60
jaar
ptiedei
Tevreden gezichten
SCHUTTERSVELD WORDT OFFICIEEL GEOPEND
noodzaak bejaardencentrum bracht 1ste plannen in 1964
"ti
Heil der zieken
Automobielbedrijf van de Yen Venlo nv
N'
ziet U achter het stuur van een geïnspecteerde
gegarandeerde
occasion van
PULS
VRIJDAG 27 FEBRUARI 1970 No. 9
EEN EN NEGENTIGSTE JAARGANG
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN K
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 *»LEr\OI-MW V Wrl ¥Lr*nn T ma V/IVI\7intr\Lll PRLIS PER KWARTAAL 7.75
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
ABONNEMENTS-
Vxuof 150,
Op dinsdag 3 maart a.s. zal de Staatssecretaris van Cultuur, Re
creatie en Maatschappelijk Werk, Mr. H. J. van der Poel, het be
jaardencentrum Het Schuttersveld officieel komen openen. Na een
welkomstwoord van de voorzitter van het stichtingsbestuur, de
heer E. Knoet, zal Mgr. Moors het gèbouw inzegenen, waarna dan
de officiële opening zal volgen
Wie nu het nieuwe verzorgings
huis met zijn 97 een- en 8 tweepers.
kamers daar ziet liggen aan de West
singel, aan de ene kant begrensd
door het sociaal medisch centrum
nog zonder naam en aan de
andere kant door de 96 woningen
tellende bejaardenflat, die kan zich
moeilijk voorstellen, dat dit alles nog
niet zo heel lang geleden gereali
seerd is.
KLAGEN EN KLACHTEN
Het is de moeite waard weer eens
in wat oude Peel en Maas-nummers
te bladen, waarin strijk en zet in de
zestiger jaren de klacht naar voren
komt dat onze bejaarde mensen, die
verzorging nodig hadden, gedwon
gen waren naar Horst, Overloon of
Well, of zelfs nog verder te trekken,
doodgewoon omdat er in het snel
groeiende Venray voor hen geen mo
gelijkheid tot verzorging was. Als de
nestor van Venrays raad wijlen de
heer Steeghs op doktersadvies naar
een verzorgingshuis huiten Venray
moet, dan is zijn laatste waarschu
wend woord in Venrays raad: „laat
mij een van de laatsten zijn, die weg
moet uit de plaats waar men altijd
gewoond heeft en laat Venray zorgen
ook voor zijn bejaarden een goed
verzorginshuis te krijgenHet
klinkt misschien wat dramatisch,
maar de toestand was juist voor die
bejaarde mensen alles behalve pret
tig, als eenmaal het tijdstip aanbrak,
dat men verzorging van anderen no
dig had, hetzij om medische, hetzij
om sociale redenen. Men moest weg
uit de oude en vertrouwde omge
ving en het kostte dikwijls grote
moeite elders behoorlijk onderdak te
krijgen
VOORBEREIDENDE COMMISSIES
In maart 1964 besluit burgemees
ter Custers een voorbereidende com
missie te installeren, die onder lei
ding van Dr. Kortmann de stichting
van een bejaardencentrum in Ven
ray moet realiseren. Deze commissie
stelt een onderzoek in en vindt uit
statistieken en andere rapporten dat
het noodzakelijk is dat er
a. in Venray een verzorgingshuis
dient te komen met ongeveer 150
ibedden;
b. daarnaast een zelfstandig ver
pleegtehuis moet komen met 75
tot 100 bedden. Hiervoor zou het
oude St. Elisabeth-ziekenhuis
kunnen worden gebruikt;
1. een toen nog onbepaald aantal be-
Als men 37 jaren lang dagelijks
door 'het dorp wandelt, dan mag
men zich tot de bekende persoon
lijkheden in Venray rekenen. En dat
is in feite wat Pater Gustaaf Am-
merlaan bijna een mensenleven ge
daan heeft, namelijk van het Paters-
klooster naar St. Anna, fietsen of lo
pen en weer terug
Pater Gustaaf Ammerlaan, thans
bijna 86 jaren, werd op 6 maart 1910
door Mgr. Drehmans in het Minder
broedersklooster te Weert tot pries
ter gewijd. Afkomstig van een in
middels opgeheven gemeente onder
Delft, had hij zijn studies gemaakt,
als zovelen in die dagen, in het
klooster te Megen. Zijn klasgenoten
zijn op uitzondering van Pater Titus
Plekker na, reeds allemaal verschei
den, maar Pater Gustaaf is nog fit
en heeft nog alle belangstelling voor
wat in Venray gebeurt en ver daar
buiten. Maar daarover dadelijk
meer.
Na zijn priesterwijding werd hij
assistent-pater in Megen en later in
Alverna, waar hij zelf vicarus werd.
Van Alverna in Wijchen ging het
weer terug naar Megen, na de eer
ste wereldoorlog en daar bleef hij
in de zielzorg tot 1925, waarna hij
voor 8 jaren naar Nieuwe Niedorp
ging.
In 1933 kwam hij naar Venray
waar hij benoemd werd tot rector
van de psychiatrische inrichtingen
St. Anna en St. Servatius, een plaats
die feitelijk door de Bisschop uit
drukkelijk gereserveerd was voor
een wereldgeestelijke en die dus
door hem slechts „voorlopig" zou
zijn
Dankbaar herdenkt Pater Gustaaf
thans nog de gesprekken met wij
len de geneesheer-directeur van
Huize St. Anna, dr. Schim van der
Loeff, die hem wegwijs maakte op
het moeilijke gebied van de psychia
trie, waar deze Franciscaan toen
nog geen weet van had.
Tot 1937 bleef hij rector van Hui
ze Servatius, maar vanaf die tijd
was 'hij „alleenheerser" op Huize St.
Anna. En zelfs na zijn „pensione
ring", nu 7 jaren geleden, is hij St.
Anna trouw gebleven, want nog
trouw iedere morgen is hij daar pre
sent om de H. Mis op te dragen.
Sprekend over zijn werk blijkt
ook thans nog zijn grote zorg voor
de patiënten en voor de godsdien
stige opleiding van de verplagenden.
En natuurlijk kan hij veel vertellen
over de geschiedenis van deze psy
chiatrische inrichting, waarvan hij
een groot deel zelf mee beleefd
heeft. Het bombardement, de kelder-
tijd en de evacuatie weet hij nog
met verve en exact te schilderen,
evenals de blijdschap waarmede hij
met de patiënten terug kwam uit de
evacuatie, nu bijna 25 jaren geleden.
De grote wederopbouw van St. An
na heeft hij mee mogen 'beleven,
evenals de grote vorderingen die ge
maakt werden op het gebied van de
psychiatrie, waardoor zovelen gehol
pen zijn kunnen worden
Dankbaar herdenkt de thans dia
manten priester wat zijn priester
leven rijk en vruchtbaar heeft ge
maakt. En die dankbaarheid wil hij
tot uitdrukking brengen in een
plechtige H. Mis oude-stijl, die op
vrijdag 6 maart door hem zal wor
den opgedragen in de Paterskerk,
waarna dan van half 12 tot half 1
een receptie volgt in de Pastorie aan
de Leunseweg.
Dankbaar is hij ook, dat zijn over
ste hem toestemming gaf indertijd
bij het vertrek van het klooster hier
te mogen blijven. Van die 'beslissing
heeft hij nog geen minuut spijt ge
had, evenmin als van de verhuizing
naar de nieuwe pastorie, waar hij in
de kleine communiteit een opgewek
te en vrolijke nestor is, die de vele
veranderingen, ook op het kerkelijk
vlak, nog wonderwel en nuchter
weet te waarderen
j aardenwoningen moest worden
gebouwd, die gebruik zouden kun
nen maken van de diensten van
het verzorgingstehuis;
d. in Venray het zgn. open-bejaar-
denwerk tot stand komt, van wier
diensten alle Venrayse bejaarden
zullen kunnen profiteren.
Het rapport dat in het voorjaar
1965 verschijnt geeft zelfs de plaats
aan, waar het verzorgingstehuis ge
bouwd zal moeten worden, namelijk
tegenover het bestaande ziekenhuis,
naast het St. Odapark.
Dit rapport bewijst, wat reeds lang
merkbaar was bij bureaux voor
maatschappelijke zorg en sociale za
ken, namelijk dat een verzorgings
huis in Venray meer dan noodzake
lijk is. Niet alleen voor de gemeen
te zelf, maar voor de gehele regio,
waarvan Venray het centrum is.
Men heeft nu papieren op tafel en
het is taak, die papieren om te zet
ten in gebouwen. In december 1965
wordt de voorlopige Stichting Be
jaardencentrum Venray opgericht
onder voorzitterschap van de heer
Knoet, die ondanks het feit dat de
officiële stichtingsaktie nog een dik
half jaar op zich liet wachten, on
vervaard aan het werk sloeg. Men
ging oriënterende bezoeken brengen
bij andere verzorgingscentra, er
werd een programma van eisen op
gesteld en men trok zelfs de archi
tecten Swinkels en Salemans uit
Maastricht reeds aan om maar eens
vast de eerste schetsen op papier te
zetten. Als die in maart 1966 ter ta
fel liggen, besluit men de Hoofd
ingenieur Direkteur van de Volks
huisvesting en de Bouwnijverheid
in Limburg er maar eens bij te ha
len.
Ir. Kluijters, een man van groot
gewicht en met grote bevoegdheden,
werd hier geconfronteerd met de
voorlopige plannen en de voorlopige
opzet. Men toont hem de machtige
zandbergen naast het Odapark en op
de moeilijkheden, die dit terrein toch
wel oplevert i.v.m. de tevens ge
plande oprichting van het sociaal
medisch centrum. En terugrijdende
naar het gemeentehuis stelt hij dan
de vraag, of dat hele complex niet
veel leuker en prettiger zou liggen
op de terreinen tussen Merselose-
weg-Hoenderstraat en Westsingel.
Daar is men al bezig met een uit
breidingsplan en met de aanleg van
riolering. Er blijkt met Ir. Kluijters
te „handelen" te zijn. Hij wil als een
soort afscheidscadeau voor zijn pen
sionering Venrays bejaarden, die zo
lang hebben moeten wachten, zijn
volle medewerking geven en ook
mogelijk maken, dat een en ander
er rianter ibij komt te liggen, dan
men vroeger ooit gedacht had. Ja
en dan gaat dat allemaal veel snel
ler en vlotter dan men had' durven
hopen. Natuurlijk is er nog veel
overleg nodig en rekenarij, voordat
men alles rond heeft en een en an
der in de woningwet-sfeer kan ver
wezenlijken. Maar als de stichtings
akte ondertékend is, dan is de wa
gen al zo hard aan het rollen, dat hij
niet meer kan remmen. Integendeel.
In november 1966 kon de N.V. Wil-
ma uit Weert worden aangetrokken
en met dit bouwbedrijf de verschil
lende onderaannemers, die in decem
ber 1966 de prijs op tafel legden.
En toen was het wachten op Den
Haag, die nu eenmaal de laatste.
Op 1 maart om 9.30 uur is voor
hem in de kapel van St. Anna een
plechtige hoogmis. Om 10.30 is er al
daar een receptie en kunnen allen
die hem zo goed gekend hebben, fe
liciteren met dit uitzonderlijke feest.
maar ook dikste vinger in de pap
heeft
Intussen wordt de riolering aan de
Westsingel alweer uit de grond ge
haald en het uitbreidingsplanne
tje rond de Houten Hoek dusdanig
gewijzigd, dat er inderdaad een
riante ruimte komt voor de gale
rij-flat, het sociaal medisch cen
trum en het verzorgingshuis.
25 MEI 1967
geeft, na herhaald aandringen, de
minister zijn fiat aan de bouw en
op 12 juni 1967 is het Ir. Kluijters,
die de eerste spade in de grond
steekt op het toen kale en lege ter
rein, waar wat heggen nog aanga
ven, waar een boerderij en een wo
ning gestaan hadden
Goed anderhalf jaar daarna levert
Wilma het verzorgingshuis op.
6 FEBRUARI 1969
komt de eerste bewoonster in het
gloednieuwe verzorgingshuis en zij
is de eerste van een hele rij, die uit
eindelijk einde augustus het verzor
gingshuis vol maken. 113 bejaarde
mensen hebben dan een nieuw en
veilig tehuis gevonden.
Nu zijn we weer een half jaar
ouder en op het kantoor van de heer
Hoogeveen, de directeur van dit
centrum ligt al een wachtlijst van
minstens 20 mensen, die ook graag
een plaats zouden hebben
Men heeft in Venray aanvankelijk
de kat wat uit de boom gekeken, is
misschien ook wat geschrokken van
een pensionprijs, die tegen de 600,-
per maand ligt, maar desalniettemin
is ruim 80 procent van de bewoners
thans uit Venray afkomstig.
Het is in feite hetzelfde als in de
bejaardenflats, waarvan de helft be
woond is door bejaarden.
MADDEN WE DAT MAAR
EERDER GEHAD
is een uitdrukking, die men veel
hoort, als men met de bewoners van
dit bejaardencentrum spreekt. Over
het algemeen zijn de mensen best
tevreden over deze voor enkele jaren
voor hen nog onbekende luxe. Hier
is men met leeftijdgenoten onder el
kaar, hier behoudt men zijn eigen
zelfstandigheid, maar weet men zich
ook verzekerd van deskundige hulp
en krijgt men gezond en smakelijk
eten, zonder dat men zelf nog de
zorg heeft voor de toebereiding daar
van. Men behoudt zijn eigen huis
arts, men heeft zijn eigen kontakten
in het dorp zelf en daarbuiten, men
kan gaan en staan waar men wil.
En in dat voorbije jaar is er een
hechte gemeenschap gegroeid, met
een eigen commissie, die wensen en
verlangens met de directie en het
bestuur bespreekt, terwijl ook het
bestuur zelf is uitgebreid en thans
bestaat uit de heren E. J. Knoet,
voorzitter; C. Leurs, vice-voorzitter;
J. Coppelmans, secretaris; H. Gun
nen, penningmeester, terwijl mevr.
Pop-Més en de heren G. Schols, G.
Janssen (Pr. Bernhardstraat), J. Pon-
jee en J. Loonen (Heide) als be
stuursleden dit bestuur completeren.
Met deze officiële opening heeft
Venray de beschikking gekregen
over enkele faciliteiten, die in het
rapport van de voorbereidende com
missie noodzakelijk en nuttig wer
den geacht, namelijk een verzor
gingshuis en bejaardenflats, die van
de diensten van dit verzorgingshuis
kunnen profiteren.
Andere ,toen naar voren gebrachte
wensen, worden ook vervuld. Het
open bejaardenwerk komt onder in
vloed van de Stichting Maatschappe
lijke Zorg die hiervoor de heer Ru-
land heeft vrij gemaakt, ook van de
grond. De bejaardengymnastiek trekt
al de nodige liefhebbers, terwijl pun
ten als huishoudelijke hulp en cen
trale maaltijdverstrekking thans be
studeerd wordenNaar rato er
wensen zijn, zullen die langzaam
maar zeker juist door dat open be
jaardenwerk in de toekomst verwe
zenlijkt kunnen worden, waarbij de
bejaarden zelf de nodige inspraak
krijgen via hun eigen bejaarden-
vereniging en de commissies, die uit
de bewoners zowel van het verzor
gingshuis als uit de flats gevormd
zijn.
Daarbij kan de gemeenschaps
ruimte nog intensiever gebruikt
worden, waar nu reeds op dinsdag,
donderdag, zaterdag en zondag een
eucharistieviering is en 3 middagen
in de week uitbundig gekaart wordt.
Venrays gemeenteraad stelde in
zijn laatste raadsvergadering juist
voor dit open bejaardenwerk
60.000,subsidie beschikbaar te
stellen.
Daarnaast zal ook in het sociaal^
medisch centrum nog plaats zijn
voor verschillende aktiviteiten, die
allemaal via dit open bejaardenwerk
werkelijkheid gaan worden.
Dan blijft nog als grote wens een
eigen verpleeginrichting
BIJ DE OFFICIËLE OPENING
zal hierover misschien reeds iets ge
zegd kunnen worden. Maar er is nog
altijd het „oude" St. Elisabeth-zie
kenhuis, .dat binnenkort een andere
bestemming moet krijgen, als het
ziekenhuis zelf verhuist naar de
nieuwbouw. Becijferde men in 1965
reeds dat 75-100 verpleegbedden
voor bejaarden geen overdreven lu
xe zou zijn, met daarnaast de nodi
ge revalidatie-ruimten. dan geldt dit
ongetwijfeld in 1970 nog even zeer,
zo niet meer
We mogen en kunnen vertrouwen
dat ook in het gezamenlijk overleg
tussen de ziekenhuizen dat thans op
gang is gekomen, deze materie ook
onderwerp van gesprek uitmaakt en
dat ook deze laatste wens en sluit
steen van Venrays bejaardenzorg
daar die aandacht zal krijgen, die ze
verdient. Venray heeft misschien te
lang moeten wachten op de verwe
zenlijking van Het Schuttersveld.
Maar laten we dankbaar zijn, dat
het eindelijk gekomen is en mogen
er velen er inderdaad die verzor
ging en die rust vinden, die de mens
na een leven van werken verdiend
heeft.
In de weken van 2 maart tot 23
maart a.s. zullen evenals in voor
gaande jaren, verscheidene welwil
lende dames rondgaan en bij U aan
bellen om lid te worden of te blijven
van „Heil der Zieken".
Door een bijdrage van een of
meerdere guldens, stelt U ieder jaar
verscheidene Venrayse zieken in
staat mee naar Lourdes te gaan.
Voor langdurig geestelijke of licha
melijke zieken is het een weldaad
ook eens op vakantie te kunnen
gaan. Uw financiële bijdrage, waar
door het voor vele zieken mogelijk
wordt, dé reis van hun leven te ma
ken, is een daad van medemenselijk
heid. Hartelijk dank!
DAN WEET JE WAT JE HEBT
LEUNSEWEG 47a VENRAY TELEFOON 3535