen, hoog ste was F. H. Coppus te Maastricht voor 126.650,Laagste Gebr. Linskens, Blitterswijck voor 116.300 gulden. Tot leden van het Kerkbestuur van de St. Petrus Bandenparochie werden benoemd de heren W. Pee- ters en L- Sala. De redaktie van Peel en Maas beschreef de Kruiswegstaties van het Gymnasium I.C. Deze zijn uit gevoerd in prachtige geglazuurde aardewerk door de bekende Maas trichtse keramist P. Renald-Rats die ook het kruisbeeld in de refter van het Gymnasium vervaardigde. Het Gymnasium mag zich gelukkig prijzen met zulke kostbare bezittin gen. De dienstpli'chtigen-retradite wordt te Venlo gehouden op „Manresa" van 15 tot 18 januari 1951. Vanuit Venray kunnen 25 jongens deel nemen. I.v.m- de nieuwe huunregeling, in gaande 1 jan. 1951, zullen gezinnen met 4 en meer kinderen, vanaf het 4e kind een extra toeslag op de kinderbijslag krijgen. Voor andere categorieën, die voor compensatie in aanmerking komen, kan de re gering niets doen. Het initiatief hiervoor zal aan de gemeentes wor den overgelaten.

Peel en Maas | 1980 | | pagina 5