uit 't schetsboe van
GIEL KUSTERS
Goed,.
achterlicht
ziet u wel!
Goede start voor
nieuw stookseizoen
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
VRIJDAG 29 NOVEMBER 1968 No. 48
NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 7777 GIRO 10
ADVERTENT! EPtUS 12 d p«r
PtUS PW KWARTAAL
V.V.V. BRENGT GOED SOUVENIR
Toen VVV bü het afscheid van Burgemeester Custers hem een
herinnering aan Venray wilde meegeven, is de naam Giel Kusters
gevallen. Giel Kusters, die met zün vrouw in hun huis aan de
Prinses Beatrixstraat „van zün pensioen geniet", zoals men dat
noemt. En dat doet hü dan met pen en potlood, met zün schets-
blok.
Het WV ibestuur kreeg de kans
om uit die vele, vele schetsen van
deze wel bijzonder begaafde ama
teur, zoals hij zichzelf noemde, een
keuze te maken en heeft die toen
laten reproduceren als geschenk
voor de vertrekkende burgemeester.
Niet alleen bij deze, doch ook bij
vele anderen, die deze schetsen
mochten inzien, was de verbazing
groot omdat Giel Kusters in zijn
hij moet later zelf erkennen, dat
noemt, een stukje Venray heeft vast
gehouden dat de moeite waard is.
WV heeft toen besloten in een
beperkte oplaag een soort Venrays
schetsboek samen te stellen van de
ze schetsen, dat een dezer dagen ge
reed gekomen is en dat nu en bij het
VW-kantoor en bij de beide Ven-
rayse boekhandelaren verkrijgbaar
is voor 12.50.
GIEL SCHILDERT
als we hem gaan opzoeken bij het
uitkomen van dit Venray se schets
boek van zijn hand. Hij schildert de
verwarmingsbuizen, die een opknap
pertje nodig hebbenMaar hij
schildert ook schilderijen, zoals dui
delijk blijkt in de kamer, waar stuk
ken van hem hangen. En lang geen
slechte
Giel Kusters vindt het allemaal
wat flauwekul, zo'n interview en
had ons liefst maar buiten de deur
gezet. Maar als we door die album
bladeren en zijn daarin opgenomen
schetsen bekijken, dan komt er toch
commentaar. „Men zegt wel eens dat
Venray in zijn kom weinig mooie
dingen heeft, maar bekijk nu eens
zo'n hoek van het Henseniusplein,
met dat prachtige geveltje van Hotel
De Gouden Leeuw. Kijk daar is naar
dat heel specifieke gebouw voor de
kerk, die oude Latijnse school, wat
geknepen tussen beide andere pan
denKijk naar het oude pand
Messemaeckers waar nu de soos in
is. Een machtig mooie gevel
Dan blijkt Giel een vurig verdedi
ger van zijn woon- en geboorte
plaats
VELTUM
Het oude Veltum, waar nu zo wei
nig meer van te zien is, schijnt hem
bijzonder na te liggen. In zijn
schetsboek vinden we behalve de
kapel, vele andere tekeningen terug
van boerderijen, woningen, schuren,
krotten, die daar in dat nu nieuwe
stukje Venray lagen. „Het is mis
schien omdat mijn vader er geboren
iszo bekent hij, „maar ergens
vond ik het jammer dat dat oud
stukje Venray ging verdwijnen. Het
was zo'n apart hoekje, dat weggedo
ken leek en achter oude hagen en
door ouderdomNatuurlijk het
nieuwe is veel doelmatiger, mis
schien zelfs mooier, daar blijf ik
buiten, maar het oude had zoiets
vertrouwdst. Toen ik hoorde dat dat
alemaal weg moest, ben ik aan het
wandelen gegaan in die buurt en
heb er getekend, in de zomer, in de
winter. Soms maar wat kriebels op
een stukje papier en dat wilde men
nu met alle geweld uitgeven. Nu ja,
de heren hebben hun zinzegt
hij, of hij zelf het er lang niet mee
eens is
En dat is hij ook niet, want men
heeft hem de kans niet gegeven die
„losse krabbels" uit te werken, maar
hij moet late rzelf erkennen, dat
van .uitwerken" dikwijls zo weinig
komtEr is zoveel wat zijn aan
dacht vraagt in een steeds verande
rend Venray
NIJDIG
,Ik kan soms nijdig zijn op andere
plaatsen, waar men albums heeft
van oude ansichtkaarten en in boe
ken het oude heeft vastgelegd
zo zegt Giel. „Wat dat betreft, heeft
Venray veel te weinig." Daarom
heeft hij zich, na zijn pensioen als
opgave gesteld tenminste voor zich
zelf de veranderignen met potlood
of balpen vast te leggenZo
maar voor zijn plezier.
„Ik kom dan in de buitenlucht,
wandel wat en teken. Maar denk er
aan", klinkt weer zijn waarschuwing
„ik ben maar een doodgewone ama
teur."
Maar diezelfde amateur laat schets
boeken zien over reizen in Oosten
rijk en Italië, waar menig bureau
van vreemdelingenverkeer zijn vin
gers voor zou aflikken
Ook daar kan hij het niet laten
om zijn indrukken vast te leggen in
wat kriebels en krabbels, op stukjes
papier, in een schetsboek, op een
kaart, soms door het daarop gedruk
te heen. Mappen vol„Laat an
deren maar draven en aan sight
seeing doen, ik amuseer me zo het
beste
IN DE FAMILIE
Hij bekent eerlijk dat hij als jon
gen al graag tekenen wou, maar in
het grote gezin van Vader Has zat
een tekenopleiding er niet aan. Zijn
oudste broer kon het nog veel beter
als hij, die kreeg in zijn jonge ja
ren zelfs een kosteloze opleiding aan
de akademie aangeboden, maar het
kon gewoon nietLater is het er
nooit meer van gekomen. Toch
schijnt er ergens in de familie zo'n
soort teken- en schildersbedrijf te
heersen, want een neef van zijn va
der is bij het beschilderen van een
kerk doodgevallen en weer anderen
weten te vertellen dat de oude
kruiswegstaties van de Grote Kerk
ook door een Custers gemaakt zou
den zijn. En die zou ook weer fami
lie zijn, ondanks het feit dat de een
of andere ambtenaar die C later
veranderde in een K. Giel maakt
zich daar niet zo heel sappel over.
„Ik zou het liefst portret tekenen"
en laat een bidprentje zien van zijn
vader, dat hij getekend heeft en dat
behalve gelijkenis onmiskenbaar ta
lent toontEn aan een schilderij
van iemand heeft bij zich ook al
eens een paar maal gewaagd, al is
die dan „zenuwachtiger dan de man,
die poseren moet
DEN TIED VUR....
Neen zijn tekenhobby heeft hij al
die jaren moeten inperken, maar nu
hij met pensioen is, nu schijnt hij
ook alle „verloren" tijd in te willen
halen. Voor schilderen heeft hij zo
weinig tijd, want hij moet maar
schetsen. Het schetsboek zit altijd in
zijn zak, als hij er op uit gaat. En
dan ergens in een boekje kriebelt hij
snel het een of ander op zijn papier.
Een boom, een mens, die op een
bank zit, een nieuwbouw van het
Lyceum, een gezicht op de Grote
Kerk ,een kapelKriebels, die
dan weer ergens verdwijnen, alsof
hij een drift heeft weggetekend.
ONVERWACHT
Nu is een gedeelte van dat alles
weer aan het daglicht gekomen.
Voor die mensen, die ook wat oude
herinneringen aan Veltum willen
bewaren, voor de mensen, die net
als Giel „ergens" plezier hebben in
een gevel, een boom, een kapel, een
oude krot. Mensen, die misschien
ver buiten Venray door deze schet
sen weer iets terug willen halen van
dat oude vertrouwde en mensen, die
door deze tekeningen getroffen, een
bijzonder waardevol souvenir aan
hun verblijfplaats mee willen ne
men.
Voor hen allen heeft WV gegras-
duint in de volle schetsboeken van
Giel, de amateur. En hij mag er nu
dan een beetje verlegen om zijn, dat
nu ineens „zijn werk" te koop ligt in
winkels en bij het WV kantoor, we
geloven dat WV er goed aan ge
daan heeft Venray ook op deze ma
nier eens te laten belichten. Het zal
voor velen een blijde herinnering
zijn en blijven
Zelfs een buitenstaander weet dat er wat gaande is in de Neder
landse „haardenwereld..." Verschillende grote fabrieken zün ge
fusioneerd, anderen zün weggevaagd en verdwenen. Tekenen dat
het in de wat wü dan als leken noemen kachelfabricage
vrü woelig is en dat men de wind behoorlük in de zeilen dient te
hebben en te houden, wil men door die woelige baren veilig de
kust bereiken....
Venray heeft ook een haarden- en
kachelfabriek. De Nobel-ridder van
de N.V. Metaalwarenfabriek Inalfa
op Venrayse haarden en kachels is
intussen wel zo bekend geworden,
dat zelfs andere haardenfabrikanten
nu ook al ridderfiguren in hun ad
vertenties invoeren.
Op onze vraag of Inalfa ook te
lijden had van deze misère in de
kachel-industrie en of dit dus reper
cussies zou hebben t.a.v. de werkge
legenheid in dit bedrijf, kregen we
een vrij geheimzinnige uitnodiging
maar eens naar Utrecht te komen.
Een tikkeltje verbaasd zijn we
dan naar Utrecht gegaan om daar
op een show in het bekende restau
rant van het zwembad De Hommel
de nieuwe Nobel modellen voor het
komende jaar eens te bekijken
KOLEN - OLIE - GAS
De verkoopleider van INALFA, de
heer Plantenga en de heer Van den
Broek, direct verantwoordelijke man
voor de goede gang van zaken in de
verkoop van de lokale verwarmings
apparaten vertelden ons daar dat
er inderdaad het nodige te doen is
in de kachelfabricage. Grote broe
ders zün gesneuveld om allerlei re
denen, waarvan een wel is, dat men
niet gekomen is met modellen, die
het publiek wenst. Kocht men vroe
ger een haard voor het leven, nu is
het zo dat het publiek wel eens wat
„anders" wil, waardoor dus ener
zijds de vraag naar kachels toe
neemt anderzij dse het veel moeihj-
ker wordt telkens by dat ,a,nders"
in de roos te schieten. Voeg daar nog
bij dat we in betrekkelyk korte tijd
de stookgewoonten veranderd zijn
van kolen op olie en dan weer van
olie op aardgas, dan is het duide
lijk dat een fabrikant van dergelijke
haarden behoorlijk op zyn tellen
dient te passen
Inalfa is begonnen o.m. met de fa
bricage van oliehaarden en heeft
schijnbaar een goede neus gehad, is
zelfs soms bepaald revolutionair ge
weest, want de omzet is steeds stij
gende gebleven. Natuurlyk is Inalfa
ook met aardgashaarden begonnen
en ook over de resultaten in die sec
tor mag men wederom niet klagen.
„Om U zelf nu een indruk te
geven", aldus de heer Plantinga,
„nodigen wij U uit voor deze show,
waarop o.m. ook de vakpers is uit
genodigd om U zelfs te laten zien
wat Inalfa thans maakt en hoe de
vakmensen over die produkten oor
delen Dan hebt U een onbevoor
oordeeld oordeel over de rol die In
alfa thans speelt op de Nederlandse
haardenwereld
BRONS DE LUXE
Zo toonde men ons de Nobel 54,
nog een oude vertrouwde oliehaard
en de Nobel 88 een kleine ronde
gashaard, die nu behalve in brons
ook gemaakt wordt met een rode
kap, wat dit verwarmingstoestel een
„hip"-karakter geeft en dat vooral
aan de Belgische smaak tegemoet
schynt te komen. De andere model
len waren allemaal nieuw en aange
past aan het aardgas. Een nieuw
gevel toestel de Nobel 53 sprong er
uit door een vrij gedurfde vorm
geving. De Nobel 400 gaat in verga
derzalen en ambachtsruimten de
oude en vertrouwde hoge oliekachel
vervangen; de Nobel 490 blükt een
leuk en goedkoop gaskacheltje voor
studeer- en speelkamer, maar het
klapstuk van deze show was onge
twijfeld de Nobel 170, een prachtige
gashaard, die men angstvallig achter
een scherm had staan, om de aan
dacht niet van de andere modellen
af te trekken. Toonden de vakmen
sen zich over de reeds genoemde se
rie al best tevreden, voor dit bron
zen luxe-paardje stonden ze zelfs
even sprakeloos. Want Inalfa toon
de hen hier de enige in Nederland
goedgekeurde gashaard, waarin de
vlammen even lustig spelen, als
vroeger in de oude en vertrouwde
kolenhaard
Dat alles in een haard, die voor
naam en sierlyk aandoet en die het
Venrayse chauvenistische hart snel
ler deed kloppen, want in de voor
plaat, waar achter het volautomati
sche regel-apparatuur verborgen
zit, prijkt het Venrayse wapen....
En terwijl de vaklui praten over
de convectie en de straling, over het
materiaal en de capaciteit, terwyl er
keuringsrapporten op tafel komen
van allerlei instanties, die er in Ne
derland voor zorgen dat men aard
gas veilig kan stoken, vertelde ons
de heer Scheffer, de vormgever van
deze nieuwe haard, hoe hü tot dit
model gekomen is en vooral waarom
hü het oude en vertouwde „kolen
vuur" weer terug gebracht heeft
TWEE JAREN VOORBEREIDING
Een haard ontwerpen is op zich
niet zo moeilük, zo bleek uit zijn
gesprek. Maar een haard ontwerpen,
die de mensen kopen willen, dat is
een hele kunst. Daarvoor moet aan
marktonderzoek gedaan worden,
daarvoor moet gepraat worden met
kopers en verkopers en uit al die
gesprekken en onderzoekingen blükt
dan hoe het grootste deel van het
publiek nu wel zün haard wenst.
Reeds bü het invoeren van de olie
kachel bleek al dat de mensen over
het algemeen het kolenvuur toch
wel misten. In plaats dat dit verlan
gen afnam, werd het eerder sterker
toen de aardgashaarden kwamen.
Dat gas brandde en brandt daar
in gewoonlijk in keramische blok
ken, die als de kachel uit is, wit zün
en van iedere haard zo'n soort ga
pende mond vol tanden maakt
Daar moest dus iets aan gedaan
worden. Van de andere kant blükt
een groot deel van het publiek nog
altijd een tikkeltje romantisch te
zün aangelegd en stoer-strakke vor
men niet altijd te appreciëren.
Met die gegevens voorhanden, is dan
het eerste ontwerp gemaakt, waar
bij dus via een keramisch kolenvuur
de oude, vertrouwde kolengloed is
teruggebracht en de moderne gas
kachel-lünen wat gebroken zün door
versieringen. Versieringen ook met
het Venrayse wapen, niet zozeer om
daarmede zün herkomst aan te ge
ven, maar „gewoon, omdat het een
fijn wapen isaldus de heer
Scheffer.
Dat eerste ontwerp heeft er zün
moeilükheden wel opgeleverd, daar
zijn technici aan te pas gekomen,
daar moesten de mensen van de re
gel- en beveiligingsapparatuur het
hunne over zeggen, kortom twee ja
ren zijn dik voorbü gegaan, voordat
eindehjk de haard er wasEn
deze show moest dan bewüzen of al
het werk dat gedaan is in de voor
bereiding en de opzet niet vergeefs
wasDe ontwerper en de verko
pers zaten dus wel op een spüker-
mat, toen de eerste klanten kennis
kwamen maken met deze nieuwe en
onverwachte stunt van Inalfa
GROOT SUCCES
Deze show was dus niet speciaal
voor de verkoop, maar zuiver als 'n
oriëntering. En wat grossiers, detail
listen en vakpers dachten over de
nieuwe serie, bleek uit het verge
noegde gezicht van de verkoopmen
sen. dat ze er een „makkie" aan
hebben, deze haard te plaatsen. Het
keramische kolenvuur, dat de Inalfa
mensen voor grote opgaven gezet
heeft, blükt nu al een groot succes
te zijn, waarmede men de niet ge
ringe concurrentie bepaald een hele
grote slag voor is. En dat wil wat
zeggen
En de heer Scheffer is al weer
nieuwe schetsen aan het opzetten
voor de haard van 1970.... Want
ook dan moet Inalfa draaien
ONDERDEEL
Later als de vakmensen weg zijn,
na hun bewondering over deze
„stunt" te hebben uitgesproken,
wordt natuurlük nagekaart en de
spanning wat weg gereageerd
En we komen terug op dat „verder
draaien". Dan blükt dat men bij In
alfa wel gelukkig is met het feit dat
men behalve bij de kachel-fabricage
nog andere troeven in handen heeft.
De centrale verwarming bijv. met
Nobel als moederhaard blijkt een
vinding te zijn, die steeds meer de
aandacht trekt. Hele woonblokken,
nog gebouwd voor enkele jaren, toen
men nog niet het nut inzag van cen
trale verwarming ook in woningwet
woningen, worden nu via deze haar
den centraal verwarmd en ze blüken
ook daar, even goed als in de een
gezinswoningen, goed te voldoen.
Een andere troef is de export naar
vele landen van de bekende Inalfa-
carburateurs. die zo zoetjes aan een
steeds sneller wordende stroom
wordt. Trouwens ook de export van
gas- en oliekachels naar landen als
Duitsland moet men niet gering ach
ten.
Verder is een dikke troef de auto
onderdelen. Steeds meer wagens en
beslist geen kleine, dragen bumpers,
wieldoppen en wat dies meer zü, die
bü Inalfa vandaan komen.
En in hoeveel telefooncentrales
staan de rekken van Inalfa?? En hoe
dikwijls vloeken soldaten over mu-
nitiekisten, zonder te weten dat ook
zü uit Venray komen. ..Neen, Inalfa
draait gelukkig niet alleen op zijn
haarden en kachels, hoe belangrijk
ook.zo beamen de andere aan
wezigen. Men poogt steeds opnieuw
nieuwe artikelen aan te trekken en
bestaande relaties te verbreden, zo
dat als het op het ene front wat
minder is, in de andere sector de
schade kan worden ingehaald. Daar
voor sjouwt men zelfs en met
succes naar Rusland en daarvoor
heeft men ook mensen in Amerika
zitten
„Neem nu Elsrijk meubelen", zo
zegt er een. „De vraag naar dit pro-
dukt is zodanig dat, mede door een
konstant personeelsgebrek op deze
afdeling, levertijden hierop regelma
tig voorkomen."
TEGENSLAG
Het verlies van directeur Paul
Burgman was voor de door hem ge
stichte fabriek een grote en zware
slag. Men raakte daardoor heel even
uit cadans, maar onder leiding van
de uit de techniek in de commercie
gedoken heer Knoet en de enkele
maanden later als nieuwe commer
ciële directeur benoemde heer J. J.
M. Burgman, een broer van wülen
Paul Burgman, had men het ritme
gauw hervonden.
Maar deze show en de talrijke
nieuwe dingen in de fabriek, de vele
verbouwingen intern, tonen aan, dat
men niet bü de pakken is neer blü-
ven zitten. Integendeel, het is of men
uit zyn nagedachtenis nieuwe kracht
geput heeft om wat hü begonnen is
uit te bouwen en te verstevigen. En
deze show mogen we de vakmen
sen geloven toont aan, dat de
Nobel-ridder inderdaad nog een be-
hoorlüke vuist kan maken en zün
sporen verdiend heeft op de Neder
landse haardenwereld.
Sporen, waarvan ook Venray pro
fiteert.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
ZONDAGSDIENST HUISARTSEN
van zaterdagmiddag 12 uur
tot zondagnacht 2 uur
Dr. II. VAN DEN IIOMBERGII
Oostsingel 6 - telefoon 1393
Uitsluitend voor spoedgevallen
ZONDAGSDIENST PAROCHIE
GEESTELIJKEN VENRAY-KOM
PASTOOR POTHOF
Leunseweg Tel. 2929
De zondagsdienst duurt van zon
dagmorgen tot maandagmorgen 8 u.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
ZR. J. JANSSEN
Albionstraat 15 Leunen telefoon 1361
GROENE KRUIS
ZUIGKLINGRNBURKAU
kerkdorpen van 2 tot 3 uur
Maandag: Oostrum, Leunen, Heide,
Veulen; Dinsdag; Olrlo, Castenray,
Merselo. Smakt
Woensdag bureau kom voor de let
ters S t.m. Z.
ZIEKENAUTO
Bel. 04780 - 1592 (b.g.g. 2116)
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedrr»uw Krutyien-Meesters
Julianaslngel 41-43 - Venray
TeL 1061 (04780) b.g.g. 04709-1639
Vroedvrouw fitevens-Heintn
Merseloseweg 23 Venray
telefoon 1152 (04780)