THOMASSEN i cmtium vóói idei uiónm BADMINTON Komt Vreemdelingenverkeer in Venray nu 'van de grond' Is vliegen veilig jeugdsportbegeleider Voor Sint Nicolaas brengt THOMASSEN een keur-kollectie in vele soorten kleinmeubelen. Ook voor U is daar beslist iets moois bij! Komt u eens in onze zaak kijken, u zult verwonderd zijn van onze schitterende meubel-assortiment EUROPA MEUBEL0 De competitie is al enkele weken oud en onze twee wedstrijdspelers Pim Janssen en Wilbert Kruysen hebben al diverse zware wedstrijden achter de rug. Pim is ingedeeld in Venlo 2 en speelt met dit team zeer sterk. Zij ontmoet daarbij verschil lende A-dames. Hoewel zij nog geen dames-enkel gewonnen heeft, wijzen alle tekenen erop dat dit niet lang meer zal duren. Zij mist nog enige ervaring. In de tweede helft van deze competitie zien wij Pim dan ook absoluut van enkele A dames winnen. Met haar team zijn er nu 2 wedstrijden gewonnen, 1 gelijk en 1 verloren. Alle kansen op de bo venste plaats zijn nog aanwezig. Wilbert heeft het moeilijker, voor al omdat het dit jaar de eerste ken nismaking is voor hem met wed strijdspelers. Met zijn mede-teamge noten is hij nog niet tot een over winning kunnen komen. Maar ook bij hem ontbrak routine en hopen wij dat hij er in zal slagen in de ko mende weken de eerste persoonlijke overwinningen te boeken. Zaterdag en zondag j.l. trok Pim met mej. Kitty Denessen uit Tege- len naar een groot internationaal toernooi in Antwerpen. Spelers en speelsters uit 7 landen hebben daar hun krachten gemeten. Voor Pim was dit de eerste kennismaking op groot internationaal niveau. Jammer voor haar was het, dat zij ongunstig had geloot. In de dames enkel moest zij al in de eerste match aantreden tegen niemand minder dan de grote Belgische kampioene Madame Jac quet. Technisch speelde Pim ster ker, doch de geroutineerde Madame Jacquet verdedigde zich uitstekend en liet Pim al aanvalend de foutjes maken. Met 11-8 en 12-10 moest Pim tenslote in haar de meerdere erken nen. De winst uit deze wedstrijd was dat Pim's speeltrant opviel bij de Nederlandse Keuzecommissie, die eveneens in Antwerpen aanwezig was. Met mej. Kitty Denissen versloeg zij de Belgische dubbel kampioenen in twee sets. In de kwartfinale werd zij echter gewipt door de latere toer- nooi-winnares, het sterke Neder landse dubbel: mej. Ernst en mej. Visman. Tenslotte speelde Pim met de mister Bonnymann, een toepasselij ke naam voor deze vriendelijke Schot, de mixed, waarbij zij al even min bofte in de loting. Mej. Schu macher uit Duitsland (reserve jeugd kampioene) en Henny van Leiden, Nederlands topspeler versloegen het Venray-Schotse gelegenheids-koppel in twee sets: 15-12 en 15-9. Al met al voor Pim als enigste B-dame, een prachtige les in dit Europese gezelschap. Zij heeft de zekerheid gekregen, dat zij de grote bonzen bijna aan kan en dit zal haar zenuwen zeker in bedwang doen houden bij de eerstvolgende ontmoe tingen met speelsters uit dit milieu. CURSUS Steeds meer jeugdigen sluiten zich aan bij de diverse sportvereni gingen; het reeds bestaande tekort aan goed opgeleide jeugdsportleiders en leidsters bij de verenigingen neemt toe. De „stichting Sportraad Venray" heeft daarom in haar winterpro- programma een cursus opgenomen voor „Jeugdsportbegeleider". Dit is een opleiding voor degenen, die als begeleider optreden van jeugdigen naar de diverse wedstrijden. Deze theoretische vorming omvat 35 uren waarin behandeld worden: het voor de praktijk van de jeugdsport verantwoord leiding geven; sporthygiënische onderwerpen en bij sportongevallen te nemen maatregelen; de betekenis, de organisatie en de geschiedenis van de sport; levensbeschouwelijke aspecten in verband met de sport. Deze opleiding vormt de basis voor verdere opleidingen. De minimum-leeftijd voor toela ting tot de opleiding is voor dames 17 jaar en voor heren 18 jaar. Het is wenselijk dat een bewijs van me dische sportkeuring en van doorlich ting kunnen worden overgelegd, die niet langer dan een jaar geleden zijn uitgereikt. De opleiding tot jeugdsportbege leider is door het ministerie van Cultuur. Recreatie en Maatschappe lijk Werk erkend en wordt afgeslo ten met een examen. Als dit met goed gevolg is afgelegd wordt het certificaat jeugdsportbegeleider uit gereikt. De cursus wordt gegeven in sa menwerking met de Nederlandse Katholieke Sportfederatie. De kosten bedragen 10,per deelnemer. De cursus wordt gegeven in de avond uren elke week 1 lesavond van 3 lesuren per week. De gehele cursus zal ca. 12 weken omvatten. De aanvang is gesteld op begin december. Opgave kan geschieden recht streeks aan het sekretariaat van de Sportraad: Gerbrandystraat 15, Venray of aan het bestuur van uw sportvereniging. WE BEGINNEN MAAR WEER EENS In hun inleiding tot de begroting 1967 vertelen B. en W. dat het Rerreatieschap Peel en Maas gereed is gekomen met inventarisa tie van wat men noemt recreatieve gebieden in de deelnemende gemeenten. Men weet thans wat er voor recreatie in deze streek en wat er nog komen kan. Want mede aan de hand van deze in ventarisatie gaan vakmensen nu plannen opstellen om deze gebie den beter en geschikter te maken voor de ontspanning van alle mensen, die daar komen. S. R. 65 - VfNRAY Vrijdag, zaterdag en zondag 13 no vember is de sociëteit normaal ge opend. Dinsdag 15 en woensdag 16 nov. is de sociëteit geopend voor resp. de jongens en meisjes beneden 16 jaar, beide keren van 7 tot 8.30 uur. Woensdag 23 november is de so ciëteit van 8.30 tot 10 uur geopend om ouders van leden en andere be langstellenden de gelegenheid te ge ven om nader kennis te maken. Le den hebben geen toegang. De kontributie van het nieuwe jaar kan voldaan worden in de sociëteit. Zonder lidmaatschapskaart hebben leden geen toegang. Er wordt ge controleerd! Introducé's hebben alleen toegang als ze een schriftelijke verklaring hebben van de voorzitter of van ka pelaan Driessen of van de heer van Els wijk. Nieuwe leden kunnen zich opge ven in de sociëteit. Op zaterdag 26 november speelt in de sociëteit Tim's Jazz Combo. Instructie wordt gegeven door Hub. Timmermans. Nauw aan al dit werk verbonden is de oprichting van een vereniging voor vreemdelingenverkeer, die zich over deze gemeenten uitstrekt en die vooral de recreatieve mogelijk heden in deze streek propageert. Daarover is ook al overleg gaan de tussen de Provinciale VW en het Recreatieschap. Men verwacht bin nenkort, aldus Venrays gemeentebe stuur, te komen tot de instelling van een dergelijke streek VW. Maar dan zegt datzelfde college: Een streek-WV zal uiteraard moe ten steunen op en samenwerken met krachtige plaatselijke VW's MANKEERT NOG VEEL En aan een krachtige plaatselijke VW mankeert in Venray nog zeer veel. We hebben hierover reeds meer geschreven, misschien tot ver velens toe, maar we zijn er nu een maal heilig van overtuigd dat in de ze tijd geen enkele plaats van bete kenis kan zonder een goede vereni ging voor vreemdelingenverkeer. Er gaan duizenden mensen meer op va kantie, duizenden trekken er uit in vrije tijd, op vrije dagen en het vreemdelingenverkeer is een econo mische factor geworden, die geen enkele plaats ongestraft ontberen kan. Zoals ook geen enkele plaats of gemeente thans ontberen kan, dat er bepaalde propaganda voor ge maakt wordt. Public relations en image-building mogen dan voor ve len misschien nog onbekende dingen zijn, evenmin als bedrijven, instel lingen en industrieën zonder kun nen, evenmin kan dat een gemeen te. En ook op dit terrein kan een VW voortreffelijk werk doen. VENRAY VOORUIT Er zijn in Venray een tweetal po gingen geweest. Voor de oorlog was er een vereniging voor vreemdelin genverkeer, die zich op bescheiden schaal beijverde het natuurschoon in en rond Venray te propageren. Na de oorlog is dat initiatief over genomen door een toen bloeiende vereniging Venray Vooruit, die naast andere aktiviteiten het WV- werk „ondernam". En men mag zeg gen met succes. De uitgave van een brochure „De sleutel tot Venrays natuurschoon", wees weliswaar weer op het feit dat men andere aspecten van Venray zelf nog niet ontdekt had, maar er was iets om eigen mensen en de bezoeker attent te maken op onze bossen, veldwegen, kapellen en wegkruisen. Er is toendertijd veel werk ver licht om verschillende wandelroutes uit te stippelen en er werden zelfs wandeltochten georganiseerd langs de pijltjes, die links en rechts over de gemeente waren aangebracht. Men kreeg het zelfs klaar op het Henseniusplein een WV-kiosk te bouwen en te „bemannen", die klaar stond voor iedereen, die inlichtin gen wilde en waar men zelfs spoor kaartjes e.d. kon kopen. Dat in die periode de samenwerking met het opkomende oorlogsmuseum in Over- loon zeer innig was, mag hier nog wel eens naar voren gehaald wor den. Even zo goed als het feit dat 't toenmalige Venray Vooruit ook in zijn andere commissies vaak baan brekend werk gedaan heeft, waar van b.v. de oprichting van een Roo- de Kruis afdeling niet het minste was. Rond 1950 is echter „de klad" in dat werk gekomen en het is zelfs zover gekomen dat de eens gebouw de VW kiosk ging verdwijnen en dat er in feite niets meer gebeurde. Toen het Duitse kerkhof in Yssel- steyn open ging voor bezoekers, is er weer leven in de brouwerij ge komen en wist Venray Vooruit het zelfs mogelijk te maken dat nabij dit kerkhof een restaurantje en win kel werd gebouwd, een huzarenstuk je, waar men rustig respekt voor mag hebben, want geld had de ver eniging toen evenmin als nu. Omdat intussen wel duidelijk bleek dat Venray toch niet kan zon der een bureautje voor vreemdelin genverkeer was de Credietbank zo vriendelijk een van haar mensen beschikbaar te stellen voor inlich tingen. Een vijftal jaren geleden is men er weer eens aan gaan hangen en wist men zelfs een door de gra fisch ontwerper Y. Pijper gemaakte folder het licht te doen zien. Maar voordat het geld hiervoor bijeen was, is menig avond vergaderd, me nig robbertje gevochten en heeft praktisch iedere initiatiefnemer ge zworen: dat is eens, maar nooit meer. Dat ditzelfde Venray Vooruit bij schaakkampioenschappen e.d. nog voor rondleidingen gezorgd heeft in verschillende kerken en door onze gemeente zij nog even aangeduid. GELDGEBREK Intussen is er wel het een en an der gebeurd. Venray is gaan indus trialiseren, krijgt bijgevolg gasten uit de hele wereld op bezoek, om van buitenlandse arbeiders niet eens te praten. Venray heeft een recre atie-oord gekregen en een tweetal campings, die ieder ook weer jaar lijks voor honderden vreemdelingen zorgen. In Wanssum en Maashees zijn watersportcentra gekomen, waarvan de gasten dikwijls ook naar Venray komen. Het Duitse kerkhof blijft mensen trekken en het oorlogsmuseum in Overloon is uitgegroeid tot een nationaal mu seum, waar ieder jaar duizenden mensen komen. En dat terwijl de vijfdaagse werkweek is ingevoerd, de mensen meer vrije tijd hebben en op vakantie gaan. De zaken, die kampeerartinkelen verkopen schie ten als teken van een steeds verder gaande behoeften van de mensen om er uit te trekken, als paddestoe len uit de grond. Terwijl we in onze gemeente o.m. in dat verband een zwembad gebouwd hebben en een cultureel centrum, slaapt de vereni ging, die dit alles zou moeten pro pageren. Slaapt de slaap des vredes, doodgewoon omdat er geen geld is. Geen geld omdat de particulieren niet voldoende beschikbaar stellen. WV werk kost geld. De instand houding van een bureau kost geld. De uitgave van een behoorlijke fol der kost geld, zoals trouwens alle aktiviteiten van een goede VW handenvol geld kosten. Geld dat ge deeltelijk door de gemeente beschik baar wordt gesteld, maar voor het andere en grotere deel van particu lieren moet komen. En dat niet een maal, maar ieder jaar opnieuw. Daar wringt zich de knoop. Want men heeft eerlijk niets aan een tien tje van een winkelier, die zegt, dat men de grotere bijdragen maar van de hotel-houders moet halen, die op hun beurt weer zeggen, dat de fri testenten het gelag maar moeten be talen Zolang men niet het begrip op kan brengen, dat alleen samenwer king hier iets vermag en geen be hoorlijke regeling gevonden wordt om de particuliere bijdragen binnen te krijgen, vrezen we dat ook in de toekomst het VW werk in Venray „lap-werk" blijft tot schade en schande van ons allen. EEN NIEUW BEGIN Het heeft er alle schijn van dat thans weer een nieuw begin ge maakt wordt met dit zo noodzake lijke werk in gemeente en streek. Het gelukkig samenspel tussen de zeven gemeenten (waarom wordt Overloon hier nog steeds niet bij betrokken?) is een voorbeeld dat samenwerking veel vermag. Moge dat voorbeeld inspirerend werken op de particulieren, die ook hun aandeel moeten leveren in het werk t.b.v. vreemdelingenverkeer. En mogen zij begrijpen dat dit werk niet ongestraft achterwege gelaten kan worden Nu in eigen omgeving een tweetal vliegtuigen verongelukt zijn, doemt de vraag weer op of vliegen wel veilig is. Zowel toeristen als zakenmensen maken in toenemende mate van het vliegtuig gebruik om hun reisdoel te bereiken. Pijlsnelle straalver- keersvliegtuigen staan hun daarbij ten dienste. Hoeveel vertrouwen men ook in technici en piloten heeft een zeker gevoel van spanning maakt zich doorgaans van vele rei zigers meester, wanneer zij de vlieg tuigtrap oplopen. „Is vliegen wel zo veilig?" vraagt men zich dan, be wust of onbewust, af. Het antwoord luidt bevestigend. De cijfers wijzen uit, dat in de Verenigde Staten het vliegen met lijntoestellen 6,4 maal zo veilig is als het besturen van een auto; in die zin dat men 423 miljoen kilometer moet vliegen maar slechts 66 miljoen kilometer hoeft te rijden om dezelfde kans te hebben op een dodelijk ongeluk. Een ander feit, dat duidelijke taal spreekt is de levensverzekerings premie. Deze is namelijk voor een piloot niet hoger dan voor een boek houder. Om nog even bij de cijfers te blijven: in 1959 deed zich in het westelijke deel van de wereld op elke 85.000 vlieguren met straal vliegtuigen een ongeluk voor. In 1965 was die verhouding één per 800.000 vlieguren, aldus Het Beste van september. oZnder twijfel is die gunstige wijziging te danken aan 't feit, dat de vliegtuigindustrie als geen andere in ruime mate tijd en geld uitgeeft om de veiligheid van het vliegen te verhogen. Het is, om een duidelijk voorbeeld te geven, mogelijk om met een meermotorig vliegtuig, met één uitgeschakelde motor van de grond te komen, daar na met nog minder motorvermogen de vlucht uit te voeren en tenslot te, zoals vorig jaar een Boeing 707 van de Pam AM presteerde, met een half weg gebrande vleugel een suc cesvolle en veilige landing uit te MEER ONGELUKKEN? Vliegen is dus veilig. Blijft dat ook zo? Dat is de vraag, want het totale aantal slachtoffers bij een vliegtuigramp kan aanzienlijke stij gingen gaan vertonen. Ten eerste neemt het aantal passagiers met vijftien procent per jaar toe. In 1965 werden 180 miljoen luchtreizigers vervoerd. Er is nog een andere re den om voortdurend aan de veilig heid te werken. In Amerika maakt men al proefvluchten met een ma chine die 250 mensen kan vervoe ren. Men is verder van plan een toe stel voor vijfhonderd passagiers te bouwen, terwijl men zelfs al denkt aan een machine die aan maar liefst 900 reizigers plaats zal kunnen bie den. Men zal zich kunnen voorstel len, dat, wanneer zich met derge lijke reuze toestellen ongelukken zouden voordoen, het aantal slacht offers groot zal zijn. Daar is de vliegtuigindustrie zich terdege van bewust, zodat men naarstig speurt naar oplossingen voor het vliegtuig- vraagstuk. Deskundigen hebben bij voorbeeld berekend, dat men het aantal doden per vliegtuigramp met vijftig procent zou kunnen beper ken, indien men brand zou kunnen voorkomen. In dit verband werkt men aan de ontwikkeling van een brandstofgelei, die langzaam brandt en niet uit een opengescheurde tank kan weglopen. Verder experimen teert men met brandstoftanks, die uit taaie wanden van nylon en po- lyurethaan bestaan. Daarnaast zijn de lucthvaartondernemingen druk doende een systeem te ontwerpen, dat bij brand een vuurvertragend schuim in de cabine spuit en de romp kan vullen, zodat de passa giers tegen brand zijn beschermd. Al twintig jaar lang probeert men boordwaarschuwingssystemen uit te denken, die luchtbotsingen voorko men. De verwezenlijking van een praktisch en economisch te produ ceren systeem is „dichter bij dan ooit". Dit systeem laat een alarm signaal horen, wanneer twee vlieg tuigen elkaar te dicht naderen. De vliegers la-ij gen op hun instrumen tenbord instructies in welke richting zij moeten afzwenken om een bot sing te voorkomen. Tenslotte werkt men in Groot- Brittannië aan een stuurautomaat, die door een computer wordt geleid en die een vliegtuig feilloos op de landingsbaan kan brengen. Hoewel computers niet intelligenter zijn dan mensen, zijn zij in staat om vlucht- problemen sneller op te lossen. Kortom, de vliegtuigindustrie is zich er terdege van bewust, dat aan de hogere eisen op veiligheidsgebied, die de toekomst aan mensen en ma teriaal zal gaan stellen, kan en moet worden voldaan. In ieder geval is vliegen veiliger dan u wellicht had vermoed en de verwachting lijkt ge rechtvaardigd, dat het steeds veili ger zal worden. DB

Peel en Maas | 1966 | | pagina 14