uit 't schetsboe van GIEL KUSTERS Goed,. achterlicht ziet u wel! Goede start voor nieuw stookseizoen WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN VRIJDAG 29 NOVEMBER 1968 No. 48 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 7777 GIRO 10 ADVERTENT! EPtUS 12 d p«r PtUS PW KWARTAAL V.V.V. BRENGT GOED SOUVENIR Toen VVV bü het afscheid van Burgemeester Custers hem een herinnering aan Venray wilde meegeven, is de naam Giel Kusters gevallen. Giel Kusters, die met zün vrouw in hun huis aan de Prinses Beatrixstraat „van zün pensioen geniet", zoals men dat noemt. En dat doet hü dan met pen en potlood, met zün schets- blok. Het WV ibestuur kreeg de kans om uit die vele, vele schetsen van deze wel bijzonder begaafde ama teur, zoals hij zichzelf noemde, een keuze te maken en heeft die toen laten reproduceren als geschenk voor de vertrekkende burgemeester. Niet alleen bij deze, doch ook bij vele anderen, die deze schetsen mochten inzien, was de verbazing groot omdat Giel Kusters in zijn hij moet later zelf erkennen, dat noemt, een stukje Venray heeft vast gehouden dat de moeite waard is. WV heeft toen besloten in een beperkte oplaag een soort Venrays schetsboek samen te stellen van de ze schetsen, dat een dezer dagen ge reed gekomen is en dat nu en bij het VW-kantoor en bij de beide Ven- rayse boekhandelaren verkrijgbaar is voor 12.50. GIEL SCHILDERT als we hem gaan opzoeken bij het uitkomen van dit Venray se schets boek van zijn hand. Hij schildert de verwarmingsbuizen, die een opknap pertje nodig hebbenMaar hij schildert ook schilderijen, zoals dui delijk blijkt in de kamer, waar stuk ken van hem hangen. En lang geen slechte Giel Kusters vindt het allemaal wat flauwekul, zo'n interview en had ons liefst maar buiten de deur gezet. Maar als we door die album bladeren en zijn daarin opgenomen schetsen bekijken, dan komt er toch commentaar. „Men zegt wel eens dat Venray in zijn kom weinig mooie dingen heeft, maar bekijk nu eens zo'n hoek van het Henseniusplein, met dat prachtige geveltje van Hotel De Gouden Leeuw. Kijk daar is naar dat heel specifieke gebouw voor de kerk, die oude Latijnse school, wat geknepen tussen beide andere pan denKijk naar het oude pand Messemaeckers waar nu de soos in is. Een machtig mooie gevel Dan blijkt Giel een vurig verdedi ger van zijn woon- en geboorte plaats VELTUM Het oude Veltum, waar nu zo wei nig meer van te zien is, schijnt hem bijzonder na te liggen. In zijn schetsboek vinden we behalve de kapel, vele andere tekeningen terug van boerderijen, woningen, schuren, krotten, die daar in dat nu nieuwe stukje Venray lagen. „Het is mis schien omdat mijn vader er geboren iszo bekent hij, „maar ergens vond ik het jammer dat dat oud stukje Venray ging verdwijnen. Het was zo'n apart hoekje, dat weggedo ken leek en achter oude hagen en door ouderdomNatuurlijk het nieuwe is veel doelmatiger, mis schien zelfs mooier, daar blijf ik buiten, maar het oude had zoiets vertrouwdst. Toen ik hoorde dat dat alemaal weg moest, ben ik aan het wandelen gegaan in die buurt en heb er getekend, in de zomer, in de winter. Soms maar wat kriebels op een stukje papier en dat wilde men nu met alle geweld uitgeven. Nu ja, de heren hebben hun zinzegt hij, of hij zelf het er lang niet mee eens is En dat is hij ook niet, want men heeft hem de kans niet gegeven die „losse krabbels" uit te werken, maar hij moet late rzelf erkennen, dat van .uitwerken" dikwijls zo weinig komtEr is zoveel wat zijn aan dacht vraagt in een steeds verande rend Venray NIJDIG ,Ik kan soms nijdig zijn op andere plaatsen, waar men albums heeft van oude ansichtkaarten en in boe ken het oude heeft vastgelegd zo zegt Giel. „Wat dat betreft, heeft Venray veel te weinig." Daarom heeft hij zich, na zijn pensioen als opgave gesteld tenminste voor zich zelf de veranderignen met potlood of balpen vast te leggenZo maar voor zijn plezier. „Ik kom dan in de buitenlucht, wandel wat en teken. Maar denk er aan", klinkt weer zijn waarschuwing „ik ben maar een doodgewone ama teur." Maar diezelfde amateur laat schets boeken zien over reizen in Oosten rijk en Italië, waar menig bureau van vreemdelingenverkeer zijn vin gers voor zou aflikken Ook daar kan hij het niet laten om zijn indrukken vast te leggen in wat kriebels en krabbels, op stukjes papier, in een schetsboek, op een kaart, soms door het daarop gedruk te heen. Mappen vol„Laat an deren maar draven en aan sight seeing doen, ik amuseer me zo het beste IN DE FAMILIE Hij bekent eerlijk dat hij als jon gen al graag tekenen wou, maar in het grote gezin van Vader Has zat een tekenopleiding er niet aan. Zijn oudste broer kon het nog veel beter als hij, die kreeg in zijn jonge ja ren zelfs een kosteloze opleiding aan de akademie aangeboden, maar het kon gewoon nietLater is het er nooit meer van gekomen. Toch schijnt er ergens in de familie zo'n soort teken- en schildersbedrijf te heersen, want een neef van zijn va der is bij het beschilderen van een kerk doodgevallen en weer anderen weten te vertellen dat de oude kruiswegstaties van de Grote Kerk ook door een Custers gemaakt zou den zijn. En die zou ook weer fami lie zijn, ondanks het feit dat de een of andere ambtenaar die C later veranderde in een K. Giel maakt zich daar niet zo heel sappel over. „Ik zou het liefst portret tekenen" en laat een bidprentje zien van zijn vader, dat hij getekend heeft en dat behalve gelijkenis onmiskenbaar ta lent toontEn aan een schilderij van iemand heeft bij zich ook al eens een paar maal gewaagd, al is die dan „zenuwachtiger dan de man, die poseren moet DEN TIED VUR.... Neen zijn tekenhobby heeft hij al die jaren moeten inperken, maar nu hij met pensioen is, nu schijnt hij ook alle „verloren" tijd in te willen halen. Voor schilderen heeft hij zo weinig tijd, want hij moet maar schetsen. Het schetsboek zit altijd in zijn zak, als hij er op uit gaat. En dan ergens in een boekje kriebelt hij snel het een of ander op zijn papier. Een boom, een mens, die op een bank zit, een nieuwbouw van het Lyceum, een gezicht op de Grote Kerk ,een kapelKriebels, die dan weer ergens verdwijnen, alsof hij een drift heeft weggetekend. ONVERWACHT Nu is een gedeelte van dat alles weer aan het daglicht gekomen. Voor die mensen, die ook wat oude herinneringen aan Veltum willen bewaren, voor de mensen, die net als Giel „ergens" plezier hebben in een gevel, een boom, een kapel, een oude krot. Mensen, die misschien ver buiten Venray door deze schet sen weer iets terug willen halen van dat oude vertrouwde en mensen, die door deze tekeningen getroffen, een bijzonder waardevol souvenir aan hun verblijfplaats mee willen ne men. Voor hen allen heeft WV gegras- duint in de volle schetsboeken van Giel, de amateur. En hij mag er nu dan een beetje verlegen om zijn, dat nu ineens „zijn werk" te koop ligt in winkels en bij het WV kantoor, we geloven dat WV er goed aan ge daan heeft Venray ook op deze ma nier eens te laten belichten. Het zal voor velen een blijde herinnering zijn en blijven Zelfs een buitenstaander weet dat er wat gaande is in de Neder landse „haardenwereld..." Verschillende grote fabrieken zün ge fusioneerd, anderen zün weggevaagd en verdwenen. Tekenen dat het in de wat wü dan als leken noemen kachelfabricage vrü woelig is en dat men de wind behoorlük in de zeilen dient te hebben en te houden, wil men door die woelige baren veilig de kust bereiken.... Venray heeft ook een haarden- en kachelfabriek. De Nobel-ridder van de N.V. Metaalwarenfabriek Inalfa op Venrayse haarden en kachels is intussen wel zo bekend geworden, dat zelfs andere haardenfabrikanten nu ook al ridderfiguren in hun ad vertenties invoeren. Op onze vraag of Inalfa ook te lijden had van deze misère in de kachel-industrie en of dit dus reper cussies zou hebben t.a.v. de werkge legenheid in dit bedrijf, kregen we een vrij geheimzinnige uitnodiging maar eens naar Utrecht te komen. Een tikkeltje verbaasd zijn we dan naar Utrecht gegaan om daar op een show in het bekende restau rant van het zwembad De Hommel de nieuwe Nobel modellen voor het komende jaar eens te bekijken KOLEN - OLIE - GAS De verkoopleider van INALFA, de heer Plantenga en de heer Van den Broek, direct verantwoordelijke man voor de goede gang van zaken in de verkoop van de lokale verwarmings apparaten vertelden ons daar dat er inderdaad het nodige te doen is in de kachelfabricage. Grote broe ders zün gesneuveld om allerlei re denen, waarvan een wel is, dat men niet gekomen is met modellen, die het publiek wenst. Kocht men vroe ger een haard voor het leven, nu is het zo dat het publiek wel eens wat „anders" wil, waardoor dus ener zijds de vraag naar kachels toe neemt anderzij dse het veel moeihj- ker wordt telkens by dat ,a,nders" in de roos te schieten. Voeg daar nog bij dat we in betrekkelyk korte tijd de stookgewoonten veranderd zijn van kolen op olie en dan weer van olie op aardgas, dan is het duide lijk dat een fabrikant van dergelijke haarden behoorlijk op zyn tellen dient te passen Inalfa is begonnen o.m. met de fa bricage van oliehaarden en heeft schijnbaar een goede neus gehad, is zelfs soms bepaald revolutionair ge weest, want de omzet is steeds stij gende gebleven. Natuurlyk is Inalfa ook met aardgashaarden begonnen en ook over de resultaten in die sec tor mag men wederom niet klagen. „Om U zelf nu een indruk te geven", aldus de heer Plantinga, „nodigen wij U uit voor deze show, waarop o.m. ook de vakpers is uit genodigd om U zelfs te laten zien wat Inalfa thans maakt en hoe de vakmensen over die produkten oor delen Dan hebt U een onbevoor oordeeld oordeel over de rol die In alfa thans speelt op de Nederlandse haardenwereld BRONS DE LUXE Zo toonde men ons de Nobel 54, nog een oude vertrouwde oliehaard en de Nobel 88 een kleine ronde gashaard, die nu behalve in brons ook gemaakt wordt met een rode kap, wat dit verwarmingstoestel een „hip"-karakter geeft en dat vooral aan de Belgische smaak tegemoet schynt te komen. De andere model len waren allemaal nieuw en aange past aan het aardgas. Een nieuw gevel toestel de Nobel 53 sprong er uit door een vrij gedurfde vorm geving. De Nobel 400 gaat in verga derzalen en ambachtsruimten de oude en vertrouwde hoge oliekachel vervangen; de Nobel 490 blükt een leuk en goedkoop gaskacheltje voor studeer- en speelkamer, maar het klapstuk van deze show was onge twijfeld de Nobel 170, een prachtige gashaard, die men angstvallig achter een scherm had staan, om de aan dacht niet van de andere modellen af te trekken. Toonden de vakmen sen zich over de reeds genoemde se rie al best tevreden, voor dit bron zen luxe-paardje stonden ze zelfs even sprakeloos. Want Inalfa toon de hen hier de enige in Nederland goedgekeurde gashaard, waarin de vlammen even lustig spelen, als vroeger in de oude en vertrouwde kolenhaard Dat alles in een haard, die voor naam en sierlyk aandoet en die het Venrayse chauvenistische hart snel ler deed kloppen, want in de voor plaat, waar achter het volautomati sche regel-apparatuur verborgen zit, prijkt het Venrayse wapen.... En terwijl de vaklui praten over de convectie en de straling, over het materiaal en de capaciteit, terwyl er keuringsrapporten op tafel komen van allerlei instanties, die er in Ne derland voor zorgen dat men aard gas veilig kan stoken, vertelde ons de heer Scheffer, de vormgever van deze nieuwe haard, hoe hü tot dit model gekomen is en vooral waarom hü het oude en vertouwde „kolen vuur" weer terug gebracht heeft TWEE JAREN VOORBEREIDING Een haard ontwerpen is op zich niet zo moeilük, zo bleek uit zijn gesprek. Maar een haard ontwerpen, die de mensen kopen willen, dat is een hele kunst. Daarvoor moet aan marktonderzoek gedaan worden, daarvoor moet gepraat worden met kopers en verkopers en uit al die gesprekken en onderzoekingen blükt dan hoe het grootste deel van het publiek nu wel zün haard wenst. Reeds bü het invoeren van de olie kachel bleek al dat de mensen over het algemeen het kolenvuur toch wel misten. In plaats dat dit verlan gen afnam, werd het eerder sterker toen de aardgashaarden kwamen. Dat gas brandde en brandt daar in gewoonlijk in keramische blok ken, die als de kachel uit is, wit zün en van iedere haard zo'n soort ga pende mond vol tanden maakt Daar moest dus iets aan gedaan worden. Van de andere kant blükt een groot deel van het publiek nog altijd een tikkeltje romantisch te zün aangelegd en stoer-strakke vor men niet altijd te appreciëren. Met die gegevens voorhanden, is dan het eerste ontwerp gemaakt, waar bij dus via een keramisch kolenvuur de oude, vertrouwde kolengloed is teruggebracht en de moderne gas kachel-lünen wat gebroken zün door versieringen. Versieringen ook met het Venrayse wapen, niet zozeer om daarmede zün herkomst aan te ge ven, maar „gewoon, omdat het een fijn wapen isaldus de heer Scheffer. Dat eerste ontwerp heeft er zün moeilükheden wel opgeleverd, daar zijn technici aan te pas gekomen, daar moesten de mensen van de re gel- en beveiligingsapparatuur het hunne over zeggen, kortom twee ja ren zijn dik voorbü gegaan, voordat eindehjk de haard er wasEn deze show moest dan bewüzen of al het werk dat gedaan is in de voor bereiding en de opzet niet vergeefs wasDe ontwerper en de verko pers zaten dus wel op een spüker- mat, toen de eerste klanten kennis kwamen maken met deze nieuwe en onverwachte stunt van Inalfa GROOT SUCCES Deze show was dus niet speciaal voor de verkoop, maar zuiver als 'n oriëntering. En wat grossiers, detail listen en vakpers dachten over de nieuwe serie, bleek uit het verge noegde gezicht van de verkoopmen sen. dat ze er een „makkie" aan hebben, deze haard te plaatsen. Het keramische kolenvuur, dat de Inalfa mensen voor grote opgaven gezet heeft, blükt nu al een groot succes te zijn, waarmede men de niet ge ringe concurrentie bepaald een hele grote slag voor is. En dat wil wat zeggen En de heer Scheffer is al weer nieuwe schetsen aan het opzetten voor de haard van 1970.... Want ook dan moet Inalfa draaien ONDERDEEL Later als de vakmensen weg zijn, na hun bewondering over deze „stunt" te hebben uitgesproken, wordt natuurlük nagekaart en de spanning wat weg gereageerd En we komen terug op dat „verder draaien". Dan blükt dat men bij In alfa wel gelukkig is met het feit dat men behalve bij de kachel-fabricage nog andere troeven in handen heeft. De centrale verwarming bijv. met Nobel als moederhaard blijkt een vinding te zijn, die steeds meer de aandacht trekt. Hele woonblokken, nog gebouwd voor enkele jaren, toen men nog niet het nut inzag van cen trale verwarming ook in woningwet woningen, worden nu via deze haar den centraal verwarmd en ze blüken ook daar, even goed als in de een gezinswoningen, goed te voldoen. Een andere troef is de export naar vele landen van de bekende Inalfa- carburateurs. die zo zoetjes aan een steeds sneller wordende stroom wordt. Trouwens ook de export van gas- en oliekachels naar landen als Duitsland moet men niet gering ach ten. Verder is een dikke troef de auto onderdelen. Steeds meer wagens en beslist geen kleine, dragen bumpers, wieldoppen en wat dies meer zü, die bü Inalfa vandaan komen. En in hoeveel telefooncentrales staan de rekken van Inalfa?? En hoe dikwijls vloeken soldaten over mu- nitiekisten, zonder te weten dat ook zü uit Venray komen. ..Neen, Inalfa draait gelukkig niet alleen op zijn haarden en kachels, hoe belangrijk ook.zo beamen de andere aan wezigen. Men poogt steeds opnieuw nieuwe artikelen aan te trekken en bestaande relaties te verbreden, zo dat als het op het ene front wat minder is, in de andere sector de schade kan worden ingehaald. Daar voor sjouwt men zelfs en met succes naar Rusland en daarvoor heeft men ook mensen in Amerika zitten „Neem nu Elsrijk meubelen", zo zegt er een. „De vraag naar dit pro- dukt is zodanig dat, mede door een konstant personeelsgebrek op deze afdeling, levertijden hierop regelma tig voorkomen." TEGENSLAG Het verlies van directeur Paul Burgman was voor de door hem ge stichte fabriek een grote en zware slag. Men raakte daardoor heel even uit cadans, maar onder leiding van de uit de techniek in de commercie gedoken heer Knoet en de enkele maanden later als nieuwe commer ciële directeur benoemde heer J. J. M. Burgman, een broer van wülen Paul Burgman, had men het ritme gauw hervonden. Maar deze show en de talrijke nieuwe dingen in de fabriek, de vele verbouwingen intern, tonen aan, dat men niet bü de pakken is neer blü- ven zitten. Integendeel, het is of men uit zyn nagedachtenis nieuwe kracht geput heeft om wat hü begonnen is uit te bouwen en te verstevigen. En deze show mogen we de vakmen sen geloven toont aan, dat de Nobel-ridder inderdaad nog een be- hoorlüke vuist kan maken en zün sporen verdiend heeft op de Neder landse haardenwereld. Sporen, waarvan ook Venray pro fiteert. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING ZONDAGSDIENST HUISARTSEN van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur Dr. II. VAN DEN IIOMBERGII Oostsingel 6 - telefoon 1393 Uitsluitend voor spoedgevallen ZONDAGSDIENST PAROCHIE GEESTELIJKEN VENRAY-KOM PASTOOR POTHOF Leunseweg Tel. 2929 De zondagsdienst duurt van zon dagmorgen tot maandagmorgen 8 u. ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS ZR. J. JANSSEN Albionstraat 15 Leunen telefoon 1361 GROENE KRUIS ZUIGKLINGRNBURKAU kerkdorpen van 2 tot 3 uur Maandag: Oostrum, Leunen, Heide, Veulen; Dinsdag; Olrlo, Castenray, Merselo. Smakt Woensdag bureau kom voor de let ters S t.m. Z. ZIEKENAUTO Bel. 04780 - 1592 (b.g.g. 2116) ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN Vroedrr»uw Krutyien-Meesters Julianaslngel 41-43 - Venray TeL 1061 (04780) b.g.g. 04709-1639 Vroedvrouw fitevens-Heintn Merseloseweg 23 Venray telefoon 1152 (04780)

Peel en Maas | 1968 | | pagina 1