de Majorca reis motocross in Venray Er zit een haar in mijn soep spaar de zegel die zoveel meer waard is Siebengewald en Wellse Hut Peel Periodiek UITGAVE VAN DE GELDZEGELACTIE VENRAY EN OMSTREKEN - OPLAGE 10.000 - VERSCHIJNT 2 x PER MAAND - 21 MAART 1969 nr. 12 Juan alias Pedro. De peseta's die daar voor het grijpen lagen heeft hij echter schromelijk ver waarloosd. Tot zover ons reisverslag. Wij zouden U er nog veel meer over kunnen vertellen. Misschien dat de Peel Periodiek nog eens een plaatsje vrij heeft, wie weet?! Zondag 30 maart a.s. zal voor de twaalfde maal de rust in de buurt van de Heide wreed ver stoord worden door het geronk van een 120 crossmotoren. Onder auspiciën van de KNMV gaat M.C.V. „Janslust' dan haar jaarlijkse Voorjaarscross presen teren. Er is weer lang en hard gewerkt om alles voor elkaar te krijgen. Het belooft deze keer zeer spannend te gaan worden daar M.C.V. „Janslust" veel ren ners heeft weten te kontrakteren die aan elkaar gewaagd zijn. Onder de deelnemers in de 500 vervolg van de voorpagina op het terras van ons vacantiehotel krijgen, dus blijft de pijp rustig in de zak. En daar zit dan ook weer een verhaal aan vast. Maar dat mag U dan weieens van hem horen als U hem eens treft hier of daar.Velen gaan die avond dan ook eens op tijd naar bed. Donderdag is weer versnippe ring. Het lijken wel ontdekkings reizigers, We zien er weggaan die een lunchpakket meenemen, omdat dan zolang weg kunnen blijven als ze willen. Doe maar na: 's morgens 9 uur weg gaan en dan om half acht 's avonds binnen komen nota- bene met dezelfde vrolijke ge zichten als waarmee ze gingen. Ze schijnen geen vermoeienissen te kennen. Het stel dat het microbusje uit verkozen had is met proviand en al weggetrokken naar Manacor en Monte Cristo waar de mooi ste parels worden geimiteerd en gefabriceerd en de grotten waarin het grootste ondergronds meer van Europa ligt. De druip steengrotten hebben alle kleu ren van de regenboog, verlicht maakt dit een fantastisch uit zicht. Met een bootje word je overgezet en dan gaat de tocht weer vadere. Het ene onderdeel is nog mooier dan het andere. Grillige vormen die met een beetje fantasie „Madonna met Kind", „Bambi", „Mensen in de Stad" duidelijk weergeven. Me tersdikke stalagtieten en rag fijne „ijs-pinnen" in fraaie kleu ren. Gehoord tijdens de rondgang: „Mensekinder, ze zeggen altijd dat er bij ons op het dorp veel pinnen wonen maar zoveel bij elkaar heb ik nog nooit ge zien Na het bezoek aan Manacor met de parelindustrie begint er een extreem tekort aan peseta's te ontstaan. De Bank National Espagnol zal met de gespaarde kapotte nylonkousen bestormd worden, want overmaken vanuit Holland zal er wel niet bij zijn. Volgens iemand althans, want hij staat toch al bij de Boerenleen bank aan de linkse kant. Als troost heeft hij dan ook een gratis entree gehad voor een „Bullfichting" dank zij Signor SCHOUWBURG TWEE DOUANEPOSTEN IN ONZE BUURT Blijspel van Terence Frisby vertaling Alfred Pleiter Opvoering te Venray op 25 maart om 8 uur Ton van Duinhoven en Trudy La- bij spelen de hoofdrollen in dit blijspel en dat doen ze met op merkelijk succes als we mogen afgaan op de reakties van de pers die van de eerste voorstel ling in Rotterdam verslag heeft uitgebracht. De regie is van Jan Retel, het fraaie dekor van Colin Winslow, en de coutier Frans cc sëniorenklasse zien we o.a. de winnaar van de voorjaars cross 1968 in Venray de Limbur ger Harrie Driessen uit Stein. Hij zal deze keer hard moeten vech ten om dit te kunnen herhalen. Hij krijgt zeer sterke tegenstan ders tgeenover zich, zoals een Jan Keizer, die op 't ogenblik verschrikkelijk hard gaat. Ver der zien we namen van Ton, Fons, Paul en Martien van Heug- ten, Stef van der Sluis, Wiebe Plotz, Jo Roelofs, Henk Knuiman, Ad v. d. Boomen enz. enz. Peter Willems de jonge coureur uit Ysselsteyn, die in 't begin van dit jaar naar de K.N.M.V. is overgestapt zal ook van de par tij zijn in de seniorenklasse. Hij is er op gebrand om hier te be wijzen dat hij het waard is om bij de senioren te kunnen mee rijden. Hij zal alles op alles zet ten om op eigen terrein een goe de ereplaats te behalen. Verder staan de zijspannen weer op het programma met alle namen die in deze klasse voorkomen. We zien onder hen de winnaar van de Motocross der Azen te St. An- thonnis Broer Dirkx met bakke nist Jopie Brouwer. Verder Jan ten Thije, Ben Snijder, Bennie Braakhekke, Dick Muller, Ben v. d. Goorbergh enz. Ook in deze klasse zien we een streekgenoot aan de start verschijnen en wel v. d. Linden uit Deurne met als bakkenist Hendriks uit Venray. Zij rijden voor de eerste keer met senioren. Bij de 500 cc junioren komen on geveer 50 renners aan de start die allen aan elkaar gewaagd zijn. Onder deze jongens komen we iemand tegen uit ons eigen dorp en wel Antoon Kleuskens uit Heide. Hij heeft zich goed voorbereid en kent het circuit al op zijn duimpje. Het belooft weer een echt feest te gaan worden aan de Deurneseweg. Er zal weer ge start worden met het Vredestein starthek. Het circuit verkeert in uitstekende saat. Er is voor goe de parkeergelegenheden ge zorgd. De training is van elf tot een uur. Aanvang van de grote wedstrijden twee uur. Molenaar ontwierp de aankle ding van de spelers. Behalve Ton van Duinhoven en Trudy Labij vervullen Louis Bo- rel, Wiebe van der Velde, Ine Veen, Petra Dumas en Piet van der Meulen rollen in dit blijspel. Hoofdthema in dit blijspel is het generatieconflict tussen een veertigjarige vrijgezel die als culinair expert een grote faam heeft verworven en die een lu xueuze flat bewoont en een ne gentienjarig hip meisje, dat op alle romantiek zeer ontnuchte rende reakties heeft en met haar glasheldere, eerlijke en intelli gente commentaar ontwapenend geestig is. Ton van Duinhoven geniet reeds grote bekendheid door o.a. zijn spel in Shakespeare's „Liefde's loze les" en Harolod Pinter's „De Thuiskomst", alle uitge bracht door de Toneelgroep Centrum. Trudy Labij, aanvankelijk actrice bij de Haagsche Comedie, speel de in het vorige seizoen met op merkelijk succes in de musical „De Stunt", en trekt nu de aan dacht in de televisieserie „Joop ter Heul". Louis Borel maakte jarenlang deel uit van de Haagsche Come die, waar hij b.v. een zeer mooie rol speelde als Dr. Schreimann in Arthur Schnitzlers „Professor Bernhardt". Velen zullen hem zich ook herinneren uit het sue cesvolle blijspel „De Cactus bloem". Ine Veen was het vorig jaar ver bonden aan de Toneelgroep En semble, waar zij o.a. de rol van Jessica Shakespeare's „Koop man van Venetië" vertolkte. Vier jaar geleden kreeg zij een jube lende pers voor haar rol in „Our little town" (onze stad) van Wil der, in het jaar dat zij werkte bij de Nieuwe Komedie te Den Haag. Wiebe van der Velde was ver bonden akn de Haagsche Come die. Hij kreeg het vorig jaar een rijksstudiebeurs om in de Ver enigde Staten van Amerika to neelessen te volgen. Op de dag dat de eerste repetitie voor dit blijspel plaats vond keerde hij terug uit Amerika. Piet van der Meulen werkte bij Wim Sonneveld, Wim Kan, To neelgroep Theater en tot voor kort bij het Nieuw Rotterdams Toneel, waar hij vorig jaar o.a. een rol vervulde in „Het Balkon" van Genet. Petra Dumas is een leerlinge van Elise Homans en Bernard Droog en acteerde tot nog toe hoofd zakelijk in televisie-produkties. Dit blijspel is oorspronkelijk ge titeld „There's a girl in my soup". Het wordt acht maal per week opgevoerd in het Globe Theatre te Londen sinds het er eind 1966 in première ging. Inmiddels heb ben al meer dan 1300 voorstel lingen ervan plaats gevonden. 't Is er rustig aan de Duitse grens nabij Siebengewald. Als we de kans willen grijpen om in die rust een praatje te maken met de Nederlandse douaniers, is er eerst weinig lust van die kant. Maar na afloop van de dienst mogen we terug komen. Terug komen ook bü de Wellse hut, de twee grensposten, waarmede deze streek het meest te maken heeft DOUANE Tientallen mensen slaken een zucht van verlichting als zij de grens ge passeerd zijn. ook al zijn zij zo on schuldig als een lam en weten zij van de prins geen kwaad. Zelfs het minste kwade geweten, kan blijk baar spreken. Is het een onbestemde angst voor een man in uniform? Worden zij schichtig omdat zij een fles cognac in de laadbak hebben? Zijn het or- delievenden die wrevelig worden omdat oponthoud dreigt en zij de kans lopen, een controle te moeten doorstaan? Misschien is het een mlengeling van angst, wrevel en on behagen die het hart een paar sla gen sneller laat kloppen. NIET ELKE AUTO KAN WORDEN ONDERZOCHT ,,Ik weet het nietzegt een douanier in Siebengewald. „Ik weet het nietWij doen toch alleen onze plicht. De grens is er nog! En dat vergeten sommige mensen. De mensen hebben er gewoon rekening mee te houden. Dat doen ze lang niet altijd. De paspoorten zijn heel vaak niet in orde, om niet te spreken van de groene kaarten voor de auto's. En het is verstandig, op zijn minst een rekening bij zich te hebben van een duur filmapparaat of fototoestel.." Hij gaat er bij zitten. „Wij staan hier niet om de men sen te pesten. Het grensverkeer is nu eenmaal gebonden aan allerlei voor schriften en wetten. We zijn zo soe pel mogelijk. Als er topdrukte is, bij voorbeeld in de vakanties en op feestdagen houden we heus niet alle wagens aan. Er is niks zo vervelend als wachten. Nee, jongensdoortrekken die brik! Wij doen de passen, de groene kaarten en de rest. En we hebben een afspraak met de Duitsers dat zij in doen en wij uit. CIJFERS Voor cijfers van in- en uitgaand verkeer, moet men niet bij de douanemensen zijn. Weliswaar tellen ze op gezette tijden wat over de pa len gaat, doch die cijferlijsten gaan door naar de Inspectie van Invoer rechten en Accijnzen in Nijmegen (eigenaardig genoeg vallen deze kan toren niet onder Venlo) en die stuurt ze weer door naar het Centraal Bu reau voor de Statistiek in Den Haag. Voor 1965 geeft dat Bureau voor Siebengewald een daggemiddelde op van 586 personenwagens, die Neder land in rijden en 538 die Duitsland binnenrijden. (Voor de Wellse Hut liggen die cijfers op 390 en 355). Het vrachtvervoer, waarvoor beide kan toren niet zijn ingericht beperkte zich in dat jaar voor wat het bin nenkomend verkeer betreft op 20, voor wat het uitgaand verkeer be treft op 21 vrachtauto's terwijl voor de bussen als cijfers 12 en 10 ge noemd worden. (Wellse Hut: vracht auto's binnenkomend 7, uitgaand 4, bussen 2 en 1). In 1966 heeft men 14 teldagen ge houden, die de volgende cijfers ga ven voor het inkomend verkeer. Resp. Siebengewald - Wellse Hut: personen 26.129 18.701 personenauto's 8.342 6.314 autobussen 209 21 vrachtvervoer 317 95 motoren 101 28 brommers, fietsen 3.130 170 In 1967 leverde etenzelfde telling op: personen 24.420 22.557 personenauto's 8.149 8.108 autobussen 150 19 vrachtvervoer 290 165 motoren 104 53 fietsers, bromfietsen 2.336 348 De cijfers van het uitgaande ver keer liggen ongeveer op hetzelfde vlak Men kan van onderlinge concur rentie bij beide kantoren natuur lijk niet spreken, maar het is heel menselijk dat het kantoor Siebenge wald zich natuurlijk een stukje ho ger op de hiërarchieke weg plaatst dan de Wellse Hut, en dat men dus daar een tikkeltje jaloers kijkt naar de hoger klimmende cijfers van dit laatste kantoor. Hier blijken bijv. steeds meer Duitsers van gebruik te maken, die langs de Maas of elders een caravan hebben staan en dit blijkt op zijn beurt een goede com pensatie voor de Kevelaer-bedevaar- ten, die vroeger voor beide kantoren belangrijke klanten waren, maar die nu hard terug-uit lopen „Neen", zegt een van de douane mensen, „we zijn meer de kantoren voor het grensverkeer. Geen grote vrachtwagens geen tientonners, die op grote vaart gaan, maar de stu kadoor, die in Duitsland gaat wer ken, de Duitsers, die hier komt ont spannen, de familie, die op familie bezoek gaat. En de jongeman, die over de grens gaat dansen, omdat het bier en het meisje hem daar beter smaakt.... Alleen hebben deze laatsten wel de pest in dat de grens om 11 uur 's avonds dicht gaat en dat ze over Venlo om moeten Wie nog droomt van grote douane posten in Siebengewald en Wellse Hut, naast die van Venlo en Tege- len, komt bij de douanemensen be drogen uit. „We hebben geen ach terlandzegt er een doodnuch- ter, al heeft het vliegveld Laarbruch het grensverkeer wel degelijk bevor derd, ook al door betere wegen naar dat achterland Aan de Wellse Hut en in Sieben gewald heeft men in ieder geval die illusies niet, al zegt men er meteen bij dat als de brug in Well inder daad in de toekomst een nieuwe en brede baan krijgt en misschien zui delijker gelegd wordt, dat dan met een betere verbinding naar Duitsland, beslist wel een groter kantoor aan die nieuwe weg levens kansen zal hebben.... Maar dat is toekomstmuziek. Voorlopig zitten we nog in het heden en natuurlijk kijken we ook graag terug naar het verleden OUDE ROT Dan moet men gaan klessebessen met een gepensioneerde, die vroeger in deze contreien dienst moest doen. Dan komen ze los, de verhalen van „uit het veld". Over pungelaars, die met een jutezak, of met de kruiwa gen de grens overgingen, over uren dat men in het kale veld op de loer lag, zich moest laten insneeuwen te gen een boom, over een briefje dat met hanepoten soms onder de deur geschoven werd: „Laat de grens vanavond a.u.b. een uurtje vrij, zo dat een arme werkloze ook een droog stuk brood kan verdienen GEEN ROMANTIEK „Ja, daar in de buurt woonden nogal wat smokkelaars. Ze smokkel den bij het leven. Iedereen wist dat Het was alleen de kunst ze te pak ken te krijgen. We lagen dag en nacht in het veld, in die tijd. Het was ook geen wonder. De mensen verdienden niets en de grens lag vlak bij. Op «en avond wist ik dat ze in 'n bepaald huis smokkelwaar hadden. Ik klopt op de deur en ze doen open. Goeiendag, alles goed? Best, kerel, ik kwam eens even kijkenJe kijkt maar, kerelIk kijk rond, maar ik zie natuurlijks niks. Ineens hoor ik, in de buurt van de kachel tiktikIk denk: was is dat? TiktikMan, dat waren kof fiebonen. Er was een vent in de schoorsteen gekropen met een zak koffiebonen. Maar die zak zat zo knel dat-ie was gebarsten Hij denkt er met weemoed aan terug, aan die „romantische tijden". „Maar die romanntiek is er niet meeroh neetegenwoordig heb je draagbare radiotoestellen in een auto of een vrachtauto vol stek kers of pleisters Men smokkelt een fles drank, als men boodschappen is gaan halen, in Goch of verder Duitsland in. Maar voor het overige, schijnt het op die twee posten een rustige bedoening. Men houdt de polsslag bij van het samengroeien, dat meer onderling verkeer met zich brengt en men controleert de voorschriften Voorschriften, waartegen, en dat bleek duidelijk, uit een soort non chalance nog dikwijls gezondigd wordt EGHITIS^ [Sjrra GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEGEL GELDZEgËL GELDZEGEL GELDZEGËL GELDZEGEL GELDZEGEL GIEDZEGIL (ÏÊLDZÊCTËL

Peel en Maas | 1969 | | pagina 21