Vergelijking Uden en
Venray, moeite waard
Wie zich aan een ander spiegelt
Kapelaans
wisseling
Zilver priester
feesten in
hei Veulen
40 jaar priester
PULS
PULS
SKaTaSTSfSS WEEKBLAD voor venray en omstreken
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1970 No. 33
EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
PEEL EN MAAS
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
ADVERTENTIEPRIJS 13 cL per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f Ui (builu Vanroy 150)
Een mens trekt zich dikwijls op
aan een ander. Een schooljongen zal
een beetje jaloers kijken naar zijn
vriendje, dat betere punten krijgt op
school, en daarin een prikkel vin
den om ook zo'n resultaat te beha
len. Een zakenman wordt gestimu
leerd door zijn concurrent. Dat geldt
ook voor gemeenschappen van men
sen; dat geldt ook voor gemeenten
De verhouding Venray-Horst is in
het verleden dikwijls niet al te pret
tig geweest en dat vond mede zijn
oorzaak in het feit, dat dan eens in
Venray en dan eens in Horst bepaal
de resultaten werden behaald, die
de ander niet kon bereiken....
Afgezien van deze minder prettige
kant is het toch wel eens goed om
zich aan een ander te spiegelen. Men
kan dan leren van eikaars feilen en
fouten, doch ook profiteren van el-
kaars ervaringen.
Het is met dat doel, dat we de
voorbije vakantietijd besteed heb
ben voor een bezoek aan Uden, het
vriendelijke Brabantse dorp, dat
juist als Venray, langzaam maar ze
ker uitgroeid tot een stad....
OVEREENKOMSTEN
Venray en Uden hebben merk
waardig veel overeenkomsten. Niet
alleen is St. Petrus de hoofdpatroon
van beide gemeenteen (Venray ver-
eerlt zijn „banden", Uidlen zijn „stoel
in Antiochdë")niét alleen zijin bei
de burgemeesters doctorandi, maar
vooral loopt de naoorlogse onitwik-
kéldmg vrij parallel.
De gemeente Uden, bestaande uit
de dorpen Uden, Volkei en Oddlia-
peel, alsmede enkele buurtschappen
(totaal 6700 ha) was voor de oorlog
eenzelfde agrarisch dorp als Venray.
Odiliapeel eenzelfde ontginningsdorp
als Ysselsieyn en Veulen.
„Venray was nog in het gelukkige
bezit van twee psychiatrische in
richtingen en had dus nog mogelijk
heden in de dienstensectorzo
wijst drs. G.J.A. Schampers, de bur
gemeester van Uden, op de vooroor
logse situatie „en die had Uden niet".
Maar terwijl hi>er na de oorlog die
psychiatrische centra een steeds gro
tere rol gingen spelen in de werkge
legenheid was het in Uden het vlieg
veld van Volkel, dat nieuwe moge
lijkheden ging bieden. Daarop wer
ken thans een 2000 mensen, en daar
mee is de stand weer aardig gelijk
getrokken
Maar desondanks was het „armoej
troef" na de oorlog en moest er wat
gedaan warden. Uden werd een te
stimuleren kern en kan beginnen
met het roer om te gooien.
Het resultaat is een machtig mooi
industrieterrein waarop 35 bedrijven
gevestigd zijn, die aan 3000 mensen
werk bieden. En onder die 35 zijn
namen te vinden als die van Philips,
Bruynzeel en andere grote broers.
Meubelen en houtbewerking wordt
er groot geschreven, maar ook op 't
gebied van electrotechniek, machine
bouw, staalconstructies, voedings
middelen en kleding, speelt de in
dustrie van Uden en behoorlijke "rol.
ONDERWIJS
Natuurlijk is het onderwijs aan
gepast aan deze nieuwe ontwikke
ling. Nieuwe lagere scholen zijn er
gebouwd in deze snelgroeiende ge
meente, waarbij o.m. een openbare
lagere school en een lagere school
voor Amerikanen. Het vliegveld van
Volkel is daaraan natuurlijk niet
vreemd.
De bestaande ULO werd uitgebreid
en een nieuwe LTS werd toegewijd
aan St. Eloy, die minder bescheiden
als onze St. Jozef, naast hout, me
taal en schilderen, ook onderwijs
geeft hi electrotechniek, in sanitair
en in de autobranche.
Zijn het hier de Urselinen en de
Franciscanen, die zorgen voor mid
delbaar en voorbereidend hoger on
derwijs; daar doen de Kruisheren
hun best om de Udenses jeugd de
ladder der wijsheid te doen beklim
men. Een huishoudschool comple
teert de onderwijsmogelijkheden en
een nieuwe staat op stapel
Uitdrukkelijk tekent Burgemeester
Schampers aan, dat de kerkdorpen
Volkel en Odiliapeel van deze na
oorlogse groei mee profiteerden, ech
ter alleen in die mate, als voor die
dorpen zelf noodzakelijk is.
ANDERE MOGELIJKHEDEN
Ook de verdere infrastructurele
uitbouw heeft men in Uden krachtig
ter hand genomen. Zijn aan- en af-
voerwegen mogen er zijn. Het ge
brek aan een ziekenhuis wordt niet
zo zwaar gevoeld, omdat dat van
Vegchel geheel uitgerust ds om ook
de Udense patiënten op te vangen.
Maar de drie tandartsen kunnen de
24.000 inwoners onvoldoende bedie
nen, reden waarom er een vierde bij
gaat komen.
Een bejaardentehuis - minder rijk
dan het Venrayse (maar de plannen
voor een nieuw liggen al op tafel,
terwijl een grootse uitbreiding van
het 'bestaande nog geopend moet
worden) zorgen met de bejaarden-
woningen dat ook in Uden de be
trekkelijk kleine groep bejaarden aan
zijn trékken komt.
Betrökkelijk kleine groep bejaar
den, zeiden we, want Uden is een
jonge gemeente, juist omdat zich er
vele jiomge mensen gevestigd hebben.
Dat blijkt o.m. ook uit het pakket
van sportvoorzaeningen en sportver
enigingen. Naast al die sporten die
we in Venray kunnen beoefenen zijn
in Uden nog clubs voor zweefvlie
gen, karting, schermen en lange-af-
stand-JboogsChiieten.
Trouwens, wat dunkt u ivan het 45
ha. grote sportcomplex, dat Uden z'n
inwoners te bieden heeft? Alleen al
het stadion met 10.000 zitplaatsen en
met een machtige sintelbaan doet de
Venrayer de lippen lekken; maar ook
de 11 tennisbanen, de 4 hockeyvel
den, de 2 korfbal en de 6 voetbal
velden, die daarin zijn onderge
bracht.... Een dikke pluspunt voor
Uden, dat overigens ook in Volkel
en Odiliapeel voor sportaccomodatie
heeft gezorgd.
Maar daar tegen over heeft Uden
b.v. nog een maatschappelijk cen
trum, een schouwburgzaal, een over
dekt zwembad en een creatief cen
trum op zijn verlanglijstje staan
Daarmee gaat de balans dan weer
in evenwicht, als men dat dan persé
Wil. Dat men in Uden al lang bezig
is met een muziekschool en daarbij
denkt aan nieuwbouw, is echter al
weer iets anders; even zo goed als
de markthal die men er al sinds ja
ren heeft en die men tevens gebruikt
ais sporthal. Dat daarnaast ook al
weer plannen klaar liggen voor een
nieuwe en grootse sporthal is in
Uden als vanzelfsprekend
DE BALANS
SLAAT BESLIST DOOR
in het voordeel van Uden op het
gebied van de woningbouw. Men
heeft in Uden ondanks bouwstoppen
en andere beperkende maatregelen
de particuliere woningbouw duide
lijk steeds een „pré" gegeven. Naast
de sociale woningbouw heeft men 't
in Uden aangedurfd om reeds in het
begin van de zestiger jaren particu
liere woningen te bouwen, waarvan
de huur- en bouwprijzen toen zoda
nig waren, dat de wat gematigder
Udense mens zich afvroeg of dat nu
wel goed kon gaanMaar ze zijn
er de oorzaak van geworden dat ve
len uit den lande naar datzelfde
Uden zijn gekomen, en dat die in
stroming zeer belangrijk is gewor
den. De „gok", zoals vele Udenaren
die bouw noemde heeft van deze
plaats meteen een forensenplaats ge
maakt waardoor verschillende nieu
we initiatieven tot stand zijn geko
men.
In de sociale woningbouw is mén
in Uden niet bang geweest voor Ne-
duco flats, die daar bijzonder fraai
gegroepeerd liggen. Dat bij de bouw
van particuliere woningen ook klei
nere aannemers en makelaars goed
samen gewerkt hébben, is een ander
pluspunt, dat het wondngpakket van
deze gemeente bijzonder afwisselend
heeft gemaakt.
Daarbij speelt, dat men in Uden
veel aandacht heeft geschonken aan
de nieuwe bestemmingsplannen, in
die zin, dat men daarin het groen
alle kansen heeft gegeven. Het aan
trekken van een Landschaps-archi-
tect bij de dienst gemeentewerken
is allerweg zichtbaar in brede groen
stroken en een park-aanleg, die voor
Venray onbekend zijn.
Wie de gemeentelijke begraafplaats
van Uden ziet, als het ware opgeno
men in een wandelpark: wie de bre
de profilering ziet van wegen en het
haast overvloedig gebruik van groen
die voelt automatisch het gemis
daaraan in ons dierbaar Venray
CENTRUMPLAN
In de grote werkkamer van bur
gemeester Schampers ligt ook het
nieuwe cenitrumplan van Uden. Het
vertoont merkwaardig veel overeen
komst met dat van Venray, waar
men ook „zat" met lintbebouwing
van Paterskerk naar Grote Kerk en
waar de rest in feite „aangebreid"
is. Men kent de ellende van ons cen
trumplan. Na jaren studie is het on
der de tafel gegaan en men probeert
nu een wat goedkopere versie 'het
levenslicht te laten aanschouwen...
Waf dat betreft heeft Uden een
heel andere ontwikkeling te Zién ge
geven. Men heeft van het begin af
aan de nieuwe woonwijken vrij ver
van het bestaande centrum af ge
bouwd, zodat een eventuele uitbrei
ding van dat centrum plaats en ge
legenheid kon krijgen. Veel van die
gronden waren al eigendom van de
gemeente, andere werden in de loop
van de tijd aangekocht, waarbij het
agrische element langzaam maar ze
ker uit Uden zelf en zeker uit het
centrum ging verdwijnen
De Udense winkelstand had voor
de oorlog en ook nog geruime tijd
daarna weinig te betekenen. Veg
chel was te dichtbijMaar de
vooruitgang en de groei van Uden
vroeg automatisch meer van de win
kelstand, die zich langzaam uitbrei
de, nog steeds lainigs de hoofdstraat,
waarin de kléine woninkjes gingen
vertrekken en zakenpaniden hun
plaats innamen.
Als in het begin van de zestiger-
jiaren een tweetal middenstanders
mét een plan komen voor een zgn.
galerij, dan kan de gemeente ze aan
grond helpen. En ze beginnen, ter
wijl een deel van Udiens winkeliers
heel sceptisch het doen en laten van
deze beide initiatiefnemers bekijkt
Maar nu is niet alleen een galerij
tot stand gekomen, maar diie is zelfs
een heel stuk uitgebreid. Een 20 tot
30 speciaalzaken en warenhuizen
hebben gezorgd voor een heel nieuw
hart van Uden, waar geen auto in
komt Tekenend is voor datzelfde
Uden dat natuurlijk een beeldje en
bloembakken en groen deze galerij
opvrolijken en dat op een zomerse
dag men gezellig zitten kan op de
verschillende terrasjes. Tekenend is
ook dat men een der galerij-uitgan
gen geprojecteerd heeft tussen twee
zwarte beuken door. „Mooier kon 't
toch niet, met zo'n natuurlijke poort
aldus de burgemeester, die tijdens
een rondwandeling driftig wijst dat
daar en daar weer nieuwe zaken ge
bouwd gaan worden; dat men zo en
zo dit centrum uit wil gaan breiden
en daar en daar de toevoerwegen
en parkeerterreinen gaan komen..».
Hij wijst op een carillon, dat die
fabriek geschonken heeft; op die
plastiek, dat weer een cadeau is van
een andere onderneming. „Het oog
moet immers ook wat hebbenis
zijn bescheid. En hij vecht voor de
oude lindenbomen in zijn dorp die
langs de oude straten staan en op
het plein. „Er zijn er die die bomen
weg willen hebben, maar niet dan
over mijn lijkzo is zijn stelling.
Vraagt men naar de kosten van
dit nieuwe hart van Uden dat steeds
vinniger gaat kloppen, dan kijkt hij
verbaasd. „We hebben die grond
goed verkocht voor 150 tot 180
per m2 en daaruit de voorzieningen
betaald. En dat doen we bij de zo
veelste uitbreiding weer". De markt
prijs bedraagt nu echter 300 p. m2.
En op de kaart in zijn werkkamer
wijst hij op die uitbreiding, die zeer
belangrijk is, en die het in de toe
komst mogelijk zal maken dat de
mensen uit die contereien in hartje
Uden een winkelcentrum zullen vin
den, waarom menig grotere plaats
hun alleen maar benijden kan. Een
winkelcentrum dat alleen maar be
stemd is voor de voetgangers en
waarin geen auto komen kan, die
moet men achterlaten op de ruime
parkeerplaatsen, vlakbij. „Diie par
keerplaatsen, de aan- en afvoerwe-
Kermiis-zondag nam kapelaan J.
Driessen afscheid van de parochia
nen van de St. Petrus Bandenkerk.
Wegens zijn benoeming tot pastoor
in Oud-Vroenhoven bij Maastricht,
zo verklaarde hij in zijn afscheids
preek, moet hij het werk dat hij 4
jaren lang in Venray heeft verricht
nu neerleggen om in deze kleine pa
rochie nabij de Belgische grens als
priester de mens voor te gaan. Hij
verklaarde in deze vier Venrayse ja
ren geen grote diingen gedaan te
hebben, maar wel gepoogd samen
met de mensen God te dienen in de
eucharistie en in de sacramenten. Hij
verklaarde graag in Venray gewerkt
te hebben, waar hij veel medewer
king had gekregen. Maar nu de ge
lovigen in Oud-Vroenhoven (die al
maanden zander priester leven) een
beroep op hem hadden gedaan, was
hij toch ook weer blij om naar Z.
Limburg terug te kunnen keren.
Omdat daar de behoefte aan een
priester nog zo echt gevoeld wordt,
meende hij ook daar zijn zending als
priester te kunnen vervullen.
In zijn afscheidswoord wees hij er
op dat Kardinaal Alfrink onlangs in
een t. v. - uitzending verklaard had
dat er in het afgelopen jaar slechts
6 priesters waren gewijd en hij zag
met grote bekommernis de nieuwe
tijd tegemoet. Met het verzoek, toch
speciaal eens te willen bidden voor
priesters, die trouw blijven aan de
kerk, besloot hij zijn afscheidswoord
terwijl er later in de Petrus Ban-
denschool nog een officiële afscheids
receptie was, die dioor vélen werd
bezocht.
Afgelopen zondag stelde Pater Hub.
Latte zjich voor als de opvolger van
kapelaan Driessen. Pater Laifcfce, bij
de jeugd zéker geen onbekende wijl
hij reeds 6 jaren les geeft aan de
Levensschool en de L.T.S., vertelde
met deze benoeming zijn ideaal be
reikt te hebben omdat hij steedis
het parochiewerk had willen staan.
Dat is er nu van gekomlen en hij
hoopte en vertrouwde mede door 't
huisbezoek zo snel mogelijk de pa
rochianen te leren kennen en hen te
kunnen helpen, al is ook hij zoe-
kenjde.
Pater Latte is de derde Francis
caan die kapelaan is aan de Dekena
le Kerk. Zijn voorgangers waren de
Paters dr. Wolfgang Sohmitz en Do
mitiius van de Burgt.
Zondag vierde het rectoraat van
S. Antonius te Veulen het zilveren
priesterfeest van Rector Hoogers en
zijn priesterbroer, missionaris in Fr.
Kameroen. Het is een echt feest ge
worden. dat herinneringen opriep
aan het „Rijke Roomse Leven", en
dat van harte meegevierd is door de
115 gezinnen van dit rectoraat.
De weg van de rectoraatswondng
naar de kerk was feestelijk versierd,
terwijl bij de kerk zelf, prachtige
bogen nog eens wezen op de reden
van het feest. Ook de kerk was zeer
mooi versierd. De fanfare en drum
band van Leunen, alsmede de rui
ters van Leunen zorgden voor mu
zikale begeleiding en escorte, toen
rector Hoogers tesarruen met zijn
broer Frans in een open landouwer
naar de kerk werden gebracht.
gen voor d>at grotere plan zullen na
tuurlijk geld gaan kosten, ook voor
de gemeente. Die kosten kan men
moeilijk ten laste brengen alleen aan
de kopers", aldus drs. Schampers, dóe
zijn centrumplan weliswaar nog ter
goedkeuring naar Den Bosch moet
sturen, maar hiervan al de aanzet
verwezenlijkt heeft in betrekkelijk
korte tijd, zonder dat de gemeente
er grote kapitalen in heeft moeten
siteken.
LEERZAAM
Een nadere kennismaking met de
ze Brabantse gemeente en een ver
gelijking met Venray zelf heeft zijn
plezierige kanten. Men ontdekt dat
daar dingen ontbreken die wij reeds
lang hebben en waarom ons Uden
benijdt. Benijdt in die zin, dat men
al het mogelijke doet om die ach
terstand" in te halen. Maar men ont
dekt ook dat er dingen zijn die wij
hier graag zouden hebben die ook
in Venray mogelijk moesten zijn. En
dat moet voor ons een prikkel zijn,
om ook daar eens „aan te gaan
hangen".
Het eerste begin van de Midden
Peelweg was het stuk tussen de ge
meente Uden en de gemeente Ven
ray. Een kleine 40 kilometer schei
den twee plaatsen die veel gemeen
hebben en die veel van elkaar zou
den kunnen leren. Beiden hebben ze
in het jongste verleden wel eens in
„de clinch" gelegen. Zo heeft Venray
Uden de Hollandia fabrieken afge
snoept waarvoor Uden hard gewerkt
heeft. Het is echter Venray gewor
den, En men heeft van onze kant
het burgemeester Schampers kwalijk
genomen dat hij de militaire oefen
terreinen naar Venray wilde schui
ven. Maar dat was uit de dikke
duim van „de Volkskrant" gekomen.
Het zou de moeite waard zijn als
ook de autoriteiten van beide ge
meenten eens wat nader contact
zochten, niet om weer op de vuist
te gaan, maar om van eikaars ge
meente te leren. Men kan er beiden
alleen maar voordeel van hebben.
Burgemeester Schampers is een
gul gastheer, daarvan hebben we ons
zelf kunnen overtuigenEn, hij
spaart noch zichzelf, noch zijn auto
51
Zaterdag viert op de Ned. Antil
len, in St. Maarten, pater G. Kemps
zijn 40-jarig priesterfeest.
De ouderen onder ons kennnen
ongetwijfeld pater Gradje, de pater
van de H. Geest, die in 1902 in Ven
ray geboren is.
Na enige tijd hier op het toenma
lige gymnasium gezeten te hebben,
vertrok hij in 1919 naar Weert en
kon hij in 1939 in Leuven tot pries
ter gewijd worden. Hij werd be
noemd tot leraar in Weert, maar die
job beviel hem maar weinig. Hij was
dan ook zielsgelukkig toen hij pro
pagandist werd voor de Paters van
de H. Geest en met zijn fiets overal
naar toe kon trekken, o.m. om de
missieflilm „onder de evenaar" te
gaan vertonen. Dat die film het zo
nu en dan niet deed was voor pater
Kemps geen bezwaar, want dan ver
zorgde hij een one-man-show, met
voordrachten, goochelen en imitaties
die zalen vol volk trokken, lang voor
dat Toon Hermans zich hieraan zou
gaan wagen. En inderdaad was hij
als imitator - vooral van vogels -
onvertroffen Maar ook als voor
drachtkunstenaar in het ernstiger
genre bleek hij veel gevraagd, en z'n
Guido Gezelle-avonden waren ge
roemd en bekend. Van Guido Gezel-
Ie heeft hij verschillende gedichten
op muziek gezet.
De altijd vrolijke geestelijke, wiens
broer als priester in Amerika werk
te en nog werkt, kreeg een zware
slag te verduren toen bij het bom
bardement van Venray zijn ouders,
broer en zus omkwamen en het ou
derlijke huis geheel werd verwoest
In 1952 kon hij eindelijk zijn ideaal
nagaan, en zelf missionaris worden.
Hij vertrok als zodanig naar St
Maarten, waar hij Deken J. Verstap
pen terug vond, diie hij reeds in zijn
Weertse jaren als vriend en helper
had Leren kennen. In het Franse ge
deelte van St Maarten heeft Pater
Kemps thans de zorg over een 3-tal
kerken.
Zaterdag a.s. zal zijn 40 jarig
priesterfeest aldaar groots gevierd
gaan worden. Zijn zuster met haar
man, uit Boxmeer, en zijn broer mgr
J. Kemps uit Amerika, zijn naar St
Maarten vertrokken om zo tesamen
het feest van hun priesterbroer mee
te kunnen maken.
Beiden gingen zij het feit herden
ken dat zij 25 jaar geleden samen
door Mgr. Lemmens priester werden
gewijd.
In een plechtige concelebratie droeg
rector Hoogers het H. Misoffer op,
tesamen met zijn priesterbroer, maar
ook nog met een andere broer, de
hoogeerw. heer Piet Hoogers, deken
van Gronsveld.
Deken Loonen hield de feestpre
dikatie, waarin hij wees op het wel
zeldzame feit dat uit één gezin drie
priesters zijn voortgekomen, die hun
zware ambt nog altijd met waardig
heid dragen. „Juist in een tijd, dat
om het priesterschap zoveel te doen
is", aldus deken Loonen, „is een
feest als wat nu in Veulen gevierd
wordt, als het ware een verademing
- iets waar men nieuwe krachten
uit kan putten voor een toekomst
die nu dikwijls zo somber lijkt
Hij prees ook de mensen van het
Veulen, die ondanks de zware las
ten die het onderhoud van de kerk
en zijn bedienaar met zich brengen,
deze graag willen dragen.
HULDIGING
Na de Mis was in zaal van Gas-
sel de huldigimgsbijeenkomst. De
Leunse fanfare en drumband waren
de eersten die een muzikale hulde
brachten aan de zilveren priesters.
Namens het Kerkbestuur sprak de
heer A. Bovee. Hij stelde dat de 7
jaren waarin rector Hoogers rector
van het Veulen is, 7 vette en geluk
kige jaren zijn geweest, waarin rec
tor Hoogers zich een priester toonde
die met het lief en leed van alle in
woners van zijn rectoraat van harte
meeleeft. Als geschenk van het rec
toraat bood hij hem een eleotromsch
orgel aan voor de kerk en een band
recorder voor hem zelf. De 115 ge
zinnen bleken voor dit geschenk
2250 bijeen gebracht te hebben.
De kleuters van het Veulen boden
als jongste generatie op hun eigen
manier de gelukwensen aan.
Ook burgemeester Schols liet na
mens het gemeentebestuur 'n woord
van gelukwens horen, waarin hij de
rector prees om zijin groot geloof en
zijn humor, en de wijze waarop hij
telkens voor dit kerkdorp in de bres
springt.
DANKWOORD
Het dankwoord richtte rector Hoo
gers tot allen: „te land, ter zee en
in de lucht...." daarbij doelend op
de velen die in zaal van Gassel bij
deze plechtigheid geen plaats had
den kunnen krijgen Hij was erg
dankbaar voor alles wat hij die dag
ondervonden had en mede namens
zijn broer wilde hü de inwoners van
het Veulen dank zeggen voor hun
werken om deze dag zo vreugdevol
mogelijk te maken. Hij hoopte dat
het geschenk bij zou dragen tot een
goede liturgieviering en dat verbor
gen talenten van het Veulen middels
het nieuwe elctronische orgel aan 't
daglicht zouden komen.
In het slot van zijn dankwoord
vertelde hij eerlijk geschrokken te
zijn toen hij zijn benoeming kreeg
voor het Veulen. Maar in de voor
bije 7 jaren is het hem daar zo goed
bevallen, dat hij niet meer weg wil.
Daarna moesten rector Harry, mis
sionaris Frans, deken Piet en de ver
dere familie, honderden handen
drukken. Wij merkten o.m. op: alle
pastoors en rectoren uit het Deke
naat Venray en vele priesters uit en
buiten het bisdom. Ontelbaar waren
de geschenken die de jubilerende
priesters in ontvangst konden ne
men, zo bood de jeugd van het Veu
len een fototoestel aan.
Interessant is het, nog te vertel
len, dat missionaris Frans Hoogers
nu voor de 4e maal op vakantie was
in Nederland, daarbij vergezeld van
een onderwijzer uit Frans Kameroen
die in zijn studiejaren geadopteerd
was door de familie Hoogers om zijn
studiekosten te kunnen voldoen.
ERNSTIGE BRANDWONDEN
De 14-jarige Theo Goumans was
met z'n bromfiets bezig in de schuur
van de ouderlijke woning aan de
Akkerweg. Door nog onopgehelderde
oorzaak deed zich een ontploffing
voor. De steekvlam zette de jongen
van onder tot boven in een vuurzee.
Brandende als een fakkel holde hij
de ouderlijke woning binnen waar
men de vlammen kon doven. De op
gelopen brandwonden waren zo ern
stig dat opname in de St. Radbout-
Stichting te Nijmegen noodzakelijk
was. De ernstigste brandwonden wa
ren aan het gelaat, hoofd en handen.
VIER KOEIEN GEDOOD
DOOR BLIKSEM
Tijdens een onweer, op zaterdag,
werden vier koeien van de land
bouwer P. Peeters in zijn weide te
Heide door de bliksem getroffen en
gedood. Voor de betrokken land
bouwer een schadepost van rond de
6000,—