Krenten
in Venrays begrotingsmik
Twaalf en een half jaar.
Voermans Meubelen
CIRCUS
MOK
1981
VENRAY
HO jaar geleden
Raad van Meerlo-
Wanssum geeft bij
drage in schonen
van jachthaven
Examen voor
onderbrandmeester
in het Venrayse
raadhuis
'Handjes laten wapperen'
Wanneer je genoodzaakt bent om
lit hoofde van je funktie tweemaal
es uur te moeten luisteren naar
vat anderen over de begroting zeg-
;en ben je blij als je ineens een
retft in de (over het algemeen)
[rauwe mik vindt.
Het eerste krentje kwam uit de
>vdA-hoek. De raadsvoorzitter had
ie woordvoerd(st)er in een strak
ceurslijf gedrukt in verband met de
tijd.
„Dat is dan vier minuten voor
edere fraktie'' zei de burgemeester
ot de heer A. den Brok (Samen-
wreking) en H. Willems (PvdA).
„En in die tijd moet ik dan pro-
>eren méér mensen te overtuigen,
erwijl een grote fraktie in dezelf-
le tijd minder mensen te overtui-
;en heeft", merkte de heer Willems
adrem op.
Als we wethouder J. van Oers
nogen geloven en tot nog toe
lebben we geen reden om aan
s mans woorden te twijfelen
lan gaat het college binnenkort op
de beunhazentoer-
Om arbeidsloon te besparen zal
iet college zélf de kwast ter hand
lemen om de betonnen bak van
iet zwembad te gaan coaten om
iaarmee de badmeesters de helpen
de hand te bieden.
Wethouder G. Schols was blij, dat
lij niet zoals vorig jaar, kritiek op
tijn hoofdig haar had gekregen
PvdA-man Jan Konings had moei-
met de portefeuilleverdeling bin-
ïen het college met name wanneer
iet ging om beantwoorden van
vragen in de commissie voor de
•uimtelijke ordening. De ene keer
iwam het antwoord van wethouder
Ichols, de andere keer van wet-
ïouder mevr. Rutten-Tielen, en
m ioms van het commissielid, de heer
J. de Klerk.
Wethouder Schols probeerde hem
uidelijk te maken, dat volkshuis-
csting (in zijn portefeuille) anders
i dan woningtoewijzing (in de por-
efeuille van wcth. mevr. Rutten),
let commissielid de Klerk heeft
ils man van de woningbouwver-
iniging dan weer alles le maken
iet woningbouw. Met andere woor-
in: „Volkshuisvesting is wezenlijk
vat anders dan huisvesten van het
olk" lichtte hij toe
Volksvertegenwoordigers hebben
en decorum te bewaren. Zo ook
volksvertegenwoordigers in de
Ifenrayse gemeenteraad Als hand-
ïaver van de openbare orde houdt
wrgemccster Dofesehe daaraan
Irak de hand en tikte wethouder
ichols dan ook figuurlijk op de
ingers, toen hij de heer Reintjes
aninaal met „Jan*' aansprak „U
►edoelt waaistwhunlijk do geachte
irgevaardigde de heer Reintjes",
:orrigeerde de raadsvoorzitter hem.
□p hetzelfde ogenblik werd het een
.Janboel" in de raad. Achtereen
volgens werd het woord gevraagd
loor Jan Houba, Jan Konings en
Ian PoelsEven werd het „Gc-
lannes" toen de heer Reintjes zich
aankondigde als Johannes
Deze begrotingsbehandeling mag
de geschiedenis ingaan als een
tweedaagse vergadering, waarin
vier (van de vijf) frakties zich in
;rote saamhorigheid op allerlei be
zuinigingen wierpen. Zó groot was
le saamhorigheid, dat het PvdA-
raadsiid J- Konings zich beschei-
ien terugtrok uil de discussie om
f 90 000,heeft Vennautic vorig
ar moeten betalen voor het
hoonmaken van de jachthaven te
Wanssum. Burgemeester en wet
houders stelden de raad voor e<n
tegemoetkoming in deze kosten le
geven ten bedrage van 15.000
De raad was unaniem van mening
dat de vervuiler zou moeten beta
len en dat is in dit geval de ge
meente Horst die ongezuiverd
rioolwater loost in de Molenbeek.
Uiteindelijk komt dat vieze spul in
de jachthaven terecht, Het Zuive
ringschap doet er niets aan, maar
laat Meerlo-Wanssum wel voor de
kosten opdraaien. De heer Huren
kamp zou hierover wel een gerech
telijke procedure durven aanspan
nen.
Enige raadsleden betwijfelden de
noodzaak om Vennautic een tege
moetkoming te geven. De heer
Hendriks had zelfs een nieuwe
pachter op het oog, die het dub-
)ele wil betalen van dat wat Ven
nautic betaalt
Wethouder Rutten verdedigde het
worstel, door er op te wijzen, dat
ieze sterke vervuiling destijds niet
e voorzien was, en geheel bulten
iet vierjaarlijkse uitbaggeren van
Ie haven valt. Venautic heeft een
jachthaven gehuurd; geen open
riool
Gelukkig is een einde aan de
Vervuiling in zicht Horst gaat lo
in in Venlo terwijl Meerlo-Wans-
um op de Waterzuivering in Ven-
ra y wordt aangesloten. Het Zuive-
ingschap zal dan een bijdrage ge-
wn voor het schonen van de Mo
fenbeek.
Toch konden niet alle raadsleden
:löh achter het voorstel van b. en
w. scharen. Toen er gestemd moest
vorden waren de heren Hendriks,
Beterams, Hol en Hurenkamp te-
Ben.
zoals hij zei het gras niet weg
te maaien voor de voeten van WD
fraktievoorzitter J. Houba-,
En wat zei wethouder Joh. Loo-
nen toen hij de verkeerslichten op
de Merseloseweg verdedigde?
Inderdaad, men hoorde het goed:
„Wanneer Horst met het plaatsen
van verkeerslichten het ziekenhuis
had kunnen behouden, dan waren
ze er zeker gekomen1'. Maar wat
verkeerslichten met het behoud van
het Horster ziekenhuis te maken
zouden kunnen hebben, maakte de
wethouder nu net niet duidelijk
De heer A, den Brok hield een
pittig betoog over efficiency in het
gemeentehuis en verwachtte daar
om een antwoord van wethouder
G. Schols. Dat kwam, toen de heer
den Brok weer andere zaken te be
spreken had met zijn buurvrouw
mevr. H. Poels-Peters. „Als u niet
luistert, dan houd ik op" zeide
wethouder- Over efficiency gespro
ken.
„Oudere jeugd heeft de neiging
zich in kleine groepjes terug te
trekken" stond in de Nota van
Aanbieding te lezen. „Niks nieuws
onder de zon'' dachten wij. Toen
wij tot de oudere jeugd behoorden
hadden we dezelfde neiging. En dan
nog liefst in een heel klein groepje,
met z'n tweeën En daar sprak geen
gemeenteraad over.
En toen het raadslid G. Janssen
na vele uren zwijgen ook wat
mocht zeggen had hij het over „Be-
stekklare pannen". Hij bedoelde
waarschijnlijk „panklare bestekken"
of bestekklare plannen, 't Is maar
hoe je het bekijkt.
Ruim 250 jongeren van 14 tot
16 jaar zouden op één avond 1700
flesjes bier paraat hebben gemaakt
in een van Venrays jongerensocië-
teiten. „Daar moeten we wat aan
doen'' vond de heer J- Reintjes.
Wethouder J. van Oers vond dat
een taak van de ouders om oplet
tend te zijn. „We kunnen hier toch
geen drankverbod uitvaardigen in
de geest van een Venrayse droog
legging" meende de heer van Oers.
De heer Reintjes ontpopte zich
als de grote verdelger van de vo
gelkers, die zoals hij zei „de
pan uitgroeit". Zó was hij met zijn
gedachten bij de vogelkers, dat hij
even later voorstelde in de Hoen
derstraat een stel straatlantaarns te
rooiën
De burgemeester, die de moeilijke
taak had de discussies in het strak
ke tijdschema te houden vroeg de
heer Den Brok zich vanwege de
efficiency te beperken in de spreek
tijd. ,Ik meen" zei de heer Den
Brok, „dat de burgemeester intelli
gent genoeg is om aan een paar
woorden genoeg te hebben om alles
'te begrijpen".
De heer Willems was juist bezig
met een gloedvol betoog over glas
containers, die volgens hem gratis
zouden kunnen worden geplaatst,
toen hij geïnterrumpeerd werd door
de heer J. Truijen, „Ja maar" voeg
de wethouder Loonen zich in de
discussie, „U wilt me toch niet wijs
maken dat„Ik maak u niets
wijs" repliceerde de heer Truijen,
„dat doet de heer Willems
Vorige week donderdagochtend
bood de „burgerzaal" de ont
moetingsruimte vóór de raadzaal in
de voormalige kapel van het kloos
ter Jerusalem, weer eens een an
dere aanblik.
Eenentwintig heren zaten aan ta
fels gebogen over een stapel papie
ren, terwijl enkele geüniformeerde
brandweerlieden een waakzaam
oogje hielden op de gang van za
ken.
Die donderdag was n.l. de dag
waarop landelijk het schriftelijk
examen voor onderbrandmeester in
vrijwillige dienst gedeelte B, werd
gehouden-
Voor Limburg werd dit examen
afgenomen dn Venray door de In
spectie voor het brandweerwezen.
Het feit, dat van de eenentwintig
Limburgse kandidaten zes Ven-
rayers waren had met de plaats
bepaling echter niets te maken.
Van die zes Venrayers waren er
vijf afkomstig van de Venrayse
vrijwillige brandweer en een van
de bedrijfsbrandweer van Inalfa.
Er werd geëxamineerd in vak
organisatie hydraulica en inwendi
ge dienst. Algemeen was men van
oordeel dat het een pittig examen
was.
De mannen achter de tafels had
den al een jaren durende studie
(advertentie)\
XlVi Jaar Fr. Voermans Meubelen wil zeggen: HVi jaar een
begrip in Boxmeer én in deze hoek van Noord-Brabant én in
Limburg. Dat wil óók zeggen: 12Vi jaar heel hard werken;
12Vi jaar service en 12 Vi jaar durf! Vandaar dat het interessant
is, om in een tijd waarin veel ondernemers klagen over malaise,
eens te gaan praten met een pur-sang ondernemer, die het nog
ziet zitten.
Natte vinger
'Als je hard werkt en de boel goed in
de gaten houdt, dan is het nog best te
doen hoor, al wordt er veel ge
klaagd. Weet je, veel ondernemers
worden duf gepraat en durven niets
nieuws te presenteren, of eens een
andere of grootser aanpak ie probe
ren!' aldus Frans Voermans, die tus
sen neus en lippen door vertelt dat
hel 'Koperen Feest' van zijn bedrijf
enorm druk is geweest. Glunderend
en gelukkig vertelt hij van vroegere
klanten, die hem zijn komen felicite
ren en oude makkers, die de weg
naar Boxmeer wisten te vinden. Hij
komt echter snel weer tot de kern
van zijn betoog en geeft aan dat hij
altijd positief blijft denken, zonder
de rechtlijnigheid en de zuinigheid
uit het oog te verliezen.
Deze eigenschappen heeft hij van
huis uit meegekregen, want als boe
renzoon heeft hij vroeger altijd
enorm hard moeten werken en de
moed erin moeten houden, want er
waren dikwijls tegenvallers. Zuinig
zijn en dicht bij de natuur leven wa
ren ook een vanzelfsprekendheid en
nu nog, in zijn modern onderne
mersschap moet hij dikwijls met de
natte vinger kijken uit welke hoek de
wind waait', net als de boer vroeger.
Handjes wapperen
'Er wordt dus heel wat geklaagd,
maar men vergeet dat we nu weer te
ruggaan naar een normale tijd,
waarin er een gezonde concurrentie
mogelijk is. De klanten kopen niet
meer zo gemakkelijk, ze kijken weer
naar service, gezelligheid en uitste
kende waar. Het geld wordt wel drie
keer omgedraaid en dan uitgegeven
aan iets wat lang meegaat', aldus
Frans, die dat een positieve ontwik
keling vindt. Hij herkent dat van
vroeger en speelt daar graag op in,
dat kost hem geen moeite!
'Ik heb me nooit omringd met veel
en te duur personeel; we hebben een
klein, maar heel hecht team, dat kei
hard met Nelly en mij meewerkt. Bij
ons moet iedereen hard werken,
maar dat vinden ze niet gek, omdat
ik zelf het voorbeeld geef. Ik zeg al
tijd: Laat de handjes maar wappe
ren!'
Frans Voermans heeft nooit anders
gekend: vroeger op de boerderij van
zijn vader werkte hij van zonsop
gang tot-zonsondergang en als er 's
winters geen werk was op de boerde
rij dan maar de werkverschaffing in,
want er moest brood op de plank ko
men en daar was geld voor nodig!
Leerschool
Toch is deze harde jeugd een goede
leerschool geweest voor de huidige,
succesvolle ondernemer. Hij heeft
het geleerde goed gebruikt en werkt
ook nu nog met deze succesformule.
'Ik heb 12'/2 jaar geleefd voor mijn
zaak en elke cent na 2x omdraaien
opzij gelegd en weer geïnvesteerd. Ik
heb geen dure boot, caravan of an
dere luxe dingen aangeschaft. Ik heb
'mijn zaak' en ben daar net zo trots
op als mijn vader vroeger over zijn
melkkoeien. Ik geniet er elke dag
van en geen werk is mij te veel omdat
zo te houden', vertelt Frans.
Hij weet dat zijn klanten, die in een
groot deel van Brabant en Limburg
gezocht moeten worden (ja zelfs va
nuit Gelderland komen) hem kennen
en weten wat ze aan hem hebben:
'Wij weten trouwens ook wat wij
aan hen hebben, want anders had ik
twee jaar geleden nooit aan die grote
nieuwbouw van 2500 m2 durven te
beginnen. We hebben echter niet
voor niets op onze klanten ver
trouwd!'
Toekomst
Na de grootse opening toen kwam er
een korte tijd van bezinning, Frans
en Nelly begrepen de tijd en merkten
dat er omgebogen moest worden:
'De noodzakelijke omzetgroei, heb
ben we wel eens moeten realiseren
ten koste van de concurrent en he
laas is de een zijn brood vaak de an
der zijn dood, maar wij hebben het
bewust in een andere presentatie ge
zocht. Terzijde gestaan door gede
gen, en deskundige adviseurs hebben
wij een 'woonkamer- en slaapkamer
sfeer' gecreeërd, met aparte kamers
en heel uiteenlopende stijlen.
Wij beperken ons sinds januari 1980
alleen nog tot de meubelverkoop. De
gehele woningtextielverkoop en het
woningstofferen laten wij nu met
een gerust hart aan onze vroegere,
grote concurrent over, waar wij nu
uiteraard nauw mee samenwerken',
aldus Frans lachend. De nieuwe pre
sentatie in zijn zaak vindt hij een
vooruit lopen op de toekomst,
waarin men binnenskamers, bescher
ming zoekt tussen *de eigen meube
len.
Scherpe inkoop
Frans Voermans bezoekt zoveel mo
gelijk zelf alle Europese meubelbeur
zen in o.a. Utrecht, Keulen, Brussel,
Parijs en Milaan. Er worden gangba
re modellen ingekocht samen met de
collega's van Woonvisie. Daardoor
kan er scherp geprijsd worden en
daarvan kunnen de klanten profite
ren.
De trend voor de jaren tachtig wordt
bewust in het oog gehouden. Frans
verwacht een 'pas-op-de-plaats'
voor het zware meubel in bijv. eiken
Het Voermans-team dat hard werkt en daar gelukkig bij is: v.l.n.r. onder Nelly
Voermans-Veldpaus en Conny Teunissen-Raaymakers; boven Frans Voermans,
Gerard van Beuningen, Piet Hendriks en Harry van Berlicom.
en met echt leren bekleding. Dat
komt voornamelijk omdat die meu
belen onbetaalbaar worden. De mo
dellen zullen afslanken, want ook de
inhoud van de portemonnaie wordt
Frans Voermans die zelf hard werkt en de 'handjes laat wapperenmaar dat
ook van zijn medewerkers verwacht.
slanker. Het geheel wordt wat ver
fijnder ten gunste van de prijs. Er
komen veel mooie stoffen als bekle
ding om het dure leer te vervangen.
De volledig gestoffeerde zitgroepen
zullen meer worden gevraagd, omdat
ze gemakkelijk bij elk interieur pas
sen en met verschillende kasten te
kombineren zijn.
Leefkuil
Frans Voermans verwacht een door
braak van de leefkuil, vooral omdat
er een grote groep jongeren is (en ou
deren, die jong van hart zijn geble
ven), die nu aan een eigen woning
toe zijn of van hun eigen kamer
overstappen naar een flat.
Men is gewend makkelijk en losjes te
leven, dikwijls' zittend op de vloer.
De leefkuil beantwoordt aan deze
stijl. De elementen zijn los verkrijg
baar, makkelijk in een verdiept ge
deelte te plaatsen, of rond de open
haard of een potkachel te rangschik
ken.
Ook het bankstel met slaapbank
gaat een nieuwe toekomst tegemoet,
omdat de woningen weer kleiner
worden. Tweezits bankjes (vaak met
veel losse kussentjes), losse fauteuils
en tijdloze, makkelijk te combineren
zitmeubelen gaan een grote toe
komst tegemoet. De zittingen wor
den wat hoger met een 'hardere' zit
en dat niet alleen voor ouderen. Ook
de jongeren hebben deze gezonde
manier van zitten ontdekt. Het grote
wandmeubel maakt plaats voor de
kleinere, stijlvolle toogkast, brood
kast of kaaskast.
Jaren tachtig
De tachtiger jaren zijn ingezet, maar
de service van Frans Voermans blijft
onveranderd. De klant kan nog
steeds bij hem terecht voor afwijken
de maten, of stof- en leersoorten op
bestelling.
Frans Voermans vergeet de advise
rende functie van de meubelverko
per niet! Hij en zijn team praten met
de klant, ook met de klant met een
klein budget. Die krijgt net zoveel
aandacht als de klant die voor tien
duizenden guldens komt kopen.
Men bezoekt de mensen vaak 's
avonds thuis, want dan kan men pre
cies zien waar de problemen zitten.
De mensen vertellen makkelijker in
hun eigen omgeving over hun eigen
wensen en de deskundige kan tegelij
kertijd zien hoe men leeft en zijn ad
vies daarbij aanpassen.
'De mensen willen graag een indivi
dueel interieur en daarbij helpen wij,
omdat te realiseren; afwijkend van
het 'dertien-in-een-dozijn-type ka
mer'. Dat kan met elk budget,' zegt
Frans.
Behandelen, zoals je zelf behandeld
wilt worden!
'Ik probeer de mensen te overtuigen,
zonder dat ik ze daarbij iets
opdring', en hij geeft aan dat deze
manier van benaderen het hele team
goed bevalt. De klant vertrouwt hen
en blijft trouw en daar gaat het om.
Ik zeg altijd: 'Je moet de klant be
handelen, zoals je zelf behandeld
wilt worden!' Hij vertelt daarom
ook vaak een of meer meubelen mee
te nemen naar de klant, zodat men
het betreffende meubel irt eigen om
geving kan zien en kan bekijken of
het in het bestaande interieur past.
'Tijdens een verkoopgesprek maken
we dikwijls een eenvoudige schets
van kamer, of slaapkamer en nemen
allerlei catalogusmateriaal ter hand.
Deze manier van werken heb ik ner
gens geleerd, maar zelf bedacht, om
dat ik zelf ook graag op deze manier
benaderd wil worden!' zegt Frans,
die het niet alleen bij praten heeft ge
laten, maar er ook naar heeft gehan
deld, door te invésteren in een goede
sfeerpresentatie, de prijzen scherp in
het oog te houden en de smalle beurs
niet te vergeten, zonder concessies te
doen aan de kwaliteit.
'Wij hebben een breder assortiment
gekregen, met voor elk wat wils, óók
wat prijs betreft, maar staan achter
elk produkt met ons hele vakman
schap en onze volledige service. We
zitten niet in de malaise, maar zijn
terug gekeerd naar een normale situ
atie, waarin de consumentenuitga
ven aan meubelen, weer zijn terugge
keerd naar een normaal peil. Wij
durven de uitdaging om desondanks
te groeien aan, met ons huidige team
en het vertrouwen van onze klanten!
aldus Frans Voermans.
achter de rug. Zij waren allen al
in het bezit van het diploma hoofd-
brandwacht. Na het behalen van
het diploma onderbrandmeester
kunnen zij bevelvoerder worden»
Tot en met de studie voor onder
brandmeester vergde dat een studie
van ruim acht jaar.
Verschillende examinandi hadden
daar tussen nog cursussen gevaar
lijke stoffen en E H.B.O. gevolgd.
Waarmee maar gezegd wil zijn, dat
vrijwillige brandweerlieden er heel
wat tijd en studie voor over heb
ben om hun taak zo goed mogelijk
te kunnen vervullen.
Het nieuwe jaar is al weer bijna
in zicht Met 1981 voor de deur,
staat Circus Mök 1981 alweer voor
die drempel.
Het belooft dit jaar een ware
competitie te worden tussen tal van
Venrayse amateurs die dit gebeu
ren allen een warm hart toedragen!
De commissie Circus Mök staat
voor de moeilijke taak een selectie
te maken uit dit aanbod. Ook dit
jaar doen zij hun best om U een
programma van de bovenste plank
te bieden!
Vrijdag 6 febr., zaterdag 7 febr.,
woensdag 11 febr. voor bejaarden,
vrijdag 13 febr. en zaterdag 14 febr.
ligt het zaagsel alweer in de piste
en zal de spreekstalmeester Worn U
gaarne welkom heten.
De voorverkoop voor leden is op
zaterdag 3 en 10 januari 1981 van
13.30-15.30 uur aan de kassa van
de schouwburg Vrijdag 16 januari
start de vrije verkoop van 19.00 -
21.00 uur en op zaterdag 17 en 24
januari van 13.30 - 15-30 uur!
Bliief d'r beej wakker Piëlihaas!
Commissie Circus Mök
UIT PEEL EN MAAS
VAN 23 DECEMBER 1950 - Nr. 51
Het Gemeentebestuur zal aanbe
steden het slopen van enkele fun
deringen aan de Draalstraat, Kolk-
weg en Patersstraat. Bestek en te
keningen zijn verkrijgbaar ten kan
tore van Gemeentewerken, alwaar
ook alle inlichtingen verstrekt wor
den.
Te Bldtterswijck had de aanbeste
ding plaats van de heropbouw van
de gedeeltelijk verwoeste R-K. kerk.
Er waren elf inschrijvingen, hoog
ste was F. H. Coppus te Maastricht
voor 126.650,Laagste Gebr.
Linskens, Blitterswijck voor 116.300
gulden.
Tot leden van het Kerkbestuur
van de St. Petrus Bandenparochie
werden benoemd de heren W. Pee-
ters en L- Sala.
De redaktie van Peel en Maas
beschreef de Kruiswegstaties van
het Gymnasium I.C. Deze zijn uit
gevoerd in prachtige geglazuurde
aardewerk door de bekende Maas
trichtse keramist P. Renald-Rats
die ook het kruisbeeld in de refter
van het Gymnasium vervaardigde.
Het Gymnasium mag zich gelukkig
prijzen met zulke kostbare bezittin
gen.
De dienstpli'chtigen-retradite wordt
te Venlo gehouden op „Manresa"
van 15 tot 18 januari 1951. Vanuit
Venray kunnen 25 jongens deel
nemen.
I.v.m- de nieuwe huunregeling, in
gaande 1 jan. 1951, zullen gezinnen
met 4 en meer kinderen, vanaf het
4e kind een extra toeslag op de
kinderbijslag krijgen. Voor andere
categorieën, die voor compensatie
in aanmerking komen, kan de re
gering niets doen. Het initiatief
hiervoor zal aan de gemeentes wor
den overgelaten.