DE LAATSTE TOER
VAN FRANS DOOR VENRAY
NIERPATIENTEN
HELPEN
VRIJDAG 17 OKTOBER 1975 Nr. 42
ZES EN NEGENSTIGSTE JAARGANG
m PEEL EN MAAS Bj
DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY WFFkRI AH VOOR VFNRAY FN OMQTRFI^FN ADVERTENTIEPRIJS 23 ei per mm. ABONNEMENTSPRIJS
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 UtlXULMW V LnilMI 1 IACIVCn PER HALFJAAR 9,50 (uitsluitend bij vooruitbetaling)
op het scheiden van de markt de
burgemeester komt vertellen dat ze
doorgaanEn dat is dan ook weer
meegenomen.
VREDEPEEL
stinkt nog wat na van de brand in
het gemeenschapshuis. Daar loopt
Huys wat verdrietig rond, want Vre-
depeel kent veel veehouders, die
druk aan het melken zijn en daarbij
het afscheid vergeten. Maar zijn
speech is er niet minder om, waar
in hij heel diplomatiek weet te ver
tellen, dat de Scholse jaren aan
Vredepeel zonder meer voorbij zijn
gegaan. Maar het feit dat diezelfde
Vredepeel via de dorpsraad toch
dichter bij het bestuur betrokken is,
blijkt nog een grote fruitmand
waard en ook de bloemen zijn har
telijk gemeend.
En intussen schijnen toch al ver
schillende koeien leeg, want terwijl
het gezelschap uitpuft, kcmt links
en rechts nog een Vredepeler opda
gen. De rector ziet kans om de bur
ger nog een sigaar aan te bieden,
omdat hij volgens de Haagse kran
ten niet meer rookt en wijst hem er
op dat ondanks alles, Vredepeel het
laatste stukje Venray zal zijn, wat
hij ziet, als hij naar het Haagje
gaat.
Maar eerst gaat hij nog naar
MERSELO
waar zaal Arts uitpuilt en de rook
te snijden is. Ook daar knettert de
muziek weer los en doet de drum
band het dak geweld aan. Maar al
les blijft op zijn plaats en dhr. Hoen-
selaar kan aan zijn afscheidsbuut
beginnen. Hij noemt het een „gru
welijke" promotie maar wel ver
diend, omdat in Merselo een sport
park gekomen is, een kleuterschool,
aardgas en een dorspraad. Als af
scheidscadeau komt een rood pot
lood tevoorschijn om op zijn bureau
als dringendste aantekening voor
zijn opvolger een briefje achter te
laten, dat zeven jaren lang riolering
in Merselo beloofd is en dat die er
nu „potverdomme" moet komen.
Voor Mevrouw Schols is er een
pracht boeket lelies en in de zaal
wordt hartelijk gelachen.
De burgemeester stelt iedereen
nog eens gerust. De riolering komt
er, desnoods komt hij hem zelf gra
ven .En dan begint ook hier een
lange lange rij afscheidnemers van
jong tot oud. De beste wensen sta
pelen zich op tot karrevrachten, ter
wijl de fanfare het zoveelste „lang
zal hij leven" weer de zaal in schudt.
SMAKT
is de laatste statie waar de fanfare
Holthees-Smakt zorgt voor datzelf
de schone lied en de heer Hensing
zijn Limbra-band natuurlijk ook de
kalk van het plafond laat halen.
Pater Rector bedankt voor de
nieuwe St. Jozef laan, het kleedlokaal
het sportveld en de verlichting. De
50 km borden zijn er gekomen, al
houdt men er zich niet aan, kortom
ook hier dik en dubbele dankbaar
heid, die vertolkt wordt door een
boeket bloemen en flessen drank.
En ook hier wederom een burge
meester ,die zegt graag naar de kerk
dorpen gekomen te zijn ook al om
juist bij zijn afscheid nog eens te
benadrukken dat het allemaal afzon
derlijke gemeenschappen zijn met
hun eigen kenmerken, hun eigen in
breng. En juist die verscheidenheid,
die in de gemeente Venray groeit tot
een eenheid, die moet bewaard blij
ven. Die gemeenschapszin is het
kostbaarste wat elk dorp heeft en
daardoor kan zo ontzaggelijk veel
bereikt worden.
En met die laatste waarschuwing
kwam dan het definitieve einde aan
de periode Schols in Venray.
En de andere Schols pikte zijn
laatste afscehidsborrelZijn plan
om komende zondag als loco-burge-
meseter een kerkdorpentocht te
houden is opgegeven. De andere
wethouders willen niet meer mee.
ifrrD
Onze nieren zuiveren ons bloed,
en dat moet, anders gaan we dood.
Als onze nieren niet meer funk-
tioneren, kan hun werk worden
overgenomen door de kunstnier.
Iemand die aan chronische nier-
vergiftiging lijdt, kan door een nier
transplantatie zelfs vrijwel helemaal
worden genezen. Toch kan nog lang
niet iedere zware nierpatiënt worden
geholpen, gebrek aan geld is mees
tal de doodsoorzaak.
De Nier Stichting Nederland pro
beert, samen met anderen, op kor
te termijn hun leven te redden.
In de afgelopen jaren heeft de
Stichting al veel kunnen doen. Sa
men met particulieren mensen zo
als u die de Stichting financieel
of op andere wijze gesteund hebben.
Samen met alle organisaties en in
stellingen die zich bezig houden met
de gezondheidszorg, zoals de zieken
fondsen. En samen met de overheid,
die miljoenen in de diverse voorzie
ningen heeft gestoken.
De regering zal dit ook blijven
doen. E nop de duur zullen alle be
nodigde voorzieningen er dan ook
wie komen.
Maar „op den duur" zal te laat
zijn voor een heleboel mannen (lees:
collega's), vrouwen (lees: kennissen)
en kinderen (lees: schoolvriendjes).
En wat „te laat'' in dit verband wil
zeggen, weet u nu.
De Nier Stichting Nederland en
de Vereniging tot Steun aan de Nier
Stichting Nederland proberen voor
al twee programmapunten te reali
seren. En op korte termijn.
1. Opvoering van het aantal nier
transplantaties tot 400 per jaar.
2. Uitbreiding van de mogelijkheid
voor patiënten om thuis zelf de
kunstnierbehandeling toe te pas
sen.
En dat kan alleen gerealiseerd wor
den met uw hulp. En u kunt helpen.
Heel eenvoudig zelfs: Nier Stichting
Nederland, gironummer 388.000.
In d eweek van 20 tot en met 25
oktober worden zakjes aangeboden
en opgehaald. Wilt u die kollekte
goed bedenken!!!
':meester van de heer Claessens een
envelop krijgt aangeboden. Ook
Claessens blijkt tevereden over Veu
lens aandeel in de rayoncommissie.
Wethouder Schols pakt zijn tweede
borreltje en na afloop van het of
ficiële gedeelte, pakken er meer 'n
borreltje rond de gezellige tapkast
waar het nu drukker is dan bij de
eerste kennismaking met Venray,
toen drs Schols op het Veulen zo ko
men speechen voor de K.V.P. Er
kwam toen geen hond en men heeft
maar een rondje getoept indertijd.
Intussen rende rectof Hogers op een
af als een kip, die haar ei niet kwijt
kon, maar wist wel de voetbalclub
in vol tenu en in het zweet huns
aanschijns nog tot afscheid te dwin
gen. En de rector weet het aanwe
zig epubliek meteen nog te vertellen
dat zondag 26 oktober het clubge
bouw bij het kuitveldje plechtig zal
worden ingezegend door hem en ge
opend. door de wethouder van het
Veulen. Een zaakje onder ons dus.
Even later kunnen we dat door de
gezamenlijke krachten opgebouwde
clubhuis zien liggen op weg naar
Heide. Wie gedacht zou hebben dat
op de nederige stulpen van wethou
ders van Oers en Loonen de vlaggen
zouden wapperen kwam bedrogen
uit. En in de Mercedes nog gauw 'n
„turfspaai" die 'n enthousiaste kas
telein als afscheidscadeau aanbood.
HEIDE
zegt het met bloemen. In het volge
stroomde kleuterschooltje vol bonte
papier enbloemen is, de hele school
jeugd, practisch alle mensen van
Heide en voorzitter van Osch, die
drs. Schols dank voor zijn menselij
ke medeleven in leed en vreugd. Hij
wijst ook op de instelling van de
dorpsraad, het rapport over de klei
ne kemén en zegt zinnige dingen
over de muziekschool.
Een prachtige pot bloeiende heide
is naast tekeningen van de kinderen
het afscheidscadeau van Heide, dat
bovendien zorgt voor een bloemen
bon, vcor tegen de tijd dat alle wel
koms- en afscheidsbloemeh verdord
zijn.
Meester Staal heeft het klaar ge
kregen de jeugd nog een heel toneel
stuk in te studeren, met een eigen
lied op de motocross en burgemees
ter Schols, dat begeleid door fluit-
muziek en grammofoonplaat een
halve musical wordt waar de 5e en
6e klassers met veel plezier aan
meewerken. Een kop koffie en vele
handdrukken betekenen het defini
tieve slot, want in
YSSELSTEYN
wacht een volle bak i.e. het gemeen
schapshuis, nog uitbundig versierd
vanwege de gepromoveerde drum
band. Die timmert er dan ook duch
tig op los en ook de fanfare, waar de
invloed van de muziekschool duide
lijk merkbaar is, doet het dak ge
weld aan, tot vreugde van de kin
deren Schols, die hier hun papa en
mam even gezelschap komen houden.
Heer Jenniskens vindt het maar
niks dat de burgemeester ging, al
gunt hij hem graag de promotie.
Want, zo zegt hij, de kerkdorpen zijn
onder deze burgemeester goed aan
him trekken gekomen en de leef
baarheid en het welzijn is daar een
stuk beter geworden. Ook zijn be
grip voor de kleine man prijst de
heer Jenniskens, die hem namens de
gemeenschap 'n echte bijenkorf aan
kan bieden, speciaal gemaakt door
de heer Potten, die daar al zijn vak
manschap nog aan gegeven had.
Ook hier de nodige bloemen voor
Mevr. Schols en een lange rij af
scheidnemers, waaronder het be
stuur van de wijkraad Vel turn, dat
Er zün mensen, die je beklagen als je een hele zondag achter
het burgemeesterlyk paar aan moet draven, dat afscheid gaat
nemen van de kerkdorpen. Dat hoeft beslist niet, want het is er
gens een merkwaardig gebeuren, waarbij je opnieuw ervaart, hoe
verscheiden de verschillende gemeenshcappen wel zijn, die samen
met het centrum die ene gemeente Venray vormen. Anderzijds
leert zo'n tocht veel over hoe het publiek „staat" t.o.v. de burge
meester, zowel als persoon alswel als ambtsdrager.
Drs. Fr. Schols kan tevreden zijn.
OOSTRUM
OIRLO
houdt de boot wat af. Een paar toe
pers in de Ruif loeren tussen de
kaarten door naar de dingen die ko
men gaan. Het Oirloos kwartiertje
maakt het een wat zenuwachtige
v. d. Sterren niet gemakkelijk zijn
gasten te ontvangen. Maar de zoon
van de burgemeester amuseert zich
vast kostelijk met een onderzoek
van het toneel.
Als eindelijk drumband en fan
fare binnenmarcheren, dan kan hij
aan zijn afscheidsspeech beginnen,
waarin gewezen wordt op sportvel
den, riolering, woningbouw, gasaan-
leg, wegenaanleg, nieuwe kleuter-
schoo 1 en oprichting van de dorps
raad.
Ook het Gemengd Koor met so
listen zingt de burgemeester nog toe
die overigens ook hier de tijd nam
voor iedere handdruk in een per
soonlijk woord te danken.
LEUNEN
is aan de beurt, als er gegeten is.
Daar is het een wat „kale" bedoe
ning. Mevr. Claessens mag dan wel
beweren dat het „zo afgesproken
is" maar na haar dank- en lofwoord
over de menselijke manier, waarme
de de burgemeester wist te benade
ren en te Stimuleren zaken zelf aan
te pakken, valt er toch wel een flink
gat. Maar het burgemeesters paar
gaat dan rustig wat klessebessen
met de receptie-gangers, wier aan
tal in Leunen ook al niet om over
naar huis te schrijven is. Drs. Schols
neemt hier de tijd om zelf op de
speechtoer te gaan en Leunen er op
te wijzen da t het mee de sterke
groei van Venray-centrum zal moe
ten opvangen, hetgeen betekent dat
er nog al wat mensen van bvuiten-
af in Leunen komen. En weer klinkt
zijn waarschuwing: ,Stel u daarvoor
open, ook voor nieuwe en misschien
ongekende ideeën". Maar dan gaat
het met bloemen, naar
VEULEN
Hij kreeg een dikke 8 op het rap
port van zijn kerkdorpen en kan
trots in Den Haag vertellen dat men
hem in Venrayse kerkdorpen goed
„lij en" kan en dat hij er een zeer
gunstige indruk bij heeft achterge
laten. Niet het minst omdat hij hen
naar hun gevoelen dichter bij
het bestuur van Venray als gemeen
te heeft betrokken, middels de in
stelling van drops- en wijkraden en
anderzijds omdat hij de kerkdorpen
ondanks bevriezingspogingen van
hogere machten toch getracht
heeft het hunne te geven. En dat
rapport kan lang niet iedere Ven
rayse burgemeester laten zien. Ook
als mens blijkt hij zeer gewaardeerd
te worden, omdat met hem te praten
viel en hij zich onder de mensen be
woog, zonder de bekende ivoren to
ren en met hen, zij het wat in een
merkwaardige mengelmoes van dia
lecten, in hun eigen taal kon com
municeren. En ook dat kan lang niet
iedere burgervader worden nagege
ven.
was het beginpunt, met een plech
tige Hoogmis, waarin de pastoor de
kans greep de burgemeester uit te
luiden met een welgemeend dank
woord voor zijn interesse en belang
stelling voor de mensen op de eer
ste plaats en voor de kleinere ge
meenschappen op de tweede plaats.
Na de hoogmis loopt het parochie
huis snel vol, waar Oostrumse Har
monie voor de stemming zorgt en
op het vele goede dat in Oostrum
tot stand kwam als sportvelden, het
het jeugdonderkomen de watermo
len, de riolering, de doortrekking
van de Deurneseweg, de nieuwe in
dustrieën en Oostrum Zuid. Maar
vooral dat dichter betrekken van de
burger bij het bestuur bleek in Oos
trum aangeslagen te zijn. De eerste
mensen gaan dan handjes geven,
sen de burgemeester en zijn vrouw
persoonlijk kent. Een beeldje van
Maria van Oostrum en een ruiker
bloemen zijn het afscheidscadeau
van dit kerkdorp.
Hij bekent eerlijk dat onder het
bewind van Schols de kerkdorpen
procentueel goed aan hun trekken-
zijn gekomen, waarop de fanfare het
zoveelste ,lang zal hij leven' van die
dag met veel vuur blazen. De toe
pers hebben de kaarten neergeleegd
en gaan feliciteren en danken, even
als de laatkomers, die een beetje ra-
delcos kijken nu alles zo snel en op
tijd gebeurt. Wethouder Schols pakt
zijn eerste borreltje en v. d. Sterren
ontdekt dat hij het afscheidscadeau
vergeet aan te bieden, n Fles Grand'
Meunier en Franse cognac gaat in
de Mercedes.
CASTENRAY
laat een verbouwd patronaat zien.
en laat het dameskoor horen, dat
o.l.v. de heer Kuypers het echtpaar
Schols een welkom toezingt. De be
langstelling is goed en de heer
Steeghs een vlot speecher, die ook
al bar tevreden is over de instelling
van de dorpsraad en de verbouw
va n het gemeenschapshuis. Maar
de nietgekomen riolering zit Casten-
ray kennelijk toch nog dwars en dat
krijgt de scheidende dan ook prompt
op zijn bord. Niettemin is er een
grote ruiker bloemen en een boe-
kenbon om de herinnering aan Cas-
tenray vast te houden.
toe, waar in het Volen het bier best
en de stemming goed is. Monique
van Oers, die 7 jaren geleden de
burgemeestersgade een bos prachti
ge rozen als welkom aanbood, is nu
ook weer van de partij. Flink ge
groeid mag ze de burgemeesters-
vróuwe wederom een prachtige rui
ker aanbieden, terwijl de burge-