WIM VAN DEN MUNCKHOF Een laatste woord VENRAYS KERKDORPEN en zijn problemen t WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN IN MEM0RIAM DE SFEERVOLLE ZALEN LINDERS-VOLLEBERG DONDERDAG 29 APRIL 1976 Nr. 18 ZEVEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS VOOR AL UW DRANKEN DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 24 ct per mm. ABONNEMENTSPRIJS PER HALFJAAR f 10,(uitsluitend bij vooruitbetaling) Wim van den Munckhof meer dan dertig jaar hoofdredakteur van deze krant is in de nacht van vrijdag op zaterdag over leden. Voor de meesten onverwacht, maar zijn naaste familie heeft het lange tijd geweten, dat voor hem de dood onvermijde lijk was. Ongeveer veertien dagen geleden kreeg hij zelf te horen, dat zijn ziekte ongeneeslijk was en dat hij nog slechts korte tijd te leven had. Met een bewonderenswaardige moed heeft hij zijn doodvonnis aanvaard en in een diep geloof zich overgegeven aan hetgeen waar men machteloos tegenover staat. In alle rust heeft hij zich voorbereid; heeft hij zijn materiële zaken afgehandeld, om zich daarna als een goed gelovig mens klaar te maken voor het moment, dat God hem zou roepen. Als een groot vereerder van Sint Antonius was hij er van over tuigd, dat deze heilige hem halverwege tegemoet zou treden om hem naar zijn plaats in de hemel te brengen. Een lange lijdensweg, die hij vreesde, en een ontluistering van zijn mens-zijn, is hem gelukkig bespaard gebleven. Groots, zoals hij heeft geleefd, is hij gestorven. Moge hierin zijn vrouw, dochter, broers, familie, vrienden en allen, die hem heb ben gekend, de troost vinden. Dat hij in zijn sterk geloof de kracht van het aanvaarden" heeft gevonden, is voor allen een rijke gedachte in deze moeilijke dagen. Korte tijd voor zijn overlijden heeft Wim van den Munckhof het laatste artikel voor zijn krant geschreven. Een afscheid van zijn lezers; een afscheid van zijn dierbaar Venray zijn eigen In Memoriam. Wij laten het hier onverkort volgen. Dat Wim in vrede moge rusten. Een doodvonnis in een boek, of op de t.v. kan een heel andere, gewoon lijk lugubere wending aan het ver haal geven en het alleen maar span- nender maken. Je eigen doodvonnis te horen is een belevenis apart, welke al naar de instelling van de getroffene tot diepe ellende of zelfs grote oplich ting voeren kan. Maar het is ook een uitzonderlijke gebeurtenis, want het is meteen een vertreksein naar een weg waarvan geen terugkeer mogelijk is. Een weg, gekenmerkt door wanhoop en berus ting, door opstand en overgave. Zonder op deze persoonlijke zaken verder in te willen gaan, wordt daarbij een redakteur van een krant voor het feit gesteld, dat hij het laat ste artikel van zijn hand krijgt in te 'leveren bij de zetter. Een laatste artikel, waarbij je dan nuchter de vraag stelt of dat niet riekt naar pathos, naar stoer zijn, naar sterven in het harnas? Maar dat is allerminst de achter grond. Wel het feit dat je meer dan 30 lange j aren, week in, week uit, de gast was van velen, die behalve van je verslagen, ook nog gediend bleken van je eigen mening inzake gemeen telijk en ander beleid. En dat is een voorrecht dat slechts aan heel wei nigen gegeven is. Als in 1945 op een velletje papier uit een kladschrift het Militair Ge zag Peel en Maas, als een der eerste bladen in Nederland, het recht van herverschijnen- geeft, brengt prak tisch dezelfde post de boodschap dat de man, die juist voor die herver schijning was opgeleid, in het Duitse 'concentratiekamp Neuergamme ver moord was. Er moest een ander komen en hoe wel mijn zinnen stonden naar uni versitair onderwijs, zou en moest Peel en Maas, toen al 66 jaren oud, terugkomen. Mijn oude vrienden uit die dagen weten hoe ik met grote tegenzin en spijt aan dat werk be gonnen ben, dat ik nu 31 jaren later met verdriet en pijn in de steek moet laten, omdat het in al die jaren is uitgegroeid tot mijn fijnste hob by Ik geloof niet dat weekbladuitge vers en krantenmensen nog ooit zul len meemaken wat in de voorbije 30 jaren in Venray te beleven, te ver slaan en te bespreken was. Een uitzonderlijke periode in Ven- rays geschiedenis, aan wier opstan ding en zelfs haar wederopbouw maar weinigen geloofden, wilden of konden geloven. Daarin was het me de je taak dat geloof te bevestigen en te verstevigen; mede je taak het gebrekkige gemeentelijke materiaal op die lange en bizarre weg daar in te zetten waar het het meest nood zakelijk en dienstbaar was. Als een man als deputé Peters, overigens zwijgbaar tot in het graf, je op een avond laat komen en je weet te overtuigen dat naast de weer op gang gekomen ontginningen in Peelplan Zuid ook de ontginningen van Vredepeel en Meerselsepeel ge- entameerd moet worden, valt met een al het woord industrialisatie. „Daar ligt de toekomst van Venray in plaats van emigranten te hebben over de hele aarde Hij heeft alleen mogen beleven dat „zijn" Vredepeel ontgonnen werd en industrialisatie is eerst later geko- Maar ook hierin een tempo, dat de gewone burger wel eens deed schrik ken; ook hier met een vaart, die te recht de vraag opwierp: Moet dat nu allemaal zo? Voeg daarbij de uit bouw van de infrastructuur, de aan leg van nieuwe wegen, de bouw van nieuwe wijken, is het dan een won der dat een vastelaoveskrant aan onderwerpen geen gebrek had? Het gevecht om koop- woningwet woningen: het gevecht om al dan niet bouwen van huizen in kleine kernen; de democratisering van het plaatselijk bestuur; de 'komst van nieuwe politieke partijen; we noe men maar enkele punten uit 30-jarig krantenschrift, waarin overigens het steeds drukker en volop in beweging zijnde verenigingsleven zijn kansen kreeg of nam. Daar allemaal getuige van te zijn geweest, waarvan op mijn beurt weer U zo objektief mogelijk verslag te kunnen geven is een taak, die we ons wel bewust op de schouders heb ben genomen en die dikwijls een heel prettige was. Want werd je er wel eens moe van, het getuigde toch ook dat het kapot te Venray niet bij de stulkken neer bleef zitten, doch aktief mee wilde doen in het grote levensspel. Daarvan verslag te kunnen geven, commentaar op te kunnen leveren, was en is een wonderlijk gebeuren, dat een groot deel van mijn leven vulde. Natuurlijk kon zulks niet zonder de hulp van velen. Van mijn vader en broers, die dag en nacht ook ach ter hun Peel en Maas stonden en op wier hulp je altijd terug kon vallen. Op je eigen vrouw, die dikwijls al leen moest blijven terwille van ver slaggeving elders. Een offer dat zij steeds met volle overtuiging en be grip bracht en waarvoor men al leen maar innig dankbaar kan zijn. Je naaste medewerkers, waarin Frits Hovens ook al jaren meeloopt en G. Schüte als voorlichtingsambtenaar je met raad en daad terzijde stond. Ik was me bewust aan die taak te beginnen met het gevoel: „Vrienden, vergeet dat maar.Een kranten man heeft geen vrienden, anders kan hij niet objectief zijn, niet eer lijkMaar het is opmerkelijk dat je zonder die objectiviteit aan te tasten goddank, tientallen vrienden gevonden hebt, die een mens in zijn leven niet graag had willen missen, integendeel een heel stuk rijker maakt. Dat te mogen konstateren is, en hen daarvoor uit de grond van harte te bedanken, was de feitelijke reden van dit laatste artikel zoals ik allen wil danken in onze drukkerij, zaak en daarbuiten die mij mijn taak tot een goed einde konden laten brengen Het is met een dankbaar hart dat ik afscheid neem van dit werk. Het is met een dankbaar hart dat ik u allen „vaarwel" toewens. Wim van den Munckhof. Anderhalf jaar heeft de Werkgroep Kléine Kernen waarin vertegen woordigers van alle Venrayse kerk dorpen gewerkt aan het op schrift stellen van de problematiek die er in deze kernen bestaat. Het resultaat is de uitgave van 10 boekwerken voor elk kerkdorp een onder de titel „Leefbaarheid kleine kernen in de gemeente Venray". De presentatie van deze rapporten had vanzelfsprekend de belangstel ling van de pers, maar ook Radio Zuid en de K.R.O. maakten er in hun aktualiteitenprogramma's ge wag van. Het is ondoenlijk deze 10 rappor ten in een vloek en een zucht te gaan bespreken. Wij zullen daaraan in de toekomst zeker kerkdorpsge- wijze de nodige aandacht besteden. Daaruit zal blijken dat veel proble men specifiek voor een kerkdorp gelden, andere problemen vrijwel in elk kerkdorp voorkomen. Ook zal blijken dat vele proble men door inspanning van de bewo ners zelf opgelost moeten of kunnen worden, anderzijds dat er problemen zijn die rechtstreeks de gemeente raken of voor rekening kernen van de provincie. Het is dan ook de taak van de gemeente aldus burge meester Defesche uit deze 10 rap porten een 11e rapport samen te stellen, dat een samenvatting moet zijn van de gemeentelijke taak in al de kerkdorpen. Of die gemeentelijke taak dan tenvolle uitgevoerd kan worden is een ander punt. Het trof ons, dat de Werkgroep Kleine Kernen geen specifieke vra gen stelde over de woningbouw in de kerkdorpen. Men liet dat als een open vraag. Kennelijk tilde men niet zo zwaar aan dat onderwerp, wat wel tot gevolg heeft dat de woning bouwvereniging nu op haar beurt de woningbehoefte in de kerkdorpen aan het opnemen is. Aan de hand van die resultaten zal zij bepalen of in een of meerdere kerkdorpen so ciale woningbouw (huurwoningen) mogelijk is. Wij willen deze week volstaan met een summiere opsomming van dat gene wat er met het onderzoek is of wordt gedaan in de Venrayse kerk dorpen. CASTENRAY Het houden van het onderzoek is aanleiding geweest tot oprichting van de dorpsraad in Castenray. Er is aandacht besteed aan meer woningbouw in het dorp, met name bejaardenwoningen. Andere punten scheiding van school-kerkbestuur, parkeerterrein, betere kermisatrak- ties voor de kinderen, gasvoorzie- ning, subsidie voor verbetering van het gemeenschapshuis. Punten die in de komende maan den aandacht krijgen, zijn: opvang van de jeugd van 12 t.m. 16 jaar en de schooljeugd in een eigen klub- lokaal in het dorp. Met het organi seren van een aantal disco-avonden hoopt men er in te slagen, dat de oudere jeugd niet altijd hun heil er gens anders moet zoeken. Het rapport zal in de komende maanden met de verenigingen wor den doorgesproken. SMAKT Smakt vormt met het Brabantse Holthees één gemeenschap. Holthees is een kerkdorp in de gemeente Vierlingsbeek. Het probleem is nu, dat de meningen van de mensen in Smakt over de leefbaarheid wel be kend zijn, maar die van Holthees niet. Om met het rapport te kun nen werken is een aanvullend on derzoek in Holthees nodig. Het rap port van Smakt biedt hiertoe goede uitgangspunten. Hoe dit verder moet gebeuren, moet nog besproken worden. Inmiddels heeft men wel aandacht besteed aan verkrijgen van aardgas in het dorp en verfraaiing van het dorp. VEULEN Er gaan bejaardenwoningen gere aliseerd worden. Niettemin dreigt 't probleem van vergrijzing, omdat jongeren 'wegtrekken, doordat er geen woningen, met name in de so ciale sektor, worden gebouwd. Aan dit punt moet iets gedaan worden. De meningen van de mensen over het onderwijs zijn aanleiding ge weest tot een gespreksavond van be stuur, leerkrachten en ouders. Een eerste resultaat was de oprichting van een oudervereniging met als doel: het beter funktioneren van het onderwijs in het dorp en meer in spraak van de ouders te realiseren in het onderwij sgebeuren. Voor de gemeenschap is het onder zoek met name van belang, doordat de bevolking zich meer bewust wordt van de specifieke problemen van het kleine dorp. Dit alles be vordert het besef, dat er alleen ge zamenlijk gewerkt moet gaan wor den aan de leefbearheid. Het punt van het onderwijs is hiervan het eerste bewijs. Er blijven nog vol doende punten over .Zo heeft Veu len geen openbaar vervoer, geen aardgas en geen riolering en ligt zij op 7 km afstand van Venray. Gegevenheden, die het wonen in Veulen minder aantrekkelijk maken. HEIDE Ook hier gaan bejaardenwoningen (8 x) gebouwd worden. Er is een werkgroep gevormd, die aktief bezig is met het organiseren van aktivi- teiten voor de jeugd. Toen plotseling het laatste café ging sluiten is er meteen in overleg met gemeente en bevolking gezocht naar een oplossing. Deze is gevon den en heeft geleid tot opening van het gemeenschapshuis „de Gelder- koel". Het onderzoek heeft ook geleid tot een bezinning binnen de dorpsraad. De vergaderingen van de dorpsraad zijn openbaar. Tevens is er een re glement opgezet en zal er in 1976 een verkiezing van dorpsraadsleden plaatsvinden. Dit laatste is een be gin van een antwoord op opmerkin gen, dat steeds dezelfde personen meerdere funkties vervullen. MERSELO Aan de volgende punten is aan dacht besteed en zijn of zullen in de komende maanden tot resultaat lei den: woningbouw (dit is inmiddels weer moeilijk aan het worden), aanleg riolering, verbetering van het jeugdhuis, verbetering van aantal wegen (mede in kader van ruilverkave ling), sport en rekreatie voor de school gaande jwgd, aardgas, trapveldje voor voetballers en te gelijkertijd voor de jeugd. In de komende maanden zullen de volgende punten aandacht gaan krij gen: parkeerruimte bij de kerk en bij het voetbalveld, onderhoud van wegen, behoud van natuurschoon, verbetering en uitbreiding van de straatverlichting, aanplant van bo men in de nieuwe buurten, trottoirs, subsidie voor verenigingen die slecht bij kas zitten en verder bezinning op toekomst van onderwijs in het dorp. De dorpsraad gaat het onderzoek met vertegenwoordigers van vereni gingen bespreken en tevens de in woners informeren en met hen dis- kussieavonden beleggen. De resulta ten van deze diskussies zullen ge bundeld worden en in aktiviteiten worden omgezet. Wel is het zo, dat de dorpsraad nauw betrokken wil zijn bij ontwer pen van bestemmings- en uitbrei dingsplannen en zal niet nalaten de overheden te informeren over en hen medewerking te vragen voor in standhouding en bevordering van de leefbaarheid in het dorp. Verder heeft de dorpsraad zich voorgenomen om van tijd tot tijd een inventarisatie te houden van de stand van zaken ten einde waar te nemen, in hoeverre de leefbaarheid in het dorp op een aantal punten vooruit, dan wel achteruit is gegaan. Dit laatste kan dan aanleiding wor den tot nieuwe aktiviteiten. YSSELSTEYN De verkeersveiligheid bij het dorp, n.l. het „dodenkruispunt" van de Midden Peelweg en Deumeseweg, en in het dorp, vooral tussen de scho len, een zaak waar de dorpsraad voortdurend mee bezig moet zijn. Bij het dodenkruispunt zijn inmiddels verkeerslichten gekomen. Met be trekking tot de verkeersveiligheid binnen het dorp wordt met de ge meente en provincie naar een op lossing gezocht. Met de bouw van bejaardenwonin gen wordt het huidige bestemmings plan volgebouwd. Er zal een nieuw bestemmings plan moeten komen met name voor woningwetwoningen voor de eigen mensen, die kunnen of willen kopen. Tevens zijn er een aantal licht punten gekomen en wordt er ge werkt aan de aanleg van een speel terrein binnen de bebouwde kom. Een aantal punten uit het onder zoek zijn op een dorpsvergadering, alsmede in de vrouwenvereniging aan de orde gesteld. In het komende seizoen zal dit verder ontwikkeld worden. LEUNEN De opvang van nieuwkomers in het dorp wordt een zaak, waar meer aandacht aan besteed gaat worden, met name in de nieuwe uitbreidin gen. Inmiddels is veel werk verzet aan nieuwe struktuur van dorpsraad en werkgroepen. Wat de dorpsraad betreft, heeft dit geleid tot verkie zingen van leden van het dagelijks bestuur en tevens tot een bezinning over de sociale ta/ken van de dorps raad. Materiële punten, die momenteel de aandacht hebben zijn: verkeers veiligheid in het dorp, winkelvoor zieningen, onderkomen voor de po nyclub, uitbreiding sportpark en trapveld voor de jeugd, aankleding van het dorp met speelveldjes, groenbeplanting, telefoon, postbus sen en abri. Belangrijk punt van aandacht is de zorg voor voldoende woningen voor eigen bevolking. Ondanks de uitbreiding van het dorp met mooie woningen zijn er voor de eigen men sen te weinig betaalbare woningen. VREDEPEEL Wat we al eerder vreesden, gaat nu gebeuren: de kleuterschool gaat sluiten wegens het ontbreken van voldoende leerlingen. Dit punt houdt iedereen in het dorp bezig, omdat nu ook het gevaar dreigt, dat de lagere school het in de toekomst niet meer vol kan houden. Over de vraag, waar de kinderen nu het beste heen kunnen gaan en wat er verder moet gebeuren met de basisschool zijn al enkele dïökussieavonden geweest. Diefstal auto P. uit Venray deed aangifte dat zijn op de parkeerplaats aan de Poststraat geparkeerde auto ver dwenen was. De rijkspolitie te Ber gen wist de dader en de auto in Bergen te achterhalen. Het bleek de 22-jarige J. v. B. uit Mook te zijn. Toen de politie de auto aantrof stond deze defekt langs de weg. De eige naar van de auto is inmiddels weer in het bezit van zijn auto gesteld en tegen de dader is procesverbaal op gemaakt. Bedrijfsongeval Politie en arbeidsinspektie stellen een onderzoek in naar de oorzaak van 'n bij Neduco te Venray plaats gehad hebbend bedrijfsongeval. De in Tegelen woonachtige Marokkaan se gastarbeider kwam met zijn wijs vinger onder een stuk beton terecht waardoor het bovenste topje van die vinger werd afgeknepen. Hij werd overgebracht naar het ziekenhuis, maar kon later, na behandeld te zijn, naar zijn pension worden overge bracht. TIJDIG RESERVEREN S.V.P. Stationsweg 147 - Venray - Telefoon 1510

Peel en Maas | 1976 | | pagina 1