de Majorca reis
motocross
in Venray
Er zit een haar
in mijn soep
spaar de zegel
die zoveel meer
waard is
Siebengewald en
Wellse Hut
Peel Periodiek
UITGAVE VAN DE GELDZEGELACTIE VENRAY EN OMSTREKEN - OPLAGE 10.000 - VERSCHIJNT 2 x PER MAAND - 21 MAART 1969 nr. 12
Juan alias Pedro. De peseta's die
daar voor het grijpen lagen
heeft hij echter schromelijk ver
waarloosd.
Tot zover ons reisverslag. Wij
zouden U er nog veel meer over
kunnen vertellen. Misschien dat
de Peel Periodiek nog eens een
plaatsje vrij heeft, wie weet?!
Zondag 30 maart a.s. zal voor
de twaalfde maal de rust in de
buurt van de Heide wreed ver
stoord worden door het geronk
van een 120 crossmotoren.
Onder auspiciën van de KNMV
gaat M.C.V. „Janslust' dan haar
jaarlijkse Voorjaarscross presen
teren. Er is weer lang en hard
gewerkt om alles voor elkaar te
krijgen. Het belooft deze keer
zeer spannend te gaan worden
daar M.C.V. „Janslust" veel ren
ners heeft weten te kontrakteren
die aan elkaar gewaagd zijn.
Onder de deelnemers in de 500
vervolg van de voorpagina
op het terras van ons vacantiehotel
krijgen, dus blijft de pijp rustig
in de zak. En daar zit dan ook
weer een verhaal aan vast. Maar
dat mag U dan weieens van
hem horen als U hem eens treft
hier of daar.Velen gaan die
avond dan ook eens op tijd naar
bed.
Donderdag is weer versnippe
ring. Het lijken wel ontdekkings
reizigers, We zien er weggaan
die een lunchpakket meenemen,
omdat dan zolang weg kunnen
blijven als ze willen. Doe
maar na: 's morgens 9 uur weg
gaan en dan om half acht
's avonds binnen komen nota-
bene met dezelfde vrolijke ge
zichten als waarmee ze gingen.
Ze schijnen geen vermoeienissen
te kennen.
Het stel dat het microbusje uit
verkozen had is met proviand en
al weggetrokken naar Manacor
en Monte Cristo waar de mooi
ste parels worden geimiteerd en
gefabriceerd en de grotten
waarin het grootste ondergronds
meer van Europa ligt. De druip
steengrotten hebben alle kleu
ren van de regenboog, verlicht
maakt dit een fantastisch uit
zicht. Met een bootje word je
overgezet en dan gaat de tocht
weer vadere. Het ene onderdeel
is nog mooier dan het andere.
Grillige vormen die met een
beetje fantasie „Madonna met
Kind", „Bambi", „Mensen in de
Stad" duidelijk weergeven. Me
tersdikke stalagtieten en rag
fijne „ijs-pinnen" in fraaie kleu
ren.
Gehoord tijdens de rondgang:
„Mensekinder, ze zeggen altijd
dat er bij ons op het dorp veel
pinnen wonen maar zoveel
bij elkaar heb ik nog nooit ge
zien
Na het bezoek aan Manacor
met de parelindustrie begint er
een extreem tekort aan peseta's
te ontstaan. De Bank National
Espagnol zal met de gespaarde
kapotte nylonkousen bestormd
worden, want overmaken vanuit
Holland zal er wel niet bij zijn.
Volgens iemand althans, want hij
staat toch al bij de Boerenleen
bank aan de linkse kant.
Als troost heeft hij dan ook een
gratis entree gehad voor een
„Bullfichting" dank zij Signor
SCHOUWBURG
TWEE DOUANEPOSTEN IN ONZE BUURT
Blijspel van Terence Frisby
vertaling Alfred Pleiter
Opvoering te Venray op
25 maart om 8 uur
Ton van Duinhoven en Trudy La-
bij spelen de hoofdrollen in dit
blijspel en dat doen ze met op
merkelijk succes als we mogen
afgaan op de reakties van de
pers die van de eerste voorstel
ling in Rotterdam verslag heeft
uitgebracht. De regie is van Jan
Retel, het fraaie dekor van Colin
Winslow, en de coutier Frans
cc sëniorenklasse zien we o.a.
de winnaar van de voorjaars
cross 1968 in Venray de Limbur
ger Harrie Driessen uit Stein. Hij
zal deze keer hard moeten vech
ten om dit te kunnen herhalen.
Hij krijgt zeer sterke tegenstan
ders tgeenover zich, zoals een
Jan Keizer, die op 't ogenblik
verschrikkelijk hard gaat. Ver
der zien we namen van Ton,
Fons, Paul en Martien van Heug-
ten, Stef van der Sluis, Wiebe
Plotz, Jo Roelofs, Henk Knuiman,
Ad v. d. Boomen enz. enz. Peter
Willems de jonge coureur uit
Ysselsteyn, die in 't begin van
dit jaar naar de K.N.M.V. is
overgestapt zal ook van de par
tij zijn in de seniorenklasse. Hij
is er op gebrand om hier te be
wijzen dat hij het waard is om
bij de senioren te kunnen mee
rijden. Hij zal alles op alles zet
ten om op eigen terrein een goe
de ereplaats te behalen. Verder
staan de zijspannen weer op het
programma met alle namen die
in deze klasse voorkomen. We
zien onder hen de winnaar van
de Motocross der Azen te St. An-
thonnis Broer Dirkx met bakke
nist Jopie Brouwer. Verder Jan
ten Thije, Ben Snijder, Bennie
Braakhekke, Dick Muller, Ben v.
d. Goorbergh enz. Ook in deze
klasse zien we een streekgenoot
aan de start verschijnen en wel
v. d. Linden uit Deurne met als
bakkenist Hendriks uit Venray.
Zij rijden voor de eerste keer
met senioren.
Bij de 500 cc junioren komen on
geveer 50 renners aan de start
die allen aan elkaar gewaagd
zijn. Onder deze jongens komen
we iemand tegen uit ons eigen
dorp en wel Antoon Kleuskens
uit Heide. Hij heeft zich goed
voorbereid en kent het circuit al
op zijn duimpje.
Het belooft weer een echt
feest te gaan worden aan de
Deurneseweg. Er zal weer ge
start worden met het Vredestein
starthek. Het circuit verkeert in
uitstekende saat. Er is voor goe
de parkeergelegenheden ge
zorgd. De training is van elf tot
een uur. Aanvang van de grote
wedstrijden twee uur.
Molenaar ontwierp de aankle
ding van de spelers.
Behalve Ton van Duinhoven en
Trudy Labij vervullen Louis Bo-
rel, Wiebe van der Velde, Ine
Veen, Petra Dumas en Piet van
der Meulen rollen in dit blijspel.
Hoofdthema in dit blijspel is het
generatieconflict tussen een
veertigjarige vrijgezel die als
culinair expert een grote faam
heeft verworven en die een lu
xueuze flat bewoont en een ne
gentienjarig hip meisje, dat op
alle romantiek zeer ontnuchte
rende reakties heeft en met haar
glasheldere, eerlijke en intelli
gente commentaar ontwapenend
geestig is.
Ton van Duinhoven geniet reeds
grote bekendheid door o.a. zijn
spel in Shakespeare's „Liefde's
loze les" en Harolod Pinter's
„De Thuiskomst", alle uitge
bracht door de Toneelgroep
Centrum.
Trudy Labij, aanvankelijk actrice
bij de Haagsche Comedie, speel
de in het vorige seizoen met op
merkelijk succes in de musical
„De Stunt", en trekt nu de aan
dacht in de televisieserie „Joop
ter Heul".
Louis Borel maakte jarenlang
deel uit van de Haagsche Come
die, waar hij b.v. een zeer mooie
rol speelde als Dr. Schreimann in
Arthur Schnitzlers „Professor
Bernhardt". Velen zullen hem
zich ook herinneren uit het sue
cesvolle blijspel „De Cactus
bloem".
Ine Veen was het vorig jaar ver
bonden aan de Toneelgroep En
semble, waar zij o.a. de rol van
Jessica Shakespeare's „Koop
man van Venetië" vertolkte. Vier
jaar geleden kreeg zij een jube
lende pers voor haar rol in „Our
little town" (onze stad) van Wil
der, in het jaar dat zij werkte bij
de Nieuwe Komedie te Den
Haag.
Wiebe van der Velde was ver
bonden akn de Haagsche Come
die. Hij kreeg het vorig jaar een
rijksstudiebeurs om in de Ver
enigde Staten van Amerika to
neelessen te volgen. Op de dag
dat de eerste repetitie voor dit
blijspel plaats vond keerde hij
terug uit Amerika.
Piet van der Meulen werkte bij
Wim Sonneveld, Wim Kan, To
neelgroep Theater en tot voor
kort bij het Nieuw Rotterdams
Toneel, waar hij vorig jaar o.a.
een rol vervulde in „Het Balkon"
van Genet.
Petra Dumas is een leerlinge van
Elise Homans en Bernard Droog
en acteerde tot nog toe hoofd
zakelijk in televisie-produkties.
Dit blijspel is oorspronkelijk ge
titeld „There's a girl in my soup".
Het wordt acht maal per week
opgevoerd in het Globe Theatre
te Londen sinds het er eind 1966
in première ging. Inmiddels heb
ben al meer dan 1300 voorstel
lingen ervan plaats gevonden.
't Is er rustig aan de Duitse grens nabij Siebengewald. Als we de
kans willen grijpen om in die rust een praatje te maken met de
Nederlandse douaniers, is er eerst weinig lust van die kant. Maar
na afloop van de dienst mogen we terug komen. Terug komen
ook bü de Wellse hut, de twee grensposten, waarmede deze streek
het meest te maken heeft
DOUANE
Tientallen mensen slaken een zucht
van verlichting als zij de grens ge
passeerd zijn. ook al zijn zij zo on
schuldig als een lam en weten zij
van de prins geen kwaad. Zelfs het
minste kwade geweten, kan blijk
baar spreken.
Is het een onbestemde angst voor
een man in uniform? Worden zij
schichtig omdat zij een fles cognac
in de laadbak hebben? Zijn het or-
delievenden die wrevelig worden
omdat oponthoud dreigt en zij de
kans lopen, een controle te moeten
doorstaan? Misschien is het een
mlengeling van angst, wrevel en on
behagen die het hart een paar sla
gen sneller laat kloppen.
NIET ELKE AUTO KAN
WORDEN ONDERZOCHT
,,Ik weet het nietzegt een
douanier in Siebengewald. „Ik weet
het nietWij doen toch alleen
onze plicht. De grens is er nog! En
dat vergeten sommige mensen. De
mensen hebben er gewoon rekening
mee te houden. Dat doen ze lang niet
altijd. De paspoorten zijn heel vaak
niet in orde, om niet te spreken van
de groene kaarten voor de auto's. En
het is verstandig, op zijn minst een
rekening bij zich te hebben van een
duur filmapparaat of fototoestel.."
Hij gaat er bij zitten.
„Wij staan hier niet om de men
sen te pesten. Het grensverkeer is nu
eenmaal gebonden aan allerlei voor
schriften en wetten. We zijn zo soe
pel mogelijk. Als er topdrukte is, bij
voorbeeld in de vakanties en op
feestdagen houden we heus niet alle
wagens aan. Er is niks zo vervelend
als wachten.
Nee, jongensdoortrekken die
brik! Wij doen de passen, de groene
kaarten en de rest. En we hebben
een afspraak met de Duitsers dat zij
in doen en wij uit.
CIJFERS
Voor cijfers van in- en uitgaand
verkeer, moet men niet bij de
douanemensen zijn. Weliswaar tellen
ze op gezette tijden wat over de pa
len gaat, doch die cijferlijsten gaan
door naar de Inspectie van Invoer
rechten en Accijnzen in Nijmegen
(eigenaardig genoeg vallen deze kan
toren niet onder Venlo) en die stuurt
ze weer door naar het Centraal Bu
reau voor de Statistiek in Den Haag.
Voor 1965 geeft dat Bureau voor
Siebengewald een daggemiddelde op
van 586 personenwagens, die Neder
land in rijden en 538 die Duitsland
binnenrijden. (Voor de Wellse Hut
liggen die cijfers op 390 en 355). Het
vrachtvervoer, waarvoor beide kan
toren niet zijn ingericht beperkte
zich in dat jaar voor wat het bin
nenkomend verkeer betreft op 20,
voor wat het uitgaand verkeer be
treft op 21 vrachtauto's terwijl voor
de bussen als cijfers 12 en 10 ge
noemd worden. (Wellse Hut: vracht
auto's binnenkomend 7, uitgaand 4,
bussen 2 en 1).
In 1966 heeft men 14 teldagen ge
houden, die de volgende cijfers ga
ven voor het inkomend verkeer.
Resp. Siebengewald - Wellse Hut:
personen
26.129
18.701
personenauto's
8.342
6.314
autobussen
209
21
vrachtvervoer
317
95
motoren
101
28
brommers, fietsen
3.130
170
In 1967 leverde etenzelfde
telling
op:
personen
24.420
22.557
personenauto's
8.149
8.108
autobussen
150
19
vrachtvervoer
290
165
motoren
104
53
fietsers, bromfietsen
2.336
348
De cijfers van het uitgaande ver
keer liggen ongeveer op hetzelfde
vlak
Men kan van onderlinge concur
rentie bij beide kantoren natuur
lijk niet spreken, maar het is heel
menselijk dat het kantoor Siebenge
wald zich natuurlijk een stukje ho
ger op de hiërarchieke weg plaatst
dan de Wellse Hut, en dat men dus
daar een tikkeltje jaloers kijkt naar
de hoger klimmende cijfers van dit
laatste kantoor. Hier blijken bijv.
steeds meer Duitsers van gebruik te
maken, die langs de Maas of elders
een caravan hebben staan en dit
blijkt op zijn beurt een goede com
pensatie voor de Kevelaer-bedevaar-
ten, die vroeger voor beide kantoren
belangrijke klanten waren, maar die
nu hard terug-uit lopen
„Neen", zegt een van de douane
mensen, „we zijn meer de kantoren
voor het grensverkeer. Geen grote
vrachtwagens geen tientonners, die
op grote vaart gaan, maar de stu
kadoor, die in Duitsland gaat wer
ken, de Duitsers, die hier komt ont
spannen, de familie, die op familie
bezoek gaat.
En de jongeman, die over de grens
gaat dansen, omdat het bier en het
meisje hem daar beter smaakt....
Alleen hebben deze laatsten wel de
pest in dat de grens om 11 uur
's avonds dicht gaat en dat ze over
Venlo om moeten
Wie nog droomt van grote douane
posten in Siebengewald en Wellse
Hut, naast die van Venlo en Tege-
len, komt bij de douanemensen be
drogen uit. „We hebben geen ach
terlandzegt er een doodnuch-
ter, al heeft het vliegveld Laarbruch
het grensverkeer wel degelijk bevor
derd, ook al door betere wegen naar
dat achterland
Aan de Wellse Hut en in Sieben
gewald heeft men in ieder geval die
illusies niet, al zegt men er meteen
bij dat als de brug in Well inder
daad in de toekomst een nieuwe en
brede baan krijgt en misschien zui
delijker gelegd wordt, dat dan
met een betere verbinding naar
Duitsland, beslist wel een groter
kantoor aan die nieuwe weg levens
kansen zal hebben.... Maar dat is
toekomstmuziek. Voorlopig zitten
we nog in het heden en natuurlijk
kijken we ook graag terug naar het
verleden
OUDE ROT
Dan moet men gaan klessebessen
met een gepensioneerde, die vroeger
in deze contreien dienst moest doen.
Dan komen ze los, de verhalen van
„uit het veld". Over pungelaars, die
met een jutezak, of met de kruiwa
gen de grens overgingen, over uren
dat men in het kale veld op de loer
lag, zich moest laten insneeuwen te
gen een boom, over een briefje dat
met hanepoten soms onder de deur
geschoven werd: „Laat de grens
vanavond a.u.b. een uurtje vrij, zo
dat een arme werkloze ook een
droog stuk brood kan verdienen
GEEN ROMANTIEK
„Ja, daar in de buurt woonden
nogal wat smokkelaars. Ze smokkel
den bij het leven. Iedereen wist dat
Het was alleen de kunst ze te pak
ken te krijgen. We lagen dag en
nacht in het veld, in die tijd. Het
was ook geen wonder. De mensen
verdienden niets en de grens lag
vlak bij.
Op «en avond wist ik dat ze in 'n
bepaald huis smokkelwaar hadden.
Ik klopt op de deur en ze doen open.
Goeiendag, alles goed? Best, kerel,
ik kwam eens even kijkenJe
kijkt maar, kerelIk kijk rond,
maar ik zie natuurlijks niks. Ineens
hoor ik, in de buurt van de kachel
tiktikIk denk: was is dat?
TiktikMan, dat waren kof
fiebonen. Er was een vent in de
schoorsteen gekropen met een zak
koffiebonen. Maar die zak zat zo
knel dat-ie was gebarsten
Hij denkt er met weemoed aan
terug, aan die „romantische tijden".
„Maar die romanntiek is er niet
meeroh neetegenwoordig
heb je draagbare radiotoestellen in
een auto of een vrachtauto vol stek
kers of pleisters
Men smokkelt een fles drank, als
men boodschappen is gaan halen, in
Goch of verder Duitsland in. Maar
voor het overige, schijnt het op die
twee posten een rustige bedoening.
Men houdt de polsslag bij van het
samengroeien, dat meer onderling
verkeer met zich brengt en men
controleert de voorschriften
Voorschriften, waartegen, en dat
bleek duidelijk, uit een soort non
chalance nog dikwijls gezondigd
wordt
EGHITIS^
[Sjrra
GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEgËL GELDZEGEL GELDZEGËL GELDZEGEL GELDZEGEL GIEDZEGIL (ÏÊLDZÊCTËL