Welzijn belangrijker dan welvaart
tummers
Siff
»ok goedkopere woningbouw voor
een- en tweepersoons-huishoudens
VENRAV
Vaarwel dierbaar Lobeekdal
30 jaar geleden
installatiebedrijven b.v.
In de eerste vergadering in het
:uwe jaar van de commissie voor
limtelijke ordening en volkshuis-
:sting, deelde wethouder Schols
ede dat behoudens onvoorziene
nstandigheden op vrije korte
rmijn begonnen zal kunnen wor-
n met de bouw van 42 goedkopere
oningen voor alleenstaanden c.q.
•eepersoons-huishoudens, Dit in
ite als alternatief op de duurdere
iuwplannen aan de Langstraat
enseniusstraat en LangewegFr.
ichelsstraat, waarvan wij vorige
eek de schetsplannen publiceerden.
[Voor deze goedkopere woning-
uw is een perceel grond beschik-
ar tussen de onverharde Willem-
aat en de Landweertweg, ten oos-
i van de Akkerweg.
t plan bevat 7 woonblokken van
i 6 woningen, drie op de begane
ond en drie op de eerste verdie-
ng. Uiteraard is de indeling van
ze kleine woningen vrij sober ge-
uden, maar toch mag men niet
reken van „uitgeklede" bouw. De
lurprijs gaat circa 250,bedra-
n en dat vond men ook voor de
Ippnstaande jeugd een alleszins re
prijs. Bovendien belet nie
mand hen om met zijn tweeën één
roning in gebruik te nemen.
Summier gesteld bevat elke wo-
ing een flinke huiskamer met kook-
oek, een slaapkamer, douche, toilet
n c.v.-ruimte. Op de eerste verdie-
ing kunnen de bewoners bovendien
og profiteren van de zolderruimte
de dakspits waar nog een slaap-
amer gemaakt wordt.
Op nevenstaande tekening ziet u
en van de zijgevels van deze wo-
ingen, met toegang tot 2 wooneen-
leden.Aan de voorgevel is even-
ens een entree. Aan de achterkant
unnen twee woningen de buiten
elegen bergingen bereiken. Aan de
ndere zijkant bevinden zich nog 2
ergingen en de opgang naar de 3
oven gelegen wooneenheden.
De bouwplannen voor duurdere
ironingbouw, zoals vorige week in
it blad beschreven, kwamen ook in
eze commisie-vergadering ter spra-
Tegen verwezenlijking had men
een bezwaren, alleen het schetsplan
jor de bebouwing van het terrein
issen Patersstraat en Hensenius-
raat vond men niet zo denderend,
oals men zich zal herinneren zijn
m beidé straten woonblokken ge
acht van drie verdiepingen plus
>lder. Dat steekt uitzonderlijk af
ïgenover de bestaande bebouwing
daar die maximaal 2 verdiepingen
lus zolder hoog is. Volgens de heer
olsen moet het mogelijk zijn met
in; andere indeling een gelijk aantal
oongelegenheider te scheppen. De
rojektontwikkelaar met zijn archi-
icten zullen zich ongetwijfeld hier-
ver beraden.
Over het algemeen waren de com-
lissieleden zeer tevreden dat men
bw'el aan de Langstraat-Hensenius-
Itraat-Leeuwstraat als aan de Pa-
•rslaan - Henseniusstraat onder-
rondse 'parkeergelegenheden had
(eprojekteerd. Ook dat het toekom
stige parkeerterrein op het voorma-
ige pand Gouden Leeuw een fraaier
lanzicht krijgt door de bovenver
melde bouwplannen, welke in feite
ansluiten op de inmiddels gereali-
eerde bouw van Calimero bar en
ïoq d'Or, vond men een goed idee.
Ien centrum parkeerplaats omringd
iet allerlei achterbouwtjes is inder-
1 geen fraai gezicht.
In deze vergadering werden ook
De gedachte situering van de goedkopere 1- en 2-persoonswoningen
enkele reclamanten gehoord, die be
zwaren hadden ingediend bij de ge
meenteraad.
Daar was allereerst de heer Fol-
kerts, Spurkterdijk 18, wiens aan
vrage om een schuur te mogen bou
wen van 12 x 5 meter, ten behoeve
van zijn rondhouthandel ,door b. en
w. was afgewezen. Dit gebied zou
namelijk bestemd zijn voor agrari
sche doeleinden en een rondhouthan
del zag men niet als een agrarisch
bedrijf. Nu echter bleek dat de heer
Folkerts voor enkele jaren terug een
schuur van gelijke maten had opge
ruimd; zijn machines nu in de open
lucht staan opgesteld, en de bouw
plannen vrij aardig zouden passen
bij de bestaande bebouwing, had de
commissie in meerderheid niet zoveel
bezwaren. Besloten werd b. en w. te
adviseren alsnog een bouwvergun
ning af te geven.
De tweede reclamant was mevr.
Michels, Boodenstraat, die plotseling
geconfronteerd werd met het feit dat
haar buurman een flinke garage
plus scheidingsmuur tegen de erf-
grens ging bouwen, waardoor haar
het uitzicht werd ontnomen en de
lichtinval in haar keuken ernstig
werd belemmerd. .Hoewel de com
missieleden alle begrip hadden voor
haar problemen, was er niet veel aan
te doen. Buurman had zich helemaal
gehouden aan de bestaande bouw
voorschriften; iets waarvan mevr.
Michels niet zo overtuigd was. Met
de afwijzing van haar beroep tegen
de genomen beslissing, zal haar zo
duidelijk mogelijk verteld worden
waarom daar ter plekke wel zó ge
bouwd mocht worden.
De derde reclamant was de heer
Hoeijmakers die beroep had aange
tekend tegen de weigering van b. en
w. een vergunning af te geven voor
de vestiging van een champignon
kwekerij in de Hiept. In maart vo
rig jaar had hij ten gemeentehuize
geïnformeerd of hij zich daar mocht
vestigen. De loketambtenaren ver
telden hem toen dat de 70 beschik
bare are grond te weinig was. Voor
een champgnonkwekerij was 1 ha.
vereist. Dank zij zijn schoonvader
kon de heer Hoeijmakers weldra
over die hectare beschikken en dien
de derhalve een aanvrage in. Na
ruim een half jaar kreeg hij van b.
en w. antwoord dat zijn aanvrage
was afgewezen omreden dat daar al
leen bestaande agrarische bedrijven
mogen bouwen en niet-grondgebon-
den bedrijven als champignonkwe
kerijen er zoveel mogelijk geweerd
worden. Bovendien was bouw daar
alleen aan een verharde weg toege
staan.
Ondanks deze afwijzing diende
Hoeymakers twee dagen later een
welstandsplan in, maar dat werd
door de gemeente ook om bovenge
noemde redenen niet in behandeling
genomen. En dus ging de heer Hoeij
makers bij de gemeenteraad aan het
reclameren.
Dit beroep werd nu door de com
missieleden behandeld. Zij waren
het met de reclamant eens, dat het
in dit geval veel te lang geduurd
heeft, voordat hij van de gemeente
definitief bericht heeft gekregen.
Eveneens was men met hem van me
ning dat de voorlichting die door de
loketambtenaren gegeven was, niet
klopte. Terecht had Hoeijmakers
aangenomen dat met het beschik
baar hebben van 1 ha. grond de
problemen zouden zijn opgelost.
Op deze vergadering bleek echter
ook nog, dat ook andere faktoren
hebben meegespeeld in de afwijzing
van een vergunning. Men wil het be
treffende gebied gaan beschouwen
als een open enclave tegen de toe
komstige bebouwing van de Braban
der; men wil het landschapschoon
ter plaatse behouden; en ergens hield
men al rekening met het komende
plan buitengebied.
Hoe het ook zij, de commissie
leden hadden het er moeilijk mee.
Enerzijds wilde men wel rekening
houden met de al dan niet terechte
verwachtingen van de reclamant, an
derzijds was men bang voor het pre
cedent scheppen, waaraan andere
plannenmakers zich rechten zouden
kunnen ontlenen. Uiteindelijk ble
ken de mening zo uit elkaar te lig
gen ,dat men niet tot een eenslui
dend advies kon komen. Blijft nu
aan b. en w. de taak om uit die ad
viezen een definitieve konklusie te
-trekken.
Het grond verwerkingsbedrijf Maes-
sen uit Ysselsteyn vroeg vergunning
tot het afgraven "van ca. 2'/ï ha
grond in Merselo, waardoor de be
treffende landbouwgrond op gelijk
niveau zou worden gebracht als de
belendende percelen. Met name de
heer Konings was hier tegen. Links
en rechts verdwijnen al die natuur
lijke terreingolvingen door deze af
gravingen, terwijl in feite niet aan
getoond kan worden dat zulks voor
een goede grondopbrengst noodza
kelijk is. Als men dan al schermt
met het noodzakelijk behoud van
natuurschoon, dan moet men zulke
dingen niet doen. Laten de heren
ontgronders maar eens kontakt op
nemen met de gemeente, die heeft
nog wel grond beschikbaar; en dan
komen wij aan visvijvers en ijsba
nenEnfin, alle commissieleden
hadden er wel ergens problemen
mee, en omdat de zaak niet zo'n gro
te haast doet, wil men eerst ook eens
de mening vragen van de commissie
voor landbouwzaken.
Eens zocht de beek zijn baan met
eel bochten en kronkels door het
lal tussen de hooggelegen Peel en de
andruggen ten oosten van het dal.
)e beek ontsprong ergens in de
Peel, achter het later ontstane Yssel
steyn en stroomde langs Weverslo
(De Wöwerse beek), halfweg Merselo
(Mèrselse beek) en halfweg Over-
loon (Lonse beek) door de Spurkt en
Holthees naar de Maas bij Vierlings-
»eek.
Het water was zo zuiver, dat kin-
ER WAS EENS.
deren er rustig van dronken en vis
jes, watertorren en kikkers er in
massa's leefden. In de bochten ont
stonden „kolken", waar je lekker
kon zwemmen. Libellen dansten bo
ven het water en over het water
schreven torretjes en schrijvertjes
hun sierlijke figuren als kunst-
schaatsters over het ijs.
Statig stapten reigers door het wa
ter om een visje te verschalken of
een kikker en op de takken van
overhangende struiken en knotwil
gen wachtten ijsvogels hun kans af
om naar een prooi te duiken.
In de weilanden langs de beek
graasde het vee van de boeren; klei
ne bedrijven met 4 tot 8 stuks
koeien, een paard en wat varkens.
Zij woonden op de grens tussen het
dal en de hoger gelegen zandgron
den, waarop graan, aardappels en
bieten geteeld werden.
Tussen de weilanden gaven wal
len met eiken hakhout en braam
bessen de grens aan. Prachtig was
dat gevarieerde landschap; een
ideaal oord voor vele soorten vogels.
Op de oevers van de beek groeiden
knotwilgen, die door de boeren ge
regeld gesnoeid werden voor de twij
gen. Men vlocht er manden van.
Door de vele bochten en meanders
kon het water bij zware regenval
niet snel afgevoerd worden en zo
zagen we in de herfst en winter
soms de beek overstromen. De om
liggende weilanden kwamen onder
water te staan, maar als het water
na enige tijd terugtrok, dan bedekte
een vruchtbaar laagje slib het dal.
En des te weliger groeide in het
voorjaar het gras.
Zo was het alle eeuwen door ge
gaan; geen boer werd er rijk, en
men leefde door hard werken, maar
niet opgejaagd door de jacht naar...
méér en méér, tevreden.
Toen begonen „deskundigen", eco
nomen en technocraten zich met het
dal te bemoeien en op tekentafels
werden rechte lijnen door het dal
getrokken: één dikke lijn en vele
dunne, haaks op elkaar. Enorme
bulldozers en draglines groeven een
diepe sloot met hellend talud recht
toe, recht aan door het dal en
daarop vele dwarssloten. Het water
moet weg, snel weg! De kleinschali
ge weilanden verdwenen en enkele
„super" boeren met honderd en meer
stuks vee bleven over. De schei-
dingswallen verdwenen en het dal
werd een polder, groen maar kaal.
ZO WORDT HET....
'WE moeten de broekriem aanhalen' is een uitdrukking die het laatste
jaar in de sociaal-economische politiek opgeld heeft gemaakt. Door de
economische teruggang verdienen we minder, kunnen we dus met zijn
allen minder uitgeven, kortom zijn bezuinigingen nodig, moeten we de
tering naar de nering zetten.
Dat gaat een heleboel mensen niet gemakkelijk af. De welvaart uit de
zestiger jaren zit hen nog in de benen, en zij beseffen onvoldoende dat
de bomen van de conjunctuur niet tot in de hemel groeien. Bovendien is
het niet reëel om de welvaart uit het recente verleden te idealiseren.
Bevrediging van consumptiewensen is leuk, maar maakt niet het hele
leven uit. Met wat minder kun je ook gelukkig leven.
Het is toch allerminst toevallig dat juist in een periode van groei in de
welvaart gebleken is dat deze welvaart voor veel mensen vaak gepaard
ging met een vermindering van welzijn. De dure auto stond voor de
deur, de hypotheek voor het huis kon betaald worden, de stereo- en
tv-apparatuur waren van prima kwaliteit, maar met het menselijk geluk
(dus welzijn) was het vaak niet zo best gesteld.
CONSUMPTIE MAAKT NIET ALTIJD GELUKKIG
DE nostalgie naar de zestiger jaren is
natuurlijk niet onbegrijpelijk. In die
periode lag de werkloosheid 100 tot
150% lager dan nu, sommigen klaag
den zelfs over een overspannen ar
beidsmarkt. In die zestiger jaren groei
de het reële besteedbare inkomen van
de Nederlandse werknemer met on
geveer de helft, ook de sociale voor
zieningen werden geperfectioneerd
waardoor het nu bijna een misdrijf lijkt
om nog weer in zo'n verworvenheid te
gaan snoeien. De laagste inkomens
gingen er wat betreft hun reële be
steedbare inkomen zelfs nog meer op
vooruit dan andere sociale groepe
ringen Natuurlijk werd er ook in de
zestiger jaren heel wat afgemopperd.
maar dat lijkt iedereen nu vergeten te
hebben. Men praat liever over de
loonsverhogingen van soms 15% of
meer, die men in die tijd ieder jaar
kreeg, dan over de groeiende inflatie
die daarvan het gevolg was. En men is
eveneens bereid om te vergeten, dat
de opschuivende consumptiestan
daard (steeds meer dure dingen ko
pen) met de enige maatstaf is voor
menselijk welzijn en geluk.
Natuurlijk hebben talloze mensen
dankzij de toegenomen welvaart zich
de aanschaf van goederen kunnen
permitteren, die meer zijn dan alleen
maar luxe, ja die wel degelijk met
menselijk welzijn te maken hebben.
Goederen, die de hygiëne verbeteren,
kunnen we moeilijk als luxe beschou
wen, maar eerder als welzijnsbevor-
derend. In 1947, aldus blijkt uit een
recent rapport van de Nederlandse
Stichting voor Statistiek, waren de
sanitaire voorzieningen in de Neder
landse woningen nog allesbehalve
ideaal. Wastafels vond je toen nog
maar in 29% van de huizen. Dat is nu
80%. Douchecellen werden 30 jaar
geleden slechts in 5% van de huizen
aangetroffen, nu is dat 83%. Koel- of
ijskasten waren er in 1947 nog nauwe
lijks in Nederland. Slechts 2% van de
gezinnen had zo'n apparaat. Nu be
draagt dat percentage 97I
Dit soort apparaten kan iedere sociale
klasse zich tegenwoordig permitteren,
het ziet er ook niet naar uit dat even-
UIT PEEL EN MAAS
VAN 15 JANUARI 1949 - Nr. 2
Deze week is eindelijk beslist dat
de Vastelaoves viering in Venray
doorgaat. Lang en breed is hierover
tuele bezuinigingen en loonmaatrege
len die streven naar de nul-lijn, de
lager betaalden in een zo moeilijke
positie zullen brengen, dat zij dit soort
onontbeerlijke apparaten niet meer
zouden kunnen aanschaffen. De wel
vaart loopt terug, maar niet zodanig,
dat het welzijn van de mensen daar
door serieus gevaar zou lopen.
VERWEND
WAAROM wordt er dan zo geklaagd
en gemopperd, als regering en parle
ment op grond van de economische
situatie het noodzakelijk vinden dat
ons volk de tering iets meer naar de
nering gaat zetten? Het antwoord is
simpel: de mensen zijn in de afgelo
pen decennia door de toenemende
welvaart dusdanig verwend dat ieder
stapje terug hen als een onoverko
melijke ramp voorkomt. Op noodzake
lijke goederen en diensten behoeven
de meeste mensen niet in te teren
hooguit de wijdverbeide hang naar
luxe moet iets worden ingetoomd. De
consumptie van zogenaamde confort-
goederen,* die het leven veraangena
men maar bepaald niet direct noodza
kelijk zijn voor de bevordering van het
menselijk welzijn, zal mogelijk iets
teruglopen, maar de kwaliteit van het
menselijk bestaan wordt daar nauwe
lijks door aangetast.
Mensen die hun consumptiegedrag
helemaal laten leiden door een sterke
hang naar luxe, vergeten wel eens dat
allerlei comfortgoederen niet of nau
welijks bijdragen tot het persoonlijk
of maatschappelijk welbevinden. In
teren op dit soort bestedingen is uit
oogpunt van algemeen en individueel
welzijn beslist niet zo'n ramp.
WONINGNOOD
MENSEN die klagen dat zij door de
vermindering van de economische
groei en de daaruit voortvloeiende
stagnatie van hun besteedbaar inko
men straks ook geen voor het welzijn
bevorderende goederen meer kunnen
kopen (bijvoorbeeld een eigen huis!)
zijn te voorbarig. Inderdaad is sinds
1947 het eigen huisbezit in Nederland
toegenomen van 25 naar 38% van de
vergaderd, de verschillende kanten
van de kwestie onder ogen gezien,
maar nu gaat het er van komen. Ook
verschijnt de Rooise Vastelaoves-
krant en iedereen die hiervoor nog
moppen, grappen of artikelen heeft,
wordt verzocht deze zo spoedig mo
gelijk op tegeven bij den drukker
van dit blad. Ook de advertenties
moeten zo spoedig mogelijk worden
opgegeven.
Maandag 17 januari a.s. „Aller-
mansmarkt", is het verboden na een
uur des namiddags in lokaliteiten,
waarvoor vergunning is verleend tot
verkoop van sterke drank in het
klein, sterke drank te koop aan te
venray langstraat 1 04780-3040
elektrotechnische installaties
meet- en regeltechnlsche installaties
levering van installatiemateriaal
voor Industrie, utiliteit en partikulieren.
tummers-cremers venray maakt deel uit van tummers-cremera installatiebedrijven b.v. me!
vestigingen te maastricht, roermond, helden-penningen en venray.
Afschuwelijke stallen maken het ge
heel nog triester.
Regeninstallaties moeten zorgen,
dat het dal niet verdroogt in droge
zomers. Als leek begrijp je van al
deze veranderingen niets en als na
tuurliefhebber kun je alleen maar
er verdrietig naar kijken. Als je
protesteert, ben je een „dwarslig
ger". En de boerenstand, die door
alle tijden heen voor dat prachtige
natuurschoon zorgde en het in stand
hield, is verdwenen. Zit in het be
jaardenhuis, de fabriek of WW. Het
zal wel zo moeten, maar pijn doet
het, veel pijn.
Thij Min.
\lfry
4'. r^r.
f>'/ 1 f "T- r
y V V1- v-w v
'/V
gezinnen. Zelfs in de laagste inko
menscategorie steeg het eigen huis
bezit van 12 naar 21 Zal daar nu de
klad inkomen, als de mensen op hun
inkomen moeten interen? Dat is nog
maar zeer de vraag Als de huizen
markt tekenen van terugval gaat
vertonen, is de kans ook groot, dat de
prijzen van de huizen naa» beneden
gaan.
In de duurdere sectoren is dat nu al
het geval. Het is dus nogal voorbarig
om te stellen dat straks alleen de
hogere inkomens zich nog de aan
schaf van een eigen huis kunnen
permitteren. Een verlaging van het
algemeen prijsniveau op de huizen
markt is zeker niet denkbeeldig pn
bovendien een goede zaak. want de
laatste jaren zijn de huizenprijzen tot
het absurde gestegen. In gebieden,
waar de woningnood het grootst is.
wordt soms voor krotten meer dan
een ton gevraagd, onder het motto:
'Je vraagt de prijs, die een gek er voor
wenst te betalen'. Als de inkomens
minder snel zullen stijgen (wat zeker
lijkt) en de huizenkopers prijsbewuster
worden, zal de huizenhandel zijn prijs-
niveua hieraan moeten aanpassen. De
eerste symptomen hiervan zijn nu al
merkbaar.
ONWELZIJN
EEN geringere welvaartsvermindering
zal het menselijk welzijn niet aantas
ten. Je kan in ieder geval met harde
feiten in de hand ook het tegendeel
betogen. Juist in de jaren, dat de
welvaart bij ons sterk groeide en
vrijwel alle groepen van de bevolking
zich financieel aanzienlijk meer kon
den permitteren dan ooit in de ge
schiedenis het geval is geweest, zien
we ook een sterke toename van de
psycho-sociale nood. Psychiaters,
bureau's voor levensmoeilijkheden,
maatschappelijk werkers en andere
gedragsdeskundigen hebben het
druk.
Tal van mensen liggen overhoop met
zjchzelf en zien hun persoonlijke re
laties stranden. Het hoge echtschei
dingscijfer spreekt wat dat betreft
boekdelen. De welvaartsziekten zoals
hart- en vaatziekten nemen sterk toe,
ook onder jonge mensen. Ondanks de
welvaart bestaat er veel ontevreden
heid onder de mensen. Actiegroepen
vragen om verbetering van onze spe
ciale toestanden, terwijl die toestan
den bij ons stukken beter zijn dan in
vrijwel alle andere landen. Kortom, er
bestaat veel onbehagen, veel ontevre
denheid, kortom veel ONWELZIJN
onder de mensen, en dat gegeven is
een duidelijk bewijs dat welvaarts-
vermeerdering minder bijdraagt tot
het menselijk geluk dan velen hadden
verondersteld.
bieden, -te verkopen, te verruilen, af
te leveren, ter beschikking te stellen,
ten geschenke te geven, te gebruiken
of toe te staan, dat aldaar sterke
drank verbruikt wordt, dit alles vol
gens aan het bepaalde in artikel 126
der „Algemene Politieverordening
Venray".
Per 1 mei 1949 komt voor verpach
ting vrij de boerderij „De Hazehut"
te Venray, groot 7.93.60 ha. Gelegen
heid bestaat om t.z.t. de oppervlakte
uit te breiden door aanpacht van
ontginningsgrond. Gegadigden kun
nen voor inlichtingen zich wenden
tot wethouder P. Pubben en moeten
hun aanbieding bij b, en w. indienen
voor 1 februari 1949. Direct is van
bovenbedoelde oppervlakte na gun
ning te aanvaarden 5.93.60 ha.
De Raod van Elf 1949 presentiert
Venrod's grotste „Circus Mök" mit
beroemde artieste zoals: Raod van
Elf mit ut Mannenkwartet, de Buurt-
bend en Scheie Maan, Sjang Hoex
en 20 andere, o.a. „Te Kids from the
Roukoelen". Onder dees vurstelling
werd ut Roois Vastelaovesliedje 1949
gekoze. Alles spiksplintemeej ien en
groëte „Non-stop Koldershow" ien
zaal „Wilhelmina" mer vur enne
kiër.
Bij de j.J. donderdag gehouden
openbare aanbesteding van de bouw
van een Gymnasium der zusters Ur-
sulinen kwamen meer dan 30 in
schrijvingen uit de bus. Acht in
schrijvingen waren ongeldig. De
hoogste inschrijver de fa. Janssen
uit Neer 41.950,Bovendien werd
aanbesteed de bouw van cellen,
waarvoor de zelfde fifma 28.700,
vroeg. De laagste Venrayse aanne
mer was H. Oudenhoven Lzn. met
219.348,— en 19.997,—.
Maandag 17 januari zal. in de
Raadszaal van het gemeentehuis de
heer Fr. v. d. Vocht gehuldigd wor
den door het gemeentepersoneel. in
■verband met zijn 25-jarig dlcnst-
jubileum.
De Beugelclub „Ons Genot" van
de Heide, kwam woensdagavond laat
van Hegelsom terug, waar zij een
spannende match verloren hadden.
Doch de beugelaars waren ook toen
niet fortuinlijk, door gladheid van
de weg slipte de wagen en ging over
de kop. De heer A. S. kwam onge
lukkig te vallen en moest in het zie
kenhuis worden opgenomen. De an
deren konden na dokters behande
ling naar huis terugkeren.
De oorlog heeft ons dorp kaal ge
maakt, veel bomen zijn gesneuveld,
ja zelfs ons enigste standbeeld van
Jan Hensen. Nu onze gemeente zijn
oude aanzien herkrijgt, is het mis
schien dienstig aandacht te vestigen
op de verfraaiing van onze gemeen
te. Een verfraaiing die dikwijls zeer
nuttig kan zijn b.v. in Ysselsteyn,
waar de goede grond veel last heeft
van verstuiving. Zo zijn er talrijke
plekjes te vinden, die men rustig laat
liggen .zoals ze na de bevrijding er
bij lagen. Nu blijkt het wel onzinnig
te praten over dergelijke verfraaiin
gen, als men in het dorp nog geen
behoorlijketrottoirs heeft, maar hier
kan gebrek aan tegels de oorzaak
zijn, bomen zijn er echter genoeg.