Modehuis Thomassen
DE WEG TERUG...
Verkoopsters
Vlotte modische
jongeman
Buiten-Spel 73 Venray krijgt speels front
Een Franse krijgsgevangene bezocht Heide
OIRLOSE DRUMBAND NAAR
LANDSKAMPIOENSCHAP IN BLOKKER N.H.
voor onze Dames-afdeling
voor onze Heren-afdeling
VELDEKE
Vlooienmarkt
VRIJDAG 11 MEI 1973 No. 19
VIER EN NEGENTIGSTE JAARGANG
VOOR AL UW DRANKEN
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFFIf Rl AH VOOR VFNRAY FM OMCTDCI/CKI ADVERTENTIEPRIJS 1» ct per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 TWIA T LIYUfl I Bil WI19||\CACI1 pR|JS pER HALFJAAR f 7J0 (bi| voonilUwtalinfl)
De 78-jarige moeder Gielens schrok een beetje toen aan haar
woning aan de Heidseweg een vreemde heer aanbelde, die in Frans
en gebroken Duits vroeg of hij hier nu eindelijk op L 36b Heide
was. Ze kende de intussen wat grijzer, dikker en ouder geworden
Pierre Ratel uit het Franse Montereau niet meer terug, die toch
eens haar gast was geweest en wiens jasje ze zelf de naam Gielens
L 36b Heide genaaid had
Pierre Ratel, de Fransman was een
soort bedevaart aan het houden. In
1940 werd hij door de Duitsers krijgs
gevangene gemaakt en was na ver
schillende omzwervingen door Duit
se gevangenkampen terecht gekomen
bij boeren in de omgeving van Kleef.
Daar moest hij o.m. prikkeldraad
opruimen en boerenwerk doen wat
deze jonge Fransoos niet alleen knap
begon te vervelen, maar hij wilde
maar huis. In 1942 besloot h'ij de
sprong te wagen en wist in de buurt
van Gennep over de Nederlandse
grens te komen. Hij wist via kame
raden een adres in Valkemswaard,
waar men hem verder zou kunnen
helpen.
Maar voordat hij in Valkenswaard
was, werd het een sluippartij langs
landweggetjes en door sloten, want
in zijn krijsgevangene-klofje hoorde
hem een Duitser maar te ruiken en
hij was de sigaar.
IN DE SLOOT
Op 16 oktober trof de inmiddels
naar Nieuw Zeeland geëmigreerde
Harry Gielens op weg naar de molen
in Heide een vrij raadselachtige fi
guur aan, die meer in de beek dan
in de wegkant liep en die schijnbaar
ontzaggelijk bang was. Hij sprak de
ze man aan en stelde hem gerust. Hij
zou wel voor hulp zorgen.
Zo kwam op die merkwaardige 16
oktoberdag 1942 Pierre Ratel in het
huis van de familie Gielenis in Heide.
Al deze gegevens staan nu nog al
tijd genoteerd in het oorlogsdagboek
dat de nu 37-jarige dochter Mien, in
middels mevr. Muysers geworden,
als meisje heeft bijgehouden. Maar
ook de dochter Gerda, thans bij haar
ouders thuis .herkende de uit de voe
ring geknipte naam, die de heer Ra
ttel nu na 31 jaren nog altijd bij zich
droeg. En zo was ook nu het ijs even
gauw gebroken als in 1942, alhoewel
het toen een heel stuk moeilijker
was in het 10 kinderen tellende ge
zin Gielens, waar men toch al met
de ruimte woekeren moest.
Maar de Heide zou de Heide niet
geweest zijn als er geen hulp ge
boden werd. Want ondanks het feit
dat men niet met de geschiedenis te
koop liep, kwam van deze een paar
sokken, van die een stel ondergoed,
van nummer drie een overhemd en
wist moeder Gielens aan een pak te
komen. Misschien wel onvoorzichtig,
achteraf bekeken, bracht ze de naam
en het adres van de familie Gielens
hierin aan.
En verder zorgden weer anderen
uit de Heide, dat hij met de bus en
de trein veilig in Valkenswaard
kwam, waar weer anderen zorgden
dat hij via België naar Frankrijk
kon, waar men aan de grens hartelijk
lachte toen hij vertelde krijgsgevan
gene te zijn. Men had nog nooit zo'n
deftige krijgsgevangene gezien.
Dat was voor de familie Gielens
het einde van een van de vele goe
de daden, waarvan dat dagboek he
den nog getuigt. Maar voor Pierre
Ratel was dat niet het einde
TERUG
Voor hem stond als een paal bo
ven water, dat hij eens de weg terug
zou gaan maken. Voor hem was dit
alles zo'n belevenis geweest, waarin
naast alle beroerdigheid toch ook de
goedheid en behulpzaamheid van zo
vele mensen had leren kennen dat
het kleine stukje stof met de naam
van Gielens altijd bij zich droeg.
De oorlog duurde voort en na de
oorlog werd de onderbroken studie
voor ingenieur weer aangepakt
opnieuw begonnen. Er werd een ge-
De drumband van fanfare Ons Genoegen uit Oirlo, welke op
20 mei zal deelnemen aan het landskampioenschap te Blokker.
Op zondag 20 mei ajs. zullen van
wege de Katholieke Federatie van
Fluit en Tamboerkorpsen in het N.
Hollandse Blokker de landskam
pioenschappen worden gehouden.
Door de Limburgse Bond zijn
hiervoor aangewezen de bandskam
pioenen 1972. In de 2e Divisie Tam
boerkorpsen is dat de drumband van
fanfare Ons Genoegen uit Oirlo. Dit
korps momenteel uitkomend 'in de
le Divisie is al weer enkele maan
den enthousiast en vol overgave „in
training" onder leiding van instruk-
teur Henk Martens. De korpsleden
weten dat van hen veel verwacht
wordt en daarom zullen ze maar met
één doel naar Blokker vertrekken:
het landskampioenschap!
Toch wordt de konkurrentie ge
vreesd, omdat een kampioenschap
meestal een kwestie is van minieme
verschillen in het puntentotaal, vaak
veroorzaakt door nuanceverschillen
in opvatting en presentatie. Het is
bekend van de Oirlose drumband dat
men probeert te musicéren. op de
trommen en dat het showelement,
onmiskenbaar een belangrijk facet
bij tamboerkorpsen, beheerst wordt
door deze groep.
Niet voor niets is het gezelschap
een veelgevraagde en graag geziene
gast bij muziekfeesten.
Bestuur en leden van Ons Genoe
gen hebben veel vertrouwen in het
resultaat op 20 mei en hopen voor
het eerst in de historie van de ver
eniging een landskampioenschap bin
nen te halen.
zin gesticht en vele vel© dingen in
een mensenleven hielden hem terug
van de weg, dié hij eens had afge
legd. Maar dan is hij in rijn wagen
gestapt om met zijn echtgenote ein
delijk die weg terug te beginnen. Via
Brussel, Valkenswaard, ging het op
Deurne aan, want hij had op de kaart
precies uitgekiend hoe het allemaal
moest. Maar al rijdende op de nieu
we brede Deurneseweg, schrok hij
van de flats in Veltum, die er eens
niet waren en hij kon nergens meer
de Heidse molen vinden, die hem
steeds in herinnering gebleven was.
Mensen, die hij in het Frans en
heel gebrekkig Duits vroeg naar
L 36b keken hem onbegrijpend aan,
totdat rijn cog viel op het verkeers
bord' dat naar Heide wees en hij
langzaam maar zeker zijn Franse
wagen zijn het einddoel bracht. En
daar wist men hem te vertellen dat
L 36b niet meer bestond. Dat heet nu
heidseweg en daar vond hij dan ook
werkelijk vader en moeder Gielens
terug, welke laatste wat argwanend
deze vreemdeling bekeek. Zij her
kende het stukje lang bewaarde stof
met haar eigen naam niet meer, doch
haar dochter Gerda, nog klein op die
gedenkwaardige 16e oktober 1942,
wist zich de geschiedenis te herinne
ren en herkende in de ouder gewor
den man de oorlogsgast van vroe
ger. Mevrouw Muysërs met haar dag
boek werd er bij gehaald en toen
Toen is alles op zijn pootjes terecht
gekomen. Monsieur Ratel en zijn
vrouw hebben in geuren en kleuren
het verhaal van de belevenissen van
die dagen weer eens gehoord.
WAAROM
Het was Mevr. Muyis>ers die na
mens haar ouders de honneurs waar
nam en de Franse gasten bracht naar
het Duitse en Engelse kerkhof waar
de Fransman bij het zien van al die
kruizen en gedenkstenen zich af
vroeg: „Waarom moest dit allemaal
gebeurenZe bracht hen naar
de Vredeskerk en naar het Nationaal
Oorlogsmuseum in Overloon, waar
de Franse familie urenlang vertoef
de en herinneringen op kon halen
aan hoe de oorlog hier wel was.
Ze leidde hen ook door het nieuwe
mpnOjt
qp-.nh vaMc&eS,
f^lJbkrnBtmückim
een>
De krijsgevangene van 1942
HEEFT PLAATS VOOR:
17-18 JAAR
Echtgenote Commissaris van de Koningin opent:
Venray en de Franse ingenieur kon
maar niet genoeg krijgen over onze
methoden van woningbouw, van de
openheid van onze woningen, van de
bestemmingsplannen en vooral van
d'e enorme uitbreiding van de plaats,
die hij kende als een stil en klein
boerendorp.
En telkens weer werden herinne
ringen opgehaald. Hce hy na byna
3 jaren geen fatsoenlijk bed gehad
te hebben, bij de familie Gielens
in een ouderwets bed kroop en
daar bijna 24 uren sliep, of hij de
te weinige nachtrust van die 3 ja
ren in moest halen. En voor hem
op tafel lag het kleine restje stof
van een eens gekregen colbert, de
wegwijzer terug.
Met veel franse hartelijkheid is
dan afscheid genomen en men heeft
de familie Gielens bezworen toch
ook eens naar Moutereau te komen.
Het ziet er wel naar uit dat zulks
het geval zal zijn.
De reis ging door naar Gennep,
waar nu de grens legaal overschre
den werd. Men wilde in Kleef de boer
op gaan zoeken, waar eens de pin-
draad opgerold moest worden en het
boerenwerk proest worden gedaan.
Maar achter is gebleven de her
innering aan een dankbare fransman,
die 31 jaren lang een stukje stof
heeft bewaard als bewijs dat kleine
mensen groot kunnen rijn.
Nadat Mr. Dr. Ch. van Rooy, Com
missaris van de Konigin in Limburg,
op 30 mei a.s. om elf uur het nieuwe
ludieke Schouwburgplein zal hebben
geopend, zal zijn echtgenote, mevr.
M. J. van Rooy-Müller om half
twaalf de tentoonstelling Buiten-Spel
73 aan dit plein openen. Genodigden
en pers maken hierna een rondgang
over de grote expositie waarna deze
om half twee voor het publiek wordt
opengesteld.
FRONT
De hierbij geplaatste foto toont de
maquette van het voorfront van deze
tentoonstelling. Een ijle stalen con
structie van twaalf meter hoogte zal
het voorfront met de ingangspartij
van de tentoonstelling vormen.
Een team van jonge Venrayse ar
chitecten heeft dit bouwsel ontwor
pen. Het zal o.a. luifels en kassa's
bevatten en zo doorzichtig zijn dat
vanaf het plein het er achter liggen
de tentoonstellingspark zichtbaar
blijft. Een zee van bloemen, groen
en vlaggen, 's avonds prachtig ver
licht, zal Buiten-Spel '73 tot een
feestelijke omlijsting van het nieuwe
plein maken.
Volgende week begint de bouw van
het tentoonstellingscomplex. De in
richting start op 24 mei, verwacht
wordt dat de laatste week honderden
mensen doende zijn om de grote ex
positie op tijd klaar te krijgen. Het
gehele complex omvat niet minder
dan bijna 5.000 vierkante meter, gro
tendeels moderne hallen, ten dele
park. Voor een goede gang van za
ken bij het aanvoeren van stand
materiaal, wordt een los- en parkeer
plaats van ruim 500 m2 stelcanplaten
voor de hallen gelegd.
De tentoonstelling zal geopend zijn
van 30 mei tot en met 6 juni iedere
dag van 13.30 - 17.00 en van 19.00 -
22.30 uur. Voor groepsbezoek (20
deelnemers miinimaal) wordt korting
op de toegangsprijs gegeven aanvira-
gen te richten aan het secretariaat:
Hoge Beek 93, Venray (tel. 04780 -
3496), na 23 mei is het bureau ge
vestigd op de tentoonstelling, tel.
04780 - 3266.
Op donderdag 17 mei wordt in het
Gemeenschapshuis (ingang Jan Hen-
senstraat) een bijeenkomst van Vel-
deke-Raoy gehouden. Hierbij zal
o.m. de voorlopige konklusie bekend
gemaakt worden over de enquête,
welke in geheel Venray is gehouden
over het gebruik van het Venrayse
dialekt.
Verder zullen oude volksverhalen
uit onze streek worden uiteengezet
en bandopnamen hiervan gedraaid
worden.
Belangstellenden zijn welkom.
De vlooienmarkt voor Tanzania op
Goede Vrijdag heeft plm. 700,
opgebracht.
Hartelijk dank aan de winkeliers,
die goederen hiervoor beschikbaar
gesteld hebben.
Monsieur Ratel nu