WilSSlEzóndaq
Dl MULDER
PRENT
190
Politierechter
Schouwburg
loopt lekker
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Midden Peelweg
VRIJDAG 18 OKTOBER 1968 No. 42
NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 23 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050452
PRUS PER KWARTAAL
[buiten Venray 2,25)
ZONDAG a s.
Zondag is het Missie-zondag. Om een inblik te krijgen in de pro
blemen, waarmede de missionaris van vandaag te maken heeft,
hebben we Pater H. Janssen uit Oirlo gevraagd hierover iets te
schrijven. HU is werkzaam in het bisdom Isanghi in de Congo,
maar thans in Nederland in verband met het kapittel van zUn con
gregatie.
Het is ondoenlijk, zo schrijft Pater
Janssen, om in een kort bestek van
een krantenartikel het hele missie
werk en zijn problemen overtuigend
te belichten. Maar misschien dat
Venray, dat zelf in de na-oorlogse
jaren, zulke grote veranderingen
heeft ondergaan iets meer begrip
kan opbrengen voor de grote cul-
tuurveranderignen die in praktisch
ieder land ter wereld thans voor
komen en zeker in het onafhanke
lijk geworden Congo. Hieronder zal
blijken dat ook de missie daar een
grote rol bij speelt.
CULTUUR VERANDERING
Cultuur-verandering -wil zeggen
dat bepaalde gewoontes en gebrui
ken van 'n groep mensen vervangen
worden door andere gewoontes, of
dat ze zelfs helemaal verdwijnen.
Wij kennen dit ook in onze streek:
'n jaar of dertig geleden was de
band tussen de buren op 'n dorp
veel sterker dan nu. Vele boeren
hielpen elkaar bij de oogst en bij het
dorsen. Nu bestellen ze de loon-
maaier of loon-dorser, die hetzelfde
werk veel vlugger doet. De onder
linge verhoudingen tussen de buren
zijn ook losser geworden: steeds
minder kent men nog de grote kof
fietafels na de geboorte van een
kind; bij de begrafenis draagt de
buurt niet altijd meer de doodskist
zoals dat vroeger gebeurde.
In Afrika veranderen zo'n gewoon
tes nog veel vlugger dan hier en het
is voor de mensen nog veel moei
lijker om alles te verwerken. De vis
sers in het diocees Isangi passen zich
vlugger en gemakkelijker aan. omdat
zij meer op reis zijn en verder ko
men dan de jagers. Maar zo'n ver
andering wordt vooral moeilijk voor
de mensen, omdat zij bijna steeds
door de blanken op gang gezet
wordt, die niet altijd even goed de
zwarte mensen begrepen hebben.
Dit onbegrip had zelden als oor
zaak slechte wil, maar bijna altijd
onkunde, 't niet-begrijpen van de
mensen.
De veranderingen die in ons dio
cees gekomen zijn, stammen vooral
van de missie (katholieke en protes
tante) en van de Plantations Lever
in Congo, die een grote fabriek ge
bouwd hebben voor het verwerken
van palmolie. Door een voorbeeld te
nemen van beide organisaties kun
nen we zelf zien hoe delicaat zo'n
werk is, hoe groot de problemen
worden en hoe ver één beslissing
zich kan uitstrekken.
Voor de missie nemen we als voor
beelden de polygamie (het hebben
van verschillende vrouwen) en het
schoolwezen.
POLYGAMIE
In het bisdom Isangi hebben veel
invloedrijke mannen nogal eens ver
schillende vrouwen: sommigen heb
ben er slechts 2, anderen 6 tot 10.
Als een man verscheidene vrouwen
heeft, wordt hij vlugger rijk, aange
zien de vrouwen zijn velden bewer
ken en met de vruchten ervan naar
de markt trekken. Rijkdom is in heel
veel gemeenschappen een middel om
prestige te verwerven bij de gewo
ne man, zodat verschillende vrou
wen het aanzien van hun echtgenoot
aanzienlijk kunnen verhogen. Meer
vrouwen betekent voor dezelfde
man ook vaak meer kinderen. Eü
het is voor deze mensen niet onver
schillig of ze slechts één kind heb
ben of tien of vijftien. Na de dood
van de vader zetten de kinderen
zijn naam voort in hun kinderen,
zodat de vader meer kans heeft op
voortleven onder de mensen, dan
wanneer hij slechts één kind zou
hebben.
Naast deze reden is er nog een an
dere waarom de zwarten vaak ver
schillende vrouwen hebben. Als
daar een vrouw baart, zal zij de
eerste twee jaren na de geboorte
van een kind geen gemeenschap
hebben met 'n man, ook niet met
haar echtgenoot. Iedere man weet
dit natuurlijk en daarom hebben zij
vaak al 'n tweede vrouw in die pe
riode.
Zowel de katholieke als de pro
testantse missie verbieden de poly
gamie voor hun volgelingen, die de
ze instelling als een normale gang
van zaken beschouwen. Door dit
verbod moeten de christenen niet
alleen hun gedachten wijzigen ten
opzichte van de polygamie, maar
ook wat de eerste twee jaren na de
bevalling betreft, wat 't prestige in
gemeenschap aangaat en wat het le
vensonderhoud. Het is duidelijk dat
deze mentaliteitsverandering zeer
moeilijk is.
ONDERWIJS
Een zeer grote invloed is er van
dt missie uitgegaan via haar talrij
ke missiescholen. Als er vele kinde
ren in het diocees Isangi kunnen le
zen en schrijven, is dit te danken
aan de protestantse en katholieke
missie. Zeer veel oudere mensen
zijn anaphabeet, terwijl de jof.gere
generatie steeds meer leert lezen en
schrijven. Voor ons is 't vanzelfspre
kend dat iedereen kan lezen en
schrijven, en daarom is het zo moei
lijk om de verwondering en de trots
van de oudere zwarten te begrijpen,
als zij hun kinderen horen lezen en
zien schrijven. Door de kunst van
het lezen zijn deze jongere mensen
echter in staat om door middel van
tijdschriftjes, pamfletten en boekjes
in kontakt te treden met een wereld
die volledig buiten hen staat.
Zij lezen dat er andere gewoontes
en gebruiken bestaan in de rest van
de wereld, die niet alles overal is
zoals zij het in hun dorp geleerd
hebben. Het tijdschrift en het boek
maken werkelijk de wereld open
voor de jeugd, een wereld die voor
de ouderen merendeels nog onbe
kend is. Heel veel veranderingen
zijn uiteindelijk op gang gebracht
door het lezen van een tijdschriftje
of boekje.
INDUSTRIE
Een andere faktor die enorm heeft
bijgedragen tot veranderingen in 't
bisdom Isangi is de vestiging van
de Plantations Lever geweest. Deze
fabriek verwerkt onzettende hoe
veelheden palmolie en geeft aan zo'n
5000 mensen werk, die uitbetaald
worden in geld. Het feit nu dat er
door zo'n fabriek geld in omloop ge
bracht wordt onder een landbouw
bevolking heeft grote gevolgen op
andere gebieden.
Een ervan is de volgende: vóór de
komst van de blanken was de zeker
heid van de mens, jager, visser of
landbouwer, gelegen in het behoren
bij een grote familie. Een grote groep
bloedverwanten vormen samen een
enkele familie in uitgebreide zin. In
zo'n groep hebben de mensen 't zelf
de woord voor broer, neef, nicht of
zus. Voor blanken is het altijd moei
lijk om uit te vissen of twee jongens
nu echte broers of echt neven zijn.
Deze uitgebreide familie had vroe
ger voor iedere mens een zeer be
langrijke funktie: bij de leden ervan
vond hij steeds gastvrijheid, zelfs
al was 't voor maanden: een oude
man of vrouw had steeds een tehuis.
Herhaaldelijk heb ik ondervonden
dat het voor jongens van de kweek
school onbegrijpelijk is dat er in
Europa bejaardenhuizen bestaan.
Iedere verdere uitleg houdt hier op,
want zo iets is voor hun ondenk
baar: dat er geen plaats zou zijn
voor 'n oude man of vrouw. Voor de
mensen was het vroeger onmogelijk
zich uit dit verband los te rukken
en de grootste straf was dan ook
vaak de uitstoting. Hoe kon iemand
alleen immers zijn kost verdienen?
Door de vestiging van zo'n indus
trie kan iedere arbeider uit zijn fa-
malie wegtrekken en leven van zijn
loon, zonder afhankelijk te worden
van anderen. Die man verwerft zich
nu een onafhankelijkheid zoals dat
eerst onmogelijk was. Zijn verhou
ding tot zijn broers en zussen wordt
ineens totaal anders. Zodoende
brengt een verschuiving op econo
mische basis, bewust of onbewust,
een verschuiving mee in de familie
verhoudingen.
Tevens komt er vaak door zo'n n-
dustrie een centrum te ontstaan
waar alleen arbeiders van de fabriek
wonen. Vroeger hadden alle stammen
hun eigen dorpen en 't kwam voor
dat de bevolking van een dorp sa
mengesteld was uit verschillende
stammen. Nu komt er vanwege de
fabriek een kunstmatig centrum,
waar een vermenging is van stam
men. In ons centrum Elisabetha, zijn
de normen van de oorspronkelijke
traditie veel losser dan in welk an
der dorp ook. De nieuwe levenswij
ze van zo'n centrum verspreidt zich
vaak over de hele omgeving, zodat
de invloed ervan tot in de verste
dorpen voelbaar is.
Missie en ontwikkelingswerk heb
ben een lange geschiedenis in Con
go achter de rug. Reeds in 1490
vroeg de toenmalige zwarte koning
van het grote rijk van de Ba-Kongo
aan de Portugese koningin om doc
toren, chirurgen, missionarissen,
timmerlui, metselaars en hand-ar
beiders, die aan zijn onderdanen de
kunst, het grote geheim van de blan
ken moesten leren. De eeuwen die
op deze eerste poging volgden, heb
ben een afwisselend beeld gegeven
,,'t Is de koffietijd, edelachtbare",
zei de broodmagere verdachte.
„Er wordt hier geen koffie ge
schonken", antwoordde de politie
rechter. Maar de hyperslanke en
hypnemerveuze huismoeder vroeg
niet om koffie. Ze kwam vertellen,
waarom ze geprobeerd had twee be
daagde echtelieden aan het spit te
rijgen. En juist dat verschrikkelijke
feit voltrok zich in de tijd, die vele
huismoeders bestemd hebben vooc
een genoeglijk onderonsje met een
kopje koffie.
„Goed", zei de rechter, .bij de kof
fie. Voelt u dan wel eens meer die
neiging opkomen om met een para
plu in iemands buik te prikken?"
,Mijn hemeltje nee", zei de schrie
le dame, „maar u moet wel weten,
asdat ik dan altijd oehoe roep naar
de overbuurvrouw."
„Aha".
„Nee, oehoe". Dus wat doe ik, ik
loop als gewoonlijk naar het raam,
ik schuif het raam op
„En u roept oehoe, jawel maar.
„Nee meneer, ik roep géén oehoe!"
„O en u zegt daarnet dat u altijd
oehoe roept."
,Nee meneer de edelachtbare ik
roep géén oehoe. Ik roep au en weet-
ik-veel-wat-nog-meer want meteen
dat ik me kop buiten steek, komt
daar een kolossale hond od me af
springen dat ik terugschrik, me
achterhoofd tegen dat raam stoot van
wat-heb-ik-jou-daar en dat ondier
me hele koffieservies omver zie da
zen. Me hele smyma bedorven."
,Maar die hond was toch niet van
de buren?"
Nee meneer de edelachtbare, maar
die buren hebben het wel op hun
geweten. Hij flikt wel es meer van
die aardigheidjes. Dat komt omdat
ik niet op meneer z'n avances inga,
ziet u. Nou heeft ie dat kreng van
een poedel een reusachtige bot gege
ven, maar hij heeft hem vastgebon
den aan mijn raam. Meneer wéét
precies dat ik altijd met de koffie
dat raam opschuif en oehoe roep te
gen mijn overbuurvrouw om dat
mens óók een koppie troost mee te
laten drinken. Hij kan 't op zijn vin
gers uitrekenen hoe laat 't feest gaat
gebeuren en hij gaat nét tegen tie
nen staan kijken in de straat. Met
z'n bejaarde aanhang. Nou, ik schuif
m'n raam open, 't bot vliegt omhoog
en de hond springt als 't gesmeer
de weerlicht achter die bot aan. Mijn
kamer in. Laat m'n smyma alle
koffie opzuipen. En de koppies aan
diggels. En meneer staan lachen. Ik
grijp een parapjlu om die hond m'n
kamer uit te jagen. Heb ik dat kreng
er eindelijk uit, komen ze met z'n
beiden voor het raam vragen wat er
aan de hand is! Nou ja, dan prik je
toch zeker met wat je toevallig in je
hand hebt?"
Wat de magistraten ook deden om
verdachte uit te leggen, dat ze nim
mer het recht in eigen hand mocht
nemen, laat staan een martelwerk
tuig, zij hield vol dat haar daad een
menselijke reaktie was, die nimmer
verhinderd had kunnen worden.
„En we hebben niks gedaan ook",
vertelden de beide bejaarde getui
gen.
„Geen bot gekocht ook?" vroeg de
politierechter.
„Dat bot? Wat haar zoontje aan 't
raam gebonden heeft? Nee. dat heeft
dat joch zélf gehaald bij de slager."
Op dat moment stiet de zeer
verhuurt boilers (goedkoop heet water)
Huurprijs per maand vanaf f 6.55.
Aansluiting met 12 meter elektrische en
10 meter waterleiding gratis.
Levering via PLEM. Vraag folders bij
De Mulder, Albionstraat 43. Leunen,
telefoon 1503.
Nieuw: Nu ook al een boiler vanaf f 3,80 per maand. Inclusief mengkraan.
schaars geproportioneerde beklaag
de een ijselijk gegil uit. „Mijn lie
verd bekladden, mijn eigen zoonlief
tegen z'n moeder opzetten, twee
dracht zaaien in een gelukkig ge
zinsleven, kénnen jullie wel?"
Maar de slager stond op de pu
blieke tribune en kwam graag naar
voren om de hele verschrikkelijke
waarheid uit de doeken te doen. Hij
had inderdaad een bot geschonken
aan de tengere knaap. „Omdat ie
zo'n medelijden met die kaal gescho
ren poedel had, edelachtbare, want
dat zei hij."
Weg verzachtende omstandighe
den. De officier eiste het volle pond:
300,boete of twee maanden ge
vangenisstraf. „Voor die paar onno
zele peuten!", kreet het verbleekte
frêle figuurtje. „Het waren flinke
wonden", zei de rechter „en u bent
afgestormd op twee onschuldige
mensen die zich niet of nauwelijks
konden verweren." En hij vonniste
conform. „En wee uw gebeente als
u nu uw eigen zoontje gaat mishan
delen! Dan krijgt u het dubele."
Nijdig trippelde zij de zaal uit.
van groei en verval van het chris
tendom, alsook van materiële ont
wikkeling en terugval. Ze tonen ons
duidelijk aan hoe moeilijk het vijf
eeuwen lang geweest is om ons
christendom en onze technische ver
worvenheden in een vreemde wereld
te brengen. Maar ondanks die moei
lijkheden en vele misverstanden van
beide kanten, werken alle mensen
daar samen in de hoop dat de bood
schap van de heraut van 't oude ko
ninkrijk werkelijk wordt: „Congo is
't mooiste land, waar iedereen goed
behandeld wordt"
3000 MAN IN RUIM EEN WEEK
Het planbord op het direktiekan-
toor van de schouwburg begint knap
vol te raken als een teken dat het
seizoen 1968-1969 volop aan het
draaien gaat.
Na de opening van het seizoen
met een goede opvoering van Die
Czardasfürstin van de Hoofdstad
operette werd de toneelserie ge
opend met Beschuit met muisjes
door Toneelgroep Theater.
Het LSO viel uit de maat bij de
opening van de muziekserie, zelfs
met het Brahms concert, dat zonder
veel vuur en vrij nonchalant ge
bracht werd. Het Limburgs Symfo
nie Orkest en Venray schijnt een
combinatie te zijn, die ook al vroe
ger niet bepaald tevredenstemmend
was.
Dan was het de beurt aan de Ca
sino-serie, die opende met
OH MEIN PAPA
een muzikale komedie, of zo men
wil een musical. Dat was op woens
dag 9 oktober en men kan alleen
maar blij zijn dat men dit onderdeel
van het Deutsche Tournee Theater
uit München naar Venray heeft ge
haald. Een uitverkocht huis heeft
kunnen genieten van het werk van
vakmensen waarvan Hanne Wieder
beslist de ster van de avond was.
Met haar zware, soms hese stem, die
herinneringen oproept aan Zarah
Leander en Hildegard Kneff wist ze
de zaal te boeien met haar songs,
waarbij de begeleiding van de ham
mond-organist Hans Wunderlich
wonderlijk goed gecombineerd werd.
Mensen als Dieter Wieland, Theo de
Mal, de roddelende dames Barbara
Wolff, Dora Dreysel en Gisele We
ber, alsmede de braaf aandoende,
maar huichelachtuige ooms Beu-
bohn, Heigl en Maessner gaven een
gave voorstelling, wisten de ver
schillende schlagers uitstekend te
brengen en gaven vakmanschap te
zien, die de zaal soms stil maakten.
Een uitstekende voorstelling van een
gezelschap, dat we graag meer
Venray willen hebben.
THE FANATICKS
De Nieuwe Komedie bracht vori
ge week twee voorstellingen voor
de schoolgaande jeugd. Voor leerlin
gen van de LTS en de Huishoud
school brachten zij een uitvoering
van de musical The Fanatieks, die
o.i. aan deze mini-musical wel iets
te zware kost hadden en niet begre
pen hoe precies de intrige van dit
spel in elkaar zat. Een spel overi
gens dat zeer goed gebracht werd
op het uitgebouwde toneel, maar dat
waarschijnlijk beter begrepen zou
zijn geweest met een korte inlei
ding.
Datzelfde meenden we ook te kon
stateren bij
TWEE STUKKEN VAN PINTER
een volgende school-opvoering van
de Nieuwe Komedie, nu voor de
hoogste klassen van Jerusalem en
het Lyceum. Dienstlift en Een Beet
je Pijn van deze Engelse toneel
schrijver werden in een uitstekende
bezetting gebracht, maar ook hier
miste men vaak de aansluiting op
de zaal. die de overigens lang niet
gemakkelijke stukken blijkbaar
moeilijk volgen kon. O.i. zal een be
paalde voorbereiding voor dergelij
ke opvoeringen niet kunnen ver
waarloosd worden, willen ze volle
dig tot hun recht komen.
ASSEPOESTER
Minder moeite had Venray's jeugd
met een jeugdvoorstelling van het
Limburgs Jeugdtoneel. afgelopen
zondag. Assepoester moest zelfs
tweemaal opgevoerd worden om alle
800 jeugdige kijkers tevreden te
stellen. En het is een voorstelling op
zich deze kinderen die oo zo'n ma
nier de schouwburg al vroeg leren
kennen en waarderen, zien mee te
leven met wat op het toneel gebeu
ren gaat.
FREDDIE QUINN
wist voetbalwedstrijden en televisie-
verslagen te overwinnen en voor een
uitverkocht huis zijn Prairiesaloon
te openen, een musical, die hem op
het lijf geschreven is en waarin jong
en oud heeft kunnen genieten van
de vele bekende melodieën van de
ze Duitse schlager-zanger die ech
ter ook als toneelman intussen rijke
ervaringen heeft
Welnu in deze casino-voorstelling
is daarmede jong en oud (want ook
die blijken tot zijn fans te horen)
aan zijn trekken gekomen en Fred
die zal ervaren heben bij dit enigste
optreden in Nederland, dat hij in
ieder geval in Venray op een grote
aanhang kan rekenen.
Al met al leverde deze reeks voor
stellingen ruim 3000 bezoekers op in
een goede week en dat is een resul
taat waar zelfs heel wat grotere
schouwburgen Venray toch wel om
benijden. Dat praktisch iedere voor
stelling uitverkocht is op de mu
ziekserie na toont aan dat de di-
rektie een goede keuze heeft ge
maakt. Dat hoopt ze nog eens extra
te bewijzen met
WIENER TOURNEE THEATER
dat komende woensdag optreedt
met niets minder dan een eigentijd
se versie van Shakespeare's grote
stuk Midzomernachtsdroom.
De mensen van de toneelserie zul
len vooral belangstellend uitzien
naar d&e vertolking, die van deze
Midzomernachtsdroom geen roman
tisch elfensprookje maakt, doch een
drama van geesten en goden, van
demonische ongebondenheid. En
vooral zal men benieuwd zijn naar
het spel van Gustav Fröhlich, de
charmante filmheld, zoals men hem
kent van het filmdoek, doch die hier
toont nog andere kwaliteiten te be
zitten en als karakterspel opnieuw
de aandacht voor zich vraagt.
In de foyer van de schouwburg
en in enkele zalen en gangen van
gemeenschapshuis kan men tot
met 18 november a.s. een tentoon
stelling zien van grafisch werk van
verschillende Nederlandse kunste
naars. Deze werken samen in Prent
190, met welke titel ook de tentoon
stelling zelf is aangeduid.
Prent 190 geeft namelijk series uit
van werken van hedendaagse grafi
sche kunst die in oplage van 190
exemplaren worden vervaardigd
gedrukt. Deze exemplaren krijgen
dan de deelnemers aan een derge
lijke serie, wier aantal niet hoger
kan zijn dan 190. Elk jaar worden
steeds 10 andere kunstenaars uitge
nodigd aan Prent 190 mee te wer
ken, waarin praktisch alle vormen
van het grafische kunnen vertegen
woordigd zijn.
OPENING
Zaterdagmorgen werd deze ten
toonstelling dan wat men noemt
officieel geopend. Ondanks het
feit dat de directie van de Stich
ting Beejekurf een groot aantal uit
nodigingen had verzonden en
danks het feit dat loco-burgemees-
ter van Dijck de officiële opening
zou verrichten, hadden er buiten de
persmensen zegge en schrijve 8 be
langstellenden aan de uitnodiging
gehoor gegeven. Niet bepaald een
aantal om trots op te zijn. Het had
wel het voordeel dat de inleider, de
heer Eij keiboom er rustig bij kon
blijven zitten en een boom kon op
zetten over de economische kant van
de kunst Uitgaande van een stel
ling van Prof. Pen dat de kunste
naar feitelijk precies behoort te
worden gezien als de bakker en de
kruidenier, omdat ook hij mooie en
nuttige dingen produceert, moet
men dan toch tot de konklusie ko
men dat er sprake is van een over-
produktie van de kant van diezelf
de kunstenaars en een onder-waar
dering van de kant van het publiek,
dat openlijk zegt geen verstand van
kunst te hebben. Hoe kan men aan
deze „onder-waardering" iets doen
en hoe kan men de behoefte aan
kunst doen toenemen. Op de eerste
plaats dient dan belangstelling voor
kunst bevorderd te worden. Daar
in slaagt men wel gezien het feit
dat een programma als Kunstgrepen
van Pierre Janssen op de televisie
het heel goed doet. Trouwens het
museumbezoek neemt kennelijk toe
en de verkoop van goede reproduk-
ties en kunstboeken is ook niet on
beduidend. Er bestaat dus wel de
gelijk belangstelling, belangstelling,
die o.m. nog meer zal toenemen aLs
men op de scholen ook eens wat
meer aandacht aan de kunst in het
algemeen zou geven.
Een tentoonstelling als deze opent
ook nieuwe mogelijkheden om ken
nis te maken wat hedendaagse kun
stenaars vervaardigden, doch niet
alleen dat. Prent 190 maakt het mo
gelijk dat men voor 250.— per jaar
in het bezit kan komen van 10 ori
ginele kunstwerken, die dus tegen
een betrekkelijk lage prijs de men
sen in staat stelt iets eigens van de
kunstenaar te krijgen
Dat „iets eigens" kon men dan be
wonderen, nadat loco-burgemeester
Van Dijck de directie van de Beeje
kurf nog eens een hart onder de
riem gestoken had om door te blij
ven gaan met zulke tentoonstellin
gen. Hij zelf had aan de lijve onder
vonden dat het goed is dat de tegen
woordige jeugd en de jongere gene
ratie kennis kan nemen van de
kunstuitingen van anderen en daar
door er mee vertrouwd raakt. Daar
voor bracht hij namens het gemeen
tebestuur dank voor deze expositie,
die hij dan ook officieel voor ge
opend verklaarde
GROTE BELANGSTELLING
De belangstelling voor dat offi
ciële mag dan niet groot geweest
zijn, feit is dat reeds onder de ope
ningsplechtigheid enkele klassen van
het Lyceum al binnen stapten om
eens een kijkje te komen nemen. Ze
troffen het wel omdat nu de heer
Eijkelboom zo bereidwillig was tekst
en uitleg te geven van de prenten,
waarvan er 75 te bewonderen zijn.
ANWB BEWEGWIJZERT
LAATSTE GEDEELTE
De ANWB is deze week met de
bewegwijzering gereed gekomen van
het laatste weggedeelte van de Mid
den Peelweg. Op die datum, zal dit
nieuwe weggedeelte van deze be
langrijke Noord-Zuidverbinding in
de Peel worden opengesteld.
Niet alleen het verkeer uit de Peel
zal door de ANWB-bewegwijzering
via deze nieuwe weg worden ge
leid, maar ook het verkeer uit de
directe omgeving. Zó zal het ver
keer uit Oss met de bestemming
Venlo nu ook de Midden Peelweg
gaan volgen. Voorheen werd dat
verkeer namelijk verwezen via Ven
ray en Horst
In totaal zal de Bond op dit laat
ste stukje Midden Peelweg 10 licht-
weg wij zers, 3 transparante voor-
richtingsborden, 1 transparant rich
tingsbord, 6 voorrichtingsborden en
3 richtingsborden plaatsen, terwijl
ongeveer 10 wegwijzers worden ver
vangen.