THOMASSEN i
cmtium vóói idei uiónm
BADMINTON
Komt Vreemdelingenverkeer
in Venray nu 'van de grond'
Is vliegen
veilig
jeugdsportbegeleider
Voor Sint Nicolaas brengt THOMASSEN een keur-kollectie in vele
soorten kleinmeubelen. Ook voor U is daar beslist iets moois bij!
Komt u eens in onze zaak kijken, u zult verwonderd zijn van onze
schitterende meubel-assortiment
EUROPA
MEUBEL0
De competitie is al enkele weken
oud en onze twee wedstrijdspelers
Pim Janssen en Wilbert Kruysen
hebben al diverse zware wedstrijden
achter de rug. Pim is ingedeeld in
Venlo 2 en speelt met dit team zeer
sterk. Zij ontmoet daarbij verschil
lende A-dames. Hoewel zij nog geen
dames-enkel gewonnen heeft, wijzen
alle tekenen erop dat dit niet lang
meer zal duren. Zij mist nog enige
ervaring. In de tweede helft van
deze competitie zien wij Pim dan
ook absoluut van enkele A dames
winnen. Met haar team zijn er nu
2 wedstrijden gewonnen, 1 gelijk en
1 verloren. Alle kansen op de bo
venste plaats zijn nog aanwezig.
Wilbert heeft het moeilijker, voor
al omdat het dit jaar de eerste ken
nismaking is voor hem met wed
strijdspelers. Met zijn mede-teamge
noten is hij nog niet tot een over
winning kunnen komen. Maar ook
bij hem ontbrak routine en hopen
wij dat hij er in zal slagen in de ko
mende weken de eerste persoonlijke
overwinningen te boeken.
Zaterdag en zondag j.l. trok Pim
met mej. Kitty Denessen uit Tege-
len naar een groot internationaal
toernooi in Antwerpen. Spelers en
speelsters uit 7 landen hebben daar
hun krachten gemeten. Voor Pim
was dit de eerste kennismaking op
groot internationaal niveau. Jammer
voor haar was het, dat zij ongunstig
had geloot. In de dames enkel moest
zij al in de eerste match aantreden
tegen niemand minder dan de grote
Belgische kampioene Madame Jac
quet. Technisch speelde Pim ster
ker, doch de geroutineerde Madame
Jacquet verdedigde zich uitstekend
en liet Pim al aanvalend de foutjes
maken. Met 11-8 en 12-10 moest Pim
tenslote in haar de meerdere erken
nen. De winst uit deze wedstrijd
was dat Pim's speeltrant opviel bij
de Nederlandse Keuzecommissie, die
eveneens in Antwerpen aanwezig
was.
Met mej. Kitty Denissen versloeg
zij de Belgische dubbel kampioenen
in twee sets. In de kwartfinale werd
zij echter gewipt door de latere toer-
nooi-winnares, het sterke Neder
landse dubbel: mej. Ernst en mej.
Visman.
Tenslotte speelde Pim met de
mister Bonnymann, een toepasselij
ke naam voor deze vriendelijke
Schot, de mixed, waarbij zij al even
min bofte in de loting. Mej. Schu
macher uit Duitsland (reserve jeugd
kampioene) en Henny van Leiden,
Nederlands topspeler versloegen het
Venray-Schotse gelegenheids-koppel
in twee sets: 15-12 en 15-9.
Al met al voor Pim als enigste
B-dame, een prachtige les in dit
Europese gezelschap. Zij heeft de
zekerheid gekregen, dat zij de grote
bonzen bijna aan kan en dit zal haar
zenuwen zeker in bedwang doen
houden bij de eerstvolgende ontmoe
tingen met speelsters uit dit milieu.
CURSUS
Steeds meer jeugdigen sluiten
zich aan bij de diverse sportvereni
gingen; het reeds bestaande tekort
aan goed opgeleide jeugdsportleiders
en leidsters bij de verenigingen
neemt toe.
De „stichting Sportraad Venray"
heeft daarom in haar winterpro-
programma een cursus opgenomen
voor „Jeugdsportbegeleider". Dit is
een opleiding voor degenen, die als
begeleider optreden van jeugdigen
naar de diverse wedstrijden. Deze
theoretische vorming omvat 35 uren
waarin behandeld worden:
het voor de praktijk van de
jeugdsport verantwoord leiding
geven;
sporthygiënische onderwerpen en
bij sportongevallen te nemen
maatregelen;
de betekenis, de organisatie en
de geschiedenis van de sport;
levensbeschouwelijke aspecten in
verband met de sport.
Deze opleiding vormt de basis
voor verdere opleidingen.
De minimum-leeftijd voor toela
ting tot de opleiding is voor dames
17 jaar en voor heren 18 jaar. Het
is wenselijk dat een bewijs van me
dische sportkeuring en van doorlich
ting kunnen worden overgelegd, die
niet langer dan een jaar geleden zijn
uitgereikt.
De opleiding tot jeugdsportbege
leider is door het ministerie van
Cultuur. Recreatie en Maatschappe
lijk Werk erkend en wordt afgeslo
ten met een examen. Als dit met
goed gevolg is afgelegd wordt het
certificaat jeugdsportbegeleider uit
gereikt.
De cursus wordt gegeven in sa
menwerking met de Nederlandse
Katholieke Sportfederatie. De kosten
bedragen 10,per deelnemer. De
cursus wordt gegeven in de avond
uren elke week 1 lesavond van 3
lesuren per week. De gehele cursus
zal ca. 12 weken omvatten.
De aanvang is gesteld op begin
december.
Opgave kan geschieden recht
streeks aan het sekretariaat van de
Sportraad: Gerbrandystraat 15,
Venray of aan het bestuur van uw
sportvereniging.
WE BEGINNEN MAAR WEER EENS
In hun inleiding tot de begroting 1967 vertelen B. en W. dat het
Rerreatieschap Peel en Maas gereed is gekomen met inventarisa
tie van wat men noemt recreatieve gebieden in de deelnemende
gemeenten. Men weet thans wat er voor recreatie in deze streek
en wat er nog komen kan. Want mede aan de hand van deze in
ventarisatie gaan vakmensen nu plannen opstellen om deze gebie
den beter en geschikter te maken voor de ontspanning van alle
mensen, die daar komen.
S. R. 65 - VfNRAY
Vrijdag, zaterdag en zondag 13 no
vember is de sociëteit normaal ge
opend.
Dinsdag 15 en woensdag 16 nov.
is de sociëteit geopend voor resp. de
jongens en meisjes beneden 16 jaar,
beide keren van 7 tot 8.30 uur.
Woensdag 23 november is de so
ciëteit van 8.30 tot 10 uur geopend
om ouders van leden en andere be
langstellenden de gelegenheid te ge
ven om nader kennis te maken. Le
den hebben geen toegang.
De kontributie van het nieuwe jaar
kan voldaan worden in de sociëteit.
Zonder lidmaatschapskaart hebben
leden geen toegang. Er wordt ge
controleerd!
Introducé's hebben alleen toegang
als ze een schriftelijke verklaring
hebben van de voorzitter of van ka
pelaan Driessen of van de heer van
Els wijk.
Nieuwe leden kunnen zich opge
ven in de sociëteit.
Op zaterdag 26 november speelt
in de sociëteit Tim's Jazz Combo.
Instructie wordt gegeven door Hub.
Timmermans.
Nauw aan al dit werk verbonden
is de oprichting van een vereniging
voor vreemdelingenverkeer, die zich
over deze gemeenten uitstrekt en
die vooral de recreatieve mogelijk
heden in deze streek propageert.
Daarover is ook al overleg gaan
de tussen de Provinciale VW en het
Recreatieschap. Men verwacht bin
nenkort, aldus Venrays gemeentebe
stuur, te komen tot de instelling
van een dergelijke streek VW.
Maar dan zegt datzelfde college:
Een streek-WV zal uiteraard moe
ten steunen op en samenwerken met
krachtige plaatselijke VW's
MANKEERT NOG VEEL
En aan een krachtige plaatselijke
VW mankeert in Venray nog zeer
veel. We hebben hierover reeds
meer geschreven, misschien tot ver
velens toe, maar we zijn er nu een
maal heilig van overtuigd dat in de
ze tijd geen enkele plaats van bete
kenis kan zonder een goede vereni
ging voor vreemdelingenverkeer. Er
gaan duizenden mensen meer op va
kantie, duizenden trekken er uit in
vrije tijd, op vrije dagen en het
vreemdelingenverkeer is een econo
mische factor geworden, die geen
enkele plaats ongestraft ontberen
kan. Zoals ook geen enkele plaats
of gemeente thans ontberen kan, dat
er bepaalde propaganda voor ge
maakt wordt. Public relations en
image-building mogen dan voor ve
len misschien nog onbekende dingen
zijn, evenmin als bedrijven, instel
lingen en industrieën zonder kun
nen, evenmin kan dat een gemeen
te. En ook op dit terrein kan een
VW voortreffelijk werk doen.
VENRAY VOORUIT
Er zijn in Venray een tweetal po
gingen geweest. Voor de oorlog was
er een vereniging voor vreemdelin
genverkeer, die zich op bescheiden
schaal beijverde het natuurschoon
in en rond Venray te propageren.
Na de oorlog is dat initiatief over
genomen door een toen bloeiende
vereniging Venray Vooruit, die
naast andere aktiviteiten het WV-
werk „ondernam". En men mag zeg
gen met succes. De uitgave van een
brochure „De sleutel tot Venrays
natuurschoon", wees weliswaar weer
op het feit dat men andere aspecten
van Venray zelf nog niet ontdekt
had, maar er was iets om eigen
mensen en de bezoeker attent te
maken op onze bossen, veldwegen,
kapellen en wegkruisen.
Er is toendertijd veel werk ver
licht om verschillende wandelroutes
uit te stippelen en er werden zelfs
wandeltochten georganiseerd langs
de pijltjes, die links en rechts over
de gemeente waren aangebracht.
Men kreeg het zelfs klaar op het
Henseniusplein een WV-kiosk te
bouwen en te „bemannen", die klaar
stond voor iedereen, die inlichtin
gen wilde en waar men zelfs spoor
kaartjes e.d. kon kopen. Dat in die
periode de samenwerking met het
opkomende oorlogsmuseum in Over-
loon zeer innig was, mag hier nog
wel eens naar voren gehaald wor
den. Even zo goed als het feit dat 't
toenmalige Venray Vooruit ook in
zijn andere commissies vaak baan
brekend werk gedaan heeft, waar
van b.v. de oprichting van een Roo-
de Kruis afdeling niet het minste
was. Rond 1950 is echter „de klad"
in dat werk gekomen en het is zelfs
zover gekomen dat de eens gebouw
de VW kiosk ging verdwijnen en
dat er in feite niets meer gebeurde.
Toen het Duitse kerkhof in Yssel-
steyn open ging voor bezoekers, is
er weer leven in de brouwerij ge
komen en wist Venray Vooruit het
zelfs mogelijk te maken dat nabij
dit kerkhof een restaurantje en win
kel werd gebouwd, een huzarenstuk
je, waar men rustig respekt voor
mag hebben, want geld had de ver
eniging toen evenmin als nu.
Omdat intussen wel duidelijk
bleek dat Venray toch niet kan zon
der een bureautje voor vreemdelin
genverkeer was de Credietbank zo
vriendelijk een van haar mensen
beschikbaar te stellen voor inlich
tingen. Een vijftal jaren geleden is
men er weer eens aan gaan hangen
en wist men zelfs een door de gra
fisch ontwerper Y. Pijper gemaakte
folder het licht te doen zien. Maar
voordat het geld hiervoor bijeen
was, is menig avond vergaderd, me
nig robbertje gevochten en heeft
praktisch iedere initiatiefnemer ge
zworen: dat is eens, maar nooit
meer.
Dat ditzelfde Venray Vooruit bij
schaakkampioenschappen e.d. nog
voor rondleidingen gezorgd heeft in
verschillende kerken en door onze
gemeente zij nog even aangeduid.
GELDGEBREK
Intussen is er wel het een en an
der gebeurd. Venray is gaan indus
trialiseren, krijgt bijgevolg gasten
uit de hele wereld op bezoek, om
van buitenlandse arbeiders niet eens
te praten. Venray heeft een recre
atie-oord gekregen en een tweetal
campings, die ieder ook weer jaar
lijks voor honderden vreemdelingen
zorgen. In Wanssum en Maashees
zijn watersportcentra gekomen,
waarvan de gasten dikwijls ook
naar Venray komen. Het Duitse
kerkhof blijft mensen trekken en
het oorlogsmuseum in Overloon is
uitgegroeid tot een nationaal mu
seum, waar ieder jaar duizenden
mensen komen. En dat terwijl de
vijfdaagse werkweek is ingevoerd,
de mensen meer vrije tijd hebben
en op vakantie gaan. De zaken, die
kampeerartinkelen verkopen schie
ten als teken van een steeds verder
gaande behoeften van de mensen
om er uit te trekken, als paddestoe
len uit de grond. Terwijl we in onze
gemeente o.m. in dat verband een
zwembad gebouwd hebben en een
cultureel centrum, slaapt de vereni
ging, die dit alles zou moeten pro
pageren. Slaapt de slaap des vredes,
doodgewoon omdat er geen geld is.
Geen geld omdat de particulieren
niet voldoende beschikbaar stellen.
WV werk kost geld. De instand
houding van een bureau kost geld.
De uitgave van een behoorlijke fol
der kost geld, zoals trouwens alle
aktiviteiten van een goede VW
handenvol geld kosten. Geld dat ge
deeltelijk door de gemeente beschik
baar wordt gesteld, maar voor het
andere en grotere deel van particu
lieren moet komen. En dat niet een
maal, maar ieder jaar opnieuw.
Daar wringt zich de knoop. Want
men heeft eerlijk niets aan een tien
tje van een winkelier, die zegt, dat
men de grotere bijdragen maar van
de hotel-houders moet halen, die op
hun beurt weer zeggen, dat de fri
testenten het gelag maar moeten be
talen
Zolang men niet het begrip op
kan brengen, dat alleen samenwer
king hier iets vermag en geen be
hoorlijke regeling gevonden wordt
om de particuliere bijdragen binnen
te krijgen, vrezen we dat ook in de
toekomst het VW werk in Venray
„lap-werk" blijft tot schade en
schande van ons allen.
EEN NIEUW BEGIN
Het heeft er alle schijn van dat
thans weer een nieuw begin ge
maakt wordt met dit zo noodzake
lijke werk in gemeente en streek.
Het gelukkig samenspel tussen de
zeven gemeenten (waarom wordt
Overloon hier nog steeds niet bij
betrokken?) is een voorbeeld dat
samenwerking veel vermag. Moge
dat voorbeeld inspirerend werken
op de particulieren, die ook hun
aandeel moeten leveren in het werk
t.b.v. vreemdelingenverkeer. En
mogen zij begrijpen dat dit werk
niet ongestraft achterwege gelaten
kan worden
Nu in eigen omgeving een tweetal
vliegtuigen verongelukt zijn, doemt
de vraag weer op of vliegen wel
veilig is.
Zowel toeristen als zakenmensen
maken in toenemende mate van het
vliegtuig gebruik om hun reisdoel
te bereiken. Pijlsnelle straalver-
keersvliegtuigen staan hun daarbij
ten dienste. Hoeveel vertrouwen
men ook in technici en piloten heeft
een zeker gevoel van spanning
maakt zich doorgaans van vele rei
zigers meester, wanneer zij de vlieg
tuigtrap oplopen. „Is vliegen wel zo
veilig?" vraagt men zich dan, be
wust of onbewust, af. Het antwoord
luidt bevestigend. De cijfers wijzen
uit, dat in de Verenigde Staten het
vliegen met lijntoestellen 6,4 maal zo
veilig is als het besturen van een
auto; in die zin dat men 423 miljoen
kilometer moet vliegen maar slechts
66 miljoen kilometer hoeft te rijden
om dezelfde kans te hebben op een
dodelijk ongeluk.
Een ander feit, dat duidelijke taal
spreekt is de levensverzekerings
premie. Deze is namelijk voor een
piloot niet hoger dan voor een boek
houder. Om nog even bij de cijfers
te blijven: in 1959 deed zich in het
westelijke deel van de wereld op
elke 85.000 vlieguren met straal
vliegtuigen een ongeluk voor. In
1965 was die verhouding één per
800.000 vlieguren, aldus Het Beste
van september. oZnder twijfel is die
gunstige wijziging te danken aan 't
feit, dat de vliegtuigindustrie als
geen andere in ruime mate tijd en
geld uitgeeft om de veiligheid van
het vliegen te verhogen. Het is, om
een duidelijk voorbeeld te geven,
mogelijk om met een meermotorig
vliegtuig, met één uitgeschakelde
motor van de grond te komen, daar
na met nog minder motorvermogen
de vlucht uit te voeren en tenslot
te, zoals vorig jaar een Boeing 707
van de Pam AM presteerde, met een
half weg gebrande vleugel een suc
cesvolle en veilige landing uit te
MEER ONGELUKKEN?
Vliegen is dus veilig. Blijft dat
ook zo? Dat is de vraag, want het
totale aantal slachtoffers bij een
vliegtuigramp kan aanzienlijke stij
gingen gaan vertonen. Ten eerste
neemt het aantal passagiers met
vijftien procent per jaar toe. In 1965
werden 180 miljoen luchtreizigers
vervoerd. Er is nog een andere re
den om voortdurend aan de veilig
heid te werken. In Amerika maakt
men al proefvluchten met een ma
chine die 250 mensen kan vervoe
ren. Men is verder van plan een toe
stel voor vijfhonderd passagiers te
bouwen, terwijl men zelfs al denkt
aan een machine die aan maar liefst
900 reizigers plaats zal kunnen bie
den. Men zal zich kunnen voorstel
len, dat, wanneer zich met derge
lijke reuze toestellen ongelukken
zouden voordoen, het aantal slacht
offers groot zal zijn. Daar is de
vliegtuigindustrie zich terdege van
bewust, zodat men naarstig speurt
naar oplossingen voor het vliegtuig-
vraagstuk. Deskundigen hebben bij
voorbeeld berekend, dat men het
aantal doden per vliegtuigramp met
vijftig procent zou kunnen beper
ken, indien men brand zou kunnen
voorkomen. In dit verband werkt
men aan de ontwikkeling van een
brandstofgelei, die langzaam brandt
en niet uit een opengescheurde tank
kan weglopen. Verder experimen
teert men met brandstoftanks, die
uit taaie wanden van nylon en po-
lyurethaan bestaan. Daarnaast zijn
de lucthvaartondernemingen druk
doende een systeem te ontwerpen,
dat bij brand een vuurvertragend
schuim in de cabine spuit en de
romp kan vullen, zodat de passa
giers tegen brand zijn beschermd.
Al twintig jaar lang probeert men
boordwaarschuwingssystemen uit te
denken, die luchtbotsingen voorko
men. De verwezenlijking van een
praktisch en economisch te produ
ceren systeem is „dichter bij dan
ooit". Dit systeem laat een alarm
signaal horen, wanneer twee vlieg
tuigen elkaar te dicht naderen. De
vliegers la-ij gen op hun instrumen
tenbord instructies in welke richting
zij moeten afzwenken om een bot
sing te voorkomen.
Tenslotte werkt men in Groot-
Brittannië aan een stuurautomaat,
die door een computer wordt geleid
en die een vliegtuig feilloos op de
landingsbaan kan brengen. Hoewel
computers niet intelligenter zijn dan
mensen, zijn zij in staat om vlucht-
problemen sneller op te lossen.
Kortom, de vliegtuigindustrie is zich
er terdege van bewust, dat aan de
hogere eisen op veiligheidsgebied,
die de toekomst aan mensen en ma
teriaal zal gaan stellen, kan en moet
worden voldaan. In ieder geval is
vliegen veiliger dan u wellicht had
vermoed en de verwachting lijkt ge
rechtvaardigd, dat het steeds veili
ger zal worden.
DB