§T M. DERKS 00STRUM SOLEX NU f 329 POELS gpns pijls EXTRA HUURBELASTING [DUJARDI1 L*** Ruimtelijke ordening voor alle soorten meubelen en bekleden van uw woning Politierechter tpt PUls tpt WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN voor groep die weistandsgrens overschrijdt opzienbarende prijsverlaging VIEUX Derde Orde-nieuws Succesvolle drumband te Leunen VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1966 No. 39 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GftOTESTKAAT 2t POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 11 cl p. im ABONNEMENTS PRIJS PU KWARTAAL 1.75 (boeten V.nroy 2^-1 Wanneer de nieuwe maatregelen van kracht worden welke minister Bogaers van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid heeft beraamd in zijn nieuwe begroting, zullen een aantal inwoners van Venray meer moeten gaan betalen. Zoals bekend behelzen die minis teriële maatregelen onder andere 'n heffing, van honderden guldens per jaar al naar gelang het inkomen voor huurders van goedkope woningwetwoningen, die een inko men hebben dat boven de wei standsgrens ligt (12.500 gulden bin nenkort) alsmede een soort verplich te lening aan het Rijk als bijdrage in de financiering van de woning bouw. Een en ander heeft mede ten doel de zogenaamde doorstroming te bevorderen en woningwetwoningen, waarvan de huur laag is gehouden door rijksbijdragen en subsidiëring, te doen bezetten door gezinnen met een inkomen beneden die welstands- grens. POSITIEF Het is naar onze mening de eerste werkelijk positieve bijdrage om te komen tot de zo gewenste doorstroming. De andere maatrege len, die daartoe in het verleden ge troffen zijn, hebben weinig of geen resultaten gehad Dat neemt niet weg dat deze nieu we stap voor verschillende mensen een aanmerkelijke verzwaring zal betekenen; van wat zij voor hun woon-genot zullen moeten uitgeven. We hebben er in het verleden op gewezen dat er in ons Venray nog heel wat gezinnen zijn, wier inko men een duurder huis rechtvaardigt, maar desondanks genoegen Wijven nemen met een woningwetwoning. Zij blijven woningen bezetten die volgens huurprijs bestemd zijn voor de categorie, die „handenarbeiders" wordt genoemd. Een en ander is ook goed merk baar in Venray. PARTICULIERE BOUW GEHINDERD Jarenlang heeft men de bouw nijverheid geconcentreerd op het bouwen van goedkopere woningwet woningen. Voor de gevolgen van de ze eenzijdige gerichtheid hebben wij voldoende gewaarschuwd. Particu liere bouw en eigenbouw juist voor de middenklassen is jaren lang praktisch onmogelijk gemaakt, door maatregelen van de overheid. Financiële maatregelen, maar ook gebrek aan bouwgrond hebben par ticulieren gehinderd tot en de met hun „bezitsvorming" gestalte te geven. Dat desondanks nog zovele par ticulieren hun eigen home klaar gekregen hebben is een werkelijke verdienste, waarvan ze nu de vruchten gaan plukken. Maar ge makkelijk heeft men het hen niet gemaakt. De bouw van zoveel mogelijk wo ningwetwoningen was onbetwist baar het urgentste tegen de achter grond van de pijnlijke woningnood. Maar daarnaast had men meer dan in het verleden gebeurde de parti- (voorheen f 419.-) (exclusief jasbeschermer, slot en beschermbeugel) Grotestraat Venray tel. 1553 culiere bouwer zijn kans moeten geven. Dat is te weinig gebeurd. Het insnoerend landelijk woningbeleid heeft daar te weinig kansen voor gegeven. Verschillende van deze mensen heeft men als het ware gedwongen in een woningwetwoning te gaan wonen. Men heeft ze zich leren be helpen met de beperkte ruimte, die zulk een woning nu eenmaal maar te bieden heeft en het is „ergens" dwaas te verwachten, dat zij alle maal direct bereid zijn als er gro tere en betere woningen beschikbaar komen dat zij dan weer gaan ver huizen Men heeft ze geleerd hun geld aan andere dingen te spenderen. GEBREK AAN BETERE HUURWONINGEN Iets anders is of men tussen wo- ningwetbouw en eigen bouw niet 'n tussentrap ligt t.w. het aanbod van betere huurwoningen. De klacht wordt namelijk nog al eens gehoord, dat mensen die bereid zouden zijn conform hun inkomen een duurder huis te gaan bewonen, maar die niet tot de categorie van eigenbouwers kunnen worden gerekend omdat hun inkomen daar net niet toereikend voor is of vanwege hun gezinssa menstelling in Venray niet anders terecht kunnen dan in een woning wetwoning. Oorzaak van het manco in Ven ray zou zijn dat particuliere bou wers van betere huurwoningen beleggingsmaatschappij en, verzeke ringsmaatschappij en, pensioenfond sen, grote zelfstandige bouwonder nemingen tot nu toe geen inte resse hebben gehad om in Venray een beter genre huurwoningen te bouwen. Gaat men deze klachten na, dan wordt er op gewezen, dat dergelijke bouwers wel degelijk in Venray wo ningen hebben gebouwd. Woningen, die grotendeels wel doorverkocht zijn, maar die ook als huurwoning te krijgen waren. Er is meermalen overleg gepleegd met industrieën en andere potentiële gegadigden om nog meer van der gelijke woningen te bouwen, maar er bleken te weinig liefhebbers om een beetje behoorlijk project kans van slagen te bieden. Men kan zich dus van de andere kant de vraag stellen of er werke lijk behoefte bestaat aan midden klassewoningen in Venray. Of er soms risico aan verbonden is dat de bouwers zulke huizen niet kwijt zul len kunnen. Het is zonder twijfel een feit dat er gemiddeld bij de Venrayer niet de bereidheid is een voor hem economisch aanvaardbaar deel van zijn inkomen in de huur te investeren. Van de andere kant mag toch ook wel gememoreerd worden, dat b.v. voor de 44 woningen, die men gaat bouwen tussen Merseloseweg en Hoenderstraat en waarvan de huur prijs ongeveer 150,— per maand zal gaan bedragen, een meer dan ge wone belangstelling bestaat. En die is beslist niet losgeslagen door de centrale verwarming waarmede deze iets ruimere woningen worden uit gerust. Hieruit zou men mogen besluiten dat deze tendens gelukkig aan het omslaan is en dat inderdaad de be hoefte aan wat betere woningen groeiende is, wellicht mede door de ze ministeriële maatregel. LIBERALISATIE Zoals bekënd is Noord-Limburg mede voorbestemd voor een grotere liberalisatie in het bouwbeleid. Er is een miinsteriële brief bij de ge meenten ook bij de gemeente Venray binnengekomen waarin de mening hieromtrent werd ge vraagd. Venray is onder bepaal de voorwaarden bereid in deze ministeriële driemansraket" te stap pen. Zij houdt in: ten eerste libe ralisatie van de woningbouw, ten tweede lossere vormen van huurbe- heersing en huurbescherming en ten derde intrekking van de woonruim- tewet 1947, waarin het zogenaamde vergunningenstelsel ligt verankerd. Dat laatste betekent dus opheffing van het huisvestingsbureau. De eer ste 2 trappen zouden al in januari 1967 dienen te gaan werken: de der de, opheffing van „Huisvesting", in juli 1968. Deze liberalisatie in feite terug keer naar „vooroorlogse toestanden" kan uiteraard alleen gezonde uit werking hebben wanneer vraag en aanbod in de woningbehoefte nage noeg met elkaar in evenwicht zijn. Hoe is het met het evenwicht in Venray? Eind augustus was er nog een tekort van 400 woningen, ter wijl er slechts een kleine 80 in aan bouw waren. Verwacht wordt dat het noodzakelijke stadium van evenwicht in 1968 zal kunnen wor den bereikt. Wanneer de liberalisatie in de hand zou kunnen werden, mede door deze maatregel van de minis ter, dat er van de zijde van par ticuliere bouwondernemingen meer interesse zou komen voor projecten van betere huurwoningen in Ven ray, zou dit het gewenste evenwicht in vraag en aanbod aanzienlijk kun nen bevorderen. En daarnaast zal het propageren van eigenbouw en het scheppen van de mogelijkheden daartoe o.m. door bouwgrond beschikbaar te stel len door moeten blijven gaan. Of dat alles al in januari 1967 mogelijk wordt, is iets wat wij be slist niet geloven. En zo lang die mogelijkheden er niet zijn, lijkt het ons niet billijk dat de „welgestel- den" belast gaan worden. Wanneer de maatregelen van mi nister Bogaers van kracht zullen worden en in een of andere vorm zal dat toch wel gebeuren wordt de middenklasse op billijke wijze de dupe, wanneer er althans geen re kening wordt gehouden met de lo kale woningsituatie zoals die thans nog ligt met een te klein aanbod van betere huurwoningen en nog te ge ringe mogelijkheden voor particu liere bouw. 1DINJ „Ganzen zijn echte lammelingen", verzekerde ons de deurwaarder, terwijl hij deze drie mensen de raadszaal binnenloodste. Daar was om te beginnen, de buurman, die aanvankelijk als verdachte optrad. Deze buurman hield van ganzen, zoals sommigen tuk zijn op klassie ke schilderijen of postzegels. Al sinds jaar en dag had hij van die beesten om zijn huis waggelen, en nu lopen er ook weer vijf. Op zichzelf is dat natuurlijk niet strafbaar. Maar de vijf buurmanlij- ke ganzen drongen de tuin van de buurvrouw binnen en op dat mo ment begint de vete. Buurvrouw zag de vijf ganzen tussen haar gyp- sophila, haar godetia en haar oos- mea bipinnata wroeten. Zij voorzag het einde van haar bloemenschat nog voordat deze ontloken was en rende naar buiten, in vertwijfeling de handen wringend. De buurdochter. die net op de slaapkamer aan het zwabberen was, merkte het gewring op en rende eveneens naar buiten, waar de gan zen, nog geen onraad bespeurend, voortgingen met hun gewroet. Nu bemerkte de dochter dat zij de zwabber nogin de hand had. Terwijl ma de achterhoede vormde ging zij met de zwabber de ganzen te lijf, de dieren aldus naar het rechte pad in buurmans tuin dringend. Aan de andere kant zat buurman net met de visite een kopje koffie te drinken. Hij hoorde de ganzen en de buurvrouwen kwaken, zette met een smak zijn koffie neer en rende eveneens naar het strijdtoneel. Tot zover is alles wel duidelijk, maar nu moeten wij de getuigen ho ren om een dieper inzicht in de pro blemen te krijgen. Want tenslotte dienden de drie betrokkenen elk een klacht in wegens mishandeling en bovendien is buurmans bril bij het treffen verbogen geraakt. Eerst kwam buurman als ver dachte. „De draden bij het gaas worden telkens doorgeknipt en zo doende kunnen die ganzen er uit', zei hij. Maar dat hij geslagen zou hebben ontkende hij pertinent en dat hij nog wel met de eigen zwab ber der buurvrouwen zou hebben geslagen vond hij helemaal zot. Maar daar kwam moeder buur vrouw als getuige: zij had de ver balisant de blauw plek laten zien en die kwam van de klap met de zwabber van haar dochter, gehan teerd door de buurman met de gan zen, zei ze. Nu kwam de dochter, die eveneens vol blauwe plekken de eed aflegde en zelfs verklaarde dat buurman zijn eigen bril had afge slagen. Zo woest was die man ge weest. Al met al kreeg buurman nu vijftien gulden boete vanwege die dubbele mishandeling. Thans echter werden de rollen omgekeerd. Buurman kwam in de getuigenbank, de buurdochter in het verdachtenbankje. Blijkens de twee de dagvaarding zou zij buurman met kracht met haar zwabber heb ben geslagen, waardoor deze pijn lijk werd getroffen. Daar klopte niks van, zei ze. Buurman kwam, legde de eed af en verklaarde triomfantelijk dat ze hem met de vlakke hand een klap in zijn gezicht had gegeven, nadat hij haar zwabber had afgenomen. Vervolgens kwam de koffievisite. Die had door het raam gezien dat buurman die klap kreeg. De wang was er zelfs een beetje rood van geweest. Zodoende werd de buurdochter vrijgesproken. Want er was een klap met een zwabber ten laste gelegd, niet een uit de „losse" hand. En in dat opzicht is ons recht secuur. Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 Tal. 2S89 De tweede nota over de ruimtelijke ordening in ons land is uit. Degenen, die by de zwart en geblokt gearceerde streken of plaatsen Venray zoekt, komt, evenals bjj de eerste nota bedrogen uit. Venray. Men vindt namelijk in het zuiden van het land twee gebieden aangegeven, waarin men tot omstreeks 2000 een belang rijke groei van de bevolking verwacht. Dat is het gebied van zuid- en midden-Limburg en de Brabantse stcdenrU, vanaf Roo sendaal tot Eindhoven-Helmond De leden van de Derde Orde en allen, die St. Franciscus van Assisi als levensvoorbeeld waarderen vereren, worden voor een bijeen komst uitgenodigd op a.s. maandag 3 oktober, om half acht. Wij beginnen deze bijeenkomst met een gezamenlijke viering van de H. Eucharistie, in San Damiano. Hierna is er pauze met koffie enz. en na de pauze jaarverslag en be spreking. Let U s.v.p. goed op de tijd: maan dagavond om half acht in San Da miano. Voor Zuid- en Midden-Limburg verwacht men dat de 600.000 bewo ners van nu in 2.0000 1 miljoen er zullen zijn geworden, wat dan bete kent dat men 1900 inwoners per km2 moet bergen, tegen nu 1200. Voor de Brabantse stedenrij ver wacht men een groei van 1,3 tot 2,4 miljoen en daar zullen dan in plaats van 500 dan 1000 mensen op de km2 moeten wonen. Deze Brabantse stedenrij zal zich volgens de nota ontwikkelen tot het tweede stedelijk zwaartepunt van ons land na de Randstad Holland. Het stadsgewest Eindhoven zal met Den Haag, Utrecht, Arnhem en Twente omstreeks het jaar 2000 een concentratie van 500.000 tot 1 miljoen inwoners zijn. Tot de elf verwachte concentraties met een in wonertal van 250.0000 tot 500.000 zullen Breda, Tilburg, Heerlen- Kerkrade, Nijmegen en Den Bosch behoren. In de nota wordt ingegaan op de internationale positie van Neder land, zijn ligging en zijn economi sche, bestuurlijke, sociaal-culturele en ruimtelijke perspectieven tot het jaar 2.000. Zij gaat er van uit, dat Nederland in 2000 twintig miljoen inwoners zal hebben en een bevolkkingsdichtheid van zeshonderd per vierkante kilo meter. Daarom zal het stedelijk woongebied tussen nu en het einde van de eeuw haast driemaal zo groot moeten worden. Tevens verwacht de regering dat er dan zes zeven miljoen personenauto's zullen rijden. SPREIDING Teleurstellend voor Venray is wel dat de regering de ongelijkmatige bevolkingsverdeling op wil lossen door sterke spreiding van de werk gelegenheid en het wonen Dit gaat de regering namelijk doen door stimulering van het noor den, bepaalde delen van Overijssel en Zeeland. Voorts wil men de kop van Noord-Holland, de zuidelijke IJsselmeerpolders, het noordelijke Deltagebied en West-Brabant ster ker in de ontwikkeling betrekken. Vooral voor het noorden heeft heeft men grote plannen. Dat hierin ook Noord-Limburg niet betrokken wordt vinden we jammer. Noord-oostelijk Limburg mag dan een parkgebied worden van nationale betekenis, waarin de recreatiemogelijkheden en voorzie ningen verder ontwikkeld worden, noord-westelijk Limburg kijkt een weinig argwanend naar de „open ruimte" politiek, die dit plan voor staat. In het midden van het land denkt men aan een centrale open ruimte, die zich uitstrekt van het Holland se plassengebied via het westelijk riviergebied naar de Peel. De opmerking „wat koop ik nou daarvoor", die deze opzet een Ven- rayse lezer ontlokte, mag dan mis schien wat goedkoop klinken, ze geeft toch wel een bepaalde stem ming weer t.o.v. dit plan. Ergens is dit ook begrijpelijk. Zonder nu bepaald te willen dat zijn woonplaats in deze nota over de ruimtelijke ordening met name genoemd wordt, valt het natuurlijk tegen dat Venray niet meer als te stimuleren kern of ontwikkelingsge bied genoemdt wordt, integendeel zelfs, kennelijk als een soort buffer tussen de industrie-gebieden van Noord-Brabant, Zuid- en Midden- Limburg en het gebied Nijmegen- Arnhem-Den Bosch gezien wordt. En dat in die zin, dat de mensen uit genoemde gebieden hier nog stilte of recreatie kunnen zoeken en vin den. Hij had liever dat de vele vier kante kilometers die Venray telt en waarop het aantal inwoners rustig verdubbeld kan worden, voor men elkaar op de tenen staat, die be stemming hield, die men het voor jaren gaf, namelijk te ontwikkelen kern. Men heeft nu eenmaal de I mensen uit deze streek met de in dustrie in aanraking gebracht. Er zijn door industrie andere mensen naar Venray gekomen en men mag rustig stellen dat deze ontwikkeling (waarvoor hij aanvankelijk schrik had) hem wel bekomen is. Dat daarnaast de infra-structuur dus danig verbeterd is, dat we een zwembad, een sportpark, ja zelfs 'n schouwburg rijker geworden zijn, was ook niet te versmaden. En zo heeft hij die stimulering en ontwikkeling gezien en beleefd als een werkelijk goede zaak, voor hem persoonlijk, voor zijn gezin, voor zijn plaatselijke gemeenschap en voor heel de streek. Het feit dat in de toekomst hier stadsvervoer zal komen, zoals deze nota stelt, troost hem dan ook maar nauwelijks, al is dat belangrijk. Hij had liever gezien dat ook deze nota over de ruimtelijke ordening Ven ray niet te ruimtelijk had gezien, in die zin, dat er dagjesmensen rust kunnen zoeken. Integendeel hij had verwacht dat daar waar ruimte is, Sdie ruimte o.m. besteed zal blijven worden aan een industrialisatie, die zoals het jongste verleden liet zien door deze landelijke gemeen te met veel elan verwezenlijkt is. WSj vragen nog steeds FFRSONFEl gesr^wcld onoes-hoolH riü A»nrr''ion dagelij's ]:W! ok ra weik4'iJ f d» bii r'-1 p rti* J x N V. 'NAIF* ENRAY Zaterdag was 't weer feest in Leunen, nu vanwege het behalen van een eerste prijs met promotie door de drumband van de fanfare „St. Catharina" op het Federatief Drumbandconcours te St. Oedenro- de. Met de door de jury toegekende 14lVt punt behaalden zij niet alleen bovenstaand resultaat, maar tevens de dagprijs voor de drumbands, het geen een fraaie beker opleverde. De tamboer-maitre, de heer Jo- chems, behaalde met 56 punten een eerste prijs met lof der jury en met dit puntentaantal was hij tevens de beste tambour-maitre van het ge hele, 4 dagen durende, concours. Voor deze prestaties ontving hij respectievelijk een zilveren lauwer tak en een oorkonde. Bij hun terugkomst in Leunen werd het gezelschap door hun bla zende collega's afgehaald en mar cheerde het geheel met een klinken de feestmars door Leunen en ieder een wist toen wel hoe laat het was. Voorzitter A. de Kroon sprak het gezelschap toe en stelde dat de be haalde lauweren het resultaat waren van geleverde inspanningen en op offeringen van velen. De vele jon geren hebben een goed peil bereikt en de ouderen waren als vanouds goed, aldus de heer de Kroon. Speciale dank bracht hij aan de instructeurs H. Martens en A. Koo nings, die de gehele drumband heb ben opgeleid en de gespeelde „Vega- mars" en „De Tippelaars-mars" hebben ingestudeerd. Ook de succesvolle tamboer-maitre Jochems ontving extra gelukwensen. Wethouder van Dijck was namens het gemeentebestuur aanwezig en bood eveneens gelukwensen aan. De dag werd besloten met een gezellig samenzijn in café Custers waar diverse belangstellenden uiting gaven van hun vreugde. Ook stofferen van oude meubelen lel. 04780-1762

Peel en Maas | 1966 | | pagina 11