40 jaren huishoudschool BUTS I Q, 10.75 bartels behang ^UUl^LJL Blij weerzien !kacino j bar PROBLEEMLOOS BUITENWERK MET Country Square Leenenl WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN modehuis Aantal priesters loopt sterk terug sociale acfyaliteitsn drukwerk VRIJDAG 28 APRIL 1972 No. 17 DRIE EN NEGENTIGSTE JAARGANG i VOOR AL UW DRANKEN PEEL EN MAAS ES DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY IROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVEPTFNTIEPRIJS 15 ct per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER HALFJAAR 1.75 (bij vooruHb«Uling> Het 40-jarig bestaan van de R.K. School voor Lager- en Middel baar Huishoud- en Nijverheidsonderwijs (zoals de officiële titel is van de Huishoudschool) is vrijdag jl een prettig feest geworden. Prettig omdat vele oud-leerlingen acte de presence gaven op de receptie; prettig ook, omdat men vel enthousiasme met uitbrei dingsplannen loopt, die tonen dat de 40 jaar oude school jong en fris is gebleven. De viering begon met een plechti ge Eucharistieviering in de Grote Kerk, waarbij leerlingen, leraressen en leraren zorgden voor een vocale omlijsting, die op de vele bezoekers een grote indruk achterliet. DANKWOORD DEKEN Deken L. Theunissen bood onder deze Eucharisieviering de gelukwen sen aan namens het gehele deke naat. Hij benadrukte 't grote belang van beroeps- en vormingsonderwijs, ook voor de meisjes, en vertrouwde dat ook in de komende jaren en op breder front de huishoudschool haar belangrijk steentje zou blijven bijdragen in plaats en streek. FEESTVERGADERING De fees'tyergadering in de gymnas tiekzaal van de school werd ingeluid door een paar piepende kuikens, de jongste generatie leerlingen van deze 40-jarige school, diie de vele gasten op dit feest hartelijk welkom toe- piepten. Dan sprak de voorzitter van he't schoolbestuur, drs A.J. Hutsohemae- kers een herdenkingsrede uit, waar in hij inging op het reeds 50 jaren geleden genomen initiatief om via huishoudonderwijs een wezenlijke bijdrage te leveren tot ontwikkeling van veel vrouwen in Limburg. Een initiatief dat in Venray bijzonder is aangeslagen, dank zij het werk van de resp. directrices, de dames San- gors, Peeters en Driessen. Begonnen met enkele tientallen cursisten is de school nu uitgegroeid tot 373 leerlingen, die naast het vak onderwijs ook een brede algemene vorming krijgen. Vooral na de oor log is juist aan die algemene vor ming veel gedaan, aldus de voorzit ter, die er op wees dat juist bij het lager beroepsonderwijs deze alge mene vorming een steeds groter aan deel gaat krijgen in het leerplan. Voor de toekomst verwachtte hij dat deze school van nog groter be lang zal worden in het onderwijs pakket dat Venray de regio kan aan bieden. Met name dacht hij daarbij aan de INAS- en INO-opleidingen, die gaan komen, en aan het lager economisch en administratief onder wijs dat op deze school gegeven zal worden. Een verdere intregatie met het land- en tuinbouwonderwijs is niiet uitgesloten, waarbij ook gedacht wordt aan de mannelijke jeugd, die op deze tot heden alleen maar „vrou welijke" school,- een plaats zal gaan krijgen. Bij al deze ontwikkelingen zal de school de katholieke levensovertui ging blijven uitdragen, die drs Hut- schemaekers van wezenlijke beteke nis noemde bij de vorming van jon ge mensen en een bron van geluk kan betekenen voor de mens in zijn toekomstig leven. De inspeotrice van het L H N O bracht de gelukwensen over van de inspectie en bracht hulde aan de huidige leiding voor de wijze waar op deze school in de regio funktio- neert. Gelukwensen boden ook aan een delegatie van de schooljeugd, de zg schoolraad, die in deze feestverga- dering aanwezig was. Daarbij wer den echter nog enkele puntjes op de i gezet. Zo kreeg het schoolbestuur van de meisjes te horen, dat men ze nooit zag; werd meer aandacht ge vraagd voor de creatieve vakken; de censuur op de schookrant gehekeld en gevraagd waar toch de jongens wel blijven DE OUD LANDBOUW- HUISHOUDONDERWIJZERES Mevr. Rutten-Tielen bood als wet houder van onderwijs namens het gemeentebestuur gelukwensen aan. Ze wees er op dat vooral burgemees ter Oscar van der Loo zich had in gezet om niet alleen huishoudonder wijs in Venray te krijgen, maar ook een belangrijke bijdrage had gele verd voor de tot standkoming van de „oude" school. Zo heeft burgemeester Janssen - ook aanwezig op dit feest - z'ijn bij drage geleverd tot de nieuwbouw en burgemeester Custers tot de uit bouw van de huidige school. Belang rijk noemde zij het feit dat !t woord „landbouw" feitelijk uit de officiële titel verdwijnen gaat. Hef tekent niet. alleen de ontwikkeling, maar 't toont ook duidelijk dat de school open wil staan voor alle jonge men sen. En zij vertrouwde dat inderdaad velen nog de weg naar deze worden de scholengemeenschap zullen vin den. Namens het docentencorps sprak de heer Heesbeen een kort woord, waarin hij nog eens benadrukte de ontwikkeling van de school, waarin de beroepsopleiding 4-jarig gaat word'en, en in 1973 waarschijnlijk gestart gaat worden met L.E.A.O. De heer Heesbeen meende ook 'n andere ontwikkeling te zien, in die zin, dat de school uitgroeit tot een echte gemeenschap, waarin minder voor de leerlingen maar meer met de leerlingen gedaan wórdt, waar door het een leer- en werkgemeen schap wordt met grótere verant woordelijkheid voor de leerlingen. Deze groei is mede mogelijk gewor den door het werk van mejuffrouw Driessen, de huidige directrice, die hij namens die hele schoolgemeen schap een fruitmand aanbood met de beste wensen voor een spoedig herstel. Mejuffrouw Driessen was het ten- slote die met haar dankwoord een einde maakte aan deze feestverga- dering, waarna een zeer drukke re ceptie begon in het overblijflokaal. BUTS I.Q. GEEFT KLEUR EN BEWAART DE FRAAIE HOUTSTRUCTUUR BUTS I.Q. IS HOUTCONSERVEREND (KLEURECHT EN SCHIMMELWEREND) BUTS I.Q. BLADERT NIET EN IS EENVOUDIG TE VERWERKEN BUTS I.Q. IS IDEAAL VOOR TUINHUISJES, GARA GE-DEUREN, HEKKEN ENZ, PRIJS PER LITER WÊBtmmmmÊÊKBï-af Een GROTE collectie RIBCOSTUUMS bij Het leven kan soms wreeds zijn.... Neem maar het gezin Pillen uit Deurne, dat in 1908 met twee kin deren - Henrica van 2 jaar en Johanna van nog geen jaar - naar het Duitse Bccholt verhuist- Nog geen jaar daarna sterft moeder Pillen in het kinderbed en weer een jaar later sterft de vader. De twee kleinen zijn dan wezen gewerden.... Hoe ging dat dan gewoonlijk ver- De familie kwam bijeen en besliste dat het meisje Johanna bij de fa milie van de moeder zou blij ven en de oudste naar Nederland zou gaan, naar de familie van vaders kant. Zo beide zusjes, en daar beide families kwam het tot een scheiding tussen de weinig kontakt meer hadden, leek die scheiding definitief. Daarbij kwam nog de eerste we reldoorlog, die het weinige kontakt helemaal afsneed: en toen Henrica in Nederland 17 jaar werd hoorde ze feitelijk voor het eerst dat ze nog een zuster had. Het werd 1927 voordat ze voor 't eerst in Bochhoitz die zuster ont moette, en het was toen voor beiden een blij weerzien. De beide zusters trouwden, de een in Nederland, de ander in Duitsland en er is weer kontakt, totdat plotse ling de brieven als onbestelbaar te rugkomen. Voor de tweedemaal is de zuster in het „niet" opgelost. Oorlog en bezetting, verwoesting en opbouw volgen, maar Hendirica geeft de moed niet op. Via het Rode Kruis wordt geïnformeerd naar het leven en welzijn van de Duitse zus ter, maar ook het Rode Kruis kan geen uitkomst geven. Ze is en blijft onvindbaar. Het leven gaat door en Henrica wordt ouder. Haar kinderen trou wen op hun beurt en vertellen in hun gezinnen het verhaal van de geheimzinnige Duitse tante, die spoorloos is. Aan dit verhaal denkt een van de schoonzoons, de 24jarige Theo Jans sen, als via een T.V.programma het opsporingswerk van het Leger des Heils wordt vertoond. Hij schrijft de bijzonderheden van de dood-ge- waande tante naar het hoofdkwar tier van het Leger des Heils en na enige correspondentie over en weer komt de tijding dat Johanna Pillen nog leeft en woont in de Kronstras- se nr. 9 in Bochholtz. Moeten we u nog vertellen dat Hendrica niet te houden was en met echtgenoot en schoonzoon naar Boch holtz toog, waar het blijdex weer zien na 45 jaar wederom met veel emotoes gepaard ging. Als nu het echtpaar Janssen-Pillen op 12 mei a.s. hun 40 jarig huwelijk gaan vieren, dan zal de Duiifse „ge heimzinnige" tante voor het eerst aan de neven en nichten voorgesteld worden, die ze tot op heden niet ken de noch gezien heeft. Hef raadsel is nu opgelost, en het soms wrede le ven heeft nu weer aangename kan ten gekregen MARKT DEURNE Intieme sfeer Exclusief interieur GEOPEND TOT 3 U U R 's NACHTS 'swoendags gesloten ,De laatste jaren is het beschikbare aantal priesters aan het verminde ren, terwijl hef nog aanwezige be stand snel verouderd. Het jaarlijks aantal wijdingen is teruggelopen van enkele tientallen per jaar tot hoog stens drie of vier. Bovendien verla ten betrekkelijk veel priesters vroeg tijdig hun ambt, en zijn steeds min der priesters geneigd na hun 65e jaar nog in de pastoraal werkzaam te blijven. Het een en ander heeft tot resultaat, dat de gemiddelde leeftijd van de priesters in het bis dom Roermond rond de 50 jaar ligt. Dit betekent dat er in de toekomst niet meer voor elke kleine parochie elen eigen pastoor beschikbaar zal zijn. Nu al worden er, overigens niet uitsluitend' door het tekort aan pries ters, vooral in stedelijke centra pa rochies samengevoegd. Naast het te kort aan pastores speelt namelijk ook de tendens van de laatste jaren naar specialisatie een belangrijke rol: in de opleiding en in de prak tijk wordt steeds meer de nadruk gelegd op deeltaken en een profes sionele aanpak. Onder de pastores „in het veld" groeit de behoefte aan overleg en samenwerking over de parochiekrenzen heen. Het hieruit resulterende beeld voor de toekomst wordt dus: deke naten beschikkend over een beperkt aantal pastores, die in onderling overleg te werk gaan. Het voordeel hiervan is dat de mo tivatie van de pastores wordt ge steund wanneer ze zich bezig hou den op een specifiek terrein dat hun belangstelling heeft, en de kapaci- teiten van een pastor komen aan meer dan een gemeenschap ten goe de. Daar staat tegenover dat de pastor persoonlijk minder goed bereikbaar is geworden, waardoor er een zekere vertrouwensrelatie wegvalt, en daar mee een mogelijkheid van persoon lijke opvang. De vraag is nu, of de kous af is met een eienvoudig samenvoegen van parochies en het instellen van deke nale „teams" (een reeds waarneem bare tendens). Of moet er een herwaardering ko men van taak en funktie van de pas toor, uitgaande van de medeverant woordelijkheid van alle gelovigen voor het kerkgebeuren, en vanuit nieuwe inzichten in de funktie van de priester? De pastoor heeft vanouds naast z'n strikt godsdienstige funkties nog veel andere taken gehad: het bieden van hulp aan mensen met gewetens vragen, het bemiddelen in gezins moeilijkheden e.d., schoolkatechese, huis- en ziekenbezoek, adviseur schappen, het stimuleren van ge- meenschaps- en organisatieleven e.d. Het is echter denkbaar dat de hui dige tendens van vergrijzing en spe cialisatie binnen de pastoraal de kerk tot reorganisatie dwingt. Door de toenemende specialisatie zal de pastoor zich maar met een beperkt aantal taken kunnen bezig houden. Bovendien eisen de toene mende tendeenzen van inspraak en demokratisering, ook binnen de kerk, een nieuwe attitude van de pastoor: de leek zal, wil zijn mede zeggenschap inhoud krijgen, ook 'n verantwoordelijkheid op zich moe ten nemen - verantwoordelijkheid die tot dusver voor rekening van de pastoor kwam. Reeds nu laat de pastoor bepaalde taken steeds meer over aan deskun dige instanties, als het jeugdwerk, maatschappelijk werk enz., waarbij hij alleen de specifieke pastorale taak op deze gebieden in samen spraak met de genoemde instanties blijft behartigen. Zijn taak op deze terreinen wordt steeds meer een van „verwijzen naar". Hoe dan ook, het lijkt erg zinnig als er met alle betrokkenen, inklu- sief de „gewone" gelovige, van ge dachten wordt gewisseld over een mogelijke nieuwe opzet voor de pas toraal. voo.' ai uw van den munckhof n.v.

Peel en Maas | 1972 | | pagina 15