Vergelijking Uden en Venray, moeite waard Wie zich aan een ander spiegelt Kapelaans wisseling Zilver priester feesten in hei Veulen 40 jaar priester PULS PULS SKaTaSTSfSS WEEKBLAD voor venray en omstreken VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1970 No. 33 EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS IS GOEDKOPER DAN U DENKT ADVERTENTIEPRIJS 13 cL per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f Ui (builu Vanroy 150) Een mens trekt zich dikwijls op aan een ander. Een schooljongen zal een beetje jaloers kijken naar zijn vriendje, dat betere punten krijgt op school, en daarin een prikkel vin den om ook zo'n resultaat te beha len. Een zakenman wordt gestimu leerd door zijn concurrent. Dat geldt ook voor gemeenschappen van men sen; dat geldt ook voor gemeenten De verhouding Venray-Horst is in het verleden dikwijls niet al te pret tig geweest en dat vond mede zijn oorzaak in het feit, dat dan eens in Venray en dan eens in Horst bepaal de resultaten werden behaald, die de ander niet kon bereiken.... Afgezien van deze minder prettige kant is het toch wel eens goed om zich aan een ander te spiegelen. Men kan dan leren van eikaars feilen en fouten, doch ook profiteren van el- kaars ervaringen. Het is met dat doel, dat we de voorbije vakantietijd besteed heb ben voor een bezoek aan Uden, het vriendelijke Brabantse dorp, dat juist als Venray, langzaam maar ze ker uitgroeid tot een stad.... OVEREENKOMSTEN Venray en Uden hebben merk waardig veel overeenkomsten. Niet alleen is St. Petrus de hoofdpatroon van beide gemeenteen (Venray ver- eerlt zijn „banden", Uidlen zijn „stoel in Antiochdë")niét alleen zijin bei de burgemeesters doctorandi, maar vooral loopt de naoorlogse onitwik- kéldmg vrij parallel. De gemeente Uden, bestaande uit de dorpen Uden, Volkei en Oddlia- peel, alsmede enkele buurtschappen (totaal 6700 ha) was voor de oorlog eenzelfde agrarisch dorp als Venray. Odiliapeel eenzelfde ontginningsdorp als Ysselsieyn en Veulen. „Venray was nog in het gelukkige bezit van twee psychiatrische in richtingen en had dus nog mogelijk heden in de dienstensectorzo wijst drs. G.J.A. Schampers, de bur gemeester van Uden, op de vooroor logse situatie „en die had Uden niet". Maar terwijl hi>er na de oorlog die psychiatrische centra een steeds gro tere rol gingen spelen in de werkge legenheid was het in Uden het vlieg veld van Volkel, dat nieuwe moge lijkheden ging bieden. Daarop wer ken thans een 2000 mensen, en daar mee is de stand weer aardig gelijk getrokken Maar desondanks was het „armoej troef" na de oorlog en moest er wat gedaan warden. Uden werd een te stimuleren kern en kan beginnen met het roer om te gooien. Het resultaat is een machtig mooi industrieterrein waarop 35 bedrijven gevestigd zijn, die aan 3000 mensen werk bieden. En onder die 35 zijn namen te vinden als die van Philips, Bruynzeel en andere grote broers. Meubelen en houtbewerking wordt er groot geschreven, maar ook op 't gebied van electrotechniek, machine bouw, staalconstructies, voedings middelen en kleding, speelt de in dustrie van Uden en behoorlijke "rol. ONDERWIJS Natuurlijk is het onderwijs aan gepast aan deze nieuwe ontwikke ling. Nieuwe lagere scholen zijn er gebouwd in deze snelgroeiende ge meente, waarbij o.m. een openbare lagere school en een lagere school voor Amerikanen. Het vliegveld van Volkel is daaraan natuurlijk niet vreemd. De bestaande ULO werd uitgebreid en een nieuwe LTS werd toegewijd aan St. Eloy, die minder bescheiden als onze St. Jozef, naast hout, me taal en schilderen, ook onderwijs geeft hi electrotechniek, in sanitair en in de autobranche. Zijn het hier de Urselinen en de Franciscanen, die zorgen voor mid delbaar en voorbereidend hoger on derwijs; daar doen de Kruisheren hun best om de Udenses jeugd de ladder der wijsheid te doen beklim men. Een huishoudschool comple teert de onderwijsmogelijkheden en een nieuwe staat op stapel Uitdrukkelijk tekent Burgemeester Schampers aan, dat de kerkdorpen Volkel en Odiliapeel van deze na oorlogse groei mee profiteerden, ech ter alleen in die mate, als voor die dorpen zelf noodzakelijk is. ANDERE MOGELIJKHEDEN Ook de verdere infrastructurele uitbouw heeft men in Uden krachtig ter hand genomen. Zijn aan- en af- voerwegen mogen er zijn. Het ge brek aan een ziekenhuis wordt niet zo zwaar gevoeld, omdat dat van Vegchel geheel uitgerust ds om ook de Udense patiënten op te vangen. Maar de drie tandartsen kunnen de 24.000 inwoners onvoldoende bedie nen, reden waarom er een vierde bij gaat komen. Een bejaardentehuis - minder rijk dan het Venrayse (maar de plannen voor een nieuw liggen al op tafel, terwijl een grootse uitbreiding van het 'bestaande nog geopend moet worden) zorgen met de bejaarden- woningen dat ook in Uden de be trekkelijk kleine groep bejaarden aan zijn trékken komt. Betrökkelijk kleine groep bejaar den, zeiden we, want Uden is een jonge gemeente, juist omdat zich er vele jiomge mensen gevestigd hebben. Dat blijkt o.m. ook uit het pakket van sportvoorzaeningen en sportver enigingen. Naast al die sporten die we in Venray kunnen beoefenen zijn in Uden nog clubs voor zweefvlie gen, karting, schermen en lange-af- stand-JboogsChiieten. Trouwens, wat dunkt u ivan het 45 ha. grote sportcomplex, dat Uden z'n inwoners te bieden heeft? Alleen al het stadion met 10.000 zitplaatsen en met een machtige sintelbaan doet de Venrayer de lippen lekken; maar ook de 11 tennisbanen, de 4 hockeyvel den, de 2 korfbal en de 6 voetbal velden, die daarin zijn onderge bracht.... Een dikke pluspunt voor Uden, dat overigens ook in Volkel en Odiliapeel voor sportaccomodatie heeft gezorgd. Maar daar tegen over heeft Uden b.v. nog een maatschappelijk cen trum, een schouwburgzaal, een over dekt zwembad en een creatief cen trum op zijn verlanglijstje staan Daarmee gaat de balans dan weer in evenwicht, als men dat dan persé Wil. Dat men in Uden al lang bezig is met een muziekschool en daarbij denkt aan nieuwbouw, is echter al weer iets anders; even zo goed als de markthal die men er al sinds ja ren heeft en die men tevens gebruikt ais sporthal. Dat daarnaast ook al weer plannen klaar liggen voor een nieuwe en grootse sporthal is in Uden als vanzelfsprekend DE BALANS SLAAT BESLIST DOOR in het voordeel van Uden op het gebied van de woningbouw. Men heeft in Uden ondanks bouwstoppen en andere beperkende maatregelen de particuliere woningbouw duide lijk steeds een „pré" gegeven. Naast de sociale woningbouw heeft men 't in Uden aangedurfd om reeds in het begin van de zestiger jaren particu liere woningen te bouwen, waarvan de huur- en bouwprijzen toen zoda nig waren, dat de wat gematigder Udense mens zich afvroeg of dat nu wel goed kon gaanMaar ze zijn er de oorzaak van geworden dat ve len uit den lande naar datzelfde Uden zijn gekomen, en dat die in stroming zeer belangrijk is gewor den. De „gok", zoals vele Udenaren die bouw noemde heeft van deze plaats meteen een forensenplaats ge maakt waardoor verschillende nieu we initiatieven tot stand zijn geko men. In de sociale woningbouw is mén in Uden niet bang geweest voor Ne- duco flats, die daar bijzonder fraai gegroepeerd liggen. Dat bij de bouw van particuliere woningen ook klei nere aannemers en makelaars goed samen gewerkt hébben, is een ander pluspunt, dat het wondngpakket van deze gemeente bijzonder afwisselend heeft gemaakt. Daarbij speelt, dat men in Uden veel aandacht heeft geschonken aan de nieuwe bestemmingsplannen, in die zin, dat men daarin het groen alle kansen heeft gegeven. Het aan trekken van een Landschaps-archi- tect bij de dienst gemeentewerken is allerweg zichtbaar in brede groen stroken en een park-aanleg, die voor Venray onbekend zijn. Wie de gemeentelijke begraafplaats van Uden ziet, als het ware opgeno men in een wandelpark: wie de bre de profilering ziet van wegen en het haast overvloedig gebruik van groen die voelt automatisch het gemis daaraan in ons dierbaar Venray CENTRUMPLAN In de grote werkkamer van bur gemeester Schampers ligt ook het nieuwe cenitrumplan van Uden. Het vertoont merkwaardig veel overeen komst met dat van Venray, waar men ook „zat" met lintbebouwing van Paterskerk naar Grote Kerk en waar de rest in feite „aangebreid" is. Men kent de ellende van ons cen trumplan. Na jaren studie is het on der de tafel gegaan en men probeert nu een wat goedkopere versie 'het levenslicht te laten aanschouwen... Waf dat betreft heeft Uden een heel andere ontwikkeling te Zién ge geven. Men heeft van het begin af aan de nieuwe woonwijken vrij ver van het bestaande centrum af ge bouwd, zodat een eventuele uitbrei ding van dat centrum plaats en ge legenheid kon krijgen. Veel van die gronden waren al eigendom van de gemeente, andere werden in de loop van de tijd aangekocht, waarbij het agrische element langzaam maar ze ker uit Uden zelf en zeker uit het centrum ging verdwijnen De Udense winkelstand had voor de oorlog en ook nog geruime tijd daarna weinig te betekenen. Veg chel was te dichtbijMaar de vooruitgang en de groei van Uden vroeg automatisch meer van de win kelstand, die zich langzaam uitbrei de, nog steeds lainigs de hoofdstraat, waarin de kléine woninkjes gingen vertrekken en zakenpaniden hun plaats innamen. Als in het begin van de zestiger- jiaren een tweetal middenstanders mét een plan komen voor een zgn. galerij, dan kan de gemeente ze aan grond helpen. En ze beginnen, ter wijl een deel van Udiens winkeliers heel sceptisch het doen en laten van deze beide initiatiefnemers bekijkt Maar nu is niet alleen een galerij tot stand gekomen, maar diie is zelfs een heel stuk uitgebreid. Een 20 tot 30 speciaalzaken en warenhuizen hebben gezorgd voor een heel nieuw hart van Uden, waar geen auto in komt Tekenend is voor datzelfde Uden dat natuurlijk een beeldje en bloembakken en groen deze galerij opvrolijken en dat op een zomerse dag men gezellig zitten kan op de verschillende terrasjes. Tekenend is ook dat men een der galerij-uitgan gen geprojecteerd heeft tussen twee zwarte beuken door. „Mooier kon 't toch niet, met zo'n natuurlijke poort aldus de burgemeester, die tijdens een rondwandeling driftig wijst dat daar en daar weer nieuwe zaken ge bouwd gaan worden; dat men zo en zo dit centrum uit wil gaan breiden en daar en daar de toevoerwegen en parkeerterreinen gaan komen..». Hij wijst op een carillon, dat die fabriek geschonken heeft; op die plastiek, dat weer een cadeau is van een andere onderneming. „Het oog moet immers ook wat hebbenis zijn bescheid. En hij vecht voor de oude lindenbomen in zijn dorp die langs de oude straten staan en op het plein. „Er zijn er die die bomen weg willen hebben, maar niet dan over mijn lijkzo is zijn stelling. Vraagt men naar de kosten van dit nieuwe hart van Uden dat steeds vinniger gaat kloppen, dan kijkt hij verbaasd. „We hebben die grond goed verkocht voor 150 tot 180 per m2 en daaruit de voorzieningen betaald. En dat doen we bij de zo veelste uitbreiding weer". De markt prijs bedraagt nu echter 300 p. m2. En op de kaart in zijn werkkamer wijst hij op die uitbreiding, die zeer belangrijk is, en die het in de toe komst mogelijk zal maken dat de mensen uit die contereien in hartje Uden een winkelcentrum zullen vin den, waarom menig grotere plaats hun alleen maar benijden kan. Een winkelcentrum dat alleen maar be stemd is voor de voetgangers en waarin geen auto komen kan, die moet men achterlaten op de ruime parkeerplaatsen, vlakbij. „Diie par keerplaatsen, de aan- en afvoerwe- Kermiis-zondag nam kapelaan J. Driessen afscheid van de parochia nen van de St. Petrus Bandenkerk. Wegens zijn benoeming tot pastoor in Oud-Vroenhoven bij Maastricht, zo verklaarde hij in zijn afscheids preek, moet hij het werk dat hij 4 jaren lang in Venray heeft verricht nu neerleggen om in deze kleine pa rochie nabij de Belgische grens als priester de mens voor te gaan. Hij verklaarde in deze vier Venrayse ja ren geen grote diingen gedaan te hebben, maar wel gepoogd samen met de mensen God te dienen in de eucharistie en in de sacramenten. Hij verklaarde graag in Venray gewerkt te hebben, waar hij veel medewer king had gekregen. Maar nu de ge lovigen in Oud-Vroenhoven (die al maanden zander priester leven) een beroep op hem hadden gedaan, was hij toch ook weer blij om naar Z. Limburg terug te kunnen keren. Omdat daar de behoefte aan een priester nog zo echt gevoeld wordt, meende hij ook daar zijn zending als priester te kunnen vervullen. In zijn afscheidswoord wees hij er op dat Kardinaal Alfrink onlangs in een t. v. - uitzending verklaard had dat er in het afgelopen jaar slechts 6 priesters waren gewijd en hij zag met grote bekommernis de nieuwe tijd tegemoet. Met het verzoek, toch speciaal eens te willen bidden voor priesters, die trouw blijven aan de kerk, besloot hij zijn afscheidswoord terwijl er later in de Petrus Ban- denschool nog een officiële afscheids receptie was, die dioor vélen werd bezocht. Afgelopen zondag stelde Pater Hub. Latte zjich voor als de opvolger van kapelaan Driessen. Pater Laifcfce, bij de jeugd zéker geen onbekende wijl hij reeds 6 jaren les geeft aan de Levensschool en de L.T.S., vertelde met deze benoeming zijn ideaal be reikt te hebben omdat hij steedis het parochiewerk had willen staan. Dat is er nu van gekomlen en hij hoopte en vertrouwde mede door 't huisbezoek zo snel mogelijk de pa rochianen te leren kennen en hen te kunnen helpen, al is ook hij zoe- kenjde. Pater Latte is de derde Francis caan die kapelaan is aan de Dekena le Kerk. Zijn voorgangers waren de Paters dr. Wolfgang Sohmitz en Do mitiius van de Burgt. Zondag vierde het rectoraat van S. Antonius te Veulen het zilveren priesterfeest van Rector Hoogers en zijn priesterbroer, missionaris in Fr. Kameroen. Het is een echt feest ge worden. dat herinneringen opriep aan het „Rijke Roomse Leven", en dat van harte meegevierd is door de 115 gezinnen van dit rectoraat. De weg van de rectoraatswondng naar de kerk was feestelijk versierd, terwijl bij de kerk zelf, prachtige bogen nog eens wezen op de reden van het feest. Ook de kerk was zeer mooi versierd. De fanfare en drum band van Leunen, alsmede de rui ters van Leunen zorgden voor mu zikale begeleiding en escorte, toen rector Hoogers tesarruen met zijn broer Frans in een open landouwer naar de kerk werden gebracht. gen voor d>at grotere plan zullen na tuurlijk geld gaan kosten, ook voor de gemeente. Die kosten kan men moeilijk ten laste brengen alleen aan de kopers", aldus drs. Schampers, dóe zijn centrumplan weliswaar nog ter goedkeuring naar Den Bosch moet sturen, maar hiervan al de aanzet verwezenlijkt heeft in betrekkelijk korte tijd, zonder dat de gemeente er grote kapitalen in heeft moeten siteken. LEERZAAM Een nadere kennismaking met de ze Brabantse gemeente en een ver gelijking met Venray zelf heeft zijn plezierige kanten. Men ontdekt dat daar dingen ontbreken die wij reeds lang hebben en waarom ons Uden benijdt. Benijdt in die zin, dat men al het mogelijke doet om die ach terstand" in te halen. Maar men ont dekt ook dat er dingen zijn die wij hier graag zouden hebben die ook in Venray mogelijk moesten zijn. En dat moet voor ons een prikkel zijn, om ook daar eens „aan te gaan hangen". Het eerste begin van de Midden Peelweg was het stuk tussen de ge meente Uden en de gemeente Ven ray. Een kleine 40 kilometer schei den twee plaatsen die veel gemeen hebben en die veel van elkaar zou den kunnen leren. Beiden hebben ze in het jongste verleden wel eens in „de clinch" gelegen. Zo heeft Venray Uden de Hollandia fabrieken afge snoept waarvoor Uden hard gewerkt heeft. Het is echter Venray gewor den, En men heeft van onze kant het burgemeester Schampers kwalijk genomen dat hij de militaire oefen terreinen naar Venray wilde schui ven. Maar dat was uit de dikke duim van „de Volkskrant" gekomen. Het zou de moeite waard zijn als ook de autoriteiten van beide ge meenten eens wat nader contact zochten, niet om weer op de vuist te gaan, maar om van eikaars ge meente te leren. Men kan er beiden alleen maar voordeel van hebben. Burgemeester Schampers is een gul gastheer, daarvan hebben we ons zelf kunnen overtuigenEn, hij spaart noch zichzelf, noch zijn auto 51 Zaterdag viert op de Ned. Antil len, in St. Maarten, pater G. Kemps zijn 40-jarig priesterfeest. De ouderen onder ons kennnen ongetwijfeld pater Gradje, de pater van de H. Geest, die in 1902 in Ven ray geboren is. Na enige tijd hier op het toenma lige gymnasium gezeten te hebben, vertrok hij in 1919 naar Weert en kon hij in 1939 in Leuven tot pries ter gewijd worden. Hij werd be noemd tot leraar in Weert, maar die job beviel hem maar weinig. Hij was dan ook zielsgelukkig toen hij pro pagandist werd voor de Paters van de H. Geest en met zijn fiets overal naar toe kon trekken, o.m. om de missieflilm „onder de evenaar" te gaan vertonen. Dat die film het zo nu en dan niet deed was voor pater Kemps geen bezwaar, want dan ver zorgde hij een one-man-show, met voordrachten, goochelen en imitaties die zalen vol volk trokken, lang voor dat Toon Hermans zich hieraan zou gaan wagen. En inderdaad was hij als imitator - vooral van vogels - onvertroffen Maar ook als voor drachtkunstenaar in het ernstiger genre bleek hij veel gevraagd, en z'n Guido Gezelle-avonden waren ge roemd en bekend. Van Guido Gezel- Ie heeft hij verschillende gedichten op muziek gezet. De altijd vrolijke geestelijke, wiens broer als priester in Amerika werk te en nog werkt, kreeg een zware slag te verduren toen bij het bom bardement van Venray zijn ouders, broer en zus omkwamen en het ou derlijke huis geheel werd verwoest In 1952 kon hij eindelijk zijn ideaal nagaan, en zelf missionaris worden. Hij vertrok als zodanig naar St Maarten, waar hij Deken J. Verstap pen terug vond, diie hij reeds in zijn Weertse jaren als vriend en helper had Leren kennen. In het Franse ge deelte van St Maarten heeft Pater Kemps thans de zorg over een 3-tal kerken. Zaterdag a.s. zal zijn 40 jarig priesterfeest aldaar groots gevierd gaan worden. Zijn zuster met haar man, uit Boxmeer, en zijn broer mgr J. Kemps uit Amerika, zijn naar St Maarten vertrokken om zo tesamen het feest van hun priesterbroer mee te kunnen maken. Beiden gingen zij het feit herden ken dat zij 25 jaar geleden samen door Mgr. Lemmens priester werden gewijd. In een plechtige concelebratie droeg rector Hoogers het H. Misoffer op, tesamen met zijn priesterbroer, maar ook nog met een andere broer, de hoogeerw. heer Piet Hoogers, deken van Gronsveld. Deken Loonen hield de feestpre dikatie, waarin hij wees op het wel zeldzame feit dat uit één gezin drie priesters zijn voortgekomen, die hun zware ambt nog altijd met waardig heid dragen. „Juist in een tijd, dat om het priesterschap zoveel te doen is", aldus deken Loonen, „is een feest als wat nu in Veulen gevierd wordt, als het ware een verademing - iets waar men nieuwe krachten uit kan putten voor een toekomst die nu dikwijls zo somber lijkt Hij prees ook de mensen van het Veulen, die ondanks de zware las ten die het onderhoud van de kerk en zijn bedienaar met zich brengen, deze graag willen dragen. HULDIGING Na de Mis was in zaal van Gas- sel de huldigimgsbijeenkomst. De Leunse fanfare en drumband waren de eersten die een muzikale hulde brachten aan de zilveren priesters. Namens het Kerkbestuur sprak de heer A. Bovee. Hij stelde dat de 7 jaren waarin rector Hoogers rector van het Veulen is, 7 vette en geluk kige jaren zijn geweest, waarin rec tor Hoogers zich een priester toonde die met het lief en leed van alle in woners van zijn rectoraat van harte meeleeft. Als geschenk van het rec toraat bood hij hem een eleotromsch orgel aan voor de kerk en een band recorder voor hem zelf. De 115 ge zinnen bleken voor dit geschenk 2250 bijeen gebracht te hebben. De kleuters van het Veulen boden als jongste generatie op hun eigen manier de gelukwensen aan. Ook burgemeester Schols liet na mens het gemeentebestuur 'n woord van gelukwens horen, waarin hij de rector prees om zijin groot geloof en zijn humor, en de wijze waarop hij telkens voor dit kerkdorp in de bres springt. DANKWOORD Het dankwoord richtte rector Hoo gers tot allen: „te land, ter zee en in de lucht...." daarbij doelend op de velen die in zaal van Gassel bij deze plechtigheid geen plaats had den kunnen krijgen Hij was erg dankbaar voor alles wat hij die dag ondervonden had en mede namens zijn broer wilde hü de inwoners van het Veulen dank zeggen voor hun werken om deze dag zo vreugdevol mogelijk te maken. Hij hoopte dat het geschenk bij zou dragen tot een goede liturgieviering en dat verbor gen talenten van het Veulen middels het nieuwe elctronische orgel aan 't daglicht zouden komen. In het slot van zijn dankwoord vertelde hij eerlijk geschrokken te zijn toen hij zijn benoeming kreeg voor het Veulen. Maar in de voor bije 7 jaren is het hem daar zo goed bevallen, dat hij niet meer weg wil. Daarna moesten rector Harry, mis sionaris Frans, deken Piet en de ver dere familie, honderden handen drukken. Wij merkten o.m. op: alle pastoors en rectoren uit het Deke naat Venray en vele priesters uit en buiten het bisdom. Ontelbaar waren de geschenken die de jubilerende priesters in ontvangst konden ne men, zo bood de jeugd van het Veu len een fototoestel aan. Interessant is het, nog te vertel len, dat missionaris Frans Hoogers nu voor de 4e maal op vakantie was in Nederland, daarbij vergezeld van een onderwijzer uit Frans Kameroen die in zijn studiejaren geadopteerd was door de familie Hoogers om zijn studiekosten te kunnen voldoen. ERNSTIGE BRANDWONDEN De 14-jarige Theo Goumans was met z'n bromfiets bezig in de schuur van de ouderlijke woning aan de Akkerweg. Door nog onopgehelderde oorzaak deed zich een ontploffing voor. De steekvlam zette de jongen van onder tot boven in een vuurzee. Brandende als een fakkel holde hij de ouderlijke woning binnen waar men de vlammen kon doven. De op gelopen brandwonden waren zo ern stig dat opname in de St. Radbout- Stichting te Nijmegen noodzakelijk was. De ernstigste brandwonden wa ren aan het gelaat, hoofd en handen. VIER KOEIEN GEDOOD DOOR BLIKSEM Tijdens een onweer, op zaterdag, werden vier koeien van de land bouwer P. Peeters in zijn weide te Heide door de bliksem getroffen en gedood. Voor de betrokken land bouwer een schadepost van rond de 6000,—

Peel en Maas | 1970 | | pagina 5