mm VERDER BOUWEN aan. de toekomst van deze bruisende gemeente tfsS *ÊL- KUNST IN HET RAADHUIS J UITNODIGING BURGEMEESTER Mr. H.J.M. DEFESCHE Wat kun je als laatste in de serie nog toevoegen aan het epos van drie voorgangers, die de geschiedenis van Venray over een periode van bijna veertig jaar mee gestalte ga ven. Bovendien sta ik midden in het gewoel", en dat nog maar vrij kort, zodat ik veel minder dan mijn voorgangers met enige afstand kan terug blikken op een stuk Venrayse historie. Op 16 februari 1976 burge meester Schols voor de tweede keer opvolgend, als het ware in de snelle stroom van Venrays ontwikkeling gegooid, en van dat moment er druk mee, aan de toekomst van deze bruisen de gemeente mee verder te bouwen. Na een fascinerende kennis making met Venray in de da gen van installatie en rond tocht langs de „kralenketting" van de kerkdorpen, mijn in- llli trek genomen in de burge meesterskamer van het (nu) oude raadhuis. En nog maar nauwelijks aan de stoel ge wend, wordt het werken je daar meteen moeilijk gemaakt door het geraas van de wegenbouw-machines, die onder je raam de Grotestraat beginnen op te breken om er de promenade van te maken. En na de eerste week van „dienst" moet je van je autoriteit al weer afstand doen ten behoeve van Prins Carnaval, die ze overigens na drie dagen met voldoening weer teruggeeft. En vanzelfsprekend wil je je snel ver trouwd maken met de dan volop in uitvoe ring zijnde verbouwing van Jerusalem; maar je kunt het hele nieuwe raadhuis niet vin den, omdat je nog niet weet dat er een ho ge blinde muur omheen staat. Maar toch raak je al gauw thuis en ervaar je in toenemende mate hoezeer Venray een fijne plaats is en hoeveel er gerealiseerd en in gang gezet is. En met een groeiend overzicht over de feiten: dat er voor het wel zonder wee van Venray nog het een en an der toe doen overgebleven is. De ontwikke ling zoals ze heeft plaatsgehad loopt door en heeft nog vele consequenties. Want niet alleen moet die promenade ook gereed ko men en moet de eerste fase van het nieuwe raadhuis betrokken worden. Het verkeerscircuit van de singels en tan genten kent nog ontbrekende schakels, nog vele gemeenschapsvoorzieningen als wijk en jeugdonderkomens, sportaccommodaties moeten nog tot stand gebracht of uitgebreid worden, na de snelle afbouw van Brukske gaat de woningbouw stagneren door be stemmingsplan-perikelen, de functie van dorps- en wijkraden vraagt om verdere con cretisering, zoals in het algemeen het be trekken van de burgers bij het bestuur gestructureerd moeten worden; de „rose vlek" van het centrumplan gaat ons nog jaren bezighouden, het bestemmingsplan Buitengebied, het culturele leven, de indus triële ontwikkeling, de verbetering van och heer, er is nog zoveel Wat blijken drie jaar dan enorm snpl voor bij te zijn gegaan, zodat je het gevoel krijgt, dat je in een jaar toch maar relatief weinig verder komen kunt. Hoewel Er is toch wel een en ander gebeurd. de Patersstraat, de Open School naar de Marktstraat. In september de feestelijke opening van de promenade, met kennelijk ook een ket tingreactie van winkelverbouwingen, uitbrei dingen, verplaatsingen. En de Rabobank verhuist en daardoor weer de bibliotheek. Het lijkt erop, dat in Venray niemand meer op zijn oude stek blijft. Zuid- en Oostsingel zijn inmiddels als deel van de buitenring nu ook gereed, mét de eerste Venrayse verkeerslichten. En de laatste schakel: de doortrekking van Oost singel en Noordsingel is volop in uitvoe ring. Het bestemmingsplan Veltum II krijgt zo waar rechtskracht, zodat Kulut II en West einde in uitvoering zijn genomen. En ook de plannen voor Landweert, de Wieën en meerdere kerkdorpen komen klaar. Funde ringen kunnen weer de grond in. De indus trieterreinen kregen uitbreiding, geven plaats aan nieuwe vestigingen, de Brier is en de Hulst raakt vol. En we openden Als dat een maatstaf is voor Venrays bloei, dan liegt die er niet om. Het begon met de opening van het nieuwe spoorwegstation „Venray" (in Oos trum) in mijn eerste werkweek en ging door in een permanente stroom van nieuwe win kels, nieuwe scholen, nieuwe bedrijfspan den, tentoonstellingen, nieuwe sportaccom modaties, beurzen en tournooien. En tegelijk proberen we zuinig te worden. Ja natuurlijk ook op energie, maar vooral zuinig op de dingen, waarvan we in toene- De eerste offciële daad van burgemeester Defesche: de opening van het N.S.-station te Oostrum. Op 7 mei 1976 heeft de nachtelijke ver huizing van de gemeentelijke diensten naar Jerusalem plaats, vanaf Grote Markt 1 en Grotestraat 1, Marktstraat 10 en Leunse- weg 2. Met als een soort kettingreactie: de muziekschool naar Grote Markt 1, de politie naar Grotestraat 1 en 11, de Ursulinen naar het Freulekeshuus, de Franciscanen naar De feestelijke opening van de winkelpromenade. mende mate ervaren, dat ze kostbaar zijn voor onze Venrayse samenleving: de na tuur, en eigenlijk elke boom, op de dingen die ons gebleven zijn uit Venrays verleden en ook zuiniger op stilte en rust, en op de eigen Venrayse sfeer en traditie. En zonder dat nou zo graag te willen ook noodgedwongen die andere echte financi ële zuinigheid. Niet zo graag, want er moet nog zoveel. Maar voorlopig ziet het er wel naar uit, dat we onze dubbeltjes twee maal om zullen draaien. Zo blijkt toch ieder zijn bestek te hebben Er wordt wel eens gezegd, dat het voor de ontwikkeling van een bedrijf een veeg teken is, als het zich een nieuw hoofdkan toor aanschaft; immers zo lang het bloeit zouden er andere prioriteiten zijn. Voor ons raadhuis gaat dat gelukkig niet op. Duidelijk is wel, dat de officiële inge bruikneming van dit gebouw één gebeurte nis is in een nog lang niet beëindigde reeks van feiten, die Venrays verdere ontwikkeling zullen markeren. En met veel voldoening zal ook de huidige burgemeester, vanuit de vroegere bisschops kamer van Jerusalem, met wethouders en gemeenteraad, met al die medewerkers die dit toch niet zó kleine pand toch alweer tot de nok toe vullen, dit goede Venray trach ten te bestieren. Venray, september 1979 Mr. H. J. M. Defesche, burgemeester Een kleine werkgroep houdt zich al ge ruime tijd bezig met de verfraaiing van Ven ray, zowel waar het gebouwen als het bui- tengebeuren betreft. Zolang hiervoor geld beschikbaar is, wil men deze verfraaiing uit voeren in artistieke objecten. De voorkeur gaat daarbij uit naar beeldende kunst van Limburgse kunstenaars. Ook voor de artis tieke aankleding van het raadhuis heeft het werkgroepje zich beijverd. Reeds enkele jaren is men bezig hiervoor objecten aan te kopen. In de eerste plaats is gedacht aan de artistieke aankleding van voor het publiek toegankelijke ruimten, zoals de ruime en treehal, de trouwzaal en de gangen. De keuze is gevallen op een aantal wand kleden van Limburgse kunstenaars en op schilderijen, kunstsmeedwerk, beelden etc. WANDKLEDEN In de grote entreehal, nabij de trap naar de koffiekamer, is een wandkleed opgehan gen van de kunstenares Helga Ottenheim, wonende te Sittard. Dit kunstwerk van 200x 280 cm dateert uit 1978 en is getiteld „Vo gel". Van haar hand is ook het wandkleed „Druiven"-, dat in de gang nabij de afdeling bevolkingszaken een plaats heeft gekregen. In de trouwzaal hangt, achter de stoel van de ambtenaar van de burgerlijke stand, een wandkleed, getiteld „Samenvloeiing", van de Ottersumse kunstenares Rolien de Lange. Willie Peters uit Broekhuizenvorst maakte het grote wandkleed, dat het trappenhuis op de tweede verdieping siert. Op vergaderkamer 127 hangt het wand kleed „Variatie in Bruin" van Tiny Vallen. Marijke Stultiens is de maakster van het wandkleed, dat een plaats heeft gekregen in de kantoorruimte van de afdeling lll-B op de tweede verdieping, terwijl op de kamer van de gemeentesecretaris het batikdoek „De Stad" van Ton Kilsdonk een plaats heeft gevonden. In de burgemeesterskamer tenslotte hangt het reeds eerder aangekochte wandkleed „De Golf" van de Deurnese kunstenaar P. Wiegersma. OVERIGE KUNSTVOORWERPEN Tot de kunstvoorwerpen in hèV nieuwe raadhuis mogen zeker gerekend worden de bronzen handgrepen op de glazen toegangs deuren tot de raadszaal en de trouwzaal, van beeldhouwer Jac. Maris uit Heumen, enkele bronzen beeldjes van mevrouw Kreu- ger. Het bronzen "kunstwerk „Dans" van de IJslandse kunstenares Gerdur Helgadot- tir, beelden van Gussen Wie en schilderijen .van Charles Eijck, Louis Verboeckhoven, Pieter Defesche, Johan Jeuken en uiteraard van Mère Ancilla, die op het terrein van „Jerusalem" haar eigen atelier had. In de gangen verder werken van Toon v. d. Ven, Bril, Verspaget en anderen. In de raadszaal is een bijzondere plaats ingeruimd voor de glas-in-lood ramen die de voormalige kapel hebben gesierd en ge maakt zijn door de in Nijmegen wonende mevr. Mies van Oppenraay. Deze in frames gevatte ramen zijn als decoratieve versiering achter de raadstafel geplaatst en vormen op afstand als het ware één geheel met het „lichtplafond" boven deze tafel. De Heumense beeldhouwer Jac. Maris ontwierp tevens een majestueuze beeltenis van H M. Koningin Juliana, dat geplaatst is op een grote stenen sokkel. Dit kunstwerk heeft een ere-plaats ge kregen in de raadzaal. Iedere belangstellende is van harte a welkom bij de receptie welke bij ge- A legenheid van de officiële opening l van het raadhuis op dinsdag 9 oktober f wordt gehouden van 17.30 tot 19.00 in het raadhuis. Bovendien is iedereen uitgenodigd voor ce open dagen, welke gehouden worden op zaterdag 13 en zondag 14 oktober, telkens van 13.00 - 18.00 uur. Omdat de officiële opening van het a raadhuis een feestdag voor de gehele l gemeente is, wordt men verzocht op deze dag de vlag uit te steken.

Peel en Maas | 1979 | | pagina 8