Afscheid voor secretaris H. Vorst
Watersportvereniging
te Wanssum opgericht
Qómmans
Leenenl
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
OVERPEINZINGEN
Regionale
postzegelruildag
te Venray
Zondagochtend-
koncerten
VRIJDAG 27 OKTOBER 1972 No. 43
DRIE EN NEGENTIGSTE JAARGANG
VOO'-? AL UW DRANKEN
PEEL EN MAAS
VOOP Al UW DRANKEN
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 15 ct par mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER HALFJAAR 7Jt (bQ voomKixtaltng)
Zowel het Venrayse gemeentebestuur als de heer H. P. L. Vorst
zelf hebben mededeling gekregen van de Pensioenraad dat het in
verband met zijn gezondheid beter is dat hij ontslag neemt als
gemeente-secretaris van Venray .Het ligt in de bedoeling dat dit
ontslag hem op de meest eervolle wijze gegeven zal worden in
de november-vergadering van de Venrayse raad
,zo moe werd", secretaris Vorst was
de man, diie achter die razernij zat
en juist zijm grootste plezier had als
hij steels weer opnieuw motoren aan
kon slaan, nieuwe impulsen kon
geven cm die grote gemeente in be
weging te houden. Dat het daarbij
dikwijls nachtwerk werd, nam hij
rustig op de koop toe en wie zegt
niet dat hij juist daartoe zelf de
grondslag legde voor wat hij nu
mopperend noemt zijn „gestolen
laatste jaar.
En o veral zat hij tussenEerst
vanuit het kleinste kamertje dat op
het gemeentehuis te vinden was bui
ten de w.c.'s, later, toen dan einde
lijk ook het gemeentehuis zelf eens
wat uitgebouwd werd, in een hoek-
kamer, die alles behalve een ivoren
toren was, doch wel een soort com
mandopost, van waaruit steeds nieu
we zaken aan de orde werden ge
steld.
Het begon met de
WEDEROPBOUW
Zijn relaties in Maastricht wist
hij te overtuigen dat Venray t.o.v.
niet getroffen plaatsen een gewel
dige achterstand had in te halen. En
dus moest die achterstand ingehaald
worden. Naast noodwoningen moes
tén nieuwe woningen komen, moes
ten bestemmingsplannen worden
opgezet, moest gevochten worden
met de wederopbouw om iedere toe
wijzing. Razend maar mooi.
Intussen moesten de ontginningen
weer op gang komen, want vele jon
ge boeren stonden te trappelen om
grond of moesten evacueren. Peel-
plam Zuid werd een der eerste me
chanische ontginningen, later volg
de deels met de schop, deels met
machines Vredepeel en Meerselse-
peel waarbij het juridisch gevecht
om de Vredepeel net een kolfje naar
zijn hand was. En dan later nog de
Heidse Peel, het laatste stuk ont
ginningswerk in Nederland. Razend
mooi
NA 26 JAREN
Hoewel hij zelf deze boodschap
reeds lang verwacht had, moet hét
toch een zwaar moment voor hem
geweest zijm, toen bevestigd werd,
wat hij reeds lang zélf voelde: het
gaat niet meer.
Voor een man als Henk Vorst, die
zijn leven lang van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat aktief was, zich
dn alle facetten van het gemeente
lijke leven thuis wist als geen ander,
moet dat niet-meer-kunnen een der
zwaarste offers zijn geweest, on
danks het feit dat hij toch maar een
goed jaar voor zijn „echte" pen
sioen stond. Wlie hem van nabij kenft,
wéét dat hij dat offer gebracht heeft
als een man, d.w.z. hij bleef de op
gewekte voor de buitenwacht, die
stoer achter zijn grasmachientje
draafde, maar die zich innerlijk op
vrat over dat laatste jaar, dat hem
met gegund was om zijn opvolger in
te werken.
En het liefst zou hij maar met de
Stille trom de Hoenderstraat in
trekken om daar met zijn vrouw
zijn otium cum digniitate vervroegd
te „ondergaan".
Zijn echtgenote, die eerst hét laat
ste jaar kan zeggen, dat ze haar man
nu ook eens voor zichzelf en haar
gezlin heeft. De overige 26 jaren in
Venray waren voor Venray.
RAZEND MOOI
noemde secretaris Vorst vorig jaar
bij de viering van zijn zilveren ju
bileum de tijd, die hij in Venray had
doorgebracht.
En wie inderdaad de na-oorlogse
ontwikkeling van Venray ziet, die
denlkt wel eenis aan dat „razend".
Alls je een bewoner van het nieuwe
Veituim thans vertelt dat 25 jaren
geleden zijn huidige huis ergens te
gen de vuilnisbelt, ver buiten de
bebouwde kom, zou gelegen hebben,
dan kijikt die even ongelofelijk als hij
oorlogsfoto's ziét van een kapot ge
schoten St. Petrus Banden, van een
Grotestraat met gaten en puin en
luchtkabels in de goot of van kippen-
koöien, waar de mensen bij tiental
len in woonden.
Wie Rank Xerox ziet en het goed
gevulde industrieterrein, kan maar
moeilijk aannemen dat die vlakte
vol lag met hét afgevoerde puim van
Venray, toen secrétaris Vorst naar
Venray kwam
En wie thans door de Meerselse
Peel, Peelplan Zuid en Vredepeel
rijdt of fietst, kan zich moeilijk rea
liseren dat daar 25 jaren geleden
niéts was dan wat magere heide,
wat struiken en hlier en daar een ven
„Razend" zijn de voorbije jaren
inderdaad geweest voor dat Rooy,
dat durrep ien de Piël, dat wél zwaar
wakker geschoten werd uit die
dommel van jaren, dioch toen hét
dieptepunt van zijn bestaan bereikt
scheen, nieuwe levenskraoht en
-moed vond niet alleen om op te
bouwen wat verwoest was, doch uit
te bouwen in een tempo, waar ieder
een verbaasd over scheen
Dat secretaris Vorst het razend
mooi vond tekent hem ten voeten
uit. Want anderen mochten dan wel
eens beweren, dat je van Venray
Maar met ontginningen alleen
was men er niet. Er moest andere
werkgelegenheid komen. Dus werd
het industrialiseren geblazen. Een
aarzelend begin met eigen hallen op
een leeggehaalde puinplaats, die
geen suksse leken, maar waar later
toch Inalfa hét begin van de victorie
scheen, toen bij de opening van de
eerste hal méteen de le steen voor
de tweede hal gelegd kon worden.
Het gevecht met Den Haag om toe
wijzingen, om rijksbijdragen om er
kenning als te industrialiseren kern
werd dikwijls scherp, maarra
zend mooi.
Zo kan men verder gaan over zijn
rol bij de uitbouw van de infra
structuur, die van sportpark naar
schouwburg en van schouwburg naar
zwembad. Er zijn bergen papier voor
verzet en volgeschreven moeten
worden, duizenden telefoonltjes „ge
pleegd", maar het is er gekomen.
De man, die achter al deze en nog
véle ander dingen aanzat, die steeds
opnieuw poogde „er uit te halen"
wat er maar inzat kan daarbij bo
gen op een achterban van meer dan
200 mensen, een gemeentelijk appa
raat, dat hij zelf grotendeels heeft
opgebouwd en waarin „samenwer
king" en „teamgeest' groot geschre
ven staan
ER IS NOG VEEL TE DOEN
zo waarschuwde secretaris Vorst op
datzelfde feest de véle Venrayse
mensen. Voor hem echter is de tijd
gekomen om zijn werk over te dra
gen aan zijn opvolger, die hij ai ja
ren kenit en met wie hij de proble
men van plaats en streek als menig
maal besproken heeft.
Al heeft hij al enkele maanden
kunnen oefenen om braaf thuis te
blijven, toch zal de definitieve breuk,
die nu gaat komen, wel pijn doen.
Secretaris Vorst zal secrétaris
Vorst blijven en dat betekenit dalt
velen ook hem in de Hoenderistraat
zullen weten te vinden voor raad en
hulp. Alleen zijn hoekkamer is hij
kwijt.
Zijn vele, vele vrienden echter
niet en dat zal de overgang naar een
wat kalmer en rustiger leven waar
schijnlijk minder moeilijk maken.
Hoe moeilijk, dat zal men aan hem
niet kunnen merken
Zaterdag 21 oktober 1972 is te
Wanssum een nieuwe watersport
vereniging opgericht.
Waren reeds enkele jaren geleden
pogingen aangewend om daar een
watersportvereniging op te richten,
dlie tot mislukking gedoemd waren,
thans zijn van de circa 140 ligplaats-
houders reeds ruim 90 lid van de
nieuwe vereniging. Hierbij zijn dian
nog niet gerekend de echtgenotes en
de jeugdleden.
De bezetting van de jachthaven in
Wanssum is ongeveer zo, dat circa
70% der jachtelgenaren Duitser is.
In de regel zijn dit in het grens
gebied van NoNord-Limburg in W.
Duitsland woonachtigen.
In de loop der jaren is die belang
stelling voor de watersport op de
Maas in Noord-Limburg zeer sterk
toegenomen. Weliswaar zijn de mo
gelijkheden voor zeilboten nogal be
perkt door een drukke beroepsvaart
op de Maas. Door het ontstaan van
de plassen bij Leuken en Berger-
heide door gestage zand- en grinlt-
winning echter, bieden deze piassen
toe heen zeer welkome gelegenheid
déze schone zeilsport te beoefenen.
Ook in het gebied rond Venlo,
waar reeds geruime tijd de belang
stelling voor zeilen wat was afge
nomen, zliet men daar ook een steeds
grotere vraag naar ligplaatsen voor
zeilboten.
Op mooie dagen echter varen op
de Maas en de grintgaten ook tal
loze grotere en kleinere motorjach
ten, waarop de hele familie aanwezig
is. De recreatieve funktie van het
jbuiten zijn" is een zich steeds uit
breidende zaak.
In de loop der jaren is de toena
dering tussen Nederlandse en Duit
se watersportliefhebbers groter ge
worden. Het is een bekend feit, dat
overal ter wereld alle watersport
liefhebbers groter geworden. Het is
een bekend feit, dat overal ter we
reld alle watersportminnaars van
welke nationaliteit ook, elkaar groe
ten bij het voorbij varen. Kennelijk
valt op het water een barrière van
terughoudendheid weg.
Op de oprichtingsvergadering van
deze nieuwe watersportvereniging
van Meerlo-Wanssum waren 82 nieu
we leden aanwezig. De nadruk is ge
legd op het open karakter van deze
verenigjing, waar nu eens niet per sé
nederlands, maar europees gedacht
gaat worden.
Een voorbereidingskomité bestaan
de uit 3 nederlamdse en 3 duitse wa
tersporters heeft al heel wat werk
verzét, waarbij het dan ook plezie
rig is, zich van de steun van zovele
nieuwe belangstélllenden verzekerd
te wéten.
41s voorlopig bestuur zullen gaan
fungeren: de heer J. Steenkamer,
voorzitter; G. H. de Bruijn secretaris;
W. de Rotther, penningmeester;
mevr. E. Schulze en de heren J.
Wiendt en P. Wefers als commissaris
sen. In de aktiviteiten van deze nieu
we watersportvereniging zal een
grote plaats worden ingeruimd voor
de jeugd.
Men denkt hierbij b.v. aan het
geven van zeil- en navigatiecursus-
sen, adviezen bij de bouw van jeugd-
zéilboten en kano's, het organiseren
van onderlinge wedstrijden.
Hoe de toekomst van deze nieuwe
vereniging er precies zal gaan uit
zien, valt thans nog niet te zeggen.
Zeker is echter, dat het stichting van
de watersportvereniging Meerlo-
Wanssum een nieuwe stap is gezet
op de weg naar een nog betere ver
standhouding tussen duitse en neder-
landse watersporters.
OPENHEID EN INSPRAAK
Bij de laatst gehouden verkiezin
gen voor Venrays gemeenteraad
hadden verschillende partijen open
heid en inspraak nog al groot in hun
verkiezingsreklame geschreven. Het
resultaat liet zich aanvankelijk
hoopvol aanzien in die zin, dat b.v.
ook in de verschillende raadscom
missies niet-raadsleden zitting kon
den nemen en dat bij wijze van
proef de bijeenkomsten van de
commissie financiën en jeugd en
sport openbaar zouden Zijn.
B. en W. hielden zich het recht
voor indien zij zulks nodig achtten
vergaderingen van deze commissies
besloten te maken. Maar de algeme
ne intentie was: openheid en in
spraak
Nu we halverwege zijn, lijkt het
ons nuttig de stand van zaken eens
op te maken.
De commissie financiën sloot vrij
snel de deuren, toen bleek dat de
kwestie baatbelastingen, die zij te
behandelen kreeg, naar aanleiding
van het Sahaajpedje, de gemoederen
nog al in beweging brachten. Venray
moest nog aan de baatbelasting wen
nen.
Gevraagd naar hét waarom van
deze beélotemhéid', is er nooit iets
officieels uit de bus gekomien, maar
men liet tussen de regels door sche
meren dat de betrokken leden hét
liever „onder ons" hielden. Dat heb
ben ze dan ook prompt gedaan.
De commissie jeugd en sport heeft
het tot voor enkele weken volge
houden in het openbaar te vergade
ren, maar ging toen potseling over
tot besloten vergaderignen zonder
dat dé pers daarbij aanwezig mocht
zijn en hield de laatste keer een be
sloten vergadering, waarvoor de pers
dan wel uitgenodigd werd, maar
„mondje-dicht'". Gevraagd naar hét
waarom zal de motivatie eerstdaags
schriftelijk gegeven worden
Het zal de buitenstaander intus
sen duidelijk zijn, dat van de open
heid en inspraak wat betreft de
raadscommissies weinig terecht komt
op deze manier.
Maar van de andere kant geloven
we ook, dat men zicli te veel voor
gesteld heeft van wat in deze raads
commissies nu wel kan en niet kan.
De buitenwacht heeft de raads
commissies gezien als adviescom
missies van het college van B. en W.
Nu kan men onder advies vele din
gen verstaan. Men kan B. en W. ad
viseren of een door ambtenaren op
gemaakt 9tuk h.i. juist of onjuist
is of dat eventueel nog aanvullen.
Maar men kan onder advies ook ver
staan, dat men het college helpt bij
een bepaalde beleidsbepalingen door
wensen en verlangens, die onder
het publiek leven, in deze vergade
ringen naar voren te brengen, ge
zamenlijk voor bepaalde problemen
een oplossing te zoeken.
Dat is inspraak in optima forma,
dachten we, en zo dacht ook het pu
bliek. Wat echter aan de openbaar
heid gekomen is, dn de voorbije tijd,
is slechts alleen een advies geven
over gereed gekomen ambtelijke
stukken. En gezien de taaiheid en
saaiheid daarvan liet het publiek
zich niet meer zien en zaten de pers
jongens alleen, in de wetenschap
diezelfde materie over enige tijd
weer in een officiële raadsvergade
ring te moeten verslaan.
Men moet dus eerlijkheidshalve
zeggen dat van die openheid en in
spraak weinig terecht is gekomen.
Nliet alleen de schuld van de raad,
meer nog van de misschien te hoge
verwachtignen, die men had over
het wefk van de raadscommissies.
In een iéts ander vlak ligt ook het
weinig enthousiasme, wat nog over
is voor de zgn. hearings, de bijeen
komsten, die B. en W. op gezette
tijden met kerkdorpen en wijken in
Venray hielden
De toer de Frans mag eenmaal in
den lande de algemene aandacht ge
trokken hebben, nu zijn er verschil
lende kerkdorpen, die het allemaal
niét meer zo zien. De wiensen en ver
langens die regelmatig gespuid
werden, zijn zo langzaam maar ze
ker vervuld, en die wensen bleken
allemaal betrekking te hebben op
een bestrating hier, lichtpuntje daar
en vuilnisbelt je elders.
Daar heeft de inspraak intussen
de grootste euvels vlak voor eigen
deur opgeruimd, vecht men over
sterfputjes rustig door met de wo
ningvereniging en schijnt men het
voor het overige wel te geloven.
Betekent dat nu, dat men zowel
inspraak als openheid maar weer in
het oude hoekje moeten zetten.
Beélist niet, maar men zal ook
hier moeten leren.
Als men raadscommissies inder
daad iéts anders maakt dan beoor
delaars van ambtelijke stukken en
door ambtenaren opgezette verorde
ningen, maar ze wezenllijk inspraak
vraagt en geeft over bepaalde be
leidspunten, dan komt, dachten wij,
de belangstelling zeker terug.
Als men de toer de Frans eens zou
verleggen in die zin, dat men b.v.
eens een gesprek arrangeerde met
de Venrayse aannemerswereld om
ook eens van die kant te horen hoe
zij woningbouw en utiliteitsbouw
zien in ons dierbaar Venray, dan
zouden daarvan twee partijen profi
teren en zich niet een ongeluk
schrikken als een projeotbouwer in
Venray komt.
Als men eens met Veulen, Heide,
Vredepeel om tafel ging zitten om
eens mét elkaar uit te praten hoe het
nu verder moét, nu „bevriezen" dan
wel niet keihard gezegd wordt, maar
toch in de praktijk gebracht wordit,
dan heeft de toer de Frans weer een
nieuwe „zin".
Als men eens de bestuurderen van
personeelsverenigingen en de wijk
raad Vél'tum wilde uitnodigen voor
een gespurek over de aanleg van de
,park", dan zullen steeds meer men
sen Zich bétrokken voelen bij het
Venrayse gebeuren.
Zo zijn er tientallen onderwerpen
en tientallen groeperingen te noe
men, waarmede een gesprek zinvol
zou zijn, in die zin, d?t men van
elkaar kan leren, waar inspraak van
werkelijke betekenis wordt. En als
men daarbij de openheid durft be
trachten, dan heeft men kans dat
weer anderen met hun neus op pro
blemen geduwd worden, waarvan
ez nu misschien geen weet hebben.
We dachten dat inspraak en open
heid in die zin voor de komende tijd
meer waarde heeft dan besloten ver
gaderingen met of zonder motivatie.
jersey Qouiure
Exclusief en modieus
o.a. SAINT JOSEPH
GIBI - SPES - LANOVA -
LUISA, SPAGNOLI
MODEHUIS
Langstr. 61 - Telef. 1281
Op zaterdag 28 oktober, wordt er
een regionale ruildag voor post
zegels gehouden in de foyer van de
schouwburg te Venray.
De Internationale Vereniging Phi-
latelica afdeling Venray e.o. wil
jaarlijks alle postzegelverzamelaars
(-éters) van Venray en omstreken de
gelegenheid geven tot ruilen. Boven
dien zullen er enkele stands zijn van
postzegelhandelaren, waar de verza
melaars eventueel iets in hun ver
zameling kunnen aanvullen.
De foyer van de schouwburg is
van 10.00 tot 17.00 uur geopend. De
enltree bedraagt: jeugd 0.25, boven
16 jaar 1.00.
Wilt u in clubverband iéts aan de
filatelie doen, komt u dan eens een
kijkje nemen op de maandelijkse
bijeenkomst van I.V. Philatelica, afd.
Venray, welke gehouden wordt op
maandag 30 oktober a.s. in de zaal
van café Veerhuis, Henseniusstraat
13 te Venray. Aanvang van deze bij
eenkomst 20.00 uur.
De maandelijkse ruilmorgen in de
LTS voor de jeugd gaat op 29 ok
tober NIET door.
Het is niet onze gewoonte om een
nabeschouwing te geven van de zon
dagochtendconcerten, maar deze
keer maken wij een uitzondering
omdat de prestaties van de Kon.
Harmonie St Ceoilia uit Tegélen
daar alle aanleiding toe geven.
Dit was muzikaal vuurwerk zo
als de direktie van de schouwburg
de Tegelse Harmonie bedankte voor
dit concert. St. Cecilia maakte niiét
de fout door moeilijke concours
stukken op het programma te plaat
sen maar koos daarentegen goed in
het gehoor liggende muziek zoals
de Sabel dans, Hair en enkele knap
pe marsen. Dat dit door het publiek
gewaardeerd wordt, kwam doér het
applaus ondubbelzinnig tot uilting.
Het was een daverend sukses dit con
cert. Het eerste gedeelte werd ver
zorgd door Accordeolino eveneens
uit Tegélen. Een harmonica- en man
doline-orkest dat eveneens uitste
kend musiceerde.
Bij de trouwe bezoekers van de
concerten ziet men veelal dezelfde
mensen verschijnen, o.a. enkele
mensen van de Venrayse harmonie
die zeer regelmatig aanwezig zijn.
Maar waar zijn al die andere muzi
kanten die steeds steen en been
klagen wanneer ze elders een con
cert geven en er weinig publiek is?
Als een ander zich presenteert
schitteren ze zelf door afwezigheid.
Interesseren ze ziéh niet voor de
prestaties van anderen? Dat zou
jammer zijn, want 't vergelijken mét
anderen kam de eigen prestaties al
leen maar opvoeren. Laten we ho
pen, dat in de toekomst meer men
sen uit de Venrayse muziekvereni
gingen acte de presence geven.
Het is overigens toch opmerkelijk,
dat de druk bezochte concerten in
hoofdzaak worden bezocht door
mensen van buiten Venray-kom.
Jammer, omdat deze suksesvolle
promenadeconcerten zoveel te bieden
hebben.
Het eerstvolgende concert dat ge
geven wordt is a.s. zondag. Daarna
volgen er de eerste drie maanden
wekelijks deze concerten.
De Gemengde Zangvereniging
„Egelshekn" uit Hegelsom o-l.v. dhr.
J. Verberne, met piano-begeleiding
van René Eijsermans brengen die
volgende liederen:
1. Wohl ist die Welt so gross und
weit - Theo Fischer.
2. Quatro cavaï - Jo Ivens
Hawa naguila - H. P. Keuning
4. Ein Walzertraum, Oscar Strauss
bew. Jacques Govenlo
5. Ja, so singt man nur in Wien
J. Strauss, bew. Jacques Govenlo
6. Get me bo the church on time,
uit My Fair Lady, bew. William
'Stickles
7. Oklahoma, Richard Rodgers,
bew. William Stickles
8. To my father's house, bew. Dick
van den Berg.
M.m.v. fanfare (gezamenlijk optre-
dén):
1. Die Himmel rühmen, L. v. Beet
hoven.
2. Ambrosiaans Lofgezang, J. Ger-
hardt
Programma fanfare St. Hubertus,
Hegelsom:
Holiday in Spain - A. E. Kelly
Trompet Voluntary - Purvell-Tie-
mersma
Paso Cabaio - Kees Vlak
Die lutsige Witwe, Léhar-Mellema
Maanserenade, K. Munro-Arnie
In rechte baan, Joh. Wichers.
Voor dit weekend halen we de
drieman formatie Crackerhasj bin
nen de soosdeuren. Ze spelen coun
try en rock, op o.a. gitaar en banjo.
En daarbij zingen ze natuurlijk ook.
Nou ja, je moet het eigenlijk gewoon
komen horen en zien. Tot ziens op
zaterdag 28 oktober.