VREDESMONUMENT FEESTWEEK Nero weer kampioen MET DE BOUW IS BEGONNEN GOUDEN LEUNSE FANFARE JERSEY 5BSAINT JOSEPH G0MMANS voor de vierde maal in successie Uw vakhandelaar biedt u meer dan lage prijzen alleen.Voo service, goede voorlichting plus hoge inruilbedragen. Wij geven u de zekerheid van een goedekoop! AARDE EN ADEM PULS PULS S^oTEl^n^P^BÏr, mTuEnLc^7OF S,RovS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 2 OKTOBER 1970 No. 40 EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS IS GOEDKOPER DAN U DENKT ADVERTENTIEPRIJS 13 ct per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAI 2.25 (buiten Venroy 2.50) Na jaren voorbereiding en plannen maken is het bouwbedrijf Jans sen N.V. deze week begonnen met de afbouw van de Vredeskerk. Een afbouw, die zijn voltooiing moet krijgen in de bouw van een 17 meter hoge teren, die meteen opgenomen wordt in een soort vredesmonument, dat nog eens extra de bedoeling van deze kerk benadrukt. Architect Boosten heeft in op dracht van het betreffende comité im de loop der jaren een tiental ont werpen gemaakt. We hebben daar van in ons blad vrij geregeld mel ding kunnen maken. Doch het heeft tot vorige week geduurd, voordat men eindelijk definitief beslist heeft. 17 m. HOGE TOREN Zoals bekend heeft men indertijd de bouw voor deze kerk, die meteen bedoeld was als een soort vredes- monument tussen de oude slagvel den, gelden ingezameld in Duitsland, Enigeland en Amerika. Gelden, dde spontaan gegeven werden, ook al omdat men het een zinvolle gedachte vond dat dit vredesmonument een kerkgebouw zou zijn. Doch daarnaast heeft immer gespeeld, dat men ook buiten de kerk de aandacht zou vestigen op de bedoeling van dit ge bouw, waarvan dan een soort monu ment gedacht rond de vrijstaande toren. Dat gaat er nu komen, waarbij al lereerst de toren zelf de aandacht zal vragen. De toren wordt gevormd door een viertal kolommen, verbon den door de nodige dwarsbalken. Door het feit dat men de toren kolommen niet allemaal even hoog maakt, krijgt men het idee van een soort verbrokkeling en men moet het ook zien als een soort symboliek van de verwoestingen in de oorlog. Deze toren wordt als het ware ver bonden aan de kerk door een zeven tien kolommen, die de namen gaan dragen van een zeventien steden in Nederland, Duitsland en Engeland, die zwaar door de oorlog getroffen zijn en wier namen op deze zuilen ook weer de herinenring oproepen aan vernietiging en vernieling. Ze omsluiten ook een symbolisch graf, dat aan de voet van de toren komt en dat de nagedachtenis wil vast houden aan de miljoenen mensen, die in de voorbije oorlog zijn omge komen. De muur van de kerk zelf (ter hoogte van waar binnen de biecht stoelen staan) wordt bekleed met traverstin, waarin die geschiedenis en de doelstelling van de Vredes kerk gebeiteld zal worden. In deze entourage komt ook de lamp der Broederschap, de lamp van Aliamein, die thans een voorlopige plaats heeft in de kerk. In de toren komt een carillon han gen met 18 klokken, dat bespeelbaar is, maar ook automatisch kan wor den ingesteld. Van deze 18 klokken zijn 3 meteen luiklokken, waarvan de grootste de vredesklok is en het zinvolle inschrift draagt: Ik roep om Vrede. De tweede klok is de "West- Berlijn klok, ook al omdat West- Berlijm 10.000 DM heeft bijgedragen in dit vredesmonument. De derde luiklok is toegewijd aan de Regina Pacis, de Koningin van de Vrede. Men hoopt rond Kerstmis de werkzaamheden aan het monument gereed te hebben, waarbij dan te vens de verdere omgeving van de Vredeskerk betrokken wordt. In samenwerking met de gemeente hoopt men o.m. het plein verder „aan te kleden" en aan noord- en zuid zijde van de kerk te komen o.m. tot fietsenstallingen, plantsoenen en sierbetegelling. Wat er gaat gebeuren als dit mo nument klaar is, daarover wordt thans nog door het comité o.l.v. Dr. H. Litjens vergaderd. De kerkgangers van de Vredes kerk zullen zo lang een beetje con sideratie moeten hebben met de bou wers. De toegang vanaf het Kenne- dyplein is namelijk voor een groot deel afgesloten en men zal via de Vlakwaterweg of via het Molenpad de kerk binnen moeten gaan, zo lang de werkzaamheden duren. Leunen gaat feestvieren. Fanfare St. Catharina in Leunen bestaat 50 jaren. En dat gouden jubileum gaat men uitvoerig en feestelijk herdenken. Enlders in dit blad vindt U al een gedeelte van het feestprogramma, dat er niet om liegt. En zondag j.l. sloot men een halve eeuw fanfare-geschiede nis af met een eerste prijs en pro motie in de eerste afdeling op het federatief concours in Reuver. Een goed begin is dus ai gemaakt GESCHIEDENIS Twee namen vallen speciaal op als men zich vendliept im de gouden his torie vam Leuinens fanfare, dat zijn die van de familie Dietz, dat is die vam Petran Weys. Maar laten we beginnen bij het be gin. En dat was feitelijk rector Nab- ben, die het maar moeilijk kon ver dragen dat op het pastoors-krenske een beetje hatelijk gezegd werd dat Leunen toch nog maar lekker geen muziekgezelschap had. Hij ging aam het sjouwen en zie im het voorjaar 1920 ken hij zijm mede-pastores een beetje triomfantelijk vertellen dat ook Leum'en een fanfare zou krijgen. Die is er dan- op 1 augustus 1920 LANGSTRAAT Ook van de modehuizen ,Gibi', ,Spes' en ,Bruestle' prompt geksomen en wend onder de schutse gesteld van St. Gathiarüna. De heer M. Deriks werd de eerste president, de heer P. Schols de eer ste directeur. Maar als deze laatste vertrekt en wordt opgevolgd door de heer H. Janssen, duikt al de eerste Dietz vrij sne'l op als instructeur, die de fanfare klaar „stoomde" voor het eerste concours. Dat klaar stomen gebeurde dan onder de beuk bij de kerk, met als verlichting enkele pe troleumlampen en op de achtergrond het Leumse publiek. Dat eerste concours werd een 2e prijs, maar men begon nu de klap pen van de zweep te kennen en wat later wist men ook in Tegelen een tweede prijs te verwerven. De Leumse fanfare bleef onder lei ding van Constant Dietz tot in 1931 bij zijn dood, zijn zoon J. Dietz de dirigeerstok overnam GOEDE STAAT VAN DIENST Deze wiist de fanfare opnieuw te bezielen en kon al vrij snel de vol gende successen boeken: 1935 Venray, 3e afdeling, le prijs met lof der jury; 1936 Heythuizen, 2e afdeling le prijs; 1937 Heel, le af deling le prijs; 1938 Thorn, afde ling Uitmuntendheid le prijs. Het was de mobilisaltie en de oor log die aan deze illustere rij een ein de maakte. DE OORLOG maakte Leunlens fanfare straatarm. Vele instrumenten weg, vele parti turen, maar mede dank zij het sti mulerend werk van de waarnemend directeur G. de Mulder kwam er weer leven in de brouwerij, niet het minst omdat intussen P. Weys tot president benoemd werd, die niet al leen de aandacht trok door de bijna volmaakte wijze waarop hij bij ver schillende gelegenheden speechte na mens de Leumse -inwoners, maar ^ie nog meer bekend werd door de ma nier waarop hij links en rechts gif ten en gaven voor zijm fanfare wist bijeen te brengen. Weer komt een Dietz de leiding nemen en weer komt er een lijstje tevoorschijn dat er zijm mochlt: 1948 Geldrop, le afd., 2e prijs 1959 Bergen, 3e afd., 2e pr.en erepr. 1952 Echt, 2e afd. 2e prijs 1954 Stein, 2e afd., Ie pr. met lof der jury 1955 Echt, le afd. le prijs 1956 Beek, le afd. le prijs. 1961 Qoirle, 2e afd. le prijs 1962 Grathem, 2e afd. 2e prijs. DRUMBAND In 1957 besloot men tot uitbreiding van de fanfare o.m. met een drum band, die een jaar later al haar eer ste prijs binnenhaalde in de 3e af deling- Maar men kwam een beetje ontevreden naar Leunen terug, want de andere deelnemers aan het con cours stondten er allemaal keurig ge üniformeerd op en zijGeen nood, want P. Weys begon weer een van zijn bekende en beruchte stroop tochten en in 1959 trok met Leumse kennis een keurig geüniformeerde fanfare en drumband de straat op. Als we nu even deze drumband gas volgen, waaraan intussen ook dames hun gewaardeerde krachten gaven. Die behaalde in 1962 een 2e prijs in de 2e afdeling in Blitters- wijok en in 1964 een le prijs in de 3 e afdeling. Im 1966 werd ze in St. Oedenrode le in de 3e afdeling. In 1967 in Reek le in de 2e afdeling, in 1968 le in de le afdeling in Liessel en in 1969 in Oirlo le in de afdeling uitmuntendheid. Dit jaar bracht het klapstuk, namelijk in Handel, waar men de le prijs kreeg in de ere-<af- deling. De hoogste top heeft die af deling dus intussen al bereikt. De fanfare kon dit geweldige tem po niet bijhouden. In 1964 gaf de heer Dietz de dirigeerstok over aan de huidige dirigent, de heer Schel lens, die weliswaar successen wist te boeken op de concoursen in Gennep, LLnne, Mertum-Herten en in Mere- selo (allemaal le prijzen), maar die de toch wel bijzonder zware opgave kreeg om de fanfare een ui tbr ei- dings- en verjongingskuur te doen ondergaan. Wie het huidige korps ziet uit trekken met een kern van ouderen en een grote groep jeugdige muzi kanten, die bovendien het succes weet van verleden zondag, die kan thans al verklaren dat hij in dit op zet meer dan geslaagd ds en dat fanfare St. Catharina met jeugdig elan aam de komende 50 jaren kan gaan beginnen DROGE OPSOMMING In het bovenstaande hebt U op merkelijk veel jaartallen en resulta ten gevonden van deze fanfare, die dan tussen door ook niet vergat ter- wtille vam het lieve geld om ook de lustrums uitbundig te vieren. We hebben dat eens met opzet ge daan, om duidelijk uit te laten ko- Binnenkort zal de Venrayse poli tiehondenvereniging Buitenlust weer aan een receptie moeten. Dat wordt traditie, nu Nero voor de 4e maal in sucessie nationaal kampioen is ge worden. Nero, een Mechelse duivel, reu, 9 jaren oud, is en blijft het trot se bezit van Bert Janssen, die ook ditmaal bij de jaarlijkse kampioen schappen in Oosterhout met zijn hond eenzaam en alleen op de hoog ste plaats terecht kwam Voor de 4e maal in successie bleek Nero de beste politiehond van Ne derland te zijnEn voor de vierde maal gaat „zijn" politiehondenver eniging dat feit vieren met een klin kende receptie „Ja", zegt Bert Janssen wat ver ontschuldigend, als we hem bij dit feit gaan opzoeken op het Desselke, „ik kan er ook niets aan doen, maar Nero blijft het hoge en grote peil houden en schijnt er ieder jaar meer plezier in te krijgen Achter hem staan de bekers, die hij gewonnen heeft met zijn honden, waarvan er 6 leven in de hokken die het kleine tuintje vullen „Ja", denkt uw verslaggever, wat moet je na drie sterke verhalen in de voorbije jaren nu feitelijk nog vertellen van deze hond, die steeds opnieuw de hoogste titel grijpt, die voor een politiehond maar te berei ken is De mensen, die verstand hebben van het vak, noemen het feitelijk een raadsel dat een hond zo lang die top houden kan. Want de konkurrentie is groot omdat in verschillende poli- men dat naast het feit dat telkens opnieuw zo'n korps klaar staat om oor een gioede muzikale omlijsting te zorgen van het dorps-gebeuren, ze ook steeds opnieuw in de weer is de beste resultaten te boeken, steeds hogerop te komen. En waar het alle maal amateurs zijn, die een muziek instrument in hun handen nemen, als het werk af is, de studie gedaan, moet men respect hebben voor het vele dat verzet wordt. Moet men ook resepect hebben voor de bestuurderen, die maar moeten zorgen, jaar-in, jaar-uit dat de in strumentaria op peil blijven, dat het geld er is voor de kostuums, voor de dirigent, kortom moeten zorgen met dikwijls veel pijn en moeite dat een korps draait, goed draait en blijft draaien. Dat mag juist bij een der gelijk gouden jubileum, bij een der gelijk feestprogramma dan nog wel eens uitdrukkelijk opgetekend wor den. tiehondenverenigignen hard gewerkt wordt om daar trainende honden op datzelfde hoge peil te brengen. En bovendien Nero wordt er ook niet jonger op. Maar in zijn hok staat kaarsrecht deze Mechelse herder en je ziet niet anders als zijn ogen be wegen, die argwanend de vreemde ling bekijken, die naast zijn baas voor het hok verschenen is. Een woord van diezelfde baas en het wordt een duivel, die over greppels en schuttingen vliegt en onherroe pelijk de man grijpen zal, die zijn baas hem aangewezen heeft Natuurlijk wil Bert Janssen deze hond niet meer kwijt, dat unicum voor Nederland. Maar wie mocht menen, dat met zo'n hond het leven vol rozegeur en maneschijn wordt, die komt bedrogen uit. Want men krijgt dit niet voor niets. De uren, dat hij bij het oude woonwagen kamp getraind heeft met Nero en andere henden (een afstammeling van Nero werd ook al jeugdkam pioen) zijn niet te tellen. Telkens op nieuw moet de hond in konditie ge houden worden, telkens opnieuw de veplichte oefeningen doen, het stel- werk, het bewaken van voorwerpen en het opsporen daarvan, voedsel weigeren, drenkelingen redden. Steeds opnieuw moet de hond in- gespitst worden, dat hij luisteren moet naar zijn baas, onbeweeglijk moet blijven zitten, dit commando „zus", dat commando „zo" heeft uit te voeren. „Neen", zegt Bert Janssen, „ik zou eerlijk op geen honderd uur kunnen zeggen hoe lang ©r nu wel getraind is met deze specifieke politiehond. Maar vanaf de dag dat ik hem kreeg hij was toen 9 maanden ben ik er praktisch iedere dag mee bezig geweestNero is nu 9 jaren en dat betekent honderden malen naar het terrein aan de Maasheseweg, honderden malen bet vrije veld in. Bert Janssen's stem is een beetje schor van dat jarenlang commando's sóhreeuwen. „Als ik dat allemaal moest tellen, dan is die hond onbe taalbaar", zo zegt hij. En Nero is ook niet te koop, al is er soms bar geld voor geboden. Maar er dit ook ©en stuk leven van de baas in, die hond en je eigen leven verkoop je niet „Neen, rijk word ik er eerlijk niet vanis een andere opmerking van de baas, die merkwaardig kalm is oinder het succes van zijn hond. „Het is een kwestie van team work. Als ik de hulp niet had van de andere leden van de vereniging, was ik nooit zo ver gekomen met Nero. Je moet dat werk met elkaar en on der elkaar doen, want anders blijf je nergens..... Het resultaat is dan ook even goed een zaak van de ver eniging als van mij zelf," zo verdui delijkt hij Ja, voordelen heeft hij er natuur lijk wel van. Je wordt niet 4x na tionaal kampioen zonder dat elke politiehondenvereniging komt vragen voor demonstraties. Wat dat betreft kan men wel ieder weekend op stap zijn. En dan is de fokkerij, mits met mate toegepast, ook iets wat de vele moeiten vergoedt. Velen willen Ne ro als vader hebben, want zo'n ge wichtige kampioen in de stamboom doet de hoop leven, dat ook de af- stammelignen eens vaders voetsporen zal volgen „Maar die centenkwestie, waar je het de hele "tijd over hebt, is hele maal niet belangrijkbromt Bert Janssen„het is zeker bij de opleiding voor poltiehond een kwes tie van hobby, steeds volhouden en steeds opnieuw beginnen. Heb je ge luk, dan doet je hond het goede heb je pech, dan is soms een jaar voor niets geweestDat heeft met cen ten niets te maken, dat is alleen het plezier en de aairdigheid, die je het vele werk daaraan verbonden, doen vergeten En buiten in zijn hok staat onbe weeglijk Nero. Hij heeft het bezoek nog steeds in de gaten. Je kunt nooit weten of de baas roepen zal dattie aan moet vallen. Hij staat er voor klaarHij Nederlandse kampioen, voor de 4e achtereenvolgende maal. FEEST VAN ST. FRANCISCUS 11 jaar Zangertjes van St. Frans Zondiag vieren de Paters Francis canen van de Paterskerk het feest van Vader Eranciscus en tevens vie ren de Zangertjes van St. Frans dan hun 11-jarig bestaai. Bij deze ge legenheid heeft men af willen wij ken van de normale zondagse hoog mis van 10.15 uur om hiervoor in de plaats een moderne eucharistievie ring te hrengen. Dat zal dan worden de mis „Aarde en Adem" van Joop Stokkermans in een eigen interpre tatie. Deze mis werd in de Vredes kerk al enkele keren gevierd met muzikale medewerking van het Rank Xerox-orkestje. De Zangertjes van St. Frans doen het ditmaal nog met orgelbegeleiding van Jean v.d. Til- laart en zoals gezegd, in een eigen interpretatie. Eind oktober wil men deze mis nogmaals ten gehore brengen, maar dan zo mogelijk met ruime orkest begeleiding. Feit is in ieder geval dat mlen a.s. zondag in de Paterskerk nu eens een moderne mis kan vieren. En de (100) Zangertjes kennende, mag men ge rust aannemen dat ze er iets goeds van maken. Goeie Koop Koop vertrouwd. Koop 'n Philips. Nu bij ons geweldige keus in kleur, portable en zwart/wit televisie. Afb.: Philips 61 cm TV. Houtnerf beeldmasker. Geschikt voor ontvangst van alle Nederlandse en Duitse zwart/wit tv-uitzendingen. Drukknop afstemming, vanaf 725.-

Peel en Maas | 1970 | | pagina 1