Ouderdoms pensioentje hoger dan minim, loon Venray herdacht mg. dr. H. Poels Feestavond Bezinnings centrum WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN U- Camps-Optiek ~~töpe,ara$& veremgings drukwerk VRIJDAG 23 FEBRUARI 1968 No. 8 NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS dkuk en uitgave van den munckhof n.v. ven «at GKOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIBO 1050652 PtUS PEB KWABTAAI (buitel) Vaoroy 1251 INKOMSTENBELASTING? VRIJSTELLING VAN A.O.W.? De inkomstenbelasting wordt geheven over het totale inkomen dat iemand geniet, en het ouderdomspensioen maakt deel uit van dat inkomen. De loonbelasting wordt geheven van lonen en sala rissen en alles wat daarmede gelyk is gesteld en wanneer zo'n loontrekker in de inkomstenbelasting valt, en zyn loon dus deel gaat uitmaken vanzyn totaal belastbaar inkomen, dan wordt de reeds ingehouden loonbelasting als vooruitbetaling op de verschul digde inkomstenbelasting in mindering gebracht. De staatssecreta ris van financiën is nu voornemens de uitkeringen volgens de a.o.w. ook onder de loonbelasting te brengen. Waarom, en waar om nü? HET MINIMUM INKOMEN Het tarief van de inkomstenbelas ting laat de allerlaagste inkomens vrij en boven deze z.g. belastingvrije voet, loopt het tarief geleidelijk op. Van iedere volgende gulden betaalt men een hoger percentage, totdat boven de 165.000,inkomen over iedere volgende tien gulden 7.05 wordt betaald, dus 70,/2°/o. Om nu weer onderaan te begin nen: deze belastingvrije voet stelt van oorsprong natuurlijk het mini mum voor, dat men geacht kan wor den voor zijn levensonderhoud no dig te hebben. De bedoeling van de inkomstenbelasting is een ieder aan te slaan naar draagkracht voor een bijdrage in de kosten van de staats huishouding en wie niet meer inko men heeft dan dat minimum heeft uiteraard geen draagkracht. Door de geldwaardedaling en de daaruit voortvloeiende stijging van prijzen en lonen, zou die belasting vrije voet eigenlijk van jaar tot jaar moeten worden verhoogd, met als gevolg een doorwerken daarvan naar boven, tot aan het bedrag waar het maximum tarief begint, want ook aan die top geldt, dat 165.000, inkomen in 1967 minder betekent dan 165.000,— in 1966. VERZWARING Doordat de s taat echter steeds meer uitgaven moest doen (en, laten we wel wezen, dat ligt niet aan die staat, maar aan zijn burgers, die vinden dat die uitgaven moeten worden gedaan) was het niet moge lijk, de inkomstenbelasting zo te verlagen, dat men de geldontwaar ding bijhield. In feite bleef er dus, ondanks de verlagingen die in de laatste jaren hebben plaats gevon den, per saldo toch nog een verzwa ring van deze belasting over. Niet alleen voor de laagste inkomens, maar over de gehele lijn. Volgens de Stichting van de Ar beid moet het minimum inkomen thans 131 per week bedragen. Uit een oogpunt van draagkracht en dat is het uitgangspunt, is het dus on zinnig daar beneden belasting te heffen, en zou de belastingvrije voet iets daarboven, laten we zeggen op 7000,per jaar moeten liggen. De a.o.w. is in 1957 zeer beschei den begonnen, doch de bedoeling is, dat de uitkeringen langzamerhand worden opgetrokken tot het be staansminimum. Daar zijn we mee bezig en nu zien we dat de uitkering voor gehuwden in 1967 de belasting vrije voet heeft ingehaald, zelfs al rekenen we de bejaardenaftrek mee. „Een heel nieuw gezicht" Vreemd, dat U niet eerder op het idee kwam. Een nieuwe bril, dèt is het. Ineens ontdekt U, hoe anders U kunt zijn. U voelt zich prettiger, zelfbewuster, vrijer. Nee, 't is geen verbeelding, er wordt opk met andere ogen naar u gekeken. Meer waardering? Meer sympathie? Een extra com plimentje?... Gewoon, door een nieuwe bril. G ROTESTRAAT 14a - VENRAY WAT TE DOEN? Het gevolg is dus, dat ook alle ge huwde a.o.w.-trekkers, die naast hun ouderdomspensioen geen enkele an dere inkomsten hadden, voor 1967 in de I.B. zullen vallen. Dit is uiteraard een ongelukkige zaak, niet alleen voor de betrokkenen, die de aanslag wellicht niet zullen kunnen betalen, doch ook voor de fiscus, die een groot aantal verhoudingsgewijs klei ne aanslagen moet gaan opleggen en dan later nog eens een massa werk krijgt wanneer de „getroffenen" kwijtschelding wegens onvermogen tot betaling zouden vragen. Wat er gedaan moet worden en wat eigenlijk vóór 1967 al gedaan had moeten zijn is natuurlijk dui delijk. De belastingvrije voet moet omhoog. Daarover is iedereen het eens. Iedereen is het er echter ook over eens, dat zulks niet kan, omdat het door zou werken in de tarieven voor hogere inkomens, hetgeen zou leiden tot een zo groot verlies aan inkom sten voor de staat, dat het niet kan. Bij de kamerbehandeling werd ge sproken over een verlies van 500 tot 700 miljoen, dat dan in minde ring zou moeten komen op uitgaven die noodzakelijk worden geacht. ONDANKBAAR Het is gemakkelijk genoeg om bij de behandeling van de begrotingen van gelduitgevende ministeries met voorstellen te komen om meer te be steden aan dit of dat sympathieke deel, maar niemand voelt zich ge roepen er bij zo'n voorstel meteen bij te zeggen of hij dat wil laten be talen door de fietsenmakers, de schoolmeesters of de scheepskapi teins, of dat de omzetbelasting op bruine bonen omhoog moet of de accijns op jenever. Het zou een on dankbaar gesprek worden! Er is voorgesteld de a.o.w.-uitke- ringen dan meer geheel vrij te stel len. Dat brengt echter mede, dat de staat ook de belasting over de a.o.w. derft van degenen, die naast een ouderdomspensioen nog belangrijke pensioenen of inkomsten uit vermo gen genieten. En er is geen enkele reden ook hen vrij te stellen terwijl zij wel aftrek hebben gehad van de vroeger betaalde premie. Bovendien behoort de a.o.w. maatschappelijk gezien tot het inkomen en zouden er dan nog wel meer soorten inkomsten te noemen zijn, waarvoor even goe de motieven tot vrijstelling bestaan. ONREDELIJK Alleen vrijstelling voor diegenen die naast hun a.o.w. geen andere inkomsten hebben stuit ook op be zwaren. Wie dan enkele tientjes rente naast zijn a.o.w. had, zou daar door wel eens meer tientjes belas ting kunnen gaan betalen. Het zou er op neer komen dat de belasting vrije voet voor een deel van de mensheid werd verhoogd, zonder dat de tarieven daarboven werden aan gepast. Wie dan net belast was, zou ineens een veel te grote sprong ma ken. En wat te zeggen tegen de bakker die een mager jaar heeft gehad en ook niet meer heeft verdiend dan 't bedrag der a.o.w.? Moet hij dan wèl betalen over datzelfde inkomen? Het zal duidelijk zijn, dat maat regelen, hoe goed ook bedoeld, die het systeem aantasten alleen maar leiden tot onrechtvaardigheden, die de kwaal nog erger maken. Ook is gesteld, met de bedoeling de a.o.w. geheel vrij te laten, dat de staat met de ene hand neemt wat hij met de andere geeft. Dat zou dan merkte de staatssecretaris op, ook gelden voor b.v. de ambtenaren salarissen. Die zou men kunnen ver lagen en vrijstellen. De ene ambte naar heeft echter b.v. 500 rente naast een laag salaris, de andere 'n gelijke rente naast een hoog salaris. Wil men dan bij de belastingheffing het verschil in draagkracht tot zijn recht doen komen, dan zal men toch van de totale bruto-inkomsten moe ten uitgaan. LOONBELASTING Een juister voorstel, dat ook ge daan is, beveelt aan de a.o.w. dan zover te verhogen, dat men de be lasting ook kan betalen en daarna niet minder overheeft dan de uitke ring van nu. Ook daar wilde de staatssecretaris niet aan. Het zou weer te duur worden om van ieder een de a.o.w. nog meer te verhogen, terwijl het nu toch weer ging om een deel van de a.o.w.-trekkers, nl. alleen de minst draagkrachtigen. U ziet het: de goede oplossingen zijn te duur. Daarvan uitgaande is er dan nog het meest te zeggen voor de maatregel van de staatssecretaris om de a.o.w. als loon onder de loon belasting te brengen. Ieder krijgt dan automatisch 150,aftrek voor verwervingskosten, net als bij gewo ne pensioenen en valt later niet meer in de inkomstenbelasting. Bovendien doet de inhouding het minste pijn; men voelt het minder dan dat men het geld eerst in han den heeft en later moet betalen. Ais aanvulling hierop is nog voor gesteld de laagste bedragen van de loonbelasting niet-invorderbaar te verklaren. Dan haalt men langs een omweg dus toch weer een vrijstel ling in huis, nu niet alleen van de a.o.w., maar tevens van alle lonen, die ook niet hoger zijn. Dan blijft het bezwaar dat wie iets meer inko men heeft, plotseling véél meer moet betalen en de bakker van hierboven blijft vragen waarom hij wel moet betalen, terwijl zijn inkomen ook niet hoger was. De belasting is te hoog en hij moet dus naar beneden. De hoop is uitge sproken, dat daarvoor de nodige „ruimte", zoals dat tegenwoordig heet, kan worden gevonden wanneer in E.E.G.-verband het accent van de belastingheffing meer naar de in directe belastingen zal worden ver schoven. Laten wij ons bij deze hoop aansluiten en er bij hopen, dat het niet te lang meer moge duren. De honderdste geboortedag van Mgr. Dr. H. A. Poels is in zyn ge boorteplaats op waardige wyze herdacht. Naby zyn standbeeld tegenover zyn geboortehuis werden kransen gelegd door de heer Burgemeester en de H.E.H. Deken namens Venrays gemeentebe stuur en Venrays Dekenaat, terwyl de dames van K.V.V. ook een bloemengroet voor zyn standbeeld brachten. De Kon. Harmonie Euterpe om lijstte deze plechtigheid met muziek. Aanwezig waren bij de kranslegging de wethouders, de leden van Prov. Staten Loonen en Emonts, verschil lende raadsleden, de Weleerw. Heer Keers, afvaardigingen van verschil lende kloosters en instellingen en de gehele familie Poels. Voor de op deze plechtigheid vol gende Eucharistieviering sprak in de Grote Kerk Dr. A. J. M. Cornelissen een kort gedenkwoord. LEVEN VOL INITIATIEVEN Spreker toonde aan de hand van een korte levensschets van Dr. Poels aan, hoe dit leven boordevol van initiatieven was, waarin succes naast teleurstelling, erkenning naast mis kenning en blijheid naast verdriet dicht bijeen lagen. Het grote keer punt in Dr. Poels' leven noemde hij zijn benoeming tot rector in Weiten, als hij zich als aalmoezenier van de arbeid gaat buigen over de geeste lijke problemen van de industriali satie. Juist daarin heeft hij zijn grote mede-menselijkheid bewezen. Juist daar heeft hij zich in alle eenvoud en eerlijkheid gegeven, in woorden en daden en dat niet alleen tegen de eenvoudige mijnwerker, maar ook tegen de mijndirecties, tegen over al diegenen, waar hij contact mee kreeg. Dr. Poels, aldus deze spreker, had een machtig verstand en een gaaf karakter, had een kritische geest, was openhartig. Hij was de man, die terwijl iedereen sliep alarm sloeg voor de brand, die aan het uitbre ken was. Daarbij ging hij niet over haast te werk, doch wel tijdig. Hij had iets in zich van Paus Joannes in zijn pogingen Kerk en Christendom bij de tijd te brengen, zonder daar bij in de vemieuwingsziekte te ver vallen, die men nu soms waarneemt. Want de idealist Poels was ook 'n realist. Maar hij had in zijn tijd reeds erkend dat Christen zijn ook mens zijn betekent, openstaan voor de noden van de mede-mens. Spreker wees ook op het grote Godsvertrouwen van deze Venrayse priesterzoon, die toen hij zijn graf schrift gedicteerd had, rustig ging kaarten. En die bij zijn ere-promo- tie, temiden van de vele en hoge autoriteiten durfde zeggen: Het eni ge wat geldt is wat O.L. Heer zal zeggen, als ik binnenkort voor Hem sta DE MENS POELS Dr. Cornelissen, die in deze korte gedenkrede zich alleen met de mens Poels wilde bezig houden en niet met zijn werk, omdat daarvoor de tijd ontbrak, wees ook nog op een ander facet van deze Monseigneur, die zich nimmer op deze titel liet voorstaan en dat was zijn grote ge hoorzaamheid. Als hij als Bijbelge- leerde feitelijk wordt uitgerangeerd en „gewoon" kapelaan moet worden in Venlo, dan doet hij dat. Zon der meer.Als hij verdacht wordt zelfs in eigen plaats en streek van ketterijen (ofschoon hij later door zijn benoeming als lid van de Pau selijke Bijbelcommissie wel volko men gerehabiliteerd wordt) dan ver draagt hij dat en heeft alleen maar, zoals hij later tegenover Mgr. Hans- sen vertelde, medelijden met zijn moeder, die onder deze verdachtma kingen lijdt. Hij is gezagsgetrouw en gehoorzaam, ook in die zware ogenblikken van zijn leven. Hij heeft gestreden voor persoonlijke vrijheid maar gebonden aan het gezag. Poels, aldus Dr. Cornelissen, heeft het Concilie niet meer mogen bele ven, maar hij zou daarin de beves tiging gevonden hebben van zijn boordevolle jaren, waarin hij zijn liefde uitdroeg voor andere mensen, de waarheid diende en de mens het middelpunt van Gods schepping als zodanig ook stelde. We zijn geneigd, aldus spreker, wat spottend in deze tijd te spre ken over het Rijke Roomse leven. Maar Poels was een brok rijk, rooms leven, in de volle betekenis van dat woord en nu Limburg in een gees telijke, kerkelijke en economische krisis verkeert, kan men een figuur als Poels maar moeilijk missen. Laat daarom, aldus dr. Cornelissen Ven ray en Limburg deze priester nooit vergeten, die eens zei: „Ik voel dat dit mijn volk is, dat in mij gelooft en dat mij lief heeft, zoals ik in hen geloof en hen lief heb SCHOOL-HERDENKING Ook voor de hoogste klassen van de Lagere Scholen zijn een tweetal herdenkingen georganiseerd. In het Luxor Theater sprak de heer W. Schols, inspecteur van het L.O., over de persoon van Dr. Poels en zijn be tekenis als aalmoezenier bij de in dustrialisatie van Zuid-Limburg, voor de Venrayse jeugd. HERDENKING IN HEERLEN De herdenking in Heerlen was vrijdag en daarop heeft Pater Dr. H. Hoefnagels opgeroepen tot een mas sale geestelijke mobilisatie. In na volging van Poels hield hij een soort „noodkistrede", opdat Limburg spoe dig wakker zal worden. Gebeurt dit niet, aldus pater Hoefnagels, dan wordt de herstructurering een groot drama. Met adressen van provinciale sta ten aan de minister komt men er niet. Het komt er op aan heel Ne derland ervan te overtuigen dat ner gens in ons land een soortgelijke acute noodsituatie bestaat als in Zuid-Limburg. Akties die de publie ke opinie duidelijk aanspreken zijn nodig. Dr. Hoefnagels pleitte voor een protestdemonstratie van alle vertegenwoordigers van de diverse Limburgse geledingen. Pater Hoefnagels gaf toe, dat er veel is gedaan om oud-mijnwerkers aan nieuwe werk te helpen. Het is echter onjuist te denken dat er geen grote problemen zijn, ook al zijn de personeelsleden van gesloten mijn bedrijven tot nu toe geruisloos afge vloeid. Deze mijnwerkers bezetten arbeidsplaatsen, die bestemd waren om de groei van de arbeidsbevol- king op te vangen. Vandaar het gro te aantal werkloze jongeren en de daling van de bevolking in tal van plaatsen in Zuid-Limburg. PENDEL Naast een algehele mobilisatie van PERSONEELSVERENIGING ZUIVELFABRIEK VENRAY Zaterdagavond 10 februari j.l. heeft de Personeelsvereniging Zui velfabriek Venray, haar gebruike lijke jaarlijkse feestavond gehouden in het Gemeenschapshuis te Leunen. Naast de leden van de Personeels vereniging met hun echtgenotes c.q. verloofden, waren tevens aanwezig de gepensioneerde oud-collega's en het dagelijks bestuur en de direk- teur der fabriek met hun echtgeno tes. De feestavond werd gehouden in het teken van de carnaval. Alle aan wezigen waren gekleed in carnavals- cosluum en men kon zien dat daar aan met succes was gewerkt. Nadat de avond geopend was door de heer van Geffen, voorziter van de P.V., begaf oud en jong zich op de dansvloer. Tot ieders verbazing en verrassing werd later de komst van een eigen Prins Carnaval aangekondigd, m.n. Prins Melkmök I. Alle aanwezigen werden door de Prins gepromoveerd tot Melkmökken en Melkmökkinnen en aan enkele van zijn onderdanen reikte hij een onderscheiding uit. De onderscheiden personen waren de heren O. Stevens en H. Ste vens, vanwege het feit dat zij in 1967 25 jaar aan de zuivelfabriek waren verbonden; de heer A. van Dommelen, die van november 1963 tot januari 1968 voorzitter was van de Per soneelsvereniging, vanwege zijn verdiensten die hij in die tijd door zijn voorzitterschap voor de P.V. heeft verworven. Direkteur de Kroon en zijn echt genote, vanwege het feit dat het op 5 januari 12'/t jaar geleden was dat zij in hethu welijksboot je stapten. Later op de avond werden door Prins Melkmök 1 nog prijzen uitge reikt aan degenen die het mooist en origineelst gecostumeerd waren. Als juryleden traden hiertoe gezusterlijk op de echtgenotes van de voorzitter en de direkteur van de fabriek. Prijzen werden toegekend aan: Dhr. en mevr. Nabuurs, verkleed als „de hippies"; Mevr. v. Dijck, als „Saartje" en Dhr. J. Reynders, als ,Kluk-kluk,. De avond werd verder in een zeer gezellige sfeer doorgebracht, waar bij de echte Limburgse carnavals stemming er goed in zat. Al met al kan het bestuur der P.V. met trots terug zien op een zeer ge slaagde feestavond, die zeer zeker voor herhaling vatbaar is. SHELLINA OF SUPER SHELL BENZINE Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 de Limburgse bevolking bepleitte dr. Hoefnagels een grotere mobili teit. De honkvastheid van de Zuid limburgers zal moeten worden door broken. Voor emigratiebureaus is hier een dankbare taak weggelegd. Pendel zal men als een normaal ver schijnsel moeten zien. Voor gemeen ten waarvan de bevolking al te snel achteruit gaat, zullen aparte finan cieringssystemen moeten worden be dacht. Waar te weinig industrieën zijn zullen andere werkgelegenheids mogelijkheden geschapen dienen te worden in de vorm van verzorgings instituten. In dit verband noemde dr. Hoefnagels ook de vestiging van een eigen universiteit Bij het aantreken van grote be drijven binnen anderhalf jaar moeten minstens twee nieuwe be drijven in de grootte van de Daf- fabriek in Zuid-Limburg gevestigd worden behoort men verder te gaan dan de faciliteiten reiken, wan neer de geïnteresseerde ondernemer tot vestiging wil besluiten. Men moet, zo zei dr. Hoefnagels, de moed opbrengen de noodsituatie onder ogen te zien en zich niet te verschuilen achter onwerkelijke leu zen als „Land zonder grenzen", daar Zuid-Limburg thans nog binnen en ge grenzen en in een uithoek van Nederland ligt. TE SMAKT-VENRAY Woensdagmiddag 14 februari open de Mgr. E. Beel de cursus voor reli gieuzen „Religieuzen op zoek naar eigentijdse levenshouding". In zijn openingstoespraak legde hij er de nadruk op, dat zijn bezoek geen an dere pretentie had dan uitdrukking te geven aan zijn dankbaarheid, er even bij te mogen zijn. „Ik heb een diep respect voor de religieuzen. In deze tijd. nu er zoveel van het reli gieuze leven ter discussie staat, is het goed. dit eens te zeggen. Ik dank U voor alles wat U doet voor de kerk en de mensheid. Gaarne geef ik uitdrukking aan mijn waardering voor Uw zoeken naar een nieuwe levenshouding en naar het wezen lijke van uw bestaan. Religieuzen kunnen en moeten gelukige mensen zijn. De mogelijkheid bestaat, dat dit geluk onzeker wordt, als men gaat zoeken temidden van zovele pro blemen. Maar evenzeer is het moge lijk dit geluk te versterken. Wij wensen U in het evenwichtige woord van diegenen, die hier tot U zullen spreken, een goede hulp. In de titel van de cursus komt hel woord „eigentijds' voor. Dit is een uitdagend boeiend thema. Maar er ligt ook iets relatiefs in. Wij zoe ken niet voor alle tijden, maar voor onze tijd. Dat geeft een beetje moed. We hoeven geen structuren uit te denken voor altijd. Deze cursus wil een handreiking bieden bij ons zoeken naar de bood schap van de Heer. Mogelijk is deze boodschap enigszins verduisterd, misschien zelfs door de kerk zelf, die- in een bepaalde tijd te weinig helder was, teveel structuur en te weinig concrete waarheid. Het gaat om het herontdekken van wat het is: van de Heer te zijn; dit grote moment in het leven van de mens. De Heer, die in een heerlijke syn these de dubbele dimensie samen vatte: naar de Vader en naar de mensen. Misschien is het zelfs voor de kerk moeilijk, om aan beide di mensies gelijkelijk recht te doen. Misschien is in het verleden de ho rizontale richting te kort gekomen en beleven wij nu een begrijpelijke reaktie. Deze tijd bedreigt het ge vaar, op zijn beurt eenzijdig te wor den. Maar als reactie is hij vrucht baar en biedt ons wellicht de moge lijkheid de gehele boodschap van de Heer iets duidelijker te maken." Mgr. Beel besloot met de aanbe veling van enkele praktische pun ten uit het decreet over de reli gieuzen en getuigde van de grote erkentelijkheid en zorg, van Mgr. Moors en hemzelf voor de religieu zen in hun bisdom. van dan munckhof nv STUURGROEP MATER AMABILISSCHOOL VENRAY Om te komen tot een nieuwe en aangepaste koers van de M.A. school is er een stuurgroep gevormd be staande uit een afvaardiging van de hele M.A.S. gemeenschap. De leden zijn: de dames Oda Cremers en Jeanne Janssen uit Venray, Jacqeu- line Deenen uit Wanssum, Nell Jeucken uit Oostrum namens de cursisten; de heer R. Eyssen namens de klankenraad; de heer J. v. Kem pen namens de jongerensociëteit en aalmoezenier Dings en de dames Claessen, Kessels en Verberkt na mens bestur, docenten en leiding. De eerste vergadering had plaats on woensdag 14 februari. Op initiatief van de stuurgroep zal het veelvuldig verzuim van de cursisten precies worden onder zocht. Ook zal aan alle cursisten een enquete-formulier ter hand worden gesteld. Het bestaat uit twee delen: Het eerste deel bevat vragen om trent de M.A.S. zoals ze nu is en dc M.A.S. zoals de deelneemsters haar graag zouden willen. Het 2e deel be vat vragen over een gemengde vor mingscursus. De 2e vergadering van de stuur groep is op maandag 11 maart, 's avonds om 9.30 uur in het club huis.

Peel en Maas | 1968 | | pagina 9