50 jaar BOERENBOND MERSELO geen bibliotheken meer? Op de kerkdorpen Politierechter Venrayse arbeidsmarkt VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1968 No. 37 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY lA/CTCIfQl A TT UflOD V/C U DA V CU /1MCTDCI/CU ADVERTENTIEPRIJS 12 ct. p»r i GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIRO 1050652 TlCCIVD l_M U VUUH VCIHITAT C IM UIYI3 I HCAClV PRIJS PER KWARTAAL (buiton V.nray JL25) Er liggen balansen en notulenboeken klaar als we in het boeren- bcndskantoor in Merselo een praatje gaan maken over het gouden jubileum van deze afdeling van de L.L.T.B. Een jubileum dat a.s. donderdag gevierd gaat worden met een plechtige II. Mis, een feestvergadering, een receptie en een gezellig samenzijn van de 157 leden, die deze afdeling nu kent En bladerend door die notulen boeken en die balansen komt dan de geschiedenis weer terug van de vijftig voorbije jaren. Jaren, die ook de landbouwers van Merselo niet onberoerd liet, al heeft dit kerkdorp jaren en jaren zijn eigen rustige leven geleid. Het is november 1917 als 91 boe ren de koppen bij elkaar steken om te komen tot een eigen boerenbond. FEBRUARI 1918 wordt het voordat de notaris officeel akte heezft opgemaakt en de konin gin haar goedkeuring heeft gegeven voor de oprichting. Voorzitter M. Arts kan dan 97 leden op de eerste jaarvergadering begroeten, die P. Pubben, Jac. v. d. Heuvel, W. Arts, J. Claes, P. Ewalts en M. Thuyls als bestuursleden kiezen. P. Ewalts wordt secretaris en zal jaar in, jaar uit de resultaten van deze Merselose afdeling nauwgezet noteren in een van de notulenboeken. Ze zijn er op uitzondering van de heer Thuyls niet meer, nu men de 50ste geboorte dag gaat herdenken, maar daarom is hun werk er niet minder om ge weest. Werk, dat bijv. tot uitdruk king komt in de omzetcijfers in dui zenden guldens: (Resp. kunstmest, brandstoffen, vee- voeders, Totaal omzet 1000 kg en 1000 gulden): 32 1918 500 100 60 1927 1064 327 852 136 1937 816 411 992 115 1947 695 211 523 284 1957 1560 455 2736 1154 1967 1628 490 6145 2792 Het werk in 1918 begonnen heeft wel grote vruchten afgedragen. Dat kan men ook merken aan de behui zing. Begonnen werd in een oud zui- velfabriekje, dat leeg kwam staan door de oprichting van de Venrayse fabriek. Thies v. d. Hoogenhof werd aangesteld als de man, die moest rond gaan zeggen, wanneer er in Maashees aan de loswal of in Oos trum aan het station kunstmest of dergelijke waren aangekomen. En ook het tarief was klaar, waarvoor hij ze van die plaatsen met kar en paard naar Merselo moest varen 35 en 30 cent per 100 kg. Voor wat de voederartikelen betrof werd een contract gesloten met de firma Mi- chels, die naast de molen ook voor de opslag zorgde. OUDE SCHOOL In 1926 als wijlen de heer Pubben de bestuurshamer overneemt (die hij pas in 1953 weer afgeeft) blijkt de oude zuivelfabriek toch te klein voor de langzaam stijgende omzet ten. Nu wordt het de oude school, die als pakhuis gaat fungeren, al wordt het meeste spul rechtstreeks van station of haven aan huis be zorgd. En nog geen 10 jaren daarna, in 1936 moet men de oude school gaan verlaten, omdat het kerkbe stuur die om wil bouwen tot patro naat. Dan wordt een nieuw kantoor en pakhuis gebouwd, waarbij tevens het pakhuis komt van de eiervereni- ging en de stierenstal, om zodoende de kosten te drukken. Maar die zijn intussen alweer verdwenen omdat het pakhuis steeds meer uitgebreid moest worden o.m. om de meng in stallaties te plaatsen, die nodig wa ren toen het contract met de firma Michels afliep. PIET PUBBEN bruiken kon. Met mag in deze tijd van prachtige landbouwwegen raar klinken, maar in Merselo heeft de boerenbond gezorgd voor wegen op de Haag, de Straat, Kleindorp en op de Beek. Pubben wist in samenhang met de later zo versmade hand- en spandiensten „zijn" dorp en zijn boe ren nieuwe wegen gegeven. En hij ging in de krisisjaren de moeilijk heden niet uit de weg, toen de kip pen-, de varkens- en de kalveren- houderij ingeperkt moest worden en hij feitelijk moest vertellen, wie wel en wie niet zijn veestapel mocht op ruimen. In de landbouwkrisis-orga- nisatie probeerde hij te redden, wat te redden was, maar heeft daarin ook dikwijls teleurstellingen moeten boeken en niet altijd begrip kunnen vinden bij de leden. Maar daarnaast heeft hij vooral de groei en de bloei bevorderd voor de bond, die vooral na de oorlog geweldig gegroeid is. Een groei, waarin ook de nieuw ont gonnen Vredepeel zijn steentje heeft bijgedragen VREDEPEEL Voordat de Vredepeel echter ont gonnen was, waren er de oorlogs jaren en ook die logen er Jiiet om. De cijfers wijzen uit, hoe benepen de situatie toen soms was, maar ook dat heeft Pubben en zijn secretaris, de heer Arts, niet uit het veld kunnen slaan. Men stond er voor en men deed wat men kon, of het nu om uitbreiding was van de gebou wen, om uitbreiding van het soriti- ment, men ging rustig en onver stoord door en men kon langzaam maar zeker de wnsten opvoeren, een leden-kapitaal in het leven roepen en een behoorlijke reserve fokken. Als de heer Pubben ere-voorzitter wordt en de heer J. Arts voorzitter komt daar het probleem om de hoek kijken van de nieuwe tijd, die om ruilverkaveling vraagt. „Ze het beesies", kreet de kijf- grage buurvrouw, die optrad als ge tuige in het liefdesdrama, dat een heropvoering beleefde voor de poli tierechter. „Wat bedoelt u daarmee te zeg gen?" informeerde de politierechter, want nergens in het dikke dossier stond iets over dieren. Hoogstens over dierlijke instincten bij de mens, maar dat is heel iets anders. ,,'t Hele huis stinkt van de bee sies", vulde de blijkbaar nog van stank vervulde dame aan, want ze kneep met een elegant opgeheven pink aan enkele minder elegant ge plaatste vingers haar zichtbaar op gezwollen neus dicht. „Marmotten, witte muizen, tamme ratten't stikt er van de beesies." „Ik vroeg wat u gezien hebt van de aanranding, die daar zou hebben plaats gevonden." „Vier vuilnisbakken vol mest zet dat mens elke keer buiten en dan nog een paar dozen vol. Bij mijn deur't Stinkt uren in de wind, want er valt nog van alles naast ookEn zo'n stinkmens haalt 't in d'r kop, dat iemand voor z'n lol in dat smerige troepie bij d'r man komt zitten!" RUILVERKAVELING is een woord dat in de notulen dik wijls voorkomt. Men heeft gepoogd te komen tot een vrijwillige ruil verkaveling van dit oude boerenge- bied, maar zelfs heel lang overleg maakt zulks niet mogelijk. In 1956 werd een wettelijke ruilverkaveling aangevraagd, die door zijn opvolger de heer van Hoof werd ingeleid met de installatie van de voorbereidings commissie. NIEUWE TIJD Vraagt men de huidige voorzitter, de heer van Hoof naar de toekomst, dan denkt hij diep na. „In de voor bije 50 jaar", zo zegt hij, „heeft de Merselose boerenbond ondanks ma laise en oorlog een gelukkige groei gekend. Wat de toekomst brengen zal, is moeilijk te zeggen, nu de landbouw in een overgangsperiode verkeert, die enerzijds vraagt om veel grotere bedrijven, anderzijds heel wat intensiever gaat worden. Waar dit op uitdraait is moeilijk te zeggen, en zal ook de herverkave ling, hoe noodzakelijk ook, er niet gemakkelijker op maken. In Merselo zelf ziet men die voortekenen ook. Er komen grote kippenfarms en nieuwe varkensmesterijen. Men ziet oudere boeren zonder opvolging en weer anderen, die aan sanering den ken. Wat de komende tijd zal bren gen, is speciaal op landbouwgebied moeilijk te zeggen. Ook op het gebied van de bond zelf wordt aan schaalvergroting ge daan. Landbouwbelang neemt veel over, van wat vroeger de taak was van de plaatselijke afdeling en U weet zelf, hoe men tegenwoordig denkt over een standsorganisatie." Het klinkt misschien pessimisti scher als de heer van Hoof bedoeld heeft, maar inderdaad zullen de ko mende 50 jaren op al deze terreinen meer en grotere veranderingen bren gen, dan de voorbije tijd. Een voor bije tijd, die in deze plaatselijke af deling bijzonder vruchtbaar heeft gewerkt. Daarom is er reden tot feest en daarom zal op de feestvergadering van donderdag a.s. de ondervoorzit ter van de grote LLTB zeker dank baar teruggrijpen in zijn feestrede. Maar ook hij zal over de toekomst weinig meer kunnen zeggen, dan de voorzitter van deze plaatselijke af deling, die echter in de voorbije 50 jaren getoond heeft de belangen van van de bij haar aangesloten leden voortreffelijk te kunnen behartigen en dat geeft ook voor een misschien wat donkere toekomst toch wel eni ge zekerheid. haar telg een reine maagd waande, kreeg tot haar grote schrik te horen, dat de grofste woorden van onze rij ke taalschat te kort zouden schieten om het gedrag van de vermeende onschuld te beschrijven. Deze min derjarige zou zich namelijk hebben afgegeven met getrouwde heren, die in het nachtelijk duister op haar kamertje toefden en zij zou zelfs de man van de hospita zelve hebben willen verleiden. Al met al redenen om de moeder van het verdorven schepsel op staande voet de huur van het kamertje op te zeggen, zodat zich daar weer een fatsoenlijk kost ganger zou kunnen vestigen en de rust in het perceel zou terugkeren. „En u mag 't gerust weten" voeg de de moeder er trots aan toe, „maar de huisdokter heeft me bevestigd dat ze nog altijd maagd is. Die heer op haar kamer was mijn eigen broer, die zijn nicht éénmaal tussen acht en negen uur bezocht heeft en wat die man van haar hospita be treft, die heeft ze een paar maal te hulp geroepen als d'r wastafel ver stopt zat of het raam klemde." „In d'r ondergoed zeker!" snerpte de verdachte er tussen door. De rechter hamerde. „Ze is nog veel te verlegen om zich met één knoopje los aan iemand te vertonen, vervolg- le mama. ,,'t Is allemaal kletskoek. Dat mens ziet gewoon spoken. En ze vertrouwt d'r eigen man niet." Het schuchtere slachtoffer zelf was niet te verstaan. Ze knikte en schudde met haar hoofd en ging toen doodverlegen weer zitten. Geen type van de verleidster. Al met al kwam de officier tot de konklusie, dat zij zware Beschuldigingen had geuit en zich schuldig had gemaakt aan opzettelijke belediging. Hij eiste 200,boete of een maand gevan genisstraf. Toen kreeg de verdachte het laatste woord. „Dat 't zou stinken in m'n huis, dat is een belediging", zei ze met een verstrikte stem. „Ik verschoon m'n diertjes èlke dag, hoor. Komt u zelf haar 'ns ruiken! En ik ben geen stinkmens!" „Dan zijn we quitte, want het meisje is ook niet wat u haar ge noemd hebt. Het blijft dus bij twee honderd gulden of één maand." En de hamer viel. „Wat eenbegon de hospita. Toen beet ze op haar tong en liep snel de rechtszaal uit. Neen, bepaald gelukkig is het Stichtingsbestuur niet van Venrays Openbare Leeszaal en Bibliotheek over de jongste maatregel van de Minister voor Cultuur en Maat schappelijk Werk. Dit ministerie had namelijk een subsidieregeling, die het mogelijk maakte dat per jaar zo'n kleine 21.000,via rijk, provincie en ge meente ten goede kwam aan de bi bliotheken van de kerkdorpen. Die moesten dan aan bepaalde voor waarden voldoen, wat betreft hun boekenbezit en de uitleenmogelijk heden. BIBLIOTHEKEN SAMEN Het Stichtingsbestuur van de Leeszaal en Bibliotheek hebben zich indertijd veel moeite getroost om die subsidieregeling voor de biblio theken op de kerkdorpen geldend te krijgen. Daarvoor moesten deze bi bliotheken dan hun boekenbezit aan passen en er moesten nieuwe uit leen-mogelijkheden geschapen wor den. Dat heeft nogal wat moeite ge kost, want al was soms het boeken bezit minimaal en zwaar verouderd, verschillende kerkdorpen beschouw den hun blibliotheek als een soort status-symbool, dat met dubbeltjes en kwartjes was opgebouwd en waarvan men maar moeilijk afstand kon doen. Maar uiteindelijk is dat allemaal heel prettig verlopen en stelde men „hun" boekenbezit ter beschikking van de Stichting, die flink opruiming hield in een hoop oude boeken, an deren opnieuw liet inbinden, weer anderen nieuw aanschaften en via een roulatiesysteem ging zorgen dat deze bibliotheken op de kerkdorpen op gezette tijd een hele nieuwe stok kregen en zo up to date bleven. Onderstaand staatje laat de resul taten zien van de afgelopen jaren, voor wat betreft het aantal uitge leende boeken: VOLWASSENEN Merselo Oostrum Smakt Oirlo Veulen Heide Castenray Leunen Vredepeel Ysselsteyn JEUGD Merselo Oostrum Oirlo Veulen Heide Castenray Leunen Smakt Vredepeel Ysselsteyn CIJFERS Twee dingen vallen bij boven staande tabellen direct in het oog, namelijk vrij onregelmatige en zelfs teruglopende cijfers bij de ouderen en constante cijfers bij de jeugd, die met het jaar zelfs schijnen te groeien. Mag men hieruit concluderen daarom de belangstelling bij de ouderen voor boeken en voor lezen gedaald is en bij de jeugd stijgende is? Bij het Stichtingsbestuur gelooft men daar niet aan. Natuurlijk heeft de jeugd meer belangstelling en meer tijd voor boeken en als men dan onderwijzend personeel heeft dat op gezette tijden gelegenheid geeft aan diezelfde jeugd voor het ruilen van boeken, dan is het haast vanzelfsprekend dat die cijfers in 't algemeen een opgaande lijn verto nen. Tusen haakjes, die cijfers voor de jeugd tonen wel duidelijk aan hoe belangrijk het is dat een boekenstok gewisseld kan worden. Zou men op de oude voet zijn voortgegaan, dan zou bij deze cijfers het jeugdboe- kenbezit van bepaalde dorpen vijf of zesmaal uitgelezen zijn REGELMAAT ONTBREEKT Bij de cijfers voor de ouderen kan men duidelijk aflezen dat vooral het uitlenen „op-zich" een belangrijke rol speelt. Kan men regelmatig en op een bepaalde tijd boeken lenen en ruilen dan toont de praktijk aan dat de belangstelling groeit. Maar diezelfde praktijk toont ook aan, dat de belangstelling terugloopt, zo zulks niet op vastgestelde tijd gebeurt En hier schijnt op sommige kerkdorpen de schoen te wringenZij, die te gen een weliswaar heel geringe ver goeding de dorpsbibliotheek op be paalde tijden open moeten houden, laten wel eens verstek gaan en dat blijkt funest te zijn De belangstelling loopt dan terug en de jaarcijfers geven daarvan een duidelijk voorbeeld. SPAAK IN HET WIEL Maar goed, die moeilijkheid zou met overleg en praten waarschijnlijk nog wel opgelost kunnen worden, als niet het Miinsterie vrij plotseling andere eisen ging stellen. Die be sliste op een gegeven ogenblik dat met ingang van 1 januari a.s. alleen subsidie gegeven zou worden aan die bibliotheken, die een eigen lees zaal ter beschikking kunnen stellen. Hoewel enkele parochie- en gemeen schapshuizen als in Oostrum en Leu nen een extra subsidie gekregen hebben indertijd bij de bouw voor een zgn. bibliotheekkamer, is er praktisch geen enkel kerkdorp dat zoiets kan aanbieden. Men vraagt zich trouwens af, of dit noodzakelijk is en of daarom deze eisen niet te hoog gesteld zijn „Neen", zegt het Miinsterie, „wij geven overheidsgelden weg en we hebben te zorgen dat daarvoor het optimale bereikt wordtEen bi bliotheek zonder leeszaal heeft geen zin en derhalve stoppen we met de subsidie-geverij Als men aan de hand van de Ven rayse cijfers aantoont dat zeker de belangstelling van de jeugd steeds groeiende is, dan wordt van het Mi nisterie juist gewezen op de cijfers van de volwassenen. Volgens het Ministerie tonen die duidelijk aan dat een bibliotheek, waarvoor geen vaste uren gelden, en waarbij geen leesruimte beschikbaar is, te weinig belangstelling wekt en derhalve niet in aanmerking kan komen voor overheidsgelden als subsidie. 1962 1963 1964 1965 1966 1967 523 1029 614 50 208 99 567 428 810 1072 104 32 799 350 630 246 139 92 301 593 513 403 485 L63 249 283 172 110 99 118 212 287 387 227 905 1053 735 390 47 97 145 205 148 242 136 363 342 781 905 914 2177 367 1367 1465 2375 2957 2239 2040 3071 3011 3305 2307 509 739 860 1084 390 717 455 536 1346 1501 1372 1056 2779 2126 2117 2860 707 1049 1125 1169 1257 1117 1538 1452 650 5498 Daaruit blijkt duidelijk dat het Miinsterie niet van zins is het een maal ingenomen standpunt te ver anderen. En daar zt men nu met de gebakken peren. BIBLIO-BUS DE OPLOSSING? Zoveel heeft de enkele jaren du rende samenwerking wel geleerd dat men onmogelijk naar de vroe gere situatie terug kan. Het is voor ieder kerkdorp een onbegonnen taak een boekenstok op te bouwen, die zelfs maar enigermate up to da te is. Daarvoor worden de kosten te hoog en is de omzet te klein Er is een andere oplossing, die men ook elders en met succes toepast en dat is een zgn. biblio-bus. Een rijdende bibliotheek dus, die op vastgestelde tijden in verschillende dorpen komt en daar de mensen ge legenheid geeft boeken te lenen en te ruilen. Het ministerie is bereid daarin jaarlijks 15.000,subsidie te geven, maar zo'n rijdende biblio theek kost per jaar zo'n kleine 40 mille en wie geeft de ontbrekende gelden Ook hierover is lang en breed ge praat en geredeneerd en het gevolg is, dat thans bij de gemeente een verzoek is ingediend voor dat ont brekende geld. Maar of die het zich permitteren kan in deze tijd nog zo'n extraatje ieder jaar op tafel te leg gen is iets wat afgewacht moet wor den VOOR UW DRUKWERKEN natuurlek VAN DEN MUNCKHOF N.V. Grotestraat 28 - Telefoon 2727 OVER AUGUSTUS In Limburg liepen in dc voorbije maand augustus de werkloosheids cijfers weliswaar terug van 4,57 pet. naar 4,26 pet., doch bleven daar mede nog ver boven het landelijk gemiddelde, dat op het einde van die maand slechts 1,6 procent bedroeg. In dat licht bezien is ook de gun stige terugloop in het werkloosheid cijfer van het hele werkterrein van het Venrayse arbeidsbureau van 3.02 naar 2,33 pet. toch ergens nog vrij hoog, al is het La.v. het Limburgse cijfer weer vrij gunstig Bekijken we eerst het rayon Gen nep van dit arbeidsbureau dan blijkt dat daar einde augustus nog 77 werklozen stonden ingeschreven, waarbij die kant van de Maas zakte onder het landelijk gemiddelde na melijk tot 1,52 pet. Bovendien steeg daar de vraag naar mannelijke ar beidskrachten van 66 naar 86. Het rayon Venray (Venray-Horst- Sevenum) had einde juli nog 275 werkloze mannen, wat zeggen wilde dat 3,59 pet. van de mannelijke be roepsbevolking werkloos was. Einde augustus was dat cijfer gedaald tot 219 of 2.86 pet. Vergeleken met vorig jaar vrij gunstig want toen stonden 227 mannen ingeschreven en lag het werkloosheidspercentage einde aug. 1967 boven de 3 procent VENRAYSE CIJFERS Van de ene kant zijn de cijfers dus vrij gunstig, maar van de andere kant, gezien het landelijk gemiddel de nog altijd vrij hoog. Van de 219 werklozen zijn er 45 ondergebracht kunnen worden in de gemeentelijke soc. werkvoorzienig- heid, zodat feitelijk 174 mannen nog op werk wachten. Hiervan zijn er 28 jonger dan 18 jaar en van deze 28 zijn er 18 die de school pas verlaten hebben. Dit is op zich een pluimpje waard, want in tegenstelling tot an dere jaren zijn thans het grootste deel van de meer dan honderd schoolverlaters al onder „de pan nen". Daarbij mag bedacht worden dat over het algemeen de eindexa mens vroeger afgenomen zijn, maar het toont toch ook wel aan dat de arbeidsmarkt iets gewilliger is ge worden, ook voor de jeugdigen. Zeer willig is de arbeidsmarkt voor de bouwvakkers en grondwerkers, waarvan het grootste gedeelte, dat nog werkloos was, thans weer aan de slag is. Men wil schijnbaar voor de winter alles dicht hebben en daarmede houdt de thans hogere bouwaktiviteit ten nauwste verband. Daarnaast trekt ook de Duitsland-» pendel weer aan, waar ook de bouw vakkers in grotere getale terecht kunnen, maar waarheen bijv. ook twee kleuterleidsters bemiddeld kon den worden, waarvoor hier geen emplooi meer was. Tenslotte is er de metaalwerkende industrie, die in de ze contreien nog mensen gebruiken kan, door een veelheid van orders, maar aangezien dit meestal onge schoolden moeten zijn, is het aanbod te klein. Verheugd is dat Rank Xerox zijn steentje bijdraagt aan de oplossing van de vrij grote werkloosheid in Bergen en verschillende werknemers vandaar kon aantrekken. Zo staan thans op het Venrayse arbeidsbureau nog 281 aanvragen voor mannelijke werkkrachten open. Opmerkelijk is verder dat het vrij hoge percentage werkloze timmer lieden van de vorige maand, ook al verband met de grotere bouwaktivi teit, behoorlijk is teruggelopen, doch dat meer aanbod gemeld wordt uit landbouwkringon. SCHILDERS De schilders zien intussen met enige zorg de winter tegemoet. Men wijst in dit verband op de subsidie regeling, die in het leven is geroe pen, waarbij van 2 december a.s. tot 7 maart 1969 belangrijke subsidies gegeven worden voor degenen, die in dat tijdvak binnen schilderwerk la ten uitvoeren. De schilders weten hier alles van en ook het bedrijf schap in de Burg. Elsenlaan 241 in Den Haag zal mogelijke liefhebbers voor dit extraatje graag nadere in lichtingen geven. Hierboven is de naam al genoemd van de heer Pubben, die bijna 28 ja ren de leiding had van deze afde lingEen leiding, die zeer be langrijk was nie alleen voor de plaatselijke afdeling, die met crisis- en oorlogsjaren te kampen kreeg en met de maatregelen, die daarvoor genomen werden, maar belangrijk ook voor heel Merselo. Want het was b.v. de Boerenbond, die het initiatief nam voor landbouwwintercursussen, voor speciale cursussen op het ge bied van de veehouderij en -meste- rij, die de afwatering aan de orde stelde, aanleiding vond om om een jonge boeren- en tuindersbond op te richten, de boerinnenbond te stimu leren en een rijvereniging in het le ven te roepen. Ze bepaalde voor een groot deel het verenigingsleven van Merselo ook al door financiële steun, terwijl ook andere instellingen als b.v. de plaatselijke bibliotheek wel eens een financieel oppeppertje ge- „U hebt verklaard precies te we ten, wat er gebeurd is. Heeft deze verdachte dat meisje iets aangedaan of niet?" „Ik steek m'n neus niet graag in andermans huis, edelachtbare, en zeker niet als 't stinkt zoals daar. Maar de waarheid moet gezegd wor den. Ze heeft 't arme kind uitge scholden dat 't niet mooi meer was. D'r woorden durf ik hier geeneens te herhalen, want die stinken nog harder dan 't mens zelf." Een wat rustiger dame, die zich ontpopte als de moeder van het slachtoffer, kwam uiteenzetten hoe zij tijdens een bezoekje aan haar jongste dochter, die in het omstre den huis op kamers woonde, was overvallen. Een opgewonden hospita was haar tegemoet gerend om schande te spreken over het gedrag van de 16-jarige. En de moeder die 2426 2115 1372 273 152 298 984 541 190

Peel en Maas | 1968 | | pagina 11