DIAMANTEN
BRUIDSPAAR
GOEDE RAAD
OOST-
PRIESTER
HULP
Politierechter
Een bloemenhulde
van zestigjarige
Herwonnen
Levenskracht
SCHUTTERSN1EUWS
Diefstal
GEHEEL SV VENRAY
NU OP EEN
SPORTTERREIN
Rabobank Q Gddengoederaad
Let op onze
OPRUIMINGS
ADVERTENTIE
van volgende week
Het nieuwe jaar zal nog maar een
week oud zijn of de kerkklokken
zullen feestelijk luiden ter ere van
een diamanten bruidspaar.
Op zaterdag 8 januari zal in de St.
Petrus Bandenkerk een plechtige
eucharistieviering ter ere van het
diamanten bruidspaar Comelis Ba
rents en An Linders worden opge
dragen.
Als gebruikelijk hebben wij ook
dit diamanten paar opgezocht in hun
gezellige kleine woning aan de Hiept
waar ze nu al 12 jaar een rustige
levensavond genieten, na de andere
huwelijksjaren in de Spurkt te heb
ben doorgebracht.
DE DIAMANTEN BRUIDEGOM
Als het gezegde waarheid heeft:
„van hard werken ga je niet dood",
dan kan dat het beste bewaarheid
worden als wij Comelis Barents (82),
of moeten we zeggen Knillis, zijn le
vensverhaal horen vertellen. Een
leven lang nooit tijd gehad hebbende
om lui te worden, maar wel van
hard werken. Hij vertelt ons dan
hoe hij als 13-jarige knaap vanuit
zijn geboortehuis in de Spurkt naar
Overloon toe moest om daar in de
steenoven te gaan werken. Dat bete
kende om 5 uur in de morgen te
voet naar de steenoven, want om
half zes begon de werkdag en dat
ging dan met een kleine pauze door
tot 7 uur 's avonds. De zaterdag was
een korte dag, want dan werd het
werk al om 4 uur beëindigd.
4 cent voor de 1000 stenen en toch
dat 20 jaar lang volhouden. Alle
voorkomende werk heeft hij er ge
daan, maar voornamelijk 16 jaar
lang aan de leemput moeten staan,
dat was leem uitgraven uit een diep
te van 4 meter.
Er werd tussendoor nog van werk
gever verwisseld naar de steenfa
briek van Petran Schreurs op het
Veulen.
Toen de PLEM electriciteit ging
brengen in Venray en men grond
werkers nodig had voor het graven
van de gaten voor de palen van het
electriciteitsnet en ook toen de rio
lering kwam, had men mannetjes
putters nodig. Knillis was een veel
gevraagde grondwerker omdat de
bazen wisten dat hij zijn put er wel
uit kreeg.
Maar ook het waterschap had nog
krachten nodig en Knillis ging daar
in de zomer werken om graven te
maken of om beken te „schonen".
Men yrist zijn werk te waarderen en
hij werd tot voorwerker aangesteld.
Toch was het een heel gesjouw,
want niet alleen in Venray was voor
hem werk bij het Waterschap maar
ook in de gemeenten Meerlo-Wans-
sum en Grubbenvorst Als voorwer
ker moest hij de waterlopen .schou
wen", en het waren steeds, dg$el,f$e
boeren die ieder ;<jggr;>
hun smoesje klaar hadden. Steeds
was het óf de boer óf zijn vrouw
die ziek waren en zodoende had men
geen tijd gehad om de sloot te reini
gen. Maar met de herschouw was
het altijd in orde. Procesverbaal is
er nooit behoeven te worden opge
maakt.
In de winter als er geen werk was
bij het Waterschap maakte het
Staatsbosbeheer graag gebruik van
de werkkrachten van Knillis en dan
was hij in de bossen te vinden.
DE DIAMANTEN BRUID
De diamanten bruid is ook een ge
boren en getogen Venrayse en bracht
haar jeugd door op de Broekweg.
Ook. zij meest als vroeg aanpakken
en werd als 13-jarig meisje verhuurd
bij Michiel Baltussen, die een sme
derij had waar nu slagerij Coenders
op het Henseniusplein is gevestigd.
Niét alleen dat ze daar voor haar 25
Op een bijzonder sympathieke ma
nier heeft de afdeling Venray van
K.W.J. de aandacht gevestigd op het
zestigjarig bestaan van „Herwonnen
Levenskracht". Reeds in de voor
oorlogse jaren beijverde Herwonnen
Levenskracht, in het léven geroepen
door de K.A.B. later N.KV.) zich
zeer sterk voor de t.b.c.-bestrijding,
de toenmalige volksvijand nr. 1.
De ouderen onder ons herinneren
zich nog wel de „Stuiveraktie" van
het toenmalige Werkliedenverbond,
waarvoor wekelijks bij de leden een
stuiver werd opgehaald. Uit die aktie
guldenper jaar in de huishou
ding moest werken, maar ook in de
smederij aan de blaasbalg moest
trekken .Na dat anderhalf jaar te
hebben volgehouden, vertelde zij
haar ouders dat ze konden doen wat
ze wilden, maar dat ze niet meer
naar de smederij terug ging. Dus
werd ze boerenmeid in Horst. Daar
was het ook hard werken, maar dat
heeft ze jaren volgehouden tot ze
dichter naar Venray kon komen en
wel op de Blakt. Van daaruit is ze
dan getrouwd.
Merselose kermis is er „de schuld"
van dat ze elkaar hebben leren ken
nen, en wel op de terugweg, bij de
schommels tegenover het huidige
ziekenhuis. Daar was toen een café
SCHUTTERIJ HET ZANDAKKER
GILDE ST. JAN
Nu het jaar teneinde gaat willen
wij alle belangstellenden, donateurs
en begunstigers door hun gave bij
onze akties in het najaar graag be
danken. Wij hopen met de opbrengst
van de aktie uitrustingsstukken voor
de schutters uniformen aan je schaf
fen en ook het nodige voor ons jeugd
tamboerkorps te kunnen kopen, zo
dat onze schutterij het komende sei
zoen weer een beter figuur kan slaan
bij de concoursen en verdere uitno
digingen, maar alles is heden ten da
ge erg duur en daarom zullen wij
ook in het nieuwe jaar weer een be
roep op U moeten doen.
De winterperiode waar we nu in
zijn wordt benut met het opleiden
van onze tamboers, waar al leuke
resultaten mee worden bereikt, on
der de bekwame leiding van onze in-
strukteurs. De schutters trainen met
de buks en er is reeds een deel van
de wintercompetitie verschoten. Deze
is gewonnen door onze koning Harry
Lenssen. Nu wordt er weer vol ener
gie verder geschoten voor het twee
de deel, daarnaast wordt er getraind
in exersitie, want de schutterij moet
goed gericht kunnen uittreden.
Verder is er elke zaterdagavond,
ten bate van de schutterij gekiend.
Dit gaat steeds beter door de prijzen
die elke keer te winnen zijn. Als U
er nog niet bent geweest, kom dan
ook eens in ons Gildehuis (Hen-
seniusstraat 20). De baten zijn nu
ook weer voor de uitbouw van de
schutterij.
Ook het schietterrein te Oostrum
zal binnenkort worden ingericht,
waarna er zo spoedig mogelijk weer
buiten kan worden geschoten.
Als U belangstelling heeft voor
onze schutterij kom dan op 17 jan.
ai.s. om 20.00 uur ook naar ons Gilde-
huis waar dan door 't böndsbestuur
en natuurlijk Het Zandakker een
voorlichtingsavond met film en dia's
zal worden verzorgd. Enkele leden
zijn nog welkom, voordat wij een
voorlopige ledenstop moeten invoe- -
ren.
Het bestuur en leden doen hun
best om de schutterij zo spoedig mo
gelijk te laten uittreden dan kunt U
allen genieten van onze schutterij,
het zal de Venrayers toch deugd
doen om een van de oudste tradities
weer in ere' hersteld te zien.
Wij wensen alle mensen een zalig
nieuwjaar en alle voorspoed in 1977.
De 40-jarige H. v. G. uit Overloon
deed aangifte van diefstal van zijn
jas uit een Venrayse garderobe.
ontstond o.m. het bekende sanato
rium Berg en Bosch te Bilthoven.
Na het verdringen van deze ziekte,
zette Herwonnen Levenskracht zich
in voor het welzijn van zieken en
bejaarden. In Venray hebben met
name Frans Verblakt Harry Broere
en Piet Lenssen zich voor dit werk
ingezet.
Bij gelegenheid van het zestigjarig
bestaan van deze instelling heeft het
drietal in Venray een dag aan de
weg getimmerd. Vanuit een stand in
de winkelpromenade werd de aan
dacht gevestigd op Herwonnen Le
venskracht.
Een werkgroep welke zich ten doel
stelt iets meer te gaan doen op het
terrein van de welzijnszorg onder de
vlag van Herwonnen Levenskracht,
trok de aandacht doordat jongeren
oudere voorbijgangers een bosje tul
pen aanboden terwijl door middel
van aanplakbiljetten in de stand,
aandacht werd gevraagd voor het
werk van N.K.V., K.W.J. en Herwon
nen Levenskracht.
en daar waren ter ere van Merse-
sloe kermis schommels geplaatst.
„Een niet të langdurige verkering,
begonnen met toestemming der ou
ders" zoals dat zo mooi heet, werd
afgesloten en na hun huwelijk kreeg
het jonge paar huisvesting in een
oud vervallen pand, waarvan de nu
77-jarige bruid zich nog als de dag
van gisteren weet te herinneren dat
het geval zo gammel was dat je door
de spleten naar buiten kon kijken. j
Hun huwelijk betekende hard wer
ken. Sociale voorzieningen waren er
niet. Bij geen werk, geen uitkering;
geen vorstverlet; geen ziekenfonds i
etc.
Na anderhalf jaar huwelijk werd j
een tweeling geboren maar was geen
lang leven beschoren. Medicamenten
als wij die kennen waren er niet.
Aan stuipen stierven hun twee eer
sten een dag na elkaar.
Er kwamen nog 10 kinderen waar
van ook de laatste een tweeling was.
Negen kinderen bleven in leven en
kunnen het feest van hun ouders
meemaken, terwijl 33 kleinkinderen
en 10 achterkleinkinderen het feest
van hun groot- en overgrootouders
mogen meevieren.
Het zijn twee gelukkige mensen
die zich verheugen op hun feestdag.
Vooral de diamanten bruid, want zij
was ruim een jaar geleden nog in
het ziekenhuis en moest daar 5
maanden worden verpleegd en daar
na nog eens 7 maanden in de geria
trische inrichting De Kruuze. Maar
met een bewonderenswaardig door
zettingsvermogen keerde ze weer
naar de Hiept. En op de Hiept daar
willen ze blijven. Geen bejaarden-
wening of verzorgingsflat nodig. Ze
zijn er best tevreden.
Onze beste wensen, nu reeds, voor
dit diamanten paar dat met goede
moed 1977 binnenstapt.
„En hoe precies sloeg u hem?"
„O, dat willen we met liefde even
demonstreren", boden ze samen aan.
Maar de magistraat las het liever in
de stukken, bij nader inzien.
De getuigen uit het etablissement
werden ook nog stuk voor stuk bin
nengehaald. De eigenaar sprak van
een „stel gajes", dat hij eerst met
een zacht lijntje had geprobeerd te
lozen, ,,'k Heb geen lijntje gezien",
interrumpeerde nummer 2.
De bediende achter de tap liet de
littekens zien op z'n gezicht en sprak
van ernstig letsel op andere li
chaamsdelen.
„Éérst zien", vonden de drinke
broers, „hij kan wel beweren dattie
helemaal rood of bont en blauw
ziet." Maar er lag een doktersverkla
ring in het dossier en daarin stonden
de wonden en de hechtingen tech
nisch genoeg omschreven. De strip
tease ging daarom niet door. Twee
andere getuigen legden tenslotte uit,
hoe ze met z'n vieren op de tap wa
ren geklommen en de jongeman ach
ter de tap hadden afgetuigd, toen
hij na een aantal rondjes werd be
ledigd en bedreigd en weigerde ver
der te tappen.
Nu nam de officier het woord. Hij
sprak van onduldbare café-terreur,
die met wortel en tak moest worden
uitgeroeid. Hij wees op het strafblad
van enkele der verdachten dat al
meer mishandelingen vermeldde en
eiste wegens deze opzettelijke mis
handeling en geweldpleging in ver
eniging 1 jaar onvoorwaardelijk.
„Wat hebt u daér nog op te zeg
gen?" informeerde de politierechter.
Want elke verdachte.kriigt het laat
ste wóprdj ook al :.hêëftrfuj" daarvoor,
te veel woorden of verkeerde woor
den gebezigd.
„Ik heb een ónder voorstel",
waagde de lange, „als we d'r nou 'ns
een geldboete van maakten? Die lap
pen we met een kaartavondje zo bij
elkaar
„Jawel, en dan met een paar krat
ten bier ernaast opnieuw gaan
slaan!"
,,'t Is allenig één keertje geweest
voor mij", snotterde de tweede, wat
bleek om de paarse neus.
„Ik weet 't veel beter", zei num
mer drie, „u legt 't hamertje er 's
effe bij neer en we gaan het samen
uitpraten in 't café om de hoek."
„Ja, juichte het vierde klaver
blaadje, „met al dat offesjele gedoe
hier ken je mekaar niet zo goed be
grijpen. U weet nog helemaal niet,
wat die tender allemaal gezegd heeft.
Die is tenslotte begonnen met drei
gen ons de zaak uit te mieteren."
„Ik weet alles van de zaak af uit
de dagvaarding, de getuigenverkla
ringen en de overige stukken. We
hoeven er verder niet over te pra
ten" zei de politierechter en hij gaf
de twee met strafblad zes maanden
en de nieuwelingen in het hijs- en
slagwerk drie maanden.
„En worden we nou gelijk opge
pikt", wilde 't onnozelste lid van 't
mannenkwartet weten, toen de ha
mer viel.
„Ben je belazerd, we hebben nog
weken de tijd om bij te komen van
de schrik", sprak de meest ervaren
stamtafelgenoot. „Heren, als u ons
komt halen dan kunt u ons vinden
aan de bar!" En met de naar bier
bruisende zang: „Als er geen recht
meer is dan drinken wezwaai
den ze nog even uitgelaten als bij
hun komst door de marmeren gang
van het gerechtsgebouw.
Een jarenlange, noodgedwongen,
scheiding tussen de senioren- en de
juniorenafdeling van S.V. Venray
komt met de ingebruikname van een
nieuw kleed- en klubgebouw tot een
definitief einde.
Vele jaren speelden alle aktieve
leden, ook „de jeugd", hun wedstrij
den op de 3 velden van St. Servatius.
Door een stormachtige ontwikkeling
in de groep van de juniorenafdeling
kwam het afwerken van de trai
nings- en wedstrijdprogramma's da
nig in het nauw. Juist op dat mo
ment was de eerste fase van het ge
meentelijk sportpark afgesloten, zo
dat de S.V Venray-junioren hun ak-
tiviteiten op de velden van het sport
park De Wieën konden voortzetten.
De gescheiden akkomodaties, de
Wieën en Servaas, waren echter niet
bevorderlijk voor een hechte band
tussen junioren en senioren; maar
deze situatie bleef toch jaren be
staan; de senioren van S.V. Venray
hadden aan Servaas een uitstekende
gastheer, zodat de noodzaak om te
verhuizen niet zo sterk gevoeld werd.
Dit sluimerende verlangen om op
één sportpark te voetballen werd in
eens aktueel, toen zowel door St.
Servatius als door de Gemeente Ven
ray grootse plannen werden aange
kondigd. Het psychiatrisch centrum
St. Servatius ondergaat in de toe
komst een enorme verandering en de
Gemeente Venray acht een vergro
ting van de capaciteit van de Oost
singel en de Zuidsingel van groot
belang: Hierdoor gaat een der oud
ste voetbalvelden van Venray en
omstreken aan bulldozers ten onder!
Een langer verblijf van S.V. Venray
met haar vele elftallen op Servaas
was daarmee tot de onmogelijkheden
gaan behoren.
Het bestuur van S.V. Venray, soms
min, soms meer op de hoogte van de
diverse plannen, kreeg van haar le
den tijdens een buitengewone alge
mene ledenvergadering begin 1975
het fiat om de verhuizing van de se
nioren naar de Wieën en de realise
ring van een klubgebouw voor te
gaan bereiden.
Tijdens de afgelopen, lange hete
zomer, werd door Venrays eerste
burger, mr. Defesche, de eerste han
deling verricht als aanzet voor de
bouw van het nieuwe kleed- en
klubgebouw voor de junioren-, se
nioren-, dames- en veteranenvoet-
ballers, de honkbal- en softbalbeoe-
fenaars en het groeiend aantal at
leten van S.V. Venray.
In een moordend tempo werden de
noodzakelijkste attributen aange
bracht op en rond 't nieuwe hoofd-
veld: een schitterende verlichting, 'n
prima hek tegen zwartkijkers, een
voör uitbreiding geschikte betonnen
staantribune rond een 123 are groot
hoofdveld. Het bouwtempo van het
kleed- annex klubgebouw en de ver
harding van wegen en parkeerplaat
sen bleven daar niet bij achter, zo
dat op 24 december om 10.00 uur het
gehele complex zijn eerste opleve
ring onderging.
Een zorgvuldig gepland en getimed
werkplan heeft een snelle schoon
maak, een evenzo snelle aankleding
c.q. inrichting opgeleverd, zodat op
1 januari 1977 de nieuwjaarsreceptie
van S.V. Venray eindelijk in een
eigen klubgebouw kan worden ge
houden. De officiële opening is ge
pland in juni 1977 (4 tm. 12 juni) tij
dens een grandioze feestweek; deze
onofficiële ingebruikname krijgt toch
nog een feestelijke glans, want de
oud-bestuurleden van S.V. Venray
vanaf de oprichting in 1945, hebben
een uitnodiging hiervoor ontvangen.
Vanaf 13 00 uur tot 14 30 uur wor
den alle leden en oud-leden van
vroeger en nu. van S.V. Venray uit
genodigd in het nieuwe klubgebouw
van S.V. Venray aan de Sportlaan
ter opluistering van het eerste hoog
tepunt in een vers 1977 én in het
nieuwe home van de Sportvereniging
Venray.
Men neme: na alle
toosten, prosits, goe
de wensen en vrien
delijke glaasjes een
alkoholvrije chauf
feur om veilig
thuis gebracht tc
worden. Zo begint
een veilig Nieuw Jaar!
Men neme: rotjes,
sissers, zeven
klappers en
de nodige voor
zichtigheid in
acht om het
nieuwe jaar fees
telijk (maar veilig) te begroeten.
Men neme: enige voor
zorg ombij al die
gezellig brandende
kaarsen,hel vuur
geen kans te ge
ven. Vooial op de
laatste avond van
hei jaar is dal baasje erg aktief!
Men neme: zich na
de vijftiende olie
bol, drie koffie
met slagroom,
een mokkapunt
twee slaatjes,
vier worstebrood
jes en veertien opgetuigde
toastjes voor om nu eindelijk
eens serieus werk te maken van
Men neme:straks
de telefoon
om iemand
waaivan we
weten dat hij
of zij alleen is even onze beste
wensen over te brengen. Een
klein gebaar, dat die ander hel
gevoel geeft er toch bij te horen.
Wij wensen u
veel heil en
zegen in een
in alle opzich
ten voortref
felijk 1977!
de (gezonde)slanke lijn. Stérkte!
Komende week, de eerste week
van het nieuwe jaar komen de ka
pelwagens van de aktie „Oost Pries
ter Hulp" in Venray weer een inza
meling houden, onder het motto:
„Kerk in nood".
Reeds 28 jaar zorgt Oostpriester-
hulp voor:
de vluchtelingen uit Oost-Europa
en het Verre Oosten,
de Kerk en de kristelijke ge
meenschap in landen met een
kommunistisch bewind
Kerk in Noord-Oostpriesterhulp
helpt mee aan pastorale hulpver
lening in Latijns Amerika, Afri
ka, Azië
WAT DOET OOSTPRIESTERHULP
MET UW GIFTEN?
In 1975 verzond Oostpriesterhulp
258.500 kg. goederen: kleding le
vensmiddelen, theologische boeken,
medikamenten, liturgische benodigd
heden enz. naar 35 landen.
Er werd in 1975 41 miljoen gulden
besteed aan:
subsidies .fondsen en studiebeur
zen,
steun aan gezinnen en krotbewo
ners,
een hulpprogramma voor ge-
biedspastoraal in vele bisdommen
sociale bewegingeja» !i
zielzorg onder stÜdehtëft, arbei
ders en jeugd in de ontwikke
lingslanden.
U kunt helpen met:
UW GIFT
UW PAKKET:
koffie, suiker, thee, cacao, choco
lade ,melk-, groenten-, vlees- en
visconserven, peperkoek, macaro
ni, rijst, bloem, melkpoeder, soep
in pakjes.
zeep en zeeppoeder.
dekens, stoffen op de rol, breiwol
en katoen.
kleding, onder- en bovengoed
(vooral voor manen).
De kapelwagen(s) komen in Ven
ray op de navolgende tijden en
plaatsen:
Dinsdag 4 januari:
10.00-12.30 u. op de Grote Markt
10.00-11.30 u. kerkplein Paterskerk
11.45-13.00 u. Foekepot Brukske
13.45-14.30 u. plein Vredeskerk
14.45-15.30 u. bij Coninxhof Veltum
12.30-15.00 u. kerk Merselo
Woensdag 5 januari:
14.00-15.00 u. kerk Vredepeel
Donderdag 6 januari:
10.00-11.15 u. kerk Oostrum
11.45-13.00 u. kerk Oirlo
13.30-15.00 u. kerk Castenray
10.00-12.00 u. kerk Leunen
12.30-13.30 u. kerk Veulen
14.00-15.00 u. kerk Heide
„En van je hela-hola, geef mij
maar cola" zong het uitgelaten man
nenkwartet, toen het in feeststem
ming de nieuw ontdekte tapgelegen-
heid binnenstruikelde. Want eerlijk
gezegd was er al een aantal glaasjes
genuttigd, maar die bevatten beslist
geen cola. Wel een ander koud
drankje, maar dan uit een klein
kelkje en met een warmer uitwer
king.
Er bestond ook al verschil in het
getelde aantal personen. De gedag
vaarde vierschaar voor de balie
sprak bij „het hijsen" van „de laat
ste" en „de allerlaatste" al van een
dubbelmannenkwartet, terwijl enke
le getuigen1 uit het stamlokaal meen
den met een „supergroot gemengd
koor" te doen te hebben.
„Wat heet super?" meesmuilde de
langste nu, tijdens de berechting,
„d'r zijn ook supermarkten met zelf
bediening. Daar zie je geen mens
achter een toonbank."
,,'t Gaat nu niet om een winkelier
achter een toonbank, maar om vier
herrieschoppers voor een tapkast",
stelde de politierechter vast. „Ik zie,
dat er zelis bloed gevloeid heeft."
„Hadden wij niet besteld!" ant
woordde een kortere klant uit het
klaverblad van vier, dat de bewuste
avond geen geluk bleek te hebben
gebracht, maar ongeluk op ongeluk
veroorzaakte.
„Nee, natuurlijk komt u niet bin
nen om bloed te slurpen. Maar ik
heb duidelijk begrepen, dat u na zo'n
half uurtje eikaars bloed wel kon
drinken."
„Allenig dat van die kieper", legde
de derde uit.
„O, ging het om een voetbalwed
strijd, of zat er een keeper in die
bar?"
Het viertal schuddebuikte van pret
en. de lange, sloegzich 'op, fedijen.
Nummer vier kon maar hikkend en
stotend uitbrengen, dat z'n collega -
hijser geen keeper, maar de „baar-
kieper" bedoelde. Het woord hijser
wekte daarbij een nieuw misver
stand, want in de stukken stonden
andere beroepen: sorteerder, schroot-
handelaar, automonteur en chaui-
feur.
„Wie is dan de man van de hijs
kraan onder u?" wilde de politie
rechter weten.
Ze bleken zich alle vier hijser te
noemen, „maar dan als vrijetijdsbe
steding, ziet u", legde de lange uit
„Wij hijsen allenig breekbare waar",
voegde no. 3 er aan toe. „Ja. glas
werk!" proeste het kortste manneke.
„Glaswerk met 'n gat er in. 't Loopt
altijd weer leegwist de vierde
zich te herinneren.
De hamer moest de aanwezigen
weer tot de rechtsorde roepen.
„U hebt met z'n vieren de kelner
afgetuigd, zodat deze zich met bloe
dende wonden onder doktersbehan
deling moest stellen. En hier staat u
nog te ginnegappen van dapperheid.
Hoe durft u!"
„Een bar-tender moet tenderen.
Maar deze tenderde niet. Die wilde
ons de zaak uit-denderen", verklaar
de nummer twee, kort en krachtig.
„En assie daar staat om te tappen,
dan móttie tappen", zei de derde.
„Tja, want de klant is koning",
vond de langste van het steL
„Koning, keizer of admiraal, drin
ken doen ze allemaal!" debiteerde
no. 4.
Kledingspeciaalzaken voor mannen en jongemannen (v.a. 6 jaar)
VENRAY BOXMEER DEURNE CUYK
Grotestraat 6a Steenstraat 73 De Martinet 17 K. Molenstraat