De tocht met veertien staties
kom even naar DE WASCOMAAT
Kopen aan de deur
vaak qmaadi{k
PULS
PULS
ver weg.
a:
i
2 uur rijden
1/4 uur rust
drinkpjenrijik
Venray
in het weekend
VRIJDAG 4 JULI 1969 No. 27
NEGENTIGSTE JAARGANG
IS
GOEDKOPER
DAN U
DENKT
PEEL EN MAAS
GROTES^RAAT^2Ï}VEpostbus^ TLcS£f S&TCS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
ADVERTENTIEPRIJS 12 ct
PRUS PER KWARTAAL
IS
I GOEDKOPER I
DAN U
DENKT
ARONNEMENTS-
V«ray 225)
MEER OPENHEID
MEER INFORMATIE
MEER SAMEN-DOEN
B. en W. hebben hun tocht langs de kerkdorpen en Venray-
centrum „er op zitten". Een tocht, die op het einde wel dus
danig versneld werd dat de maximum snelheid overschre
den werd, waardoor wellicht zowel Venray-zuid als de laat
ste vergadering, niet die aandacht van het publiek kregen,
die ze verdienden
Als we nu terugblikken op dit
experiment, dan valt het duidelijk
op dat juist in de laatste vergade
ring de burgemeester de vraag voor
gelegd kreeg, wat nu feitelijk wel
de zin is van deze bijeenkomsten.
Zijn het klachtenbureaux, zo werd
gevraagd. Inderdaad zijn in alle bij
eenkomsten de nodige klachten op
tafel gekomen. Eerlijkheidshalve
moeten we daarbij zeggen, dat een
hoop van die klachten intussen al
zijn opgeruimd, waarbij Gemeente
werken o.m. een grote rol heeft ge
speeld.
Zijn het bijeenkomsten waar het
publiek een bepaalde inspraak heeft
en kan doen geldenzo was een
andere vraag. En inderdaad zijn er
punten aan de orde geweest, waar
bij op- en aanmerkingen uit het pu
bliek B. en W. aanwijzingen gaven
bepaalde dingen misschien iets an
ders te bekijken en te behandelen.
Zijn het dialogen geweest tussen
gemeentebestuur en zijn inwoners,
was weer een andere vraag. En ook
die kan men aanwijzen in de 14
gesprekken, die men links en rechts
in onze gemeente gevoerd heeft.
Toch geloven wij voor ons, dat
dit allemaal een soort woordenspel
is, die deze bijeenkomsten een die
pere betekenis willen geven dan ze
hadden.
Want wat is er in feite gebeurd?
De vorige burgemeester heeft op
een gegeven ogenblik het nuttig ge
oordeeld eens te gaan praten met
werkcomité's op de verschillende
kerkdorpen om zo een beter inzicht
te krijgen in de problemen, de moei
lijkheden en de wensen, die in zulk
een kleine gemeenschap leven. Ge
meenschappen overigens, die toen
door publicaties van plannen van
de Provinciale Planologische Dienst
over het bevriezen van kleine ker
nen opgeschrikt waren
Waarom een en ander met uitslui
ting van publiek en pers moest ge
beuren, is altijd een raadsel geble
ven, maar het resultaat van die ge
sprekken schijnt zodanig geweest te
zijn, dat men van beide kanten aan
drong op herhaling.
Een herhaling, die meteen de be
tekenis kreeg van een betere ken
nismaking van de nieuwe burge
meester met zijn 25.000 „onderda
nen" verspreid over Zuid Nederlands
grootste gemeenteDat deze
kontakt-avonden ruimer werden
opgezet, voor publiek en pers toe
gankelijk, was een ander winstpunt.
Kennsmaken en kennisnemen, met
deze tweeb egrippen zouden we de
ze bijeenkomsten willen kenmerken.
Kontakten leggen tussen de inwoner
en zijn bestuur, dat voor velen zo
ver af zit, veilig opgeborgen tussen
de muren van het inmiddels veel te
klein geworden gemeentehuis. Men
heeft ontdekt dat de burgemeester
snel en vlug praten kan en hij op
zijn beurt heeft ontdekt dat zijn ge
meente feitelijk bestaat uit elf dor
pen met ieder zijn eigen problemen
en moeilijkhedenHet grote pro
bleem van het grootste deel der
kerkdorpen was en is de zgn. be
vriezing. Hebben we, als kerkdorp
nog levenskansen, uitbreidingsmo
gelijkheden ja dan neen, of loopt
ons dorp langzaam leeg, sterft het
uit met alle gevolgen van dien, was
de grote vraag.
En hij heeft geen ander antwoord
kunnen geven dan in feite al bekend
was: de groeimogelijkheden uit de
eigen gemeenschap geven we als
gemeentebestuur een kans, door
nieuwe bestemmingsplannen, waar
mogelijk ook nog door verbetering
van de infra-structuur, maar voor
de rest moet het dorp zelf zorgen.
Woningbouw om van buiten af men
sen naar dergelijke dorpen te „lok
ken" is er niet meer bijGeen
prettige, maar gezien de omstandig
heden reëele boodschap.
Venray-centrum stelde als voor
naamste problemen de jeugd, de
leefbaarheid in de nieuwe wijken,
de woningbouw, zijn stadscentrum.
De burgemeester kon hier ver
tellen dat eindelijk een gesprek op
gang gaat komen over en ten behoe
ve van die jeugd, die inderdaad in
Venray-centrum nog steeds de ba
rakken-periode niet achter de rug
heeft. De leefbaarheid van de nieu
we wijken is, zo stelde hij duidelijk,
mede een zaak van de bewoners
zelf. Wijkraden en wijkcomité's zul
len bij het gemeentebestuur niet on
verrichter zake aankloppen, maar
zelf doen en zelf meewerken zijn
twee grote geschreven voorwaarden.
De woningbouw is uit de doeken ge
daan, in die zin, dat de woning
bouwvereniging hier en daar nog al
wat kritiek te horen kreeg en ook
zal moeten gaan streven naar een
wat „opener bestel". Maar daarnaast
is duidelijk gemaakt dat de tijd de
finitief voorbij is dat iedereen maar
een woningwetwoning klaar heeft
staan, als hij wil gaan trouwen of
in Venray wil komen wonen. Er ko
men premie-huurwoningen en het
areaal waar men zelf of via een ma
kelaar kan (laten) bouwen is groot
genoeg voor honderden van deze
woningen.
Het nieuwe centrumplan is volop
in studie en het publiek dat er be
lang in stelt zal genoegzaam tijd en
gelegenheid krijgen om te zien hoe
het allemaal worden zal, maar een
bepaalde inspraak over de algeme
ne lijnen is door allerlei omstandig
heden praktisch niet te verwezen
lijken
Dat waren de hoofdmoten uit dit
diner van veertien gangen, die ver
der opgesmukt waren met plaatse
lijke en buurtproblemen en pro
bleempjes.
De kennismaking was er en de
stapels vragen, die zijn ingediend,
zijn beantwoord en/of liggen ter
verdere afdoening op het gemeente
huis.
Men heeft aan beide kanten zijn
hart gelucht, al is dat kennelijk
van gemeentewege meer gedaan dan
van de kant van het publiek, want
als dat van zijn hart eens een keer
geen moordkuil maakte, dan was de
voorzitter niet bepaald gemakkelijk.
Maar ook dat weten we dan weer.
En nu
We geloven dat deze kontakt-bij-
eenkomst goed zijn en goed zijn ge
weest. In een tijd waarin we wer
ken aan het Venray van 2000, met
nieuwe industrieterreinen in Oos
trum, met nieuwe ringwegen rond
Venray, met steeds grotere bestem
mingsplannen en steeds duurdere
investeringen, die in de miljoenen
lopen, in zulk een tijd kan men wel
eens vergeten dat NU belangrijk is
dat die of die buitenweg een op
knappertje krijgt. Kan men wel eens
geërgerd de schouder ophalen over
de knaap die zeurt dat andermans
gier bij hem over de plaats loopt en
andermans rommel in zijn tuin te
recht komt, toch zijn dat dingen,
die NU de leefbaarheid uitmaken
van deze gemeenschap, en 't is goed
dat de bestuurderen ook aan deze
misschien kleine en irriterende din-,
gen aandacht schenken.
Het is goed dat B. en W. 'ns van
die hoge trappen afkomen en door
de mensen aan hun jasje getrokken
kunnen worden, dat die mensen hun
mening eens kunnen zeggen, hun
denkbeelden naar voren kunnen
brengen.
In een tijd dat grote en deftige
commissies ergens ver weg in Maas
tricht of Den Haag uitmaken hoe
het hier allemaal wel worden moet
en zal, is het goed dat de eenvoudi
ge burger eens kan vertellen hoe hij
er over denkt, eens hard op te kun
nen zeggen dat Maastricht of Den
Haag het falikant mis heeft en be
ter zus of zo kan doenHet geeft
hem in ieder geval het gevoel dat
niet alles over hem bedisseld wordt,
zonder hem
Het is goed dat B. en W. een soort
verantwoording aflegt t.o.v. „hun"
mensen, eens zeggen kunnen, ge
woon onder ons, waarom die maat
regel „zus" en die maatregel „zo"
getroffen moest en moet worden. Ze
kan de deksel eens oplichten van de
potjes en pannetjes die op het vuur
staan en vertellen wat het menu
gaat worden en hoe het wordt toe
bereid.
En het had de kans eens duidelijk
te stellen dat men de gemeente
maar niet zonder meer voor alles
kan laten opdraaien.
Dat is allemaal misschien nog niet
zo goed uit de verf gekomen. Het
heeft misschien soms meer geleken
op een klachtenbureau. Wat dan
nog
Het is belangrijk dat een mens
zijn hart eens kan luchten. Inspraak,
zo groot geschreven in deze dagen is
er misschien veel te weinig geweest.
Maar kan ze er inderdaad wel zijn
en heeft het college niets geleerd uit
bepaalde voorstellen, op- en aan
merkingen, die er gemaakt zijn? Dat
zal de toekomst leren
En heeft het publiek niet geleerd?
Hebben de kerkdorpen niet geleerd
en begrepen dat vele problemen
waar ze dachten alleen mee te tob
ben, ook in andere dorpen, zelfs in
het centrum spelen, en heeft men
niet ervaren, dat er inspraak kan
komen, mits die niet beperkt blijft
tot woorden, maar ook in daden ge
toond wordt.
De dialoog is wat eenzijdig ge
weest, maar men heeft tenminste
kunnen praten, in eigen plaats en
eigen omgeving, zonder dat men zijn
zondagse pak aan moest trekken en
belet moest vragen
Het grote winstpunt is dat er meer
openheid door gekomen is. B. en W.
hebben zich niet alleen willen oriën
teren over wat er aan problemen
zijn, maar heeft ook het risico wil
len lopen op bepaalde punten open
lijk op hun vingers getikt te wor
den. En met name is dat nog al eens
gebeurd als men het had over de
correspondentie met de gemeente.
Ook dat is goed, want dan weet men
eens te meer dat de buitenwacht niet
eeuwig op een antwoord wil wach
ten.
We hebben deze bijeenkomsten
nooit anders kunnen zien, dan een
begin. Een begin van meer open
heid, van betere informatie, van een
meer eigen inbreng van het publiek,
dat weliswaar om de 4 jaren zi^ji
raadsvertegenwoordigers kiest, maar
verder er weinig aan te pas kwam.
Door deze bijeenkomst is dat iets
anders geworden. En men kan al
leen maar hopen dat men geleerd
uit de fouten en feilen die aan de
voorbije bijeenkomsten ongetwijfeld
zaten, andere en betere regels op
kan stellen voor deze kontakt-avon
den, die o.i. in het steeds groeiende
en groter wordende Venray onmo
gelijk meer gemist kunnen worden.
De verhouding burgerij en over
heid zal er alleen maar beter door
kunnen worden.
Het Consumenten Contact Orgaan
is een nieuwe oorlog begonnen te
gen colporteurs. Volgens dit orgaan
neemt het kwaad weer hand over
hand toe. Precies een jaar geleden
was er wat verval in gekomen door
dat ook al na duidelijke waar
schuwingen en voorbeelden van het
CCO de regering aankondigde,
dat zij maatregelen zou overwegen.
Zelfs werd de Sociaal Economische
Raad om advies gevraagd. Maar alle
officiële geluiden zijn tot nu toe op
niets uitgelopen. De deurverkopers
maken daar handig ge- en misbruik
van. Het CCO vindt daarvan weke
lijks de weerslag op zijn bureau in
de vorm van tientallen brieven van
mensen, die gezwicht zijn voor de
overredingskracht van een slimme
verkoper en achteraf tot de ontdek
king zijn gekomen dat zij zich danig
in de nesten hebben gewerkt.
De Sociaal Economische Raad
heeft vorig jaar geadviseerd om col-
portagebedrijven, waaronder regel
matig klachten komen, een verbod
op te leggen. Het is een eenvoudige,
maar weinig effectieve maatregel.
Een aantal bedrijven heeft hooguit
een postbusadres en wisselt even
gemakkelijk van naam als van arti
kel. Bovendien krijgen bedrijven,
die nog geen verbod hebben, maar
eveneens op het randje van het be
tamelijke werken, een extra ver
koopargument in handen: „Wij heb
ben geen verbod, dus wij zijn wel
te vertrouwen."
ELECTRISCHE APPARATEN
Vooral de huis-aan-huis-handel in
electrische apparaten schijnt 't weer
goed te doen. Het CCO schat, dat op
dit terrein in Nederland zo'n 35 be
drijven werken. Oo deze manier
schijnen alleen al jaarlijks zo'n vijf
duizend wasmachines te worden ver
kocht. De verkoopmethoden zijn
slechts op één ding gericht: over
rompeling, waardoor de huisvrouw
zo snel mogelijk een handtekening
zet onder een kontrakt, dat zij nog
niet eens heeft gelezen. Vaak komt
men het huis binnen met een vrien
delijke mededeling, dat mevrouw na
een zorgvuldig onderzoek is uitver
koren om een nieuw huishoudappa-
raat te testen. Natuurlijk tegen een
spotprijsje, want de firma heeft er
wel wat voor over om haar nieuwe
apparaten door betrouwbare en des
kundige huisvrouwen te laten ge
bruiken, nietwaar? Welke huisvrouw
raakt niet snel gevlijd na een ode
aan haar huishoudelijke gaven? Ze
behoeft er niet veel voor te doen:
een handtekening zetten en een ge
ring bedrag aanbetalen. De rest mag
in termijnen worden voldaan „met
een onvoorstelbaar lage rente, want
de firma behoeft er nog niets aan te
verdienen. Het is tenslotte een expe
riment."
ZEGELTJES
Nog steeds zijn er duizenden, die
dit doorzichtige verkooppraatje niet
doorzien. Zij zetten hun handteke
ning en komen pas achteraf tot de
ontdekking, dat zij een apparaat
hebben gekocht, dat in de winkels
tientjes tot honderden guldens goed
koper is, terwijl men bij winkelver
koop bovendien nog het voordeel
heeft van garantie en service. Het
CCO heeft een keihard voorbeeld bij
de hand. Een colporteur brengt was
automaten aan de man (vooral aan
de vrouw), die volgens het verkoop-
kontrakt een winkelwaarde hebben
van 1895 gulden. Dergelijke auto
maten zijn echter in heel Nederland
niet in een winkel te krijgen. Wel
apparaten met precies dezelfde ca
paciteit en die kosten in de winkel
zo'n 500 tot 550 gulden. Nu biedt de
colporteur een ongelooflijke korting
als „inruilwaarde": liefst zevenhon
derd gulden. Da's aardig, denkt de
huisvrouw. Ze krijgt voor haar was
machine, die misschien minder heeft
gekost, 700 gulden terug. Maar moet
dan nog altijd 1195 betalen voor een
automaat, die bij inkoop 300 gulden
en in de winkel 500 gulden kost.
Sommige colporteurs bieden nog
verkoopzegels aan van honderd gul
den, die men kan innen wanneer
men aan kennissen precies zo'n ap
paraat weet te verkopen als men zelf
heeft gekocht. Het venijn zit hem
in dat „precies zo'n", want de col
porteurs proberen steevast een auto
maat te slijten, die net een tikkeltje
anders is, waardoor zij die verkoop
zegels niet behoeven te verzilveren.
KONTRAKTEN LEZEN
Een nieuwe vorm van colportage
doet zich voor bij levensverzekerin
gen en spaarregelingen. Het verhaal,
waarmee men in dit geval de deur
binnenkomt is de „recommendatie",
in de trant van: „Ik hoorde van Uw
kennis, dat U wel belangstelling zult
hebben, hij heeft zich ook aangeslo
ten". En wie wil er voor kennissen
of buurman onderdoen? Als men la
ter de zaak nader gaat onderzoeken
blijkt de spaarregeling uiterst on
voordelig. Wil men ophouden, dan
krijgt men slechts een luttel deel
van de eenmaal gestorte gelden te
rug.
Natuurlijk zijn er bedrijven in
Nederland, die in de huis-aan-huis-
verkoop fatsoenlijk te werk gaan. Ze
zijn ogenblikkelijk te herkennen.
Vraag maar eens of u het kontrakt
rustig mag doorlezen en laat de he
ren over een paar dagen terug
komen. Elk bonafide bedrijf heeft
daartegen geen enkel bezwaar.
Vooral met die kontrakten wordt
slordig omgesprongen. Het voorbeeld
is bij het CCO bekend van een col
porteur, die de mensen het kontrakt
liet tekenen terwijl het nog op een
blocnote vast zat. Had men getekend
dan scheurde hij het af. Op de
nog niet gelezen achterkant ble
ken dan in piepkleine lettertjes al
lerlei ongunstige voorwaarden te
staan. Kontrakten worden overigens
maar zelden gelezen. Daarop zijn
ook alle aktiviteiten van de colpor
teur gericht.
AFKOELEN
Wettelijk is er, althans in Neder
land, nog weinig tegen te doen. Het
CCO probeert al geruime tijd de re
gering te overtuigen van de nood
zaak van een wettelijke afkoelings
periode. Deze bestaat al in een aan
tal landen en houdt in, dat men vijf
dagen na het tekenen van een kon
trakt nog het recht heeft om zonder
verplichtingen het kontrakt op te
zeggen. In de tussentijd kan men
alles nog eens rustig lezen en met
anderen overleggen.
Zo lang die afkoelingsperiode niet
bestaat, adviseert het CCO om,
wanneer men van een kontrakt af
wil, het been stijf te houden en niet
te betalen. Wel zullen allerlei stevi
ge dreigbrieven volgen, meent het
CCO, de meeste colportagefirma's
zullen nooit naar de rechter stappen
KIND AANGERAND
Naar eerst zondag offic. kon worden
medegedeeld, is vorige week woens
dagmiddag in de bossen achter het
gemeentelijk zwembad een 7-jarig
meisje door naar later is geble
ken een 16-jarige Venrayer aan
gerand. Het meisje werd meegelokt
met het praatje dat men de kleine
iets wilde laten zien.
De aanranding was van dien aard
dat de kleine onder medische behan
deling moest worden gesteld.
Reeds enkele uren later gelukte
het de rijkspolitie de dader aan te
houden. Het onderzoek tegen deze
aanrander wordt nog voortgezet.
VIJF GEWONDEN BIJ
FRONTALE BOTSING
Zondagmiddag omstreeks half vier
is waarschijnlijk door een klapband
een frontale botsing ontstaan tussen
twee personenauto's op de Horster-
weg tussen Leunen en Castenray.
Uit de beide totaal vernielde auto's
werden vier personen vrij ernstig en
een minder ernstig gewond naar het
ziekenhuis vervoerd. De bestuurder
van een der wagens, de 59-jarige A.
B. uit Venray bekwam geen noe
menswaardig letsel, maar de naast
hem zittende 57-jarige mevr.
M. B.-G. werd vrij ernstig gewond
De bestuurder van de andere wa
gen, de 22-jarige Th. T. uit Baarlo,
zijn mede-inzittenden, de 23-jarige
H. T., de 19-jarige H. D. en de 27-
jarige J.C., allen uit Baarlo, moes
ten naar het Venrayse ziekenhuis
worden vervoerd.
Omdat de Venrayse ambulance
auto buiten de gemeente vertoefde,
werden de gewonden per ambulan
ce van de gemeente Horst naar het
ziekenhuis te Venray overgebracht.
Beide auto's waren klaar voor de
sloopt. Dit ongeluk stagneerde ge
durende een half uur het verkeer,
waarbij het tot lange file-vorming
kwam.
AANRIJDINGEN
De wagen van een Venrayse da
me werd, toen deze geparkeerd
stond in de Poststraat, geramd door
de bestuurder van een Venlose
vrachtwagen. Deze bestuurder
merkte echter niets van de botsing
en reed door. Door omstanders werd
hem duidelijk gemaakt dat hij brok
ken had gemaakt. Juist op het mo
ment dat de vrachtwagenbestuurder
de dame in kennis wilde stellen van
de botsing, reed deze weg. Toen
meldde de vrachtwagenchauffeur
zich bij de rijkspolitie. Even later
kwam de telefonische melding bin
nen van de gedupeerde dame. De
zaak werd in der minne geregeld.
Op de Pastoor Ruttenstraat
raakte de bestuurder van een per
sonenauto O. uit Venray, door onbe
kende, eoraaak de macht kwijt over
het stuur .van de auto. Via een trot
toirband raakte de auto twee bo
men en kwam toen gehavend tot
stilstand. De bestuurder bekwam
geen noemenswaardig letsel.
Door onverklaarbare oorzaak
kwamen de personenauto's bestuurd
door de Venrayers v.D. en J.Th-A.
op de Meseloseweg met elkaar in
botsing. Geen persoonlijk letsel, wel
behoorlijk wat materiële schade.
Op de kruising Vlakwaterweg-
Langeweg werd de 14-jarige wiel
rijder A. S. bij het oversteken van
het kruispunt door de personenauto
bestuurd door de Venrayse B. ge
grepen. Met diverse verwondingen
moest de wielrijder naar het zieken
huis worden vervoerd.
Voor uw rijbewijs naar
Autorijschool
Wim Claessens
Aanmelden
Kennedyplein 10 tel. 2471
Poststraat 8 tel. 1429
Erkend A.N.W.B., Bovag,
Vamor gediplomeerd
om U tot betaling te dwingen. De
rechter begint trouwens ook begrip
te krijgen voor de omstandigheden,
waaronder dergelijke kontrakten tot
stand komen. Ze zijn niet meer ge
neigd de firma zonder meer gelijk te
geven.
Is uw hulp niet gekomen? Geopend van 'smorgens 7 uur lot 'savonds 9 uur, op zaterdag geopend tot 5 uur n.m-
Heeft moeder het druk of is ze ziek
Schrikt u van hoge stroomrekeningen
Hebt u moeite met het wasdrogen
Is het thuis ongezellig vanwege de was?