Trainer SVV de d<d{d óm t valken ziens ziens nam afscheid wordt ook in Venray uitgevochten VRIJDAG 14 JUNI 1968 No. 24 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS gZestra7tg^vepostb5sn, TlC^SMES weekblad voor venray en omstreken PWJS "pE^KWARTAAL TbCite^'Vern^US) Na een werkperiode van ruim een half jaar was donderdag j.l. het tijd stip gekomen dat trainer C. v. d. Molengraft afscheid nam van SW. Het is eigenlijk een tweeledig af scheid, n.l. op de eerste plaats een direct afscheid als trainer, maar op de tweede plaats indirect omdat de heer v. d. Molengraft niet helemaal uit het gezichtsveld zal verdwijnen. De blauwe bordjes aan de Beekweg, die de weg wUzen naar Nieuw Dalland, het nieuwe varkens-opfokcentrum aldaar, trekken geen grote aandacht. Dat is trouwens ook niet de bedoeling, want de Ijverige bezoeker, die zjjn schreden Dalland-waarts richt komt onherroepelijk aan hoge hekken, die hem de weg versperren en hem hoogstens een blik doen werpen op wat moderne varkens hokken. Voor de rest is dat gebied taboe voor hemMen heeft geen pottenkijkers nodig bij de geboorte van een nieuw varken. daarbij de rol van Nieuw Dalland zal zijn moeten we afwachten, maar de strijd om het zwijn is volop bezig ook in deze afgelegen hoek van Venray. In de komende jaren zal deze strijd fel worden. Dat daarbij opnieuw een flink aantal mesters en fokkers met verouderde stallen zal verdwijnen, staat wel vast R.K. HUISHOUDSCHOOL VENRAY Het diploma Kinderverzorgster (schoolexamen) werd behaald door: Marion de Bruyn, Venray: Hetty ten Brinke, Maashees; Henriëtte Custers Venray; Nelly Custers. Oirlo: Gerry Fleuren, Maashees; Truus Holtac- kers. Leunen; Joke Janssen, Veulen; Marlies Lingers, Venray; Beppy van Oyen, Oostrum; Amelie Smits. Box meer; Wilma Wijnhoven, Rijckc- voort. Maria Bonants, Beugen. Tevens slaagden voor Kinderver zorgster „Centrale Raad": Marion de Bruyn, Venray; Nelly Custers. Oirlo; Truus Holtackers, Leunen; Marlies Lingers, Venray en Beppie van Oyen, Oostrum. In de vrije korte tijd dat deze oefenmeester in Venray werkzaam was heeft hij niet alleen een belang rijke bijdrage gehad in het behaalde kampioenschap, maar hij heeft ook een hechte band weten te smeden tussen hem en de spelers, maar ook tussen de spelers onderling. Voorzitter A. Rooyakkers ken schetste hem als: psycholoog, peda goog en terriër. Psychologie en pe dagogie wist hij op sportgebied op de juiste wijze te hanteren. De naam terriër heeft hij niet alleen over ge houden uit de tijd dat hij aktief de voetbalsport beoefende, maar zijn vasthoudendheid is hem ook nu nog eigen. Op deze basis heeft hij SW gediend, vooral in de laatste beslis sende maanden van de competitie. Hij wist de spelers te stuwen tot grote, sportieve daden. In zijn dankwoord kon voorzitter Rooyakkers dan ook met recht zeg gen, dat de heer v. d. Molengraft zijn taak fantastisch volbracht heeft. De SW-praeses betrok ook mevr. v. d. Molengraft in zijn dankrede. In eerste instantie was zij niet erg in genomen met het besluit van haar man om Venray de helpende hand te bieden. Zij was echter spoedig van gedachten veranderd en bleek een grote steun voor haar man te zijn geweest. Als blijk van waardering overhan digde de heer Rooyakkers mevr. v.d. Molengraft bloemen, terwijl de heer v. d. Molengraft een geschenk onder couvert in ontvangst mocht nemen. De heer G. Mulders, vice-voorzit- ter van SW, was een der eersten die kontakt had opgenomen met de heer v. d. Molengraft, om te komen tot een akkoord om de overbrug gingsperiode van SW te doen waar nemen. Hij dankte de oefenmeester voor de spontane wijze waarop hij gereageerd had. Hij heeft hem later ook in zijn trainersloopbaan leren waarderen als een ambitieuze man, die als jongen tussen de jongens stond, waarmee hij doelde op de wijze waarop hij met de spelers wist om te gaan. Hij bood hem de bal aan van de wedstrijd VenrayRKGFC, die door Venray met 20 werd gewonnen en veertien dagen later het kampioen schap opleverde. Vader Clephas en zoon Hub. hadden deze bal in een prachtige bokaal verwerkt, die door de heer en mevr. v. d. Molengraft met meer dan gewone dankbaarheid werd aanvaard. De heer A. Verberkt, mental-trai ner heeft van meet af aan nauw sa mengewerkt met de scheidende trai ner. Voor hem was het afscheid dan ook moeilijk. Veel lof had hij voor al het goede dat in zulk een kort tijdsbestek tot stand was kunnen komen. De heer v. d. Molengraft heeft stevige fundamenten gelegd, waarop met vertrouwen verder ge werkt moet kunnen worden. Het is de heer v. d. Molengraft geweest, aldus deze spreker, die Venray uit de nood geholpen heeft en wel op een manier die men van een buiten staander niet kan en mag verwach ten. Vooral de laatste vier weken van de competitie bleken zeer zwaar te zijn geweest. Geen minuut werd ongedaan gelaten om de kaarten zo goed mogelijk uit te kunnen spelen. Namens de selectiegroep bracht hij dank over en liet die vergezeld gaan van een persoonlijk geschenk. Leo Clephas, de jongste speler van het eerste elftal, dankte namens dit team en bood mevr. v.d. Molengraft bloemen aan en als herinnering 'n grote koperen ketel. Voorzitter Rooyakkers maakte van deze gelegenheid verder ge bruik om ook de heer A. Verberkt te huldigen. Hij bleek blij te zijn dat de heer Verberkt heeft toege stemd zijn taak, die hij altijd op voortreffelijke wijze heeft verricht, verder door te zetten, op dezelfde basis als voorheen. Samen met de trainer heeft hij bewezen dat er met grote inzet veel te bereiken is. De heer Verberkt is de man van woor den, die de spelers mentaal op een hoger niveau brachten. Hij bood zowel mental-trainer als trainer een attentie aan, die de voorbije tijd in herinnering zal houden. Ook A. van Bergen werd voor het voetlicht gehaald. Hij werd niet al leen geprezen om zijn kwaliteiten en inzet als jeugdleider, maar ook als speler, maar vooral voor de wijze Men kan niet ontkennen, dat som mige varkensfokkers en -mesters al les wat daar rond en in Nieuw Dal land gebeurt, met de nodige arg waan bezien Ze hebben „ergens" het gevoel dat achter de hoge ijzeren hekken over hen, maar ook zonder hen be slist wordt.Voor de gewone leek lijkt dat wat bizar, maar wie zich in de feiten verdiept, die kan ten minste die argwaan begrijpen UITVOER In 1950 produceerde Nederland 2,3 miljoen slachtvarkens en in 1966 waren dat er 6,4 miljoen. Dit jaar verwacht men er rond de 7,5 mil joen. Als men rekent, dat één fok- zeug jaarlijks gemiddeld 12 mest- varkens voortbrengt kan men na gaan hoe belangrijk (naast de mes- terij) de fokkerij, beter gezegd: de biggenproduktie is. Tegelijk met de groei van de var kensstapel neemt het aantal bedrij ven met varkens af. Met andere woorden: de koppels worden steeds groter. Er is een EEG-varkens- markt en daarop slaat ons land geen slecht figuur: Italië heeft maar tweederde van ons aantal varkens. België de helft, Frankrijk tweemaal zoveel en Duitsland viermaal zoveel. Maar alleen Nederland heeft een groot uitvoeroverschot. Niet het minst ook door de vleesverwerken de industrieën, die met hun kant en-klaar produkten Nederlands fa brikaat in het buitenland een goede naam bezorgden en nog bezorgen. STREVEN NAAR VERBETERING Om de kwaliteit van dit „produkt" zo hoog mogelijk te doen zijn, heb ben de zgn. stamboeken veel werk gedaan. Van goede varkensrassen worden b.v. al tientallen jaren de beste beren geselecteerd. Men doet dat door van de beste stamboekzeu gen vier nakomelingen op een selec- tiemesterij na te trekken op groei, voederverbruik en slachtkwaliteit. Daarmee is inderdaad verbetering bereikt. Men streeft er nu naar de reeds fokkende beren op afstamme lingen te onderzoeken. Alle k.i.- beren test men bovendien nog af zonderlijk op afstammelingen. Over dit alles zijn boeken vol geschreven en het kan hier dan ook alleen maar kort aangeduid worden. We gaan ook even voorbij aan het feit dat de groei van de varkenssta pel de winstmarge per mestvarken vermindert en op zijn beurt weer dwingt tot het aanhouden van gro tere koppels, wat op zijn beurt weer dwingt dat geïnvesteerd moet wor den in moderne stallen, goede ver zorging, voedering enz. Kleine mes ters en fokkers kunnen dat tempo niet bijbenen, worden in de hoek ge drukt of lijden verliezen. GEFAALD Voor ons is nu van belang het op merkelijke feit dat de varkensstam boeken verbetering gebracht heb ben, maar daarnaast ook hebben ge faald. Ondanks een veel te straf vergunningenstelsel voor het hou- waarop hij de trainingen verzorgde in een periode waarin Venray zon der trainer was. Hij heeft deze funk- tie op voortreffelijke wijze vervuld, later in het seizoen ook nog als spe ler. Als dank van het bestuur mocht ook hij een attentie in ontvangst nemen. De heer v. d. Molengraft was over donderd door alle bezielende spee ches. Hij schudde alle lofuitingen echter van zich af. Hij prees de sa menwerking die hij van de spelers had mogen ondervinden, want zij hebben het moeten doen, niet ik", was zijn bescheiden besluit. Hij heeft dit werk gedaan als een soort hobby. De Venrayse tijd was dan ook voorbij gevlogen. Hij dankte het SW bestuur, de heer A. Verberkt met wie hij voor treffelijk kon samenwerken, A. van Bergen voor de goede assistentie op de trainingen en de heer W. Arts voor de goede verstandhouding. Tot slot hoopte hij dat de heer van Tuyl zich hier in Venray gauw zal hebben ingewerkt en prees de nieu we oefenmeester om zijn uitzonder lijke kwaliteiten. den van beren is de verbetering van de varkensstapel onvoldoende ge weest. Net als in de rundveefokkerij ging men er van uit, dat men via het mannelijk fokmateriaal verbete ring moest bereiken. Men vergat, dat een big de helft van zijn eigen schappen van de zeug krijgt. En de fokkers hebben óók minderwaardi ge zeugen afgezet, naast sterzeugen en prima beren. EEN OOG In het land der blinden is een oog koning en men kan gerust zeggen, dat het Nederlandse varken prima is, in vergelijking met varkens uit België, Duitsland enz. Dat doet men dan ook, maar men vergeet dat wij „exporteren of creperen" moeten! Daarom moeten wij niet naar de rommel elders kijken, maar naar onze eigen fouten. Om nog even terug te komen op de cijfers van de specifieke bedrij ven: ook daar is een geweldige va riatie bij alles wat de erfaanleg be treft. Het aantal biggen per worp. het aantal grootgebrachte biggen per worp of per zeug en per jaar, de uitval, de groei, de groeisnelheid en het voederverbruik, ze variëren veel te veel, ook onder vergelijkbare omstandigheden. Het gevolg is geweest, dat tal van ondernemende lieden de stamboeken in feite vaarwel hebben gezegd en begonnen zijn met het opbouwen van grote, centrale fokbedrijven: Nieuw Dalland, Venray; Fomeva. Cuyk; Euribrid n.v. Boxtel; Koudij-: Hedel en in de coöperatieve sfeci dé C.H.V. in Herpen. Andere coöpera tieve fokbedrijven zullen nog vol gen, maar de eerstgenoemde zijn het verste. Zij stelden dat wil Nederland zijn machtige positie vooral bij de export blijven behouden men dan de mensen bieden moet wat zij vra gen. Namelijk veel mager vlees, gro te en goede hammen en zo weinig mogelijk vet en spek. En dus moe ten er varkens komen, die zonder te veel afval, aan die wensen voldoen. Dat betekent in feite dat er een heel nieuw varken opgefokt moet wor den. Beziet men de resultaten die tot heden getoond werden, dan valt op, dat zij in betrekkelijk korte tijd gro te verbeteringen hebben bereikt. Uitstekende slachtvarkens zijn geen utopie meer. Nu de eerste fokpro- dukten reeds in de praktijk gemest worden, kan men al zeggen, dat de centrale fokbedrijven een grote toe komst tegemoet gaan, eenvoudig om dat zij een betere big aanbieden. CENTRALE FOK Het fokprogramma van de centra le fokbedrijven blijkt veel weten schappelijker van opzet te zijn dan vroeger in de praktijk gebeurde. Men selecteert veel strenger en laat niets aan het toeval over. Er glipt geen dier door met onvoldoende aanleg. En terwijl de stamboeken nog delibereerden of het nu echt wel nuttig zou zijn kruisingen van be paalde rassen toe te laten, zijn deze grote fokbedrijven daar al mee bezig alsmede met tal van andere proeven. ONDUIDELIJK Het is nog niet duidelijk wat de centrale fokbedrijven zullen gaan doen. De een wil biggen beschik baar stellen aan mesters, de ander wil zelf bedrijven stichten, daaraan de ouderdieren leveren en daarvan de biggen zelf verkopen en de mest- dieren voor de eigen slachterij be stemmen. Ook speelt men hier en daar met de gedachte speciale voe dersoorten voor te schrijven en dan natuurlijk die, welke men zélf le vert. Vandaar dan ook, dat de coö peraties zich tenslotte óók op dit terrein zijn gaan bewegen, n.l. uit lijfsbehoud. Het ziet er wél naar uit, dat de grote fokbedrijven weldra een flink deel van de varkensmarkt zullen gaan beheersen. Alleen de echte top fokkers, die werkelijk dieren van topklassen bezitten, zullen zich daar naast kunnen handhaven, plus en kele goede fokkers die tevens zelf mesten. Omdat echter de omstandig heden op het mestbedrijf óók van invloed zijn op het resultaat, gaan sommige centrale fokbedrijven zich daar óók mee bemoeien en wel door het beschikbaar stellen van kredie ten voor moderne stallenbouw. Wat UEUKWD: LBBIWLI.m. 5351 - KEU1ÜIPMNIH6ÜI: HARKT 3S.m.I308-VEJIRAY: LAN6STR. I.TEl 3030 TanFAU-lDUE l b r.MlEAU-lDEE a runEAIHDEK 3 r.ADEAIHDEË4| Een pracht cadeau voor al die vaders die graag lek ker glad geschoren door 't leven gaan: een Philips Philishave 3-de-Luxe, nu met 20,- inruilpremie. En voor vaders die veel op reis zijn is er een handige snoerloze Philishave. Ideaal om er bij te hebben. 29,95 Een bijzonder idee: combi natie van Philips portable radio en cassette-recorder. Pas nieuw. Portable radio met Big Sound ontvangt lange- en middengolf. De cassette-recorder: recht streeks opnemen van radio of via losse microfoon en afspelen van musicassettes. 329,- Portable radio van Philips met Big Sound. Dat is wat voor de vakantie! Keuze uit meer dan 26 portables v.a. 74,50. Stuk voor stuk met prachtig, vol geluid. Kom ze in onze zaak bekijken. Wij zullen u graag adviseren. 99 ,- Philips portable met lange- en middengolf, uit voering in bruin/beige en beige/groen. 169.- Philips portable met FM-, lange- en middengolf. Uitvoering in rood of zwart met metalen front Voor vader een nieuwe 1 grammofoon. Een cadeau voor jaren, zo'n Philips. U kunt bij ons kiezen uit I platenspelers of complete grammofoons met verster kers en luidsprekers. Philips grammofoons voor I een perfekt geluid. Philips I platenspeler op een houten voet met transparant dek-1 sel. Voor stereo- en mono platen. 3 snelheden. ]]4-

Peel en Maas | 1968 | | pagina 5