gouden bruidsparen in drie weken ray komt hij goed aan trekken, ze ker nu het vaandelelftal van SV Venray in de lift zit. Verder wordt de tijd gekort met het leggen van een kaartje. De gouden bruid Gon van Sam- beek is geboren en getogen in Box meer en maakte al vroeg kennis met de hardheid van het bestaan. Als dochter van een bakker was het niet alleen mee aanpakken in de bakke rij, maar ook met de fiets, en daar op een korf. brood bezorgen bij de vele klanten. En het was erg voor naam. te proberen nieuwe klanten te winnen. Weer of geen weer. zij moest er op uit met de fiets. Ook in het huwelijk was het hard aanpakken, zeker toen al vrij kort achter elkaar de kinderen kwamen. Dat werden er in totaal 8, maar ze zou voor geen geld van de wereld er een hebben willen missen; dit zorg nam ze graag op de koop toe. Dat ze liefst 18 maal moest worden opgenomen in het ziekenhuis, is haar niet aan te zien. Ze verheugt zich met de kinderen en de 22 kleinkin deren al op hun hoogtijdag, welke op 27 april zal worden gevierd. Die dag zal om 2 uur in de Vredeskerk een plechtige eucharistieviering wor den opgedragen en dan wordt er naar zaal „In doen Engel" gegaan voor het verdere feest. Om half ze ven wordt er met de receptie begon nen en deze zal tot 8 uur duren, maar of dat zal lukken betwijfelen wij, gezien de grote kennissenkring van dit gouden paar. De gouden bruid AN STRIJBOSCH is geboren en getogen in Venray, maar doordat ze in Castenray dien de heeft ze daar haar latere bruide gom leren kennen. Een zwarte blad zijde in hun huwelijk is geweest toen hun woning aan het Hoogriebroek kapot werd gebombardeerd. Middels brieven aan de Minister en door be middeling van Mr. Receveur van het Militair Gezag kon eindelijk een noodwoning worden betrokken. Het slapen in de met zeil afgeschermde, maar open woning, was onverant woord. Venrays brandweer is er zelfs aan te pas gekomen om bij een na jaarsstorm de woning enigermate te dichten. Na de bevrijding móest er wor den geëvacueerd. Men kon in Mer- selo terecht en dat was te danken aan de commandant van de O.D. te Merselo, de heer Teng Emonts. Uit hun huwelijk werden 10 kin deren geboren en deze zullen met 27 kleinkinderen het feest meema ken. Omdat ze grootste gedeelte van hun leven binnen de parochiege meenschap van Oirlo hebben door gebracht zal daar op 20 april in de parochiekerk een plechtige eucha ristieviering worden opgedragen, om half drie, en dan wordt er naar zaal „De Ruif" gegaan om nog eens op een ouderwetse manier feest te vie ren. Dat het daar druk zal worden, daaraan behoeft niet worden get wij- log nooit in de geschiedenis van bijna 100 jaar oude weekblad il en Maas is het voorgekomen binnen drie weken 7 gouden pa in het Venrayse land in de bloe- jes worden gezet. fij hebben deze gouden bruids- en bezocht en kunnen konstate- dat ze gelukk'ge en tevreden ,^en zijn die kunnen terugzien een hard leven, met veel zorg. Die reden zijn, nu ze met zorg vvor- omringd door hun kinderen, jn. en achterkleinkinderen. Ge- tend van hun oude dag, nu ze ik zij de sociale zorgen, vrij on- [ommerd kunnen leven. 17 APRIL \an de St. Catharinastraat te Leu- geniet van een welvoorziene le- fcsavond het gouden paar CORNE- SSEN'-VLOET. De gouden bruide- is goed opgeknapt van de vele jetes welke hij heeft moeten door- I, sinds hij terugkeerde uit zijn toongen arbeidsinzet in Duits- Hij werd opgepakt tijdens een razzia op 17 oktober 1944. Hij had nog geluk terecht te komen in de kreis Moers, waar hij bij een boer werd tewerkgesteld. De boer meen de in de Leunse dwangarbeider toch nog een goed kracht te hebben ge vonden, maar daar waar het moge lijk was deed de Leunse boer het toch zo als hij het wilde hebben. Twee Russinnen, die ook op de boer derij waren tewerkgesteld, zorgden er voor dat hij niets tekort kwam. Cornelissen Harry (78) werd in Oploo geboren. Op 18-jarige leeftijd moest hij zich als boerenknecht gaan verhuren en kwam op diverse plaat sen terecht, ook in Merselo. De gouden bruid Maria Vloet (71) is geboren en getogen in Overloon en moest, zoals zoveel meisjes in die dagen, uit gaan werken als boeren- "dienstbode tegen een vergoeding van 60 hele guldens per jaar. Op Oplose kermis leerden zij elkaar kennen en na een, zoals dat te doen gebrui kelijk was, niet te langdurige ver kering, gaven ze elkaar het jawoord. Op de Scheide kon „Hekkeplats" worden gekocht en daar werd een gemengd bedrijf begonnen. De crisis jaren kwamen er aan, en het was voor hen hard werken op het 8% ha grote bedrijf. In bijna iedere stal of schuur lagen zeugen en er ging bij na geen week voorbij of Cornelissen moest met biggen naar de Venrayse markt. In 1965 werd het bedrijf op de Scheide verkocht aan een zoon en zij beiden gingen naar de Ca tharinastraat te Leunen. De gouden bruid is enkele .jaren geleden door dc specialisten van de Radboud in Nijmegen onder handen genomen en voelt zich nu kiplekker. Op 17 april zal de hoogtijdag zijn. Hun heerbroer, die in Katwijk van zijn pensioen geniet, na 38 jaar Mis- siearbeid in Brazilië, maakt het feest mee. Maar dat doen ook de 9 zoons en 4 dochters, met 35 kleinkinderen en hun 20 broers, zusters, schoon broers en schoonzusters. Om 2 uur zal in de parochiekerk van Leunen een plechtige eucharis tieviering worden opgedragen, ter wijl de verdere dag in zaal Martens zal worden doorgebracht. 25 APRIL Aan de Veulenseweg, tegenover de steenfabriek van Schreurs en tegen over hun boerderij, geniet het echt paar HANDRIE HEINTJES (77) en ANNE LAMMEN (75) van een geluk kige oude dag. zoals zijzelf 't zo ty pisch weten te vertellen. Want ge nieten doet dit echtpaar nog elke dag met een ongekende blijmoedigheid, maar ook met een uitstekende ge zondheid. Goed verplaatsbaar, omdat de gouden bruidegom al bijna 50 jaar in het bezit is van een rijbewijs en er trots op is dat hij nog nooit be trokken is geweest bij een verkeers ongeval. Zijn rijbewijs, destijds ver kregen bij de heer Jac. Fonck, kostte toen 2,75. en het was maar even rijden en de" zaak was bekeken. Na 49 jaar heeft hij toch nog eens in het bekende pijpje moeten blazen, omdat de Venrayse politie vond dat hij niet goed door Venrays straten reed en het stopteken van de politie niet had gezien. Geboren en getogen op het Veulen had hij het geluk op het bedrijf van zijn ouders te kunnen werken, en na zijn trouwen kon hij dat bedrijf overnemen. Het was een groot be drijf, want met 23 hectare behoorde men niet tot de kleine. Het was een gemengd bedrijf,-en zodoende kwam men in de crisisjaren niets tekort, al was het wel eens aan de magere kant. Want met biggenprijzen van een rijksdaalder kon er weinig wor den verdiend. Tijdens de bezetting werd hij ge dwongen vrachten te doen voor het Duits depot op het Veulen. Maar juist op die wijze kon hij veel doen voor anderen, zeker in de tijd toen alles krap was en pr met bonnen 20 APRIL Vanuit het Verzorgingshuis Het huttersveld, neerkijkend op Ven- y. geniet de gouden bruidegom RIEK VOERMANS (85), van een elvoorziene levensavond. Geboren getogen op het Hoogriebroek was tor hem ook een leven van hard erken weggelegd. Tot aan zijn Duwdag heeft hij gewerkt op het edrijf van zijn vader, als laatste in de elf kinderen. Het was een ein bedrijf, en het lukte dan ook et om in de crisisjaren voldoende verdienen voor het steeds groter ordende gezin. Er kwam uitkomst, en hij aanvankelijk voor de Vee- tuderijcentrale werd ingezet en ter op het Voedselbureau terecht wam. Het werd zelfs zo, dat hij eer kindertoelage kreeg uitbetaald o salaris, en met die kinderbijslag de opbrengst van het bedrijf kon redelijk worden rondgekomen. In tijd dat ambtenaren van de Voed- ïlbureau's ook controles moesten itoefenen viel het niet mee, maar ij is blij, dat hij het altijd op een lenselijke manier heeft mogen oen, b.v. door bij slachtingen de 'egingen later te doen, om de boeren iets tekort te laten komen. Hij weet ieh nog goed te herinneringen dat oor een geslacht varken van 297 g- een prijs betaald werden van 60 widen en dat een big een rijksdaal- opbracht. feld. De gouden bruidegom was 28 jaar bestuurslid van de Boerenbond, 60 jaar lid van de handboogsport (daarvan draagt hij de gouden speld) 16 jaar lid van de Tuinbouwbond, en lid van de KVP. De gouden bruid is nog enkele jaren bestuurslid ge weest van de Bejaardenvereniging in Venray. Enkele dagen vóór het feest in Oirlo, zal in het bejaardcentrum Het Schuttersveld dit gouden paar in de bloemetjes worden gezet door de bewoners van Het Schuttersveld. Na de bevrijding vond hij werk op een Venrayse houtzagerij en is daar tot zijn 65e jaar gebleven. Dat maak te derhalve net zijn 25-jarig dienst verband vol. De gouden bruid is een geboren en getogen Bergense, en moest ook al vroeg mee aanpakken. Zij werd verhuurd voor 60 gulden per jaar, maar wist zich op te werken tot huishoudster. Zo is zij 5 jaar bij de fam. Thoone op het Zwartwater en later in Ysselsteyn werkzaam geweest. Het was in de Smakt dat ze haar latere bruidegom leerde kennen, en op onze vraag of St. Jozef werkelijk geknikt heeft kregen wij vel ten antwoord, dat ze met haar Sjang meer dan tevreden was. Dat ze van aanpakken wist, bleek wel toen ze voor'15 hele centen per uur meewerkte op het bedrijf van Jaeger, en dat was geen gemakkelijk werk. Uit hun huwelijk werden 6 kinde ren geboren en deze maken met hun 17 klein- en 2 achterkleinkinderen het feest mee. Op die 7e mei zal om 2 uur in de St. Petrus Bandenkerk een plechtige eucharistieviering wor den opgedragen, waarna de feeste lingen naar zaal ..In den Engel" gaan waar de verdere dag zal worden doorgebracht. Van half zeven tot half acht kan iedereen het paar ge lukwensen. Het zevende gouden bruidspaar, VISSERS-TIIEEUWBN stelde er geen prijs op dat wij in ons blad na der op nun gouden huwelijksfeest ingaan. Natuurlijk kunnen wij ook zo n standpunt respecteren. Alle gouden paren brachten nog eens uitdrukkelijk naar voren hoe gelukkig nu de jeugd leeft, ten op zichte van hun eigen jeugd, maar ook al die paren betwijfelden of die jeugd van nu gelukkiger zou zijn. De romantiek is verdwenen. Er hoeft niet meer gevochten te worden voor het harde bestaan.. Er zijn nu verzorgingen van dc wieg tot het graf. Zij moesten hun kinderen zien groot te brengen zonder kinderbij slag, zonder ziekenfonds, zonder re gen- of vorstverlet. Als er ziekte was of onwerkbaar weer, dan werd er geen loon betaald. Maar het ge luk hadden ze met elkaar en ze be nadrukken nog eens hoe fijn 't is nu omringd te worden door goede zor gen van kinderen en kleinkinderen. Het is gelukkig nu te mogen leven! gekregen. Er hielp geen uitvlucht aan of wij moesten eerst zijn spreeu- wenverjager bewonderen en 'n blik werpen op zijn kleine tuinderskas. De boud enbruid is geboren en ge togen in Horst, als boerendochter, en ook zij mocht tot aan haar trouwen op het ouderlijk bedrijf werken. Op Venrayse kermis leerde zij haar brui degom kennen en. al waaide het toen nog zo hard, het is een kennis making voor het leven gebleven. Ze heeft zich nog jarenlang verdienste lijk gemaakt voor dc LVB als voor zitster. Uit hun huwelijk werden 10 kin deren geboren welke met 27 klein kinderen het feest meemaken. In de rectoraatskcrk van Veulen zal op 25 april om half twee een plechtige eucharistieviering worden opgedragen, en dan zal men naar zaal ..De Ruif" te Oirlo gaan. waar het verdere feest zal worden ge vierd. 7 MEI Aan de Gasstraat geniet het echt paar SJANG BONANTS (73) en FIEN CLAASSENS (72) van een welverdiende levensavond. Terug blikkend op hun leven van veel zorg en hard werken, zijn ze toch tevre den, en als ze het zouden mogen overdoen dan zouden ze zich geen moment bedenken. De gouden brui degom is geboren en getogen in Holthees, moest al op vrij jonge leeftijd mee aanpakken en dat was dan als boerenknecht'dagloner. De boeren hadden alleen hulp nodig als er hard moest worden aangepakt, en dat was b.v. als met de hand kunst mest moest worden gezaaid of de rogge met de hand moest worden ge- het Veulen vroeg dagloners en om dat Sjang niet te beroerd was om aan te pakken, ging hij daar naar toe. Hij weet nu nog met enige trots te vertellen dat hij zelfs enkele cen ten per uur méér kreeg dan de an deren, zo tevreden was de heer Jae ger. Ook was hij niet te beroerd om op de steenoven in Veulen te gaan werken, en ook daar was het hard aanpakken geblazen. Twaalf jaar duurde het op het ontginningsbe- drijf totdat hij zijn ontslag vroeg. Geen heer Jaeger was in staat hem van dat besluit te laten terugkomen. Hij ging naar het vliegveld in Venlo werken, maar was toch blij dat ook daar een einde aan kwam. 40 jaar is hij al bij de muziek, de handboogschutterij en beoefenaar van het amteurtoneel, die er niet voor terugschrok als er drie stukken per jaar moest worden ingestudeerd. Al blaast hij nu geen instrument meer, en beoefent hij geen hand boogsport meer of toneel, stil zit ten is er niet bij. Hij is knutselaar geworden, zó zelfs, dat hij van zijn kinderen nog een draaibank heeft de militaire dienst van ander jaar werd hij nog koetsier bij Leeuw, maar toen er ge werd kreeg hij werk bij het ontginningsbedrijf Jaeger op het Veulen. Daar kwam een arbeiders woning vrij, en mocht hij mede zor gen voor de 13 paarden welke 't ont ginningsbedrijf rijk was. Van 's mor gens 5 uur tot 's avonds 9 uur was heel gewoon, en al kon er zaterdags iets eerder worden opgehouden, daar stond tegenover dat zondags ook voor de paarden moest worden ge zorgd. Met paardentractie is daar de woeste grond ontgonnen. Geen re- gewerkt werd, dan werd er ook geen loon betaald. Regenkleding kende men niet en vele uren is met nat te kleding gewerkt. Was eerst het uurloon 26 cent, later werd dit 20 ct. met vrij wonen. Drika Baltussen de gouden bruid, is geboren en getogen in Geysteren. Ook zij moest uit gaan werken bij boeren en burgers, tot er getrouwd werd. Maar ook in die trouw moest er bij bepaalde werkzaamheden op de ontginning mee worden aange pakt en dat voor een loon van 15 ct. per uur. Dat geld werd zuur ver diend, maar het was wel een aan vulling. Vier kinderen kwamen uit hun huwelijk voort; twee stierven op jeugdige leeftijd. De andere twee trouwden en zullen nu met 7 klein kinderen het gouden feest meema ken. Dat zal óók de oude buurt, die moest worden gewerkt. tinds enkele jaren verblijvend in bejaardenwoning op de Vlies aan Veulen, uitkijkend op hun boer- Jjj waar ze 48 jaar lief en leed iben gedeeld, geniet het gouden WIM VAN DE GOOR (80) en BALTUSSEN (79) van een 'erzorgde levensavond. Nog niet begrijpen, hoe goed ze het en hoe zwaar ze het hebben in» hun leven. gouden bruidegom is geboortig Smakt. Hij was al jong wees. boerenknecht kwam hij op di- plaatsen terecht; zo ook op een waar hij zijn latere bruid kennen en dat was in Geys- 27 APRIL Aan de Langeweg woont al meer dan 25 jaar het echtpaar LO JAN SEN (73) en GON VAN SAMBEEK (72) en ook dat nu gouden paar straalt van levenslust en het is hun niet aan te zien dat ze 50 jaar lief en leed hebben gedeeld. Lo Jansen is geboren en getogen in Vierlingsbeek en kreeg zijn oplei ding in Boxmeer, als timmerman meubelmaker. Van Boxmeer werd er naar Venray gegaan, waar de firma Oudenhoven en later de kerkebou- wer Verstraelen goede krachten ge bruiken konden. Net voor de oorlog werd hij door het arbeidsbureau naar Duitsland verwezen. Na de bevrijding moest er worden geëvacueerd en het werd 'n half jaar Beek en Donk. Na terugkeer was hij weer werkzaam in de bouw, o.a. te Venlo en Venray, tot aan zijn pen sioengerechtigde leeftijd. Als trouwe supporter van SV Ven zijn. Die buurt zal ook op de ouder wetse manier zorgdragen voor een groenversiering. Op 18 april zal om 2 uur de plech tige eucharistieviering worden ge houden in de rectoraatskerk te Veulen, waarna het feest zal wor den voortgezet in zaal ,,'t Veule". Het gouden paar geeft van half ze ven tot half acht iedereen de gele genheid hun geluk te wensen.

Peel en Maas | 1979 | | pagina 9