Overpeinzingen A Je moet de wasserij erbij hebben A dealer Hel plan van Mansholl blijft grool vraagteken r 1 1 i rei lor Ongenoegen in Wanssum Joop Wismans exposeert in S.R. '65 Srruokt.^^ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Br. Angelicus Spanjaard GOMMANS voor de laagste prijs! Uit Peel en Maas Je merkt het elke week VRIJDAG 28 FEBRUARI 1969 No. 9 NEGENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS POGING TOT INVENTARISATIE In de afgelopen weken en maanden is zeer veel geschreven en vergaderd over het plan Manshclt, ook wel „Landbouw 1980" ge noemd. Het omvat, zcals bekend, maatregelen tot geweldige schaalvergroting in de landbouw. Nu de vloed van sprekers en artikelen wat geluwd is, kan een poging gedaan worden tot in ventarisatie. Wat is er aan toegevoegd, wat verduidelijkt? Zijn er nieuwe gezichtspunten naar voren gekomen? Wat heeft men over het hoofd gezien of verkeerd begrepen? En hoe denkt men in de andere E.E.G.-Ianden er over? NIET ALLEEN GROTE BEDRIJVEN IN 1980 Een veel gemaakte fout was, dat men ervan uitging dat er volgens het plan in 1980 alleen grote bedrijven over zouden zijn, behoudens dan wat achtergebleven lieden die per sé niet mee wilden doen en die misschien zouden moeten uitsterven. Dat is on juist gezien. Mansholt is bij zijn plan uitgegaan van de beschikbare hoeveelheid ar beid. Hij stelde, dat op tal van be drijven (en dan vooral op de kleine re uiteraard) er niet genoeg werk is voor één man. Zo is ook op vele tweernansbedrij ven teveel werk voor één man, maar te weinig voor twee. Mansholt wil arbeid en arbeids krachten met elkaar in overeen stemming brengen en dan vooral met het oog op de toekomst. Dan immers zal per man nog me_er ge produceerd moeten worden dan al het geval is. Mansholt heeft wel begrepen, dat de hoeveelheid arbeid niet alleen af hangt van de bedrijfsgrootte, maai ook van de intensiteit van het bouw plan en van de bedrijfsomvang. Vooi de bedrijven met dierlijke verede ling heeft hij echt niet in ha ge dacht, maar in redelijke aantallen dieren. Wat de intensieve bouw plannen betreft, heeft hij begrepen dat ook hier een kleinere opper vlakte nodig is dan bij extensieve bouwplannen. Het verschil is alleen onvoldoende uitgewerkt. De oorzaak was, dat veel arbeid eisende gewas sen óók steeds meer gemechaniseerd worden en dat zij daardoor ook voor grote bedrijven steeds meer beteke nis krijgen. Men ziet dat al aan de vollegrondstuinbouw op akkerbouw bedrijven. j GERECHTVAARDIGDE KRITIEK i De kritiek op het plan was niette min op vele punten gerechtvaardigd. Allereerst is het waar, dat zo'n plan zonder regeling voor hen die af vloeien onuitvoerbaar ds. Op de tweede plaats is het waar, dat schaalvergroting geen oplossing is voor overproduktie. Dat men deze evenmin kan voorkomen door een krapper orijsbeleid is ook al waar. Vandaar dat Mansholt zoveel ha. landbouwgrond uit cultuur wilde nemen. Hier zag hij voorbij aan het feit, dat de beste landbouwgronden alleen via peperdure werken geschikt ge maakt kunnen worden voor recrea tie. Men denke aan klei en laagveen. Ook vergat hij, dat de recreatie zich veelal richt naar gebieden waar min der goede gronden zijn. Het mag dan voor de hand liggen dat daar herbebost en verwilderd wordt, een oplossing voor bijv. de randstad houdt dat toch niet in. Scherp is de kritiek geweest op de bestaande, grote bedrijven, zoals de Wilhelminapolder, de Ambachts heerlijkheid Kromstriien, de Johan nes Kerkhovenpolder enz. Scherp zinnige lieden hebben achterhaald hoe daar de arbeidsbezetting was. Welnu, per betaalde kracht bleek veelal nauwelijks 12 - 13 ha aan wezig te zijn. Als dat waar is, hoe ven wij ons over de grotere winsten van het zeer grote bedrijf geen en kele illusie te maken. Dat schijnt ook wel uit de exploitatierekeningen aantoonbaar te zijn, maar die zijn niet allemaal bekend. ANDERE OPLOSSINGEN Mansholt heeft ook voorbij gezien aan het feit, dat een goede verhou ding tussen arbeid en arbeidskrach ten nog wel langs andere weg te be reiken is dan door het oprichten van zeer grote bedrijven. De praktijk weet dat al lang en sticht tal van samenwerkingsvormen. Als de man uit de N.O.P. met 12 ha grond (en daar zijn er een paar honderd van in die polder) gaat sa menwerken met twee of drie ande ren die even ongelukkig zitten, wint men niet veel. Maar als hij samen werkt met een bedrijf van 48 ha of zelfs van 24 wordt de zaak meteen anders. Het doet er dan echt niet zoveel toe op wiens naam de pacht of de eigendom staat. Het gaat er om dat de aanwezige arbeidskrach ten en machines optimaal gebruikt worden en dat overmechanisatie voorkomen wordt. Hier vindt de praktijk al oplossingen die Mansholt niet noemde, maar die hij misschien toch wél bedoeld heeft. Het zal voor de gemeenschap heel wat voordeliger zijn deze samenwer kingsvormen te stimuleren dan mil jarden te besteden aan het stichten van grote bedrijven. Aan het uit cul tuur nemen van enkele miljoenen ha grond kleeft ook het bezwaar dat nu en straks geen overschakeling meer mogelijk is op teelten die onnodig in de verdrukking gekomen zijn. In E.E.G.-verband kan bijv. nog heel wat gedaan worden ten behoeve van de teelt van vlas, koolzaad, graszaad, uien enz. Meer en meer wordt dui delijk, dat men niet de ene teelt (granen, suikerbieten) kan garan deren en de andere vrij laten. Bij een goed sluitend landbouwbeleid is er geen cultuurgrond te veel. BUITENLAND AFWIJZEND Vooral in West-Duitsland en Bel gië is de tegenstand tegen de plan nen van Mansholt bijzonder groot. Beide landen baseren zich in hoofd zaak op het gezinsbedrijf. Daaronder verstaan zij een bedrijf, waarop va der de baas is. Eventueel kan de zoon een tijdlang meewerken en in geval van nood kan men de boerin ook een handje helpen, maar be taalde arbeidskrachten zijn dan zeer schaars. Tegen het gezinsbedrijf bestaat in Nederland grote tegenzin, omdat men kinderarbeid asociaal vindt en zelfs graag een boerin ziet die geen bedrijfswerk meer doet. Bovenal leidt het gezinsbedrijf tot moeilijk heden als de zoon geld wil zien of als hij vele broers en zusters heeft en vader wil opvolgen. Daar staat dan tegenover, dat het gezinsbedrijf economisch vrijwel onverwoestbaar is zolang de bedrijfsopvolging niet ter sprake komt. De andere landen zijn zeer huive rig voor het uit cultuur nemen van zoveel landbouwgrond. Hoe gemak kelijk kan de conjunctuur omslaan in die zin dat er weer behoefte be staat aan meer landbouwgrond. Het ontginnen van gronden die 10 of 20 jaar bebost of verwilderd zijn ge weest, is dan peperduur. Op de we reld is nog steeds geen voedselover- schot! Wat dit betreft spelen zoveel po litieke en economisch factoren mee dat men de kwestie niet in het kort kan behandelen. Men kan ook zeg gen: wat Mansholt t.a.v. de bedrijfs grootte wenst, zou zonder hem voor een groot deel tóch wel gebeuren. Voor de rest vindt de praktijk reeds bruikbare oplossingen. Het ziet er daarom naar uit dat de behoefte aan dit plan niet zo groot is. Een land bouwbeleid dat alle produkten om vat is zelfs aktueler. BESCHAVING Als mén de becijfering van de di rectie van het Cultureel Centrum hoort, over het aantal mensen dat gedurende de vastelaovend van dit centrum gebruik heeft gemaakt om te dansen, te hossen, te springen, te feliciteren of bruiloft te vieren, dan komt men aan ruim 12.000 mensen. Een enorm aantal, want dat bete kent dat de helft van V rays be volking gedurende de vastelaovend op de een of andere wijze in dit centrum op bezoek is geweest Maar hoe leuk en gezellig dat dan ook is, minder leuk en minder pret tig is de berg kapot gesmeten bier glazen en bierflessen te zien, die men na het festijn bij elkaar moest scheppen. Er zullen zeker bij dergelijke men senmassa's wel eens ongelukken ge- beurten, doordat een glas kapot valt, een bierfles omvalt en ongelukkig terecht komt, maar als dat honder den glazen en bierflessen zijn dan kan men van ongelukjes niet meer spreken. Dan is er opzet in het spel en vernielzucht en dan blijkt duide lijk dat een bepaalde categorie men sen er een sport van schijnt te ma ken om na een glas genuttigd te hebben dat niet terug te zetten of weg te brengen, maar doodgewoon uit de hand te laten vallen. Deze groep schijnt dat thuis ook te doen en toont op deze manier een be schaving, die beschamend is. Die kant van het vastelaovend- vieren heeft een bittere nasmaak, temeer waar zulke „heren" dit alle maal schijnbaar ongestraft kunnen doen, omdat ook het publiek dat er bij is, zulks niet verhindert of min stens de naam van de betrokkene doorgeeft aan de directie. Dergelij ke menden kunnen beter vastel aovend vieren in een varkenshok. Want het is de schouwburg niet alleen, die van deze „sport" de dupe wordt. Wie met de vastelaovend- dagen zijn ogen de kost gegeven heeft, heeft in menige sneeuwhoop kapotte bierglazen en flessen gevon den, die mlen schijnbaar uit de café's meeneemt om „onderweg" ook wat te hebben. Als dank voor het aange naam verpozen smijt men dan de bierglazen en flessen maar op straat. 50 JAAR FRANCISCAAN Dinsdag 25 februari was het 50 jaar geleden dat Antonius Spanjaard in het klooster van Alverna zijn franciscaans leven begon. Omdat hij een vakbekwaam tim merman was, kreeg hij al spoedig de opdracht deze vakbekwaamheid te nutte te maken voor de franciscaan se gemeenschap. In heel wat huizen van zijn orde heeft hij dit met gro te toewijding gedaan en tot volle te vredenheid van allen. Hij kreeg zelfs de opdracht in Napels jonge mede broeders in het timmervak te gaan bekwamen. Zijn technische aanleg bleek ech ter breder te zijn dan dat van hout bewerker. Door zelfstudie en o.a. door middel van het volgen van cur sussen bekwaamde hij zich in het goud- en zilversmeden. Lange jaren beoefende hij zijn vak in het atelier, dat hij had in het Minderbroeders- klooster te Venray. Vandaaruit on derhield hij nauwe kontakten met collega-goudsmeden in Kevelaer. Tot grote tevredenheid van zijn medebroeders-opdrachtgevers en van pastoors uit de omgeving van Ven ray heeft hij in de loop der jaren heel wat kelken, cibories, offerscha len en monstransen opnieuw verguld en versierd, ook zelf ontworplen en uitgevoerd. Hij behaalde hierin zelfs het diploma van meester. Maar wat het meest vermeldens waard is, is dat hij dit alles deed vanuit het ideaal, dat zijn levens roeping werd. Hij was en bleef in dit alles een echte religieus en fran ciscaan, vol toewijding en plichtsge trouwheid. Jammer genoeg is het de laatste tijd met zijn gezondheid niet meer wat het geweest is. verkrijgbaar bij: het l-a-n-g-s-t-e laken van Nederland Langstraat 61 Venray Telefoon 1281 GRASLINNEN- EN FLANELLEN LAKENS, GLAD EN GEBORDUURD, ook in sets TREFFER PYAMA'S OVERHEMDEN WEEKENDERS DUSTERS Een buitenstaander vindt het allemaal een tikkeltje vreemd. Toen voor twee jaren de eerste stemmen opgingen in Wanssum om de ze gemeente samen te voegen met Meerlo was de reactie beslist lauwMen vond het schijnbaar allemaal goed en prachtig. Zo heeft de raad dan ook besloten, nadat op een vergadering van de gezamenlijke standsorganisaties nog eens gebleken was, dat men zeker geen bezwaren hiertegen had en sommigen zelfs voorstander warenNu anderhalf jaar daarna, nu de beide Kamers der Staten-Generaal dit besluit bekrachtigd hebben met een nieuwe wet, die beide gemeenten op 1 januari a.s. zal samenvoegen, nu is Wanssum in last Men vraaogt zich af, waarom Een aktiecomité, waarvan Pastoor Slots ongetwijfeld de leider is, stelt duidelijk dat een samenvoeging van beide gemeenten geen oplossing biedt. De nieuwe gemeente blijft nog zo klein dat van een groter en beter uitgerust ambtelijk apparaat geen sprake zal zijn. Het enige wat er volgens hen gebeuren zal is, dat Meerlo de aentrumplaats wordt en de rest, inclusief Wanssum, er zo'n beetje bij zal komen hangen Bovendien vinden ze het onjuist dat in deze tijd, nu een Ontwikke lingsorgaan Noord-Limburg een speciale studie aan het maken is van een eventuele herstructuering van de Noord Limburgse gemeen ten, Wanssum en Meerlo reeds samen gaan en daarmede o.m. een oplossing voor de Maasdorpen reeds op voor hand gaan bemoeilijkten. Volgens hen was het voor het zich industria liserende Wanssum veel beter zich aan te sluiten bij Venray, terwiil Meerlo dan het agrarische Horst zou kunnen gaan versterken Maar nogmaals, men vraagt zich af, waarom men nu eerst komt met deze argumenten en ze niet voor an derhalf jaar te berden bracht. Heeft men zich vergist in de tijd, die de beide Kamers der Saten Generaal nodig zouden hebben om de samten- voeging goed te keuren. Vast staat wel, dat ze ongekend snel in Den Haag aan de orde is gesteld en goed gekeurdMaar waarom heeft men geen protesten laten horen, toen de beide gemeenteraden tot dit be sluit kwamen, waarom is er niet ge- proteerd toen Ged. Staten zich hier- AUTOMOBIELBEDRIJF BOM STATIONSWEG 183 TELEFOQN 2325 OOSTRUM-VEN RAY van 22 februari 1918 - De distributie weg! - Tegen 1 Mei a.s. is aan 3 van de 4 op het Distributiebureau te Hengelo (O.) werkzaam zijnde ambtenaren eervol ontslag aangezegd. Distributieregeling 22 Febr. 1 Maart. Koffiebon no. 47: half ons koffie, geldig t.m. 28 Febr. Vetbon no. 4: half pond margarine of boter, geldig tot en met 27 Febr. Vetbon no. 5: half pond margarine of boter, geldig van 28 Febr. tot en met 8 Maart. Aardappelbon no. 24: 4 kilo aardappels bij Klaas Bekkers. Bon no. 12 en kinderbon 16, elk een half pond suiker. Bon no. 13: 1 ons kaas voor zoover voorradig. Waarschuwing. - Op het weg halen van boomen, palen enz. in mijn weiland in het Venraysch Broek zal door de politie streng ge let worden. - J. v. d. Munckhof. Te koop: een dragende beste driejarige volbloed saangeit bij Wed. van Hout, Veltum. mee akkoord verklaarden en de be sluiten ter inzage legden OVERVOL Op deze vragen kreeg de buiten staander geen antwoord toen hij zondag naar het toch al overvolle gemeenschapshuis van Wanssum trok, waar de gemeenteraad een openbare vergadering belegd had om nogmaals de samenvoeging van Wanssum en Meerlo te bespreken. Nu bleek er ineens wel grote be langstelling. En ook nu stelden de aanwezige raadsleden naar eer en geweten indertijd het samenvoe- gingsbesluit genomen te hebben. Maas Pastoor Slots, sprekende namens het aktie-comité, wees er opdat zij niet de mening weergaven van de Wanssumse burgerij. Een door het aktie-comité gehouden en quête had uitgewezen dat 87 PROCENT van Wanssums bevolking vierkant tegen deze samenvoeging was. Men vreest dat nu in Meerlo voortaan de huizen gebouwd zullen worden, dat er in Wanssum geen riolering meer zal komen, dat men ieder wissewas je naar Meerlo zal moeten, kortom dat men achter gesteld zal worden en voortaan een vergeten dorp zal worden. Loco-burgemeester Rutten, die de vergadering met Baron Weichs de Wenne leidde, wees er op dat deze beweringen onjuist zijn. Er liggen plannen klaar voor woningbouw in Wanssum, alleen ontbreekt het geld. Zodra dat er is wordt er in Wans sum gebouwd. Datzelfde geldt voor de riolering. Wanssum krijgt riole ring zou gauw er centen zijn. En men hoeft niet voor ieder wissewas je naar Meerlo, want voor gemeen- tleijke aangelegenheden kan men in Wanssum terecht, waar overigens ook de raad van de nieuwe gemeen te zal vergaderen Maar daar wrong hem de schoen niet bij Pastoor Slots. Hij wees op de verantwoordelijkheid, dat de burge rij heeft in zaken als deze. En uit deze verantwoordelijkheid wees hij als Wanssums burger het samtenvoe- gingsbesluit af. Met Meerlo samen heeft Wanssum geen toekomst. Dat is voor hem een uitgemaakte zaak. Wel toekomst heeft dit dorp samengevoegd in een groter verband en dan liefst indus trieel verband. Toen deze zaak aan hangig werd gemaakt was er nog geen sprake van herstructurering van Noord-Limburgse gemeenten. Dat is er nu wel en nu buigen wij ze mannen het hoofd over een nieu we indeling van de Noord-Limburg- se gemeenten. Volgens Pastoor Slots was het dan toch een uitgemaakte zaak, dat mpn eerst af moest wach ten, wat daar uit de bus kwam, voor dat men iets concreets ging doen. VUILE POLITIEK Maar neen, hier moest de kogel gauw door de kerk gejaagd worden. De manier waarop zulks gebeurd is, noemde hij een kwalijke zaak en zelfs vuile politiek. Er zijn geen hea rings geweest en men heeft de be volking onjuist vooorgelicht Gezien en gehoord het instemmend gemompel uit de overvolle zaal bleek een deel van Wanssums bevolking dezelfde mening toegedaan. Maar niet iedereen, want de heer van Enckevort bijv. verweet de Pas toor dat hij zijn ruzie met de bur gemeester op deze manier uitspeel de en daardoor de saamhorigheid van Waijssum in gevaar bracht. RUZIE ONDER ELKAAR Pastoor Slots stelde duidelijk dat hij geten ruzie had met de burge meester. Trouwens dat had met de ze zaak ook niets te maken, daar moeten persoonlijke kwesties buiten blijven. Wel vertelde hij nog gauw even, dat er ook geen dikke vriend-, schap was met Wanssums burger vader, die wel bij hem te kerke kwam, maar een eigen olaats in die kerk niet gekregen heeft Afgevaardigden van Geysteren wezen de pastoor er op dat hij nu wel over Wanssums toekomst zich druk maakte, maar dat ook Geyste ren bij dat Wanssum hoort en dit dorp heeft helemaal geen behoefte aan akties, zoals de patsoor die on derneemt. Fr. Geurts uit Geysteren, die des tijds voorziter was van de vergade ring van de standsorganisaties, waarin de samtenvoeging aan de orde kwam, verwonderde zich dat er nu ineens aktie en herrie was. Hij be greep niet waarom nu het indertijd genomen raadsbesluit gelaakt werd. Er is nog heelmaal niet bewezen dat het een verkeerd besluit geweest is. VERDER GAAN De ruim twee uur durende verga dering heeft verder geen nieuwe Dunten aan het licht gebracht. Men is kennelijk geschrokken van de haast, die achter de samenvoeging van beide gemeenten Wanssum en Meerlo is gezet en staat nu feitelijk wat bedremmeld te kijken hoe het verder moet. Maar ook hier had Pas toor Slots al plannen voor klaar lig gen. Men zal zich nu wtenden tot de Raad van Staten, na de resultaten van de enquêete uitgewerkt te heb ben. En voor wat de eigen gemeen schap betreft zal men nog eens met de raadsleden praten over nog enke le duistere punten in de gehele ge schiedenis. En zo vertrok men onvoldaan naar huis, waar over deze hele geschiede nis nog wel eens nagekaart is en na gekaart wordt Joop Wismans, geboren in 1946 te Venray, kwam na zijn schooltijd op 16-jarige leeftijd in de fotografie bij een Venrayse fotograaf. Daar werk te hij twee jaar om „het vak" een beetje te leren. Hij ging daarna naar Eindhoven, waar hij ongeveer een jaar werk zaam was bij de Rijks Psychiatri sche Inrichting Ondertussen stu deerde hij aan de Nederlandse Foto- school te Den Haag. Van november 1965 tot mei 1967 was hij in militaire dienst. Sindsdien is hij als fotograaf bezig in Eindhoven. TOT 17 MAART IN S.R. '65 Zijn voorkeur gaat uit naar mode-, reklame- en portretfotografie. Hij heeft plannen om zich nog dit jaar als zelfstandige te gaan vesti gen in Australië. Hij geeft over het algemeen de voorkeur aan zwart wit boven kleurenfotografie, omdat een zwart-wit foto evenveel zo niet meer zeggingskracht bezit. De geëxposeerde foto's zijn niet representatief voor al zijn werk, maar geven een beeld van een be paald onderdeel daarvan. Dus tot 17 maart a.s. zijn zijn wer ken te zien in S.R. '65 in de Hoen derstraat. WASSERIJ DE PEELPAREL - VENRAY TELEFOON 1586-2300 KEMPWEG 23a - 24

Peel en Maas | 1969 | | pagina 5