50 jaar
BOERENBOND MERSELO
geen bibliotheken meer?
Op de kerkdorpen
Politierechter
Venrayse
arbeidsmarkt
VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1968 No. 37
NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY lA/CTCIfQl A TT UflOD V/C U DA V CU /1MCTDCI/CU ADVERTENTIEPRIJS 12 ct. p»r i
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 TlCCIVD l_M U VUUH VCIHITAT C IM UIYI3 I HCAClV PRIJS PER KWARTAAL (buiton V.nray JL25)
Er liggen balansen en notulenboeken klaar als we in het boeren-
bcndskantoor in Merselo een praatje gaan maken over het gouden
jubileum van deze afdeling van de L.L.T.B. Een jubileum dat a.s.
donderdag gevierd gaat worden met een plechtige II. Mis, een
feestvergadering, een receptie en een gezellig samenzijn van de
157 leden, die deze afdeling nu kent
En bladerend door die notulen
boeken en die balansen komt dan
de geschiedenis weer terug van de
vijftig voorbije jaren. Jaren, die ook
de landbouwers van Merselo niet
onberoerd liet, al heeft dit kerkdorp
jaren en jaren zijn eigen rustige
leven geleid.
Het is november 1917 als 91 boe
ren de koppen bij elkaar steken om
te komen tot een eigen boerenbond.
FEBRUARI 1918
wordt het voordat de notaris officeel
akte heezft opgemaakt en de konin
gin haar goedkeuring heeft gegeven
voor de oprichting. Voorzitter M.
Arts kan dan 97 leden op de eerste
jaarvergadering begroeten, die P.
Pubben, Jac. v. d. Heuvel, W. Arts,
J. Claes, P. Ewalts en M. Thuyls als
bestuursleden kiezen. P. Ewalts
wordt secretaris en zal jaar in, jaar
uit de resultaten van deze Merselose
afdeling nauwgezet noteren in een
van de notulenboeken. Ze zijn er op
uitzondering van de heer Thuyls
niet meer, nu men de 50ste geboorte
dag gaat herdenken, maar daarom
is hun werk er niet minder om ge
weest. Werk, dat bijv. tot uitdruk
king komt in de omzetcijfers in dui
zenden guldens:
(Resp. kunstmest, brandstoffen, vee-
voeders, Totaal
omzet
1000 kg
en
1000 gulden):
32
1918 500
100
60
1927 1064
327
852
136
1937 816
411
992
115
1947 695
211
523
284
1957 1560
455
2736
1154
1967 1628
490
6145
2792
Het werk in 1918 begonnen heeft
wel grote vruchten afgedragen. Dat
kan men ook merken aan de behui
zing. Begonnen werd in een oud zui-
velfabriekje, dat leeg kwam staan
door de oprichting van de Venrayse
fabriek. Thies v. d. Hoogenhof werd
aangesteld als de man, die moest
rond gaan zeggen, wanneer er in
Maashees aan de loswal of in Oos
trum aan het station kunstmest of
dergelijke waren aangekomen. En
ook het tarief was klaar, waarvoor
hij ze van die plaatsen met kar en
paard naar Merselo moest varen 35
en 30 cent per 100 kg. Voor wat de
voederartikelen betrof werd een
contract gesloten met de firma Mi-
chels, die naast de molen ook voor
de opslag zorgde.
OUDE SCHOOL
In 1926 als wijlen de heer Pubben
de bestuurshamer overneemt (die
hij pas in 1953 weer afgeeft) blijkt
de oude zuivelfabriek toch te klein
voor de langzaam stijgende omzet
ten. Nu wordt het de oude school,
die als pakhuis gaat fungeren, al
wordt het meeste spul rechtstreeks
van station of haven aan huis be
zorgd. En nog geen 10 jaren daarna,
in 1936 moet men de oude school
gaan verlaten, omdat het kerkbe
stuur die om wil bouwen tot patro
naat. Dan wordt een nieuw kantoor
en pakhuis gebouwd, waarbij tevens
het pakhuis komt van de eiervereni-
ging en de stierenstal, om zodoende
de kosten te drukken. Maar die zijn
intussen alweer verdwenen omdat
het pakhuis steeds meer uitgebreid
moest worden o.m. om de meng in
stallaties te plaatsen, die nodig wa
ren toen het contract met de firma
Michels afliep.
PIET PUBBEN
bruiken kon. Met mag in deze tijd
van prachtige landbouwwegen raar
klinken, maar in Merselo heeft de
boerenbond gezorgd voor wegen op
de Haag, de Straat, Kleindorp en op
de Beek. Pubben wist in samenhang
met de later zo versmade hand- en
spandiensten „zijn" dorp en zijn boe
ren nieuwe wegen gegeven. En hij
ging in de krisisjaren de moeilijk
heden niet uit de weg, toen de kip
pen-, de varkens- en de kalveren-
houderij ingeperkt moest worden en
hij feitelijk moest vertellen, wie wel
en wie niet zijn veestapel mocht op
ruimen. In de landbouwkrisis-orga-
nisatie probeerde hij te redden, wat
te redden was, maar heeft daarin
ook dikwijls teleurstellingen moeten
boeken en niet altijd begrip kunnen
vinden bij de leden. Maar daarnaast
heeft hij vooral de groei en de bloei
bevorderd voor de bond, die vooral
na de oorlog geweldig gegroeid is.
Een groei, waarin ook de nieuw ont
gonnen Vredepeel zijn steentje heeft
bijgedragen
VREDEPEEL
Voordat de Vredepeel echter ont
gonnen was, waren er de oorlogs
jaren en ook die logen er Jiiet om.
De cijfers wijzen uit, hoe benepen
de situatie toen soms was, maar ook
dat heeft Pubben en zijn secretaris,
de heer Arts, niet uit het veld
kunnen slaan. Men stond er voor en
men deed wat men kon, of het nu
om uitbreiding was van de gebou
wen, om uitbreiding van het soriti-
ment, men ging rustig en onver
stoord door en men kon langzaam
maar zeker de wnsten opvoeren, een
leden-kapitaal in het leven roepen
en een behoorlijke reserve fokken.
Als de heer Pubben ere-voorzitter
wordt en de heer J. Arts voorzitter
komt daar het probleem om de hoek
kijken van de nieuwe tijd, die om
ruilverkaveling vraagt.
„Ze het beesies", kreet de kijf-
grage buurvrouw, die optrad als ge
tuige in het liefdesdrama, dat een
heropvoering beleefde voor de poli
tierechter.
„Wat bedoelt u daarmee te zeg
gen?" informeerde de politierechter,
want nergens in het dikke dossier
stond iets over dieren. Hoogstens
over dierlijke instincten bij de mens,
maar dat is heel iets anders.
,,'t Hele huis stinkt van de bee
sies", vulde de blijkbaar nog van
stank vervulde dame aan, want ze
kneep met een elegant opgeheven
pink aan enkele minder elegant ge
plaatste vingers haar zichtbaar op
gezwollen neus dicht. „Marmotten,
witte muizen, tamme ratten't
stikt er van de beesies."
„Ik vroeg wat u gezien hebt van
de aanranding, die daar zou hebben
plaats gevonden."
„Vier vuilnisbakken vol mest zet
dat mens elke keer buiten en dan
nog een paar dozen vol. Bij mijn
deur't Stinkt uren in de wind,
want er valt nog van alles naast
ookEn zo'n stinkmens haalt 't
in d'r kop, dat iemand voor z'n lol
in dat smerige troepie bij d'r man
komt zitten!"
RUILVERKAVELING
is een woord dat in de notulen dik
wijls voorkomt. Men heeft gepoogd
te komen tot een vrijwillige ruil
verkaveling van dit oude boerenge-
bied, maar zelfs heel lang overleg
maakt zulks niet mogelijk. In 1956
werd een wettelijke ruilverkaveling
aangevraagd, die door zijn opvolger
de heer van Hoof werd ingeleid met
de installatie van de voorbereidings
commissie.
NIEUWE TIJD
Vraagt men de huidige voorzitter,
de heer van Hoof naar de toekomst,
dan denkt hij diep na. „In de voor
bije 50 jaar", zo zegt hij, „heeft de
Merselose boerenbond ondanks ma
laise en oorlog een gelukkige groei
gekend. Wat de toekomst brengen
zal, is moeilijk te zeggen, nu de
landbouw in een overgangsperiode
verkeert, die enerzijds vraagt om
veel grotere bedrijven, anderzijds
heel wat intensiever gaat worden.
Waar dit op uitdraait is moeilijk te
zeggen, en zal ook de herverkave
ling, hoe noodzakelijk ook, er niet
gemakkelijker op maken. In Merselo
zelf ziet men die voortekenen ook.
Er komen grote kippenfarms en
nieuwe varkensmesterijen. Men ziet
oudere boeren zonder opvolging en
weer anderen, die aan sanering den
ken. Wat de komende tijd zal bren
gen, is speciaal op landbouwgebied
moeilijk te zeggen.
Ook op het gebied van de bond
zelf wordt aan schaalvergroting ge
daan. Landbouwbelang neemt veel
over, van wat vroeger de taak was
van de plaatselijke afdeling en U
weet zelf, hoe men tegenwoordig
denkt over een standsorganisatie."
Het klinkt misschien pessimisti
scher als de heer van Hoof bedoeld
heeft, maar inderdaad zullen de ko
mende 50 jaren op al deze terreinen
meer en grotere veranderingen bren
gen, dan de voorbije tijd. Een voor
bije tijd, die in deze plaatselijke af
deling bijzonder vruchtbaar heeft
gewerkt.
Daarom is er reden tot feest en
daarom zal op de feestvergadering
van donderdag a.s. de ondervoorzit
ter van de grote LLTB zeker dank
baar teruggrijpen in zijn feestrede.
Maar ook hij zal over de toekomst
weinig meer kunnen zeggen, dan de
voorzitter van deze plaatselijke af
deling, die echter in de voorbije 50
jaren getoond heeft de belangen van
van de bij haar aangesloten leden
voortreffelijk te kunnen behartigen
en dat geeft ook voor een misschien
wat donkere toekomst toch wel eni
ge zekerheid.
haar telg een reine maagd waande,
kreeg tot haar grote schrik te horen,
dat de grofste woorden van onze rij
ke taalschat te kort zouden schieten
om het gedrag van de vermeende
onschuld te beschrijven. Deze min
derjarige zou zich namelijk hebben
afgegeven met getrouwde heren, die
in het nachtelijk duister op haar
kamertje toefden en zij zou zelfs de
man van de hospita zelve hebben
willen verleiden. Al met al redenen
om de moeder van het verdorven
schepsel op staande voet de huur van
het kamertje op te zeggen, zodat
zich daar weer een fatsoenlijk kost
ganger zou kunnen vestigen en de
rust in het perceel zou terugkeren.
„En u mag 't gerust weten" voeg
de de moeder er trots aan toe, „maar
de huisdokter heeft me bevestigd
dat ze nog altijd maagd is. Die heer
op haar kamer was mijn eigen
broer, die zijn nicht éénmaal tussen
acht en negen uur bezocht heeft en
wat die man van haar hospita be
treft, die heeft ze een paar maal te
hulp geroepen als d'r wastafel ver
stopt zat of het raam klemde."
„In d'r ondergoed zeker!" snerpte
de verdachte er tussen door. De
rechter hamerde. „Ze is nog veel te
verlegen om zich met één knoopje
los aan iemand te vertonen, vervolg-
le mama. ,,'t Is allemaal kletskoek.
Dat mens ziet gewoon spoken. En ze
vertrouwt d'r eigen man niet."
Het schuchtere slachtoffer zelf
was niet te verstaan. Ze knikte en
schudde met haar hoofd en ging
toen doodverlegen weer zitten. Geen
type van de verleidster. Al met al
kwam de officier tot de konklusie,
dat zij zware Beschuldigingen had
geuit en zich schuldig had gemaakt
aan opzettelijke belediging. Hij eiste
200,boete of een maand gevan
genisstraf. Toen kreeg de verdachte
het laatste woord.
„Dat 't zou stinken in m'n huis,
dat is een belediging", zei ze met een
verstrikte stem. „Ik verschoon m'n
diertjes èlke dag, hoor. Komt u zelf
haar 'ns ruiken! En ik ben geen
stinkmens!"
„Dan zijn we quitte, want het
meisje is ook niet wat u haar ge
noemd hebt. Het blijft dus bij twee
honderd gulden of één maand." En
de hamer viel.
„Wat eenbegon de hospita.
Toen beet ze op haar tong en liep
snel de rechtszaal uit.
Neen, bepaald gelukkig is het
Stichtingsbestuur niet van Venrays
Openbare Leeszaal en Bibliotheek
over de jongste maatregel van de
Minister voor Cultuur en Maat
schappelijk Werk.
Dit ministerie had namelijk een
subsidieregeling, die het mogelijk
maakte dat per jaar zo'n kleine
21.000,via rijk, provincie en ge
meente ten goede kwam aan de bi
bliotheken van de kerkdorpen. Die
moesten dan aan bepaalde voor
waarden voldoen, wat betreft hun
boekenbezit en de uitleenmogelijk
heden.
BIBLIOTHEKEN SAMEN
Het Stichtingsbestuur van de
Leeszaal en Bibliotheek hebben zich
indertijd veel moeite getroost om
die subsidieregeling voor de biblio
theken op de kerkdorpen geldend te
krijgen. Daarvoor moesten deze bi
bliotheken dan hun boekenbezit aan
passen en er moesten nieuwe uit
leen-mogelijkheden geschapen wor
den.
Dat heeft nogal wat moeite ge
kost, want al was soms het boeken
bezit minimaal en zwaar verouderd,
verschillende kerkdorpen beschouw
den hun blibliotheek als een soort
status-symbool, dat met dubbeltjes
en kwartjes was opgebouwd en
waarvan men maar moeilijk afstand
kon doen.
Maar uiteindelijk is dat allemaal
heel prettig verlopen en stelde men
„hun" boekenbezit ter beschikking
van de Stichting, die flink opruiming
hield in een hoop oude boeken, an
deren opnieuw liet inbinden, weer
anderen nieuw aanschaften en via
een roulatiesysteem ging zorgen dat
deze bibliotheken op de kerkdorpen
op gezette tijd een hele nieuwe stok
kregen en zo up to date bleven.
Onderstaand staatje laat de resul
taten zien van de afgelopen jaren,
voor wat betreft het aantal uitge
leende boeken:
VOLWASSENEN
Merselo
Oostrum
Smakt
Oirlo
Veulen
Heide
Castenray
Leunen
Vredepeel
Ysselsteyn
JEUGD
Merselo
Oostrum
Oirlo
Veulen
Heide
Castenray
Leunen
Smakt
Vredepeel
Ysselsteyn
CIJFERS
Twee dingen vallen bij boven
staande tabellen direct in het oog,
namelijk vrij onregelmatige en zelfs
teruglopende cijfers bij de ouderen
en constante cijfers bij de jeugd, die
met het jaar zelfs schijnen te
groeien.
Mag men hieruit concluderen
daarom de belangstelling bij de
ouderen voor boeken en voor lezen
gedaald is en bij de jeugd stijgende
is? Bij het Stichtingsbestuur gelooft
men daar niet aan. Natuurlijk heeft
de jeugd meer belangstelling en
meer tijd voor boeken en als men
dan onderwijzend personeel heeft
dat op gezette tijden gelegenheid
geeft aan diezelfde jeugd voor het
ruilen van boeken, dan is het haast
vanzelfsprekend dat die cijfers in 't
algemeen een opgaande lijn verto
nen.
Tusen haakjes, die cijfers voor de
jeugd tonen wel duidelijk aan hoe
belangrijk het is dat een boekenstok
gewisseld kan worden. Zou men op
de oude voet zijn voortgegaan, dan
zou bij deze cijfers het jeugdboe-
kenbezit van bepaalde dorpen vijf
of zesmaal uitgelezen zijn
REGELMAAT ONTBREEKT
Bij de cijfers voor de ouderen kan
men duidelijk aflezen dat vooral het
uitlenen „op-zich" een belangrijke
rol speelt. Kan men regelmatig en
op een bepaalde tijd boeken lenen
en ruilen dan toont de praktijk aan
dat de belangstelling groeit. Maar
diezelfde praktijk toont ook aan, dat
de belangstelling terugloopt, zo zulks
niet op vastgestelde tijd gebeurt En
hier schijnt op sommige kerkdorpen
de schoen te wringenZij, die te
gen een weliswaar heel geringe ver
goeding de dorpsbibliotheek op be
paalde tijden open moeten houden,
laten wel eens verstek gaan en dat
blijkt funest te zijn
De belangstelling loopt dan terug
en de jaarcijfers geven daarvan een
duidelijk voorbeeld.
SPAAK IN HET WIEL
Maar goed, die moeilijkheid zou
met overleg en praten waarschijnlijk
nog wel opgelost kunnen worden, als
niet het Miinsterie vrij plotseling
andere eisen ging stellen. Die be
sliste op een gegeven ogenblik dat
met ingang van 1 januari a.s. alleen
subsidie gegeven zou worden aan
die bibliotheken, die een eigen lees
zaal ter beschikking kunnen stellen.
Hoewel enkele parochie- en gemeen
schapshuizen als in Oostrum en Leu
nen een extra subsidie gekregen
hebben indertijd bij de bouw voor
een zgn. bibliotheekkamer, is er
praktisch geen enkel kerkdorp dat
zoiets kan aanbieden. Men vraagt
zich trouwens af, of dit noodzakelijk
is en of daarom deze eisen niet te
hoog gesteld zijn
„Neen", zegt het Miinsterie, „wij
geven overheidsgelden weg en we
hebben te zorgen dat daarvoor het
optimale bereikt wordtEen bi
bliotheek zonder leeszaal heeft geen
zin en derhalve stoppen we met de
subsidie-geverij
Als men aan de hand van de Ven
rayse cijfers aantoont dat zeker de
belangstelling van de jeugd steeds
groeiende is, dan wordt van het Mi
nisterie juist gewezen op de cijfers
van de volwassenen. Volgens het
Ministerie tonen die duidelijk aan
dat een bibliotheek, waarvoor geen
vaste uren gelden, en waarbij geen
leesruimte beschikbaar is, te weinig
belangstelling wekt en derhalve niet
in aanmerking kan komen voor
overheidsgelden als subsidie.
1962 1963 1964 1965 1966 1967
523
1029
614
50
208
99
567
428
810
1072
104
32
799
350
630
246
139
92
301
593
513
403
485
L63
249
283
172
110
99
118
212
287
387
227
905
1053
735
390
47
97
145
205
148
242
136
363
342
781
905
914
2177 367 1367 1465
2375 2957 2239 2040
3071 3011 3305 2307
509 739 860 1084
390 717 455 536
1346 1501 1372 1056
2779 2126 2117 2860
707 1049 1125 1169
1257 1117 1538 1452
650 5498
Daaruit blijkt duidelijk dat het
Miinsterie niet van zins is het een
maal ingenomen standpunt te ver
anderen. En daar zt men nu met de
gebakken peren.
BIBLIO-BUS DE OPLOSSING?
Zoveel heeft de enkele jaren du
rende samenwerking wel geleerd
dat men onmogelijk naar de vroe
gere situatie terug kan. Het is voor
ieder kerkdorp een onbegonnen
taak een boekenstok op te bouwen,
die zelfs maar enigermate up to da
te is. Daarvoor worden de kosten te
hoog en is de omzet te klein
Er is een andere oplossing, die
men ook elders en met succes
toepast en dat is een zgn. biblio-bus.
Een rijdende bibliotheek dus, die op
vastgestelde tijden in verschillende
dorpen komt en daar de mensen ge
legenheid geeft boeken te lenen en
te ruilen. Het ministerie is bereid
daarin jaarlijks 15.000,subsidie
te geven, maar zo'n rijdende biblio
theek kost per jaar zo'n kleine 40
mille en wie geeft de ontbrekende
gelden
Ook hierover is lang en breed ge
praat en geredeneerd en het gevolg
is, dat thans bij de gemeente een
verzoek is ingediend voor dat ont
brekende geld. Maar of die het zich
permitteren kan in deze tijd nog zo'n
extraatje ieder jaar op tafel te leg
gen is iets wat afgewacht moet wor
den
VOOR UW DRUKWERKEN
natuurlek
VAN DEN MUNCKHOF N.V.
Grotestraat 28 - Telefoon 2727
OVER AUGUSTUS
In Limburg liepen in dc voorbije
maand augustus de werkloosheids
cijfers weliswaar terug van 4,57 pet.
naar 4,26 pet., doch bleven daar
mede nog ver boven het landelijk
gemiddelde, dat op het einde van die
maand slechts 1,6 procent bedroeg.
In dat licht bezien is ook de gun
stige terugloop in het werkloosheid
cijfer van het hele werkterrein van
het Venrayse arbeidsbureau van 3.02
naar 2,33 pet. toch ergens nog vrij
hoog, al is het La.v. het Limburgse
cijfer weer vrij gunstig
Bekijken we eerst het rayon Gen
nep van dit arbeidsbureau dan blijkt
dat daar einde augustus nog 77
werklozen stonden ingeschreven,
waarbij die kant van de Maas zakte
onder het landelijk gemiddelde na
melijk tot 1,52 pet. Bovendien steeg
daar de vraag naar mannelijke ar
beidskrachten van 66 naar 86.
Het rayon Venray (Venray-Horst-
Sevenum) had einde juli nog 275
werkloze mannen, wat zeggen wilde
dat 3,59 pet. van de mannelijke be
roepsbevolking werkloos was. Einde
augustus was dat cijfer gedaald tot
219 of 2.86 pet. Vergeleken met vorig
jaar vrij gunstig want toen stonden
227 mannen ingeschreven en lag het
werkloosheidspercentage einde aug.
1967 boven de 3 procent
VENRAYSE CIJFERS
Van de ene kant zijn de cijfers dus
vrij gunstig, maar van de andere
kant, gezien het landelijk gemiddel
de nog altijd vrij hoog.
Van de 219 werklozen zijn er 45
ondergebracht kunnen worden in de
gemeentelijke soc. werkvoorzienig-
heid, zodat feitelijk 174 mannen nog
op werk wachten. Hiervan zijn er 28
jonger dan 18 jaar en van deze 28
zijn er 18 die de school pas verlaten
hebben. Dit is op zich een pluimpje
waard, want in tegenstelling tot an
dere jaren zijn thans het grootste
deel van de meer dan honderd
schoolverlaters al onder „de pan
nen". Daarbij mag bedacht worden
dat over het algemeen de eindexa
mens vroeger afgenomen zijn, maar
het toont toch ook wel aan dat de
arbeidsmarkt iets gewilliger is ge
worden, ook voor de jeugdigen.
Zeer willig is de arbeidsmarkt voor
de bouwvakkers en grondwerkers,
waarvan het grootste gedeelte, dat
nog werkloos was, thans weer aan
de slag is. Men wil schijnbaar voor
de winter alles dicht hebben en
daarmede houdt de thans hogere
bouwaktiviteit ten nauwste verband.
Daarnaast trekt ook de Duitsland-»
pendel weer aan, waar ook de bouw
vakkers in grotere getale terecht
kunnen, maar waarheen bijv. ook
twee kleuterleidsters bemiddeld kon
den worden, waarvoor hier geen
emplooi meer was. Tenslotte is er de
metaalwerkende industrie, die in de
ze contreien nog mensen gebruiken
kan, door een veelheid van orders,
maar aangezien dit meestal onge
schoolden moeten zijn, is het aanbod
te klein.
Verheugd is dat Rank Xerox zijn
steentje bijdraagt aan de oplossing
van de vrij grote werkloosheid in
Bergen en verschillende werknemers
vandaar kon aantrekken. Zo staan
thans op het Venrayse arbeidsbureau
nog 281 aanvragen voor mannelijke
werkkrachten open.
Opmerkelijk is verder dat het vrij
hoge percentage werkloze timmer
lieden van de vorige maand, ook al
verband met de grotere bouwaktivi
teit, behoorlijk is teruggelopen, doch
dat meer aanbod gemeld wordt uit
landbouwkringon.
SCHILDERS
De schilders zien intussen met
enige zorg de winter tegemoet. Men
wijst in dit verband op de subsidie
regeling, die in het leven is geroe
pen, waarbij van 2 december a.s. tot
7 maart 1969 belangrijke subsidies
gegeven worden voor degenen, die in
dat tijdvak binnen schilderwerk la
ten uitvoeren. De schilders weten
hier alles van en ook het bedrijf
schap in de Burg. Elsenlaan 241 in
Den Haag zal mogelijke liefhebbers
voor dit extraatje graag nadere in
lichtingen geven.
Hierboven is de naam al genoemd
van de heer Pubben, die bijna 28 ja
ren de leiding had van deze afde
lingEen leiding, die zeer be
langrijk was nie alleen voor de
plaatselijke afdeling, die met crisis-
en oorlogsjaren te kampen kreeg en
met de maatregelen, die daarvoor
genomen werden, maar belangrijk
ook voor heel Merselo. Want het was
b.v. de Boerenbond, die het initiatief
nam voor landbouwwintercursussen,
voor speciale cursussen op het ge
bied van de veehouderij en -meste-
rij, die de afwatering aan de orde
stelde, aanleiding vond om om een
jonge boeren- en tuindersbond op te
richten, de boerinnenbond te stimu
leren en een rijvereniging in het le
ven te roepen. Ze bepaalde voor een
groot deel het verenigingsleven van
Merselo ook al door financiële steun,
terwijl ook andere instellingen als
b.v. de plaatselijke bibliotheek wel
eens een financieel oppeppertje ge-
„U hebt verklaard precies te we
ten, wat er gebeurd is. Heeft deze
verdachte dat meisje iets aangedaan
of niet?"
„Ik steek m'n neus niet graag in
andermans huis, edelachtbare, en
zeker niet als 't stinkt zoals daar.
Maar de waarheid moet gezegd wor
den. Ze heeft 't arme kind uitge
scholden dat 't niet mooi meer was.
D'r woorden durf ik hier geeneens
te herhalen, want die stinken nog
harder dan 't mens zelf."
Een wat rustiger dame, die zich
ontpopte als de moeder van het
slachtoffer, kwam uiteenzetten hoe
zij tijdens een bezoekje aan haar
jongste dochter, die in het omstre
den huis op kamers woonde, was
overvallen. Een opgewonden hospita
was haar tegemoet gerend om
schande te spreken over het gedrag
van de 16-jarige. En de moeder die
2426
2115
1372
273
152
298
984
541
190