J onger enmissen
ID dealer
Politierechter
Klaproosdag '68
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Uit Peel en Maas
Venray
in het weekend
drukweik
VRIJDAG 1 NOVEMBER 1968 No. 44
NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
HUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
jtOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050452
PRUS PER KW ART AA!
(butten VmroT 2JS)
De laatste jaren zijn overal in ons land tientallen pogingen ge
daan om tot nieuwe vormen van eucharistieviering te komen, in
de hoop een sterkere beleving van de eucharistie mogelijk te ma
ken. Vaak zijn de jongeren hier de grote drijfveer geweest en zo
kregen deze vieringen bijna vanzelfsprekend de naam „Jongeren
missen", hoewel deze nergens exclusief voor jongeren alleen be
doeld zijn; in somige plaatsen „trekt" de zgn. jongerenmis zelfs
meer 30- tot 40-jarigen dan jeugdigen. Het verschijnsel van deze
diensten is nog betrekkelijk jong, maar de expansiekracht heeft
iets van een pinkstergebeuren. Op allerlei plaatsen wordt er door
allerlei mensen aan gewerkt. Bekwame en minder bekwame, maar
in ieder geval enthousiaste mensen.
Venray-centrum kent reeds ruim
een jaar een viering die men tot de
ze nieuwe vormgeving van de eu
charistie mag rekenen. Ook is men
al in verschillende kerkdorpen met
een jongerenmis gestart of zal men
binnenkort starten. Dit alles is voor
ons een aanleiding hier iets over dit
perschijnsel „jongerenmissen" te
vertellen: over de ervaringen elders
over de vormgeving in Venray
zelf. Wat betreft de ervaringen el
ders, baseren we ons vooral op de
gegevens zoals die op het congres
over jongerenmissen, dat in maart
van dit jaar te Heemstede gehouden
is, naar voren kwamen. Een verslag
van dit congres vindt men in het
„Tijdschrift voor Liturgie", juli '68.
WAAROM DAT NIEUWE?
Vraagt men aan de organisatoren
van deze missen naar hun motieven,
dan wijzen zij erop hoe velen on
danks alle liturgievernieuwing
nog totaal ongeïnteresseerd de zon-
;e mis „uitzitten", duidelijk
wachtend tot alles is afgelopen.
Vooral hen die aan het voortgezet
onderwijs de godsdienstlessen ver
zorgen, weten hoe groot die onver
schilligheid is. Maar zij weten ook
hoe scherp de kritiek kan ziin van
die jongeren, die iets meer geïnteres
seerd zijn in datgene wat in de li
turgie geboden wordt. Men weet het
niet allemaal scherp te formuleren,
maar deze jongeren voelen vaag aan
dat liturgie een uitdrukking van
ons geloof moet zijn. De uitdrukking
echter die de officiële kerk voor
schrijft, is hun taal niet; in die
woorden kunnen zij hun leefwereld
moeilijk herkennen. Het gewone da
gelijkse leven, de ervaringen van el
ke dag opnieuw moet in de liturgie
religieus doorlicht worden en in een
gelovig gebed tot uitdrukking ge
bracht worden. Dit alles in woor
den die men verstaat, waarin men
zich werkelijk persoonlijk kan uit
drukken. Dit alles bedoelen de jon
geren, wanneer zij zeggen: de Mis in
de gewone parochiekerk doet mij
niets, maar deze jongerenmis vind
ik bijzonder indringend. Dit brengt
mij tot nadenken.
WERKMETHODE
Nu blijkt op veel plaatsen in ons
land dat het wel mogelijk is jonge
mensen voor de eucharistie te inte
resseren. De voorbereiding van de
jongerenmissen wordt door hen n.l.
zeer intensief ter hand genomen.
Over die voorbereiding iets meer.
COMMISSIES
De meeste groepen hebben een
eigen tekstcommissie, waarin jonge
ren samen met de celebrant de le
zingen zoeken, de gebedsteksten ma
ken en soms ook een orde van dienst
de volgorde van alles samen
stellen. In de viering komt altijd een
kerngedachte naar voren, waarbij
het thema meestal genomen is uit
de aktualiteit: ontwikkelingshulp,
Vietnam, Tsjecho-Slowakije, moord
op Ds. Martin Luther King, vrede,
eenzaamheid. Eerst stelt deze com
missie het thema vast, dan gaat men
bijpassende teksten zoeken; meestal
een Schrifttekst en een stuk uit een
krant of een tijdschrift. In ieder ge
val de jongeren zelf zoeken mee
naar goede teksten, die hen aanspre
ken. Soms is er naast deze tekst
commissie nog een aparte leescom
missie, die ervoor zorgt dat de teks
ten goed „gebracht" worden en de
lezers (lezeressen) getroosten zich de
moeite daarvoor bij elkaar te komen
en te repeteren. Dan is er verder
overal een muziekgroep, bestaande
uit een koor en een orkestje. Deze is
od alle mogelijke manieren op zoek
naar aansprekende muziek en stu
deert deze in wekelijkse repetities
in. Meestal bestaat deze muziek uit
negro-spirituals en dixyland. met
daarop eigen gemaakte teksten.
Soms heeft men zelfs met veel ijver
zelf muziek gecomponeerd.
Afgezien van de resultaten moet
men zeggen dat hier iets gewel
digs gebeurt. De liturgie begint te
leven. Er komt een geheel eigen
inbreng „van onderaf'. Deze po
gingen van de jongeren om tot 'n
aansprekende en levende liturgie
te komen, verdient alle waar
dering.
Men kan stellen dat de liturgie
een te heilig iets is om door Jan en
Alleman in elkaar „gezet" te wor
den, maar dat zoveel jonge mensen
elke week opnieuw weer bij elkaar
komen en hun eigen inbreng willen
geven aan een goede eucharistievie
ring, moet toch o.i. ook de waar
dering van de ouderen kunnen op
brengen. Wat dan alleen nog nodig
is, ,is de steun van vakbekwame
mensen, musici, dichters, literatoren
en vakliturgisten, die met deze ex
perimenten durven werken. Insiders
weten dat de organisatoren van jon
gerenmissen open staan voor goede
suggesties, van welke kant die ook
komen.
DE OPBOUW VAN DE VIERING
Aanvankelijk houdt men zich aan
de opbouw van de traditionele mis
viering, maar na verloop van tijd
laat men steeds meer minder be
langrijke gebeden achterwege. Zo is
bijv. het traditionele begin van de
Mis (openingslied, schuldbelijdenis,
gebed om vergeving. Heer ontferm
U, Eer aan God in de hoge en dan
eindelijk het openingsgebed) voor
deze jonge mensen en voor ons?
te ondoorzichtig en te rommelig.
Men zoekt overal duidelijk naar een
inzichtelijke struktuur, die men pro
beert te vinden door heel wat tra
ditionele gebeden te schrappen. Het
geheel laat dan een duidelijke ver
sobering zien (kelkomstwoord, -lied,
- lezing - lied - lezing - gebed voor
het eerste deel van de viering); een
versobering die sommigen als een
verrijking, anderen als een verar
ming zullen ervaren.
Ook het tweede deel van de vie
ring laat deze versobering zien. Ter
wijl de traditionele Mis in een acht
tal offerande-gebeden brood en wijn
bestemt tot offergave, wordt in de
jongerenmissen soms met een enkel
gebaar en anders met één enkel ge
bed brood en wijn in de viering op
genomen. Een versobering, die dient
om het belangrijkste te onderlijnen:
de gedachtenis van de Heer in het
grote dankgebed en het communi
ceren met elkaar en met de Heer.
Deze versobering gaat zelfs ver
der: ze strekt zich niet alleen uit
over de vormgeving van de eucha
ristie de gebeden maar raakt
zelfs de betekenis van het eucharis
tisch samenzijn zelf. Met dit laatste
wordt dit bedoeld: de eucharistie
heeft vele betekenissen: zij is dank
zegging, zij is offer, zij is pedachte-
nis van Christus, zij is maaltijd enz.
Volgens de Nieuwe Katechismus zal
de een al deze betekenissen beleven,
anderen zullen één bepaalde gedaan
te beleven. Dit hangt af van per
soonlijke voorkeur, van opvoeding,
van de vorm van de viering, zelfs
van de eeuw waarin men leeft.
Binnen deze veelheid van beteke
nissen springt in de jongerenmissen
bijna alleen het gemeenschapskarak
ter naar voren, maar dit dan ook
zeer indringend. Dit gemeenschaps
karakter komt o.a. duidelijk uit in
de wijze waarop men uitgenodigd
wordt te communiceren: het Brood
breken en met elkaar delen wordt
duidelijk ervaren als teken van het
leven met elkaar willen delen en
met elkaar solidair willen zijn.
Ook het feit dat men na afloop
gezamenlijk koffie drinkt, wijst er
op dat deze groeiende liturgie dui
delijk streeft naar een werkelijk sa
men-zijn.
Wij menen te mogen stellen dat zo
de eucharistie op zijn best is: ge-
meenschaps-opbouwend.
JONGERENMISSEN IN VENRAY
In verschillende parochiekerken
heeft men in het afgelopen jaar met
behulp van koor en orkest van Ma-
riannhill of van het Lyceum de Em-
maus-mis uitgevoerd. Een enkele
keer heeft men ook een andere mis
met ene modern ritme „gebracht'
altijd onder grote belangstelling en
waardering van de kerkbezoekers.
Echte jongerenmissen in de strikte
zin van het woord waren dit niet,
aangezien men zich beperkte tot een
aanpassing van de muzikale vorm
geving; de eigenlijke eucharistievie
ring bleef gelijk aan de gewone mis
sen.
Wij willen hier uitdrukkelijk stel
len dat dit soort vieringen onze sym
pathie hebben. Toch kunnen wij met
de kritici meedenken, die erop wij
zen dat een modernisering van de
muzikale vormgeving juist heel sterk
om een andere vormgeving van de
eucharistische dienst roept.
Een jongerenmis in de meer strik
te zin van het woord vinden we
bijv. de gemeenschapsviering, die
reeds andehalf jaar wekelijks als een
tafel-eucharistieviering gehouden
wordt. Deze groep heeft een merk
waardige ontwikkeling meegemaakt.
Eind mei 1967 is zij gestart, nadat de
Jongerenkerk Venlo in de foyer van
het cultureel centrum hun jongeren
mis gepresenteerd had. Men is toen
begonnen met werkvergaderingen,
met het doel om ook voor Venray 'n
viering voor te bereiden. Aan deze
werkvergaderingen op zondag
ochtend werd een eenvoudige eucha
ristische tafelviering verbonden met
als doel op deze manier die groep
tot eenheid te laten komen. Al heel
vlug deed men de ervaring op dat
deze vormgeving van de eucharis
tie indringender was dan welke
groots opgezette jongerenmis ook.
Vanzelf ontstond het verlangen
deze kleine tafelvierignen te behou
den. Van de andere kant was men
bij elkaar gekomen om iets te orga
niseren voor alle jongeren van Ven
ray-centrum. Het idee werd gelan
ceerd om elk weekend meerdere van
deze vieringen te houden, maar dit
bleek niet haalbaar door gebrek aan
priesters. Daarom is men nu weer
tot de oude opdracht terug gegaan:
een enkele maal een grote viering
(maar waar?), terwijl men de an
dere zondagen dan nog altijd de
kleine tafelvieringen kan houden.
Voor men echter tot grote vieringen
overgaat, moet o.a. ook het instru
mentarium uitgebreid worden. Kan
didaten hiervoor zijn welkom
DE TAFELVIERINGEN
Wat is het meest boeiende bij de
ze tafelvieringen? Wat trok elke
zondag een 70 80 jonge mensen
(en enkele ouderen) naar San Da-
miano en nu naar de hal van de
nieuwe levensschool? Is het het sa
menzijn, het gemeenschapskarakter
dat in deze tafelviering zo sterk tot
uitdrukking komt? De tafels staan
opgesteld in een gesloten carré, men
vormt samen één kring en de cele
brant is in die kring opgenomen.
Men breekt er het H. Brood voor el
kaar, allen drinken uit dezelfde Be
ker: hierin beleeft men zo sterk mo
gelijk dat men niet alleen in ge
meenschap wil treden met de Heer,
maar ook men het leven met elkaar
wil delen, dat men verantwoordelijk
voor elkaar en voor de wereld wil
zijn.
Of is het boeiende wat deze men
sen trekt, de sterke versobering van
de dienst, zoals die trouwens in alle
jongerenmissen tot uitdruking komt;
een versobering waardoor datgene
wat gezegd wordt zeer indringend
overkomt?
Of is het de eigen deelname er
aan? Veel jonge mensen zijn bij de
voorbereiding en de uitvoering van
deze eucharistieviering nauw be
trokken, hetzij in tekstcommissie, in
leescommissie, technsche commissie
of koor. Is het door deze eigen in
breng dat zij zich bij deze eucharis
tieviering zo sterk betrokken voelen?
Datgene wat zoveel mensen hierin
moeite zal wel een samenspel van al
deze faktoren zijn, waarbij waar
schijnlijk ook nog hoort het gezellig
samenzijn met een kop koffie en
eventueel een discussie.
Wij willen hier nog één opmerking
plaatsen: we menen dat een mini
mum-leeftijd voor de deelnemers
aan deze tafelvieringen dient aange
houden te worden, vanwege bepaal
de eisen die men toch aan de deel
nemers moet stellen. We denken dan
aan 16 jaar.
En tenslote een wens voor het be
stuur: wij hopen dat hun poging om
vanuit de eucharistieviering een ak-
tiegroep op te richten voor sociaal-
cartateve werkzaamheden volledig
zal slagen. Want liturgie om de li
turgie is niets. De eucharistie moet
ons brengen tot grotere inzet voor
de opbouw van een betere wereld.
Aan deze norm wllen we het expe
riment toetsen.
Pater Huub Latten
Kapelaan Fr. Snijders
Kapelaan J. Verdonschot
fa. MARTENS
Voor aHa raparatiai
I 30 Tal. 2389
Een onnozel klein verfspatje
bracht een ijzervlechter voor het
hekje. Niet omdat hij met verf ge
morst zou hebben op het pas gestor
te beton van een gloednieuw bouw
werk, maar omdat hij zes pond pa
ling gestolen had uit andermans
fuiken.
,Dat verfspatje was rood, hè",
vertelde de kroongetuige, „maar de
palen waar m'n fuiken aan hangen
waren wit. Ik moest dus op zoek
naar iets roods op de Maas. Nou,
toen heb ik net zo lang gezocht en
gezocht tot ik een rode roeiboot
vond. Daar heb ik eens ingekeken
en daar lag zo'n zes pond paling in.
Toen heb ik de politie gewaarschuwd
en spoorde de eigenaar van 't boot
je op."
„Wat wilde u met die paling?"
vroeg de politierechter aan de ver
dachte.
AUTOMOBIELBEDRIJF BOM
STATIONSWEG 183 TELEFOON 2325
OOSTRUM VENRAY
van 31 oktober 1918
Openbare vergadering van den
Gemeenteraad te Venray. Vrijdag 25
October 1918.
11. Ingekomen schrijven van
Ged. Staten inzake jaarwedde ge
meente-ontvanger. De Voorzitter las
gemeld schrijven voor en deelde
daarna mede dat B. en W. zich ge
heel konden vereenigen met de con
siderans van Heeren Ged,. Staten en
stelden zij daarom voor, het salaris
van d(en gemeentenontvanger met
300,te verhoogen en te brengen
van 1000,op 1300,
12. Voorstel tot belegging van een
kapitaal groot 62.000,resp.
75.000,in verband met terug
betaling van op hypotheek belegde
gelden en nog uit verkoop van gron
den te beleggen gelden.
Centrale keuken. - Het Steun
comité brengt ter algemeene kennis
dat het maximumproduktievermogen
der keuken reeds in de eerste week
bereikt is. De centrale keuWen kan
dus niet meer porties verstrekken
dan ze deze week heeft afgeleverd.
Dientengevolge kon op sommige da
gen aan het loket aan alle aanvragen
om bons of kaarten niet worden vol
daan. En dit had tot gevolg, dat ge
zinnen, die op de allereerste plaats
van de centrale keuken moeten kun
nen profiteren, moesten worden af
gewezen.
Daarbij komt, dat in de eerstvol
gende dagen, de sub-comité's te Oir-
lo, Oostrum, Leunen en Merselo
hunne werkzaamheden zullen begin
nen, zoodat de keuken ook aan deze
aanvragen zal moeten kunnen vol
doen.
Het Comité doet daarom een drin
gend beroep op de welwillende me
dewerking van de meer gegoeden
om het in vervolg de on- en min
vermogende zooveel mogelijk te la
ten voorgaan, opdat de centrale keu
ken het nuttigst kan werken voor
diegenen, die in deze tijdsomstandig
heden het meeste behoefte aan hulp
en steun hebben.
Het comité vertrouwt, dat aan dit
verzoek bereidwillig gevolg zal wor
den gegeven.
Mocht dit onverhoopt niet het ge
val zijn, dan zullen wij tot onzen
spijt genoodzaakt zijn, de uitreiking
van bons of kaarten, aan de hand
der belastingbiljetten, volgens wei
standsgrenzen te dolen plaatshebben.
Wat de kindermaaltijden betreft
zal het comité voorloopig zoo lang
mogelijk aan alle aanvragen zonder
onderscheid trachten te voldoen.
O. van de Loo, Voorzitter
P. J. Janssen, Secr.
De toestand. - De geallieerden
zijn te Parijs bijeengekomen om de
voorwaarden vast te stellen, waarop
Duitschland wapenstilstand kan krij
gen. De Engelsche pers schreef dezer
dagen, dat die voorwaarden hard
zouden zijn. En inderdaad, indien de
voorwaardjen, die thans op de Parij-
sche conferentie worden overwogen,
definitief worden aangenomen, dan
is het niet weinig wat de geallieer
den eischen. Op de eerste plaats ont
ruiming van het Rijksland en bezet
ting van Metz en Straatsburg door
Fransche troepen, verder bezetting
van alle bruggehoofden langs den
Rijn en van de fabrieken van Krupp
te Essen. De Engelschen zullen Hel
goland bezetten, het ontzaglijk ver
sterkte eilandje in de Noordzee. Ten
slotte eischen de geallieerden de uit
levering van de geheele Duitsche
oorlogsvloot. Wat zal Duitschland op
deze harde voorwaarden antwoor
den? Zal het er zich bij neerleggen
of in een laatste wanhopige worste
ling zich dood vechten?
„Opeten", zei de bouwvakker, „wat
moest ik er anders mee?"
„Het lijkt mij waarschijnlijker, dat
hij geregeld fuiken lichtte om de in
houd te verkopen en er zo wat bij
te verdienen", dacht de officier.
Maar dat denkbeeld wees de eige
naar van de rode roeiboot veront
waardigd van de hand.
„Wat doet u dan voor de kost?"
wilde de rechter weten, „want zo
veel ijzer vlecht u eigenlijk niet."
,,Kan kloppen. Ik loop in de ziek
tewet", was het antwoord.
„O, dus u eet van twee walletjes.
Overdag eet u van de ziektewet en
's nachts uit andermans fuiken!"
„Da's net één keer gebeurd."
„Nee, u bent pas één keer gesnapt
Andere nachten bent u óók met uw
boot op de Maas geweest hebben
twee getuigen verklaard."
„Toen ben ik wezen vissen!"
„Jaja, dat bedoel ik ook
De verdachte zuchtte alleen maar.
„Of heeft de dokter u soms paling
voorgeschreven?
„Nee, helemaal niet."
„Dan hebt u de ziektewet ook nog
opgelicht hè? Wat scheelde er eigen
lijk aan?"
„Ik liep naar 't ziekenhuis."
„Vreemde ziekte", interrumpeerde
de officier. „Wat doen ze daar
tegen?"
Ze hebben lelijke knobbels bij me
weggehaald, ik weet niet wat het
precies is, want dat zeggen ze niet,
maar ik hoefde van de dokter nog
niet te werken."
„Als u 's nachts geregeld kunt
gaan roeien, bent u ook goed genoeg
om overdag wat te doen", dacht de
officier.
„Maar dan was hij overdag na
tuurlijk te moe", zei de politierech
ter. De officier ging daar maar niet
verder op in. Hij sprak verientigen-
de woorden aan het adres van werk
schuwe elementen, die rrienen een
gemakkelijk leventje te kunnen lij
den op ander mans kosten en die aan
de sociale verzorging niet genoeg
hebben, maar dan ook nog zich te
goed willen doen aan de vis, die
iemand anders voor zijn broodwin
ning heeft moeten vangen. Verder
uitte hij waarderende woorden tot
de kroongetuige, die niet bij de ge
lichte fuiken bleef neerzitten, maar
als elen echte Sherlock Holmes aan
het speuren was geslagen en de da
der aan de politie kon aanwijzen.
Tegen de bouwvakker eiste hij 150
of vijftien dagen hechtenis.
De palingsnoeper kreeg het laatste
woord, maar sputterde zo hevig te
gen de onrechtvaardige behandeling
en de verdachtmakingen en de onre
delijke hoogte van de boete, dat de
politierechter er een eind aan moest
maken. „Eén week dan. En ga daar
dan maar in de ziektewet zitten
ook."
BRAND IN BOVENVERDIEPING
Venrays vrijwillige brandweer
werd gealarmeerd voor een uitslaan
de brand in de boïjlen verdieping van
de woning van de fam. Leyendekker
aan de Ursulastraat. Deze woning,
gelegen in een blok woningen van
de woningbouwvereniigng, nam gro
te omvang aan. Het was aan de kun
dige inzet van Venrays vrijwillige
brandweerlieden te danken dat de
aangrenzende woningen geen noe
menswaardige schade opliepen. De
bovenverdieping brandde geheel uit
en de inboedel ging geheel verloren.
De benedenverdieping kreeg behoor
lijke waterschade. De oorzaak is nog
onbekend, terwijl de schade, welke
circa 20.000 gulden bedraagt, door de
verzekering wordt gedekt.
TWEEDE SLACHTOFFER
VERKEERSONGEVAL
OVERLEDEN
In het ziekenhuis alhier overleed
in de nacht van zaterdag op zondag
de 20-jarige Hendrikus Snijders aan
de verwondingen die hij opliep bij
een op 13 oktober op de Overloonse-
weg plaats gevonden hebbend ver
keersongeval. De wagen waarin het
slachtoffer zat, werd door te hoge
snelheid tegen een langs de weg
staande boom gebotst, waarbij de 26-
jarige bestuurder L. Burhenne toen
op slag werd gedood. Beide slacht
offers waren afkomstig van het
woonwagenkamp in Deume.
BLIKSCHADE
De op de Grote Markt geparkeer
de auto van P. M. W. werd door de
vrachtauto bestuurd door B. uit
Schiedam geraakt. Het bleef bij lich
te materiële schade.
Eveneens materiële schade kon
worden genoteerd op de Veulense-
weg waar de personenauto bestuurd
door J. W. S. uit Maasbree werd ge
raakt door een vrachtauto van een
Venrayse bouwmaterialenhandeL
In de week van 4 tot en met 10
november met als hoogtepunt: za
terdag 9 november „KLAPROOS
DAG" wordt weer de traditionele
Klaprooskollekte gehouden.
De opbrengst hiervan komt ten
goede aan het werk van het Neder
lands Oorlogsgraven Comité.
Dit comité werd kort na de Twee
de Wereldoorlog opgericht. De ini
tiatiefnemers waren getroffen door
het feit, dat in de oorlogsjaren meer
dan 30.000 leden van de geallieerde
bevrijdingslegers in ons land sneu
velden en hier werden begraven.
Om dank te brengen voor dit offer
van zoveel jonge levens, nam het
comité kontakt op met de nabestaan
den in het buitenland. Bij die vaders
en moeders, vrouwen en kinderen
van de gesneuvelden, bleek de vuri
ge wiens te leven om naar Nederland
te kunnen reizen en hier het graf
van zoon, man, vader of broer te
zien.
Om dezè reizen mogelijk te maken,
houdt het Nederlandse Oorlogsgra
ven Comité elk jaar in november de
Klaprooskollekte.
Dank zij deze kollekte werden se
dert de bevrijding reeds ongeveer
41.500 oorlogsnabestaanden in ons
lang ontvangen voor een bezoek aan
één van de meer dan 540 kerkhoven,
waarop in januari 1940 tot 1945 ge
allieerde gevallenen werden begra
ven.
Meestal komen zij in grote groe
pen, zoals onlangs met 130 personsen
uit de Verenigde Staten van Ame
rika en met 150 nabestaanden in één
groep uit Canada, waarvoor extra
vliegtuigen werden gecharterd. Soms
ook reizen zij individueel of met en
kele lotgenoten naar Nederland.
Éénmaal in ons land aangekomen,
wordt alles voor hen geregeld en
zijn zij, dank zij de opbrengst van
de Klaprooskollekte, ten volle „gas
ten van het Nederlandse volk".
Dit werk van het Nederlands Oor
logsgraven Comité, dat ienig ter we
reld is, ondervindt in de voormalige
geallieerde landen grote waardering.
Dit komt o.a. tot uiting door het feit
dat „The British Legion" de gro
te Britse organisatie van oud-strij
ders en nabestaanden der gevallenen
ook dit jaar weer aan 33 koliek-
tanten van de Klaprooskollekte 1968
een gratis reis naar en vakantie in
Engeland aanbiedt. De gelukkigen
drie uit elke provincie worden
door het lot aangewezen. Als loten
dienen de legitimatiebewijzen voor
de Klaprooskollekte.
van dan munckhof nv
JACHTHOORNKORPS
„ST. PETRUS-BANDEN"
A.s. zaterdag 2 november wordt
weer de jaarlijkse voetbalwedstrijd
gespeeld tussen de drumband van
„Euterpe" en het jachthoomkorps
„St. Petrus-Banden". De wedstrijd
wordt gespeeld op de terreinen van
het sportpark aan de Leunseweg en
begint om half acht. Na de wed
strijd is er verder een gezellig sa
menzijn in het clublokaal van het
patronaat. Dit om het geheel een
beetje een feestelijk tintje te geven
vanwege het geheel veranderde in
terieur van het patronaat wat zelf
door de leden is ontworpen en ge
maakt. Ieder is van harte welkom bij
de voetbalwedstrijd die zoals wij ho
pen een spannend verloop zal krij
gen want Euterpe is belust op re
vanche voor de nederlaag die zij het
vorig jaar leden. Laat het een spor
tief gebeuren zijn en de gelukkigste
winnen.
BR. STOEF VERLAAT VENRAY
In een bijeenkomst van de leiding
gevende personeelsleden van het
psychiatrisch centrum „St Serva-
tius" te Venray hebben de direktie-
leden dr. A. L. Kroft, geneesheer-
direkteur ten Br. J. A. N. Willems,
ekonomisch direkteur, medegedeeld,
dat Br. H. J. Stoef, verpleegkundig
direkteur, besloten heeft uit de kon-
gregatie van de Broeders te treden
en over enige tijd „St Servatius" te
verlaten.
Beide direktieleden spraken hun
grote erkentelijkheid en dank uit
voor al hetgeen Br. Stoef gedurende
vele jaren voor „St Servatius" en
voor de verpleging in „St Servatius"
heeft gedaan.
AUTOMOBIELBEDRIJF BOM
STATIONSWEG 183 TELEFOON 2325
OOSTRUM VENRAY
