De Kerstavond
van de oude
IN GRAMMOFOONPLATEN
Wenst U Prettige Kerstdagen en
een Voorspoedig Muziekvol 1970
A. F. Linders
SASSEN
CUPPEN'S
off. SIMCA-DEALER
W.J. DE LA ROY nv
UW SPECIAALZAAK
fietii
tyiituie
Th. van Waayenburg
iff 5® %-
H. Clephas
P. Weys
midden in de
H of straat
DE VISBOER
CENTRA-MARKT HOUBEN
SHENG SHIN!
H. v. d. Yen
P. HOEX
Als zachte vlokjes watten daalden glinsterend in het gele
licht der straatlantaarns de sneeuwkristallen naar de aarde,
zich stapelend en voegend tot een blauwwit vacht, dat in
zijn glanzende warmte de aarde trachtte te beschermen
tegen de vorst der jaargetijden, die met zijn ijzige adem al
wat leeft doet verstarren. Ongerept lag daar 't tapijt, dek
kend al het vuil en stof van de stille straat. Hoe lang zou
deze schoonheid duren?
In de verte naderde een lichtje.
Het jengelende gepiep van een met
sneeuw worstelende dynamo verbrak
de stilte. Een fietser repte zich naar
de koesterende warmte van de ge
zellige huiskamer, waar familieleden
wachtten op de laatkomer. Want het
was kerstavond. Een slingerende
voor bleef achter in het blanke
kleed.
Langs de donkere gevels, diep in
zijn kraag weggedoken, liep met
korte passen een oude man. Met de
rug van zijn hand veegde hij het
vocht van zijn gelaat. Krakend
zwaaide de deur van 't huisje open.
De oude stampte de sneeuw van
zijn schoenen en stomelde de trap
op naar het kamertje met het vale
behangetje op de muur. Hij knipte
het licht aan en viel met een zware
zucht in een stoel neer. Dat slente
ren langs de weg was ook niets, be
kende hij zichzelf. Maar wat moest
je dan doen? Hij wist het niet.
Het was kerstavond, maar wat zou
dat? Voor hem was ze eender als
iedere andere avond. Het maakte
geen verschil. Ledigheid, eenzaam
heid, dat waren zijn gezellen. Geen
mens was er op de gehele wereld,
die zich om hem bekommerde. Hij
was een oude afgeleefde man, die
zijn leven wel gehad had. De men
sen hadden Zich van hem afgekeerd,
want hij deugde niet. Men mijdde
hem als de pest, die oude. Moede
loos voor zich starend zag hij het
leven dat aan hem voorbijgleed.
Op zesjarige leeftijd werd hij
wees. Zijn vader en moeder had hij
amper gekend. Er was geen familie
die zich zijn lot aantrok. Misschien
had hij geen verwanten. Hij kwam
in een weeshuis, waar hij een van
de velen was, streng en sober werd
opgevoed, zonder liefde. Eenmaal
oud genoeg om op eigen benen te
kunnen staan, was het of hij verlo
ren jaren wilde inhalen. Een wild
leven volgde, waarin de hoofdtonen
waren de drank en de vrouwen.
Toch was er één geweest, die hem
had kunnen temmen. Louise, een
knappe jonge vrouw was het, die
van hem een fatsoenlijk mens wist
te maken. Plotseling had zijn leven
een andere wending genomen. Het
had inhoud gekregen. Dolgelukkig
was hij met haar geweest. Geen
druppel drank raakte hij meer aan
sinds hij getrouwd was. Slechte
vrienden gingen aan de kant.
Zijn vrouw schonk hem twee zo
nen. Toen het derde kind, een doch
tertje, werd geboren, betaalde zij dit
met haar leven. Het had hem toe
geschenen, alsof hij waanzinnig
werd. Het leven, zijn leven, leek hem
waardeloos, slechts de kinderen had
den hem weerhouden van een dwa
ze daad.
Zelfs het dochtertje dat zo duur
gekocht was, mocht hij niet lang be
houden. Na enkele maanden over
leed het reeds. Dit was de tweede
harde klap, die hij kreeg te incas
seren.
Maar ook hier kwam hij tenslot
te overheen. Hard had hij gewerkt,
om te vergeten en zijn jongens te
kunnen grootbrengen. Dag en nacht
had hij gezwoegd om ze een goede
opvoeding te geven, een betere dan
hijzelf had gehad. Trots was hij op
ze, zijn jongens. Maar de grote Her
der wilde anders.
Op veertienjarige leeftijd werd de
oudste ziek. De dokter wilde het niet
zeggen, maar hij had het wel ge
weten. de kanker was het die zijn
lieveling naar het graf had gesleept.
Jaren had het kind geleden, geleden
in het witijzeren ledikant in een zon-
loze kamer van het huisje in een
volksstraat. Toen was de dag geko
men, die kille oktoberdag, dat de
man met de zeis door de kamer met
het witte ledikantje was gegaan. Dat
was de dag geweest, die zijn leven
veranderde. De geestelijke die geko
men was om hem te troosten, had
hij de deur gewezen. De dagen van
weleer waren teruggekeerd. Zijn
zuurverdiende geld verdween in de
lade van de kastelein en geregeld
had hij „in kennelijke staat" ver
keerd, zoals zij het op het bureau
noemden.
Zijn jongste zoon, een stille jon
gen, had zich van hem afgekeerd en
was reeds vroeg uit huis gegaan.
Nooit had hij meer iets van hem
vernomen. Dit was de nekslag ge
weest. Hij walgde als hij terugdacht
aan die tijd en dat leven. Hij ont
waakte door het klokgelui uit zijn
herinneringsdroom. Ja, daar zat hij
nu. Kerstavond, de klokken verkon
digden de komst van de Zoon. Wel
ke zoon? Hij lachte er om. Niet de
zijne, want die was door de kanker
gehaald. Geloof, berusten? Allemaal
waanzin! Kerk? Goed voor mensen
die het naar de vleze ging. Als ar
me slampamper had je er toch niets
aan. Alleen maar mooie woorden,
maar had je daar je vrouw en je
zoon mee terug? Neen, die waren
en bleven weg. Geloof en kerk, een
doekje voor het bloeden.
Hij keek naar buiten, waar nog
steeds de sneeuwvlokken daalden.
Staande aan het raam, kwam over
hem de verwachting der natuur. Wat
was dat toch, dat onbestemde gevoel
van binnen? Het maakte hem week,
zijn ogen brandden. Weg van dat
raam! dacht hij, maar gefascineerd
bleef hij staan, hij kon niet weg. Die
sneeuw, die dwarrelende vlokken,
wat moest het van hem?
Het klokgelui verstierf over de
witte daken. Hoe lang hij daar had
gestaan wist hij niet meer. Het leek
maar even, maar toen hij ontwaak
te uit zijn gepeins, dwarrelden er
geen vlokken meer uit de loodgrijze
lucht.
Als versuft liep hij de kamer uit.
Automatisch trok hij de voordeur
achter zich dicht en ïiep. Waarheen?
Straat in, straat uit. Hij wist het
zelf niet. Oh, wat was het koud! Hij
huiverde in zijn dunne overjas. Wat
bezielde hem toch, waar wilde hij
heen?
Werktuigelijk Mep hij de open
staande deur van een groot gebouw
binnen. Daar brandde licht, daar
bleek het warm. Toen hij door het
portaal Mep. straalde een heerlijk
gevoel door hem heen. Hier was het
goed. Door de grote deuren trad hij
binnen.
Wat was dat nu? Hij stond in een
kerk! Wat bezielde hem? Hij wilde
schamper lachen, zoals hij dat ge
wend was als hij over geloof, kerk
of zo dacht, maar het wilde niet. De
kerk bleef leeg. Hol klonken zijn
stappen op de plavuizen, toen hij
zich naar de achterste bank begaf.
Hier zeeg hij in neer en Met de wel
dadige stilte over zich heen komen.
Hij zwolg de sfeer op en voelde
zich thuis. Een intense gloed ver
warmde zijn lichaam en hij staarde
de handen onbewust gevouwen naar
zonnige verten, daar waar het goed
was te zijn.
„Louise", fluisterde hij en haar
lachend gezicht verscheen voor hem.
Zij wenkte, „kom, komi". Hij strek
te de handen naar haar uit. „Lieve
ling, ik kom", snikte hij en trachtte
op te staan van de houten bank. Er
zat niemand en toch speelde het or
gel. Een hemelskoor van engelen-
stemmen vulde de gewijde ruimte.
Steeds verder van hem af was
Louise's lachende gelaat. Angstig
strekte hij de armen uit. Louise
wacht, wacht dan toch! PlotseMng
stond zij naast hem en vatte zijn
hand. „Kom mijn jongen, wij gaan
naar de kinderen", glimlachte zij.
Door haar geleid liep een lange, lan
ge weg naar het licht. Sneeuwvlok
ken dwarrelden en veranderden in
engelen. Zij zongen een hemels lied
van de Zoon, die kwam op aarde.
Zo vond men hem op kerstochtend
in de achterste bank van de kerk.
Herenigd met hen die hem lief wa
ren.
NIEUWJAARSRECEPTIE BURGEMEESTER
De Burgemeester van Venray en mevrouw
3chols-van Els zullen ter gelegenheid van
de jaarwisseling in de foyer van het Cul
tureel Centrum De Beejekurf ontvangen
op 1 januari 1970 van 12-13 uur.
CAFE - BAR - CAFETARIA
WENST ALLEN EEN ZALIG KERSTFEEST
EN EEN VOORSPOEDIG 1970
Leunseweg 8 Venray - Telefoon 0478-2019
PRETTIGE KERSTDAGEN
EN EEN VOORSPOEDIG 1970
WENST U
SNACK-BAR
JULIANASINGEL - VENRAY
SNACKBAR EN AUTOMATIEK
EERSTE EN TWEEDE KERSTDAG GESLOTEI
WIJ WENSEN ALLEN
PRETTIGE KERSTDAGEN
EN EEN VOORSPODEIG 1970
PETRI - P. THIELEN - GROTESTRAAT 31 VENRAY
AUTOMOBIEL- EN
CARROSSERIEBEDRIJF
WENST ALLEN EEN ZALIG KERSTFEEST EN EEN
VOORSPOEDIG NIEUWJAAR
WIJ WENSEN ALLE MENSEN
EEN PRETTIGE KERSTFEEST
EN EEN IN ALLE OPZICHTEN VOORSPOEDIG 1970
ELKE VRIJDAG VOOR U IN VENRAY
KORLAAS - HENSENIUSPLEIN - VENRAY
AAN ALLEN
EEN ZALIG KERSTFEEST
ZALIG KERSTFEEST
ZALIG NIEUWJAAR
AAN AL ONZE CLIËNTEN
EIKENLAAN 50 VENRAY
WIJ WENSEN ALLEN
EEN ZALIG KERSTFEEST
EN EEN VOORSPOEDIG 1970
ACCOUNTANTSKANTOOR
WILHELMINASTRAAT 41 - VENRAY
ISOLATIEBEDRIJF
GASTRAAT 6 VENRAY TELEFOON 1520
WENST ALLEN
EEN ZALIG KERSTFEEST EN VOORSPOEDIG 1970
Ook in het nieuwe jaar staan wij weer graag
voor U klaar
CHINEES-INDISCH RESTAURATN
WENST ALLE KLANTEN EEN ZALIG KERSTFEEST
EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR
eerste kerstdag gesloten
OUDE OOSTRUMSEWEG 26 VENRAY
HET ADRES VOOR
centrale verwarming - haarden - kachels
huishoudelijke artikelen - wasautomaten
WENST ALLEN EEN ZALIG KERSTFEEST EN EEN
VOORSPOEDIG NIEUWJAAR
Wü wensen alle cliënten,
vrienden en bekenden
sen Zalig Kerstfeest en
sen voorspoedig nieuwjaar
LOONBEDRIJF
Smakterveldweg 14 Venray
IVfj wensen familie, vrienden
sn bekenden een zalig
1970 toe.
Kerstfeest en een voorspoedig
Fam. P. VAN RIJSWIJK
R.R. I SALVOR D
Ontario - Canada
Zalig Kerstfeest en
een voorspoedig 1970
alle verzekeringen
ASSURANTIEKANTOOR
Zalig Kerstfeest
en Gelukkig Nieuwjaar
wenst U
LOONBEDRIJF
ZALIG KERSTFEEST en
VOORSPOEDIG 1970
Pater J. OUDENHOVEN
m.s.c. - Dj. Pattimura 5
Ambon - Indonesië