Ouderdoms pensioentje
hoger dan minim, loon
Venray herdacht
mg. dr. H. Poels
Feestavond
Bezinnings
centrum
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
U-
Camps-Optiek
~~töpe,ara$&
veremgings
drukwerk
VRIJDAG 23 FEBRUARI 1968 No. 8
NEGEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
dkuk en uitgave van den munckhof n.v. ven «at
GKOTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 2727 GIBO 1050652
PtUS PEB KWABTAAI
(buitel) Vaoroy 1251
INKOMSTENBELASTING?
VRIJSTELLING VAN A.O.W.?
De inkomstenbelasting wordt geheven over het totale inkomen
dat iemand geniet, en het ouderdomspensioen maakt deel uit van
dat inkomen. De loonbelasting wordt geheven van lonen en sala
rissen en alles wat daarmede gelyk is gesteld en wanneer zo'n
loontrekker in de inkomstenbelasting valt, en zyn loon dus deel
gaat uitmaken vanzyn totaal belastbaar inkomen, dan wordt de
reeds ingehouden loonbelasting als vooruitbetaling op de verschul
digde inkomstenbelasting in mindering gebracht. De staatssecreta
ris van financiën is nu voornemens de uitkeringen volgens de
a.o.w. ook onder de loonbelasting te brengen. Waarom, en waar
om nü?
HET MINIMUM INKOMEN
Het tarief van de inkomstenbelas
ting laat de allerlaagste inkomens
vrij en boven deze z.g. belastingvrije
voet, loopt het tarief geleidelijk op.
Van iedere volgende gulden betaalt
men een hoger percentage, totdat
boven de 165.000,inkomen over
iedere volgende tien gulden 7.05
wordt betaald, dus 70,/2°/o.
Om nu weer onderaan te begin
nen: deze belastingvrije voet stelt
van oorsprong natuurlijk het mini
mum voor, dat men geacht kan wor
den voor zijn levensonderhoud no
dig te hebben. De bedoeling van de
inkomstenbelasting is een ieder aan
te slaan naar draagkracht voor een
bijdrage in de kosten van de staats
huishouding en wie niet meer inko
men heeft dan dat minimum heeft
uiteraard geen draagkracht.
Door de geldwaardedaling en de
daaruit voortvloeiende stijging van
prijzen en lonen, zou die belasting
vrije voet eigenlijk van jaar tot jaar
moeten worden verhoogd, met als
gevolg een doorwerken daarvan
naar boven, tot aan het bedrag waar
het maximum tarief begint, want
ook aan die top geldt, dat 165.000,
inkomen in 1967 minder betekent
dan 165.000,— in 1966.
VERZWARING
Doordat de s taat echter steeds
meer uitgaven moest doen (en, laten
we wel wezen, dat ligt niet aan die
staat, maar aan zijn burgers, die
vinden dat die uitgaven moeten
worden gedaan) was het niet moge
lijk, de inkomstenbelasting zo te
verlagen, dat men de geldontwaar
ding bijhield. In feite bleef er dus,
ondanks de verlagingen die in de
laatste jaren hebben plaats gevon
den, per saldo toch nog een verzwa
ring van deze belasting over. Niet
alleen voor de laagste inkomens,
maar over de gehele lijn.
Volgens de Stichting van de Ar
beid moet het minimum inkomen
thans 131 per week bedragen. Uit
een oogpunt van draagkracht en dat
is het uitgangspunt, is het dus on
zinnig daar beneden belasting te
heffen, en zou de belastingvrije voet
iets daarboven, laten we zeggen op
7000,per jaar moeten liggen.
De a.o.w. is in 1957 zeer beschei
den begonnen, doch de bedoeling is,
dat de uitkeringen langzamerhand
worden opgetrokken tot het be
staansminimum. Daar zijn we mee
bezig en nu zien we dat de uitkering
voor gehuwden in 1967 de belasting
vrije voet heeft ingehaald, zelfs al
rekenen we de bejaardenaftrek mee.
„Een heel nieuw gezicht"
Vreemd, dat U niet eerder op het
idee kwam. Een nieuwe bril, dèt
is het. Ineens ontdekt U, hoe
anders U kunt zijn. U voelt zich
prettiger, zelfbewuster, vrijer.
Nee, 't is geen verbeelding, er
wordt opk met andere ogen naar
u gekeken. Meer waardering?
Meer sympathie? Een extra com
plimentje?... Gewoon, door
een nieuwe bril.
G ROTESTRAAT 14a - VENRAY
WAT TE DOEN?
Het gevolg is dus, dat ook alle ge
huwde a.o.w.-trekkers, die naast hun
ouderdomspensioen geen enkele an
dere inkomsten hadden, voor 1967 in
de I.B. zullen vallen. Dit is uiteraard
een ongelukkige zaak, niet alleen
voor de betrokkenen, die de aanslag
wellicht niet zullen kunnen betalen,
doch ook voor de fiscus, die een
groot aantal verhoudingsgewijs klei
ne aanslagen moet gaan opleggen en
dan later nog eens een massa werk
krijgt wanneer de „getroffenen"
kwijtschelding wegens onvermogen
tot betaling zouden vragen.
Wat er gedaan moet worden en
wat eigenlijk vóór 1967 al gedaan
had moeten zijn is natuurlijk dui
delijk. De belastingvrije voet moet
omhoog. Daarover is iedereen het
eens.
Iedereen is het er echter ook over
eens, dat zulks niet kan, omdat het
door zou werken in de tarieven voor
hogere inkomens, hetgeen zou leiden
tot een zo groot verlies aan inkom
sten voor de staat, dat het niet kan.
Bij de kamerbehandeling werd ge
sproken over een verlies van 500
tot 700 miljoen, dat dan in minde
ring zou moeten komen op uitgaven
die noodzakelijk worden geacht.
ONDANKBAAR
Het is gemakkelijk genoeg om bij
de behandeling van de begrotingen
van gelduitgevende ministeries met
voorstellen te komen om meer te be
steden aan dit of dat sympathieke
deel, maar niemand voelt zich ge
roepen er bij zo'n voorstel meteen
bij te zeggen of hij dat wil laten be
talen door de fietsenmakers, de
schoolmeesters of de scheepskapi
teins, of dat de omzetbelasting op
bruine bonen omhoog moet of de
accijns op jenever. Het zou een on
dankbaar gesprek worden!
Er is voorgesteld de a.o.w.-uitke-
ringen dan meer geheel vrij te stel
len. Dat brengt echter mede, dat de
staat ook de belasting over de a.o.w.
derft van degenen, die naast een
ouderdomspensioen nog belangrijke
pensioenen of inkomsten uit vermo
gen genieten. En er is geen enkele
reden ook hen vrij te stellen terwijl
zij wel aftrek hebben gehad van de
vroeger betaalde premie. Bovendien
behoort de a.o.w. maatschappelijk
gezien tot het inkomen en zouden er
dan nog wel meer soorten inkomsten
te noemen zijn, waarvoor even goe
de motieven tot vrijstelling bestaan.
ONREDELIJK
Alleen vrijstelling voor diegenen
die naast hun a.o.w. geen andere
inkomsten hebben stuit ook op be
zwaren. Wie dan enkele tientjes
rente naast zijn a.o.w. had, zou daar
door wel eens meer tientjes belas
ting kunnen gaan betalen. Het zou
er op neer komen dat de belasting
vrije voet voor een deel van de
mensheid werd verhoogd, zonder dat
de tarieven daarboven werden aan
gepast. Wie dan net belast was, zou
ineens een veel te grote sprong ma
ken.
En wat te zeggen tegen de bakker
die een mager jaar heeft gehad en
ook niet meer heeft verdiend dan 't
bedrag der a.o.w.? Moet hij dan wèl
betalen over datzelfde inkomen?
Het zal duidelijk zijn, dat maat
regelen, hoe goed ook bedoeld, die
het systeem aantasten alleen maar
leiden tot onrechtvaardigheden, die
de kwaal nog erger maken.
Ook is gesteld, met de bedoeling
de a.o.w. geheel vrij te laten, dat de
staat met de ene hand neemt wat
hij met de andere geeft. Dat zou dan
merkte de staatssecretaris op, ook
gelden voor b.v. de ambtenaren
salarissen. Die zou men kunnen ver
lagen en vrijstellen. De ene ambte
naar heeft echter b.v. 500 rente
naast een laag salaris, de andere 'n
gelijke rente naast een hoog salaris.
Wil men dan bij de belastingheffing
het verschil in draagkracht tot zijn
recht doen komen, dan zal men toch
van de totale bruto-inkomsten moe
ten uitgaan.
LOONBELASTING
Een juister voorstel, dat ook ge
daan is, beveelt aan de a.o.w. dan
zover te verhogen, dat men de be
lasting ook kan betalen en daarna
niet minder overheeft dan de uitke
ring van nu. Ook daar wilde de
staatssecretaris niet aan. Het zou
weer te duur worden om van ieder
een de a.o.w. nog meer te verhogen,
terwijl het nu toch weer ging om
een deel van de a.o.w.-trekkers, nl.
alleen de minst draagkrachtigen.
U ziet het: de goede oplossingen
zijn te duur. Daarvan uitgaande is
er dan nog het meest te zeggen voor
de maatregel van de staatssecretaris
om de a.o.w. als loon onder de loon
belasting te brengen. Ieder krijgt
dan automatisch 150,aftrek voor
verwervingskosten, net als bij gewo
ne pensioenen en valt later niet
meer in de inkomstenbelasting.
Bovendien doet de inhouding het
minste pijn; men voelt het minder
dan dat men het geld eerst in han
den heeft en later moet betalen.
Ais aanvulling hierop is nog voor
gesteld de laagste bedragen van de
loonbelasting niet-invorderbaar te
verklaren. Dan haalt men langs een
omweg dus toch weer een vrijstel
ling in huis, nu niet alleen van de
a.o.w., maar tevens van alle lonen,
die ook niet hoger zijn. Dan blijft
het bezwaar dat wie iets meer inko
men heeft, plotseling véél meer moet
betalen en de bakker van hierboven
blijft vragen waarom hij wel moet
betalen, terwijl zijn inkomen ook
niet hoger was.
De belasting is te hoog en hij moet
dus naar beneden. De hoop is uitge
sproken, dat daarvoor de nodige
„ruimte", zoals dat tegenwoordig
heet, kan worden gevonden wanneer
in E.E.G.-verband het accent van
de belastingheffing meer naar de in
directe belastingen zal worden ver
schoven. Laten wij ons bij deze hoop
aansluiten en er bij hopen, dat het
niet te lang meer moge duren.
De honderdste geboortedag van Mgr. Dr. H. A. Poels is in zyn ge
boorteplaats op waardige wyze herdacht. Naby zyn standbeeld
tegenover zyn geboortehuis werden kransen gelegd door de heer
Burgemeester en de H.E.H. Deken namens Venrays gemeentebe
stuur en Venrays Dekenaat, terwyl de dames van K.V.V. ook een
bloemengroet voor zyn standbeeld brachten.
De Kon. Harmonie Euterpe om
lijstte deze plechtigheid met muziek.
Aanwezig waren bij de kranslegging
de wethouders, de leden van Prov.
Staten Loonen en Emonts, verschil
lende raadsleden, de Weleerw. Heer
Keers, afvaardigingen van verschil
lende kloosters en instellingen en de
gehele familie Poels.
Voor de op deze plechtigheid vol
gende Eucharistieviering sprak in de
Grote Kerk Dr. A. J. M. Cornelissen
een kort gedenkwoord.
LEVEN VOL INITIATIEVEN
Spreker toonde aan de hand van
een korte levensschets van Dr. Poels
aan, hoe dit leven boordevol van
initiatieven was, waarin succes naast
teleurstelling, erkenning naast mis
kenning en blijheid naast verdriet
dicht bijeen lagen. Het grote keer
punt in Dr. Poels' leven noemde hij
zijn benoeming tot rector in Weiten,
als hij zich als aalmoezenier van de
arbeid gaat buigen over de geeste
lijke problemen van de industriali
satie.
Juist daarin heeft hij zijn grote
mede-menselijkheid bewezen. Juist
daar heeft hij zich in alle eenvoud
en eerlijkheid gegeven, in woorden
en daden en dat niet alleen tegen
de eenvoudige mijnwerker, maar
ook tegen de mijndirecties, tegen
over al diegenen, waar hij contact
mee kreeg.
Dr. Poels, aldus deze spreker, had
een machtig verstand en een gaaf
karakter, had een kritische geest,
was openhartig. Hij was de man, die
terwijl iedereen sliep alarm sloeg
voor de brand, die aan het uitbre
ken was. Daarbij ging hij niet over
haast te werk, doch wel tijdig. Hij
had iets in zich van Paus Joannes in
zijn pogingen Kerk en Christendom
bij de tijd te brengen, zonder daar
bij in de vemieuwingsziekte te ver
vallen, die men nu soms waarneemt.
Want de idealist Poels was ook 'n
realist. Maar hij had in zijn tijd
reeds erkend dat Christen zijn ook
mens zijn betekent, openstaan voor
de noden van de mede-mens.
Spreker wees ook op het grote
Godsvertrouwen van deze Venrayse
priesterzoon, die toen hij zijn graf
schrift gedicteerd had, rustig ging
kaarten. En die bij zijn ere-promo-
tie, temiden van de vele en hoge
autoriteiten durfde zeggen: Het eni
ge wat geldt is wat O.L. Heer zal
zeggen, als ik binnenkort voor Hem
sta
DE MENS POELS
Dr. Cornelissen, die in deze korte
gedenkrede zich alleen met de mens
Poels wilde bezig houden en niet
met zijn werk, omdat daarvoor de
tijd ontbrak, wees ook nog op een
ander facet van deze Monseigneur,
die zich nimmer op deze titel liet
voorstaan en dat was zijn grote ge
hoorzaamheid. Als hij als Bijbelge-
leerde feitelijk wordt uitgerangeerd
en „gewoon" kapelaan moet worden
in Venlo, dan doet hij dat. Zon
der meer.Als hij verdacht wordt
zelfs in eigen plaats en streek van
ketterijen (ofschoon hij later door
zijn benoeming als lid van de Pau
selijke Bijbelcommissie wel volko
men gerehabiliteerd wordt) dan ver
draagt hij dat en heeft alleen maar,
zoals hij later tegenover Mgr. Hans-
sen vertelde, medelijden met zijn
moeder, die onder deze verdachtma
kingen lijdt. Hij is gezagsgetrouw
en gehoorzaam, ook in die zware
ogenblikken van zijn leven. Hij heeft
gestreden voor persoonlijke vrijheid
maar gebonden aan het gezag.
Poels, aldus Dr. Cornelissen, heeft
het Concilie niet meer mogen bele
ven, maar hij zou daarin de beves
tiging gevonden hebben van zijn
boordevolle jaren, waarin hij zijn
liefde uitdroeg voor andere mensen,
de waarheid diende en de mens het
middelpunt van Gods schepping als
zodanig ook stelde.
We zijn geneigd, aldus spreker,
wat spottend in deze tijd te spre
ken over het Rijke Roomse leven.
Maar Poels was een brok rijk, rooms
leven, in de volle betekenis van dat
woord en nu Limburg in een gees
telijke, kerkelijke en economische
krisis verkeert, kan men een figuur
als Poels maar moeilijk missen. Laat
daarom, aldus dr. Cornelissen Ven
ray en Limburg deze priester nooit
vergeten, die eens zei: „Ik voel dat
dit mijn volk is, dat in mij gelooft
en dat mij lief heeft, zoals ik in hen
geloof en hen lief heb
SCHOOL-HERDENKING
Ook voor de hoogste klassen van
de Lagere Scholen zijn een tweetal
herdenkingen georganiseerd. In het
Luxor Theater sprak de heer W.
Schols, inspecteur van het L.O., over
de persoon van Dr. Poels en zijn be
tekenis als aalmoezenier bij de in
dustrialisatie van Zuid-Limburg,
voor de Venrayse jeugd.
HERDENKING IN HEERLEN
De herdenking in Heerlen was
vrijdag en daarop heeft Pater Dr. H.
Hoefnagels opgeroepen tot een mas
sale geestelijke mobilisatie. In na
volging van Poels hield hij een soort
„noodkistrede", opdat Limburg spoe
dig wakker zal worden. Gebeurt dit
niet, aldus pater Hoefnagels, dan
wordt de herstructurering een groot
drama.
Met adressen van provinciale sta
ten aan de minister komt men er
niet. Het komt er op aan heel Ne
derland ervan te overtuigen dat ner
gens in ons land een soortgelijke
acute noodsituatie bestaat als in
Zuid-Limburg. Akties die de publie
ke opinie duidelijk aanspreken zijn
nodig. Dr. Hoefnagels pleitte voor
een protestdemonstratie van alle
vertegenwoordigers van de diverse
Limburgse geledingen.
Pater Hoefnagels gaf toe, dat er
veel is gedaan om oud-mijnwerkers
aan nieuwe werk te helpen. Het is
echter onjuist te denken dat er geen
grote problemen zijn, ook al zijn de
personeelsleden van gesloten mijn
bedrijven tot nu toe geruisloos afge
vloeid. Deze mijnwerkers bezetten
arbeidsplaatsen, die bestemd waren
om de groei van de arbeidsbevol-
king op te vangen. Vandaar het gro
te aantal werkloze jongeren en de
daling van de bevolking in tal van
plaatsen in Zuid-Limburg.
PENDEL
Naast een algehele mobilisatie van
PERSONEELSVERENIGING
ZUIVELFABRIEK VENRAY
Zaterdagavond 10 februari j.l.
heeft de Personeelsvereniging Zui
velfabriek Venray, haar gebruike
lijke jaarlijkse feestavond gehouden
in het Gemeenschapshuis te Leunen.
Naast de leden van de Personeels
vereniging met hun echtgenotes c.q.
verloofden, waren tevens aanwezig
de gepensioneerde oud-collega's en
het dagelijks bestuur en de direk-
teur der fabriek met hun echtgeno
tes.
De feestavond werd gehouden in
het teken van de carnaval. Alle aan
wezigen waren gekleed in carnavals-
cosluum en men kon zien dat daar
aan met succes was gewerkt.
Nadat de avond geopend was door
de heer van Geffen, voorziter van
de P.V., begaf oud en jong zich op
de dansvloer.
Tot ieders verbazing en verrassing
werd later de komst van een eigen
Prins Carnaval aangekondigd, m.n.
Prins Melkmök I.
Alle aanwezigen werden door de
Prins gepromoveerd tot Melkmökken
en Melkmökkinnen en aan enkele
van zijn onderdanen reikte hij een
onderscheiding uit.
De onderscheiden personen waren
de heren O. Stevens en H. Ste
vens, vanwege het feit dat zij in
1967 25 jaar aan de zuivelfabriek
waren verbonden;
de heer A. van Dommelen, die
van november 1963 tot januari
1968 voorzitter was van de Per
soneelsvereniging, vanwege zijn
verdiensten die hij in die tijd
door zijn voorzitterschap voor de
P.V. heeft verworven.
Direkteur de Kroon en zijn echt
genote, vanwege het feit dat het
op 5 januari 12'/t jaar geleden
was dat zij in hethu welijksboot
je stapten.
Later op de avond werden door
Prins Melkmök 1 nog prijzen uitge
reikt aan degenen die het mooist en
origineelst gecostumeerd waren. Als
juryleden traden hiertoe gezusterlijk
op de echtgenotes van de voorzitter
en de direkteur van de fabriek.
Prijzen werden toegekend aan:
Dhr. en mevr. Nabuurs, verkleed
als „de hippies";
Mevr. v. Dijck, als „Saartje" en
Dhr. J. Reynders, als ,Kluk-kluk,.
De avond werd verder in een zeer
gezellige sfeer doorgebracht, waar
bij de echte Limburgse carnavals
stemming er goed in zat.
Al met al kan het bestuur der P.V.
met trots terug zien op een zeer ge
slaagde feestavond, die zeer zeker
voor herhaling vatbaar is.
SHELLINA OF SUPER
SHELL BENZINE
Voor alle reparaties
fa. MARTENS
Schoolstraat 30 Tel. 2389
de Limburgse bevolking bepleitte
dr. Hoefnagels een grotere mobili
teit. De honkvastheid van de Zuid
limburgers zal moeten worden door
broken. Voor emigratiebureaus is
hier een dankbare taak weggelegd.
Pendel zal men als een normaal ver
schijnsel moeten zien. Voor gemeen
ten waarvan de bevolking al te snel
achteruit gaat, zullen aparte finan
cieringssystemen moeten worden be
dacht. Waar te weinig industrieën
zijn zullen andere werkgelegenheids
mogelijkheden geschapen dienen te
worden in de vorm van verzorgings
instituten. In dit verband noemde
dr. Hoefnagels ook de vestiging van
een eigen universiteit
Bij het aantreken van grote be
drijven binnen anderhalf jaar
moeten minstens twee nieuwe be
drijven in de grootte van de Daf-
fabriek in Zuid-Limburg gevestigd
worden behoort men verder te
gaan dan de faciliteiten reiken, wan
neer de geïnteresseerde ondernemer
tot vestiging wil besluiten.
Men moet, zo zei dr. Hoefnagels,
de moed opbrengen de noodsituatie
onder ogen te zien en zich niet te
verschuilen achter onwerkelijke leu
zen als „Land zonder grenzen", daar
Zuid-Limburg thans nog binnen en
ge grenzen en in een uithoek van
Nederland ligt.
TE SMAKT-VENRAY
Woensdagmiddag 14 februari open
de Mgr. E. Beel de cursus voor reli
gieuzen „Religieuzen op zoek naar
eigentijdse levenshouding". In zijn
openingstoespraak legde hij er de
nadruk op, dat zijn bezoek geen an
dere pretentie had dan uitdrukking
te geven aan zijn dankbaarheid, er
even bij te mogen zijn. „Ik heb een
diep respect voor de religieuzen. In
deze tijd. nu er zoveel van het reli
gieuze leven ter discussie staat, is
het goed. dit eens te zeggen. Ik dank
U voor alles wat U doet voor de
kerk en de mensheid. Gaarne geef
ik uitdrukking aan mijn waardering
voor Uw zoeken naar een nieuwe
levenshouding en naar het wezen
lijke van uw bestaan. Religieuzen
kunnen en moeten gelukige mensen
zijn. De mogelijkheid bestaat, dat
dit geluk onzeker wordt, als men
gaat zoeken temidden van zovele pro
blemen. Maar evenzeer is het moge
lijk dit geluk te versterken. Wij
wensen U in het evenwichtige woord
van diegenen, die hier tot U zullen
spreken, een goede hulp.
In de titel van de cursus komt
hel woord „eigentijds' voor. Dit is
een uitdagend boeiend thema. Maar
er ligt ook iets relatiefs in. Wij zoe
ken niet voor alle tijden, maar voor
onze tijd. Dat geeft een beetje moed.
We hoeven geen structuren uit te
denken voor altijd.
Deze cursus wil een handreiking
bieden bij ons zoeken naar de bood
schap van de Heer. Mogelijk is deze
boodschap enigszins verduisterd,
misschien zelfs door de kerk zelf,
die- in een bepaalde tijd te weinig
helder was, teveel structuur en te
weinig concrete waarheid. Het gaat
om het herontdekken van wat het
is: van de Heer te zijn; dit grote
moment in het leven van de mens.
De Heer, die in een heerlijke syn
these de dubbele dimensie samen
vatte: naar de Vader en naar de
mensen. Misschien is het zelfs voor
de kerk moeilijk, om aan beide di
mensies gelijkelijk recht te doen.
Misschien is in het verleden de ho
rizontale richting te kort gekomen
en beleven wij nu een begrijpelijke
reaktie. Deze tijd bedreigt het ge
vaar, op zijn beurt eenzijdig te wor
den. Maar als reactie is hij vrucht
baar en biedt ons wellicht de moge
lijkheid de gehele boodschap van de
Heer iets duidelijker te maken."
Mgr. Beel besloot met de aanbe
veling van enkele praktische pun
ten uit het decreet over de reli
gieuzen en getuigde van de grote
erkentelijkheid en zorg, van Mgr.
Moors en hemzelf voor de religieu
zen in hun bisdom.
van dan munckhof nv
STUURGROEP
MATER AMABILISSCHOOL
VENRAY
Om te komen tot een nieuwe en
aangepaste koers van de M.A. school
is er een stuurgroep gevormd be
staande uit een afvaardiging van de
hele M.A.S. gemeenschap. De leden
zijn: de dames Oda Cremers en
Jeanne Janssen uit Venray, Jacqeu-
line Deenen uit Wanssum, Nell
Jeucken uit Oostrum namens de
cursisten; de heer R. Eyssen namens
de klankenraad; de heer J. v. Kem
pen namens de jongerensociëteit en
aalmoezenier Dings en de dames
Claessen, Kessels en Verberkt na
mens bestur, docenten en leiding.
De eerste vergadering had plaats
on woensdag 14 februari.
Op initiatief van de stuurgroep
zal het veelvuldig verzuim van de
cursisten precies worden onder
zocht. Ook zal aan alle cursisten een
enquete-formulier ter hand worden
gesteld. Het bestaat uit twee delen:
Het eerste deel bevat vragen om
trent de M.A.S. zoals ze nu is en dc
M.A.S. zoals de deelneemsters haar
graag zouden willen. Het 2e deel be
vat vragen over een gemengde vor
mingscursus.
De 2e vergadering van de stuur
groep is op maandag 11 maart,
's avonds om 9.30 uur in het club
huis.