DE LAATSTE TOER VAN FRANS DOOR VENRAY NIERPATIENTEN HELPEN VRIJDAG 17 OKTOBER 1975 Nr. 42 ZES EN NEGENSTIGSTE JAARGANG m PEEL EN MAAS Bj DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY WFFkRI AH VOOR VFNRAY FN OMQTRFI^FN ADVERTENTIEPRIJS 23 ei per mm. ABONNEMENTSPRIJS GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 UtlXULMW V LnilMI 1 IACIVCn PER HALFJAAR 9,50 (uitsluitend bij vooruitbetaling) op het scheiden van de markt de burgemeester komt vertellen dat ze doorgaanEn dat is dan ook weer meegenomen. VREDEPEEL stinkt nog wat na van de brand in het gemeenschapshuis. Daar loopt Huys wat verdrietig rond, want Vre- depeel kent veel veehouders, die druk aan het melken zijn en daarbij het afscheid vergeten. Maar zijn speech is er niet minder om, waar in hij heel diplomatiek weet te ver tellen, dat de Scholse jaren aan Vredepeel zonder meer voorbij zijn gegaan. Maar het feit dat diezelfde Vredepeel via de dorpsraad toch dichter bij het bestuur betrokken is, blijkt nog een grote fruitmand waard en ook de bloemen zijn har telijk gemeend. En intussen schijnen toch al ver schillende koeien leeg, want terwijl het gezelschap uitpuft, kcmt links en rechts nog een Vredepeler opda gen. De rector ziet kans om de bur ger nog een sigaar aan te bieden, omdat hij volgens de Haagse kran ten niet meer rookt en wijst hem er op dat ondanks alles, Vredepeel het laatste stukje Venray zal zijn, wat hij ziet, als hij naar het Haagje gaat. Maar eerst gaat hij nog naar MERSELO waar zaal Arts uitpuilt en de rook te snijden is. Ook daar knettert de muziek weer los en doet de drum band het dak geweld aan. Maar al les blijft op zijn plaats en dhr. Hoen- selaar kan aan zijn afscheidsbuut beginnen. Hij noemt het een „gru welijke" promotie maar wel ver diend, omdat in Merselo een sport park gekomen is, een kleuterschool, aardgas en een dorspraad. Als af scheidscadeau komt een rood pot lood tevoorschijn om op zijn bureau als dringendste aantekening voor zijn opvolger een briefje achter te laten, dat zeven jaren lang riolering in Merselo beloofd is en dat die er nu „potverdomme" moet komen. Voor Mevrouw Schols is er een pracht boeket lelies en in de zaal wordt hartelijk gelachen. De burgemeester stelt iedereen nog eens gerust. De riolering komt er, desnoods komt hij hem zelf gra ven .En dan begint ook hier een lange lange rij afscheidnemers van jong tot oud. De beste wensen sta pelen zich op tot karrevrachten, ter wijl de fanfare het zoveelste „lang zal hij leven" weer de zaal in schudt. SMAKT is de laatste statie waar de fanfare Holthees-Smakt zorgt voor datzelf de schone lied en de heer Hensing zijn Limbra-band natuurlijk ook de kalk van het plafond laat halen. Pater Rector bedankt voor de nieuwe St. Jozef laan, het kleedlokaal het sportveld en de verlichting. De 50 km borden zijn er gekomen, al houdt men er zich niet aan, kortom ook hier dik en dubbele dankbaar heid, die vertolkt wordt door een boeket bloemen en flessen drank. En ook hier wederom een burge meester ,die zegt graag naar de kerk dorpen gekomen te zijn ook al om juist bij zijn afscheid nog eens te benadrukken dat het allemaal afzon derlijke gemeenschappen zijn met hun eigen kenmerken, hun eigen in breng. En juist die verscheidenheid, die in de gemeente Venray groeit tot een eenheid, die moet bewaard blij ven. Die gemeenschapszin is het kostbaarste wat elk dorp heeft en daardoor kan zo ontzaggelijk veel bereikt worden. En met die laatste waarschuwing kwam dan het definitieve einde aan de periode Schols in Venray. En de andere Schols pikte zijn laatste afscehidsborrelZijn plan om komende zondag als loco-burge- meseter een kerkdorpentocht te houden is opgegeven. De andere wethouders willen niet meer mee. ifrrD Onze nieren zuiveren ons bloed, en dat moet, anders gaan we dood. Als onze nieren niet meer funk- tioneren, kan hun werk worden overgenomen door de kunstnier. Iemand die aan chronische nier- vergiftiging lijdt, kan door een nier transplantatie zelfs vrijwel helemaal worden genezen. Toch kan nog lang niet iedere zware nierpatiënt worden geholpen, gebrek aan geld is mees tal de doodsoorzaak. De Nier Stichting Nederland pro beert, samen met anderen, op kor te termijn hun leven te redden. In de afgelopen jaren heeft de Stichting al veel kunnen doen. Sa men met particulieren mensen zo als u die de Stichting financieel of op andere wijze gesteund hebben. Samen met alle organisaties en in stellingen die zich bezig houden met de gezondheidszorg, zoals de zieken fondsen. En samen met de overheid, die miljoenen in de diverse voorzie ningen heeft gestoken. De regering zal dit ook blijven doen. E nop de duur zullen alle be nodigde voorzieningen er dan ook wie komen. Maar „op den duur" zal te laat zijn voor een heleboel mannen (lees: collega's), vrouwen (lees: kennissen) en kinderen (lees: schoolvriendjes). En wat „te laat'' in dit verband wil zeggen, weet u nu. De Nier Stichting Nederland en de Vereniging tot Steun aan de Nier Stichting Nederland proberen voor al twee programmapunten te reali seren. En op korte termijn. 1. Opvoering van het aantal nier transplantaties tot 400 per jaar. 2. Uitbreiding van de mogelijkheid voor patiënten om thuis zelf de kunstnierbehandeling toe te pas sen. En dat kan alleen gerealiseerd wor den met uw hulp. En u kunt helpen. Heel eenvoudig zelfs: Nier Stichting Nederland, gironummer 388.000. In d eweek van 20 tot en met 25 oktober worden zakjes aangeboden en opgehaald. Wilt u die kollekte goed bedenken!!! ':meester van de heer Claessens een envelop krijgt aangeboden. Ook Claessens blijkt tevereden over Veu lens aandeel in de rayoncommissie. Wethouder Schols pakt zijn tweede borreltje en na afloop van het of ficiële gedeelte, pakken er meer 'n borreltje rond de gezellige tapkast waar het nu drukker is dan bij de eerste kennismaking met Venray, toen drs Schols op het Veulen zo ko men speechen voor de K.V.P. Er kwam toen geen hond en men heeft maar een rondje getoept indertijd. Intussen rende rectof Hogers op een af als een kip, die haar ei niet kwijt kon, maar wist wel de voetbalclub in vol tenu en in het zweet huns aanschijns nog tot afscheid te dwin gen. En de rector weet het aanwe zig epubliek meteen nog te vertellen dat zondag 26 oktober het clubge bouw bij het kuitveldje plechtig zal worden ingezegend door hem en ge opend. door de wethouder van het Veulen. Een zaakje onder ons dus. Even later kunnen we dat door de gezamenlijke krachten opgebouwde clubhuis zien liggen op weg naar Heide. Wie gedacht zou hebben dat op de nederige stulpen van wethou ders van Oers en Loonen de vlaggen zouden wapperen kwam bedrogen uit. En in de Mercedes nog gauw 'n „turfspaai" die 'n enthousiaste kas telein als afscheidscadeau aanbood. HEIDE zegt het met bloemen. In het volge stroomde kleuterschooltje vol bonte papier enbloemen is, de hele school jeugd, practisch alle mensen van Heide en voorzitter van Osch, die drs. Schols dank voor zijn menselij ke medeleven in leed en vreugd. Hij wijst ook op de instelling van de dorpsraad, het rapport over de klei ne kemén en zegt zinnige dingen over de muziekschool. Een prachtige pot bloeiende heide is naast tekeningen van de kinderen het afscheidscadeau van Heide, dat bovendien zorgt voor een bloemen bon, vcor tegen de tijd dat alle wel koms- en afscheidsbloemeh verdord zijn. Meester Staal heeft het klaar ge kregen de jeugd nog een heel toneel stuk in te studeren, met een eigen lied op de motocross en burgemees ter Schols, dat begeleid door fluit- muziek en grammofoonplaat een halve musical wordt waar de 5e en 6e klassers met veel plezier aan meewerken. Een kop koffie en vele handdrukken betekenen het defini tieve slot, want in YSSELSTEYN wacht een volle bak i.e. het gemeen schapshuis, nog uitbundig versierd vanwege de gepromoveerde drum band. Die timmert er dan ook duch tig op los en ook de fanfare, waar de invloed van de muziekschool duide lijk merkbaar is, doet het dak ge weld aan, tot vreugde van de kin deren Schols, die hier hun papa en mam even gezelschap komen houden. Heer Jenniskens vindt het maar niks dat de burgemeester ging, al gunt hij hem graag de promotie. Want, zo zegt hij, de kerkdorpen zijn onder deze burgemeester goed aan him trekken gekomen en de leef baarheid en het welzijn is daar een stuk beter geworden. Ook zijn be grip voor de kleine man prijst de heer Jenniskens, die hem namens de gemeenschap 'n echte bijenkorf aan kan bieden, speciaal gemaakt door de heer Potten, die daar al zijn vak manschap nog aan gegeven had. Ook hier de nodige bloemen voor Mevr. Schols en een lange rij af scheidnemers, waaronder het be stuur van de wijkraad Vel turn, dat Er zün mensen, die je beklagen als je een hele zondag achter het burgemeesterlyk paar aan moet draven, dat afscheid gaat nemen van de kerkdorpen. Dat hoeft beslist niet, want het is er gens een merkwaardig gebeuren, waarbij je opnieuw ervaart, hoe verscheiden de verschillende gemeenshcappen wel zijn, die samen met het centrum die ene gemeente Venray vormen. Anderzijds leert zo'n tocht veel over hoe het publiek „staat" t.o.v. de burge meester, zowel als persoon alswel als ambtsdrager. Drs. Fr. Schols kan tevreden zijn. OOSTRUM OIRLO houdt de boot wat af. Een paar toe pers in de Ruif loeren tussen de kaarten door naar de dingen die ko men gaan. Het Oirloos kwartiertje maakt het een wat zenuwachtige v. d. Sterren niet gemakkelijk zijn gasten te ontvangen. Maar de zoon van de burgemeester amuseert zich vast kostelijk met een onderzoek van het toneel. Als eindelijk drumband en fan fare binnenmarcheren, dan kan hij aan zijn afscheidsspeech beginnen, waarin gewezen wordt op sportvel den, riolering, woningbouw, gasaan- leg, wegenaanleg, nieuwe kleuter- schoo 1 en oprichting van de dorps raad. Ook het Gemengd Koor met so listen zingt de burgemeester nog toe die overigens ook hier de tijd nam voor iedere handdruk in een per soonlijk woord te danken. LEUNEN is aan de beurt, als er gegeten is. Daar is het een wat „kale" bedoe ning. Mevr. Claessens mag dan wel beweren dat het „zo afgesproken is" maar na haar dank- en lofwoord over de menselijke manier, waarme de de burgemeester wist te benade ren en te Stimuleren zaken zelf aan te pakken, valt er toch wel een flink gat. Maar het burgemeesters paar gaat dan rustig wat klessebessen met de receptie-gangers, wier aan tal in Leunen ook al niet om over naar huis te schrijven is. Drs. Schols neemt hier de tijd om zelf op de speechtoer te gaan en Leunen er op te wijzen da t het mee de sterke groei van Venray-centrum zal moe ten opvangen, hetgeen betekent dat er nog al wat mensen van bvuiten- af in Leunen komen. En weer klinkt zijn waarschuwing: ,Stel u daarvoor open, ook voor nieuwe en misschien ongekende ideeën". Maar dan gaat het met bloemen, naar VEULEN Hij kreeg een dikke 8 op het rap port van zijn kerkdorpen en kan trots in Den Haag vertellen dat men hem in Venrayse kerkdorpen goed „lij en" kan en dat hij er een zeer gunstige indruk bij heeft achterge laten. Niet het minst omdat hij hen naar hun gevoelen dichter bij het bestuur van Venray als gemeen te heeft betrokken, middels de in stelling van drops- en wijkraden en anderzijds omdat hij de kerkdorpen ondanks bevriezingspogingen van hogere machten toch getracht heeft het hunne te geven. En dat rapport kan lang niet iedere Ven rayse burgemeester laten zien. Ook als mens blijkt hij zeer gewaardeerd te worden, omdat met hem te praten viel en hij zich onder de mensen be woog, zonder de bekende ivoren to ren en met hen, zij het wat in een merkwaardige mengelmoes van dia lecten, in hun eigen taal kon com municeren. En ook dat kan lang niet iedere burgervader worden nagege ven. was het beginpunt, met een plech tige Hoogmis, waarin de pastoor de kans greep de burgemeester uit te luiden met een welgemeend dank woord voor zijn interesse en belang stelling voor de mensen op de eer ste plaats en voor de kleinere ge meenschappen op de tweede plaats. Na de hoogmis loopt het parochie huis snel vol, waar Oostrumse Har monie voor de stemming zorgt en op het vele goede dat in Oostrum tot stand kwam als sportvelden, het het jeugdonderkomen de watermo len, de riolering, de doortrekking van de Deurneseweg, de nieuwe in dustrieën en Oostrum Zuid. Maar vooral dat dichter betrekken van de burger bij het bestuur bleek in Oos trum aangeslagen te zijn. De eerste mensen gaan dan handjes geven, sen de burgemeester en zijn vrouw persoonlijk kent. Een beeldje van Maria van Oostrum en een ruiker bloemen zijn het afscheidscadeau van dit kerkdorp. Hij bekent eerlijk dat onder het bewind van Schols de kerkdorpen procentueel goed aan hun trekken- zijn gekomen, waarop de fanfare het zoveelste ,lang zal hij leven' van die dag met veel vuur blazen. De toe pers hebben de kaarten neergeleegd en gaan feliciteren en danken, even als de laatkomers, die een beetje ra- delcos kijken nu alles zo snel en op tijd gebeurt. Wethouder Schols pakt zijn eerste borreltje en v. d. Sterren ontdekt dat hij het afscheidscadeau vergeet aan te bieden, n Fles Grand' Meunier en Franse cognac gaat in de Mercedes. CASTENRAY laat een verbouwd patronaat zien. en laat het dameskoor horen, dat o.l.v. de heer Kuypers het echtpaar Schols een welkom toezingt. De be langstelling is goed en de heer Steeghs een vlot speecher, die ook al bar tevreden is over de instelling van de dorpsraad en de verbouw va n het gemeenschapshuis. Maar de nietgekomen riolering zit Casten- ray kennelijk toch nog dwars en dat krijgt de scheidende dan ook prompt op zijn bord. Niettemin is er een grote ruiker bloemen en een boe- kenbon om de herinnering aan Cas- tenray vast te houden. toe, waar in het Volen het bier best en de stemming goed is. Monique van Oers, die 7 jaren geleden de burgemeestersgade een bos prachti ge rozen als welkom aanbood, is nu ook weer van de partij. Flink ge groeid mag ze de burgemeesters- vróuwe wederom een prachtige rui ker aanbieden, terwijl de burge-

Peel en Maas | 1975 | | pagina 17