TT
VASTENAKTIE 1975:
SAMEN BOUWEN
Zilveren jubileum
B. L. 0. - School
Leenenl
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
VASTENAKTIE 1975: VOOR LEERLINGEN VAN BASISSCHOLEN VENRAY CENTRUM
DE SFEERVOLLE ZAAL
LINDERS - V0LLEBERG
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1975 Nr. 8
ZES EN NEGENSTIGSTE JAARGANG
VOOR AL UW DRANKÉN
PEEL EN MAAS
VOOR AL UW ORANKEN
DRUK- EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF B.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 23 et per mm. ABONNEMENTSPRIJS
PER HALFJAAR 9,50 (uitsluitend bij vooruitbetaling)
Indonesië is erg groot. In Europa zou het reiken van IJsland tot in Si
berië. Het heeft ook vele gezichten. Een daarvan is u allen waarschijnlijk
wel bekend. Dat zijn de sawa's, de natte rijstvelden. Zou u bijvoorbeeld
eens een tochtje maken door West-Java dan zou u bijna overal door heu
velachtige streken rijden waar de hellingen cp ingenieuze wijze herscha
pen zijn in prachtige terrasvormig aangelegde sawa's. Afwisselend zie je
dan het lichtgroen van pas uitgeplante rijst, zoals op de foto bij dit
artikel, en het goudgeel van de volwassen rijstplanten die al bijna ge
oogst kunnen worden. Als je dan die rijkdom ziet, zou je je kunnen af
vragen: „Waarom wordt er toch altijd zoveel geklaagd over minimale
levensomstandigheden, honger en zelfs erger?" Maar niet overal groeit
de rijst zo goed. Deze streken moeten ook zorgen voor rijstvoorraden voor
andere delen van dit immens grote land. En als er dan in heel die ver-
voex-sketen over land en over zee ergens een schakeltje te zwak blijkt, als
de wegen door aardverschuivingen afgesloten worden, als de schepen
door storm en hoge zee niet op tijd kunnen uitvaren, dan wordt het be
grijpelijk dat het een hele toer is om overal en elke dag voor iedereen
het dagelijks kommetje rijst te garanderen.
En al is de grond vruchtbaar en staat de rijst er mooi bij, dan ben je
nog niet zeker. Zoals bijvoorbeeld enkele jaren geleden gebeurde met de
streek rond Cirebon op Java. Door de langdurige regen in de natte moes
son zagen de boeren al hun jonge rijstplanten wegspoelen en mislukte de
hele oogst. Met vereende krachten en veel inspanningen plantten ze daar
na opnieuw hun sawa's vol. Toen kwam de droge moesson die meer dan
zes maanden aanhield en weer mislukte hun hele oogst. Dat was voor de
tweede keer dat jaar. Nu omdat er onvoldoende water was om de velden
te bevloeien. Als een land juist op zijn vitale punten nog zo afhankelijk
is van de spelingen van de natuur, nog zo afhankelijk is van het al of
niet funktioneren van verbindingen en kommunikatie, dan zal het ook u
niet verwonderen dat op nog zoveel plaatsen en nog zo vaak kinderen
naar hun moeder lopen en net als het meisje NENENG op de foto hierbij
aan haar vragen: „Mah, is er vandaag niet een beetje rijst voor mij? Ik
heb zo'n honger!"
Indonesië telt ruim 120 miljoen inwoners die verspreid wonen over ette
lijke duizenden eilanden. Om in een dergelijk uitgestrekt land tot een
wat betere welvaart te komen, is samenwerking van vitaal belang. Juist
in een land waar afstanden en gebrekkige communicatie dit zo moilijk
maken.
Maar niet alleen samenwerking in Indonesië zelf. In een moderne tijd
als de onze kunnen we een land niet meer alleen voor zijn moeilijkhe
den laten opdraaien. Het kan niet meer alleen en op zich zelf staan. Om
tot ontwikkeling te komen is ook samenwerking nodig met andere lan
den en volken. Samenwerking om samen de problemen aan te pakken,
om samen te bouwen aan een betere toekomst, om samen te bouwen
aan betere levenskansen voor alle mensen. Daarbij moeten we dan aller
eerst aandacht schenken aan de onmiddellijke nood die er op vele plaat
sen nog is. Vervolgens moeten we ons gaan richten op de mogelijkheden
het land als geheel vooruiit te helpen door zijn inwoners in staat te stel
len om beter hun eigen problemen aan te pakken. Samenwerken om de
mens te helpen zich zelf te helpen.
Dat daravcor behalve aandacht, interesse, meeleven en begrip ook ma
teriële hulp gevraagd wordt, zult u ongetwijfeld kunnen begrijpen.
De Vastenaktie 1975 die in Noord Limburg zich speciaal richt op enkele
projekten in Indonesië, biedt u de mogelijkheid om op konkrete wijze
antwoord te geven op het beroep dat op u gedaan wordt om samen te
werken en samen te bouwen aan een betere toekomst voor de mensen
daar.
INTERPAROCHIËLE WERKGROEP VASTENAKTIE 1975
Petrus Bandenkerk Paterskerk Vredeskerk
In het kader van de Vastenaktie
1975 SAMEN BOUWEN wordt op al
le basisscholen van Venray-centrum
een kleur-, teken- en knutselaktie
georganiseerd die betrekking heeft
op Indonesië.
De leerlingen van de eerste drie
klassen krijgen de hierbij afgebeel
de plaat om in te kleuren. De teke
ning stelt een stukje Indonesië en
een stukje Nederland voor.
De leerlingen van de drie hoogste
klassen gaan naar een verhaal over
Indonesië luisteren dat hen moet in
spireren tot het maken van een te
kening cf werkstuk. Ze kunnen dat
op hun eentje, als groep of per klas
deen.
De inzendingen worden beoor
deeld door een jury, bestaande uit
de heren Th .Min, G. Thissen en P.
Clephas. De beste inzendingen zul
len in Peel en Maas gepubliceerd
en in de drie kerken van Venray-
centrum alsmede in de Wereldwin
kel en op de Pasar Malam tentoon
gesteld worden.
De ouders van de kinderen van de
basisscholen worden verzocht hun
kinderen op deze aktie te wijzen. Het
onderwijzend personeel is gevraagd
zijn medewerking aan dit onderdeel
van de Vastenaktie 1975 voor de
jeugd van Venray-centrum te ver
lenen.
Interparochiële Werkgroep
VASTENAKTIE 1975
Petrus Bandenkerk - Paterskerk
en Vredeskerk
//YGO/Vé
#fO£Rinrt£)
Als we praten over de Congregatie van de Zusters van de Godde
lijke Voorzienigheid, dan weten we niet goed, waar we die zoeken
moeten. Maar als we 't hebben over de Zusters van het St. Jozef
klooster, dan weet iedereen waar men over spreekt. Dat ze sinds
1970 hun internaat hebben weggedaan, is ook zo langzamerhand
wel bekend, maar dat ze nu ook de A.B.O.-school „de Essel" uit
handen hebben gegeven sinds enkele maanden, toont duidelijk aan
dat ook deze congregatie te weinig nieuwe zusters krijgt om al de
opengevallen plaatsen te bezetten.
Dat is dan ook de reden dat het
bestuur van deze congregatie beslo
ten heeft langzaam maar zeker de
27 scholen en onderwijsinstituten
die zij in Nederland hebben over te
gaan geven aan anderen. Daaronder
is sinds. 30 december 1974 ook de
A.B.O. school de Essel, die overging
in handen van de Stichting Buiten
gewoon Lager Onderwijs De Essel.
Hiervan vormen de heren H. Knol,
J. Tolboom en G. Breukers het nieu
we bestuur, resp. als voorzitter, se
cretaris en penningmeester.
Dat dit verschillende zusters pijn
gedaan heeft en nog doet, is begrij
pelijk. Immers deze school zou men
het levenswerk kunnen noemen van
Zuster Philcmene, die nu moet be
leven dat bij het zilveren bestaans-
Diefstal leren jas
Een Venrayse mevrouw deed aan
gifte dat in een Venrayse bar haar
leren damesjas, ter waarde van 350
gulden was gestolen.
Stroomaggregaat
gestolen
Ten nadele van een bouwfirma
werd op haar bouwwerk nabij Den
Dril een stroomaggregaat ter waar
de van 3600 gulden gestolen.
Schrikdraad-
installatie gestolen
Een Oostrumse veehouder kwam
tot de minder aangename ontdek
king dat zijn schrikdraadinstallatie
gestolen was. De schade bedraagt
230 gulden.
Frontale botsing
Op de Ripseweg te Vredepeel
vond een frontale botsing plaats tus
sen twee personenauto's bestuurd
door de 42-jarige T. H. uit Venray
en de 49-jarige T. H. uit Grave. De
oorzaak van de botsing was dat de
Venrayse bestuurder op het voor
hem verboden rijgedeelte kwam. Ge
lukkig viel het achteraf nog mee en
kreeg geen der bestuurders noe
menswaardig letsel. De ravage was
groot.
SPORTVERSLAGEN
DIENEN DINSDAGS
VOOR 12 UUR TE
ZIJN INGELEVERD.
feest van deze school, de school niet
meer van de congregatie is, die zij en
anderen zovele jaren met ongeken
de trouw hebben gediend.
Maar van de andere kant is er de
voldoening dat het werk wat door
hen is-begonnen, dusdanig is uitge
breid dat niet alleen in Venray zelf
een prachtige nieuwe school klaar
is gekomen, maar dat ook in andere
scholen voor buitengewoon onder
wijs verschillende lesmethodes, af
komstig uit deze school worden ge
bruikt.
ZILVEREN BESTAANSFEEST
Al in 1938 wordt de vraag gesteld
of in Venray geen school moet ko
men voor buitengewoon lager onder
wijs. Sommige deskundigen menen
dat zulks dringend noodzakelijk is,
anderen menen dat men daarvoor de
ouders niet mee zal kunnen krijgen.
Zoals dat dan gaat, wordt er lang
over gepraat, maar er gebeurt niets
en eerst lang na de bevrijding, als
de Zusters van St. Jozef besluiten te
stoppen met het lager onderwijs, dan
is de tijd schijnbaar rijp voor de
stichting van een school voor bui
tengewoon lager onderwijs. St. Jozef
zou die gaan verzorgen voor de des
betreffende kinderen uit de gemeen
ten Venray, Horst. Meerlo-Wans-
sum, Broekhuizen en een deel van
Grubbenvorst. We schreven met op
zet „schijnbaar rijp", want op de
eerste oproep meldden zich indertijd
liefst 127 kinderen. Een strenge se
lectie zorgde dat er 44 overbleven,
waarmede 1 februari 1950 gestart
werd.
Het moeilijk lerende kind kon in
Venray eindelijk geholpen worden.
NA 25 JAREN
blijken nog altijd mensen moeite te
hebben met de naam B.L.O., wat in
feite de verzamelnaam is voor alle
scholen voor buitengewoon onder
wijs, zoals de scholen voor blinden,
doven, voor schipperskinderen, ge
handicapten enz. Men heeft dat op
de school zelf ook gemerkt en jam
mer genoeg merken dat ook de leer
lingen zelf vrijwel dagelijks. Men
heeft van schoolwege dat proberen
te ondervangen door in 1970 de nieu
we school de Essel de naam van
A.B.O .school te geven, afgeleid van
aangepast basisonderwijs, maar het
is en blijft in feite een speciale
school voor het moeilijk lerend kind.
Daar kan het kind noch zijn ouders
iets aan doen en men kan zich alleen
maar gelukkig prijzen, dat er onder
wijsmethoden gevonden zijn om die
kinderen begrippen bij te brengen
van rekenen, taal en schrijven. En
het is voor zusters en onderwijzend
personeel op dit zilveren feest dan
ook wel het grootste cadeau dat nu
reeds blijkt dat vele oud-leerlingen
dank zij deze school zich goed heb
ben kunnen aanpassen en het zelfs
ver gebracht hebben, waarbij som
migen zich zelfs een zeer acceptabele
positie in de maatschappij hebben
kunnen verwerven.
TERUG NAAR DE
GESCHIEDENIS
Maar laten we even terug gaan
naar de geschiedenis. In 1950 werd
gestart in de lagere school van St.
Jozef, waarbij de zusters ook nog
een internaat aanhielden. Zoals ge
zegd, er wordt streng geselecteerd
voordat de kinderen op deze school
een plaats konden en kunnen krij
gen, maar in 1968 is de school al
dusdanig gegroeid dat ze met de in
ternaatsleerlingen er bij, 260 kinde
ren telt. Men is dan feitelijk blij dat
Horst een eigen school gaat begin
nen. In dat jaar valt ook de beslis
sing een nieuwe school in noord
west te bouwen, een besluit dat die
buurt niet bepaald enthousiast de
zusters in dank afnam, want daar
mede ging hetgrote speelterrein voor
deze buurt verloren. In juni 1970
kan de nieuwe school geopend wor
den en nemen de zusters het besluit
het internaat op te heffen.
Een deel van deze internen kon
den worden overgenomen door Ma
ria Roepaan.
De vestiging van de L.O.M. school
in Venray geeft nog meer differen
tiatie voor het moeilijk lerend kind
en wordt door de Essel dan ook be
groet, die deze zelfde school aanvan
kelijk onderdak geeft. In 1974 ko
men de Horster kinderen weer terug
als daar de B.L.O. wordt opgeheven.
Thans zijn op de Venrayse school
135 leerlingen, waarmee 8 leerkrach
ten en een part-time kracht werken.
Aan het hoofd staat nog steeds zus
ter Chretienne, die in 1964 zuster
Philomene opvolgde.
De gemeenten verzorgen met vier
bussen het vervoer van en naar
school, onder toezicht van de leer
krachten. Voor schoolverlaters en
ook reeds voor schoolgaande leerlin
gen is een nazorg opgericht voor
plaatsing en begeleiding.
KONTAKT OUDERS
Het is duidelijk dat hier nog meer
dan ergens anders het kontakt met
de ouders belangrijk is. Het is daar
om dat de leerkrachten op huisbe
zoek gaan om thuis met de ouders
eventuele problemen uit te praten
en voorstellen te bekijken voor de
toekomst van het kind.
Het is daarem ook dat de ouders
vrije toegang hebben tot de school
en eventueel in de klas mee kunnen
ervaren hoe hun kinderen onder
wezen worden. Het is ook daarom
dat men niet alleen ouderavonden
houdt, waarop bepaalde zaken nog
eens uitvoerig besproken worden,
maar dat men zelfs kienavonden or
ganiseert om beter kontakt tussen
de ouders zelf te vergemakkelijk^.
En is daarom ook dat een van de
eerste punten, die de nieuwe stich
ting in het vaandel voert, het kon
takt is met de ouders, de zgn. ouder
participatie, nog te verbeteren.
Dat er verder goede kontakten be
staan met het individueel tecnnisch
onderwijs, is bijna vanzelfsprekend.
Want onder de jongelui blijken soms
ware talenten te zitten voor handen
arbeid, die bij individueel technisch
onderwijs nog resultaten kunnen be
halen, die hen een zekere toekomst
bieden kunnen.
En men is zeer gelukkig dat men
nu ook in Venray voor de meisjes
gaat beginnen met het zgn. I.H.N.O.,
het individueel huishoud-nijver-
heidsonderwijs. Voorheen waren de
meisjes aangewezen op Horst en dat
bleek voor de meesten van hen toch
wel een te moeilijke reis.
Men verheelt zich niet dat voor
een deel van de kinderen, die dit
individuele onderwijs niet kunnen
volgen toch wel problemen gaan rij
zen nu de verplichte onderwijsduur
al tot 15 jaren gaat, maar gezamen
lijk hoopt men ook daar tot een be
paalde oplossing te kunnen komen.
Zoals men ook het probleem van
klassikaal en niveau-onderwijs heeft
weten op te lossen.
Intussen gaat men eerst eens een
musical instuderen, waarmede men
het zilveren bestaansfeest intern
gaat vieren. Met een opvoering voor
de ouders en gasten hoopt men zo
deze zomer deze belangrijke mijlpaal
voor de Essel te markeren om dan
met frisse moed en veel idealisme
le weg op te gaan naar het gouden
feest. Maar dan schrijven we 2000.
Peel en Maas
ook uw weekblad
VOOR BRUILOFTEN EN FEESTEN
TIJDIG RESERVEREN s.v.p.
Stationsweg 147 - Venray tel. 1510
