De tocht met veertien staties kom even naar DE WASCOMAAT Kopen aan de deur vaak qmaadi{k PULS PULS ver weg. a: i 2 uur rijden 1/4 uur rust drinkpjenrijik Venray in het weekend VRIJDAG 4 JULI 1969 No. 27 NEGENTIGSTE JAARGANG IS GOEDKOPER DAN U DENKT PEEL EN MAAS GROTES^RAAT^2Ï}VEpostbus^ TLcS£f S&TCS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ADVERTENTIEPRIJS 12 ct PRUS PER KWARTAAL IS I GOEDKOPER I DAN U DENKT ARONNEMENTS- V«ray 225) MEER OPENHEID MEER INFORMATIE MEER SAMEN-DOEN B. en W. hebben hun tocht langs de kerkdorpen en Venray- centrum „er op zitten". Een tocht, die op het einde wel dus danig versneld werd dat de maximum snelheid overschre den werd, waardoor wellicht zowel Venray-zuid als de laat ste vergadering, niet die aandacht van het publiek kregen, die ze verdienden Als we nu terugblikken op dit experiment, dan valt het duidelijk op dat juist in de laatste vergade ring de burgemeester de vraag voor gelegd kreeg, wat nu feitelijk wel de zin is van deze bijeenkomsten. Zijn het klachtenbureaux, zo werd gevraagd. Inderdaad zijn in alle bij eenkomsten de nodige klachten op tafel gekomen. Eerlijkheidshalve moeten we daarbij zeggen, dat een hoop van die klachten intussen al zijn opgeruimd, waarbij Gemeente werken o.m. een grote rol heeft ge speeld. Zijn het bijeenkomsten waar het publiek een bepaalde inspraak heeft en kan doen geldenzo was een andere vraag. En inderdaad zijn er punten aan de orde geweest, waar bij op- en aanmerkingen uit het pu bliek B. en W. aanwijzingen gaven bepaalde dingen misschien iets an ders te bekijken en te behandelen. Zijn het dialogen geweest tussen gemeentebestuur en zijn inwoners, was weer een andere vraag. En ook die kan men aanwijzen in de 14 gesprekken, die men links en rechts in onze gemeente gevoerd heeft. Toch geloven wij voor ons, dat dit allemaal een soort woordenspel is, die deze bijeenkomsten een die pere betekenis willen geven dan ze hadden. Want wat is er in feite gebeurd? De vorige burgemeester heeft op een gegeven ogenblik het nuttig ge oordeeld eens te gaan praten met werkcomité's op de verschillende kerkdorpen om zo een beter inzicht te krijgen in de problemen, de moei lijkheden en de wensen, die in zulk een kleine gemeenschap leven. Ge meenschappen overigens, die toen door publicaties van plannen van de Provinciale Planologische Dienst over het bevriezen van kleine ker nen opgeschrikt waren Waarom een en ander met uitslui ting van publiek en pers moest ge beuren, is altijd een raadsel geble ven, maar het resultaat van die ge sprekken schijnt zodanig geweest te zijn, dat men van beide kanten aan drong op herhaling. Een herhaling, die meteen de be tekenis kreeg van een betere ken nismaking van de nieuwe burge meester met zijn 25.000 „onderda nen" verspreid over Zuid Nederlands grootste gemeenteDat deze kontakt-avonden ruimer werden opgezet, voor publiek en pers toe gankelijk, was een ander winstpunt. Kennsmaken en kennisnemen, met deze tweeb egrippen zouden we de ze bijeenkomsten willen kenmerken. Kontakten leggen tussen de inwoner en zijn bestuur, dat voor velen zo ver af zit, veilig opgeborgen tussen de muren van het inmiddels veel te klein geworden gemeentehuis. Men heeft ontdekt dat de burgemeester snel en vlug praten kan en hij op zijn beurt heeft ontdekt dat zijn ge meente feitelijk bestaat uit elf dor pen met ieder zijn eigen problemen en moeilijkhedenHet grote pro bleem van het grootste deel der kerkdorpen was en is de zgn. be vriezing. Hebben we, als kerkdorp nog levenskansen, uitbreidingsmo gelijkheden ja dan neen, of loopt ons dorp langzaam leeg, sterft het uit met alle gevolgen van dien, was de grote vraag. En hij heeft geen ander antwoord kunnen geven dan in feite al bekend was: de groeimogelijkheden uit de eigen gemeenschap geven we als gemeentebestuur een kans, door nieuwe bestemmingsplannen, waar mogelijk ook nog door verbetering van de infra-structuur, maar voor de rest moet het dorp zelf zorgen. Woningbouw om van buiten af men sen naar dergelijke dorpen te „lok ken" is er niet meer bijGeen prettige, maar gezien de omstandig heden reëele boodschap. Venray-centrum stelde als voor naamste problemen de jeugd, de leefbaarheid in de nieuwe wijken, de woningbouw, zijn stadscentrum. De burgemeester kon hier ver tellen dat eindelijk een gesprek op gang gaat komen over en ten behoe ve van die jeugd, die inderdaad in Venray-centrum nog steeds de ba rakken-periode niet achter de rug heeft. De leefbaarheid van de nieu we wijken is, zo stelde hij duidelijk, mede een zaak van de bewoners zelf. Wijkraden en wijkcomité's zul len bij het gemeentebestuur niet on verrichter zake aankloppen, maar zelf doen en zelf meewerken zijn twee grote geschreven voorwaarden. De woningbouw is uit de doeken ge daan, in die zin, dat de woning bouwvereniging hier en daar nog al wat kritiek te horen kreeg en ook zal moeten gaan streven naar een wat „opener bestel". Maar daarnaast is duidelijk gemaakt dat de tijd de finitief voorbij is dat iedereen maar een woningwetwoning klaar heeft staan, als hij wil gaan trouwen of in Venray wil komen wonen. Er ko men premie-huurwoningen en het areaal waar men zelf of via een ma kelaar kan (laten) bouwen is groot genoeg voor honderden van deze woningen. Het nieuwe centrumplan is volop in studie en het publiek dat er be lang in stelt zal genoegzaam tijd en gelegenheid krijgen om te zien hoe het allemaal worden zal, maar een bepaalde inspraak over de algeme ne lijnen is door allerlei omstandig heden praktisch niet te verwezen lijken Dat waren de hoofdmoten uit dit diner van veertien gangen, die ver der opgesmukt waren met plaatse lijke en buurtproblemen en pro bleempjes. De kennismaking was er en de stapels vragen, die zijn ingediend, zijn beantwoord en/of liggen ter verdere afdoening op het gemeente huis. Men heeft aan beide kanten zijn hart gelucht, al is dat kennelijk van gemeentewege meer gedaan dan van de kant van het publiek, want als dat van zijn hart eens een keer geen moordkuil maakte, dan was de voorzitter niet bepaald gemakkelijk. Maar ook dat weten we dan weer. En nu We geloven dat deze kontakt-bij- eenkomst goed zijn en goed zijn ge weest. In een tijd waarin we wer ken aan het Venray van 2000, met nieuwe industrieterreinen in Oos trum, met nieuwe ringwegen rond Venray, met steeds grotere bestem mingsplannen en steeds duurdere investeringen, die in de miljoenen lopen, in zulk een tijd kan men wel eens vergeten dat NU belangrijk is dat die of die buitenweg een op knappertje krijgt. Kan men wel eens geërgerd de schouder ophalen over de knaap die zeurt dat andermans gier bij hem over de plaats loopt en andermans rommel in zijn tuin te recht komt, toch zijn dat dingen, die NU de leefbaarheid uitmaken van deze gemeenschap, en 't is goed dat de bestuurderen ook aan deze misschien kleine en irriterende din-, gen aandacht schenken. Het is goed dat B. en W. 'ns van die hoge trappen afkomen en door de mensen aan hun jasje getrokken kunnen worden, dat die mensen hun mening eens kunnen zeggen, hun denkbeelden naar voren kunnen brengen. In een tijd dat grote en deftige commissies ergens ver weg in Maas tricht of Den Haag uitmaken hoe het hier allemaal wel worden moet en zal, is het goed dat de eenvoudi ge burger eens kan vertellen hoe hij er over denkt, eens hard op te kun nen zeggen dat Maastricht of Den Haag het falikant mis heeft en be ter zus of zo kan doenHet geeft hem in ieder geval het gevoel dat niet alles over hem bedisseld wordt, zonder hem Het is goed dat B. en W. een soort verantwoording aflegt t.o.v. „hun" mensen, eens zeggen kunnen, ge woon onder ons, waarom die maat regel „zus" en die maatregel „zo" getroffen moest en moet worden. Ze kan de deksel eens oplichten van de potjes en pannetjes die op het vuur staan en vertellen wat het menu gaat worden en hoe het wordt toe bereid. En het had de kans eens duidelijk te stellen dat men de gemeente maar niet zonder meer voor alles kan laten opdraaien. Dat is allemaal misschien nog niet zo goed uit de verf gekomen. Het heeft misschien soms meer geleken op een klachtenbureau. Wat dan nog Het is belangrijk dat een mens zijn hart eens kan luchten. Inspraak, zo groot geschreven in deze dagen is er misschien veel te weinig geweest. Maar kan ze er inderdaad wel zijn en heeft het college niets geleerd uit bepaalde voorstellen, op- en aan merkingen, die er gemaakt zijn? Dat zal de toekomst leren En heeft het publiek niet geleerd? Hebben de kerkdorpen niet geleerd en begrepen dat vele problemen waar ze dachten alleen mee te tob ben, ook in andere dorpen, zelfs in het centrum spelen, en heeft men niet ervaren, dat er inspraak kan komen, mits die niet beperkt blijft tot woorden, maar ook in daden ge toond wordt. De dialoog is wat eenzijdig ge weest, maar men heeft tenminste kunnen praten, in eigen plaats en eigen omgeving, zonder dat men zijn zondagse pak aan moest trekken en belet moest vragen Het grote winstpunt is dat er meer openheid door gekomen is. B. en W. hebben zich niet alleen willen oriën teren over wat er aan problemen zijn, maar heeft ook het risico wil len lopen op bepaalde punten open lijk op hun vingers getikt te wor den. En met name is dat nog al eens gebeurd als men het had over de correspondentie met de gemeente. Ook dat is goed, want dan weet men eens te meer dat de buitenwacht niet eeuwig op een antwoord wil wach ten. We hebben deze bijeenkomsten nooit anders kunnen zien, dan een begin. Een begin van meer open heid, van betere informatie, van een meer eigen inbreng van het publiek, dat weliswaar om de 4 jaren zi^ji raadsvertegenwoordigers kiest, maar verder er weinig aan te pas kwam. Door deze bijeenkomst is dat iets anders geworden. En men kan al leen maar hopen dat men geleerd uit de fouten en feilen die aan de voorbije bijeenkomsten ongetwijfeld zaten, andere en betere regels op kan stellen voor deze kontakt-avon den, die o.i. in het steeds groeiende en groter wordende Venray onmo gelijk meer gemist kunnen worden. De verhouding burgerij en over heid zal er alleen maar beter door kunnen worden. Het Consumenten Contact Orgaan is een nieuwe oorlog begonnen te gen colporteurs. Volgens dit orgaan neemt het kwaad weer hand over hand toe. Precies een jaar geleden was er wat verval in gekomen door dat ook al na duidelijke waar schuwingen en voorbeelden van het CCO de regering aankondigde, dat zij maatregelen zou overwegen. Zelfs werd de Sociaal Economische Raad om advies gevraagd. Maar alle officiële geluiden zijn tot nu toe op niets uitgelopen. De deurverkopers maken daar handig ge- en misbruik van. Het CCO vindt daarvan weke lijks de weerslag op zijn bureau in de vorm van tientallen brieven van mensen, die gezwicht zijn voor de overredingskracht van een slimme verkoper en achteraf tot de ontdek king zijn gekomen dat zij zich danig in de nesten hebben gewerkt. De Sociaal Economische Raad heeft vorig jaar geadviseerd om col- portagebedrijven, waaronder regel matig klachten komen, een verbod op te leggen. Het is een eenvoudige, maar weinig effectieve maatregel. Een aantal bedrijven heeft hooguit een postbusadres en wisselt even gemakkelijk van naam als van arti kel. Bovendien krijgen bedrijven, die nog geen verbod hebben, maar eveneens op het randje van het be tamelijke werken, een extra ver koopargument in handen: „Wij heb ben geen verbod, dus wij zijn wel te vertrouwen." ELECTRISCHE APPARATEN Vooral de huis-aan-huis-handel in electrische apparaten schijnt 't weer goed te doen. Het CCO schat, dat op dit terrein in Nederland zo'n 35 be drijven werken. Oo deze manier schijnen alleen al jaarlijks zo'n vijf duizend wasmachines te worden ver kocht. De verkoopmethoden zijn slechts op één ding gericht: over rompeling, waardoor de huisvrouw zo snel mogelijk een handtekening zet onder een kontrakt, dat zij nog niet eens heeft gelezen. Vaak komt men het huis binnen met een vrien delijke mededeling, dat mevrouw na een zorgvuldig onderzoek is uitver koren om een nieuw huishoudappa- raat te testen. Natuurlijk tegen een spotprijsje, want de firma heeft er wel wat voor over om haar nieuwe apparaten door betrouwbare en des kundige huisvrouwen te laten ge bruiken, nietwaar? Welke huisvrouw raakt niet snel gevlijd na een ode aan haar huishoudelijke gaven? Ze behoeft er niet veel voor te doen: een handtekening zetten en een ge ring bedrag aanbetalen. De rest mag in termijnen worden voldaan „met een onvoorstelbaar lage rente, want de firma behoeft er nog niets aan te verdienen. Het is tenslotte een expe riment." ZEGELTJES Nog steeds zijn er duizenden, die dit doorzichtige verkooppraatje niet doorzien. Zij zetten hun handteke ning en komen pas achteraf tot de ontdekking, dat zij een apparaat hebben gekocht, dat in de winkels tientjes tot honderden guldens goed koper is, terwijl men bij winkelver koop bovendien nog het voordeel heeft van garantie en service. Het CCO heeft een keihard voorbeeld bij de hand. Een colporteur brengt was automaten aan de man (vooral aan de vrouw), die volgens het verkoop- kontrakt een winkelwaarde hebben van 1895 gulden. Dergelijke auto maten zijn echter in heel Nederland niet in een winkel te krijgen. Wel apparaten met precies dezelfde ca paciteit en die kosten in de winkel zo'n 500 tot 550 gulden. Nu biedt de colporteur een ongelooflijke korting als „inruilwaarde": liefst zevenhon derd gulden. Da's aardig, denkt de huisvrouw. Ze krijgt voor haar was machine, die misschien minder heeft gekost, 700 gulden terug. Maar moet dan nog altijd 1195 betalen voor een automaat, die bij inkoop 300 gulden en in de winkel 500 gulden kost. Sommige colporteurs bieden nog verkoopzegels aan van honderd gul den, die men kan innen wanneer men aan kennissen precies zo'n ap paraat weet te verkopen als men zelf heeft gekocht. Het venijn zit hem in dat „precies zo'n", want de col porteurs proberen steevast een auto maat te slijten, die net een tikkeltje anders is, waardoor zij die verkoop zegels niet behoeven te verzilveren. KONTRAKTEN LEZEN Een nieuwe vorm van colportage doet zich voor bij levensverzekerin gen en spaarregelingen. Het verhaal, waarmee men in dit geval de deur binnenkomt is de „recommendatie", in de trant van: „Ik hoorde van Uw kennis, dat U wel belangstelling zult hebben, hij heeft zich ook aangeslo ten". En wie wil er voor kennissen of buurman onderdoen? Als men la ter de zaak nader gaat onderzoeken blijkt de spaarregeling uiterst on voordelig. Wil men ophouden, dan krijgt men slechts een luttel deel van de eenmaal gestorte gelden te rug. Natuurlijk zijn er bedrijven in Nederland, die in de huis-aan-huis- verkoop fatsoenlijk te werk gaan. Ze zijn ogenblikkelijk te herkennen. Vraag maar eens of u het kontrakt rustig mag doorlezen en laat de he ren over een paar dagen terug komen. Elk bonafide bedrijf heeft daartegen geen enkel bezwaar. Vooral met die kontrakten wordt slordig omgesprongen. Het voorbeeld is bij het CCO bekend van een col porteur, die de mensen het kontrakt liet tekenen terwijl het nog op een blocnote vast zat. Had men getekend dan scheurde hij het af. Op de nog niet gelezen achterkant ble ken dan in piepkleine lettertjes al lerlei ongunstige voorwaarden te staan. Kontrakten worden overigens maar zelden gelezen. Daarop zijn ook alle aktiviteiten van de colpor teur gericht. AFKOELEN Wettelijk is er, althans in Neder land, nog weinig tegen te doen. Het CCO probeert al geruime tijd de re gering te overtuigen van de nood zaak van een wettelijke afkoelings periode. Deze bestaat al in een aan tal landen en houdt in, dat men vijf dagen na het tekenen van een kon trakt nog het recht heeft om zonder verplichtingen het kontrakt op te zeggen. In de tussentijd kan men alles nog eens rustig lezen en met anderen overleggen. Zo lang die afkoelingsperiode niet bestaat, adviseert het CCO om, wanneer men van een kontrakt af wil, het been stijf te houden en niet te betalen. Wel zullen allerlei stevi ge dreigbrieven volgen, meent het CCO, de meeste colportagefirma's zullen nooit naar de rechter stappen KIND AANGERAND Naar eerst zondag offic. kon worden medegedeeld, is vorige week woens dagmiddag in de bossen achter het gemeentelijk zwembad een 7-jarig meisje door naar later is geble ken een 16-jarige Venrayer aan gerand. Het meisje werd meegelokt met het praatje dat men de kleine iets wilde laten zien. De aanranding was van dien aard dat de kleine onder medische behan deling moest worden gesteld. Reeds enkele uren later gelukte het de rijkspolitie de dader aan te houden. Het onderzoek tegen deze aanrander wordt nog voortgezet. VIJF GEWONDEN BIJ FRONTALE BOTSING Zondagmiddag omstreeks half vier is waarschijnlijk door een klapband een frontale botsing ontstaan tussen twee personenauto's op de Horster- weg tussen Leunen en Castenray. Uit de beide totaal vernielde auto's werden vier personen vrij ernstig en een minder ernstig gewond naar het ziekenhuis vervoerd. De bestuurder van een der wagens, de 59-jarige A. B. uit Venray bekwam geen noe menswaardig letsel, maar de naast hem zittende 57-jarige mevr. M. B.-G. werd vrij ernstig gewond De bestuurder van de andere wa gen, de 22-jarige Th. T. uit Baarlo, zijn mede-inzittenden, de 23-jarige H. T., de 19-jarige H. D. en de 27- jarige J.C., allen uit Baarlo, moes ten naar het Venrayse ziekenhuis worden vervoerd. Omdat de Venrayse ambulance auto buiten de gemeente vertoefde, werden de gewonden per ambulan ce van de gemeente Horst naar het ziekenhuis te Venray overgebracht. Beide auto's waren klaar voor de sloopt. Dit ongeluk stagneerde ge durende een half uur het verkeer, waarbij het tot lange file-vorming kwam. AANRIJDINGEN De wagen van een Venrayse da me werd, toen deze geparkeerd stond in de Poststraat, geramd door de bestuurder van een Venlose vrachtwagen. Deze bestuurder merkte echter niets van de botsing en reed door. Door omstanders werd hem duidelijk gemaakt dat hij brok ken had gemaakt. Juist op het mo ment dat de vrachtwagenbestuurder de dame in kennis wilde stellen van de botsing, reed deze weg. Toen meldde de vrachtwagenchauffeur zich bij de rijkspolitie. Even later kwam de telefonische melding bin nen van de gedupeerde dame. De zaak werd in der minne geregeld. Op de Pastoor Ruttenstraat raakte de bestuurder van een per sonenauto O. uit Venray, door onbe kende, eoraaak de macht kwijt over het stuur .van de auto. Via een trot toirband raakte de auto twee bo men en kwam toen gehavend tot stilstand. De bestuurder bekwam geen noemenswaardig letsel. Door onverklaarbare oorzaak kwamen de personenauto's bestuurd door de Venrayers v.D. en J.Th-A. op de Meseloseweg met elkaar in botsing. Geen persoonlijk letsel, wel behoorlijk wat materiële schade. Op de kruising Vlakwaterweg- Langeweg werd de 14-jarige wiel rijder A. S. bij het oversteken van het kruispunt door de personenauto bestuurd door de Venrayse B. ge grepen. Met diverse verwondingen moest de wielrijder naar het zieken huis worden vervoerd. Voor uw rijbewijs naar Autorijschool Wim Claessens Aanmelden Kennedyplein 10 tel. 2471 Poststraat 8 tel. 1429 Erkend A.N.W.B., Bovag, Vamor gediplomeerd om U tot betaling te dwingen. De rechter begint trouwens ook begrip te krijgen voor de omstandigheden, waaronder dergelijke kontrakten tot stand komen. Ze zijn niet meer ge neigd de firma zonder meer gelijk te geven. Is uw hulp niet gekomen? Geopend van 'smorgens 7 uur lot 'savonds 9 uur, op zaterdag geopend tot 5 uur n.m- Heeft moeder het druk of is ze ziek Schrikt u van hoge stroomrekeningen Hebt u moeite met het wasdrogen Is het thuis ongezellig vanwege de was?

Peel en Maas | 1969 | | pagina 5