Waar blijft het politiebureau NA 21 JAAR BRAZILIË TERUG IN VENRAY EIEREN le goedkoop PULS PULS Vrede peel eerde jubilerende redor DIS recipieerde Receptie van de Patronaats drumband VRIJDAG 10 JULI 1970 No. 28 EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS IS I GOEDKOPER I DAN U DENKT SPfKTrK WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ffiWBKRJifaBJSSTTÏS De vreemdeling die zondag over de Ripseweg kwam zal niet uitgekeken zijn geworden van de pracht en de praal van Venrays jongste kerkdorp de Vredepeel. Hij zal het een vol waardig dorp hebben gevonden met een ruiiterclub en een fanfare. Maar hier was het de schijn die bedriegt, maar die wel demonstreert de goede samenwerking van de Vredepeel en zijn naburen. De kerkelijke fanfare St. Oda uit Merselo, moederdorp van de Vreej, vond het een grote eer, zoals de pre sident de heer van de Venne 't uit drukte, dat de fanfare een bepaalde glans mocht geven aan het 40-jarig priesterfeest van rector P. Pelt. En de ruiters van Westerbeek escor teerden graag de jubilerende pries ter. Want ook Westerbeek heeft met de Vredepeel goede relaties, al was het alleen maar omdat van de Vreej verschillende inwoners lid zijn van die ruiterdub. Er was nog meer, maar dan van hun eigen - bruidjes in keurig wit brachten hun rector ter kerke, waar rector Pelt met assistentie van zijn Provinciaal en een ordegenoot te- samen met Deken Loonen de conse- lebratie verrichtte. Het hoofd van de school had veel werk verzet, niet alleen om voor de jeugd een nederlandse mis te com poneren, maar vooral ook omdat de huismoeders van de Vredepeel actief bij het zingen van de mis betrokken werden. Het was een eendagskoor waarvan men graag meer zal horen. De hoogeerw. heer Deken Loonen hield de feestpredikatie, waarin hij nog altijd de priester -zoals de Vre depeel dit doet - centraal stelde en dat het priesterschap nog altijd een roeping was; het priesterschap als bemiddelaar tussen God en de men sen. Zoals de Vredepeel zijn priester weet te eren is het goed; maar hij dankte tevens rector Pelt voor zijn inzet in de Vredepeel. In het prachtige Gemeenschaps huis, een werkstuk door de ij ver van de jubilerende rector tot Stand ge komen, werd een huldiging gehou den welke geen aparte Vredepeel- gebeurtenis was, want velen waren van ver gekomen om deze onver moeibare rector eens im de bloemet jes te zetten. Eerst waren het de allerkleinsten, die een versje opzegden, waarna o. l.v. de heer Hertsig de grotere een lied door hem gecomponeerd ten gehore brachten, en waarin de jeugd de rector dankte voor alle goede zorgen aan hen besteed. De heer Weerts dankte de rector namlenis het kerkbestuur en de ge meenschap voor zijn dag-en-nacht- zwoegen voor de Vredepeel, om de gemeenschap niet alleen leefbaar te maken maar ook te houden. Burgemeester drs. Schols bracht naar voren de vitale gemeenschap van de Vredepeel met als centrale figuur rector Pelt. Pater Biemans, de pas gekozen Provinciaal der Paters van de H. Geest, waartoe de jubilaris behoort, sprak mede namens de mede-broe ders, verspreid over de gehele we reld, een woord van gelukwens. Rector Pelt vroeg zich in zijn dank woord af, wat mlen toch begonnen was om zo de loftrompet over hem uit te schallen. Voor deze getuigenis van geloof in het priesterschap was hij ten zeerste erkentelijk. Dat de bewoners van de Vredepeel in deze tijd nog het priesterschap weten te waarderen, daarop was hij trots. Juist deze gebondenheid doet deugd. „Allen meer dan bedankt, ik heb mijn plicht gedaan, ik zal blijven doorgaan ook al ben ik 65+ gewor den, op de manier zoals ik het heb gedaan, en zoals ik het weer zou doen als ik opnieuw moest begin nen". En daarna kwamen de vele hon derden uit de Vredepeel en verre omgeving de hand drukken van de jubilerende priester. Naast het ge schenk van de Vredepeel - een tele visietoestel - kon hij nog vele ca- daux in ontvangst nemen, en deze waren de priester van harte gegund. GESLAAGD Mej. Mia van Meyel uit Leu nen slaagde te Rosmalen voor het diploma B psychiatrische ziekenver pleging. Aan de akademie te Venlo slaagden ook nog de dames G. M. O. Olaessens uit Oostrum en J. C. W. M. Pfaölipsen uit Vienray. In het kader van het leerlingen- stelsel van de Landelijke Stichting Beroepsopleiding Levensmiddelen industrie, slaagde voor het diploma „vakspecialisatie melkinrichting" le deel te Deventer dhr. J. Martens uit Ysselsteyn, werkzaam bij de Zuivelfabriek te Venray. Toen Venray het vorig jaar als laatste gemeente in Nederland eigen gemeentepolitie kreeg, bracht dat vele problemen met zich. Problemen t.a.v. het aantrekken van een korpschef, brigadiers en agenten. Problemen t.a.v. de financiering, problemen ook t.a.v. de huisvesting van de mensen zelf, maar ook van dit nieuwe politie apparaat. Want al onder de Rijkspolitie met zijn onderbezetting was het politiebureau veel te klein in het groeiende Venray, on danks het feit dat vele diensten, die het Venrayse korps thans zelf doet, toen nog konden worden overgeheveld naar Roermond en andere plaatsen We mogen nu konstateren dat de omvorming praktisch geruisloos ge gaan is. Er kwam weliswaar een ander uniform, er kwamen vreemde en nieuwe gezichten otnder de man schappen, er kwam een korpschef, nieuwe politiewagens, kortom de ge wone burger heeft ternauwernood ervaren, dat intussen het Venrayse politie-apparaat is uitgebreid tot 30 man, een eigen recherche afdeling heeft en een verkeerstechnische dienst, alsmede een eigen admini stratie en thans gehuisvest is in het „oude" politiebureau plus de daar aan grenzende leeggekomen wonin genDat is al een pluim waard, deze geruisloze overgang van Rijks- naar Gemeentepolitie HUISVESTING Toen burgemeester Schols in de raadsvergadering van november van het vorig jaar ook nog kon mede delen dat men ook een oplossing ge vonden had voor de huisvesting van het apparaat zelf, doordat men in plaats van een nieuw politiebureau te bouwen het oude zodanig kon ver bouwen dat het voor de eerstkomen de 10-20 jaren voldoende zou zijn, toen dacht iedereen: gelukkig dan is ook dat probleem weer opgelost en kunnen we onze aandacht weer op het volgterude richten. Inderdaad had het verbouwplan, dat architect C. Colsen in enkele weken tijd gereed maakte de aan dacht getrokken. PRACHTIGE INDELING Onder het motto, dat de bouw van een nieuw politiebureau waar schijnlijk te lang zou duren, ook al omdat het verkrijgen van financiën daarvoor een lijdensweg zou worden, was men op de gedachten gekomen om deze jonge Venrayse architect dan maar eens over verbouw van het huidige bureau te laten denken. „Maar het moest wel vlug gebeu renwas de boodschap. Nog geen maand daarna kon men in Den Haag de betrokken mensen van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en plan voorleggen, dat terecht ook daar geprezen werd om zijn doel matigheid en vooral om zijn prakti sche en soms zelfs gezellige inde ling. Want Ir. C. Colsen gaat het be staande gebouw dusdanig naar ach teren uitbreiden dat feitelijk alle vertrekken van het gehele en nu 2 stoks wordende gebouw als het ware gegroepeerd worden rond een grote hal, annex trappenihal De entree blijft aan de Wilhelmd- nastraat, maar voor het personeel komt er ook een achteruitgang, die te bereiken is vanaf de Dr. Poels straat. Via de entree aan de Wilhelmina- straat, komt men langs de wacht commandant in de grote centrale hal. Aan deze hal liggen de surveil lancekamers, de kamer van de bri gadiers, de spreek- en verhoorka mers, een kanltine, die tevens als theorielokaal kan dienen. In deze hal zijn zitjes geplaatst, waar men even tueel rustig wachten kan. In een volledig afgescheiden ge deelte liggen begane gronds ook de cellen, wier aantal belangrijk wordt uitgebreid. Deze cellen staan weer in verbinding met een aparte lucht plaats buiten, waar ook de garages zijn en opbergruimten voor fietsen, brommers e.d. die ofwel in beslag genomen zijn of als gevonden wor den ingeboekt. De cellen hebben ook een afzonderlijke trap naar de twee de verdieping. In de hal verder vinden we de gar derobe voor het personeel en de trappen naar de tweede verdieping. Op deze verdieping vindt men we derom om een grote hal de kamers gegroepeerd van de korpschef, de plv. korpschef en die van de briga diers. De verkeerstechnische dienst heeft er een afzonderlijke ruimte, evenals de recherche-afdeling, terwijl ook niet de spreek- en verhoorkamers ontbreken. Een kant wordt geheel ingenomen door de administratie, die via een glazen wand zichtbaar is vanuit de hal. Voeg daarbij diat op deze hal ook nog de foto-kamer, het magazijn en het archief onderge bracht is, dan heeft men een klein beeld van wat allemaal in het nieu we politiebureau zijn onderdak moet vinden. Ir. Colsen heeft met opzet alle mo gelijke plechstatiigheden weggelaten, die sommige andere poldtdebureaux wel kenmerkt en heeft het geheel zo open gemaakt als maar mogelijk is. ,Als op de duur die twee wonin gen daar kunnen verdwijnen, aldus Ir. Colsen, dan heeft men ook later nog uitbreidingsmogelijkheden naar het westen, terwijl eventueel ook nog Welke plaats de voetbalvereniging DIS heeft weten in te nemen in Oir- lo en omgeving, werd zaterdagavond het beste bewezen, niet omdat bur gemeester Schols en de wethouders Janssen en van Dijck acte de pre sence gaven tijdens de receptie van het bestuur en het eerste elftal van de voetbalvereniging DIS ter gele genheid van het behalen van het behalen van het kampioenschap van de tweede klasse afdeling Limburg, maar vooral door de vele bestuurs leden van voetbalverenigingen in de regio en door inwoners en oud-in woners van Oirlo. De voetbalvereniging DIS is weer op de goede weg en zij zal zich door deze receptie gesteund weten om de strijd aan te binden in de eerste klasse van hun afdeling. Bestuur en leden van het jacht hoorn en trompettercorps van de St. Petrus Banden parochie recipieer den bij gelegenheid van het behalen van de eerste prijs en promotie op het Bonds-concours te Nieuwehha- gen, in de foyer van het Cultureel Centrum. Daarbij was ongetwijfeld het hoogtepunt van die receptie, het ten gehore brengen van de winnen de nummers. De wanden van de schouwburg waren daarbij een goed klankbord om alles tot zijn recht te laten komen. De heer drs. Beterams vertelde nog eens hoe twaalf jaar geleden 't corps uit het oude patronaat was ge boren en dat steeds met succes aan de concoursen werd deelgenomen. Het was leuk dat de drumband uit Liessel een muzikale hulde bracht, en de jongste van dit corps de ge lukwensen aanbood. Dank werd gebracht aan de beide instructeurs, de heren Hoppenbrou- wens en van Eijik. Het was een goede receptie waar op ook niet ontbraken Deken Loo nen, burgemeester Schols en de wet houders Janssen en van Dijck, en vele vertegenwoordigers van muziek fanfare en drumbands uit de regio. Voorzitter van Toor dankte voor de grote belangstelling, niet alleen bij deze receptie, maar het gehele jaar door. Herman van Ass, oud-inwon er van Ysselisteyn, iis met zijn echtgenote, na 21 jaren in Brazilië te zijn ge weest, op vakantie teruggekeerd in zijn geboorteplaats. Het Venray anno 1970 doet hen vreemd aan. Alles is immers zo veel veranderd. Industriën van wereld formaat zijn gevestigd op plaatsen die zij nog kenden als vuilnisbelt. Maar ook de groei van agrarische bedrijven tot grote pluimveecentra of grote tuinbouwbedrijven is nieuw voor hen, evenals de Vredepeel - toen nog een onbewoond twistpunt. Herman van Ass zag er 21 jaar ge leden geen brood meer in om hier te blijven boeren. Brazilië, dat was het land van de toekomst, en aangelokt door de voorlichting in die dagen, pakte hij zijn boeltje en emigreerde met vrouw en 8 kinderen naar het nieuwe land, de Fazienda Holambra. Zijn Ysselsteyns bedrijf van 22 ha werd verkocht. TELEURSTELLING Het land van de toekomst viel gru welijk tegen. Hij kwam er tercht in de bouwploeg en moest er harder werken dan ooit in Ysselsteyn nodig was geweest. Na 8 maanden kreeg hij de verzorging op zich van het quarantaine-vee. Maar ook dat was niet zijn inzicht van een nieuw be staan opbouwen Van zijn laatste spaarcentjes kocht hij 'n bedrijf van 26 ha maar vroeg zich daarbij wel af of hij daarvoor nu had moeten emigreren. Een bezoek van een Pater Fran ciscaan bracht tenslotte de definitie ve omwenteling in zijn bestaan. De ze pater wees hem op de vele moge lijkheden in Zuid Brazilië. Per vliegtuig werd een kijkje ge bracht aan dat land en het resul taat was dat zij him bezittingen - land en veestapel - verkochten en verhuisden. Reeds direct bij hun aankomst had dez pionier uit de Ysselsteynse peel het wel bekeken. Hier lag zijn toe komst. In een gebied van veel ne derlandse emigranten - en niet te vergeten duitse emigranten - werd in compagnonschap tarwe in cultuur gebracht. GESLAAGDE EMIGRANT Noeste arbeid, doorzettingsvermo gen en niet bij de pakken neerzitten - daarbij steun krijgend van de op groeiende kinderen - hebben hem gemaakt tot een geslaagde emigrant die twee bedrijven in eigendom heeft elk groot 500 ha en dan nog 200 ha grond in pacht. Alles wordt machinaal verzorgd en het opmerkelijke daarbij is dat op zijn bedrijven veel machines ge bruikt worden die door Sjef Michels uit Venray-Helde zijn gemaakt. Liefst 1500 zakken van 60 kg zaai- tarwe werd dit jaar uigezaaid. Men heeft het geluk dat men tweemaal per jaar kan oogsten, want in de stoppels van de tarwe worden soja bonen gezaaid. Het is daar goede grond, in een sub-tropisch klimaat. Vorig jaar leverde deze emigrant 15.500 zakken van 60 kilo tarwe De grote vlakten tarwe worden tegen rupsen besproeid vanuit laag- vliegende vliegtuigen. „Al,s men bedenkt dat met 10 zak ken tarwe oogst per hectare de on kosten betaald zijn, en ik er 20 zak ken van oogst, dan kan men zich wel indenken dat 't daar goed boe ren is". Met 8 kinderen emigreerde Her man van Ass, nog 5 werden er in Brazilië geboren. Deze laatste heb ben de Braziliaanse nationaliteit en de oiidste van hen is volgend jaar al stemgerechtigd. SOCIAAL VOELEND Het personeelstekort is bij v. Ass onbekend. Er is voldoende aanbod en over rassenproblemen wordt niet eens gedacht. Blanken en kleurlin gen werken er eensgezind samen. En van Ass zorgt goed voor hen, elke arbeider krijgt een maand loon per jaar extra. En dat is in Brazi lië een ongekende weelde. Trouwens op sociaal gebied wordt er nu ook veel meer gedaan in Brazilië, sinds de hervormingen in de regering. Dat kost natuurlijk veel geld en daarom moet hij nu een procent van zijn bruto inkomen afdragen voor de so ciale wetgeving. Dat maakt per jaar toch nog altijd zo'n 7000 uit. Als groot-grondbezitter is zijn in vloed ter plaatse erg groot. 'N voor beeld: toen voor zijn bungalow e(en weg aangelegd moest worden, kwam de burgemeester persoonlijk de zaak bekijken en in de kortste keren was RECHTDOOR OP DEZELFDE WE3 GAAT VOOR rram vcnrï" een uitzondering.' flij gaat alt af - buigend verkeery gaande verkeer op dezelfde weg. de weg klaar. Vlak bij zijn eigendommen is het reservaat van Indianen, maar nog nooit hebben ze last gehad van deze volksstammen. Herman van Ass was vroeger nog al aan de sportieve kant. Hij heeft meegevoetbald in D.S.O. en in De Valk; hij turnde bij St. Ohristoffel en was kampioen hardloper in Lim burg. Nu nog kan hij de sport niet vergeten en is bij al zijn drukke werkzaamheden nog trainer van de plaatselijke 1ste klasse voetbalclub. Zijn geboorteplaats kan hij ook maar slecht vergeten. Het liefst zou hij straks - als hij van een welver diende rust gaat genieten - de zo mers in Nederland doorbrengen en de winters in Brazilië. Zijn vrouw wil liever in de buurt van de kin deren blijvten, 4 zijn er reeds ge trouwd. Hun wel en wee wil zij van dichtbij meemaken. Gevraagd naar de politieke situ atie in Brazilië, gaf de heer van Ass een diplomatiek antwoord. „Wat ik ervaar daar in mijn streek is niets dan goeds, rust en orde. Zo iets als in Amsterdam gebeurt is bij ons niet mogelijk. Mochten er ach terstellingen zijn in Brazilië, dan ben ik daar nooit mee geconfron teerd geworden. Ook dat er vervol gingen zouden zijn, is mij iin Neder land al gevraagd; dat was voor mij geheel niéuw, en daarvan was ik, als dit gebeurde, geheel onkundig". achteruit enige mogelijkheid tot uit breiding bestaat NU EEN HALF JAAR LATER Informeert men nu ruim een half jaar later, wanneer nu feitelijk wel met de verbouw van het bureau be gonnen wordt, dan haalt men zijn schouders op en kan men niets zeg gen. Wie gedacht had dat Den Haag even vlot zou reageren als de jonge architect, weet intussen al wel be ter. Men mag dan ook daar enthou siast zijn over het prachtige verbou wingsplan, sindsdien heeft de archi tect niets meer gehoord. We hebben in Venray al sinds jaar en dag een arbeidsbureau, waarvoor ook al sinds jaar en dag een terrein gereserveerd ligt aan de JulimasdingelEn ieder jaar op nieuw hoorden we de burgemeester zeggen, dat men hoopt dat dit jaar dat arbeidsbureau nu wel verrijzen zou, doch burgemeesters kwamen en gingen en de plek aan de Juliana- singel is intussen een op gezette tij den modderige parkeerplaats gewor den, waarop nog steeds geen arbeids bureau staat. Dit jaar hebben we de aanbesteding dan mogen meemaken, maar van een gunning is intussen nog steeds niets bekend. Met dat voorbeeld voor ogen zit ten we nu tgeen de tekening aan te kijken van het Venrayse politie bureau En we kunnen slechts hopen dat dit tijdelijke uitstel niet datzelfde tempo gaat krijgen als wat we van het arbeidsbureau hebben gezien. Dertig man over twee woningen en een te klein bureau verdeeld, is niet bepaald een gunstige startpositie voor een nieuwe gemeentepolitie. Maar dat is te overwinnen mits men de redelijke zekerheid heeft binnen afzienbare tijd in een goed geoutil leerd bureau te kunnen trekken. We moeten zeggen, dat uitzicht ons nu tegen begint te vallen De legpluimvedhouders worden al geruime tijd geconfronteerd met la ge tot zeer lage eierprijzen. Zelfs op goed geleide bedrijven van voldoen de omvang wordt reeds maandenlang de kostprijs nieit gedekt door de op- brengstprijs. Deze lage eierprijzen worden veroorzaakt door 'n te groot aanbod van eieren ten opzichte van de vraag. Deze situatie beperkt zich niet tot Nederland, doch doet zich voor in de gehele EE.G. Het bestuur van het Landbouw schap besloot er bij de minister van Landbouw en Visserij op aan te dringen in Brussel stappen te on dernemen om te bereiken, dat in de ze slecte situatie de EEG-verorde ning voor eieren juist gehanteerd wordt ,ook ten aanzien van de lan den met staatshandeL Hiermee wil het Landbouwschap voorkomen, dat door het ontduiken van de EEG-re gels eieren worden ingevoerd. Het bestuur sprak zich verder uit voor een zodanig EEG-restitutiebe- leid dat het voor de eierprodukten- industrie mogelijk wordt te concur reren met de producenten buiten de EEG. Het bestuur ging voorts accoord met het voorstel bij de EEG aan te dringen op een reclamecampagne voor eieren met EEG-gelden. Een dergelijke campagne zou gedurende een beperkte periode bij kunnen dragen tot de ontlasting van de eier markt. Door de lage eierprijzen zijn veel pluimveehouders in financiële moei lijkheden geraakt, waardoor zij soms verplicht zijn voor hun minder gun stige bindingen aan te gaan met toe leveringsbedrijven. Om dit te ver mijden besloot het bestuur aan de minister voor te stellen een speciale overbruggingsfinanciering voor de pluimveehouders mogelijk te maken met inschakeling van het Borgstel lingsfonds. Het Landbouwschap zal ter ver betering van de concurrentiepositie van de nederlandse pluimveehou ders op langere termijn, met kracht blijven streven naar een snelle har monisatie van belastingen en vete rinaire maatregelen, verbetering van het fiscale klimaat en bestrijding van de concurrentievervalsing in de EEG. Ter verlichting van de kosten van de pluimveehouders zal naar de me ning van het Landbouwschap de ge organiseerde gezondheidszorg en de veterinaire keuring met EEG-gelden moeten worden gefinancierd.

Peel en Maas | 1970 | | pagina 9