OPENING
VAN
ZAKEN
VENRAY
1/en ray se Schaapscompagnieën
30 jaar geleden
Uitbreiding van de
marktcommissie
Rijksbijdrage
STUW 1978
Wereldwinkel
Venray
Nota Bouwstenen
Jeugdbeleid
Venray
PEEL EN MAAS
behandelen.
Deze nota is voorbereid door een
werkgroep uit de bestuurscommissie
Sportzaken, jeugd- en jongerenwerk
en intussen al uitvoerig besproken in
deze bestuurscommissie. Vervolgens
is een defintieve versie uitgebracht.
Tevens is een inspraakprocedure op
gezet en uitgevoerd.
In haar vergadering van 9 novem
ber heeft de bestuurscommissie zich
positief over de inhoud van deze no
ta uitgesproken.
Dat betekent, dat de nota nu door
de gemeenteraad kan worden behan
deld en dat met de konkrete uitwer
king van diverse beleidspunten zou
kunnen worden begonnen, zodra de
gemeenteraad zijn fiat aan het stuk
heeft gegeven.
Het college van burgemeester en
wethouders heeft gehoor gegeven
aan het verzoek van de markthande-
laren van de Grote Markt om met
een eigen afgevaardigde in de markt
commissie vertegenwoordigd te zijn.
Dit wegens de aparte problemen,
welke zich op de Grote Markt voor
doen.
De door de markthandelaren ge
vraagde vertegenwoordiging van 2
leden acht het college niet in over
eenstemming met de verhoudingen
tussen beide marktterreinen. Een
vertegenwoordiging op basis van
twee voor het Henseniusplein en één
voor de Grote Markt is wel even
wichtig. Iedere standplaatshouder
van de Grote Markt kan zich tot
uiterlijk 8 december hiervoor kandi
daat stellen.
Het gemeentebestuur van Venray
heeft een brief ontvangen van het
ministerie van cultuur, recreatie en
maatschappelijk werk. waarin een
maximale rijksbijdrage van 107.000
werd toegekend voor 1978 ten be
hoeve van 't STUW-project. (STUW
Stuurgroep Jeugdwerkloosheid).
De wereldwinkel in Venray ver
koopt al een poosje enkele produk-
ten, waarmee ze duidelijk wil maken
dat er in alle opzichten een onrecht
vaardige verdeling is in de wereld.
Om dat duidelijk te maken, verko
pen we naast informatiemateriaal
over 3e wereldlanden o.a. koffie,
thee, gebruiksvoorwerpen en katoe
nen stoffen uit die landen.
Sinds kort hebben we ook kring
looppapier in de winkel.
Waar het gaat om een rechtvaar
dige verdeling van grondstoffen in
de wereld, gaat het ook om zuiniger
gebruik van dat wat er is en her
gebruik van produkten. Kringloop
papier is hiervan een ideaal voor
beeld.
UIT PEEL EN MAAS
VAN 4 DECEMBER 1948 - No. 48
De Ambtenaar van de Burgerlijke
Stand der gemeente Venray brengt
ter algemene kennis dat vanaf heden
in deze gemeente tweemaal per week
gelegenheid zal worden gegeven tot
kosteloze huwelijksvoltrekking en
wel des maandags en des zaterdags
van 11 uur voormiddag tot 12 uur
voormiddag.
Wegens sterk teruggelopen aan
voer zullen de overnamemarktcn
voor slachtvee met ingang van van
de week van 13 - 18 december a.s.
voorlopig als volgt worden gehou
den: Te Venray op de eerste en der
de maandag van de maand, als volgt:
6 en 20 december enz, Te Horst om
de 14 dagen op dinsdag, in de week,
dat in Venray geen overname plaats
heeft, als volgt: 14 en 28 december
enz.
HERINNERINGEN AAN DE
Onze verdere speurtocht brengt
is in het gebied ten zuiden van Lil-
waar op het ogenblik naar schat-
ig nog zeker honderd mensen wo-
n wier achternaam hun Venrayse
komst verraadt.
Onafzienbare tarwevelden, waar
in de rijpende korengeur plezierig
je neus prikkelt en tot diep in je
ngen doordringt, worden afgewis-
ld door percelen aardappelen en
ikerbieten, met hier en daar nog
tussengeschoven stukje weiland,
voor deze streek karakteristieke
rpjes liggen nonchalant verspreid,
het centrum telkens een eeuwen-
id kerkje, met soms op de deur een
rgeeld krantenberichtje gepunaisd,
aarin wordt medegedeeld, dat we-
geconstateerd vandalisme in de
rk, deze voortaan nog alleen maar
zondagen geopend zal zijn. Op het
eintje, vóór het monument dat de
aatselijke gevallenen uit de eerste
ereldoorlog indachtig houdt, inves-
ren een groepje ouder wordende
annen in slobbertruien hun tanende
•achten in een partijtje „jeu de
mies". In een van de tegenover ge-
gen cafeetjes vertellen enkele oud
rijders voor de zoveelste maal el-
iar onder het genot van een Bac-
ius-offerande, belevenissen en
ïekdotes uit de oorlog 1914-'18.
Na enig speurwerk vinden we op
kerkhof 'n grafzerk, waarvan het
jschrift overeenkomt met onze ge-
ivens uit de burgerlijke stand van
enray.
In een van deze dorpjes „St.-
enant", staan we voor Auberge St.
loi. Wanneer madamme Willems
èmeemt, dat we uit Venray komen,
aat de deur ogenblikkelijk wagen-
jjd en uitnodigend open. Goed volk
öet ze gedacht hebben! Gelijktijdig
iet een heerlijke koele pernod, ge-
rveerd door haar jongste dochter,
omt een hele reeks oude Venrayse
amen op tafel en uit een ladenkast
ergeelde familie foto's.
lermanus Hubertus Willems werd
23 juli 1870 te Venray op Wevers
geboren. Hij was de oudste zoon
ft het gezin van Peter Antoon Wil-
ins en Maria Elisabeth van Meijel.
generaal Ludendorff zijn voorjaars
offensief (operatie Michael) in, waar
door de frontlijn werd verlegd en als
een ei-vormige uitstulping door het
hierboven omschreven gebied liep.
Veel burgers moesten overhaast met
achterlating van alles wat ze bezaten
vluchten. Zo ook het gezin van Her
man Willems. Na afloop van de oor
log moesten ze geheel berooid van
alle bezittingen en vee opnieuw be
ginnen. Voor de Fransen werd een
oorlogsschaderegeling opgezet, maar'
voor de Nederlanders werd niets ge
daan. Zij kregen zodoende geen
frank schadevergoeding uitgekeerd.
Door de opkomst van de kunst
mest en de veranderde teeltmetho
den in de landbouw, waren de scha
pen op landbouwgronden niet meer
welkom. De ruimte- voor het hoeden
van deze dieren werd te beperkt en
de oude manier van schapenhouden
had afgedaan.
Met veel moeite en inspanning ge
lukte het Herman Willems een ver
laten boerderij te pachten. Zijn zoons
Hubert, Norbert, Elbert en dochter
Nelly, die thans 75 jaar is en in Bé-
thune woont, groeiden op en namen
op de omvangrijke boerderij veel
werk voor hun rekening. De tijden
werden weer beter en in 1932 werd
de boerderij aangekocht. Twintig
jaar later stierf Herman Willems te
Haverskerque, 82 jaar oud.
Zijn oudste zoon kocht in de om
geving een boerderij, die thans door
twee van zijn zoons gerund wordt.
Norbert bleef op de boerderij van
zijn ouders, die inmiddels op een van
diens zoons is overgegaan. En Elbert
huwde in het buurdorpje St. Venant
met een dochter uit de herberg St.
Eloi, waar wij te gast waren. Hij
overleed in 1973, waarna zijn vrouw
de auberge sloot en nu geniet van
een weLverdiend pensioen.
In Marquillies maken we geheel
onverwacht kennis met Henri van
Meijel en zijn vrouw, beiden begin
zeventig, vitale en gezellige babbe
laars, die niet uitverteld raken over
het wel en wee van de schapenhou
derij uit vervlogen dagen.
derij deed hij over aan zijn zoon Ge
rard, die ze op zijn beurt enkele ja
ren geleden verkocht aan zijn oudste
zoon.
Karei van Meijel, die inmiddels ge
huwd was, hield zich uitsluitend
bezig met de schapenhouderij en alle
handels-transacties deed hij met de
Venrayse compagnie te Warcoing.
Als regel leverde men de schape..
af bij de heer Prin te Lille, die daar
als commissionair voor de compagnie
optrad. Wanneer de schapen naar
Londen verkocht waren, moesten ze
in de haven van Duinkerken afgele
verd worden. Tijdens de oorlog 1914-
'18 lag de schapenhandel stil en wa
ren de contacten met'de compagnie
verbroken. Op het einde van de oor
log verloren ook zij al hun bezittin
gen en doordat de Nederlandse auto
riteiten kennelijk geen behoefte aan
een schaderegeling hadden, bleef ook
de familie van Meijel met de brok
ken zitten.
Karei van Meijel, die na het "over
lijden van zijn eerste vrouw, enkele
jaren gehuwd was met Angèle, een
weduwe, die evenals hij twee kinde
ren had, overleed in 1918. Angèle
huwde voor de derde maal en wel
met Paul, de oudste zoon van Willem
Eibers en Louise Cardon. De scha
penhouderij kreeg aangepast aan de
veranderde omstandigheden, nieuwe
impulsen. Zo verliep de afzet voor
taan via Victor Eibers op de Parijse
markt.
Henri van Meijel zette in 1975 de
finitief een punt achter zijn schapen
houderij en geniet nu samen met zijn
vrouw van een oudedagsvoorzie
ning. Zijn broer kan nog niet hele
maal van de schapen scheiden en
houdt er nog steeds een aantal, zij
het voor zijn plezier en afleiding.
Tot slot moest Henri uitgebreid
vertellen over zijn bezoek aan Ven
ray, dat plaats had toen hij acht jaar
oud was. Zijn vader moest er nog
enkele familiaire aangelegenheden
regelen, en verder werd hij van de
een boerderij naar de andere getrok
ken. Allemaal familie, die nog even
moest worden bezocht, vertelde zijn
vader dan. En op elke boerderij had-
Gevonden
medicijnen
Gevaarlijke weggooi
Mevr. v. d. M. meldde aan het
politiebureau dat zij op een grasveld
voor haar woning diverse witte pil
len, waarschijnlijk medicijnen, had
gevonden. Dat was reeds de tweede
keer, een week eerder waren op de
zelfde plaats door haar ook medicij
nen gevonden. Een door de politie
ingesteld onderzoek bracht aan het
licht dat het deze keer om tabletten
ging van het merk Hygroton.
Het is een ergerlijke zaak dat me
dicijnen zich voor het oprapen be
vinden op een grasveld dat door de
jeugd wordt gebruikt. Het is trou
wens ook verboden pillen weg te
gooien. Een ieder wordt verzocht om
overtollige medicijnen, of een voor
raad medicijnen waarvan de voorge
schreven kuur niet is afgemaakt op
een deugdelijke wijze te vernietigen
of ze af te geven bij de apotheek die
dan voor vernietiging zal zorg dra
gen.
Het ligt in de bedoeling van het
college van burgemeester en, wet
houders in de februarivergadering
(1979) van de gemeenteraad de Nota
Bouwstenen Jeugdbeleid Venray te
Plaatsgebrek belette ons tot nu toe
voldoende aandacht te besteden aan
enkele vernieuwingen c.q. uitbrei
dingen van zaken bij de Venrayse
middenstand.
Op de allereerste plaats is dat ju
welier-optiek Camps, welke zaak
wel een grandioze vernieuwing on
derging. Is men al vol lof over het
exterieur, het interieur noemt men
zonder meer exclusief en een bijzon
dere aanwinst voor het winkelge
bied Venray.
Van het exterieur de buitenkant
kan men nog zeggen dat de trend
naar smallere etalages ook hier is
voortgezet. Bewust maakte men door
deze verandering gebruik om goud,
zilveren, briljant en de optiek af
zonderlijk te etaleren.
In de winkels zelf is door een zeer
moderne interieur-betimmering en 'n
sfeervolle stoffering iets moois be
reikt. Datzelfde kan men constateren
in de afdeling optiek, waar boven
dien modern apparatuur voor oog
meting staat opgesteld.
Een v.erdere uitbreiding van het
winkelarenaal van Venray, is de ver
plaatsing van Wigree (Hensenius-
plein-Patersstraat) naar de Grote
Markt. De ongetwijfeld voor deze
zaak grotere en gunstiger ligging zal
aan deze verhuizing niet vreemd
zijn. Voor de Grote Markt is de ves
tiging van Wiree een welkome aan
vulling voor de daar reeds gevestig
de zaken, temeer nu binnen niet al
te lange tijd ook de winkelpanden
aan de westzijde van de Grote Markt
in gebruik zullen worden genomen.
Volgens niet nader bevestigde be
richten komt in het door Wigree ver
laten pand aan het Henseniusplein
een bar.
Een feestelijke opening, waarbij
geen bloemen werden aangeboden,
was die bij gelegenheid van de groot
se uitbreiding van Santé Craem in
de Grotestraat. Deze zeer fraaie uit
breiding werd gebouwd aan de Wil-
helminastraat, waardoor ook deze
straat als winkelstraat er zeker op
vooruit zal gaan. De bereikte grotere
winkeloppervlakte geeft een beter
overzicht op de geëtaleerde bloemen,
planten en wat daar tegenwoordig
als bloemsierkunst al zo bijhoort. Te
recht mag Venray en zeker de heren
van Schaik en Stoelers, trots zijn op
deze fraaie uitbreiding.
Gelukkig geen
inbraak in
M iddenstandsbank
Venrays politie snelde gelukkig
tevergeefs naar de Middenstands-
bank aan de Poststraat. Een onder
nemer wonende in de Patersstraat
had bij een telefoontje tussen de ge
sprekstoon in, gehoord dat er werd
gezegd „inbraak in de Middenstands-
bank in de Poststraat". Hij had on
middellijk de Venrayse politie ge
waarschuwd en deze namen geen ri
sico en snelden onmiddellijk naar die
bank toe, waar men niets wat op een
inbraak leek, kon ontdekken. Vol
gens de PTT was 't telefoongesprek
een gevolg geweest van een techni
sche storing, maar dat lijkt ons wel
een al te simpele verklaring.
Granaat gevonden
Op de Smakterweg werd een mor
tiergranaat gevonden. Over dat oor
logstuig ontfermden zich de mannen
van de Explosieven Opruimings
dienst uit Culemborg.
Boerderü van Hermanus Hubertus
Willems, te Haverskerque.
den ze toen bonte koeien, varkens
met grote oren en er scharrelden en
kele kippen rond.
Intussen werd het hoog tijd, dat
wij rekening gingen houden met een
bekend promilage en afscheid moes
ten nemen van deze bijzonder harte
lijke mensen, maar met de vurige
hoop er nog eens terug te keren.
(wordt vervolgd)
G. J. M. Verlinden
uw Venrays weekblad
1900 Leonard Willems, geb. te
Venray 02-12-1875, met een kudde
schapen ergens in Noord-Frankryk.
Henri's vader. Karei van Meijel,
werd op 7 januari 1876 te Venray in
de Hofstraat geboren. Zijn ouders
Gerardus van Meijel en Anna Maria
Kersten, bewoonden het huis, dat
hier algemeen bekend staat als „De
Trap". Op 22 november 1890 over
leed Anna Maria Kersten en zoon
Karei verhuisde een half jaar later
naar Wanssum, maar keerde daar op
21 april 1892 weer van terug.
Op zekere dag, die vermoedelijk
gelegen moet hebben rond 1895, ver
liet Karei van Meijel Venray met een
kudde schapen op weg naar Noord
Frankrijk, waarschijnlijk naar Che-
my, waar twee of drie neven van
hem woonden. In 1900 kreeg hij daar
bezoek van zijn jongere broer Wil
lem, die Venray op 5 februari van
dat jaar verlaten had. Deze keerde
echter een jaar later weer voor en
kele maanden in de Hofstraat terug,
om op 27 mei 1902 naar Oberhausen
(Duitsland) te reizen en enige tijd
later weer in Chemy op te duiken.
Hij vestigde er zich en beakkerde er
een vrij grote boerderij, waarop zo
als te verwachten viel, de schapen
niet ontbraken. Zijn kinderen en
kleinkinderen wonen thans nog in
die omgeving. Zo heeft een van hen
dicht bij Lens een slagerij. De boer-
hij Venray verliet is niet
met zekerheid te achterhalen,
vermoedelijk was dat in het
der negentiger jaren. Hij
toen naar zijn neef Gerar-
van Meijel (Schuurmans Grad)
In ieder geval vertrok zijn
jaar jongere broer Leonard er
12 juni 1898 naar toe. Na enige
omzwervingen kwamen de beide
met elk een kudde schapen
Haverskerque bij Merville terecht,
-konden er, zoals overal in die
hun kudden vrij en onge-
hoeden. Er was veel ruimte
na het binnenhalen van de oogst
zagen de boeren de schapen maar
graag op hun akkers. Ze hielden
vrij van opschietende kruiden en
zorgden tegelijkertijd voor een pri-
bemesting. Daartoe liet men de
schapen binnen een omheining,
die regelmatig moest wor-
verzet, grazen.
Leonard keerde op 7 januari 1904
Venray terug en vestigde zich
in het bekende café „De Nachtegaal"
langs de Deurneseweg. Herman
huwde te Haverskerque met Clara
Vandenbergue en leidde er een niet
weelderig maar toch wel redelijk be
staan in de schapenhouderij.
Op 21 maart 1918 zette de Duitse-