Rabobank Diamanten Bruidspaar ?t Schuttersveld in Weer een gouden paar in Gastenray Oud-Venrays echtpaar KIENEN Jaarvergadering Kath. Invalidenbond Een ongelukje is dug gebeurd.... zorg dus dat u goed verzekerd bent. viert 50-j.bruiloft in Canada Martens Materiële schade Hond gedood Fietser licht gewond Snelheidscontrole Certificaat Mishandeling In het bejaardencentrum „Het Schuttersveld" woont sinds septem ber vorig jaar, het Venrayse echt paar van Kessel-Gellen dat op vrij dag 13 mei a.s. temidden van kin deren, klein- en achterkleinkinderen hun diamanten huwelijksfeest hoopt te vieren. SJANG VAN KESSEL is een vrij jonge diamanten bruide gom, want met zijn 79 jaar behoort hij nog niet tot de oudsten. Gaarne had hij zijn 80ste verjaardag nog werkende gevierd, met het lot be sliste anders. Enkele weken geleden werd hij, toen hij per fiets de weg wilde oversteken, door een auto ge schept en moest toen naar het zie kenhuis worden vervoerd. De medi sche wetenschap doet al het moge lijke opdiat Sjang toch zijn feest kan vieren. Nu wij hem opzochten is hij nog wat gehandicapt maar wel vol goede moed. Sjang is een rasechte Venrayer en ging al vroeg uit wer ken. Hij belandde in Venlo als tuin dersknecht en het was daar ook dat hij zijn bruid leerde kennen. Na hun huwelijk woonden ze vier jaar in Venlo totdat Sjang de kans kreeg als tuindersknecht werk te vinden op het psychiatrisch centrum St. Anna. Daar heeft hij meer dan 40 jaar zijn werk gedaan tot tevreden heid van de verschillende directeu ren en oversten. Maar Sjang deed meer dan van hem velangd werd. Hij vond het noodzakelijk dat het personeel van deze inrichting zich organiseerde en dat deed in de bond van Overheids personeel St. Petrus en Paulus, waar later de KAB O uit voortkwam. Meer dan 30 jaar was hij bestuurslid, waarvan ruim 25 jaar penningmees ter. Daarnaast was hij ook een vol ijverige propagandist van Credo Pugno, Herwonnen Levenskracht, 't Priesterstudiefonds en het Dr. Poels fonds. Dat werk werd altijd per fiets gedaan. Voor de kontributie-inning moest hij naar Overloon, Geysteren, Wanssum en de Venrayse kerkdor pen. Daarvoor mocht Sjang vijf cent per lid per week behouden. Als wij Sjang vragen hoeveel uren hij belangeloos aan de organisatie en instellingen zou hebben besteed, dan komen wij tot het volgende reken sommetje, en dat pakweg 30 jaar, dan maakt dat 15.000 uur in dienst van de gemeenschap zonder daar voor een cent vergoeding te krijgen. Waar zijn deze steunpilaren nog te vinden? In onze loopbaan hebben wij aan vele inwoners van Venray een on derscheiding zien uitreiken, zowel van Hare Majesteit als van Z.H. de Paus. Maar Kerk en Staat hebben nooit Sjang van Kessel weten te vin den om hem te eren en te danken voor zijn onbaatzuchtige inzet voor de evenmens. Juist door de inzet van mannen als Sjang van Kessel heb ben de werknemers het beter gekre gen. Maar Sjang vindt het zo wel goed. Hij is blij dat alles te hebben mogen doen en ziet met dankbaarheid op dat werk terug, een werk en inzet welke wij voor onmogelijk hielden, maar wat voor Sjang als vanzelf sprekend is ervaren. GONDA GELLEN is vijf jaar ouder als haar bruide gom en is geboren en getogen in het Duitse Herungen. Zij moest al vrij jong op de fabriek gaan werken en toen ze Werkloos werd kwam ze te recht bij tuinders in Venlo waar ze ook haar later bruidegom leerde kennen. Ze denkt met veel plezier aan haar jeugd terug en ook aan haar 60-jarig huwelijksleven, waar van het grootste gedeelte in Venray. Him huwelijk werd gezegend met 9 kinderen waarvan er nu nog 8 in leven zijn. Een zwarte bladzijde is, dat een ongetrouwde zoon op 25- jarige leeftijd is verongelukt, na in een razzia te zijn weggevoerd. Hun 20 kleinkinderen en 6 achterklein kinderen maken het feest mee, dat op 13 mei zal worden gevierd met een plechtige eucharistieviering in de kapel van het bejaardencentrum, welke om drie uur door de rector van het bejaardencentrum, de Em. Deken van Venray A. Loonen, zal worden opgedragen Daarna gaat men naar restaurant Vlakwater. Er is geen openbare receptie, maar de genen die het paar zullen willen fe liciteren weten op welk tijdstip men welkom is. Twee dagen later, op zondag 15 mei, zullen de bewoners van Het Schuttersveld dit paar op de him eigen wijze nog eens in de bloeme tjes zetten. Daarvoor staat de direc teur van het bejaardencentrum, de heer Hoogéveen, borg. Wat moeten wij van dit paar nog meer vertellende uitspraak van een der kaderleden van het NKV, ons al jaren geleden gezegd: „Het bewijs dat paarden welke hun ha ver verdiend hebben en niet krijgen, komt het beste tot uiting bij men sen als Sjang van Kessel." Wij wensen dit diamanten paar namens onze lezers proficiat en nog vele jaren. Weer kan de gemeenschap van Castenray zich opmaken voor een gouden huwelijksfeest. De f eest- klokken zijn nog niet uitgegalmd voor het gouden paar Duykers-Ram- bags of de buurtschap van de Cas- tenrayseweg en de Tunnelweg kun nen weer gaan versieren voor het' gouden feest van het echtpaar WIL- LEMSEN-MARTENS Op vrijdag 20 mei is het dan zo ver als om 14.00 uur pastoor Arts in de parochiekerk ter ere van dat gouden paar een plechtige eucharis tieviering zal opdragen. Na deze dienst zullen de 7 kinderen en 22 kleinkinderen met hun familie zich naar zaal „De Ruif" in Oirlo begeven waar iedereen tussen half zeven en acht uur de gelegenheid zal krijgen hom met het bereiken van hun gou den kroon te feliciteren. SJAAN WILLEMSEN (79) is geboren en getogen in Sevenum als zoon van een klein keuterboer tje. Het was in die dagen vanzelf sprekend dat de zoons als boeren knecht uit gingen werken. Voor hem was het mede bepalend dat hij graag diende bij boeren waar hij paarden knecht kon zijn, want zijn grootste lust en leven was tussen de paar den, vooral als dat fokpaarden wa ren. Hij is er nog trots op dat het paardentuig altijd zo blinkend mo gelijk was opgepoetst. Castenray kende hij al in zijn jon ge jaren, want met de fokpaarden moest hij vanuit Sevenum naar de zeer bekende hengsten welke bij Rambags in Castenray stonden. DORA MARTENS (79) is geboren en getogen in Leunen en moest uit gaan dienen als boeren- gedienstige. Zij kwam terecht in Se venum in dezelfde straat als waar haar latere bruidegom diende. Toen de ouderlijke woning van de bruidegom vrij kwam al was dat maar een keuterijtje van 5 ha werd er toch getrouwd. Vooral legde het paar zich toe op kippenfokken en de eierproduktie. Ze waren pioniers op dat terrein, want „het lichten" bij de kippen deden ze als eersten. Er was geen electrisch licht maar ze deden dat met carbidlampen en een feit is dat de produktie van de kip pen met sprongen omhoog ging. Om enigermate winst te maken met het houden van kippen was juist die produktie doorslaggevend. Op van daag is 't ongelofelijk dat de op brengst van de eieren maar ander halve cent was. Na enkele jaren in Sevenum te hebben geboerd werd de kans aan gegrepen om in Castenray een boer derij met 7 ha grond te kopen. Ook daar weer was de kippenhouderij hoofdzaak terwijl ook begonnen werd met goed melkvee, slachtvee en zeugen. In die dagen was de big- genprijs ook niet om naar huis te schrijven. Het is meermalen voorge komen dat op de Venrayse veemarkt 4 biggen voor tien hele guldens kon den worden gekocht. En een nuchter kalf bracht de somma op van 5, De crisisjaren waren magere jaren en die wil het gouden paar liever maar vergeten. Terugblikkend op hun 50 jaren huwelijksleven, zeggen ze best te vreden te zijn. Om de jeugd een kans te geven hebben ze hun boer derij aan een van hun zoons in 1970 overgedaan en hebben ze een huis gekocht in het uitbreidingsplan van Castenray. Maar er gaat geen dag voorbij of de gouden bruidegom gaat nog naar de boerderij en vooral zijn jongste kleinkind ziet hem graag komen. Op die boerderij is hij al tijd te vinden en geen werk is hem, ook niet met zijn 79 jaar, te veel. Nog niet zo lang geleden liep hij nog achter de ploeg, getrokken door een paard. Die liefde tot het paard heeft hij nooit laten varen. Maar ook op de fiets kan men hem nog overal tegen komen of het nu op de markt in Venray is of in de omgeving van Sevenum. In zijn jonge jaren beoefende hij de beugelsport maar ook heeft hij een bepaalde liefde gehad voor het wandelen. Als men op vandaag zegt te voet van Sevenum naar Venlo, dan houdt men dat voor onmogelijk. ?Dat was vroeger gewoon. Dat wan delen doet hij ook nu nog graag en hij gaat er trots op dat geen dokter aan hem iets heeft verdiend. Al is de gouden bmid wat aan het sukkelen, ze verheugen zich beiden op hun feest. Een zwarte bladzijde in hun leven is dat de gouden brui degom 5 dagen voor de bevrijding bij een razzia door de Duitsers werd opgepakt en 5 maanden in Duitsland moest werken. Ze genieten van een welverdiende en verzorgde levensavond, omringd door de zorgen van hun kinderen en kleinkinderen, in de schaduw van de plaats waar hun gelukkigste jaren liggen. Wij willen nu reeds onze felicitaties aanbieden en hopen, zoals wij dat bij ons bezoek hebben gezegd: tot over tien jaar. Op 27 april was het 50 jaar ge leden dat Jan Branje en Dina van Casteren in het huwelijk traden. De gouden bruidegom Jan Branje (85) is geboren in het Brabantse Oeffeit, terwijl de gouden bruid Dina van Casteren (75) geboren werd in het Brabantse Rijckevoort. JAN BRANJE kwam in Venray als leerling verpleger in het toenma lige Krankzinnigengesticht St. Ser- vatius. Na enkele jaren, en met toe stemming van de Overste van dit instituut van de Broeders van Lief de (de verplegers moesten om te trouwen toestemming hebben van de Overste) kon hij gaan trouwen en ze gingen wonen aan de Kolkweg. Uit hun huwelijk kwamen 12 kinde ren. Het was voor hun beiden een zware tijd om de touwtjes aan elkaar te knopen. Twee zoons zagen de toe komst hier erg somber in en beslo ten te emigreren naar Canada. Uit hun verhalen bleek dat daar de toe komst lag voor het grote gezin Bran je. In 1953, na 30 jaren verpleger te zijn geweest, vroeg en kreeg Jan Branje verlof om met vervroegd pensioen te gaan. Het gezin ging met 8 kinderen naar Canada. Twee zoons bleven achter. Drie jaar later volg de zoon Wiel en weer twee jaar la ter ging de laatste zoon Martien met vrouw en 6 kinderen naar .het be loofde Canada. Nu was de familie Branje weer compleet. Maar het beloofde land werd an ders, want de Nederlandse diploma's van verpleger werden in Canada niet erkend. Wat eerst, een hobby was van de bruidegom (tuinieren) werd daar zijn beroep. Van alles moest worden aangepakt en zelfs moeder Branje moest mee werken om het grote gezin te kunnen onderhouden. Er kwam een van de 12 kinderen terug en dat was Martien; gegaan met 6 kinderen kwam hij terug met 7 kinderen. Hij heeft gezworen nim mer een voet op Canadese bodem te zetten Terugblikkend op de bijna 25 Ca nadese jaren van het gouden paar, moeten wij konstateren dat beiden er hard hebben moeten aanpakken; alles waarmede maar wat te verdie nen was. Gaat men in Nederland met 65 jaar met pensioen, in Canada is dat 70 jaar. Maar na die tijd moest er nog worden gewerkt want de levensstandaard is in Canada ho ger dan in ons land en om van een welverdiende levensavond te kunnen genieten was niet mogelijk. Tot zijn 80Ste jaar heeft de heer Branie nog gewerkt als huismeester in de be jaardenflat waarin ze wonen. De gezondheid van beiden is goed en ze verheugen zich op de dag van 22 mei a.s. als in hun woonplaats Almonte hun feest zal worden ge vierd temidden van hun 11 kinderen en 29 kleirikmderen. De 8 kleinkin deren die met 2 achterkleinkinderen in Nederland wonen maken het feest' van hun grootouders niet mee. De 11 in Canada wonende kinde ren hebben ondanks alles een goed bestaan weten op te bauwen en wo nen verspreid in dat grote land. 4 wonen er in Almonte, de 7 andere wonen verspreid over een afstand van 60 tot 600 km. van Almonte. EREGASTEN Het moet voor het gouden paar een grote vreugde zijn dat hun Ven rayse kennissen hun niet vergeten zijn. Oud gemeensekretaris H. Vorst heeft nog altijd kontakt gehad met de familie Branje. Er is enkele ja ren geleden, toen het gouden paar van nu een vakantiereis maakte naar Venray, de afspraak gemaakt, dat, wanneer ze in 1977 hun gouden feest zouden vieren, de heer en mevrouw Vorst eregasten zouden zijn op hun gouden feest. Het feest gaat door. Niet op 27 april maar enkele welken later, op 22 mei. De heer Vorst heeft zich laten overreden naar Canada te gaan en de voorbereidingen voor die grote reis zijn in volle gang. Het echtpaar Vorst stelt zich veel van die reis voor en ze verheugen zich er bij voorbaat op. De heer Vorst heeft als gemeen tesecretaris van Venray veel geluk wensen mogen aanbieden aan gou den paren. Hij doet dat nu met nog veel meer genoegen aan dit oud- Venrayse echtpaar dat de helft van hun huwelijksjaren in Venray heeft doorgebracht. Er zullen dan ook ge lukwensen namens het Venrayse ge meentebestuur worden aangeboden en wij kennen de heer Vorst goed genoeg om te weten dat hij als am bassadeur van Venray het nodige documentatiemateriaal van Venray mee zal nemen Wij hebben met de heer Vorst af gesproken dat wij straks bij zijn te rugkeer een verhaal van zijn hand zullen brengen van het gouden hu welijksfeest van het echtpaar Bran je. 35 hifi stereo installaties eteklro Schoolstraat 30 telefoon 5666 Er is wel geen gok- of kansspel dat zó om zich heengegrepen heeft als het kienen. Sinds de wettelijke voor schriften dermate ruim geworden zijn is er wel geen enkele vereniging meer die niet eens eeh kienavond georganiseerd heeft om „de kas te spekken". De advertenties, weke lijks in dit blad, spreken voor zich zelf. De publieke belangstelling is der mate groot dat vrijwel elke avond links of rechts een kienavond ge houden wordt. En k de prijzenpot, eerst bescheiden van opzet, groeit met het aantal deelnemers tot on gekende vormen. Een der eerste verenigingen die zich in Venray op het kienen toe- lgegde was de Kon. HarmonieE u- terpe. En hoewel het heus niet onze bedoeling is, om in de redaktie- kolommen reclame te maken voor het kienen, willen we deze keer een uitzondering maken, omdat Euterpe heden vrijdag, 29 april, z'n 100e kienavond organiseert. Het doel van deze kienavonden voor de Harmonie mag intussen be kend zijn: het instrumentenfonds. Zo'n 150 leerlingen hebben een in strument in gebruik en dat kost geld, veel geld. De voorgaande 99 kien avonden hebben inderdaad een be hoorlijk bedrag opgeleverd, maar toch blijft de financiële positie zor gelijk. Dit mede in verband met de uitbreiding en het onderhoud van de aanwezige instrumenten, maar ook de uniformering. En dan praten we nog maar niet over de opleidings- kosten. De 100e kienavond wordt ook aan gegrepen om een extra duit in het zakje te krijgen. Vele extra en waar devolle prijzen zitten er in de prij zenpot; aan goederen en aan geld. Voor de echte kienliefhebbers echt •iets om niet voorbij te laten gaan. Vrijdagavond vond in de zaal van café Veerhuis de jaarvergadering plaats van de afdeling Venray van de Kath. Invalidenbond. In zijn openingswoord herinnerde voorzitter E. Bartels o.m. het 25- jarig bestaan; de viering van die mijlpaal had veel goodwill gekweekt voor de organisatie, met name bij de overheid en het bedrijfsleven. Het bestuur was getroffen door die waardering en vond het bestaans recht van de Invalidenbond meer dan bewezen. De invalidensport, een afdeling van de organisatie, was door mede werking van velen, met name Red Stars, een niet meer weg te denken sportorganisatie in het Venrayse sportgebeuren. Voorzitter Bartels be treurde dat er van de zijde van de heren doktoren zo weinig belangstel ling was voor de sportbeoefening van de invaliden en gehandicapten. Juist op medisch gebied moet sport als een belangrijke factor in de re validatie van de gehandicapte wor den gezien. Voorzitter Bartels betreurde ver der dat met name de progressieve parijen in Venray, de PvdA, de PSP en Opbouw '70 zich zo negatief had den opgesteld bij het verlenen van een subsidie aan de afdeling Ven ray van de Invalidenbond. De voorzitter bracht ook hulde aan de afdeling sport en met name voor het behalen van de vele suc cessen, waarbij nu het landskam pioenschap van Nelly van Dijck weer opviel. Die prestaties waren ook te danken aan de vele trainers en het toezicht van mej. Anneke Janssen. De ingestelde gespreksgroepen waren een groot sukses gebleken en het bestuur zal ook voor het nieuwe verenigingsjaar pogingen onderne men cm met inspraak van de leden weer een aantal aktuele onderwer pen door deskundige sprekers te la ten behandelen. In september zal het bestuur een maandelijks spreekuur instellen voor de leden. Voorzitter Bartels be sloot vast te stellen dat een belang rijk verenigingsjaar met vele akti- viteiten werd afgesloten, maar hij waarschuwde dat men er nog niet is. Er zijn nog vele vraagstukken en problemen welke om een oplossing vragen en daarvoor was het waard aktief betrokken te blijven bij de vereniging. DANK Onze verslaggever was kennelijk verrast toen hij door de voorzitter werd gehuldigd voor het feit dat hij 25 jaar lang op eigen wijze de ak- tiviteiten van de afdeling Venray van de Invalidenbond had gevolgd en deze in ons weekblad had ver woord. Voor die inzet om de afde ling Venray in de belangstelling te brengen, meende het bestuur hem een enveloppe met inhoud te moeten aanbieden en een boeket bloemen. De jaarverslagen werden allen zonder op- of aanmerkingen, door de vergadering goedgekeurd, terwijl dat eveneens het geval was met de diverse begrotingen. In de kascontrolecommissie werd benoemd de heer L. van Mil, terwijl het aftredende bestuurslid mej. Nel ly van Dijck bij enkele kandidaat stelling herkozen werd. Er is ,een consulent van de Neder landse vereniging voor Revalidatie benoemd in de persoon van de heer J. van Bergen. Deze zal ten nauwste betrokken worden bij de voorzienin gen voor invaliden bij de bouw van openbare gebouwen. Reeds nu bleek die al kontakt te hebben gehad met de architekt van het nieuwe politie bureau, om bij die bouw rekening te houden met toegangsmogelijk heden voor gehandicapten. Even niet opgelet, paaltje niet gezien en het is al zover. Óf het nu om grote of kleine schade gaat, het is altijd verre van een pretje. Vooral als u geniet van uw vrije tijd en op vakantie bent. Zorg daarom dat uw spullen goed verzekerd zijn, of het nu gaat om de caravan, een Kom daar even over praten met de Rabobank. Neem dan meteen de brochure Vrij Blij mee. vol wetenswaardigheden over het verzekeren van zaken die u heeft aan geschaft voor uw recreatie. geld en goede raad Er zal geen zomer uitstapje meer worden georganiseerd nü van de 51 stemgerechtigden 48 tegen waren. In de toekomst zal een gezellige avond worden georganiseerd. De oriëntatieritjes zullen in de toekomst anders worden georgani seerd. Er waren in het afgelopen verenligingsj aar 18 leden tot de orga nisatie toegetreden. Daarna was het woord aan pas toor Pothof, die als gebruikelijk als kienmaster optrad. Vele leden gin gen met waardevolle prijzen huis waarts. Wij kunnen niet anders stel len dan dat ook deze jaarvergadering meer dan geslaagd kan worden ge noemd. De wijze van vergaderen kan een voorbeeld zijn voor andere verenigingen. De jaarverslagen la gen ter inzage en de leden behoef den niet de lange verslagen aan te horen. Daardoor kon de vergadertijd aanmerkelijk worden bekort en was er meer tijd om te kienen. Op de Oude Oostrumseweg ter hoogte van de Vlierstraat wilde de 24-jarige bestuurder van een per sonenauto, M. v. R. uit Venray, een voor hem rijdende personenauto, be stuurd door de 33-jarige M. Th. uit Sevenum inhalen, maar juist op dat moment sloeg deze linksaf de Vlier straat in. Het bleef bij materiële schade. Dat viel ook te noteren op de bekende kruising van de Midden Peelweg en de Deumeseweg, toen een der bestuurders geen vrije door gang verleende. Twee personenauto's liepen behoorlijke materiële schade op, terwijl een der auto's na de bot sing tegen een lichtmast tot stilstand kwam. De auto's werden bestuurd dcor de 49-jarige E. B. uit Oirschot en de evenoude P. E. uit het Lim burgse Velden. Op de kruising Oude Oostrum sewegJulianasingel verleende de 39-jarige bestuurder van een per sonenauto A. T. uit Venray geen vrije doorgang aan de personenauto, bestuurd door de 35-jarige J. v. D. uit Overloon. Ook hier alleen mate riële schade. Op de Westsingel nabij de af slag Langstraat reed een personen auto, bestuurd door de 23-jarige Th. W. in de richting van de Heide. Op dezelfde straat reed de personenauto bestuurd door de 47-jarige G. F. uit Mol (B.) in de richting van het cen trum. Op de kruising van de West singel sloeg laatste bestuurder links af. Eerstgenoemde bestuurder rem de nog af, maar kon een botsing niet voorkomen. Het gevolg was mate riële schade. Op de Helfrichstraat reed de personenauto, bestuurd door de 23- jarige H. A. uit Venray, op het lin kerweggedeelte en zag te laat of niet de uit tegenovergestelde richting naderende personenauto, bestuurd door de 37-jarige M., echtgenote van J. M. uit Venray, welke over het rechter gedeelte naderde. Een bot sing was onvermijdelijk, maar -ook hier alleen materiële schade. Op de kruising Horsterweg—Laag- riebroeksewegKr a aksepas stak plotseling de hond van G. W. uit Venray de Horsterweg over, juist op het moment dat de personenauto, be stuurd door de 41-jarige P. P. uit Oploo naderde. De bestuurder kon de overstekende hond niet meer ont wijken. Bij de botsing werd de hond gedood terwijl de auto lichte schade opliep. Uit de Tuinstraat reed de 14-jari ge S. R. uit Venray en verleende bij het oprijden van de Maasheseweg geen voorrang aan de personenauto, bestuurd door de 25-jarige W. uit Overloon. Bij de botsing werd de fietser licht gewond, terwijl er ove rigens lichte schade viel te noteren. Dat het ook in de bebouwde kom men van Leunen en Oirlo nog nood zakelijk is snelheidscontroles te hou den blijkt wel uit het feit, dat 104 automobilisten het bekende briefje thuis krijgen van een overtreding. Snelheden werden gemeten van 61 tot 90 km. per uur. Op de te Ospel gehouden keuring van diensthonden behaalde de hoofd agent van politie van der Hoff uit Ysselsteyn met zijn hond Cazan het certificaat „diensthond met lof der jury". Totaal werd 453 punten be haald, hetgeen neerkomt op een ge middelde van 9 punten. De politie speurt naar de daders van de mishandeling van de 20-jari- ge C. B. uit Venray. Deze zou door een viertal personen dusdanig mis handeld zijn dat hij een scheurtje opliep aan zijn lip en wenkbrauw.

Peel en Maas | 1977 | | pagina 3