Veilig Verkeer... SIMCA Fa. STRIJBOSCH |0hk deere WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Aankondiging huurbelasting veroorzaakt schrik en onrust Politierechter Staatsspoorweg VRIJDAG 27 OKTOBER 1967 No. 43 ACHT EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 2727 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 rt. p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL £- (bulten Vnaroy 2-25) Hoewel over de aangekondigde huurbelasting in feite nog niet meer vast staat dan in de pers reeds is gepubliceerd, heeft deze toch onrust ver wekt. Verschillende bewoners van woningwetwoningen zien zich al ge steld voor uitgave, waar hun gezinsbudget thans geen „ruimte" voor biedt; zoals men dat tegenwoordig pleegt uit te dnikken. Om de zaak tot zijn ware proporties terug te brengen dienen we om te beginnen vast te stellen, dat er nog iets anders is gebeurd dan dat de regering heeft medegedeeld van plan te zijn een wetsvoorstel in te dienen tot invoering van die huurbelasting. Het staat dus niet vast, dat die er komt of dat het voorstel niet gewijzigd wordt. Tezamen met de huurliberalisatie, die per 1 oktober jj. ook hier in deze contreien is ingevoerd, is thans wel zoveel beroering rond het huur beleid ontstaan, dat aangenomen mag worden dat het wetsvoorstel tot invoering van de huurbelasting niet onopgemerkt de Tweede Ka mer zal passeren. Tegen gesubsidieerde willekeur Het is genoegzaam bekend, welke een warboel van ongerechtvaardig de en willekeurige verschillen het „huurbeleid" in de loop der jaren heeft doen ontstaan. Huurbeperking, huurbescherming, huursubsidie heb ben alleen kunnen bereiken dat de jonge gezinnen in de nieuwe wo ningwetwoningen meer huur betalen dan die in de oudere woningwetwo ningen. Bovendien zijn ze er oor zaak van dat oude mensen met een groot eigen huis nooit of te nimmer zullen gaan naar een kleiner en voor hun geschikter huis, omdat het nieuwe voor hen zoveel duurder wordt.Ze waren er ook oorzaak van dat oudere vooroorlogse huizen verhuurd moesten worden tegen prijzen die al lang geen verband meer houden met onderhouds- en andere kosten en daardoor slechter werden als nodig was. Maar een van de ergste dingen is wel dat in een tijd, waarin bezits vorming in theorie zo groot geschre ven wordt, particuliere bouw on mogelijk werd gemaakt. De toestand van voor de oorlog, toen in deze contereien ook de arbeider voor het merendeel zijn eigen huis had, net als ieder ander, schijnt dermate af grijselijk te zijn geweest, dat na de oorlog lange jaren alleen de wo- ningwetbouw getolereerd en toege staan werdHet waarom is ons nooit duidelijk geweest. Dat voor een deel der mensen in de na oorlogse tijd overheid en woning bouwvereniging voor woongelegen heid dienden te zorgen, is zonder meer duidelijk. Doch om dat veilig te stellen, verbood men praktisch de particuliere bouw of maakte die dermate moeilijk dat hij onmogelijk werd. Men dacht er gewoon niet meer aan. Als we b.v. zien wat in Venrays uitbreidingsplannen tot vóór plan Veltum aan ruimte ge reserveerd was voor particuliere bouw, dan is dat ronduit belachelijk. En als we daarbij zien dat b.v. in het jongste plan Veltum de grond prijzen voor de particuliere bou wers nog eens extra belast worden met dat wat men op grond voor de woningwetwoningen niet in reke ning kan brengen, dan hebben we daarmede een voorbeeld hoe de overheid eigen bezit wel tracht te bevorderen. Men dwong de men sen gewoon in een woningwetwo ning. Het gevolg daarvan is dat thans sommige gesubsidieerde woningen worden bewoond door mensen met zodanige inkomens, dat voor hen die subsidie niet was bedoeld. Een subsidie, niet ten laste van de over heid, doch ten laste van hun mede burgers, via de overheid. Soms worden zij voorgesteld als pa rasieten, die maar lekker goedkoop blijven zitten. Maar hoevelen van hen zouden niet graag een hogere huur betalen voor een ruimer en beter huis? Dat is niet te vinden, doordat het zelfde huurbeleid mee brengt, dat het voor een geldbeleg ger onaantrekkelijk is zijn geld te beleggen in woonhuizen voor de verhuur. Dat was niet te vinden om dat eventuele eigen bouwplannen niet verwezenlijkt konden worden doordat voldoende gedifferentieer de bouwgrond niet beschikbaar Een zweep De huurliberalisatie zal ongetwijfeld een eerste stap zijn op de moeizame en pijnlijke weg terug naar meer normale omstandigheden. En de huurbelasting zal, naar het zich laat aanzien, daarbij de zweep zijn die voor de nodige snelheid moet zor gen. De eerste gedachte daarbij is, dat de meer draagkrachtigen (met meer dan 12.750,jaarinkomen) toch tenminste ongeveer 10% van hun inkomen voor het wonen moeten besteden. Dat is dan nog maar een eerste stap, want aan de hand van huren in het buitenland en in ons land van voor de oorlog, kan men stellen dat normaliter 15 a 20% van het inkomen voor het wonen zal be steed worden. Men zal dan als re gel ook beter wonen. Het voornemen van de regering houdt nu kortweg in dat als huur belasting wordt geheven wat men minder aan huur betaalt dan die 10%. Kinderaftrek Een verfijning is daarbij nog aange bracht: voor ieder kind wordt de heffing met 10% verminderd. Dus bijv.: A heeft een inkomen van 20.000,hij heeft twee kinderen voor aftrek en betaalt voor zijn woningwetwoning 80,huur per maand. Dan luidt de berekening: 10% van het jaarinkomen 2.000, betaalde huur 12 x 80,960, 1.040,— 20% aftrek v. 2 kinderen 208, huurbelasting 832,— Men kan dat natuurlijk afdoen met te zeggen dat iemand met zo'n sala ris dat bedrag wel fourneren kan, maar is het billijk? Is het billijk hem een dergelijke be lasting te laten betalen, als hij geen woning krijgen kan, die hem biedt wat hij voor 2000,huur per jaar ook eisen kan? Kan hij niet met recht de overheid vragen: wijzig het huurbeleid dan maar zo, dat het mij niet tegelijker tijd onmogelijk wordt zo'n duurder huis te vinden. Dus: bouw zelf duur dere huizen of maak het althans een ander, die het geld daarin wil be leggen, niet onaantrekkelijk, want ik ben bereid te betalen wat het kost. Het is de vraag of dat laatste waar is, want het huurbeleid heeft tevens meegebracht, dat de grote massa gewend is geraakt aan de kunstma tig laag gehouden huren en dus be grijpelijkerwijze maar niets ineens het dubbele bedrag normaal kan vinden. En tenslotte kan hij niet met het zelfde recht als de woningwetwo ning-bewoner eisen dat hem grond beschikbaar gesteld wordt voor de bouw van een eigen huis. Dat ook hem de service geboden wordt die de woningwet geeft Grondkosten Wie geen vreemdeling in Jerusalem is, weet dat de huurbelasting aan kondiging voor verschillende men sen, die vroeger gedroomd hebben van een eigen huis of een eigen bungalowtje in Venray aanleiding geweest is die oude plannen weer uit de kast te halen. Ze komen dan tot de ontdekking dat voor hun bungalowtje nog steeds geen grond beschikbaar is en dat er voor een eigen woning in plan Vel tum inderdaad grond ligt, maar die is aan de dure kan. Zeer aan de du re kant, als men prijzen vergelijkt met aanbiedingen uit Deume en an dere omliggende plaatsenJa en wat dan Dat er intussen al ernstige plannen zijn om dan maar elders te gaan bouwen is een publiek geheim. Even zo goed als het een publiek geheim is, dat zgn. duurdere wo ningen, die door de jaren heen door verschillende makelaarskantoren gebouwd zijn, ook niet altijd een denderend succes zijn geweest. Af gezien van het feit, dat men dan nog een woning krijgt, volgens de plannen van een makelaarskantoor, in plaats van zoals men het zelf wil hebben voor zijn goede geld, heb ben grond- en geldkwesties in het verleden en de dakpannenhistorie van nu de roem van dit soort wo ningen niet bevorderd. Zo draaien we in een cirkel rond, die o.i. alleen doorbroken kan wor den als op vrij korte termijn bouw grond ter beschikking komt van bouwlustigen, die niet duurder is dan wat elders gevraagd wordt en waarop de mensen mogelijkheden krijgen te bouwen hoog of laag, groot of klein Wij vrezen anders met grote vreze, dat de nieuwe huurbelasting voor velen een onbillijkheid wordt en dat zeker een deel van. hen dan elders hun tenten letterlijk en figuurlijk op gaan slaan. Dat is alleen maar ver lies voor Venray. Evenals wij het een verlies vinden dat een ander deel van hen de woningwetwoning proberen te kopen, die ze thans be wonen. Ze kopen immers een wo ning die in feite niet voor hen be stemd is! Voor uw rijbewijs naar Autorijschool Wim Claessens Leunseweg 47a Te. 2471 Venray Erkend A.N.W.B., Bovag, Vamor gedipomeerd Vernieuw uw lampen om de twee jaar Van goed licht bent u verzekerd wanneer u op gezette tijden alle lampjes vernieuwt. Zo'n zogenaam de groepsvervanging biedt grotere zekerheid dat uw verlichting altijd in orde is. Het Verbond voor Vei lig Verkeer adviseert: Is een lamp voor of achter defect, vernieuw dan beide. Om de hoeveel tijd een groepsver vanging moet plaats hebben is af hankelijk van het type auto en de soorten lampjes. Als richtlijn kan worden aangehouden: elke twee jaar. Wanneer u op regelmatige tijden al uw lampen vernieuwt en de con tacten regelmatig op corrosie en ver buigingen controleert of laat con troleren, weet u zeker dat u zelf zieten gezien wordt. Regelmatige controle van de verlich ting kan ongelukken voorkomen en het is beter zelf gebreken te ont dekken, dan er door uw medeweg gebruiker op te worden gewezen. Het is veiliger om bovendien een set reservelampjes bij u te hebben. Een stuk gereedschap (een schroeven draaier is over het algemeen vol doende) kan goede diensten bewij zen, of zelfs noodzakelijk zijn bij het vervangen van een kapot lamp je. En heeft u een „gevarendriehoek aan boord?" De lichtbundels van de koplampen dienen goed gericht te zijn, maar ook moet worden nagegaan of het lamp je goed gecentreerd is. Elke garage houder is thuis op dit terrein en kan het controleren. Bedenk dat er maar één stand is, waarin de lichtop brengst het hoogst is. Bij een tankstation is het een goede gewoonte om de voorruit van een wachtende auto schoon te maken. Het kan nog beter, als u de pomp bediende vraagt ook even uw kop lampen en achterlichten te willen schoonmaken. Goed licht Ziet u wel! In deze tijd van het jaar worden overal verlichtingsacties gevoerd. Vergeet bij uw verlichtings-controle vooral de accu niet, want die staat weer voor een zware taak. Vertrouw pas op uw lichten als u de zeker heid hebt dat ze goed kunnen bran den. Licht in een duistere zaak. Dat is de nieuwe bepaling dat u bij nacht en onder ongunstige weersomstandig heden uw verlichting aan moet heb ben. Als u stilstaat op parkeerstro- ken, in parkeerhavens of in nood gevallen op vluchtstroken langs au towegen. Licht aan, om gezien te worden. Bij dichte mist ontsteekt u natuur lijk groot licht. Maar als bij sneeuw val ook overdag het zicht ernstig belemmerd wordt, moet u eveneens verlicht rijden. In plaats van koplampen mogen speciale mist lichten worden gevoerd in het slech te weer. Maar denk er wel aan dat deze gecombineerd moeten zijn met uw stadslichten, dus niet met groot licht of met dimlicht. Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat SO TeL 2669 „Ik ben dierenhandelaar", zo ver klaarde de wat oudere verdachte op de vraag van de politierechter naar zijn ambtsbezigheden. „Kattemepper zul je bedoelen", sprak de officier van justitie. „Ik kan geen vlo kwaad doen, me neer de griffier", verklaarde de ver dachte en die mededeling deed de voorste getuigen wat verder op schikken. „Toch hebben getuigen gezien, dat u de kat half dood in de zak stopte en er mee wegfietste", vertelde de politierechter. „Dat was die kater waar een be loning op stond, meneer de presi dent. Als er toch door zo'n ouwe dame vijf en twintig pop wordt uit geloofd voor d'r poesie, mag ik dan asjeblieft een kat vangen die daar op lijkent. Ik zou er toch die 25,- mee kunnen verdienen. Mag dat? En daar zaten we midden in het probleem van veel eerlijke vinders: hoe vinden zij de verloren voorwer pen terug, waarvoor een beloning is uitgeloofd en hoe onderscheiden zij die van alle vindbare voorwer pen die voor hen waardeloos zullen blijken te zijn? Deze vinder bleek een beroepsvinder en volgens de po litie was hij nog een oneerlijke vin der ook: hij zou er een beroep van maken als eerlijke vinder voorwer pen aan eigenaars terug te brengen, en de beloning op te strijken, alhoe wel hij de bedoelde voorwerpen veelal eerst zelf had ontvreemd, al thans had laten verliezen, ofwel ver loren laten gaan De bepaarde mevrouw, die haar ge castreerde zwarte kater miste, had er eerst haar buren op aangekeken, die een volière in de tuin hadden staan en al eens gedreigd hadden het dier in mootjes te snijden als zij de kater nog eens uit haar tuin op hun vogelkooi liet klimmen. Het gevolg was geweest, dat de politie bij deze buren op zoek ging naar een zwarte in mootjes gesneden ka ter. Toen een kostganger van het kattenvrouwtje bovendien de opper Mmiw model Slraca station-car voor zaak sn ge zin. Uiterst praktisch, tevens luxueus. Garage F.A. LINDERS Venray Zuidsingel - telefoon 04780 1593 of 1683 dealer voor Venray en Wanssum had ingefluisterd dat hij de buren bij nacht en ontij een langwerpig pakket in de tuin had zien begraven, „En ik had hem uit liefde laten moesten enkele politiemannen zelfs bij daglicht de gehele tuin omspitten, castreren!" snikte de dame nu. „Uit liefde! Hm, gelukkig heeft mijn vrouw mij niet zó lief!" flapte de kattevanger er uit. Hij werd pas in deze vermissing betrokken, toen de wanhopige weduwe een advertentie plaatste waarin zij 25,- beloning uitloofde voor degene, die haar haar eigen kater terugbezorgde. En omdat er een nauwkeurig signalement bij stond, toog onze man op zoek naar de eerste de beste zwarte kat met witte voetje die enigszins op de ge zochte leek, teneinde die uitgeloof de 25,- op te strijken. „En asje dan uiteindelijk zo'n zwart- jak op de kop getikt hebt, krijg je geen beloning maar een proces an je broek verwonderde de katte- vinder zich. „Jawel, juist omdat u die kat op de kop getikt hebt! U mag geen katten meppen!" viel de officier uit en hij vorderde zeventig gulden boete, sub sidiair een week hechtenis, daar het onschuldige dier ernstig letsel had opgelopen. De verloren kater heeft van dit alles geen weet meer. Die zwarte kat kruiste het pad van een vrachtauto en is later dood langs de berm aan getroffen. Tot grote opluchting van de buurman met de vogels, die daar door een aanklacht wegens katte- mepperij zag vervallen. „Maar", vroeg de politierechter, „wat zat er dan in dat pakket, dat buurman in zijn tuin heeft begra ven?" „Een dood vogeltje, dat de dag te voren van z'n stokje was gevallen", onthulde de officier. Toen pas volg de het vonnis, conform de eis. OVER DEN OMSLAG VAN VOOR 100 JAAR Dat we voor 100 jaar precies mid den in de spoorwegbouw zaten, za gen we een vorige keer en ook dat er voor de daar genoemde plannen 13.500.000,op de Rijksbegroting werden uitgetrokken. En toch was dat nog niet het eind der plannen. In hetzelfde jaar verschenen nog in het Staatsblad een verhoging van 300.000,voor de aanleg van de spoorweg'van Groningen naar Mep- pel, en nog eens 200.000,voor de brug over het Hollandsch Diep. Verder werd nog in dat jaar de ont eigening uitgesproken van eigen dommen nodig voor de aanleg van een spoorweg door de gemeenten Zevenbergen, Hoge en Lage Zwa- luwe, en Dubbeldam ten behoeve van een spoorweg ter verbinding van de Staatsspoorweg van Breda naar de Moerdijk met die van Wil lemsdorp naar Rotterdam en even eens van percelen ten behoeve van een spoorweg van Gouda naar 's- Gravenhage en van Harmeien naar Breukelen; deze laatste twee ten behoeve van de Nederlandse Rijn spoorwegmaatschappij. Het totaal van al deze bedragen zal in die dagen ook wel formidabel zijn geweest; misschien in de schat ting niet zo heel erg mis als we ze voor 't gemak nu maar even met 100 vermenigvuldigen en voor der tien en een half miljoen eens even schreven. Eén miljard drie honderd vijftig miljoen 1.350.000.000, Nu is het begrijpelijk dat er ook voor de in die tijd reusachtige be dragen wel eens iemand zal heb ben gezongen: Wie zal dat betalen, zoete lieve Gerritje?, met de weten schap dat dat zeker niet zou zijn: de urste boer de beste. Hoe kwam toen zo'n minister aan zijn financiën; dat is geen geheim, 't staat in de wet. Laat u er wat van vertellen, uit de wet, houdende nadere regeling van het koloniaal batig slot van het dienstjaar 1864: de goedgekeurde rekening der koloniale remises over 1864 levert een batig slot op van 12.972.813,06; hiervan werden reeds in de begroting 1865 ƒ7.825.000 opgenomen, waarvan later nog eens 3.274.158,82 werden toegevoegd. Voor 't restant van de nodige der tien en een half miljoen is 't dan toch zeker maar een klein kunstje geweest om uit verdere eigen mid delen dekking te vinden, pl.m. twee en een half miljoen. Zo gemakkelijk hebben onze huidi ge ministers van financiën 't echter niet. Zo'n potjes worden er niet meer gebakken en al die achterdeurtjes zijn dicht. Wel komt nu even de vraag naar voren: Is het dan toch waar wat die ene man als refrein wou laten zin gen: Er ligt een roofstaat aan de zee, tussen Oostfriesland en de Schelde? en is dit dan toch nog het antwoord op zijn vraag aan Willem de derde, Keizer van het prachtige rijk van Insulinde: of het uw keizer lijke wil, is dat daarginds uw meer dan dertig miljoenen onderdanen worden mishandeld en uitgezogen in uwen naam. En zijn nu de rollen omgekeerd, gaan we nu restitueren wat we toen confisceerden, ontwikkelingshulp, leningen, technische hulp en andere meer? Gewoon meedoen zonder kla gen, houw je fatsoen! De bedragen van toen vermenigvuldigd met 100, na 100 jaar. L. E. tractoren landbouw- Veltum 4 Venray Tel. 2037 werktuigen machines

Peel en Maas | 1967 | | pagina 1