Het hart van Venray
PULS
PULS
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
VRIJDAG 24 JULI 1970 No. 30
EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
PEEL EN MAAS
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
ADVERTENTIEPRIJS 13 cl per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL Z23 (buiten Venray 1.50)
Zij, die op vakantie geweest zijn of die nog gaan, zullen onder
weg of in hun vakantieplaatsen dikwijls de vraag stellen, die we
in ons blad al zo dikwijls gesteld hebben. De vraag namelijk, hoe
het toch mogelijk is, dat men daar spuitende fonteinen heeft,
prachtige monumenten, parken, openbaar groen, winkelgalereien,
kortom dat men daar zich prettig en plezierig voelt, terwijl wij,
hier met zijn 25.000 van al die dingen zo weinig hebben of zelfs
helemaal niets. Trouwens men behoeft niet op vakantie te gaan,
om dat te constateren, in eigen plaats zien we bijv. de psychia
trische centra Servatius en St. Anna op dat terrein aan de paar
duizend patiënten veel meer te bieden hebben dan de gemeente,
waarin ze gevestigd zijn, te bieden heeft aan de overige inwoners
DE CENTEN
Die vraagt blijft gewoonlijk onbe
antwoord en zo men daarop al een
antwoord geeft, dan is dat: „daar
heeft Venray geen centen voor
En men wijst dan overigens te
recht op het toch al nieit geringe
wat In Venray de afgelopen 25 jaren
gebeurd is. Men heeft een kapot ge
slagen dorp met zijn kerkdorpen niet
alleen weer tot leven gebracht, maar
zelfs nieuw leven toegevoegd in zijn
uitbreidingsmogelijkheden en in zijn
expansie.
Maar het heeft er dikwijls de
schijn van, dat men niet wil begrij
pen, dat zelfs dit wonder zijn vol
tooiing niet heeft, als men fabrieken
en woonhuizen bouwt, woonwijken
aanlegt en niewe wegen. De mens
van deze tijd wil' meer dan een on
derdak en werkgelegenheid. Hij wil
zich prettig voelen in de plaats
waarin hij woont en leeft en vraagt
daarom naar juist die dingen, die
ons elders zo treffen. Een fontein,
dat iets meer is dan een verbeterde
tuinslang, groenstroken, die ook
groenstroken blijven en niet na ver
loop van jaren veranderen iin par-
keerstiroken. Hij wil speeOgelegen-
heid voor de jeugd, plantsoenen en
parken, waariin men rustig relaxen
kan. Hij loopt dan misschien achte
loos voorbij aan een monument,
maar ervaart het als prettig, dat zo'n
ding daar staat en nij kijikt jaloers
naar Venlo, Helmond, Eindhoven,
Roermond en Tilburg, waar men de
binnenstad het alleenrecht gemaakt
heeft voor voetgangers.
Ondanks het werkelijk formidabe
le, dat in Venray verricht is in de
voorbije jaren, merkt hij juist met
deze vakantie, maar ook bij andere
bezoeken aan andere plaatsen dat er
gebreken zijn en blijvlen
Gebreken, die men niet van de
tafel kan vegen, met de opmerking
dat er waarlijk nog wel wat an
ders te doen is in Venray dan de
aanleg van ©en park, de oprich
ting van een monument en dat we
ternauwernood genoeg water heb
ben in de zomer om onze dorst te
lessen.
VEEL TE DOEN
Natuurlijk is er in Venray veel te
doen. Kijken we maar naar Veltum,
dat we in een akelig snel tempo
moeten volbouwen. Lees nog maar
eens de reportage over Venrays beer
put en dan weet men al dat alleen
de riolering miljoenen gaat kosten.
Kijk maar naar het plan Brukske
dat in te korte tijd feitelijk opgezet
moet worden en naar het womdng-
böuwprogrmama dat we de eerstko
mende vijf jaren te verwezenlijken
hebben. Kijk maar eens even wat er
op de industrie-terreiinen gebeurt en
hoe bijv, de gemeentelijke diensten
gehuisvest zijn. En wat zal het nieu
we centrumplan nu wel gaan bren
gen
Toch blijft de vraag of naast al
dat zo zwaar noodzakelijke we niet
vergeten, dat de mens meer vraagt
dan werk en onderdak. Natuurlijk
kan Venray terecht trots zijn op zijn
schouwburg, op zijn weliswaar al
lang te kleine sportpark, op zijn
gemeenschapshuizen, op zijn zwem
badinrichting, op zijn ziekenhuis, op
zijn sociaal-medisch centrum en zijn
bejaardencentrum.
Dat zijn allemaal dingen, die het
leven beter en gelukkiger kunnen
maken, maar nog steeds blijft dan de
vraag hameren, waarom men elders
waar ook al die voorzieningen zijn,
altijd nog verder is gegaan juist om
een nog prettiger woonklimaat te
scheppen, om de mens behalve werk
en onderdak het ook verder prettig,
plezierig en gemakkelijk te maken?
We dachten dat het doodgewone
pure eigenbaat is, die andere ge
meenten ook in die dingen duizenden
en duizenden guldens hebben doen
investeren.
Als men industrie aantrekt in wel
ke vorm ook, dan zal de mens, die
daar gaat werken niet alleen kijken
naar de machines, die hij gaat bedie
nen, het werk dat hij gaat doen,
maar zal ook de woning een grote
rol spelen bij zijn beslissing. Doch
daarnaast zal ook het verdere kli
maat zodanig moet zijn dat zijn le
ven hier zo aangenaam mogelijk zal
zijn. We noemen dat welzijn, dat zo'n
groot woord is in deze tijd, doch dat
een gevolg is van de grote welvaart,
die er thans is
Juist dat welzijn heeft steden als
Eindhoven, Tilburg, Venlo, Helmond
en Roermond (om er maar enkele uit
onze buurt te noemen) er toe bewo
gen kapitalen te steken in voorzie
ningen, waarvoor ouderen onder ons
zo dikwijls nog de neus ver op halen,
omdat ze menen dat zulks overbodi
ge luxe is. En dat is het beslist niet.
Dat zal men ervaren ais men eens
een enquete houdt onder de honder
den nieuwkomers i,n ons Venray.
Men zal dan merken dat men welis
waar heel aardig vindt dat we een
schouwburg hebben en een zwem
bad, dat er een goed ziekenhuis is en
andere voorzieningen, maar men zal
dan ook rustig klachten horen over
het te weinige groen, over het pliet-
tepeuterdge van onze plantsoenen,
over het vreemde feit dat we in
Venray wel parken hebben maar dat
daar geen miens in mag komen als
patiënten van inrichtingen of leer
lingen van een bepaalde school. Men
zal U vertellen dat ze onze markt
pleinen maar steenmassa's vinden en
dat hun echtgenoten niet bepaald
kapot zijn van wat Venrays winkel
stand dikwijls te bieden heeft en de
manier waarop.
Dat mag een chauvenistisch hart
dan pijn doen en zelfs een misken
ning inhouden van wat in het
jongste verleden hier allemaal ge
presteerd is, feit is, dat we ons
dergelijke klachten in de oren die
nen te knopen en daar onze kon-
klusies uit dienen te trekken.
KONKLUSIE
Die konklusie zal alleen maar kun
nen zijn, dat we inderdaad dit soort
welzijnszorg meer aandacht zullen
moeten gaan geven, ondanks het feit
dat we het met andere problemen
ook al druk genoeg hebben. Het is
een even wezenlijke voorwaarde
voor de uitgroei van ons Venray als
voldoende woningen, als nieuwe in
dustrieën
En als zodanig weegt dat even
zwaar. Het argument, dat we daar
geen centen voor hebben kan hier
eenvoudig niet voor gelden, omdat
het mede een stuk (iindustrialLsatie)-
beleid is, waaraan door rijk en pro
vincie even goed medewerking te
geven is, als aan de aanleg van een
nieuwe weg, een industrieterrein, 'n
woonwijkWie dat niet inziet
gaat aan de werkelijke feiten voor
bij en zal uiteindelijk dan ervaren,
dat juist deze punten dikwijls veel
belangrijker blijken te zijn dam
waar we ons nu zo dik over maken.
Wat Uden en andere plaatsen in dat
opzich doen en van plan zijn te doen
moet voor ons een aamwijizimg zijn,
dat we in en bij alle drukte, die we
al hebben, deze dingen niet onge
straft aan ons voorbij kunnen laten
gaanEn dat het argument geld
en centen in deze niet gelden kan en
mag
De autochtonen mogen Venray dan
ervaren als een plaats, die flink uit
de kluiten schiet en in 20-30 jaren
aard'.g is uitgebreid, de nieuwko
mers (en vergeet niet dat zulks er
honderden per jaar zijn) stellen veel
andere en misschien in veler ogen
hogere eisen. Maar aan die eisen
voldoen andere plaatsen wel en
waarom zouden ze zich dus in Ven
ray vestigen
Het gaat om ons eigen belang, ook
in ander opzicht dan louter in mate
riële zin.
We zelf ervaren dat we op onze
vakantie gïan, daar waar het gezel
lig is. We ervaren dat ook in onze
inrichtingen, die we dikwijls benij
den om hun parken, hun groen, hun
voorzieningen.... Doch die voor ons
zelf aan te schaffen zouden we dan
maar op moeten schuiven tot later,
zo gauw er misschien eens centen
voor zijn Het moet duidelijk zijn
dat zulks niet kan. Met welk recht
geven andere plaatsen hiervoor ka
pitalen uit. en dat zou men hier niet
kunnen, zij het dan in wat beperk
ter mate Met welk recht moeten
we hier een kunstenaar via een
contra-prestatie-regellng (waarvan
niemand ooit iets ziet) de nodige
ruimte geven om iets te kunnen
matóen, terwijl hij niet ingeschakeld
kan worden bij het meer leefbaar
maken van onize plaats, wijken en
buurten
SCHOUWBURGPLEIN
Dit alles kwam onwillekeurig weer
eens naar boven, toen deze week het
schouwburgplein ter sprake kwam
We hebben over bovenstaande pun
ten al zo dikwijls geschreven, zon
der dat zulks weerldlank scheen te
hebben, dat we blij verrast wiaren
toen we bij een paar menisien wer
den uitgenodigd, die. naar ons bleek
hetzelfde dachten ais wij. Alleen....
ze waren verder gegaan. In deze tijd
van inspraak en particulier initiatief
hebben ze misschien in veler ogen
de stoute schoenen aangetrokken om
eens een daad te stellen, die alleen
maar bewondering kan wekken.
Toen deze kleine groep namelijk
hoorde dat Venrays gemeentebestuur
bereid bleek een beeldhouwwerk van
Daan Wilschut te accepteren, dat 'n
Venrays aannemingsbedrijf bij ge
legenheid van zijn zilveren bestaan-
feest de Venray se gemeenschap aan
zou willen bieden, heeft die zich af
gevraagd of het zin heeft om op het
tegenwoordige plein voor de schouw
burg zo'n cadeau neer te zetten. In
dertijd heeft men met dat plein gro
te plannen gehad, maar er waren
ergere gaten dn andere wegen te
dichten en daar heeft men toen dat
geld maar voor gebruikt; geld dat
men anders voor het voorplein van
de schouwburg over had. Dat had
weer tot gevolg dat dat plein toen
maar van leem en grint gemaakt
heeft (z.g. provisorisch), met als ge
volg dat als het regent men in de
talloze plassen trapt, en als het warm
en droog is de hele zaak stuift.
En dat ligt daar nu zo al vijf jaar
als e endwedl voor de huisdeur van
wat Venrays gemeenschapshuis in
optima-forcma moet zijn en wat dan
het culturele, hart van heel de streek
vormt. Geen net visitekaartje, zelfs
eventueel met monument
Wordt het nu niet eens tijd dat
vijf jaar oude provisorische geval te
veranderen in een plein dat een ge
bouw als de schouwburg waardig is,
zo was hun vraag. En moeten we
dan niet meteen de kans aangrijpen
- in afwachting van centrumplan en
andere plannen - om er direct mee
te beginnen en van dat plein eens
iets te maken dat het inderdaad een
trefppunt wordt voor jong en oud,
in plaats van een parkeergelegenheid
waaraan jammer genoeg zo veel
pleinen worden opgeofferd?
Men heeft het bij die vragen niet
gelaten. Integendeel, men heeft de
gebroeders Lerou, aankomende ar
chitecten, er bij gehaald en hen die
vragen voorgelegd. In hun nog jon
ge voortvarendheid hebben ze die
kans gegrepen, want ze hebben er
inderdaad een ontmoetingscentrum
van gemaakt, dat voor iedereen wat
biedt, dat plezierig, gezellig en leuk
is.
DAAR LIGT NU HET PLAN....
zo was deze week het bescheid.
Een plan waarin de belangrijkste
plaats en de functie van de schouw
burg als het ware verlengd wordt in
de vorm van een plein, waar ieder
een op eigen gezellige manier kan
vertoeven.
Een luifel in het ontwerp versterkt
het contact tussen plein en theater.
Als opvang bij regenachtige dagen
is de schouwburg bij het plein be
trokken, voor de rest moet het een
zelfstandige eenheid worden.
Functioneel heeft de luifel ook z'n
waarde met het overdekt in- en uit
stappen bij een bezoek aan de
schouwburg, voor een openlucht-ca
fé, als concert-kiosk, dat via een on
overdekt zonneterras overgaat in een
kinderspeelplein. Dit bestaat uit ter
rassen op vrschillende niveau's, te
midden waarvan het reeds genoemde
kunstwerk als speelplastiek voor de
jeugd.
Het in het ontwerp geplande speel
plein zou ook dienst kunnen doen
als kindercrèche voor winkelende
moeders, die na gedane arbeid bo
vendien verpozing vinden op 't ver
nieuwde schouwburgplein.
Door hoogteverschillen van de te
rassen welke variëren van 45 cm
beneden het huidige straatniveau tot
60 cm daarboven, wordt de moge-
gelijkheid geschapen, dat harmonie
ën, jeuigdibandjes, kleinkunstenaars
(speakers-corner) uitvoeringen in de
openlucht kunnen geven, bovendien
in een prettige omgeving met de no-
lilge zitjes.
Men denikt voorts aan het houden
van kunstmarkten en tentoonstel
lingen-
Da alles zal niet alleen het leven
van de eigen Venrayse inwoners,
maar ook het verblijf van het steeds
toenemende aantal vakantiegangers
in en rond Venray veraangenamen.
Door het speels groeperen van ter
rassen, traptreden, hellingbaantjes
(voor bjaarden en invaliden), bloem
bakken en voetmuurtjes (als be
scherming van de kinderen t.a.v. 't
verkeer) en door het gebruik maken
van 'n waterplastiek kan het geheel
een zeer speels kaakter krijgen.
Behalve de luifel aan de schouw
burg is er, mede met het oog op ons
klimaat, gedacht aan een tweede on
derkomen en wel in de vorm van 'n
galerij welke het plein min of meer
omsluit Deze galerij zou opgebouwd
kunnen worden uit eenheden van 4
x 4 meter, welke ieder voor zich 1
steunpunt hebben, (grote paraplu's).
In deze galerij is het mogelijk om 'n
aantal funkties onder te brengen
waarbij de gedachten gaan naar een
VW-kantoortje, bloemenstalletje,
ijsverkoop, krantenkiosk, boetiek en
koffiebar, terwijl er ook vitrines ge
plaatst kunnen worden die door de
middenstand gehuurd kunnen wor
den Ruimtelijk zullen deze uit poly
ester bestaande eenheden in hoge
mate karakterbepalend zijn voor het
geheel.
Het kan dus een feestelijk plein
worden, dat niet alleen op zomerse
dagen een genot kan zijn, maar ook
bij minder goed weer zal men er te
recht kunnen, terwijl de openlucht
speelplaats wel altijd gebruikt zal
worden
PARKEREN
Men zal opmerken dat met dit plan
kostbare parkeerruimte verloren zal
gaan. Men heeft echter berekend,
dat door een beter indelen van de
bestaande parkeerruimten in de
naaste omgeving van de schouwburg
180 parkeerplaatsen kunnen ontstaan
en dat is dan evenveel als het ge
val is bij de ongeordende situatie op
dit moment.
Naast de schouwburg, de strook
voor de bibliotheek, het Hensenaus-
plein en op het aangrenzende plein
van het Edah-Kooppark is voldoende
ruimte voor parkeren en er zijn nog
alternatieve plaatsen aanwijsbaar.
Voor de schouwbu/g is dus vol
doende parkeerruimte, temeer daar
■nen deze vooral 's avonds nodig
heeft. Overdag blijft zij beschikbaar
voor het winkelende publiek.
De voordelen van een dergelijk
plan zijn legio. Men zou ze als volgt
kunnen samenvatten:
gezelligheidscentrum voor de ge
hele streekbevolking;
fraaier uiterlijk van Venray-kom,
mogelijkheden voor allerlei open
lucht-manifestaties
speelruimte voor kinderen van de
winkelende ouders;
verpozing voor moeders na winke
len of gedane arbeid;
ontmoetingscentrum voor tieners
maar ook voor 65-plussers;
openluchtterras bij zomerse dagen;
regenvrije overkapping naar de
schouwburg;
versterking van de band gemeen
schap-schouwburg
een nieuwe toeristische attractie.
GEDURFD PLAN
Wie de bijgaande foto's eens op
zijn gemak bekijkt en met de ker
misdagen de maquette eens gaat be
kijken die bij Berden-Trienekens in
de etalage komt staan, zal moeten
toegeven, dat men met een gedurfd
concept te maken heeft Men heeft
van ddt plein een echt trefpunt ge
maakt, waarbij de schouwburg dan
nog eens de rol vervult van stille
reserve, in geval regen of slecht
weer de mensen van dat plein zou
verjagen
Het aannemingsbedrijf hoopt in
augustus a.s. het monument te kun
nen overdragen aan de gemeente.
Wat zal nu het antwoord zijn op de
„aanvulling" die via dit plan gege
ven wordt? Er zijn meer plannen,
uitgaande van particulieren aan de
gemeente aangeboden. We denken
b.v. aten het herdenkingsmonument
voor de Venrayse ontginningen, dat
is onder de tafel verdwenen..... We
hopen en vertrouwen dat deze in
spraak en dit particulier initiatief 'n
beter lot beschoren zal zijn, en dat
men gezamelük kan komen tot ver
wezenlijking. De reden waarom, zo
dachten we, is hierboven duidelijk
genoeg omshreven.
Foto Gerard Kruysen maakte van
de bedoelde maquette beide foto's,
waarbij uiteraard in de luchtfoto 't
nieuwe schouwburgplein werd inge
bracht.