DIAMANTEN BRUIDSPAAR GOEDE RAAD OOST- PRIESTER HULP Politierechter Een bloemenhulde van zestigjarige Herwonnen Levenskracht SCHUTTERSN1EUWS Diefstal GEHEEL SV VENRAY NU OP EEN SPORTTERREIN Rabobank Q Gddengoederaad Let op onze OPRUIMINGS ADVERTENTIE van volgende week Het nieuwe jaar zal nog maar een week oud zijn of de kerkklokken zullen feestelijk luiden ter ere van een diamanten bruidspaar. Op zaterdag 8 januari zal in de St. Petrus Bandenkerk een plechtige eucharistieviering ter ere van het diamanten bruidspaar Comelis Ba rents en An Linders worden opge dragen. Als gebruikelijk hebben wij ook dit diamanten paar opgezocht in hun gezellige kleine woning aan de Hiept waar ze nu al 12 jaar een rustige levensavond genieten, na de andere huwelijksjaren in de Spurkt te heb ben doorgebracht. DE DIAMANTEN BRUIDEGOM Als het gezegde waarheid heeft: „van hard werken ga je niet dood", dan kan dat het beste bewaarheid worden als wij Comelis Barents (82), of moeten we zeggen Knillis, zijn le vensverhaal horen vertellen. Een leven lang nooit tijd gehad hebbende om lui te worden, maar wel van hard werken. Hij vertelt ons dan hoe hij als 13-jarige knaap vanuit zijn geboortehuis in de Spurkt naar Overloon toe moest om daar in de steenoven te gaan werken. Dat bete kende om 5 uur in de morgen te voet naar de steenoven, want om half zes begon de werkdag en dat ging dan met een kleine pauze door tot 7 uur 's avonds. De zaterdag was een korte dag, want dan werd het werk al om 4 uur beëindigd. 4 cent voor de 1000 stenen en toch dat 20 jaar lang volhouden. Alle voorkomende werk heeft hij er ge daan, maar voornamelijk 16 jaar lang aan de leemput moeten staan, dat was leem uitgraven uit een diep te van 4 meter. Er werd tussendoor nog van werk gever verwisseld naar de steenfa briek van Petran Schreurs op het Veulen. Toen de PLEM electriciteit ging brengen in Venray en men grond werkers nodig had voor het graven van de gaten voor de palen van het electriciteitsnet en ook toen de rio lering kwam, had men mannetjes putters nodig. Knillis was een veel gevraagde grondwerker omdat de bazen wisten dat hij zijn put er wel uit kreeg. Maar ook het waterschap had nog krachten nodig en Knillis ging daar in de zomer werken om graven te maken of om beken te „schonen". Men yrist zijn werk te waarderen en hij werd tot voorwerker aangesteld. Toch was het een heel gesjouw, want niet alleen in Venray was voor hem werk bij het Waterschap maar ook in de gemeenten Meerlo-Wans- sum en Grubbenvorst Als voorwer ker moest hij de waterlopen .schou wen", en het waren steeds, dg$el,f$e boeren die ieder ;<jggr;> hun smoesje klaar hadden. Steeds was het óf de boer óf zijn vrouw die ziek waren en zodoende had men geen tijd gehad om de sloot te reini gen. Maar met de herschouw was het altijd in orde. Procesverbaal is er nooit behoeven te worden opge maakt. In de winter als er geen werk was bij het Waterschap maakte het Staatsbosbeheer graag gebruik van de werkkrachten van Knillis en dan was hij in de bossen te vinden. DE DIAMANTEN BRUID De diamanten bruid is ook een ge boren en getogen Venrayse en bracht haar jeugd door op de Broekweg. Ook. zij meest als vroeg aanpakken en werd als 13-jarig meisje verhuurd bij Michiel Baltussen, die een sme derij had waar nu slagerij Coenders op het Henseniusplein is gevestigd. Niét alleen dat ze daar voor haar 25 Op een bijzonder sympathieke ma nier heeft de afdeling Venray van K.W.J. de aandacht gevestigd op het zestigjarig bestaan van „Herwonnen Levenskracht". Reeds in de voor oorlogse jaren beijverde Herwonnen Levenskracht, in het léven geroepen door de K.A.B. later N.KV.) zich zeer sterk voor de t.b.c.-bestrijding, de toenmalige volksvijand nr. 1. De ouderen onder ons herinneren zich nog wel de „Stuiveraktie" van het toenmalige Werkliedenverbond, waarvoor wekelijks bij de leden een stuiver werd opgehaald. Uit die aktie guldenper jaar in de huishou ding moest werken, maar ook in de smederij aan de blaasbalg moest trekken .Na dat anderhalf jaar te hebben volgehouden, vertelde zij haar ouders dat ze konden doen wat ze wilden, maar dat ze niet meer naar de smederij terug ging. Dus werd ze boerenmeid in Horst. Daar was het ook hard werken, maar dat heeft ze jaren volgehouden tot ze dichter naar Venray kon komen en wel op de Blakt. Van daaruit is ze dan getrouwd. Merselose kermis is er „de schuld" van dat ze elkaar hebben leren ken nen, en wel op de terugweg, bij de schommels tegenover het huidige ziekenhuis. Daar was toen een café SCHUTTERIJ HET ZANDAKKER GILDE ST. JAN Nu het jaar teneinde gaat willen wij alle belangstellenden, donateurs en begunstigers door hun gave bij onze akties in het najaar graag be danken. Wij hopen met de opbrengst van de aktie uitrustingsstukken voor de schutters uniformen aan je schaf fen en ook het nodige voor ons jeugd tamboerkorps te kunnen kopen, zo dat onze schutterij het komende sei zoen weer een beter figuur kan slaan bij de concoursen en verdere uitno digingen, maar alles is heden ten da ge erg duur en daarom zullen wij ook in het nieuwe jaar weer een be roep op U moeten doen. De winterperiode waar we nu in zijn wordt benut met het opleiden van onze tamboers, waar al leuke resultaten mee worden bereikt, on der de bekwame leiding van onze in- strukteurs. De schutters trainen met de buks en er is reeds een deel van de wintercompetitie verschoten. Deze is gewonnen door onze koning Harry Lenssen. Nu wordt er weer vol ener gie verder geschoten voor het twee de deel, daarnaast wordt er getraind in exersitie, want de schutterij moet goed gericht kunnen uittreden. Verder is er elke zaterdagavond, ten bate van de schutterij gekiend. Dit gaat steeds beter door de prijzen die elke keer te winnen zijn. Als U er nog niet bent geweest, kom dan ook eens in ons Gildehuis (Hen- seniusstraat 20). De baten zijn nu ook weer voor de uitbouw van de schutterij. Ook het schietterrein te Oostrum zal binnenkort worden ingericht, waarna er zo spoedig mogelijk weer buiten kan worden geschoten. Als U belangstelling heeft voor onze schutterij kom dan op 17 jan. ai.s. om 20.00 uur ook naar ons Gilde- huis waar dan door 't böndsbestuur en natuurlijk Het Zandakker een voorlichtingsavond met film en dia's zal worden verzorgd. Enkele leden zijn nog welkom, voordat wij een voorlopige ledenstop moeten invoe- - ren. Het bestuur en leden doen hun best om de schutterij zo spoedig mo gelijk te laten uittreden dan kunt U allen genieten van onze schutterij, het zal de Venrayers toch deugd doen om een van de oudste tradities weer in ere' hersteld te zien. Wij wensen alle mensen een zalig nieuwjaar en alle voorspoed in 1977. De 40-jarige H. v. G. uit Overloon deed aangifte van diefstal van zijn jas uit een Venrayse garderobe. ontstond o.m. het bekende sanato rium Berg en Bosch te Bilthoven. Na het verdringen van deze ziekte, zette Herwonnen Levenskracht zich in voor het welzijn van zieken en bejaarden. In Venray hebben met name Frans Verblakt Harry Broere en Piet Lenssen zich voor dit werk ingezet. Bij gelegenheid van het zestigjarig bestaan van deze instelling heeft het drietal in Venray een dag aan de weg getimmerd. Vanuit een stand in de winkelpromenade werd de aan dacht gevestigd op Herwonnen Le venskracht. Een werkgroep welke zich ten doel stelt iets meer te gaan doen op het terrein van de welzijnszorg onder de vlag van Herwonnen Levenskracht, trok de aandacht doordat jongeren oudere voorbijgangers een bosje tul pen aanboden terwijl door middel van aanplakbiljetten in de stand, aandacht werd gevraagd voor het werk van N.K.V., K.W.J. en Herwon nen Levenskracht. en daar waren ter ere van Merse- sloe kermis schommels geplaatst. „Een niet të langdurige verkering, begonnen met toestemming der ou ders" zoals dat zo mooi heet, werd afgesloten en na hun huwelijk kreeg het jonge paar huisvesting in een oud vervallen pand, waarvan de nu 77-jarige bruid zich nog als de dag van gisteren weet te herinneren dat het geval zo gammel was dat je door de spleten naar buiten kon kijken. j Hun huwelijk betekende hard wer ken. Sociale voorzieningen waren er niet. Bij geen werk, geen uitkering; geen vorstverlet; geen ziekenfonds i etc. Na anderhalf jaar huwelijk werd j een tweeling geboren maar was geen lang leven beschoren. Medicamenten als wij die kennen waren er niet. Aan stuipen stierven hun twee eer sten een dag na elkaar. Er kwamen nog 10 kinderen waar van ook de laatste een tweeling was. Negen kinderen bleven in leven en kunnen het feest van hun ouders meemaken, terwijl 33 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen het feest van hun groot- en overgrootouders mogen meevieren. Het zijn twee gelukkige mensen die zich verheugen op hun feestdag. Vooral de diamanten bruid, want zij was ruim een jaar geleden nog in het ziekenhuis en moest daar 5 maanden worden verpleegd en daar na nog eens 7 maanden in de geria trische inrichting De Kruuze. Maar met een bewonderenswaardig door zettingsvermogen keerde ze weer naar de Hiept. En op de Hiept daar willen ze blijven. Geen bejaarden- wening of verzorgingsflat nodig. Ze zijn er best tevreden. Onze beste wensen, nu reeds, voor dit diamanten paar dat met goede moed 1977 binnenstapt. „En hoe precies sloeg u hem?" „O, dat willen we met liefde even demonstreren", boden ze samen aan. Maar de magistraat las het liever in de stukken, bij nader inzien. De getuigen uit het etablissement werden ook nog stuk voor stuk bin nengehaald. De eigenaar sprak van een „stel gajes", dat hij eerst met een zacht lijntje had geprobeerd te lozen, ,,'k Heb geen lijntje gezien", interrumpeerde nummer 2. De bediende achter de tap liet de littekens zien op z'n gezicht en sprak van ernstig letsel op andere li chaamsdelen. „Éérst zien", vonden de drinke broers, „hij kan wel beweren dattie helemaal rood of bont en blauw ziet." Maar er lag een doktersverkla ring in het dossier en daarin stonden de wonden en de hechtingen tech nisch genoeg omschreven. De strip tease ging daarom niet door. Twee andere getuigen legden tenslotte uit, hoe ze met z'n vieren op de tap wa ren geklommen en de jongeman ach ter de tap hadden afgetuigd, toen hij na een aantal rondjes werd be ledigd en bedreigd en weigerde ver der te tappen. Nu nam de officier het woord. Hij sprak van onduldbare café-terreur, die met wortel en tak moest worden uitgeroeid. Hij wees op het strafblad van enkele der verdachten dat al meer mishandelingen vermeldde en eiste wegens deze opzettelijke mis handeling en geweldpleging in ver eniging 1 jaar onvoorwaardelijk. „Wat hebt u daér nog op te zeg gen?" informeerde de politierechter. Want elke verdachte.kriigt het laat ste wóprdj ook al :.hêëftrfuj" daarvoor, te veel woorden of verkeerde woor den gebezigd. „Ik heb een ónder voorstel", waagde de lange, „als we d'r nou 'ns een geldboete van maakten? Die lap pen we met een kaartavondje zo bij elkaar „Jawel, en dan met een paar krat ten bier ernaast opnieuw gaan slaan!" ,,'t Is allenig één keertje geweest voor mij", snotterde de tweede, wat bleek om de paarse neus. „Ik weet 't veel beter", zei num mer drie, „u legt 't hamertje er 's effe bij neer en we gaan het samen uitpraten in 't café om de hoek." „Ja, juichte het vierde klaver blaadje, „met al dat offesjele gedoe hier ken je mekaar niet zo goed be grijpen. U weet nog helemaal niet, wat die tender allemaal gezegd heeft. Die is tenslotte begonnen met drei gen ons de zaak uit te mieteren." „Ik weet alles van de zaak af uit de dagvaarding, de getuigenverkla ringen en de overige stukken. We hoeven er verder niet over te pra ten" zei de politierechter en hij gaf de twee met strafblad zes maanden en de nieuwelingen in het hijs- en slagwerk drie maanden. „En worden we nou gelijk opge pikt", wilde 't onnozelste lid van 't mannenkwartet weten, toen de ha mer viel. „Ben je belazerd, we hebben nog weken de tijd om bij te komen van de schrik", sprak de meest ervaren stamtafelgenoot. „Heren, als u ons komt halen dan kunt u ons vinden aan de bar!" En met de naar bier bruisende zang: „Als er geen recht meer is dan drinken wezwaai den ze nog even uitgelaten als bij hun komst door de marmeren gang van het gerechtsgebouw. Een jarenlange, noodgedwongen, scheiding tussen de senioren- en de juniorenafdeling van S.V. Venray komt met de ingebruikname van een nieuw kleed- en klubgebouw tot een definitief einde. Vele jaren speelden alle aktieve leden, ook „de jeugd", hun wedstrij den op de 3 velden van St. Servatius. Door een stormachtige ontwikkeling in de groep van de juniorenafdeling kwam het afwerken van de trai nings- en wedstrijdprogramma's da nig in het nauw. Juist op dat mo ment was de eerste fase van het ge meentelijk sportpark afgesloten, zo dat de S.V Venray-junioren hun ak- tiviteiten op de velden van het sport park De Wieën konden voortzetten. De gescheiden akkomodaties, de Wieën en Servaas, waren echter niet bevorderlijk voor een hechte band tussen junioren en senioren; maar deze situatie bleef toch jaren be staan; de senioren van S.V. Venray hadden aan Servaas een uitstekende gastheer, zodat de noodzaak om te verhuizen niet zo sterk gevoeld werd. Dit sluimerende verlangen om op één sportpark te voetballen werd in eens aktueel, toen zowel door St. Servatius als door de Gemeente Ven ray grootse plannen werden aange kondigd. Het psychiatrisch centrum St. Servatius ondergaat in de toe komst een enorme verandering en de Gemeente Venray acht een vergro ting van de capaciteit van de Oost singel en de Zuidsingel van groot belang: Hierdoor gaat een der oud ste voetbalvelden van Venray en omstreken aan bulldozers ten onder! Een langer verblijf van S.V. Venray met haar vele elftallen op Servaas was daarmee tot de onmogelijkheden gaan behoren. Het bestuur van S.V. Venray, soms min, soms meer op de hoogte van de diverse plannen, kreeg van haar le den tijdens een buitengewone alge mene ledenvergadering begin 1975 het fiat om de verhuizing van de se nioren naar de Wieën en de realise ring van een klubgebouw voor te gaan bereiden. Tijdens de afgelopen, lange hete zomer, werd door Venrays eerste burger, mr. Defesche, de eerste han deling verricht als aanzet voor de bouw van het nieuwe kleed- en klubgebouw voor de junioren-, se nioren-, dames- en veteranenvoet- ballers, de honkbal- en softbalbeoe- fenaars en het groeiend aantal at leten van S.V. Venray. In een moordend tempo werden de noodzakelijkste attributen aange bracht op en rond 't nieuwe hoofd- veld: een schitterende verlichting, 'n prima hek tegen zwartkijkers, een voör uitbreiding geschikte betonnen staantribune rond een 123 are groot hoofdveld. Het bouwtempo van het kleed- annex klubgebouw en de ver harding van wegen en parkeerplaat sen bleven daar niet bij achter, zo dat op 24 december om 10.00 uur het gehele complex zijn eerste opleve ring onderging. Een zorgvuldig gepland en getimed werkplan heeft een snelle schoon maak, een evenzo snelle aankleding c.q. inrichting opgeleverd, zodat op 1 januari 1977 de nieuwjaarsreceptie van S.V. Venray eindelijk in een eigen klubgebouw kan worden ge houden. De officiële opening is ge pland in juni 1977 (4 tm. 12 juni) tij dens een grandioze feestweek; deze onofficiële ingebruikname krijgt toch nog een feestelijke glans, want de oud-bestuurleden van S.V. Venray vanaf de oprichting in 1945, hebben een uitnodiging hiervoor ontvangen. Vanaf 13 00 uur tot 14 30 uur wor den alle leden en oud-leden van vroeger en nu. van S.V. Venray uit genodigd in het nieuwe klubgebouw van S.V. Venray aan de Sportlaan ter opluistering van het eerste hoog tepunt in een vers 1977 én in het nieuwe home van de Sportvereniging Venray. Men neme: na alle toosten, prosits, goe de wensen en vrien delijke glaasjes een alkoholvrije chauf feur om veilig thuis gebracht tc worden. Zo begint een veilig Nieuw Jaar! Men neme: rotjes, sissers, zeven klappers en de nodige voor zichtigheid in acht om het nieuwe jaar fees telijk (maar veilig) te begroeten. Men neme: enige voor zorg ombij al die gezellig brandende kaarsen,hel vuur geen kans te ge ven. Vooial op de laatste avond van hei jaar is dal baasje erg aktief! Men neme: zich na de vijftiende olie bol, drie koffie met slagroom, een mokkapunt twee slaatjes, vier worstebrood jes en veertien opgetuigde toastjes voor om nu eindelijk eens serieus werk te maken van Men neme:straks de telefoon om iemand waaivan we weten dat hij of zij alleen is even onze beste wensen over te brengen. Een klein gebaar, dat die ander hel gevoel geeft er toch bij te horen. Wij wensen u veel heil en zegen in een in alle opzich ten voortref felijk 1977! de (gezonde)slanke lijn. Stérkte! Komende week, de eerste week van het nieuwe jaar komen de ka pelwagens van de aktie „Oost Pries ter Hulp" in Venray weer een inza meling houden, onder het motto: „Kerk in nood". Reeds 28 jaar zorgt Oostpriester- hulp voor: de vluchtelingen uit Oost-Europa en het Verre Oosten, de Kerk en de kristelijke ge meenschap in landen met een kommunistisch bewind Kerk in Noord-Oostpriesterhulp helpt mee aan pastorale hulpver lening in Latijns Amerika, Afri ka, Azië WAT DOET OOSTPRIESTERHULP MET UW GIFTEN? In 1975 verzond Oostpriesterhulp 258.500 kg. goederen: kleding le vensmiddelen, theologische boeken, medikamenten, liturgische benodigd heden enz. naar 35 landen. Er werd in 1975 41 miljoen gulden besteed aan: subsidies .fondsen en studiebeur zen, steun aan gezinnen en krotbewo ners, een hulpprogramma voor ge- biedspastoraal in vele bisdommen sociale bewegingeja» !i zielzorg onder stÜdehtëft, arbei ders en jeugd in de ontwikke lingslanden. U kunt helpen met: UW GIFT UW PAKKET: koffie, suiker, thee, cacao, choco lade ,melk-, groenten-, vlees- en visconserven, peperkoek, macaro ni, rijst, bloem, melkpoeder, soep in pakjes. zeep en zeeppoeder. dekens, stoffen op de rol, breiwol en katoen. kleding, onder- en bovengoed (vooral voor manen). De kapelwagen(s) komen in Ven ray op de navolgende tijden en plaatsen: Dinsdag 4 januari: 10.00-12.30 u. op de Grote Markt 10.00-11.30 u. kerkplein Paterskerk 11.45-13.00 u. Foekepot Brukske 13.45-14.30 u. plein Vredeskerk 14.45-15.30 u. bij Coninxhof Veltum 12.30-15.00 u. kerk Merselo Woensdag 5 januari: 14.00-15.00 u. kerk Vredepeel Donderdag 6 januari: 10.00-11.15 u. kerk Oostrum 11.45-13.00 u. kerk Oirlo 13.30-15.00 u. kerk Castenray 10.00-12.00 u. kerk Leunen 12.30-13.30 u. kerk Veulen 14.00-15.00 u. kerk Heide „En van je hela-hola, geef mij maar cola" zong het uitgelaten man nenkwartet, toen het in feeststem ming de nieuw ontdekte tapgelegen- heid binnenstruikelde. Want eerlijk gezegd was er al een aantal glaasjes genuttigd, maar die bevatten beslist geen cola. Wel een ander koud drankje, maar dan uit een klein kelkje en met een warmer uitwer king. Er bestond ook al verschil in het getelde aantal personen. De gedag vaarde vierschaar voor de balie sprak bij „het hijsen" van „de laat ste" en „de allerlaatste" al van een dubbelmannenkwartet, terwijl enke le getuigen1 uit het stamlokaal meen den met een „supergroot gemengd koor" te doen te hebben. „Wat heet super?" meesmuilde de langste nu, tijdens de berechting, „d'r zijn ook supermarkten met zelf bediening. Daar zie je geen mens achter een toonbank." ,,'t Gaat nu niet om een winkelier achter een toonbank, maar om vier herrieschoppers voor een tapkast", stelde de politierechter vast. „Ik zie, dat er zelis bloed gevloeid heeft." „Hadden wij niet besteld!" ant woordde een kortere klant uit het klaverblad van vier, dat de bewuste avond geen geluk bleek te hebben gebracht, maar ongeluk op ongeluk veroorzaakte. „Nee, natuurlijk komt u niet bin nen om bloed te slurpen. Maar ik heb duidelijk begrepen, dat u na zo'n half uurtje eikaars bloed wel kon drinken." „Allenig dat van die kieper", legde de derde uit. „O, ging het om een voetbalwed strijd, of zat er een keeper in die bar?" Het viertal schuddebuikte van pret en. de lange, sloegzich 'op, fedijen. Nummer vier kon maar hikkend en stotend uitbrengen, dat z'n collega - hijser geen keeper, maar de „baar- kieper" bedoelde. Het woord hijser wekte daarbij een nieuw misver stand, want in de stukken stonden andere beroepen: sorteerder, schroot- handelaar, automonteur en chaui- feur. „Wie is dan de man van de hijs kraan onder u?" wilde de politie rechter weten. Ze bleken zich alle vier hijser te noemen, „maar dan als vrijetijdsbe steding, ziet u", legde de lange uit „Wij hijsen allenig breekbare waar", voegde no. 3 er aan toe. „Ja. glas werk!" proeste het kortste manneke. „Glaswerk met 'n gat er in. 't Loopt altijd weer leegwist de vierde zich te herinneren. De hamer moest de aanwezigen weer tot de rechtsorde roepen. „U hebt met z'n vieren de kelner afgetuigd, zodat deze zich met bloe dende wonden onder doktersbehan deling moest stellen. En hier staat u nog te ginnegappen van dapperheid. Hoe durft u!" „Een bar-tender moet tenderen. Maar deze tenderde niet. Die wilde ons de zaak uit-denderen", verklaar de nummer twee, kort en krachtig. „En assie daar staat om te tappen, dan móttie tappen", zei de derde. „Tja, want de klant is koning", vond de langste van het steL „Koning, keizer of admiraal, drin ken doen ze allemaal!" debiteerde no. 4. Kledingspeciaalzaken voor mannen en jongemannen (v.a. 6 jaar) VENRAY BOXMEER DEURNE CUYK Grotestraat 6a Steenstraat 73 De Martinet 17 K. Molenstraat

Peel en Maas | 1976 | | pagina 9