H IN DERWETGE VALLEN worden steeds talrijker BIJSTAND OF VOLKSVERZEKERING BAMBINO Grotestraat 30 DE NIEUWSTE KINDERMODE VOOR UW KIND WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ONTWIKKELING DIE TE VOORZIEN WAS Bode van de Maand Boekhandel v.d. MUNCKHOF BEDRIJFSBRANDWEERWEDSTRIJDEN OP TERREINEN VAN RANK XEROX FINANCIERING VERBLIJF BEJAARDENOORD HERMUS OFFICIEEL OPEN SPORTVERSLAGEN DIENEN DINSDAGS VOOR 12 UUR TE ZIJN INGELEVERD. VRIJDAG 15 SEPTEMBER 1972 No. 37 DRIE EN NEGENTIGSTE JAARGANG Jï PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 15 ct p*r mm. ABONNEMENTS PRIJS PER HALFJAAR 7.50 (bij vooruHbpiaUng) Btfna wekelijks kan men in Peel en Maas de bekendmakingen lezen, betreffende binnengekomen aanvragen tot een vergunning inzake de Hinderwet. Voor het grootste gedeelte zijn de aanvra gers afkomstig uit de landbouw. De voorgenomen uitbreidingen maken zo'n vergunning noodzakeijlk. De vergunningen worden praktisch altijd verleend, omdat er zelden of nooit bezwaren wor den ingediend. Maar dat is niet overal zo. De gevallen zijn be kend: een veehouder veroorzaakt stank, buren krijgen er last van, ze gaan klagen en het bedrijf wordt gesloten, alhoewel dat bij ons i n Venray nog niet gebeurd is. Maar zoals elders kan dat ook hier gebeuren. En dat betekent een ontzettende schadepost voor de getroffen agrariër. Hoe komt het nu, dat deze gevallen thans wèl optreden en vroeger bijna niet? Andere vraag: als die Hinderwet- gevallen steeds talrijker worden, is daar dan niets tegen te doen? Is hier geen sprake van een ontwikkeling die men al lang had kunnen zien aankomen? HINDERWET 1875 EN 1952 Reeds een eeuw geleden vergde de nijverheidsontwikkeling een hin derwet. Vanaf hett begin heeft de kans er in gezeten, dat ze óók voor de boer zou gelden. Want artikel 2 zegt: Het is verboden inrichtingen die gevaar, schade of hinder kun nen veroorzaken zonder vergunning op te richlten, in werking te bren gen, in werking te houden, uit te breddlen of te wijzigen. Let op dat „in werking houden" want u kunt een varken geen kurk din een bepaald lichaamsdeel draaien. Onder de Hinderwet vallen ook op slagplaatsen van mest en meststof fen. Herhaaldelijk (1927, 1928, 1952 en 1953) heeft de Hoge Raad echter verklaard, dat dit niet gold voor de mestopslag op een veehouderijbe drijf. Logisch, want dat kon men niet midden in Amsterdam stichten. Daar is n.l. geen weiland meer (het Von delpark buiten beschouwing gelaten). Maar in 1967 stalde de Kroon vast, dat mestopsliagplaaltsen van een vee bedrijf óók onder de Hinderwet vie len. Dit n.a.v. de bekende kwestie van een varkenshouder in Kerkwijk. En nademaal de Kroon het laatste woord heeft in Hinderwetzaken is sindsdien het hek van de dam. Wie bij burgers zit en een Hinderwetver gunning aanvraagt loopt de kans, deze niet te krijgen en kan alsdan wel gaan emigreren. Wie haar niet aanvraagt kan klachten van buren kijrgen, zelfs wanneer die naderhand bij hem in de buurt zijn gaan wo nen! Ook op grond van deze klachten kan het bedrijf gesloten worden ver klaard. Deze ellende treft varkenshouders, pluimveehouders en soms rundvee houders. Het erge is, dat een afge keurd bedrijf (behalve als bouw grond) vrijwel waardeloos is, dat passende vergoedingen ontbreken en dat bijgevolg een agrariër van de ene op de andere dag brodeloos ge maakt kan worden. Geen wonder dan ook, dat tegen deze toestand fel geageerd wordt. Vooral ir. T. T. Wind van het land bouwschap maakt zich tot tolk van de verbolgen boeren. Hij vergeet echter, dat de medaille een keerzijde heeft. Hij had de kwestie kunnen zien aankomen. BEESTJES EN LUCHTJES Een varken stinkt. Een kip of een slachtkuiken is een net dier, maar het heeft een zekere lichaams geur. Wie dat niet gelooft ga maar eens 100 m van de wind af staan in de buurt van een stal met, zeg 10.000 dieren! Dan kan de lucht totaal on- Kijken naar kinderen. Gebaseerd op het bekende tv-programma. Met 140 foto's, waarvan 24 in kleun Zolangde voorraad strekt IQ,- GROTESTRAAT - VENRAY verdraaglijk zijn en dan moeten de verdedigers van het geval niet zeu ren over de neuzen van de niet-agra riërs die plotsklapt zo gevoelig ge worden zouden zijn. Want dat ge beurt van de zijde van de verdedi gers van de dierlijke veredeling en dat is, zacht gezegd, enigszins on oprecht. Er behoeven hiier geen ge tallen te worden genoemd, maar iedereen weet dat zich daarbij een ontzaglijk eschaolvergroting heeft voorgedaan. Wie thans nog een stal bouwt voor varkens denkt aan 100 fokzeugen of een paar honderd mest- varkens. Bij kippen is dat op zijn minst 5.000 dieren en bij slachtkui- kens het dubbele. En ook mestkal- veren en ander op stal staand rund vee zijn niet reukloos. Toen men met de schaalvergroting begon had men terdege moeten bedenken dat hier uit geweldige hinder voor omwonen den zou kunnen voortvloeien en daarvoor maatregelen moeten ne men. Wélke? Wel, als het Landbouw schap deze zaak tijdig ter hand' ge nomen had zou men een fonds heb ben kufmen vormen om de getroffen veredelaars te verplaatsen. Het is net zo belangrijk als ruilverkaveling of natuurbehoud, maar men heeft het niet willen inzien tot men met zijn billen op de blaren zat. Tevens is thans de staatskas leeg en is minister Lardinois niet bereid tot de geringste uitbreiding van de uitgaven van zijn departement. Waarmee de kwestie dan ook met een muurvast zit. RUIMTE EN ORDENING Het toppunt van onrechtvaardig heid vindt de boer het volgende. Hij zit op een bedrijf waar zijn groot vader al varkens hield (alleen geen 100, 200 of meer, maar dat vergeet onze agrariër er altijd bij te zeggen). Het stonk toen óók al een beetje. Maar naderhand kwamen er huizen in de buurt en dus ook kllaöhten. Thans mag onze man met de varkens ophoepelen. Klachten zijn voldoende om zijn bedrijf te laten sluiten. Vraagt hij een hinderwetvergunning aan dan maakt hij slapende honden wakker en volgt hetzelfde. Maar behalve dat het aantal stank- verwekkende dieren is uitgebreid is er óók nog wat anders gaande ge weest. Onze agrariër heeft veelal drijfmest ontwikkeld waarvan vader en grootvader nooit gehoord hadden. Hij heeft ventilatoren aangeschaft die prima de lucht in zijn sterk ver grote stallen verversen maar die dan tegelijk de stank er uit moeten ja gen Zo kan men doorgaan maar bo venal heeft onze agrariër nooit be grepen, dat hij als varkenshouder (we blijven nu eenmaal bij het dier dat de meeste stankhinder veroor zaakt) georganiseerd zijn belangen zou moeten verdedigen aangezien de algemene landbouworganisaties het veel te druk hadden met duizend en één ander wissewasjes. Ze komen pas in akitie nu het voor hem te laat is. Ziehier de keerzijde van de Hin derwetmedaille. En deze blijft be staan want er is geen geld om de zaak aan te pakken. De voorlichting beveelt ijverig lapmiddelen aan. Er is een héle industrie van stankmas- keerders ontstaan. Maar deze hielp niet in geval van Machlten en Hin derwetkwesties. Men ried de boeren aan reusachtige drijfmestkelders te bouwen voor mestopslag. Het baat evenmin want die kelders moeten enkele malen per jaar leeggereden worden en dan is de stank werkelijk beestachtig. Het wordt zelfs nog erger. Oude boerenwoninkjes worden opgekocht door naar licht en lucht snakkende stedelingen. Varkensvrije boerderijen trekken zelf kampeerders aan en het aantal kampings groeit tóch al. Er is dan ook geen reden om aan te nemen dat het aantal klachten en ruzies zal afnemlen. Tenzij De enige oplossing zou natuurlijk deze zijn, dat eens en voorgoed dui delijk weid bepaald dat in gebieden met agrarische bestemming agrari sche luchtjes toegelaten zijn! Dat zijn dan luchtjes die natuurnood- wendig ontstaan bü de normale uit voering van het agrarische bedrijf. Wie deze niet belieft op te snuiven zal zich buiten dat gebied moeten begeven of vestigen. Of een regeling als deze veel kans maakt valt te betwijfelen. Daarom zal de Hinderwet nog wel zeer lang een bron van grote schade en erger nis voor de veehouder blijven. Elf maal werd er zaterdag op het hyper moderne fabriekscomplex van Rank Xerox aan de Maasheseweg brandalarm gegeven; en even dik wijls spoedden zich de verschillende bedrijfs-brandweercorpsen naar de brandhaard. Met veel inzet en en thousiasme werd er gestreden om de door Rank Xerox besohikbaar ge stelde wisselbokaal. Een perfecte organisatie, o.l.v. de commandant van de Rank Xerox' bedrijfsbrandweer dhr. de Groot en door de leden van deze uit 25 man bestaande organisatie uitgevoerd. Een organisatie en een gastvrij heid waardoor Rank "Xerox vele le den van de deelnemende corpsen aan zi'ch verplicht heeft, en die het volgend jaar graag opnieuw aan de ze wedstijiden zullen deelnemen. De jury wélke bestond uit de com mandant van de vrijwillige Venray- se brandweer, de heer Manders, die geassisteerd werd door de onder- commandant de heer Custers, had den geen gemakkelijke taak. Na af loop, tijdens de prijsuitreiking, werd door de heer Manders nog eens be nadrukt hoe nodig het is eerst de brand goed te verkennen. Taktische inzet en het snel en doeltreffend uitzetten van de slangen is daar dan het gevolg van. De brand welke was uitgebroken in een lakhok kon van twee zijden bestreden worden en daarvoor was dan ook nodig dat slangen moesten worden gelegd via de prachtige door personeel van Rank Xerox aangelegde brug. De heer Stierman, bedrijfsdirek- teur van Rank Xerox, had zich graag vrijgemaakt om zelf te prijzen aan de winnaars uit te reiken. Rank Xe rox hecht grote waarde aan een goed funktionerende bedrijfsbrand weer, vooral op het gebied van de brandpreventie. Immers de bedrijfs- Circa 70#/o van alle bejaarden die verzorgd worden in een bejaar dentehuis, moeten een beroep doen op de algemene büstandswet. En waar de tarieven van de tehuizen sneller stijgen dan het in komen van de bejaarden, zal over een jaar of tien vrijwel iedere bejaarde, die in een tehuis gaat wonen, bijstand moeten aanvra gen. Er gaan de laatste tijd echter steeds meer stemmen op om de kosten van verzorging in een bejaardenoord onder te brengen in een volksverzekering. Hierbij wordt vooral gedacht aan de al gemene wet bijzondere ziektekosten (A.W.B.Z.), ook al zal dit ge zien de deplorabele toestand van 's lands schatkist niet op korte termijn kunnen geschieden. MAANDPRIJZEN TOT 2.000,— In sommige verzorgingstehuizen is de maandprijs voor een echtpaar nu al opgélopen tot boven 2.000, Zeer weinig bejaarden kunnen dit zelf betalen. Zij moeten een inkomen van plm. 30.000,a 35.000, hebben om dit bedrag iedere maand te kuinnen overmaken en een derge lijk inkomen is slechts een heel kléi ne groep ouderen beschoren. Natuurlijk zijn er ook bejaarden, die in de loop der jaren een eigen kapitaaltje hebben opgebouwd. De bijstandswet bepaalt dat in zo'n ge val de betrokkene eerst zijn eigen geld moet opmaken, alvorens hij een beroep kan doen op de bijstandswet. Slechts een zeer bescheiden vermo gen 6.000,voor echtparen en 3.600,voor alleenstaanden) wordt buiten beschouwing gelaten. Op zichzelf is het natuurlijk geenszins onredelijk dat de bejaarde in een tehuis zijn pensionprijs uit eigen inkomen en/of vermogen be taalt. Maar helaas is er op dit punt wel sprake is van rechtsongelijkheid in vergelijking met bejaarden, die in een verpleeghuis worden verpleegd. Deze laatsten vallen onder algemene wet bijzondere ziektekosten. Zij be- lafen slechts een zeer beperkte bij drage en hun vermogen blijft onaan getast, al zouden ze tonnen op de bank hebben. Door de scherpe indi- katie van verzorgansgsbehoeftighedd (oo"k voor de bejaardentehuizen) zal hét verschil tussen verzorgden in een gewoon bejaardentehuis en ver pleegden in een verpleegtehuis Steeds kleiner worden. En om die re den zal het verschil in de wijze waarop de kosten van verzorging respektievelijk verpleging ten laste van de bejaarden worden gebracht, ook aLs des te onrechtvaardiger wor den aangevoeld. ONGELIJKHEID De Nederlandse Federatie voor Bejaardenzorg heeft er terecht op gewezen dat per 1 oktober van dait jaar zich zelfs de absurde situatie gaat voordoen, dat in eenzelfde te huis iemand aanspraak kan maken op vergoeding krachtens de A.W.B.Z. terwijl zijn medebewoner op bij stand is aangewezen. Met ingang van 1 oktober treedt n.l. het besluit „Regeling Vergoeding Bijzondere Ziektekosten" in werking, dat aan personen met een speciale medische indikatie, die wegens plaatsgebrek in een tehuis inplaats van in een verpleeginrichting zijn opgenomen, vergoeding van de kos ten van verblijf biedt. Dit houdt in, dat straks bejaarden ui/t eenzelfde tehuis elkaar met scheve ogen kun nen aankijken. De een zit er op kos ten van de bijstand, de ander krijgt alles vergoed via een volksverzeke ring, de A.W.B.Z. De vraag rijst of het gewenst is vergoeding van de verzorgingiskosten nog langer via de bijstandswet te doen plaatsvinden. Feitelijk is deze wet het sluitstuk van onze sociale voorzieningen. Maar als vrijwel alle in een tehuis verblijvende bejaarden een beroep op deze wet moeten doen dan kan je nog moeilijk van een .sluitstuk" spreken. Het lijkt logi scher in zo'n geval een noodzake lijke sociale voorziening te kreëren. Financiering via een sociale ver zekering, in dit geval een volksver zekering, ligt het meest voor de hand. Het best zou men deze sociale voorziening kunnen onderbrengen bij de algemene wet bijzondere ziek tekosten. Nu is het nriiet zo dat alle bejaarden die in een verzorgings tehuis worden opgenomen ziek zijn, maar de A.W.B.Z. kent nu ook al bepalingen, die een samengaan van sociale dienstverlening en gezond heidszorg te zien geven. (Dagver blijven voor gehandikapten bijvoor beeld). LANGE TERMIJN Helaas zal op korte termijn een en ander niet te verwezenlijken zijn. Uitbreiding van de A.W.B.Z. impli ceert zonder meer een verzwaring van de sociale premiedruk. Daarvoor is momenteel geen financiële ruim te. De regering wil de stijging van de premiedruk sociale verzekerin gen in de periode 19721975 begren zen tot 3% van het nötto nationaal inkomen. Met realisering van enkele andere wensen op het gebied van de sociale verzekering (optrekking a.o.w., ar- beidsi ngeschi kthaidsverzekermg voor zelfstandigen) is deze 3% volle dig opgebruikt. Tot 1975 zou daarom een rijks groepsregeling voor in tehuizen wo nende bejaarden de aangewezen weg zijn. Misschien zou de regering ove rigens ook eens kunnen denken over een bescheiden afbraak van andere sociale voorzieningen, die o.i. hun tijd hebben gehad. Met name den ken we hier aan de kinderbijslag wetten. Op die manier zal er moge lijk meer ruimte in het sociale ver zekeringspakket vrijkomen, die ge deeltelij k ten behoeve van de bejaar de bevolking kan worden benut. Vrijdagmiddag heeft de N.V. Her in us dan officieel de reeds enige tijd geleden in gebruik genomen indus triehal geopend. Deken L. Theunissen zegende de nieuwbouw in onder het motto fiat machines veel a-religieus waren, maar om ze zinvol te laten werken toch menselijke bediening nodig had den. Met de gebruikelijke diruk op de knop, door burgemeester F. Schols, werden de bedrijfs toeters in wer king gesteld, en kon het 50-man tel lende personeel aan de gang gaan om het bedrijf te tonen aan de vele genodigden. Wij hebben hl een voorbeschou wing op deze opening reeds uitvoe rig vermeld wat en hoe de n.v. Her- mus onstaan en gegroeid is en wel ke produkten zij vervaardigd. Wij willen nu dan ook volstaan met de woorden van een der directeuren „Met Hermus is het net als met Pey ton Place, een eindeloos verhaal met telkens nieuwe verwikkelingen. Alleen wordt er hier meer gelachen en harder gewerkt brandweer moet een 110.000 m2 be bouwde oppervlakte bewaken. Di rekteur Stierman stelde nu reeds in het vooruitzicht dat de bedrijfs brandweer met een tweede wagen zal worden uitgerust, terwijl tevens een bedrijfsambulance zal worden aangeschaft. Daarom, en diat is Rank Xerox aan zijn stand verplicht, moet ook grote waarde worden gehecht aan een goed team van vrijwilligers voor de bedrijfsbrandweer. Aan het slot dankte ook nog de commandant van de bedrijfsbrand weer, de heer de Groot, voor de deelname en vooral voor de manier waarop gestreden was. Rank Xerox zal het een eer vin den om het volgend jaar wederom een wedstrijd te organiseren, want, aldus de heer de Groot, juist de fou ten die nu gemaakt zijn, zullen straks bij camalitéilten mogelijk van nut zijn. Totaalulitslag brandweerwedstrijd 1. De Gruyter, Den Bosch 550 2. Heinéken, Den Bosch 530 3. Bata N.V., Best 488 4. DAF, Born 479 5. PTT, Venray 463 6. Diepdrukkerij, Etten 449 7. T.H., Eindhoven 435 8. Page, Gennep 432 9. Philips, Weert 406 10. Pope, Venlo 382 11. Bergoss, Oss 381 De Gruyter uit Den Bosch ver wierf tevens de wisselbeker beste ordenans, beste bevelvoerder, beste waterploeg en beste tijd. Beste Pompbediende DAF Bom. Beste aanvalsploeg Diepdrukke rij, Etten.

Peel en Maas | 1972 | | pagina 7