„Wolkenkrabber" sandalen uit IQeniay MOTOCROSS VENRAY GOMM ANS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN aan de Beekweg bijna gereed VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1968 No. 38 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 PRUS PER KWARTAAL (buitan Vcnray 225) Een van de laatste daden van Burgemeester Mr. Custers is de on dertekening geweest van de eerste zestig toewijzingen voor flats in Venrays wolkenkrabber. En dat betekent dat binnen afzien bare tijd de tien verdiepingen hoge flat aan de Beekweg het nieuwe „home" zal worden van woningzoekenden, hetzij van echt paren, hetzü vrijgezellen. Inderdaad is opzichter de Vette al aanstalten aan het maken om zijn paperassen in te pakken, want hij moet al een deur verder, namelijk naar Rotterdam, waar hij de leiding krijgt over weer een andere flat en die van twaalf verdiepingen. Dat betekent niet dat vandaag of morgen de mensen er in kunnen, want men is nog volop met de af werking bezig. De streefdatum is 1 november en daar zal men zich aan proberen te houden. VLOTTE KARWEI zo betitelt diezelfde opzichter de bouw van deze voor Venrayse be grippen mammaoet-flat. 1 septem ber was het net een jaar geleden dat hij met zijn mensen naar Venray kwam. Maar toen was het wachten geblazen, wachten op de gietmate- rialen, die van andere bouwwerken moesten komen en op ander mate rieel, dat elders nog vast zat. Maar in november was het graafwerk aan de kant en kon men beginnen met storten van de fundering. Precies volgens plan kon hij die fundering op 29 februari van dit jaar opleve ren en beginnen aan de hoogbouw. Intussen was de machtige kraan ge arriveerd en zelfs de weergoden hadden er plezier in, want alles liep op rolletjes en de kraan kon de ene gietwand na de andere netjes op zijn plaats schaven, zonder dat er veel stagnatie kwam en de wind met die dingen ging spelen. Op 31 mei kon hij de directie van Wilma mel den dat in 3 maanden tijd de ruw bouw van de Venrayse wolken krabber gereed was. En in de prille lentezon kon men reeds toen al van af de 10e verdieping kijken tot aan de Maas en tot aan het vliegveld De Peel. Maar veel tijd om te kijken werd er niet gelaten, want succes sievelijk werden op^ alle verdiepin gen de woonvertrekken „er in ge schoven" en werden de hoekgevels afgemetseld. En terwijl iedereen een beetje verbaasd keek naar die altijd schone bouwplaats zag men lang zaam maar zeker de puien van de woningen er in komen, de balcon- hekken, zag men de stucadoors en de schilders bezig en miste men de wagens die de voorgefabriceerde balconplaten af en aan kwamen brengen. En na de bouwvakvakantie verdween ook de bouwkraan, die zo langs deze hoek van Venray gemar keerd had. Hij maakte plaats voor de flat zelf, die nu een nieuw merk teken van Venray is geworden. 100 woningen zijn in deze reuze-flat onderge bracht. 80 eengezinswoningen met 3 slaapkamers, een woonkamer, een keuken, een douchegelegenheid en bergruimte, terwijl men in het sous- terrain ook nog beschikking heeft over bergruimte. En verder zijn er in ondergebracht 20 vrij gezellen wo ningen, voor mensen, die dus zelf standig willen zijn en een eigen wo ning voor zich ter beschikking wil len hebben. De huurprijzen zijn nog niet pre cies bekend, omdat die inclusief de verwarming berekend wordt en de olieprijzen nog niet precies vast staan. Maar de eengezinswoningen zullen rond de 170,per maand gaan kosten inclusief verwarming, terwijl de vrij gezellen woningen on geveer 130,per maand zullen moeten opbrengen. Er is onder de woningzoekenden een soort enquete gehouden, waarbij ook de wensen en mogelijkheden van iedere woningliefhebber afzon derlijk bekeken en besproken zijn en mede op grond daarvan zijn de eer ste 60 toewijzingen thans geschied. Opvallend is dat velen vroegen naar de hoogste verdieping, die vrij snel te bereiken is door de liften in dit gebouw. NIEUWE INDUSTRIE Degenen, die woensdag en donderdag de Schoenexpo bezocht heb ben in de Irenehal van het Jaarbeursgebouw in Utrecht, hebben daar in de stand 4086 kunnen vinden: Bamaroli, speciale voetbed- sandalen. En het chauvenistisch hart sprong op, toen het merkte, dat die sandalen in Venray gemaakt worden, terwyl de journalis tieke neus op speurtocht ging. Een speurtocht, die ons deed belan den in Huize Servatius De naamgevers aan dit nieuw soort voetbed-sandalen zaten rond om, dat wil zeggen Broeder Bavo was elders, „maar heeft ook alleen maar voor de centen te zorgen Broeder Maturus en de heren Rooy- akkers en Litjens waren echter graag bereid, ook in zijn naam, om meer te vertellen van hun dopeling, de Bamaroli sandaal ARBEIDSTHERAPIE Arbeidstherapie wordt in onze psychiatrische ziekenhuizen en cen tra groot geschreven. Broeder Ma turus zegt heel simpel: „Willen we de mensen weer gezond en wel in de maatschappij terug kunnen brengen, dan moet de vakman zijn vak niet verleerd zijn en zo hij geen vak had, dan moet hij iets geleerd hebben. Afgezien daarvan is gebleken dat men ook de geestelijk gestoorde mens niet de hele dag voor zich uit laat kijken. Hij moet iets om handen hebben, dan blijft hij vitaal en onder de mensen, moet kunnen werken en door dat werken iets kunnen verdie nen voor zich en de zijnen Welnu op dat stramien heeft men in Servatius al jaren aan arbeids therapie gedaan. Eerst in die afde lingen, die zorgden voor het natje en droogje van de patiënten en de broeders, zoals op de boerderij, de slagerij, de bakkerij. Later in afde lingen, die zorgden voor onderhoud en de instandhouding van gebouwen en de goede gang van zaken bij de verpleging. Patiënten werkten in de timmer- werkpuaats, in de smederij, in de wasserij, lapten schoenen, kortom hielpen op hun manier de inrichting draaiende te houden. De gunstige resultaten, die daarbij geboekt werden, waren, evenals de vooruitgang van de psychiatrie, aan leiding om meer patiënten bij dat werk in te schakelen. Zo kwam men op zeker mmoent tot de ontdekking, dat de inrichting zelf feitelijk te weinig werk opleverde voor al die patiënten, die hiervoor in aanmer king kwamen. WERKPLAATS Toen is feitelijk de Werkplaats met een hoofdletter, in het leven ge roepen en werd Broeder Maturus hoofd van een bedrijf, dat intussen met zijn ruim 450 arbeidskrachten in de industriële wereld al een be hoorlijke naam gekregen heeft. Het begon met eenvoudige verpakkings werkzaamheden en wat magazijn- werk, maar nu is er een montage afdeling waar zowel kerstboomver lichting, als oliebranders in elkaar gezet worden; een metaalwerkplaats met moderne machines; een timmer werkplaats, die al duizenden legnes- ten heeft vervaardigd en voorlopig in het werk „stikt" ;een nieuw op gezette boekbinderij eneen san- dalenfabriek, die het presteert zich in een keurige stand op de jaarbeurs aan het Nederlandse publiek voor te stellen. HET KOMT ALLEMAAL VANZELF zegt Broeder Maturus. Op een ge geven moment constateer je, dat de „oude" schoenmakerij feitelijk on- produktief is. Onproduktief in die zin, dat nu de patiënten hun eigen schoeisel kunnen en mogen kopen, het nog weinig nut heeft en oneco nomisch is zelf schoenen te gaan maken. Ook de patiënten hebben hun eigen wensen t.a.v. schoeisel en aan die vraag kan een schoenmakerij oude-leest niet tegemoet komen. De nieuwe materialen, die ge bruikt worden voor zolen en hak ken, zijn er oorzaak van dat ook het „lapwerk" veel minder is geworden. Afgezien van de economische kant heeft het dan weinig zin mensen in dergelijke schoenmakerij te plaatsen en 'n vak te leren, dat zo wijst de praktijk uit steeds minder ge vraagd is. Je gaat dan rekenen en tellen en dan blijkt dat men elders de schoe nen, die nog gerepareerd kunnen worden, veel goedkoper en gemak kelijker klaar kan krijgen. Dan stuur je dus het lapwerk daarheen en de schoenverkoop laat men over aan de winkeliers. Maar intussen staat daar een schoenmakerij, waarin verschillende machines staan en waar een uitge sproken kollektie leesten liggen en je vraagt je dan af, of die niet op de een of andere manier produktief te maken zijn. Produktief zodanig dat de patiënten er wat aan hebben en dat de zaak ook economisch verant woord is. Dan ga je praten met een bedrijfsleider als de heer Litjens en steek je licht eens op bij vakmensen als de heer Rooyakkers. Men gaat aan tafel zitten, men gaat praten en aarzelend komt dan de vraag of hel misschien zinvol en lonend is om een sandalen-produktie op te zetten. Het is immers bekend dat sandalen in de meeste schoenfabrieken slechts een bijprodukt zijn. Weer rekenen, weer tellen niet vanzelf Broeder Maturus mag in de voor bije jaren dan veel vanzelfsprekend zijn gaan vinden, zijn collegae de heren Rooyakkers en Litjens maken ons vrij gauw diets, dat men er niet is met de verbouwing van een schoenmakerij, met de aanschaf van nieuwe machines (investering bijna een ton) en de installatie van een lopende band, hoe voornaam die dan ook zijn. Het besluit om sandalen te gaan maken, betekent ook dat men een mode-artikel gaat maken, waar aan men dit jaar deze eisen, maar een komend jaar weer andere mode- eisen stelt. Die eisen uit te vissen vraagt om uitgebreid marktonder zoek, vraagt om eigen modellen, vraagt om een goede introductie bij ds schoenhandelaren, waarvan de meesten heus niet zitten te springen om weer nieuwe soorten sandalen. Het vraagt niet het minst om ook een medisch verantwoorde aanpak, zowel voor de man, die de sandalen gaat maken, als voor het schoeisel zelf. Het vraagt om onderhandelen met toeleveringsbedrijven, om on derzoek van de nieuw opgezette san daal, om duizend-en-een dingen, die de initiatiefnemers zelf wel eens hebben doen twijfelen aan de goede afloop van dit experiment. Dat alles heeft anderhalf jaar geduurd, maar intussen zijn de modeleurs aan het werk geweest, zijn tekeningen en patronen gemaakt, aangepast aan de leesten, zijn de eerste modellen klaar gekomen en ingelopen, verbeterd en veranderd en de schoenhandel aan geboden. Onze exclusieve herfstcollectie in bonneterie hebben w|j ontvangen. Japonnen Deux-pièses - vetien en truitjes o.a. in de merken „SPES" „SCHWARZ" en „SASKIA" Alleen verkoop voor Venray Langstraat tel. 1281 Er is een marktonderzoek geweest en het resultaat is uiteindelijk ge worden: een stand op de Jaarbeurs met een keurkollektie kinderen-, dames- en herensandalcn, modieus volkomen verantwoord En daarnaast zijn er vertegen woordigers aangesteld, die de schoenhandel geregeld gaan bezoe ken om de Bamaroli sandaal in ge heel Nederland in te voeren De eerste berichten van de Jaar beurs tonen al aan, dat Bamaroli het werk van een jaar voorbereiding niet voor niets gedaan heeft. En dat moet ook want men rekent op een jaarproduktie van 40.000 paar sandalen De „oude" schoenmakerij kent men niet meer terug. Een lopende band met ontelbare leesten produ ceert het ene paar sandalen na het ander. En patiënten bedienen de soms ingewikkelde machines of ze het al jaren hebben gedaan. Je begeleiders vertellen weer eens de technische details, die niet een voudig zijn en dus door uw verslag gever ook prompt vergeten worden. Maar stansmachines, lijmmachines, boordenzwikmachines, splitmachines en hoe ze allemaal heten mogen, zijn in de plaats gekomen van de oude driepoot. De lopende band met zijn verschillende stations- sjouwt onver moeid door, 250 paar sandalen per dag voorlopig afleverend. De radio speelt en de stikmachines ratelen en je loopt door een kleine fabriek. Wel kunst aan „Kunst an", horen we sommigen zeggen, „in Servaas kan alles Dat moet men niet zeggen, waar Broeder Maturus bij zit, die de zorg heeft voor het werk van de grootste helft van de patiënten in Servatius. Hij weet wel beter„We zijn fei telijk wat een beschutte werkplaats in de „normale" maatschappij is. Met dien verstande dat wat daar aan subsidies gegeven wordt door gemeente, rijk en provincie, in die van ons gegeven wordt door de in richting zelf. Dat wordt betaald uit de verpleegkosten, zoals ook de ba ten van dit werk ten goede komen aan de verpleegkosten, die daardoor lager gesteld kunnen worden. De werkplaats moe tdus wel dege lijk op de dubbeltjes passen al blijft de eerste zorg de therapie voor de patiënten. Voor de orders moeten we net zo hard vechten als ieder ander." En trots vertelt hij hoe in de jaren de werkplaats is gegroeid, men kin derziekten heeft overwonnen, goede klanten heeft gewonnen en hoe van het een, het ander kwam „Op zeker mmoent bleek dat het vervoer van en naar de bedrijven, waarvoor we werken een knelpunt ging worden. Dan was er geen wa gen meer beschikbaar, dan moest iets hals over kop en dus raakten we vast. Nu lopen er twee grote op leggers naar bedrijven in en buiten ons land. Onze eigen wagens En terwijl de Bamaroli-geschie- denis begint „aan" te lopen, zit Broe der Maturus zich af te vragen, wat er met de kleermakerij moet gaan gebeuren. Want ook die heeft in zijn oude-stijl zijn beste jaren gekend. „Ook daar moet ik een oplossing voor zoekenis zijn bescheid en Op zondag 22 september a.s. zal om 2 uur de startvlag vallen voor de elfde motocross van de M.C.V. „Janslus" uit Venray. Evenals ver leden jaar heeft de Kon. Ned. Moto rijders Vereniging aan Venray de laatste wedstrijd voor het Neder lands kampioenschap toegewezen. Alle kopstukken hebben inge schreven om een zo hoog mogelijk aantal punten te vergaren. Als we de deelnemerslijst bekijken dan zou er wel eens hard gevochten kunnen worden om de ereplaatsen. We zien o.a. Frans Sigmans uit Bakel die verleden jaar in Venray het kam pioenschap wist te behalen. Ook dit- die oplossing komt er, even zo goed als voor de aardappelschillerij. Dat had hij al jaren een „klungel-werk" gevonden en nu komen de aardappe len geschild en wel thuis. Die schil lers kunnen beter ander werk doen. En tussen neus en drempel door vraagt hij of het waar is wat de Rank Xerox directeur vertelde over uitbesteed werk aan beschutte werk plaatsen in deze buurt. Op ons be vestigend antwoord, schrijft hij in zijn agenda. „Vandaag of morgen eens met die mijnheer gaan praten." Neen, voor leider van zulk een werkplaats met zovele afdelingen moet je ook in de wieg gelegd zijn en zelfs dan blijft het een kunst om voor 450 mensen continu voor ver antwoord werk te zorgenHij hoeft er echter het vuur niet meer voor uit zijn sloffen te lopen, want hij loopt gemakkelijker en gezonder op zijn eigen Bamaroli-sandalen en de heer Rooyakkers, die hem assi steert bij in- en verkoop en bij plan ning kent intussen de klappen van de zweep Als leek vraag je je bij dat alles af of een bepaalde samenwerking met de eigen Venrayse werkplaats voor beide instituten geen voordelen zou hebben. „Ook daar wordt aan gewerkt", is het bescheid en daar houden we het dan maar op. maal zal hij voor zijn vele suppor ters het kampioenschap waar komen maken. Verschillende malen heeft hij dit jaar laten zien vele buiten landse cracks de baas te zijn. In Venray zal hij het echter nog lang niet cadeau krijgen. Niemand min der dan Jo Lammers de Schijndeise coureur, zal hier zijn grote tegen stander zijn. Ook hij is niet bang voor de buitenlandse jongens. Dit is een van de weinige keren dat we deze twee héren in het zuiden des lands aan hbt werk kunnen zien. Maar ook mogen we de winnaar van de voorjaarscross te Venray niet on derschatten. Dit is de Limburger Harrie Driessen uit Stein. Hij zal al les op alles zetten om dt voorjaars succes te herhalen. Verder zien we sterke mannen als een Tonny van Heugten, Wiebe Plotz, Frits Selling, Stef v. d. Sluis, Jan v. d. Hoek, Brord Haaker, Rudi Boom, Hans Bel. Paul en Martien van Heugten. enz. In totaal zullen er veertig senioren tegelijk van start gaan. Dit alleen al levert een groot schouwspel op. Uiteraard komen de spectaculaire zijspancrossers hun kunnen ook weer tonen in Venray. In deze klasse ko men aan de start o.a.: Ben Snijder, Jan ten Thije, Dick Muller, Map de Haas, Bennie Braakhekke. Stef van Heugten enz. Maar ook Broer Dirkx zal van de partij zijn om zijn kam pioenschap te komen bewijzen. Dit wist hij in een jaar te behalen. Verder gaan de junioren met 32 deelnemers van start. Ook in deze klasse zal felle strijd geleverd wor den. U ziet dat hier een programma geboden wordt dat er mag zijn. Het mooie snelle boscircuit met zijn vele springheuvels, gaten, lange rechte stukken, haakse bochten, volgas bochten, harde en losse ondergrond is gelegen aan de afgesloten weg VenrayDeume. Deze zal door de motocross bezoekers normaal bereden mogen worden. Als U goed op de pijlen naar het circuit let, kan het niet missen. Komt U wel op tijd om toch maar niets van deze mooie wedstrijd te zullen missen.

Peel en Maas | 1968 | | pagina 1